علي شاكري
هفدهمين دوره پيكارهاي تكواندوي قهرماني آسيا طي روزهاي اول تا سوم ارديبهشت به ميزباني كشور تايلند برگزار مي شود. اين دوازدهمين حضور تكواندوكارهاي ايران در اين مسابقات محسوب مي شود. تيم تكواندوي ايران در دوره شانزدهم با وجود در اختيار نداشتن دو ورزشكار برجسته خود؛ هادي ساعي و يوسف كرمي كه خود را مهياي حضور در بازيهاي المپيك ۲۰۰۴ آتن مي كردند با كسب يك مدال طلا و دو نقره چهارمين نايب قهرماني خود را در طول يازده دوره حضور به دست آورد. اين بار با بودن هادي ساعي و يوسف كرمي ايران قدرت اول جهان(كره) را در «شيا پچانگ» هفدهم به مبارزه مي طلبد. در جمع تيم هاي شركت كننده، تايلند ميزبان مي تواند در هر ۸ وزن نماينده داشته باشد و مقررات تنها اجازه استفاده از ۶ ورزشكار را مي دهد. تيم ايران به همين دليل در دوره هفدهم در اوزان دوم و هشتم نماينده نخواهد داشت.
نخستين حضور ايران
پيكارهاي تكواندوي قهرماني آسيا و اقيانوسيه از سال ۱۹۷۴ آغاز شد، اما نخستين حضور تيم ايران در سال ۱۹۷۸ هنگ كنگ شكل گرفت كه با دو مدال نقره و ۵ مدال برنز همراه بود. بعد از اين دوره تيم ايران سه دوره پياپي غيبت داشت تا اين كه در سال ۱۹۸۶ داروين استراليا با حضور مجدد همواره يكپاي ثابت اين بازيها بود.
اوج قدرت نمايي ايران در دوره هاي دوازدهم و پانزدهم بود كه در رقابتي تنگاتنگ با كره جنوبي فاتح هميشگي اين پيكارها در جاي دوم ايستاد. اين بار در تايلند بدون شك جدال سختي ميان تيم هاي ايران و كره جنوبي درخواهد گرفت. ايران در دو دوره آخر مسابقات قهرماني جهان در آلمان و اسپانيا بخصوص در آلمان حريف قدرتمند خود را در كابوس شكست فرو برد، اما خوش رقصي داوران دست نشانده مانع از فرو ريختن پايه هاي امپراتوري كره اي ها در تكواندوي جهان شد.
خطر در كمين كره
تركيب فعلي تيم ملي اعزامي به كره اين اميدواري را مي دهد تا به پايان حكومت ۱۶ دوره اي كره اي ها اميدوارتر از هميشه باشيم. در تيم كنوني ايران همه نفرات سرشار از تجربه و انگيزه اند. با اين تيم خطر در كمين كره اي ها خواهد بود، هر چند آنها با نفوذ بي حد خود مي توانند بسياري از پيش بيني ها را نقش بر آب كنند. در تيم ايران همه صاحب عنوانند و از همه مهم تر آبديدگي  قهرمانان ما مي تواند پشتوانه مطمئني براي برآوردن آرزوها باشد.
هادي ساعي با آن تكنيك مثال زدني، رشادت و روحيه اش نقشي تعيين كننده تر از بقيه در قهرماني تيم ايران خواهد داشت و اگر او در شرايط ايده آل خود باشد بدون ترديد ديگر نفرات تيم ايران قادر خواهند بود در شرايط بهتري با حريفان خود پيكار كنند.
يوسف كرمي، فيض الله نفجم، اميد غلامزاده، غلامرضا مهدي زاده و كوروش رجلي هر كدام توانايي قهرماني و رفتن بر روي سكو را دارند.
غلامزاده و مهدي زاده بازماندگان دوره قبل
تيم اين دوره ايران با چهار تغيير نسبت به تركيب دوره قبل به تايلند مي رود. اميد غلامزاده تنها طلايي ايران از دوره پيش به همراه غلامرضا مهدي زاده از نفرات تيم دو سال پيش هستند كه در تركيب ۶ نفره اين دوره به چشم مي خورند. در «سونگ نام» كره جنوبي غلامزاده با قدرت همه رقبايش را از پاي درآورد و مهدي زاده با وجود همه اميدي كه به او مي رفت بدون دستيابي به مقام به كار خود خاتمه داد. محمد باقري معتمد و وحيد عبداللهي دارندگان دو مدال نقره دوره پيش اين بار جايي در جمع نفرات اعزامي ندارند.
