در طب سوزني از سوزن هاي كوچكي كه در پوست كار گذاشته مي شوند براي تخفيف درد استفاده مي شود. براي اينكه دريابيد طب سوزني چگونه كار مي كند و قادر به درمان چه اختلالاتي است، مطلب زيرا را بخوانيد.
در طب سوزني از سوزن هاي فوق العاده نازك در نقاط استراتژيك بدن استفاده مي شود كه در عمق هاي گوناگون كار گذاشته مي شوند. منشأ طب سوزني به هزاران سال قبل در چين بازمي گردد، اما در طي دو دهه اخير در كشورهاي ديگر هم طرفداران زيادي پيدا كرده است. گرچه دانشمندان به درستي نمي دانند كه طب سوزني چگونه و چرا تأثير مي كند، اما برخي بررسي ها نشان مي دهد كه اين شيوه مي تواند به لحاظ پزشكي فوايدي دربرداشته باشد كه از كاهش درد گرفته تا كمك به كاهش تهوع ناشي از شيمي درماني در تغيير است.
در يك جلسه درمان با طب سوزني چه روي مي دهد؟
درمان با طب سوزني معمولا گروهي از درمان ها را كه هر هفته يا هر دو هفته يك بار به طور سرپايي انجام مي شوند، دربرمي گيرد. در مجموع معمولا، درمان ها تا 12 جلسه ادامه مي يابند. اگرچه هر درمانگر طب سوزني راه و روش خود را براي سازماندهي جلسات درماني دارد، اما هر جلسه عموما از نيم ساعت تا 60 دقيقه به طول مي انجامد.
همانطور كه پزشكتان شما را معاينه مي كند، يك درمان گر طب سوزني نيز شما را معاينه كرده و شرايط فعلي شما را ارزيابي مي كند و درباره چگونگي گذاشت سوزن ها تصميم گيري كرده و در پايان با شما به بحث مي نشيند تا توصيه هاي مربوط به مراقبت هاي فردي را ارائه كند.
در طي درمان با طب سوزني، درمانگر از سوزن هايي از جنس استيل كه استريل شده و دانه دانه در لفافي پيچيده شده اند، استفاده مي كند.
اين سوزن ها فقط يك بار مورد استفاده قرار مي گيرند و پس از آن به دور انداخته مي شوند. در زمان كار گذاشتن سوزن، ممكن است كه شما براي مدتي كوتاه احساس كنيد كه جسم تيزي وارد پوستتان مي شود، اما اين شيوه، عموما دردناك نيست. در زمان كار گذاشت سوزن، ممكن است كه شما براي مدتي كوتاه، احساس كنيد كه حجم تيزي وارد پوستتان مي شود، اما اين شيوه عموما دردناك نيست. در زمان ورود سوزن به نقطه درست، معمولا يك درد عميق احساس مي شود. پس از كار گذاشتن، سوزن ها هر از گاهي به آرامي حركت داده مي شوند يا توسط الكتريسيته يا گرما تحريك مي شوند.
طب سوزني چگونه عمل مي كند؟
تئوري سنتي چيني كه طب سوزني به عنوان يك درمان پزشكي بر آن استوار است، بسيار متفاوت از طب غربي است. در طب سنتي چين، عدم تعادل در جريان انرژي بنيادي حيات به نام كي يا شي ، سبب بيماري انگاشته مي شود. عقيده بر اين است كه كي از طريق گذرگاه هايي (نصف النهارات) در بدن شما جريان مي يابد. اين نصف النهارها و جريان انرژي از طريق تقريبا 400 نقطه متفاوت طب سوزني، قابل دسترسي است. با كار گذاشتن سوزن هاي فوق العاده نازك در اين نقاط (تركيبات متنوعي كه از اين 400 نقطه به دست مي آيند)، جريان انرژي به حالت تعادل مي رسد. اين كار به مكانيزم هاي ترميمي طبيعي بدن شما اجازه كار كردن مي دهد.
