امروز من به جمعيت كره زمين پيوستم؛ پس از 270 روز چشم انتظاري براي ديدن بابا و مامان. به جاي خوشامد گويي، بين زمين و آسمان معلقم كردند و بعد ضربه اي محكم كه اولين آوازم را در دنيا ثبت كرد.
من گريه مي كردم، مامان مي خنديد. نمي دانم چرا، ولي شنيدم كه من سالمم . بي اجازه مرا راهي اتاقي كردند پر از سبدهاي كوچك، سبدهايي پر از آدم هاي كوچولو كه امروز به جمعيت، اضافه شده بودند. كوچولو هايي كه مثل من كتك خورده بودند؛ دختر و پسر. بعضي ها هنوز از درد، گريه مي كردند و بعضي ها آرام خوابيده بودند. به هر حال من ساكت بودم.
ساعتي بعد؛  دستاني سفيد مرا از سبد بيرون كشيد و فرياد زد: نسيم ؛ اسمي كه من 9 ماه شنيده بودم. يك اسم آشنا، نمي دانم شايد يك اسم مشترك بين من و مامان؛ اسمي براي دو نفر...
آدم هاي بي نام
تنها دستبندهاي دكمه اي منقوش به نام مادر است كه كودكان جا گرفته در سبدهاي اتاق كودك بيمارستان ها را از هم جدا مي كند. آدم هايي كه حداقل در چند روز، در خلاء بي اسمي به سر مي برند و تنها با كلمات توصيفي صدا زده مي شوند. كلماتي همچون عسل، خوشگل، ناناز و... كه معناي قانوني ندارند؛ اسم هايي كه هنوز ثبت نشده اند و تنها ناشي از علاقه شخصي نزديكان است.
نامگذاري  روي افراد، قدمتي به اندازه زندگي انسان دارد تا جايي كه تحقيقات تاريخي و انسان شناختي براي يافتن انسان هاي فاقد نام با شكست مواجه شده است. حتي اين نظريه قوت گرفته كه اولين كلماتي كه توسط انسان بيان شده نام هايي بوده كه انسان به افراد و حيوانات و اشيا داده است.براي همين نامگذاري، لازمه زندگي اجتماعي افراد است و جامعه اي يافت نمي شود كه افراد آن بدون نام باشند، حتي جامعه نوزادان كه در روز اول زندگي با نام مادر در بيمارستان نامگذاري مي شوند و در روزهاي اول با نام هاي مجازي خوانده مي شوند.
به هر حال بنا به تحقيقات، در همه جوامع نامگذاري كودك توسط والدين يا اقوام صورت مي گيرد، يعني نزديكاني كه بهترين آرزوها را براي نوزاد دارند، سعي مي كنند بهترين نام ها را هم براي او انتخاب كنند. بنابراين فرد در انتخاب اسم خود نقشي ندارد و اين خصوصيت، تنها وجه مشترك نامگذاري در جوامع است. نام، معمولا يك بار انتخاب مي شود و فرد تا پايان عمر آن را به عنوان شناسه همراه خود دارد. البته استثناهايي هم در اين ميان وجود دارد. در بعضي جوامع اروپايي و آمريكايي، اساسا نام ها ثابت نيستند و براي هر دوره از زندگي، نامي برگزيده مي شود.
در ايران نيز نيم قرن پيش، تغيير نام در دوره اي از زندگي دختران وجود داشت و آن هنگام، زماني بود كه دختر ازدواج مي كرد و وارد خانواده شوهر مي شد. آن زمان خانواده شوهر، نامي كه عمدتا به صورت لقب بود به عروس مي دادند؛ القابي همچون گلين (عروس)، خاتون و...
در بعضي موارد رايج نيز، چنانچه نام دختر نزد خانواده داماد مطلوب نباشد، هنگام عقد نامي جديد به عروس داده مي شود.