آشنايي با قهرمانان اعزامي
وزن اول: فيض الله نفجم، نايب قهرمان جهان در سال ۲۰۰۵ يكي از ديرپاترين اعضاي تيم ملي تكواندو است. مردي با سابقه ۶ دوره حضور در مسابقات قهرماني جهان يكي از اميدهاي مسلم كسب مدال طلا در تايلند به شمار مي رود. قهرمان ساروي تكواندو را فقط مدال طلا راضي مي كند. وي سال گذشته نيز در عين بدشانسي مدال طلاي جهان را تقديم حريف كره اي خود كرد.
وزن دوم:  غلامرضا مهدي زاده، او با وجود ناكامي در دوره پيش نايب قهرماني آسيا را نيز در كارنامه خود دارد. مهدي زاده سخت به دنبال جبران ناكامي «سونگ نام» است. او همان مبارز جسور رقابت هاي قاره اي در سال ۲۰۰۲ اردن است كه اين مدال را در اقدامي خداپسندانه و در حمايت از مردم ستمديده فلسطين تقديم شهداي جنين كرد. وي دليل عدم موفقيت خود در مسابقات دو سال پيش را ناشي از نبودشرايط آرماني به دليل تازه رهيدن از بند مصدوميت خواند.
وزن چهارم: اميد غلامزاده ،او به رغم حضور در چندين دوره رقابت هاي جام جهاني و قهرماني جهان در سال ۲۰۰۴ در همين مسابقات در نخستين تجربه خود صاحب گردن آويز مدال طلا شد. نقطه قوت او در اين است كه در يك دوره زماني كوتاه قادر است خود را به نقطه اوج برساند. او عزم خود را براي تكرار قهرماني دوره قبل جزم كرده است و با اعتماد به نفس صحبت از طلايي ديگر مي كند.
وزن پنجم: هادي ساعي، كاپيتان تيم ملي تكواندوي ايران و نقطه اتكاي تيم اعزامي مرد انگشت نماي شياپچانگ هفدهم است. قهرمان ۶ دوره جهاني، مرد طلايي المپيك آتن و دارنده عنوان سوم المپيك سيدني، بهترين تكواندوكار جهان با قابليت هاي تكنيكي و تاكتيكي منحصر به فردش مايه مباهات ورزش ايران و جهان است. كره اي ها همواره او را تحسين كرده اند و در اين دوره نيز بعيد به نظر مي رسد كه حريفي توان رويارويي با او را داشته باشد.
وزن ششم: كوروش رجلي، جوان و جوياي نام، تجربه حضور در مسابقات آسيايي را نيز با خود دارد. او اگر در شرايط طبيعي دچار مشكلات ناخواسته نشود، يكي از اميدهاي مدال تيم اعزامي خواهد بود.
وزن هفتم: يوسف كرمي؛ قهرمان جهان و نفر سوم المپيك آتن با پاهاي قدرتمندش هر حريفي را به هراس مي اندازد. حريفان قدرت پاهايش را با برق ۲۲۰ ولت مقايسه مي كنند. كرمي همانند ساعي در زمره سرشناسان پيكارهاي دوره هفدهم است و پيشا  پيش براي خود يك مدال طلا كنار گذاشته است.
قهرماني  براي  هر تيمي سخت است 
مربي  تيم  ملي  تكواندوي ايران  گفت : قهرماني  در مسابقات  آسيايي  تايلند براي  تمام  تيم هاي  شركت كننده  حتي  كره جنوبي  و ايران  ، بسيار سخت  خواهدبود.
بيژن  مقانلو  در حاشيه  تمرينات  تيم  ملي  تكواندو ايران  در مجموعه  ورزشي  آزادي  تهران گفت : ملي پوشان  تكواندو ايران در شرايط خوبي  قرار دارند و ما سعي  داريم  تا در مسابقات  آسيايي  تايلند بهترين  نتيجه  را بگيريم .
وي  افزود: در اين  اردو تمامي  تكواندوكاران  برتر ايران  حضور دارند و دعوت شدگان  تمرينات  خود را پي  مي گيرند.
مقانلو ادامه  داد: آسيب  ديدگي  اميد غلامزاده  از ناحيه  پاي  راست  جدي  نبود و با تلاش  پزشكان  رفع  گرديد. مربي  تيم  ملي  تكواندو درباره  تيم هاي  شركت كننده  در مسابقات  آسيايي تايلند و حريفان  اصلي  تيم  ايران  گفت  از زماني  كه  تكواندو جزو رشته هاي  بازي هاي  المپيك  قرار گرفته است ، كشورهاي  مختلف  سرمايه گذاري  بسياري  در اين رشته  ورزشي  انجام  داده اند و تمامي  تيم هاي  شركت كننده  در رقابت هاي  آسيايي حريفان  تكواندوكاران  ايران  به شمار مي روند.