برخلاف اين عقيده، در توضيح غربي طب سوزني: از مفاهيم علوم اعصاب استفاده مي شود. طبق گزارش موسسات ملي بهداشت (NIH) آمريكا، محققان حداقل سه توضيح ممكن را براي چگونگي كاركرد طب سوزني مورد بررسي قرار داده اند:
۱ - آزاد شدن مواد شبه افيوني در طي درمان با طب سوزني مواد شبه افيوني درونزا (اندورفين ها) كه بخشي از سيستم طبيعي كنترل درد در بدن هستند، در دستگاه عصبي مركزي يعني مغز و نخاع آزاد مي شوند. اين امر درست مثل اينكه داروي مسكن مصرف كرده باشيد ،  منجر به كاهش درد مي شود.
۲ - تحريك نخاع: طب سوزني مي تواند با تحريك اعصاب نخاعي، آزاد شدن واسطه هاي عصبي مهاركننده درد را تحريك كند. از اين پديده گاه به نظريه دروازه ياد مي شود.
۳ - تغييرات جريان خون سوزن هاي به كار رفته در طب سوزني، مي توانند مقدار جريان خون را در منطقه اطراف سوزن افزايش دهند. افزايش جريان خون مي تواند مواد غذايي بيشتري را به محل رسانيده يا مواد سمي را از آنجا دور كند يا هر دو كار را انجام داده و در نهايت سلامت فرد را بهبود بخشد.
كاربردهاي طب سوزني
به نظر مي رسد در برخي موارد، تنها روش درماني سودمند، طب سوزني باشد، اما همچنين كاربرد آن همراه با درمان هاي رايج تر طب غربي، در حال افزايش است. براي مثال، پزشكان ممكن است براي كنترل درد در طي جراحي و پس از آن از اين روش همراه با دارو استفاده كنند.
از آنجايي كه انجام بررسي هاي علمي معتبر درباره طب سوزني كار دشواري است و ثابت شده است كه بسياري از بررسي هاي پيشين ناكافي بوده اند، تهيه يك ليست مشخص از شرايطي كه طب سوزني مي تواند براي آنها مفيد باشد، كار دشواري است. با اين وجود بررسي هاي مقدماتي نشان داده اند كه طب سوزني مي تواند بهبود علامتي را براي انواعي از بيماري ها و شرايطي نظير كمردرد، سردرد، ميگرن و آرتروز به همراه داشته باشد.
به علاوه تحقيقات نشان مي دهد كه طب سوزني مي تواند به تخفيف درد دندان پس از عمل جراحي كمك كرده و تهوع و استفراغ ناشي از شيمي درماني را بهبود بخشد. همچنين به نظر مي رسد چنگه هاي مزمن قاعدگي و درد مفصلي مربوط به آرنج تنيس بازان را كاهش دهد.
نكاتي در تاييد يارد طب سوزني
طب سوزني، همانند بيشتر درمان هاي طبي، فوايد و مضرات فروش را دارد. برخي از فوايد آن چنين هستند:
- طب سوزني زماني كه به طور مناسب مورد استفاده قرار گيرد، بي ضرر است.
- عوارض جانبي آن اندك هستند.
- مي تواند به عنوان مكمل ساير روش هاي درماني مورد استفاده قرار گيرد.
- استفاده از آن در پزشكي رايج، رو به افزايش است.
- به كنترل انواع خاصي از درد كمك مي كند.
- در صورت عدم تمايل به استفاده از داروهاي مسكن يا عدم پاسخ به اين داروها، مي توان از طب سوزني به عنوان روش جايگزين استفاده كرد.
در صحبت از خطرات استفاده از طب سوزني، مي توان از افرادي نام برد كه اختلالات خونريزي دهنده دارند يا از رقيق كننده هاي خون استفاده مي كنند.