صرف نظر از اين استثنائات، نام دائمي است و همين امر، اهميت انتخاب آن را زياد مي كند، به طوري كه در بعضي جوامع، انتخاب نام همراه با تشريفاتي است. در ايران قديم و هنوز آداب و رسومي براي نامگذاري وجود دارد. شب ششم تولد كودك، بزرگان جمع مي شوند و نام هاي در نظر گرفته شده را در بين صفحات قرآن كريم قرار مي دهند و با گشودن مصحف شريف، نامي كه براي اولين بار ديده مي شود را بر نوزاد مي گذارند. سپس اين نام همراه اذان درگوش كودك خوانده مي شود. گاهي هم نام كودك از قبل توسط پدر و مادر تعيين و در مواردي هم، نام پدربزرگ روي پسر اول و نام مادربزرگ روي دختر اول گذاشته مي شود كه اين روش براي حفظ مواريث و بزرگداشت ياد بزرگان صورت مي گيرد. گاهي مادر در طول دوران بارداري از طريق خواب كه برايش اهميت دارد، نامي براي فرزندش برمي گزيند كه عمدتا نامي مذهبي است.
به گفته محققان، به طور كلي در ايران به دلايل اجتماعي- فرهنگي براي نوزاد پسر مطلوبيت بيشتري وجود دارد. در صورت تولد پسر حفظ و سلامت آن اهميت زيادي دارد، لذا انتخاب نام هاي مذهبي با اين اعتقاد كه فرزندشان از بلايا محفوظ باشد هم براي فرزند پسر صورت مي گيرد هم براي فرزند دختر. حتي در مواردي ديده مي شود كه پدر ومادري با چند فرزند دختر، نذر مي كنند كه در صورت پسر بودن فرزند بعدي، نام خاصي را روي او بگذارند. اينگونه اعتقادات باعث مي شود كه حيطه انتخاب نام دختر بيشتر باشد.در بعضي روستاها نيز اسامي خاصي در بين خانواده ها شايع است. مثلا همگي روي پسر اول خود نام علي را مي گذارند و در واقع خطاب قرار دادن براي اشتباه نشدن نام پدر بدنبال اسم پسر آورده مي شود؛ يك نام مشترك روي پدر و پسر.
هنجار شدن يك ناهنجار
عبدي، پژوهشگر نام ها معتقد است: يكي از مسائل مهم در نامگذاري كودكان، پذيرش و دفاع ازنوآوري به عنوان يك هنجار است. در گذشته افراد از انتخاب اسامي ناشناخته پرهيز مي كردند ولي در جامعه كنوني پدر ومادرها، با علاقه به  دنبال اسامي جديد و نو مي گردند و حتي تك بودن نام با استقبال بالايي مواجه مي شود. به هر حال در تعاريف هنجاري و روشي، نامگذاري يك پديده فرهنگي است، چرا كه جزئي از راه ها و رسومي است كه عمل و انديشه فرد را با ديگران شكل مي دهد، زيرا نام ها حامل مجموعه اي از ارزش ها و باورها هستند كه راه و روش نسبتا خاصي را ترويج و تبليغ مي كنند.
با اين حال از اهميت فرهنگي نام نبايد غافل شد، بويژه آنكه پس از هر تحول جدي فرهنگي در يك جامعه از اولين عرصه هايي كه تغييرات چشمگيري در آن رخ مي دهد، نام كودكان است و در مواردي هم كه قصد تغييرات فرهنگي از بالا در ميان باشد، برخي از حكومت ها فشارهايي قانوني يا غيرقانوني براي تغيير نام اعمال مي كنند همچون سياست هاي دولت كمونيستي بلغارستان عليه اقليت ترك تبار و مسلمان اين كشور كه از اين طريق قصد قطع پيوستگي تاريخي و قومي اين اقليت را داشتند كه معمولا با مقاومت شديد مواجه مي شد.