مقانلو از داوري  به  عنوان  اصلي ترين  مشكل  تكواندوكاران  ايران  در رقابت هاي  آسيايي  ياد كرد و گفت:  ضعف  داوري  در تمامي  مسابقات  آسيايي  مشاهده  شده  است  از همين  رو تدابيري انديشيده ايم  كه  نتيجه  رقابت ها توسط تكواندوكاران  كشورمان  رقم  بخورد نه  توسط داوران .
وي  درباره  عدم  حضور بهزاد خداداد و مهدي  نوايي  در تركيب  تيم  ملي افزود: در پيكارهاي  آسيايي  ، تيم هاي  شركت كننده  در ۶ وزن  نماينده  اعزام خواهندكرد و تنها كشور ميزبان  در تمام  اوزان  ( ۸ وزن  ) نماينده  خواهد داشت ، اين  دو تكواندوكار خوب  كشورمان  در اوزان  دوم  و هشتم  با نظر كميته فني  و كادر فني  تيم  ملي  در مسابقات  حاضر نخواهند شد.
مقانلو درباره  چگونگي  تمرينات  دعوت شدگان  به  اردو گفت  : تا روز ۲فروردين  هر روز در دو نوبت  صبح  (۳۰/ ۱۰ تا ۳۰/ ۱۱) و بعدازظهر ( ۱۶ تا۳۰/ ۱۷) تمرينات  در مجموعه  ورزشي  آزادي  تهران  پيگيري  خواهد شد و تيم  در روز بيست  ونهم  به  تايلند اعزام  خواهد شد و مسابقات  از روز اول  ارديبهشت ماه  در بانكوك  آغاز مي شود.
تاريخچه  و نتايج مسابقات تكواندوي قهرماني آسيا و اقيانوسيه
۱۹۷۴ سئول كره جنوبي: ۱۰ كره جنوبي ۲- چين ۳- كامبوج(ايران غايب بود)
۱۹۷۶ ملبورن استراليا: ۱- كره جنوبي ۲- استراليا ۳- فيليپين(ايران غايب بود)
۱۹۷۸ هنگ گنگ: ۱- كره جنوبي ۲- استراليا ۳- ايران(۲ نقره و ۳ برنز)
۱۹۸۰ چين تايپه: ۱- كره جنوبي ۲- چين ۳- اردن (ايران غايب بود)
۱۹۸۲ سنگاپور: ۱- كره جنوبي ۲- چين ۳- استراليا (ايران غايب بود)
۱۹۸۴ مانيل فيليپين: ۱- كره جنوبي ۲- فيليپين ۳- چين (ايران غايب بود)
۱۹۸۶ داروين استراليا: ۱- كره جنوبي ۲- چين ۳- استراليا ۴- ايران(۱ نقره و ۳ برنز)
۱۹۸۸ كاتماندو نپال: ۱- كره جنوبي ۲- چين ۳- فيليپين ۴- ايران(۱ نقره و ۲ برنز)
۱۹۹۲ كوالالامپور مالزي: ۱- كره جنوبي ۲- ايران(۱ طلا، ۱ نقره و ۴ برنز) ۳- چين
۱۹۹۴ مانيل فيليپين: ۱- كره جنوبي ۲- فيليپين ۳- چين ۴- ايران(۲ طلا، ۴ نقره و ۱ برنز) ۳- چين
۱۹۹۶ ملبورن استراليا: ۱- كره جنوبي ۲- ايران(۲ طلا، ۴ نقره و ۱ برنز) ۳- چين
۱۹۹۸ هوشي  مينه ويتنام: ۱- كره جنوبي ۲- فيليپين ۳- چين ۴- ايران(۲ نقره و ۱ برنز)
۲۰۰۰ هنگ گنگ: ۱- كره جنوبي ۲- فيليپين ۳- چين ۴- ايران(۱ نقره و ۲ برنز)
۲۰۰۲ امان اردن: ۱- كره جنوبي ۲- ايران(۱ طلا، ۲ نقره و۲ برنز) ۳- چين
۲۰۰۴ سونگ نام كره جنوبي: ۱- كره جنوبي ۲- ايران(۱ طلا و ۲ نقره) ۳- چين تايپه

مريم رضايي
بزرگترين جشنواره ورزش
بزرگترين جشنواره ورزشي جهان كه هر چهار سال يك بار در يكي از كشورهاي شناخته شده برگزار مي شود، يادگار سال هاي بسيار دورتري است كه به آتن بازمي گردد.
سابقه تاريخي مسابقات المپيك به سال ۷۷۶ قبل از ميلاد مسيح مي رسد؛ سالي كه ۴۵هزار يوناني در يك بعدازظهر داغ تابستان در ورزشگاه وسيعي گردهم آمده بودند تا نخستين قهرمان دو سرعت را با نام «كروئبوس» از منطقه آليس تشويق كنند.