شايع ترين عوارض جانبي طب سوزني، زخم، خونريزي يا كبودي در محل كاربرد سوزن است. ممكن است فرد پس از يك جلسه احساس خستگي بكند. در موارد نادر ممكن است يك سوزن بشكند يا به صورت عضو داخلي صدمه برساند. اگر سوزن ها دوباره مورد استفاده قرار گيرند، خطر انتقال بيماري هاي عفوني وجود دارد ،  اما در صورتي كه درمان گر با صلاحيت و كاملا آموزش ديده باشد، احتمال اين حوادث پايين خواهد بود.
چگونه بايد درمانگر طب سوزني را انتخاب كرد؟
اگر به دنبال يك درمانگر طب سوزني هستيد، همان كارهايي را انجام دهيد كه براي انتخاب پزشك انجام مي دهيد:
- مدارك و آموزش هاي درمانگر را بررسي كنيد.
- درباره هزينه هاي درماني و پوشش بيمه سؤال كنيد.
- با درمانگر صحبت كنيد. درباره روش هاي مورد استفاده و احتمال بهبودي در صورت استفاده از آنها سؤال كنيد.
نگران اين نباشيد كه پزشك خانوادگي تان از روي آوردنتان به طب سوزني آگاه شود. ممكن است وي بتواند درباره ميزان موفقيت اين روش براي شما اطلاعاتي در اختيارتان بگذارد يا درمانگر مناسبي را به شما معرفي كند.
منبع: mayoclinic.com

سميه شرافتي- اختلالات خواب از جمله اختلالاتي هستند كه بيش از يك سوم افراد در طول عمرشان آن را تجربه مي كنند و بيش از نيمي از آنها براي رفع اين اختلال در پي درمان برنمي آيند. شايع ترين نوع اين اختلالات بي خوابي است.
علامت اصلي بي خوابي شكايت از اشكال در شروع يا تداوم خواب يا خواب بدون نيروبخشي و خستگي زدايي است. افراد مبتلا به بي خوابي بيشتر اوقات از تركيبي از مشكلات در به خواب رفتن و بيداري متناوب طي خواب شكايت دارند. اشتغال ذهني و ناراحتي شديد ناشي از ناتواني در به خواب رفتن ممكن است در پيدايش بي خوابي بسيار مؤثر باشد. هر چه فرد بيشتر تلاش كند تا به خواب رود، ناكام تر و آشفته تر مي شود و كمتر به خواب مي رود. درازكشيدن در رختخواب بدون خوابيدن اين ناكامي را تشديد مي كند. در مقابل فرد ممكن است در زماني كه سعي نمي كند به خواب رود، خوابيدن برايش آسان تر شود.( مثلاً هنگام تماشاي تلويزيون، مطالعه يا رانندگي.) بي خوابي مزمن ممكن است منجر به كاهش احساس سلامت مثل بدخلقي يا بي علاقه گي، كاهش توجه، انرژي و تمركز حواس و افزايش خستگي و كسالت طي روز شود. اگرچه افراد مبتلا اغلب شكايت ذهني از خستگي روزانه دارند، ولي مطالعات و پژوهش ها معمولاً افزايش نشانه هاي فيزيولوژيكي خواب را نشان مي دهند. نگراني شديد در مورد خواب، مشكلات بين فردي، اجتماعي و شغلي را نيز ممكن است به وجود بياورد.
بي توجهي و عدم تمركز كه در نتيجه بي خوابي به وجود مي آيد نيز ممكن است منجر به بروز تصادفات شود. همچنين افراد مبتلا به بي خوابي ممكن است سابقه اي از اختلالات رواني به ويژه اختلالات خلقي و اضطرابي را تجربه كنند. اين افراد گاهي از داروهاي تجويز شده به گونه اي نامناسب استفاده مي كنند. استفاده از خواب آورها يا الكل براي كمك به خواب شبانه، استفاده از اضطراب و استفاده از كافئين يا ديگر تحريك كننده ها براي مقابله با خستگي شديد. اين نوع استفاده از مواد ممكن است سوء مصرف يا وابستگي به اين مواد را به همراه داشته باشد. داده هاي حاصل از مطالعات زمينه يابي همواره نشان داده اند كه شكايت از بي خوابي در سنين بالا و بين زنان شايع است. ميزان شيوع واقعي اين اختلال د ر جمعيت عمومي دقيق نيست. تنها مشخص شده كه 15 تا 25 درصد افراد مبتلا به بي خوابي مزمن، داراي بي خوابي هستند. اين اختلال غالباً در اوايل بزرگسالي و ميانسالي شروع مي شود و در كودكي و نوجواني نادر است. در مورد اثرات وراثت يا خانوادگي اين اختلال نيز هنوز مطالعات رسمي صورت نگرفته است.