انعكاس تحولات چند دهه اخير ايران، در عرصه فرهنگ نيز چنان حكايت مي كند. از آنجا كه نامگذاري ارتباط نزديكي با مسئله فرهنگ دارد، تغييرات فرهنگي در نامگذاري كودكان خود را نشان داده است. بدين لحاظ شناخت تحولات نامگذاري كودكان يكي از منابع مفيد و قابل اطمينان براي شناخت تحولات فرهنگي در جامعه ايران است.
كودكان دو اسمي
يكي ديگر از مسائلي كه در نامگذاري كودك در ايران ديده  شده و بخشي از آن به مسائل اعتقادي مربوط مي شود، دو اسمي بودن افراد است، اين روش در گذشته و حال حاضر هم رواج دارد؛ نامي براي شناسنامه و نامي براي خطاب كردن. در گذشته اين امر جنبه كاملا اعتقادي داشت و عمدتا براي دختران اتفاق مي افتاد.
از آنجا كه در نامگذاري دختر، زيبايي اسم مورد توجه بوده، خانواده هايي كه مقيد بودند براي حفظ هر دو جنبه يك نام مذهبي در شناسنامه و يك نام عرفي براي كودك در نظر مي گرفتند. به اعتقاد عبدي در شرايط حاضر، عامل مهم دو اسمي بودن، تحولات فرهنگي است. تغيير سريع در نگرش و نيز ممانعت قانوني از انتخاب برخي از اسامي، افراد را دو اسمي مي كند؛ يك اسم مذهبي در شناسنامه و نامي عرفي درخانه.
به هر حال هرچه دو اسمي ها در ايران زياد مي شوند، پيشوندها و پسوندها و اضافات از اسامي انتسابي كم مي شود.
يكي ديگر از نكات قابل توجه روند نامگذاري كودكان، بلندي و كوتاهي اسامي است كه در قالب تعداد سيلاب يا تعداد حروف خود را نشان مي دهد. به طور كلي تصور مي شود كه تعداد حروف يا سيلاب اسامي به مرور زمان كاهش يافته است.
عبدي توجيهي را كه براي اين فرآيند ذكر مي كند، افزايش سرعت زندگي و گسترش ارتباط افراد با ديگران و ضرورت يادگيري اسامي آنان است. بدين معني كه افراد سعي مي كنند اسامي كوتاه تري را براي فرزندان خود برگزينند كه اداي آن ساده تر باشد و شايد يكي از دلايلي كه اسامي بلند و سنگين را مخفف مي كنند، همين باشد. در حقيقت فلسفه و روحيه بهينه سازي به تمام امور از جمله نامگذاري نيز سرايت كرده و سيلاب بهينه زبان فارسي 2 و۳ است.
ويژگي ديگر اسم، مفهومي يا مصداقي بودن آن است كه با انتزاعي تر شدن زبان در ذهن، گرايش به سوي اسامي مفهومي افزايش خواهد يافت و طبعا چنين به نظر مي رسد كه در ايران چنين تحولي رخ داده باشد.
به هر حال زمان رسوخ خرده فرهنگ ها در نام ها به پايان رسيده؛ زماني كه دختران و پسران شرمسار از نام هاي خود به سوي اسم هاي مستعار هجوم مي آوردند. در دوره كنوني، اسم ها بار مفهومي و فرهنگي داشته و ريشه اسامي حكايت از تحولات كلان در عرصه  هاي فرهنگي دارد.

معاون سياستگذاري و برنامه ريزي وزير رفاه اعلام كرد: بر اساس مصوبه دولت، صدور پروانه ساختمان منوط به ارائه رسيد پرداخت حق بيمه براي هر مترمربع سطح زيربنا معادل 4 درصد حداقل دستمزد ماهانه در همان سال درخواست پروانه مي شود.
دكتر محمد رضا واعظ مهدوي در گفت وگو با خبرنگار ايسنا، افزود: كارگران شاغل در كارهاي ساختماني اعم از ايجاد يا توسعه ساختمان، تجديد بنا، تعميرات اساسي يا تخريب مربوط به ساختمان، داراي كارت مهارت فني از سازمان آموزش فني و حرفه اي كشور، با نام نويسي و اخذ كد ملي، بيمه سازمان تامين اجتماعي مي شوند.