از اين سال بود كه بازي هاي المپيك هر چهار سال يك بار برگزار شد. دشت المپيا جايگاهي بود كه از همه نقاط يونان و مديترانه، قهرمانان را گرد هم مي آورد تا به پيكار بپردازند. البته فقط ورزشكاران نبودند بلكه عده اي هواداران ورزش هم بودند كه مي توانستند اين بازي ها را از نزديك ببينند.
در آغازين سال هاي برگزاري المپيك، اين جشن فقط يك رويداد ورزشي نبود بلكه آميخته با مراسم مذهبي هم بود و كاهنان و شخصيت هاي مذهبي بر آن نظارت داشتند. هنرمندان، موسيقيدانان، خطيب ها و نويسندگان و شاعران هم در اين بازي ها شركت داشتند و از جايگاه خاصي در نزد مردم برخوردار بودند.
آخرين گروهي كه بازي ها را دنبال مي كردند كاسبكارها، دستفروشان و دوره گردها بودند كه در حين بازي ها فرآورده هاي خود را نيز عرضه مي داشتند. عطا بهمنش با نگارش اين مطالب در كتاب خود با نام «بازي هاي المپيك» اضافه مي كند ورزشكاران جوان مجاز بوده اند كه وارد ميدان شوند و آمادگي خود را براي نوعي كشتي اعلام كنند و در سوي ديگر ميدان هم ورزش هاي سبك مانند دو، پرتاب و پرش انجام مي شد.
زنان و المپيك
در بازي هاي المپيك باستان ورزشكاران به دو دسته مردان زير ۱۸ سال و بالاي آن تقسيم مي شدند و زنان نه تنها حضور نداشتند، بلكه حتي به عنوان تماشاچي هم نمي توانستند در اين بازي ها حضور يابند.
در يكي از اين بازي ها، زماني كه مادر يكي از قهرمانان جوان با لباس مبدل مردانه براي ديدن بازي فرزندش از نزديك توانست وارد ورزشگاه شود، بهاي سنگيني را پرداخت و مردان آن روزگار او را از بالاي ديوار مرتفعي به پايين افكندند و جان باخت!
اما المپيك در دوره جديد خود يعني قرن نوزدهم با پيشرفت علم و صنعت تولدي دوباره يافت و تكامل بازي ها، قوانين حاكم بر آن و شركت كنندگان در آن، از رشد كيفي برخوردار شد.
حضور ورزشكاران زن
براي نخستين بار در المپيك
در نخستين دوره بازي هاي المپيك آتن ۱۸۹۶ از ۱۳كشور جهان، ۳۱۱ ورزشكار مرد گرد هم آمدند تا فاتح نخستين دوره بازي هاي دور جديد المپيك شوند. در اين دوره هيچ زن ورزشكاري حضور نداشت!
اما در دومين دوره بازي هاي المپيك كه ۲۲ كشور جهان حضور داشتند، ۱۳۳۰ورزشكار رقابت كردند كه از ميان آنان ۱۲ نفر زن ورزشكار بودند.سال ۱۹۰۰ يعني آغاز قرن بيستم، نخستين سالي بود كه پاريس ميزبان نه فقط مردان ورزشكار، بلكه زنان ورزشكار هم شد.
البته در آن زمان بسياري از اعضاي كميته بين المللي برگزاري بازي هاي المپيك با حضور زنان به دليل پوشش ورزشي آنان مخالفت مي كردند.زنان ورزشكار در اين دوره بازي ها در مسابقات گلف و تنيس شركت كردند و خانم شارلوت كوپر قهرمان تنيس شد.
در سال ۱۹۰۴ يعني سومين دوره بازي هاي المپيك، ۶۲۵ورزشكار از ۱۳ كشور جهان كه ۸ نفر آنان را زنان ورزشكار تشكيل مي دادند، در سن لويي آمريكا گرد هم آمدند. اين نقطه دور افتاده كه به شهر پنبه معروف بود و به وسيله فرانسوي ها كشف شده بود، فقط حدود ۶۰۰ هزار نفر جمعيت داشت.
در آن زمان ادامه جنگ روس و ژاپن وضع تهديد كننده اي را ايجاد كرده بود و در چنين حال و هوايي بازي هاي المپيك در آن سوي اقيانوس ها سخت مورد توجه روزولت، رئيس جمهوري وقت آمريكا، قرار گرفته بود و وي رئيس افتخاري برگزيده كميته بين المللي المپيك نيز شد.