علاوه بر بي خوابي يكي ديگر از اختلالات اصلي خواب، پرخوابي است. در افراد مبتلا به پرخوابي دامنه مدت دوره خواب اساسي از 8 تا 12 ساعت است و اغلب با مشكل در بيدار شدن به هنگام صبح همراه است. در افراد مبتلا به اين اختلال چرت زدن هاي روزانه بسيار زياد است. پرخوابي هم ممكن است منجر به ناراحتي و نارسايي كاركردي قابل ملاحظه اي در كار و روابط اجتماعي شود. خواب شبانه طولاني مدت و مشكل در بيدار شدن منجر به بروز اشكالاتي در برآوردن وظايف صبحگاهي مي شود. دوره هاي خواب روزانه در اين افراد مي تواند نگران كننده و يا حتي خطرناك باشد. همين چرت هاي روزانه، اثر بخشي ضعيف، تمركز ضعيف و حافظه ضعيف را در فرد به وجود مي آورند. روابط خانوادگي نيز در اثر خواب آلودگي در بيشتر موارد دچار اختلال مي شوند. افراد مبتلا به اين اختلال اغلب مشوش، ستيزه جو يا داراي ناهماهنگي حركتي به نظر مي رسند. حتي استمرار اين خواب آلودگي روزانه ممكن است به رفتارهاي غيرعادي منجر شود كه افراد را از محيط غافل مي كند. متعاقب اين رفتارهاي غيرطبيعي ممكن است افراد چيزي را به خاطر نياورند و يا اينكه يادآوري آنها ناقص شود. افراد پرخواب نيز درست مانند كم خواب ها دوره هايي از افسردگي اساسي را تجربه مي كنند. پرخوابي بين سنين 15 تا 30 سالگي با پيشرفت تدريجي طي هفته ها تا ماه ها شروع مي شود و در مردان تقريباً سه برابر زنان است.
سومين دسته از اختلالات خواب حمله خواب است. علائم اساسي اين اختلال، حملات غيرقابل مقاومت در خواب همراه با حركات سريع چشم است. اين افراد علاوه بر تجربه حركات سريع چشم كه همراه با توهمات شبه رويا نمايان مي شوند كشيدگي ماهيچه اي را نيز براي چند ثانيه تجربه مي كنند. ضعف عضلاني بعد از اين كشيدگي ماهيچه اي فقط براي چند ثانيه فرد را آزار مي دهد و اتمام اين كشيدگي علائم خفيف و غيرقابل محسوسي را كه شامل فرورفتگي چانه يا افتادن پلك ها، سر و يا بازوهايي مي شود را ايجاد مي كند. اين كشيدگي در مواقعي نيز محسوس تر بوده و افراد ممكن است هنگام حمل، اشيا را بر زمين بيندازند، زانوهايشان لرزش داشته باشد و يا واقعاً به زمين بخورند. تقريباً 20 تا 40 درصد افراد مبتلا به حمله خواب تصاوير شبه روياي شديدي را درست قبل از به خواب رفتن يا بعد از بيداري تجربه مي كنند. بيشتر توهمات مربوط به خواب ديداري هستند كه حاوي عناصري از محيط واقعي هستند، براي نمونه افراد ممكن است بيان كنند كه اشيا در روي يك تصوير بر ديوار حركت مي كنند اين توهمات ممكن است شنيداري (مثلاً شنيدن صداي مزاحم در خانه) يا لامسه اي (احساس پرواز كردن) نيز باشند. تقريباً 30 تا 50 درصد افراد مبتلا به حمله خواب درست قبل از به خواب رفتن يا بعد از آن فلج خواب را نيز تجربه مي كنند. در اين حالت افراد