واعظ با اشاره به اينكه كارگران شاغل در امور ساختماني به علت عرضه بيش از حد نيروي انساني در گذران زندگي و كسب درآمد با مشكل روبه رو هستند و فصلي و روزانه بودن شغل آنها، تداوم آن را تهديد مي كند، گفت: اين افراد همچنين به دليل بيكاري مقطعي در معرض آسيب هاي اجتماعي از جمله حوادث و بيماري ها قرار دارند و عمدتا هنگام سالمندي از پس انداز كافي براي تامين زندگي خود و خانواده برخوردار نيستند.
واعظ مهدوي يادآور شد: بيمه اجباري كارگران ساختماني به علت حوادث ناشي از كار براي نخستين بار در سال 52 به تصويب رسيد كه با پرداخت 3 و۴ درصد حداقل دستمزد روزانه به هنگام اخذ پروانه ساختمان از طريق شهرداري ها و... كسر و در زمان بروز حادثه ناشي از كار، خدمات درماني، غرامت دستمزد و مستمري ازكارافتادگي يا فوت ارائه مي شد.
معاون سياستگذاري و برنامه ريزي وزير رفاه خاطرنشان كرد: در حال حاضر اين بيمه توسط سازمان تامين اجتماعي اجرا مي شود، ولي كارگران همچنان در مقابل بيماري عادي، از كارافتادگي غيرناشي از كار، بازنشستگي و فوت عادي و طبيعي، هيچ گونه پوشش بيمه اي نداشته و خانواده آنها نيز بالطبع، از هيچ نوع نظام بيمه اي برخوردار نبوده اند.
وي با بيان اينكه جهت رفع دغدغه هاي اين اقشار و تكميل بيمه آنها، لايحه بيمه هاي اجتماعي كارگران ساختماني به پيشنهاد وزارت رفاه در هيات وزيران تصويب شده است، به ايسنا گفت: كارگران شاغل در كارهاي ساختماني تا زمان تحت پوشش قرار گرفتن به موجب اين قانون، كماكان مشمول قانون بيمه اجباري كارگران ساختماني (مصوب 1352) خواهند بود.
معاون سياستگذاري و برنامه ريزي وزير رفاه خاطرنشان كرد: كارگران شاغل در كارهاي ساختماني وزارتخانه ها، سازمان ها، موسسات و شركت هاي دولتي و وابسته به دولت، موسسات عمومي غيردولتي، شهرداري ها، بانك ها، موسسات عام المنفعه، كارخانجات داراي پروانه بهره برداري اعم از اينكه انجام كار را به پيمانكار واگذار يا راسا انجام دهند، از شمول اين قانون خارج و كماكان تابع قانون تامين اجتماعي ــ مصوب 1354ــ هستند.
به گفته وي در آن دسته از كارهاي ساختماني مشمول قانون اخير بيمه اجتماعي كارگران ساختماني كه انجام آنها از طريق انعقاد پيمان به پيمانكار واگذار مي شود، حق بيمه كارگران پيمانكار بر اساس ماده (38) قانون تامين اجتماعي وصول خواهد شد.
واعظ مهدوي با اشاره به تكليف وزارت كار و امور اجتماعي (سازمان آموزش فني و حرفه اي) نسبت به فراخوان و آموزش كارگران شاغل در كارهاي ساختماني و صدور كارت مهارت فني براي آنها، افزود: زمانبندي، شرايط و ترتيب صدور، تمديد، تعليق كارت مهارت فني و نحوه شناسايي كارگران شاغل در كارگاه هاي ساختماني و اشتغال آنها در طول دوره اعتبار كارت، طبق آيين نامه اي خواهد بود كه مشتركا توسط وزارتخانه هاي رفاه و تامين اجتماعي، كار و اموراجتماعي كشور، مسكن و شهرسازي، تهيه و به تصويب شوراي عالي رفاه تامين اجتماعي خواهد رسيد.
