شنبه ۷ آبان ۱۳۸۴
اجتماعي
Front Page

زوج درماني
002925.jpg
زوج درماني راهي است براي حل كردن مشكلات و كشمكش هاي زوج هايي كه خود به تنهايي قادر به حل مشكلاتشان نيستند.فرايند زوج درماني شامل يك زن و شوهر و يك فرد آموزش ديده و متخصص در اين زمينه مي باشد كه در خصوص احساسات و افكارشان بحث مي كنند.هدف در زوج درماني كمك به زنان و مردان است تا همديگر را بهتر درك كنند و اگر تصميم دارند و يا مي خواهند كه تغيير كنند، به آنها كمك شود تا به خواسته و هدفشان برسند.در مقاله زير ابعاد و شيوه هاي مختلف زوج درماني بصورت پرسش و پاسخ مورد بررسي قرار گرفته است.با هم مي خوانيم:
ترجمه: زارع
* آيا بچه ها در زوج درماني شركت دارند؟
- خير. زوج درماني فقط زن و شوهر را در بر مي گيرد. بچه ها به درجات مختلف در معرض مشكلات زناشويي قرار مي گيرند. آنها ممكن است سراسيمه و نگران شوند و مشكلاتي از خود بروز دهند كه خود اين كمك مي كند به بهتر شدن روابط زناشويي يا اين كه بتوانند بيشتر به بچه ها توجه كرده و به آنها كمك كنند.
البته درماني كه در آن والدين و بچه ها هر دو شركت داشته باشند، خانواده درماني ناميده مي شود كه بر روي روابط بين اعضاي خانواده تأكيد دارد تا اين كه فقط بر روي زوج ها كار كند. البته ممكن است در بعضي موارد بحث ها به سوي مسايل زناشويي كشيده شود كه در اينجا والدين بايد مراقب باشند تا بچه ها مورد بي توجهي قرار نگيرند.
* معمولاً چه قبيل مشكلاتي را مردم نزد زوج درمان ها مي برند؟
- مشكلات هر زوجي متفاوت است. ولي بيشترين مشكلات و شكايات رايج عبارتند از:
الف) كاهش رابطه يا ارتباط كلامي
ب) بحث و جدل هاي هميشگي
ج) برآورده نشدن نيازهاي عاطفي و احساسي
د) نگراني هاي مالي
هـ) تضاد و اختلاف نظر بر سر بچه ها
اين مشكلات در هر ارتباط زناشويي، مهم هستند. اغلب زوج ها به دنبال كمك مي گردند براي اين كه آنها اگر بخواهند خود مشكلات خود را حل كنند نتيجه اي جز ناكامي و نااميدي نخواهد داشت. بعضي از زوج ها خواهان كمك در زمينه بحران هاي زناشويي هستند مانند فقدان ظاهري محبت در خانواده يا رابطه نامشروع يكي از زوج ها با فرد ديگري، يا اتفاقات غم انگيزي مانند بيماري و يا مرگ يكي از اعضاي خانواده.
* تراپيت يا درمانگرها چه كاري انجام مي دهند؟
- درمانگر ها نفر سومي هستند كه به مشكلات زوج ها گوش مي دهند تا اين كه آنها افكار و احساسات خود را بيان كنند و همچنين به آنها كمك شود تا زمينه مشكلات و مسايل خود را روشن و معين كنند.
درمانگرهاي شروع مي كنند با:
۱) مشكلات و اين كه زن و شوهر آنها را چگونه مي بينند؟
۲) تاريخچه اي از ارتباطات خود
۳) و تاريخچه زندگي فردي هر كدام از طرفين (زوج ها)
اين كار، درمانگر راقادر مي كند تا تفاهم بيشتري را برقرار سازد و ارزيابي هاي خود از موقعيت را به بحث بگذارد و بالاخره، راهكارها و نوع درمان را مشخص كرده و پيشنهاد دهد. درمانگر ممكن است مانند يك آرام بخش عمل كند به گونه اي كه كوشش كند تا كج فهمي ها و سوءتفاهم ها در روابط بين زن و شوهر مشخص شود كه نتيجه اين امر، نگاه جديدي است كه آنها به رفتار و احساسات خود پيدا مي كنند تا بتوانند مشكلات خود را راحت تر حل كنند.