سومين دوره با دشواري هاي بي سابقه اي روبه رو شد و فقط ۱۳ كشور در آن حاضر شدند. اغلب ورزشكاران از كشورهاي همجوار ايالات متحده مانند كانادا بودند.
در سال ۱۹۰۶ كه جشن دهمين سال زنده شدن ورزش نام گرفت، آتن ميزبان ۸۸۴ ورزشكار شد.
اگرچه كميته بين المللي المپيك بر اين مراسم نظارت داشت و ركوردهاي آن به ثبت رسيد، اما اين مسابقات در رديف بازي هاي رسمي قرار نگرفت و در فهرست حد نصاب ها منظور نشد.
چهارمين دوره بازي هاي المپيك در لندن در سال۱۹۰۸ با حضور ۳۶ شركت كننده زن و ۲۰۲۰ ورزشكار مرد از ۲۲كشور جهان برگزار شد.
زنان در اين دوره از بازي ها در رشته هاي تنيس روي زمين خاكي و چمن و نيز اسكيت شركت داشتند كه همگي آنان انگليسي تبار بودند و به مدال هايي نيز دست يافتند. در اسكيت مختلط نيز زنان آلماني حضور داشتند.
پنجمين دوره بازي هاي المپيك در استكهلم در سال۱۹۱۲ با حضور ۲۵۴۶ ورزشكار كه ۵۵ نفر آنان زن بودند با حضور ۲۸ كشور جهان برگزار شد. در اين دوره از بازي ها چند رشته ورزشي تازه هم به ليست مسابقات افزوده شده بود و بازي ها در سوئد از اعتبار بيشتري برخوردار شد. در اين دوره از بازي ها بود كه ژاپن با يك شركت كننده پرچم خود را به جهان نشان داد و تيم شيرجه زنان سوئد از هشت مقام شيرجه از سكو، در هفت رديف برتر ايستادند.شناگران زن نيز از كشورهاي استراليا، بريتانيا و سوئد به مقام هايي دست يافتند.
بازيها را متوقف مي كنيم تا جنگ كنيم!
زنان ورزشكار در بازي هاي هفتم المپيك به ۶۴ نفر افزايش يافتند و اين بازيها در سال ۱۹۲۰ در آنتورپ بلژيك با حضور ۲۶۹۲ ورزشكار از ۲۹ كشور جهان برگزار شد.
اين بازيها بعد از جنگ جهاني اول كه از ۱۹۱۴ تا ۱۹۱۸ بود، برگزار شد. متأسفانه ۹ ميليون نفر در خلال اين جنگ جان خود را از دست دادند و ۳۰ ميليون نفر معلول و از كار افتاده شدند. بر اثر اين جنگ امپراطوري هاي آلمان، اتريش، روسيه، مجارستان و عثماني تجزيه شدند و ۱۸ كشور جديد پديد آمد. قرار بود دوره ششم بازيها در ۱۹۱۶ در برلين برگزار شود اما با وقوع جنگ، بازيها تعطيل شد. در خلال اين سال ها كوبرتن در انديشه رها كردن رياست كميته بين المللي المپيك بود اما با بروز جنگ صرف نظر كرد. وي گفته بود كه چيز غريبي است؛ در عهد باستان جنگ ها براي برگزاري بازيهاي المپيك پايان مي يافت، اما ما بازيها را متوقف مي كنيم تا جنگ كنيم!
به هرحال ۱۹۲۰ بود و جنگ تمام شده بود و دوباره براي آنان كه زنده بودند كار و فعاليت معنا يافته بود. بلژيك به ويرانه اي بزرگ تبديل شده بود اما دولت از مردم اعانه گرفت تا كارهاي مقدماتي المپيك را تدارك ببيند و آغاز مراسم با يك دقيقه سكوت به ياد از دست رفتگان بلژيك همراه بود.
زنان در اين دوره از بازي ها در رشته  هاكي روي يخ از سوئد امتياز خوبي گرفتند و در بخش مختلط نيز زنان فنلاندي قهرمان شدند.
زنان ورزشكار درخشيدند
سال به سال حضور زنان در بازي هاي المپيك ارتقا مي يافت و در هشتمين دوره بازي هاي المپيك يعني ۱۹۲۴ ، ۱۳۶ زن ورزشكار از مجموع ۳۰۹۳ ورزشكار از ۴۴ كشور جهان در پاريس گرد هم آمدند. شناگران زن آمريكايي در ۱۰۰ و ۴۰۰ متر پشت و ۴۰۰ متر امدادي و هر دو ماده شيرجه درخشيدند. زنان شمشيرباز دانماركي هم پنج برد را از آن خود كردند.
