علي شاكري
هفدهمين دوره پيكارهاي تكواندوي قهرماني آسيا - اقيانوسيه كه طي روزهاي اول تا سوم ارديبهشت ماه در شهر بانكوك برگزار شد، با هفدهمين قهرماني پياپي براي تيم كره جنوبي همراه بود. در اين دوره از پيكارها كه فقط تيم ميزبان قادر به شركت دادن تيم كامل بود و ميهمانان تنها در ۶ وزن از ۸ وزن حضور داشتند همه نگاه ها براي قهرماني به دو تيم كره جنوبي و ايران بود. ايران كه در دوره قبلي اين پيكارها نايب قهرمان شده بود، اين بار با بهترين نفراتش از جمله هادي ساعي و يوسف كرمي (دارندگان مدال طلا و برنز المپيك آتن) به دنبال فرصت طلايي بود تا نوار قهرماني هاي ۱۶ دوره اي كره اي ها را پاره كند. صحبت هاي قبل از اعزام مربيان و قهرمانان حكايت از آن داشت كه تيم ايران با اين انديشه آماده حضور روي شي آپ چانگ هفدهم شد. هر چند در خاتمه اين پيكارها نه تنها اين آرزو رنگ واقعيت به خود نگرفت، بلكه تيم ايران بسيار خوش اقبال بود كه با دو طلاي روز پاياني «ساعي» و «رجلي» توانست نايب قهرماني دو دوره گذشته را تكرار كند. البته تعداد نايب قهرماني هاي ايران طي دوازده دوره حضور با مقام دومي اين بار، به عدد پنج رسيد تا ايران با وجود درخشش نسبي در اين مسابقات همچنان در آرزوي و روياي قهرماني چشم به آينده بدوزد. تحليل همشهري را از اين دوره از رقابت ها مي خوانيد:
روز اول در شوك حذف كرمي
مبارزات روز اول اختصاص به اوزان هفتم و سوم داشت. در اين روز يوسف كرمي پراميدترين ورزشكار ما در شروعي لرزان با برتري ۸بر ۷ مقابلي «لي مين» از چين نشان داد كه از آمادگي آرماني به دور بود. دارنده مدال برنز المپيك كه قدرت ضربات پاهايش با برق ۲۲۰ ولت مقايسه مي شد در دور دوم برابر حريفي از قزاقستان به نام «آرمن» در ميان ناباوري تن به شكست ۱۱ بر ۷ داد.
حذف كرمي شوك بزرگي براي كاروان اعزامي ايران بود كه دل به مدال طلاي اين قهرمان دوخته بودند. واقعيت آنكه «كرمي» به لحاظ روحي هيچگاه شرايط هادي ساعي را در مسابقات مهم ندارد. او حتي با آن بدن ورزيده و قدرتمند در المپيك هم مي توانست مدال طلا بگيرد. يوسف اگر قدر خود را بيشتر بداند و بر ضريب اعتماد به نفس خود بيفزايد بدون شك همچنان يكي از برترين هاي تكواندوي جهان و يكي از اميدهاي مسلم طلا در المپيك ۲۰۰۸ آتن خواهد بود. اين شكست مي تواند كرمي را دوباره در مسير موفقيت هاي جديدتر قرار دهد.
معاوضه نقره با برنز
محمدرضا مهدي زاده در دوره قبل در سونگ نام نقره گرفته بود. او دو مرحله را عالي پيش رفت. ابتدا برحريفي از چين تايپه و سپس بر قهرمان چيني پيروز شد تا در سخت ترين پيكارش براي رفتن به فينال برابر قهرماني از كره جنوبي بايستد.
ايران اگر خواهان قهرماني در اين تورنمنت بود بدون شك نفراتش مي بايست در مصاف هاي روبرو با كره اي ها به پيروزي مي رسيد. پس از حذف كرمي اين نخستين رويارويي دو مدعي بزرگ تكواندوي آسيا و جهان در بانكوك بود. باخت مهديزاده او را به مدال برنز رساند تا او مدال نقره اش را با يك برنز با گذشت يكسال معاوضه كند.
بدترين روز تيم ايران
روز دوم مبارزات براي تيم ايران بدترين روز ممكن بود. روزي كه هر دو نماينده ايران بدون دستاورد چشمگيري از صحنه رقابت ها كنار رفتند.
با نتايج روز دوم تيم ايران كاملاً از كورس مدعيان افتاد و همگان در انتظار سقوطي وحشتناك براي تيمي بودند كه تنها با انديشه قهرماني و به زير كشيدن كره جنوبي به بانكوك رفته بود. در پيكارهاي روز دوم اميد غلامزاده در رويارويي با نماينده كره جنوبي با امتياز طلايي حذف شد و فيض الله نفجم هم در وزن اول و در حالي كه مثل كرمي روي او به عنوان يكي از اميدهاي طلا حساب باز شده بود با شكست مقابل حريفي از فيليپين نااميدي را در اردوي تيم ايران كامل ساخت.