معاون سياستگذاري و برنامه ريزي وزير رفاه به ايسنا گفت: كارگران شاغل داراي كارت مهارت فني معتبر از تاريخ نام نويسي در سازمان تامين اجتماعي مبتني بر كد ملي مشمول مقررات اين قانون بوده و از تعهدات آن شامل حوادث و بيماري ها، غرامت و دستمزد از كار افتادگي، بازنشستگي و فوت برخوردار مي شوند.
وي همچنين خاطرنشان كرد: در صورت بروز حوادث ناشي از كار منجر به مصدوميت، فوت يا ازكارافتادگي كارگر و عدم اقدام متقاضي براي اخذ پروانه، با وجود الزام، سازمان تامين اجتماعي حق بيمه را براي هر مترمربع سطح زيربنا معادل 4 درصد حداقل دستمزد ماهانه به همراه خسارت بيمه شده محاسبه و وصول خواهد كرد. واعظ مهدوي افزود: حق بيمه سهم بيمه شده معادل 7 درصد دستمزد ماهانه، طبق ماده 35 قانون تامين اجتماعي تعيين و سهم دولت نيز معادل 3 درصد ماخذ كسر حق بيمه به صورت برآورد تعدادي، سالانه و از طريق پيش بيني، در بودجه گنجانده مي شود.
معاون سياستگذاري و برنامه ريزي وزير رفاه با اعلام اينكه تمديد و تجديد و تعليق كارت مهارت فني منوط به گواهي پرداخت حق بيمه مدت اشتغال در دوره اعتبار كارت است، افزود: چگونگي استفاده از خدمات درماني، مدت و شرايط و ميزان غرامت دستمزد براي حوادث ناشي از كار و غيره تابع مقررات قانون تامين اجتماعي خواهد بود.
معاون سياستگذاري و برنامه ريزي وزير رفاه اظهار كرد: در صورت بروز هر گونه حادثه ناشي از كار و همچنين در صورتي كه ثابت شود وقوع حادثه ناشي از كار مستقيما از عدم رعايت مقررات حفاظت فني كارفرما بوده است، سازمان تامين اجتماعي طبق مقررات اين قانون، ماده 66 قانون تامين اجتماعي، هزينه هاي مربوط را طبق ماده 50 قانون تامين اجتماعي از كارفرما مطالبه و وصول خواهد كرد. وي در پايان گفت: سازمان تامين اجتماعي موظف است ضمن نگهداري حساب منابع و مصارف اين قانون به صورت جداگانه، مصارف موضوع اين قانون را منحصرا از محل منابع ناشي از آن تامين كند.

وزارت رفاه و تامين اجتماعي و سازمان مديريت و برنامه ريزي كشور موظفند به منظور شفاف سازي يارانه هاي پنهان و جبران اثرات تغيير يارانه ها بر گروه هاي درآمدي آسيب پذير، آئين نامه حساب هدفمندي يارانه ها را ظرف مدت 4 ماه پس از تصويب سند به هيات دولت ارائه دهند.
نجات اميني، مديركل دفتر فقرزدايي و هدفمندي يارانه هاي وزارت رفاه در اين رابطه به ايسنا مي گويد: منابع اين حساب شامل منابع حاصل از اصلاح نظام موجود پرداخت يارانه ها، 90 درصد منابع حاصله از شفاف سازي يارانه هاي پنهان به ويژه شفاف سازي يارانه حامل هاي انرژي، ماليات ويژه رفاه اجتماعي و ساير منابع است.
اين مقام مسئول دسترسي همه افراد جامعه به حداقل نيازهاي اساسي را يك حق همگاني و تامين اين حق را بر عهده دولت دانست و تاكيد كرد: در طراحي برنامه ها و سياست هاي اقتصادي، علاوه بر اهداف تخصصي بخش ها، تاثيرات ناشي از اجرا بر رفاه آحاد كشور نيز مدنظر قرار گرفته و هزينه هاي جبراني آثار سوء سياست ها و برنامه هاي اقتصادي بر رفاه مردم از منابع اجراي همان سياست ها و برنامه هاي اقتصادي تامين مي شود.