نگراني هاي رايج در مورد زوج درماني
* من فكر مي كنم مشكلات شخصي ام موجب تنش در زندگيمان مي شود، آيا من به تنهايي بايد از يك درمانگر كمك بگيرم يا هر دو با هم؟
- مشكلات شخصي مانند اعتماد به نفس پايين، بيماري، استرس كاري و غيره... بر روي شريك زندگي و روابط بين آنها تأثير مي گذارد. پس معمولاً بهتر است هر دو زوج در جست وجوي كمك برآيند تا اين كه هر زوج قادر شود، مشكلات زوج ديگر را درك كند و درمانگر نيز مشكلات را از هر دو ديدگاه بشنود و بررسي كند و سپس وي مي تواند درمان فردي يا زوج درماني را پيشنهاد دهد.
* اگر من به كمك احتياج داشته باشم، به اين معني است كه من ديوانه يا رواني ام؟
- جست وجوي كمك براي مشكلات شخصي يا مشكلات زناشويي به معني بيماري هاي رواني نيست. آن به معني بالغ شدن و يا آماده شدن براي اداره كردن مسايل و مشكلات است، كه اگر بدون حل باقي بماند ممكن است به استرس هاي قوي تر و يا از هم پاشيدن زندگي منجر شود.
* اگر همسر من رفتن پيش درمانگر را رد كرد، من چه بايد بكنم؟
- زوج ها معمولاً بايد همديگر را به مشاركت تشويق كنند حتي اگر در گذشته مخالف بوده و رد كرده اند. موافقت و تفاهم بر سر رفتن نزد درمانگر مي بايست به گونه اي از طرف همسر احساس شود كه يعني «تو درست مي گويي و من تقصير دارم» به ويژه اگر پيشنهاد طوري باشد كه او را عصباني مي كند. استرس و نگراني شما در مورد زندگي و روابطتتان، همسرتان را به فكر وا مي دارد. اگر يكي از دو زوج احساس كند كه مسأله جدي است در صدد گرفتن كمك برمي آيد.
* آيا اين كه ما نياز به زوج درماني داريم، به اين معني است كه زندگي ما از هم پاشيده است و روابط ما قطع شده است؟
- خير، در جست وجوي كمك برآمدن نشانه شكست نيست. بهتر است قبل از اين كه مشكلات بزرگتر شوند، تقاضاي كمك كنيم. كه نتيجه آن بستگي به يك سري عوامل دارد. ۲ عامل مهم در اين زمينه:
۱) چقدر و تا چه اندازه زوج ها حاضرند بر روي مشكلاتشان كار كنند؟
۲) روابط درست براي آنها تا چه اندازه اي مهم است؟
* آيا زوج درماني هميشه موفق است؟
- جواب اين سؤال بستگي به اين دارد كه (موفقيت) چگونه تعريف شود و ديگر اين كه هدف از اقدام به زوج درماني چيست؟
كه هر كدام از اين عوامل بستگي به زوج ها و موقعيت دارد. زوج درماني اغلب به زوج ها كمك مي كند تا اين كه آنها بتوانند روابط بين خود را بهبود بخشند و به طور كلي، انگيزه براي تغيير كردن به هر دو زوج نياز دارد. اگر تغييرات ايجاد شده نتواند نيازهاي هر دو طرف را برآورده سازد، زوج درماني ممكن است وسيله اي باشد براي پايان بخشيدن به اين روابط به گونه اي كه براي آنها و فرزندانشان مخرب نباشد.
* آيا درمانگر ارزش ها و عقايد مرا درك خواهد كرد؟
- درمانگرها براي احترام گذاشتن به ارزش هاي ديگران، آموزش ديده اند ؛نه هرگز عقايدشان را به ديگري تحميل مي كنند و نه در كارشان قضاوت مي كنند. به هر حال مشكلات و مسايل زوج ها آنقدر پيچيده است كه در بعضي موارد درمانگر نتواند مفهوم آنها را درك كند. در اين صورت است كه لازم مي شود بر روي مسايل و ارزش ها بين زوج ها و درمانگر كار شود. شما ممكن است پيشنهاد و يا اظهار نظر يك درمانگر را به عنوان يك قضاوت در نظر بگيريد در حالي كه ممكن است اصلاً چنين منظوري نداشته باشد. پس در اين گونه شرايط شما بايد موضوع را مستقيماً با خود درمانگر مطرح كنيد.
