جواد نصرتي
مسابقات فرمول يك بدون شك بزر گ ترين، گران ترين و يكي از پربيننده ترين مسابقات سالانه ورزشي دنيا به شمار مي روند. با نگاهي به اسامي تيم هاي شركت كننده در اين مسابقات كه از بزرگ ترين شركت هاي خودروسازي دنيا هستند، به راحتي مي توان ميزان سرمايه گذاري در اين مسابقات را حدس زد.
در اين ميان يكي از اركان اصلي فرمول يك، رانندگان آن هستند؛ رانندگاني كه با هر بار مسابقه دادن جان خود را به خطر مي اندازند تا به افتخاري بزرگ برسند؛ افتخاري كه به سوداي مردان و حتي زنان بسياري در سراسر جهان تبديل شده است.
يكي از اين خيل عظيم عاشقان و سينه چاكان فرمول يك، جواني ايراني به نام سعيد حيدري است. سعيد اما با بسياري از طرفداران فرمول يك تفاوت هاي اساسي دارد، او اكنون به عنوان تنها راننده ايراني، گواهي رانندگي در مسابقات فرمول 3000 را دارد و به راحتي مي تواند در هر پيستي در سراسر جهان رانندگي كند.
تولد يك رويا
دوران كودكي سعيد در مزرعه پدرش در دماوند گذشته است. او در آنجا از سن 7 سالگي رانندگي را آغاز كرد. اولين ماشين هايي كه او رانندگي را با آنها شروع كرد تراكتور و ديگر وسايل نقليه كشاورزي بودند، اما او در راندن آنها چنان تبحري از خود نشان داد كه هيچ گاه از سوي پدر براي رانندگي آنها منع نشد؛ برعكس، پدر اولين حامي او براي رانندگي بود. پدرم اولين و تنها مربي من در ايران است . سعيد اينگونه از پدرش ياد مي كند و مي گويد كه چگونه در سنين 12 و 13 سالگي، پدر به او اجازه مي داد پشت كاميون بنشيند.
سعيد سابقه رانندگي حرفه اي چنداني در ايران ندارد و فقط يك بار در پيست اتومبيلراني آزادي در سن 18 سالگي براي اولين و آخرين بار با رانندگان ايراني رقابت كرده است. وقتي 18 ساله بودم در مسابقه اتومبيلراني كلاس يكهزار و 600 سي سي شركت كردم و تايم خوبي هم زدم، اما مسئولان برگزاري من را براي مسابقه در كلاس جي.تي قرار دادند، يعني در واقع يك كلاس بالاتر بردند. من موقع استارت، سيزدهم بودم و چون ماشين من قدرت و شتاب كافي نداشت، نمي توانستم با بقيه رانندگان به خوبي رقابت كنم با اين همه در پايان، نفر سوم شدم كه مقام بسيار خوبي بود . پس از آن او ديگر در هيچ مسابقه رسمي در ايران شركت نكرد، اما اين به معناي آن نبود كه سعيد قيد رانندگي را زده است.
او از چند سال پيش در پي اين بود كه بتواند از جايي خود را به فرمول يك نزديك كند، تا اينكه در فروردين ماه سال جاري بزرگ ترين حادثه زندگي او رقم خورد. در اين ماه مسابقه گراند پري بحرين يكي از مراحل مسابقات فرمول يك- براي اولين بار در اين كشور برگزار شد و سعيد از طريق يكي از دوستانش كه مدير يكي از بانك هاي بحريني است، فرصت يافت اين مسابقه را از نزديك مشاهده كند.
دوست سعيد كه مدير برنامه هاي فعلي او هم است با استفاده از ارتباطاتي كه با تيم هاي فرمول 3000 ب.ام.و و فورد داشت اين فرصت را براي او فراهم كرد كه در آزمايش هاي رانندگي اين دو تيم شركت كند. سعيد خود دراين باره مي گويد: روز اول بسيار هيجان زده بودم. مي خواستم يكباره پشت رل ماشين هاي فرمول يك بنشينم تا به همه نشان دهم كه من مي توانم در فرمول يك رانندگي كنم ، اما نوع رفتار مربيان و مديران باعث فروكش كردن هيجان او شد و متوجه شد كه آنجا اول راه بسيار درازي است. خود او به آن تست كلاس اول مي گويد؛ كلاس اولي كه او را در مسير حرفه اي شدن قرار داد.
او پس از اين تست مي بايست چند جلسه را با مربيان حرفه اي تمرين مي كرد تا گواهينامه FIA را كه مربوط به رانندگي در مسابقات فرمول 3000 است، دريافت كند.
معمولا رانندگان اين گواهينامه را پس از گذراندن 20 جلسه دريافت مي كنند، اما سعيد پس از گذراندن 5 جلسه موفق به دريافت گواهينامه رانندگي در فرمول 3000 شد. پس از اين اتفاق او تا به امروز 8 ماه تمام است دائم در حال تمرين در بحرين است.