اميني با اشاره به تاكيد سند مصوب مبني بر اينكه بايد به فقرا به عنوان افرادي نگريسته شود كه در فرآيند فقرزدايي خودشان شركت داشته باشند، اقدامات حمـايتي با اولويت تحت پوشش قرار گرفتن محـروم ترين افراد جامعه (از لحاظ شدت فقر) را در اين سند يادآور شد و گفت: به منظور توانمندسازي فقرا با هدف شركت در فرآيند فعاليت هاي اقتصادي و كسب مشاغل پايدار، آموزش مهارت هاي شغلي متناسب با نيازهاي بازار كار ارائه مي شود. پيشگيري از ايجاد و بروز فقر و بهبود وضعيت زندگي گروه هاي محروم بايد در اولويت باشد و اقدامات ارائه شده در اين خصوص، نخست بايد برطرف كننده عوامل و زمينه هايي باشد كه موجب ايجاد فقر مي شوند و در مرحله بعد مساعدت مالي و فرهنگي و آموزش هايي را شامل مي شود كه منجر به توانمندسازي افراد مي شود.
مديركل دفتر فقرزدايي و هدفمندي يارانه هاي وزارت رفاه تاكيد كرد: جهت گيري برنامه هاي فقرزدايي به گونه اي است كه منجر به خروج افراد داراي توانايي كار از پوشش خدمات حمايتي به پوشش بيمه هاي اجتماعي مي شوند و پوشش هاي حمايتي فقرايي كه توانايي كار و فعاليت دارند از نظر زماني محدود و طي دوره حمايت، اقدامات لازم براي كسب مهارت هاي شغلي به صورت رايگان براي آنها فراهم مي شود.
اميني با اشاره به تعيين چهار سطح فقر درآمدي، شديد، مطلق و قابليتي در سند كاهش فقر و هدفمندي يارانه ها، از برخورداري از سبد غذايي مطلوب براي صد در صد جامعه هدف، برخورداري از خدمات بهداشتي درماني و توانبخشي، سرپناه مناسب، سواد آموزش پايه، توانمندسازي جامعه هدف به عنوان اهداف كمي و كيفي سند كاهش فقر و هدفمند كردن يارانه ها ياد و تصريح كرد: جمعيت زير خط فقر شديد، جمعيت مابين خط فقر شديد و مطلق و مابين خط فقر مطلق و 10 درصد بالاتر جزو جامعه هدف اين سند خواهند بود.
اين مقام مسئول در ادامه به مصارف حساب هدفمندي يارانه ها اشاره كرد و گفت: كمك مستقيم و جبراني از طريق نظام تامين اجتماعي به اقشار آسيب پذير، برنامه هاي توانمندسازي و خدمات حمايت هاي اجتماعي براي جمعيت زير خط فقر، برنامه هاي ويژه اشتغال از طريق آموزش هاي فني و حرفه اي متناسب با نياز بازار كار و آموزش مهارت هاي زندگي و شغلي، پرداخت يارانه در جهت تامين سبد مطلوب غذايي، تامين مسكن مناسب براي گروه هاي فقير در قالب اجراي طرح هاي انبوه سازي و ايجاد خانه هاي ارزانقيمت در تمامي استان ها با اولويت مناطق محروم، كمك به سرمايه گذاري در صنايع كوچك و متوسط با اولويت مناطق محروم، ارتقاي حمايت هاي حقوقي مشاوره هاي اجتماعي و مددكاري براي دفاع از حقوق فردي، خانوادگي و اجتماعي فقرا، كمك به اجراي قانون حمايت از زنان و كودكان بي سرپرست، ساير موارد براساس آئين نامه حساب هدفمندسازي يارانه ها از جمله مصارف حساب سند كاهش فقر و هدفمندي يارانه ها هستند.