* آيا من بايد همه چيز را در مورد خودم، بازگو كنم؟ در غير اين صورت آيا درمان فايده اي خواهد داشت؟
- بسيار مهم است كه شما در مورد احساسات و مسايل و مشكلات خود صادق باشيد و اين كه چگونه مسايل را بازگو كنيد كه در مورد آن بشود بحث كرد، بسيار مهم است. احتياط، استتار و راحت بودن، كمك خواهد كرد به اين كه افراد مشكلات خود را مطرح كنند. درمانگر سوءتفاهم ها و كج فهمي هايي كه ممكن است به وجود آيد را تصحيح مي كند و به زوج ها براي تداوم صحبت كردن با يكديگر كمك مي كند.
بعضي از احساسات عميقاً شخصي هستند و افراد براي بحث كردن در مورد آنها، راحت نيستند. مطرح كردن مطالب محرمانه هميشه ضروري نيست. بعضي از مسايل هستند كه تأثير خاصي بر روي روابط ندارند ولي بعضي مطالب ديگر هستند كه راه بحث كردن را سد مي كنند.
شما مي بايست، ارزيابي كردن مسايل مهم در روابط تان را به دقت تمرين كنيد. اگر دليلي براي بيان نكردن احساسات خود داشتيد در مورد آن با درمانگر خود صحبت كنيد.
* آيا اطلاعاتي را كه من بازگو مي كنم مي تواند عليه من در دادگاه استفاده شود؟
- زوج درمان ها ممكن است به ندرت و به طور خيلي استثنايي توسط دادگاه ها براي شهادت دادن و تحت شرايط معيني احضار شوند، ولي اطلاعات و مسايلي كه در زوج درماني مطرح مي شود به طور كلي محرمانه هستند، به جز در يك سري موارد خاص.اما اگر شما سؤال يا نگراني در اين زمينه داريد حتماً با درمانگر يا وكيل خود در مورد آن صحبت كنيد.
* درمانگر چگونه خواهد فهميد كه روابط ما به پايان رسيده است و يا ما به بن بست رسيده ايم؟
- اين بخشي از وظيفه درمانگر است كه يك موقعيت را تشخيص دهد ولي او نمي تواند تصميمي در اين زمينه بگيرد. زيرا اين مسأله مربوط به هر دو زوج است كه بخواهند ادامه زندگي بدهند و يا خير؟
با اين حال رسيدن به بن بست يا انسداد به اين معني نيست كه درمان ديگر نمي تواند ادامه پيدا كند و يا ديگر اميدي به آينده نيست. چه بسا كه بعضي از اين انسدادها مي تواند مورد حلاجي قرار گرفته و منتج به منافع قابل ملاحظه اي گردد.
* آيا ممكن است درمانگر مرا مقصر و گناهكار بشمرد؟
- هيچ شخصي به تنهايي مسئول تمام مشكلات زناشويي نيست. شما ممكن است احساس گناه كنيد و يا در طي دوران درمان انگشت نما شويد و يا برعكس و حتي بفهميد كه همسرتان مثل شما فكر مي كرده، شگفت زده شويد، تمام اين تجارت بخشي از مراحل درمان مي باشد و بايد در مورد آن بحث كنيد.
* ما مي توانيم درمانگر هاي مختلفي را تجربه كنيم تا شخص مورد نظر را پيدا كنيم؟
- اين مهم است كه به درمانگر يك فرصت كافي داده شود تا بتواند كمك كند. اين جريان ممكن است دردناك باشد و خيلي مهم است كه بين مسأله مورد نظر و درمانگر تميز داده شود. اگر يك زوج درمانگر خود راضي نباشند، مي بايست خيلي باز در مورد اين مسأله صحبت كنند. زيرا راحت نبودن با درمانگر ممكن است منجر به يك تجربه درماني بد شود. در ضمن در مورد مشكلات قبلي خود حتماً در اولين وهله با درمانگر جديد خود صحبت كنيد.