نهمين بازي هاي المپيك در سال ۱۹۲۸ در آمستردام هلند برگزار شد و ۲۹۰ زن ورزشكار از مجموع ۳۰۱۴ ورزشكار از ۴۶ كشور جهان حضور يافتند. در اين دوره نيز شناگران زن هلند، آمريكا و آلمان ركوردهاي خوبي به دست آوردند.
اما در بازي هاي دهم المپيك در سال ۱۹۳۲ تعداد زنان ورزشكار به ۱۲۷ نفر كاهش يافت. شركت كنندگان مرد نيز با كاهش محسوسي معادل ۱۴۰۸ نفر از ۳۷ كشور در لس آنجلس آمريكا گرد هم آمدند تا به رقابت بپردازند.
در لس آنجلس آن روزگار، ورزشگاهي ۱۰۰ هزار نفري به نام كليسيوم به تقليد از رومي هاي باستان ساختند و يك دهكده المپيك به فاصله ۱۰ دقيقه اي با ورزشگاه برپا كردند. هر ورزشكاري كه از اروپا مي خواست با كشتي و راه آهن خود را به لس آنجلس برساند طي ۳۰ روز ۵۰۰ دلار مي پرداخت!
جهان از لحاظ اقتصادي در دوران بحراني به سر مي برد و همه جا سخن از بيكاري بود. اما با اين اوصاف مديريت جسورانه گارلاماند در كميته المپيك باعث شد در آن سال يكي از هنري ترين و اقتصادي ترين بازي ها برپا شود و با پايان يافتن بازيها، حسابرسي ها نشان داد كه يك ميليون دلار در حساب ها موجودي وجود داشت و در حقيقت سود عايد ورزش شد. در اين سال يك ميليون و ۲۵۰ هزار نفر از بازيها ديدن كردند.
در دو و ميداني، زنان داستان شنيدني از خود به جاي گذاشتند و يك شاگرد مدرسه تگزاسي و دو دختر نامدار آلماني ركوردها را شكستند.
استاديوم لرزيد!
اما در سال ۱۹۳۶ يازدهمين دوره ۳۲۸ زن در برلين آلمان از ميان ۴۰۶۶ ورزشكار و از ۴۹ كشور حضور يافتند كه در نوع خود بي سابقه بود. دختران ورزشكار در برلين در محل اقامت جداگانه اي حضور داشتند و هيچ كس جز مسئولان امكان ورود به آنجا را نداشتند.
هيتلر در مراسم آغازين اين دوره گفت: من بازي هاي برلين، يازدهمين المپياد جديد را مي گشايم و سپس با شليك يازده توپ پي درپي استاديوم را لرزاند! آلماني ها براي نخستين بار از تلويزيون سود بردند و جريان بازي ها را به طريق مداربسته در ۲۸ سالن براي ۱۵۰ هزار نفر پخش كردند. در دو و ميداني زنان مدال ها را از آن خود كردند و قهرمانان زن در اين رشته از آمريكا و آلمان بودند. زنان شناگر اروپايي نيز مدال ها را به چنگ آوردند؛ چندين مدال طلا به آنان اختصاص يافت.
در باره هيتلر سخنان بسياري نگاشتند؛ از جمله اين موارد يكي اين بود كه برخورد هيتلر با قهرمانان غيرنژاد آرين مناسب نبود و او فقط آلماني هاي قهرمان را به حضور پذيرفت!
برگزاري بازيهاي المپيك
در شرق دور انجام نشد
در سال ۱۹۴۰ كميته بين المللي المپيك برگزاري بازي هاي المپيك تابستاني را به ژاپن واگذار كرد. اما جنگ سال ۱۹۳۸ بين چين و ژاپن و تاخت و تاز شوروي به فنلاند همه طرح ها و نقشه ها را به هم ريخت و كميته ملي المپيك ژاپن به طور رسمي به دولت اعلام كرد كه بازي ها در توكيو برگزار نمي شود. بارون پي يردوكوبرتن احياء كننده المپيك نوين نيز در ۱۹۳۶ درگذشت و به اين ترتيب چهاردهمين دوره بازي ها به ۱۹۴۸ در لندن موكول شد. در اين دوره ۳۸۵ زن در كنار ۴۰۹۹ ورزشكار از ۵۹ كشور رقابت كردند. در اين دوره زنان در رشته هاي ژيمناستيك، هاكي روي چمن و پنج گانه جديد از كشورهاي چكسلواكي، هند و سوئد به مقام هاي خوبي دست يافتند.
سير صعودي حضور زنان درالمپيك
در دوره هاي پانزدهم تا بيست و سوم بازي هاي تابستاني المپيك نيز حضور زنان با سير صعودي مواجه شد و به ترتيب از ۵۱۸ به ۳۷۱ و سپس به ۶۱۰ نفر ، ۶۸۳ نفر، ۷۸۱ نفر، ۱۰۷۰ نفر، ۱۲۵۱ نفر و ۱۰۸۸ نفر بالغ شد.