فشرده ترين دوره تمريني او دوره اي 45 روزه بود كه دو ماه پيش در بحرين پشت سر گذاشته است. او در اين دوره از 7 صبح تا 7 شب با مربيان خود تمرين مي كرده است. خود او پشت سر گذاشتن اين دوره تمريني را بسيار سخت مي داند، چون به هر حال دوري از خانواده براي او بسيار سخت بوده، اما راه حرفه اي شدن و رسيدن به فرمول يك چيزي به جز تمرين هاي سخت و فشرده نيست.
او در راستاي بهبود وضعيت رانندگي اش چندي پيش پيست گراندپري بحرين را به مدت يك هفته تمام اجاره كرد تا بتواند به راحتي و تنهايي در كنار مربيان اختصاصي اش تمرين كند. اين كار او واقعا بازتاب هاي متفاوتي داشت، به گونه اي كه حتي روزنامه هاي بحرين هم آن را پوشش دادند. نتيجه اين تمرينات سخت و طاقت فرسا، كسب چند مقام دومي براي ب.ام.و و چندمقام دومي و سوم براي فورد است. براي او بسيار مهم است كه در تيمي رانندگي كند كه پرچم ايران روي ماشين آن خورده باشد و وقتي روي سكو مي رود پرچم ايران را بالا برده باشد؛ به همين خاطر است كه او هزينه هاي بسيار سنگين مسابقات و تمرينات را خود شخصا پرداخت مي كند.
خود او معتقد است كار او به عنوان اولين نفر كه وارد فرمول 3000 شده، بسيار سخت بوده است. من 8 ماه خاك آنجا را خورده ام . او براي ما تشريح مي كند كه ساختار فرمول 3000، ساختاري مافيايي است و هركسي نمي تواند به راحتي به آن وارد شود، به همين خاطر كار او بسيار ارزشمند بوده است. او تعريف مي كند كه چگونه مربيان و مديران تيم هاي ب.ام.و و فورد از او استقبال كردند و مربيان واقعا دلسوزانه او را آموزش مي دادند، چون براي آنها جالب بوده كه يك ايراني بتواند گواهينامه فرمول 3000 دريافت كند.
مسابقات F3000 مسابقات فرمول 3 هزاري كه تا كنون سعيد در آنها شركت كرده، مسابقات مخصوص تيم هاي ب.ام.و و فورد بحرين بوده كه فردا فينال آنها برگزار شده و طي آن قهرمان فصل بحرين شناسايي مي شود، اما مسابقه مهم بعدي كه حدودا 45 روز ديگر برگزار خواهد شد، مسابقات فرمول 3000 خاورميانه است. اين مسابقه از اهميت بسيار بالايي برخوردار است، چون در صورتي كه سعيد بتواند در آن به قهرماني برسد به مسابقات آسيايي راه پيدا خواهد كرد.
خود او اميد بسيار زيادي دارد كه نه تنها به مسابقات آسيايي راه پيدا كند كه در آنجا خوش بدرخشد، چون به گفته مربيانش او در حال حاضر يكي از بهترين هاي آسياست. او بازهم تاكيد مي كند كه مي خواهد در اين مسابقات با پرچم ايران به ميدان برود.
اين بار هم او با پرچم ايران به ميدان خواهد رفت. شايد او حتي در مسابقات 2000 F هم به جاي تبليغات متعددي كه روي بدنه اتومبيل ها قرار دارد، چندين و چند پرچم ايران بچسباند، اما آيا او در مسابقاتي كه سطح بالاتري دارند قادر خواهد بود بودجه تيمي را كه همه تيم ملي ايران مي دانند، شخصا بپردازد؟
قياس بزرگان
اگر بخواهيم سعيد حيدري را با كسي مقايسه كنيم، بهترين گزينه علي دايي است. اين دو را مي توان در رشته هاي خود به نوعي پيشتاز و جاده صاف كن ديگران دانست. پس از علي دايي بود كه بسياري از فوتباليست هاي ما توانستند همانند او به تيم هاي فوتبال اروپايي راه يابند. در مورد علي دايي مي توان گفت هر چند خود او در انتقال بازيكنان ديگر نقش مستقيم نداشت ولي حضور او به عنوان يك ايراني در سطح فوتبال اروپا اين باور را براي سايرين به وجود آورد كه ايرانيان مي توانند در چنين سطحي به راحتي بازي كنند.
حيدري هم به عنوان اولين ايراني كه توانسته است در سطح حرفه اي رانندگي جهان گواهي نامه معتبري دريافت كند، نقش مهمي در تعيين نگرش ديگران به رانندگان حرفه اي آينده ايران دارد. اگر او بتواند به عنوان اولين راننده ايراني مسابقات فرمول 3000 نتايج خوبي به دست آورد يا حتي بتواند به سطوح بالاتر حرفه اي رانندگي مثل جي پي ۲ يا فرمول يك راه يابد، مي توان انتظار داشت كه در آينده رانندگان ايراني مورد استقبال تيم هاي معتبر دنيا قرار گيرند.