خواص دارويي درخت نارگيل (Coca-nutpalm)
اين درخت به عربي جوزالهند ناميده مي شود و ارتفاع آن ۴۰ متر و داراي ساقه منتهي به برگ هاي بزرگ به طول ۴ تا ۵ متر است. در تمام سال شاخه هايش داراي ميوه است. اين درخت در برزيل مي رويد و برخي از گونه هاي آن در هند و ساير نقاط پراكنده اند. قبل از رسيدن كامل ميوه، مايعي به رنگ سفيد مايل به خاكستري، با طعم كمي شيرين و مطبوع كه شيره نارگيل نام دارد، درون پوسته سخت را پر مي كند و پس از رسيدن ميوه، قسمتي از آن حالت جامد به خود گرفته، در جدار داخلي پوسته سخت، بسته مي شود و به اين ترتيب مغز دروني كه همان آلبومن شامل جنين است و Coprah ناميده مي شود، تشكيل مي گردد.
تركيبات شيميايي: بوردو كوكو، مركب از اترهاي گليسيرين است كه بسيار چرب بوده و شبيه كره گاو است كه در آن علاوه بر اسيدهاي ديگر، اسيد كوكسي نيك نيز يافت مي شود. اين ماده در برخي مناطق به مصرف تغذيه و روشنايي مي رسد و چون به سهولت تند و داراي بوي ناپسند مي شود، سابقاً منحصراً به مصارف تهيه صابون و يا شمع در اروپا مي رسيده است. روغن تهيه شده از بوردو كوكو، در تهيه بيسكويت به كار مي رود و نيز در تهيه پماد و شياف كاربرد دارد. از ساقه اين درخت بر اثر ايجاد شكاف، مايعي با طعم شيرين و نسبتاً مطبوع خارج مي شود كه اگر تخمير شود، نوعي شراب و الكل و سركه و قند و... به دست مي آيد.
در برزيل از شيره ميوه نارس آن، جهت رفع التهاب و ورم چشم استفاده مي شود.
شاه توت و خواص دارويي آن
درختي زيبا و به ارتفاع ۴ تا ۱۰ متر است و شاخه هايي كوتاه و متعدد دارد و چون ميوه اش خوش طعم است، در غالب نواحي، به پرورش آن اقدام مي شود.
تركيبات شيميايي: برگ درخت شاه توت، كربنات كلسيم فراوان دارد. ميوه اش داراي ۷/۸۴ درصد آب، ۹ تا ۲۴ درصد مواد قندي، ۸۶/۱ درصد اسيد ماليك و نيز مواد آلبومنيوئيدي و مواد چرب و صمغ و املاح مختلف و نيز اسيد سيتريك است. منشاء اوليه درخت شاه توت از ايران بوده و از آنجا به نواحي ديگر انتقال يافته است.
خواص دارويي: مصرف پوست ريشه درخت كه طعم تلخ و تند و ناپسند دارد، از قديم به عنوان دافع كرم معمول بوده است. برگ درخت شاه توت، كربنات كلسيم فراوان دارد و براي آن اثر كم كننده قند خون قائل اند. همچنين شاه توت، ميوه اي لذيذ، خوش طعم و كمي قابض، قبل از رسيدن كامل است. از اين جهت از آن مي توان قبل از رسيدن به عنوان قابض و بعد از رسيدن به عنوان ملين استفاده كرد، از شيره آن قبل از رسيدن كامل شربتي با طعم ترش تهيه مي كنند و به صورت غرغره مي تواند در رفع گلودرد و التهاب مخاط دهان و آفت اثرات مفيد ظاهر كند.
محل رويش: در نواحي شمالي ايران پرورش مي يابد. در نقاط ديگر مانند غرب، جنوب و جنوب غربي نيز مشاهده مي شود.
عاطفه لطفي جبلي