بازي هاي ۱۹۸۴ با تعداد ۷۷۸۴ ورزشكار از ۱۴۰ كشور با بالاترين آمار كشورهاي شركت كننده مواجه شد و در لس آنجلس برگزار شد.
در اين سال ها رشته هاي ورزشي زنان بسيار متنوع برگزار شد و زنان در رشته هاي دو و ميداني، كاياك، بسكتبال، هندبال و واليبال شركت كردند و به مدال هاي خوبي نيز دست يافتند. از سال ۱۹۲۴ بود كه نخستين دوره بازي هاي زمستاني المپيك در شاموني فرانسه پايه ريزي شد و هر چهار سال يك بار نيز اين نوع بازيها به عرصه بازي هاي المپيك اضافه شد. در خلال سال هاي ۲۰۰۴- ۱۹۸۸ نيز سير صعودي حضور زنان ادامه يافت به طوري كه در سال ۲۰۰۴ در آتن به بيش از ۴۰۹۶ ورزشكار زن افزون شد.
ايران در بازي هاي المپيك
ورزش ايران به مفهوم كلي آن، در دوره آخرين روزهاي سلطنت ناصرالدين شاه (۱۳۱۳-۱۲۶۴) عبارت بود از زورخانه، كشتي گيري در گود و ميدان، چالحوض بازي، زورگري، چلتوپ، الك دولك و چند سرگرمي سنتي.
چهل سال بعد از كشته شدن ناصرالدين شاه، حزب نازي در آلمان براي تبليغ بيشتر و همزمان با برگزاري بازي هاي ۱۹۳۶- برلين از جوانان دانشجوي ۳۲ كشور دعوت كرد تا طبق برنامه اي مشخص از نزديك شاهد بازي هاي المپيك باشند و در عين حال گوشه هايي از تربيت بدني بومي خود را به نمايش بگذارند. با اين برنامه گروهي از دانشجويان ما نيز كه در آلمان و فرانسه مشغول تحصيل بودند با هزينه شخصي خود راهي برلين شدند.
يكي از نكات جالب در اين خصوص دعوت از دانشجويان كشور براي خواندن سرود ملي كشورمان بود. دانشجويان ايران در آن زمان با توجه به اين كه سرود ملي ايران وجود نداشت تصميم گرفتند يكي از آوازهاي عاميانه آن روز را تحت عنوان «از قند و نبات ساخته ام مرغ و خروس...!» را در جمع اجرا كنند كه اتفاقاً با اقبال هم مواجه شد! سرانجام بعد از جنگ جهاني دوم بود كه ايران در ارديبهشت ۱۳۲۵ برابر با مي ۱۹۴۷ كميته ملي المپيك را تشكيل داد.
كاروان ايران از ۱۴ همراه و ۳۸ ورزشكار در ۱۹۴۸ به لندن اعزام شد و در رشته هاي وزنه برداري، كشتي آزاد، مشت زني، بسكتبال و تيراندازي رقابت كردند.
در ۱۹۵۲ هلسينكي در فنلاند كاروان ورزشي ايران بار ديگر حضور يافت و در ۱۹۵۶ در ملبورن سومين دوره از بازي ها، از ايران ۱۷ ورزشكار شركت كردند و از آن سال ايران در رشته هاي مختلف به ويژه كشتي مقام هاي نخست و خوبي در سطح جهاني به دست آورد.
شمشيربازان زن ايران در المپيك
نخستين بار در سال ۱۹۷۶ در مونترال تيم شمشيربازي دختران ايران شركت كردند اما به مقامي دست نيافتند.
تعداد شركت كنندگان ايران
در بازي هاي المپيك ۱۹۷۶-۱۹۴۸

تعداد ورزشكاران سال و كشور ۳۵ ۱۹۴۸- لندن ۲۳ ۱۹۵۲- هلسينكي ۱۷ ۱۹۵۶- ملبورن ۲۵ ۱۹۶۰- رم ۶۴ ۱۹۶۴- توكيو ۱۳ ۱۹۶۸- مكزيكوسيتي ۵۱ ۱۹۷۲- مونيخ ۸۸ ۱۹۷۶- مونرآل ۳۱۶ جمع

بانوان ورزشكار بعد از انقلاب
حضور بانوان ورزشكار در بعد از پيروزي انقلاب اسلامي نيز در المپيك محدود به رشته تيراندازي بوده است.