* معمولاً زوج درماني چقدر طول مي كشد؟
- مدت زمان اين نوع درمان ها بستگي به درمانگر و شدت مشكل مورد نظر دارد .زوج درماني ممكن است به يك يا ۲ جلسه تمام شود و يا اين كه ماه ها و سالها طول بكشد.

راه زندگي
موانع ازدواج دختران و پسران

مطالعات ملي نشان مي دهد در حاليكه «نداشتن ثبات شغلي» پس از «بيكاري» از مشكلات و موانع اصلي ازدواج پسران از منظر كل جوانان است، «آزاد نبودن در انتخاب همسر دلخواه» پس از «پيدا نكردن فردي كه به عنوان همسر داراي خصوصيات دلخواه باشد» مهمترين مانع ازدواج دختران جوان به شمار مي رود.
كل جوانان «نبود حس مسؤوليت پذيري در فرد» را چهارمين مانع ازدواج براي دختران و «نداشتن توان مالي كافي» براي پسران مي دانند و پس از آن پسران «پيدا نكردن فردي كه به عنوان همسر داراي خصوصيات دلخواه باشد» را داراي اهميت دانسته اند.
پس از اين عامل در حاليكه «عدم امكان تهيه مسكن مناسب» به عنوان يكي از مشكلات پسران براي ازدواج  است «بي برنامه بودن در زندگي» براي دختران از مشكلات اصلي ازدواج مطرح مي شود.
به گزارش ايسنا، «وجود ملاكهاي سختگيرانه خانواده در ازدواج» براي دختران، بيش از پسران تبديل به مشكل شده است؛ چرا كه اين عامل در رتبه هفتم سلسله مراتب موانع ازدواج دختران قرار داشته و براي پسران در اولويت شانزدهم قرار دارد.
در حاليكه از منظر جوانان كشور، براي پسران «شروط دست و پا گير خانواده دختر» در رتبه نهم موانع ازدواج قرار دارد «سختگير بودن در انتخاب همسر» براي دختر در اين مرتبه قرار مي گيرد.
گفتني است، «نقص جسماني» ، «عدم بلوغ شخصيتي كافي در فرد» و «ناتواني والدين در راهنمايي براي ازدواج» در ميان دختران در اين سلسله مراتب داراي مراتب بالاتري است.
در حالي كه از ديد جوانان «نداشتن كارت پايان خدمت وظيفه يا معافيت» براي پسران به عنوان مانع ازدواج مطرح است، دختران داراي مشكلي به نام «ناتواني مالي والدين در تدارك ازدواج براي فرزندان» هستند؛ اين در حاليست كه با وجود مانعي به نام «اولويت دادن به ادامه تحصيل» براي ازدواج دختران، پسران به ادامه تحصيل به عنوان مانعي براي ازدواج نگاه نمي كنند.
به گزارش ايسنا اين تحقيق بيانگر آن است كه «شروط دست و پاگير خانواده دختر» براي پسران در مرتبه نهم مشكلات ازدواجشان قرار دارد، اما در مقابل «فراهم نبودن جهيزيه» براي دختران مطرح مي شود.
در حاليكه از سوي جوانان «فراهم نبودن وسايل زندگي» نوزدهمين مشكل پسران براي ازدواج نامبرده شده است، دختران «محدود بودن دايره انتخاب همسر» را مشكل خود مي دانند. اين تحقيق نشان مي دهد كه دختران بيش از پسران به «بلوغ شخصيتي كافي در فرد» براي ازدواج اهميت مي دهند؛ چراكه نبود اين ويژگي در ميان موانع ازدواج دختران داراي جايگاه دهم و براي پسران داراي رتبه دوازدهم است.

|  اقتصاد  |    اجتماعي  |   انديشه  |   سياست  |   سينما  |   فرهنگ   |
|  ورزش  |

|   صفحه اول   |   آرشيو   |   بازگشت   |