قدم هايش سنگين است، ولي دنده هايش را مي شود از روي تي شرتش شمرد، زير بغلش را چسبيده اند و آرام آرام مي كشند تا آستانه كلينيك.
وزن پلك هايش را نمي تواند تحمل كند، چشم هايش به سفيدي مي رود و سرش به هر سو كه مي خواهد. رعشه بر۴۰كيلوگرم پوست و استخوانش افتاده است، هذيان مي گويد، دهانش كش مي آيد و با صدايي خفه مي گويد: گيم بعدي مادر اشك مي ريزد و پدر مي پرسد: ببخشيد آقا، كلينيك ترك اعتياد به اينترنت همين جاست.
چه كسي خواب ها را دزديد؛ خواب تمام كاربراني را كه قرار بود روزي به بهترين نحو از آخرين دستاوردهاي فن آوري و اطلاعات و تكنولوژي بهره مند شوند؟
ميليون ها كاربر در صدها كشور؛ چه كسي ويروس اضطراب را در دل همه كاربران Download دانلود كرد؛ اضطرابي از جنس اينترنت كه خواب و غذا را از اتاق فكر كاربران ربود؟
آنها معتاد شدند، معتاد به مصرف بي رويه محصولات فرهنگي، معتاد به فشردن دكمه هاي صفحه كليد، معتاد به زل زدن به صفحه نمايشگر، معتاد به هيجان هاي دروني. خواب و خوراك ندارند، تعادل هم از بدنشان رخت بربسته. فكر و ذكرشان خلاصه شده به جعبه جادويي رايانه.
همه آنها online هستند، همه آنها بي آنكه بخواهند اعتياد را دانلود كرده اند و حالا بازهم نوع جديد بيماري، بيماري مسري از تكنولوژي كه مي رود تمام جهان را آلوده كند، با قدرت سرايتي به اندازه سرعت رسيدن يك پيغام كوتاه.
اينترنت بازي، چت كردن و بازي هاي اينترنتي، مواد اصلي و اعتيادآور اين تكنولوژيست؛ موادي كه هر كدام به تنهايي شيفتگاني ميلياردي در جهان دارد و بزرگترين پايگاه آن چين است و سپس آمريكا.
خبر به سرعت ثانيه مخابره شد: كلينيك ترك اعتياد به اينترنت رسما در چين آغاز به كار كرد. خبرگزاري هاي جهان هم از عامل همين اعتياد براي فرستادن پيام ها استفاده كردند. خبرهاي اينترنتي در جهان پخش شد و عمق فاجعه روشن شد. يك كلينيك شيك براي معتاداني از جنس تكنولوژي.
خياباني ساكت و سرسبز، درخت هاي سربه هم فرو برده و ساختماني دو طبقه كه به اينترنت بازهاي حرفه اي سرويس مي دهد. بيماراني كه اغلب سن شان از 14 تا۲۴ سال است، شايد بيش از دو سال از شب هاي عمرشان را هم در بيداري كامل به سر برده اند. آنها بي خوابند و از كاهش زياد وزن رنج مي برند. به گفته پزشكان كاهش وزن اين كاربران از بين رفتن ميل غذايي آنها يا فراموش كردن تغذيه توسط كاربران است.
علت اصلي مشكلات آنها خيره شدن به صفحه نمايشگر كامپيوتر از صبح تا پاسي از شب است. از اين بيماران 12پرستار و 11 پزشك مراقبت مي كنند.
دكتر تائورن، رئيس كلينيك ترك اعتياد به اينترنت در چين مي گويد: تمام نوجواناني كه در اين مركز حضور دارند و از آنها نگهداري مي شود به دليل اينكه در تمام طول روز به چت كردن و بازي هاي كامپيوتري مي پردازند، مدرسه را رها كرده اند. آنها از افسردگي، اضطراب، ترس، بي انگيزگي و عدم برقراري ارتباط با ديگران رنج مي برند، همچنين اغلب آنان با بي خوابي رو به رو هستند و دستانشان مي لرزد. در حالي كه تعداد كاربران اينترنت در سال 2005 رقمي بالغ بر 900ميليون نفر در جهان اعلام شده است، براساس آمار منتشر شده از سوي دولت چين، اين كشور صاحب مقام دوم كاربران اينترنت در جهان پس از آمريكا است. در حال حاضر چين 94 ميليون نفر كاربر اينترنت دارد.