اما زنان ورزشكار ايران در سال هاي اخير توانسته اند چشم انداز روشني از خود نه تنها در عرصه بازي هاي داخلي بلكه در رقابت هاي بين المللي برجاي گذارند.
شايد بازي هاي آسيايي دوحه امسال كه پيش روي ورزشكاران زن ايران است بتواند بخشي از تلاش هاي زنان ورزشكار ايران را به نمايش گذارد. كارشناسان در اين باره مي گويند كه پانزدهمين بازي هاي آسيايي دوحه به عنوان مهم ترين موضوع ورزش پيش روي زنان ايران مي تواند توانمندي و توسعه ورزش زنان ايران را به نمايش بگذارد. زنان ورزشكار ايران با فرصت هاي به دست آمده به ويژه در اين سال ها توانسته اند بخشي از قابليت هاي خود را در عرصه ورزش كشور نشان دهند.
قرار است در اين بازي ها در ۱۵ رشته ورزشي زنان ورزشكار اعزام شوند و بانوان در رشته هاي ووشو، تكواندو، كاراته، شمشيربازي، تنيس روي ميز، گلف، شطرنج، قايقراني، بولينگ، دو و ميداني و تيروكمان به رقابت بپردازند.
در برخي از اين رشته ها شانس مدال آوري براي آنان پيش بيني شده است.
به گفته كارشناسان، شركت درعرصه رقابت هاي ورزشي بين المللي مي تواند زنان ورزش ايران را بيش از پيش در عرصه ورزش نمايان سازد و امكان رشد و توسعه ورزش زنان ايران را فراهم كن

تكواندو گل سرسبد ورزش هاي رزمي در ايران است؛ ورزشي كه حالا در دو المپيك همدوش با كشتي و وزنه برداري براي ورزش ايران افتخارآفريني كرده است. اگر در المپيك ۲۰۰۰ سيدني هادي ساعي يك مدال برنز با ارزش گرفت، چهار سال بعد در المپيك ۲۰۰۴ آتن ساعي و يوسف كرمي با كسب يك مدال طلا و برنز موفق ترين گروه كاروان اعزامي ايران لقب گرفتند. دو مدال از دو سهميه اوج هنر تكواندوكاران ايراني در شياپچانگ آتن بود. حالا تكواندو به رقيب سرسختي براي دو ورزش سنتي كشورمان كشتي و وزنه برداري مبدل شده است و اگر سهميه ايران در المپيك ۲۰۰۸ پكن افزايش يابد مطمئنا بايد در انتظار افزايش مدال هاي المپيكي تكواندو بود.
تكواندوي ايران درصورت حمايت بيشتر كميته ملي المپيك و سازمان تربيت بدني توان دستيابي به مقام قهرماني جهان را هم دارد و در همين دوره از مسابقات قهرماني آسيا كه اوايل ارديبهشت ماه در تايلند برگزار مي شود مي توان بهتر موقعيت اين رشته ورزشي را در مقايسه با قدرت اول امروز جهان كره جنوبي سنجيد.
در مسابقات تايلند تيم ايران برخلاف دوره قبل اين امتياز را دارد كه با بهره گيري از تركيبي ايده آل پس از چهار نايب قهرماني با حضور ستارگان بزرگي چون هادي ساعي، يوسف كرمي و فيض الله نفجم كره جنوبي را به زير بكشد.
برنامه  و زمان  برگزاري  رقابت ها 
براساس  برنامه  اول  ارديبهشت  ماه  در روز نخست  اين  مسابقات  ، نمايندگان  اوزان  سوم  و هفتم  به  مصاف  حريفان  خود مي روند كه  محمدرضا مهدي  زاده  و يوسف  كرمي  نمايندگان  كشورمان  در اين  اوزان  هستند.
روز دوم  ارديبهشت  ماه  در روز دوم  پيكارها، نمايندگان  اوزان  اول  فيض الله  نفجم ، دوم  ( ايران  نماينده اي  ندارد) و وزن  چهارم  اميد غلامزاده  به مصاف  حريفان  آسيايي  خود خواهند رفت .
در روز سوم  ارديبهشت  ماه  نيز تكواندوكاران  اوزان  پنجم  هادي  ساعي ، ششم كورش  رجلي  و هشتم  (ايران  نماينده  ندارد) به  مصاف  حريفان  خواهند رفت . براساس  قوانين  موجود اين  رقابت ها در ۸ وزن  برگزار مي شود و هر كشور مي تواند تنها ۶ نماينده  ( به  جز كشور ميزبان  كه  ۸ نماينده  دارد ) به  اين مسابقات  اعزام  كند، همچنين  مراسم  وزن  كشي  و قرعه  كشي  اين  مبارزات  ۳۱فروردين  ماه  انجام  خواهد شد.