احساس مي كنند كه بيدار هستند اما نمي توانند حركت يا صحبت كنند. آنها همچنين از احساس ناتواني در نفس كشيدن نيز شكايت دارند گرچه ديافراگم آزاد است و تنفس ادامه دارد. بيشتر افراد مبتلا به حمله خواب، خواب آلودگي روزانه فراگير را در بين حمله هاي خواب تجربه مي كنند. آنها بيان مي كنند كه مي توانند در هر زمان و مكاني به خواب روند. اين افراد به علت ترس از اينكه خوابشان ببرد يا دچار كشيدگي ماهيچه اي شوند، از شركت در فعاليت هاي اجتماعي اجتناب مي كنند. به همين دليل كاركردهاي روزانه آنها به شدت محدودتر مي شود. احتمال صدمه زدن به ديگران در هنگام رانندگي يا هنگام كار با يك دستگاه در اين افراد بسيار زياد است. مطالعات نشان مي دهند كه الگوهاي خانوادگي و نقش ژنتيك در پيدايش حمله خواب بسيار مؤثر است. تقريباً 5 تا 15 درصد بستگان درجه اول مبتلايان اين اختلال را تجربه كرده اند، 25 تا 50 درصد بستگان درجه اول نيز اختلالات ديگر خواب نظير خواب آلودگي مفرط را تجربه مي كنند.
براي برقراري سلامت و بهداشت خواب در مبتلايان به انواع نابهنجاري ها و اختلالات مربوط به خواب علاوه بر اقدامات و فوريت هاي پزشكي و روان پزشكي اقدامات غيراختصاصي براي ايجاد خواب منظم پيشنهاد شده است. هر روز در وقت معيني از خواب بيدار شويد، زمان صرف شده در بستر را به ميزان قبل از شروع اختلال خواب محدود سازيد، مصرف مواد تحريك كننده مانند كافئين، نيكوتين، الكل و.. را حذف كنيد، از چرت روزانه بپرهيزيد مگر در مواردي كه نمودار خواب شبانه كمك مي كند، خود را از نظر جسمي به كمك ورزش صبحگاهي طبق برنامه تدريجي در فرم نگه داريد، از تحريك هاي شبانگاهي بپرهيزيد، راديو يا مطالعه در حال آرامش را جانشين تلويزيون سازيد، غوطه ور به مدت 20 دقيقه در وان آب داغ را كه حرارت بدن را بالا ببرد قبل از خواب امتحان كنيد، در ساعت معيني غذا بخوريد، قبل از خواب غذاي سنگين ميل نكنيد و بالاخره اينكه از روش هاي آرام سازي تدريجي مثل انبساط عضلاني و يوگا و مراقبه استفاده كنيد.

از امروز صفحه 17 روزنامه همشهري به موضوع سلامت اختصاص مي يابد. منظور ما از سلامت تنها فقدان بيماري نيست. مقصود سلامت معناي وسيع آن است كه علاوه بر ابعاد جسمي داراي جنبه هاي رواني هم هست و بهروزي كلي انسان را در نظر دارد. هدف ما در اين صفحه از يك طرف بيان ساده مشكلات بهداشتي مختلف و راه هاي پيشگيري و درمان آنها و اطلاع رساني در مورد آخرين پيشرفت هاي پزشكي است. اما از طرف ديگر با توجه به اين رويكرد نوين به سلامتي در مورد بهبود سبك زندگي بدون آنكه لزوماً بيماري وجود داشته باشد- با شما سخن خواهيم گفت.
براي اين اهداف تلاش ما آن خواهد بود كه از همكاري متخصصان برجسته كشور در رشته پزشكي و بهداشتي نيز استفاده كنيم.