با آنكه دولت چين گام هاي بلندي در توسعه اينترنت براي كاربردهاي تجاري و آموزشي برداشته و حتي توانسته به صورتي موثر بازار تجاري توليدي جهان را تسخير كند، ولي معتقد است كه كافينت ها از لحاظ اخلاقي، جامعه اين كشور را تهديد مي كنند، اين در حالي است كه به طور مداوم، كافي نت هايي كه به صورت غيرقانوني فعاليت مي كنند، توسط دولت چين تعطيل مي شوند و صاحبان آنها جريمه هاي سنگيني را پرداخت مي كنند.
به گفته يك كارشناس، بدآموزي برخي از بازي هاي اينترنتي منجر به فرار دانش آموزان از مدرسه، خودكشي يا ارتكاب قتل توسط آنان شده است. با اين وجود، كافي نت ها هر روز در حال گسترش هستند و حتي در كوچك ترين و فقيرترين روستاها نيز به چشم مي خورند كه نوجوانان تا نيمه هاي شب در اين كافي نت ها مشغول چت كردن و بازي هاي اينترنتي هستند.
دكتر يانگ، روانشناس دانشگاه بردفورد كه در سال 1998 با انتشار كتابي در خصوص اعتياد به اينترنت به زواياي خاموش اين معضل پرداخته است مشكل ساز شدن استفاده بيش از حد اينترنت براي جامعه چين را تعجب آور نمي داند.
وي كه موسس يك كلينيك ترك اعتياد در آمريكا است، مي گويد: در كشور توسعه يافته آمريكا نيز براي درمان اعتياد به اينترنت تدابيري صورت گرفته است. اين بيماري ها دستاوردهاي كشورهاي
صنعتي- تجاري و توسعه يافته است كه بايد درمان شود.
دكتر تائورن، رئيس كلينيك ترك اعتياد در چين نيز در حالي كه مبتلايان به اعتياد اينترنتي در چين را 5/2 ميليون نفر تخمين مي زند، مي گويد: هرچه تعداد كاربران اينترنت افزايش مي يابد به موازات آن تعداد افراد معتاد به اين پديده بالامي رود، اما نبايد چندان نگران اين موضوع بود چون نسل جوان و در حال رشد همواره با مشكلات خاصي مواجه مي شود. اگر نسل در حال رشد چين به اينترنت اعتياد پيدا نمي كرد به طور حتم به پديده ديگري از جمله موادمخدر معتاد مي شد.
به گفته وي، برخي از بيماران اين كلينيك به صورت داوطلبانه مراجعه كرده اند و برخي ديگر را والدينشان به زور در اين مكان بستري كرده اند.
در اين كلينيك ابتدا يك آزمايش استاندارد از مراجعه كنندگان به عمل مي آيد تا اينكه مشخص شود آيا فرد مراجعه كننده معتاد است يا خير. سپس تركيبي از درمان ها همچون مشاوره، درمان دارويي، طب سوزني و انجام ورزش براي بيمار تجويز مي شود.
معمولا يك بيمار به طور متوسط 10 تا۱۵ روز در اين كلينيك بستري مي شود و هزينه هر روز اقامت در اين مكان 48 دلار است.
داخل اتاق هر بيمار، با طراحي خاص، از گل مصنوعي، تلويزيون 17 اينچ و مبل راحتي استفاده شده و نور كامل در اتاق وجود دارد. پزشكان اين كلينيك معتقدند با آنكه نتايج اين درمان در دراز مدت نمايان مي شود، اما نمي توان از اعتياد مجدد بيماران به اينترنت جلوگيري كرد.