بديهي است كه نظرات، پيشنهادات و انتقادات شما خوانندگان محترم مي تواند راهنماي ما در اين مسير باشد.

سكته مغزي يكي از علل مهم مرگ و مير در جهان و يكي از علل اصلي ناتواني جدي و طولاني مدت در بزرگسالان است. هرساله در حدود 600 هزار سكته مغزي جديد در ايالات متحده گزارش مي شود. خبر خوب اين است كه درمان هايي وجود دارند كه مي توانند تا حد زيادي صدمه حاصل از سكته مغزي را كاهش دهند. اما شما بايد علائم سكته مغزي را شناخته و در صورت بروز اين علائم به سرعت به بيمارستان مراجعه كنيد. شروع درمان در 60دقيقه اول مي تواند از ناتواني و معلوليت جلوگيري كند.

سكته مغزي چيست؟
سكته مغزي كه گاه حمله مغزي ناميده مي شود، زماني روي مي دهد كه جريان خون مغز قطع مي شود. زماني كه سكته بروز مي كند، سلول هاي مغزي كه بلافاصله پس از محل قطع جريان خون قرار دارند، شروع به مردن مي كنند، چراكه ديگر نمي توانند از اكسيژن و مواد غذايي لازم براي ادامه حيات استفاده كنند.

علت سكته مغزي چيست؟
دو نوع عمده سكته مغزي داريم؛ نوع اول به دليل قطع جريان خون بر اثر لخته خون كه رگ خوني يا سرخرگ مغزي را مسدود مي كند، اتفاق مي افتد. در حدود 80 درصد همه سكته هاي مغزي بر اثر نرسيدن خون به وجود مي آيند. نوع دوم سكته مغزي خونريزي دهنده است كه به دليل پارگي و خونريزي يك رگ خوني در مغز روي مي دهد. در حدود 20 درصد سكته هاي مغزي، خونريزي دهنده هستند.
ناتواني ها و معلوليت  هاي حاصل از سكته مغزي كدامند؟
اثرات سكته مغزي از خفيف تا شديد متغير بوده و شامل فلج، اختلال در تفكر و تكلم و اختلالات عواطفي است. بيماران همچنين ممكن است درد يا خواب رفتگي را تجربه كنند.

علائم سكته مغزي چيستند؟
اين علائم واضح هستند، چراكه به سرعت ظاهر مي شوند:
خواب رفتگي يا ضعف ناگهاني صورت، بازو يا ساق پا (به ويژه در يك سمت بدن)
گيجي ناگهاني، اختلال در تكلم يا فهم سخنان ديگران
اختلال ناگهاني ديد در يك يا دو چشم
اختلال ناگهاني در راه رفتن، سرگيجه، از دست رفتن تعادل يا تطابق
سردرد شديد ناگهاني بدون دليل مشخص

ناظر بيروني چه كاري بايد انجام دهد؟
اگر فكر مي كنيد كسي سكته مغزي كرده، بلافاصله با شماره اورژانس هاي پزشكي (123) تماس بگيريد. سكته مغزي يك اورژانس پزشكي است. براي كسي كه سكته مغزي كرده است، هر دقيقه ارزشمند است. هرچه زمان نرسيدن خون به مغز بيشتر باشد، صدمه بيشتر خواهد بود. درمان فوري زندگي فرد را نجات داده و شانس وي را براي بهبود افزايش مي دهد.

پيشگيري از سكته مغزي
بهترين درمان براي سكته مغزي پيشگيري از آن است. عوامل خطرساز متعددي شانس بروز سكته مغزي را افزايش مي دهند:
فشار خون بالا، بيماري قلبي، كشيدن سيگار، ديابت، كلسترول بالا. اگر سيگار مي كشيد آن را ترك كنيد. اگر فشار خون بالا، بيماري قلبي، ديابت يا كلسترول بالا داريد، آنها را تحت كنترل درآوريد و تحت كنترل نگاه داريد. اين كار خطر سكته مغزي را تا حد قابل توجهي كاهش مي دهد.

آيا پوشاندن بدن، از سرماخوردگي جلوگيري مي كند؟
نه، قرارگرفتن در معرض سرما، سرماخوردگي ايجادنمي كند. سرماخوردگي ها به علت عفونت هاي ويروسي به وجود مي آيند. شيوع سرماخوردگي در زمستان ها ممكن است مربوط به افزايش زمان ماندن فرد در فضاهاي دربسته باشد كه در آنها فرد در تماس هاي نزديك تر و طولاني تر با ديگراني قرار مي گيرد كه ممكن است بيمار باشند. همچنين بسياري از ويروس هاي عامل سرماخوردگي در ماه هاي سرد سال كه ميزان رطوبت هوا كمتر است بهتر رشد مي كنند. بهترين راه پيشگيري از سرماخوردگي، شستن دست ها به طور مكرر و كامل است. در واقع در بسياري از موارد، دست دادن با افراد سرماخورده يا تماس دست با سطوحي كه به ويروس آلوده شده اند، باعث انتقال سرماخوردگي مي شود. با اين حال پوشاندن خود در هواي سرد زمستان دست كم باعث مي شود سرما آدم را اذيت نكند!

انسولين استنشاقي به بازار آمد
شكل استنشاقي انسولين كه مي تواند جايگزين تزريق انسولين كوتاه اثر شود براي ورود به بازار دارويي مجوز گرفته است. شركت دارويي فايزر، اين دارو را كه از سوي سازمان غذا و داروي آمريكا(FDA) و كميسيون دارويي اروپايي تأييد شده است، با نام Exubera توليد مي كند.
اكسابرا قبل از غذا مصرف مي شود و دوز لازم انسولين كوتاه اثر را از راه استنشاق وارد بدن مي كند، ديابتي هايي كه از انسولين طولاني اثر استفاده مي كنند همچنان به استفاده از شكل تزريقي دارو نياز خواهند داشت.
توضيح انجمن ديابت ايران
براساس رأي مثبت FDA و كميسيون دارويي اروپايي بزودي انسولين استنشاقي در اختيار افراد ديابتي نوع 1 و 2قرار خواهد گرفت. خوشبختانه برنامه هاي متعدد تحقيقاتي در مورد انسولين استنشاقي در حال شكل گيري و اجرا هستند. حتي شركت هاي توليد كننده اين دارو برنامه تحقيقاتي خود را تا سال 2019 نيز برنامه ريزي كرده اند.
شايان ذكر است كه در عين حال FDA بارها در گزارش هاي خود نيز آورده است كه اطلاعات و تحقيقات موجود هنوز در مورد تأثير انسولين استنشاقي روي افرادي كه دچار بيماري هاي ريوي هستند، نامشخص است. به علاوه، چگونگي و ميزان استفاده از وسيله به كارگيري انسولين استنشاقي نيز بسيار مهم است. زيرا انسولين بايد پس از استنشاق وارد كيسه هاي هوايي ريه شود. ضمناً هنوز مشخص نيست كه در افراد سيگاري چه توصيه هايي در مورد شيوه درماني ارائه شود. (به عنوان مثال نتايج برخي تحقيقات نشان داده است در افراد ديابتي سيگاري، مصرف انسولين استنشاقي به بروز موارد افت قند خون منجر شده است.) به هر حال به افراد ديابتي بايد توضيح داده شود كه اين انسولين استنشاقي به عنوان انسولين زود اثر به كار گرفته مي شود و متأسفانه ديابتي ها بايد براي جايگزيني انسولين دير اثر (NPH) از روش تزريق استفاده كنند. علاوه بر تمام اين موارد قيمت اين نوع انسولين هنوز مشخص نيست.
گسترش آنفلوآنزاي مرغي در خاورميانه
موارد جديدي از شيوع آنفلوانزآي مرغي در ميان حيوانات و انسانها از چند كشور گزارش شده است. مقامات اتحاديه اروپا تأييد كرده اند كه ويروس مرگبار H5N1 در نمونه هاي بدست آمده از طيور در شمال قبرس كشف شده اند. از طرف ديگر اولين مورد ابتلاي انساني به آنفلوآنزاي مرغي در عراق مورد تأييد قرار گرفته است. به گفته وزير بهداشت عراق دختر نوجواني كه دو هفته پيش در شهر كردنشين سليمانيه در شمال عراق
درگذشته بود به آنفلوانزاي مرغي مبتلا بوده است. قبلاً  گزارش شده بود كه علت مرگ تيژان عبدالقادر دختر 14 ساله كرد عراقي آنفلوآنزاي مرغي نبوده است، اما به گفته سخنگوي سازمان جهاني بهداشت اين خبر بر مبناي آزمايش هاي اوليه كه در منطقه صورت گرفته بود اعلام شده بود و آزمايش هاي تكميلي در بيمارستان نظامي آمريكا در قاهره وجود ويروس H5N1 را ثابت كرد. سازمان جهاني بهداشت (WHO) و سازمان كشاورزي ملل متحد (FAO) گروههايي از كارشناسان به كشورهاي خاورميانه اعزام كرده است تا اقدامات لازم براي پيشگيري از شيوه آنفلوانزاي مرغي مورد بررسي قرار دهند.
هر چيزي را كه مي شنويد باور نكنيد
بسياري از ما امروزه براي كسب آگاهي هاي بهداشتي به اخبار پزشكي در روزنامه ها، راديو و تلويزيون متكي هستيم، جدا از آنكه گروهي هرچند معدودتر از اينترنت هم براي اين منظور استفاده مي كنند.
اما آيا اخبار پزشكي در رسانه ها قابل اعتمادند؟ چگونه مي توان در ميان انبوه اخبار گاه متناقض به حقيقت دست يافت؟ در راديو و تلويزيون، زمان، مسئله مهمي است و تمايل، به هرچه فشرده تر كردن زمان برنامه هاست و بخش هاي خبري با عناويني مانند خبر در 60 ثانيه يا يك دقيقه يا مشابه هاي آنها در رسانه هاي شنيداري و ديداري به وفور وجود دارند. اما به عقيده كارشناسان رسانه اي، 90 ثانيه حداقل زمان مطلقي است كه براي پرداختن به يك موضوع پزشكي ضروري است تا مخاطبان دركي از آن به دست آورند.
نكته ديگر اين است كه در زمان هاي كوتاه بخش هاي خبري راديو و تلويزيون معمولا تنها مي توان از يك زاويه موضوع را تشريح كرد و ممكن است جنبه هاي مهمي مغفول بماند. توصيه در اين حالت مراجعه به پزشكان و كارشناسان بهداشتي در دسترس يا احتمالا اگر امكان آن را داريد، مراجعه به سايت هاي اينترنتي معتبر در آن حوزه است.
در روزنامه ها و رسانه هاي چاپي نيز فشار مشابهي روي هرچه كوتاه تر كردن مطالب وجود دارند و ندرتاً روزنامه ها فضاي كافي براي تشريح جزئيات اخبار و اطلاعات پزشكي در اختيار مي گذارند، در نتيجه ممكن است خوانندگان با خواندن خبر دچار سوء تفاهم شوند و حتي نتيجه بگيرند. در اين موارد روزنامه نگاران مي توانند ستون هاي جانبي را به خبر اصلي ضميمه كنند و توضيح بيشتر در مورد سرفصلي را كه در خبر به آن پرداخته شده است، به آن واگذار كنند.
از همه مهمتر اينكه يافته هاي بسياري از پژوهش هاي پزشكي كه در اخبار اعلام مي شود ممكن است بي اعتبار باشند. همه تحقيقات پزشكي از لحاظ اعتبار مشابه هم نيستند. تعداد كم افراد تحت آزمون، طراحي بد تحقيق يا وجود پيش داوري قبلي در آن باعث كاهش اعتبار يك تحقيق پزشكي مي شوند.