با چنين وضعيتي در روز آخر همه چشم ها به دستان پرقدرت ساعي دوخته شده و كمتر كسي فكر مي كرد كه كورش رجلي جوان در فضاي سخت مأيوسانه حاكم بر تيم ايران بتواند همپا و همراه با ساعي ايران را صاحب دو مدال طلا سازد. ساعي و رجلي با به نمايش گذاشتن مبارزاتي تحسن برانگيز در روز آخر آبروداري كردند و تيم ايران را از شكستي سنگين نجات دادند. تازه بسيار خوش اقبال بوديم كه ساعي در مرحله نيمه پاياني و در پيكاري برابر با يك حريف كره اي گردن كلفت با امتياز طلايي پيروز شد و كورش رجلي هم در فينال با يك امتياز اختلاف از سد يك كره اي ديگر به نام «چي هي يون» گذشت. رجلي در وزن ششم براي گرفتن نخستين طلاي ارزشمندش به ترتيب حريفاني از عراق، استراليا، ويتنام، فيليپين و كره جنوبي را شكست داد. هادي ساعي در وزن پنجم براي تصاحب طلاي قهرماني آسيا و افزودنش به ساير مدال هاي زرين المپيك و جهاني ابتدا دو نماينده ژاپن و چين را مغلوب كرد.
سخت ترين پيكار ساعي در مرحله نيمه پاياني بود كه كره اي ها باز هم با بكارگيري همه تمهيدات با وجود به دردسر انداختن قهرمان المپيك و يكي از نام آورترين تكواندوكارهاي جهان نتوانستند بر طلسم ناكامي هاي چندين ساله خود در اين وزن خاتمه دهند. ساعي پس از برتري ميلِي متري در فينال بدون دغدغه در تقابل «دياز» حريف سوري خود به نخستين مدال طلاي قهرماني آسيا و اقيانوسيه رسيد. ساعي قبلاً تنها يك مدال نقره از مسابقات قهرماني آسيا سال (۲۰۰۰) امان اردن را بدست آورده بود.
كره؛ تيمي دست نيافتني
كره اي ها با ۶ شركت كننده با ۴ مدال طلا، يك مدال نقره و برنز صاحب يكي از قاطع ترين قهرماني هاي خود شدند. ايران هم به لطف دو مدال طلاي ساعي و رجلي و تك مدال برنز محمدرضا مهديزاده در جاي دوم ايستاد و تايلند ميزبان با يك طلا به لطف ميزباني سوم شد و قزاقستان با يك طلا چهارم شد. كره اي ها با قهرماني قاطع خود نشان دادند كه هنوز دست يافتن رقبا براي رسيدن به بنيانگذار تكواندوي فعلي جهان و آسيا فقط در حد يك روياست و به اين زودي ها نمي توان به آن دلخوش بود. جدا از كره اي ها سرمايه گذاري ساير كشورهاي آسيايي هم پس از راهيابي تكواندو به المپيك بسيار چشمگير بود و حالا پس از اردن، چين، چين تايپه ، فيليپين بايد از قزاقستان، سوريه و تايلند به عنوان قدرت هاي تازه از راه رسيده ياد كرد.
داوري هاي بهتر از هميشه
مرتضي كريمي براي دومين بار در مسابقات قهرماني آسيا در غياب ذوالقدر سرمربي تيم  ملي بود، كريمي برخلاف اظهارات شتابزده ناشي از ناكامي دو روز اول مسابقات كه داوران را عامل اصلي شكست قهرمانان ايراني مي دانستند در پايان پيكارها عنوان داشت: قضاوت داوران بهتر از هميشه بود و ناكامي هاي ما هيچ ربطي به داوران مسابقات نداشت.
رده بندي  تيم هاي برتر طي ۱۷ دوره
۱۹۷۴ سئول: ۱- كره جنوبي ۲- چين ۳- كامبوج (ايران غايب بود)
۱۹۷۶ ملبورن: ۱- كره جنوبي ۲- استراليا ۳- فيليپين (ايران غايب بود)
۱۹۷۸ هنگ كنگ: ۱- كره جنوبي ۲- استراليا ۳- ايران
۱۹۸۰ چين تايپه: ۱- كره جنوبي ۲- چين ۳- اردن (ايران غايب بود)
۱۹۸۲ سنگاپور: ۱- كره جنوبي ۲- چين ۳- استراليا (ايران غايب بود)
۱۹۸۴ مانيل: ۱- كره جنوبي ۲- فيليپين ۳- چين (ايران غايب بود)
۱۹۸۶ داروين: ۱- كره جنوبي ۲- چين ۳- استراليا ۴- ايران
۱۹۸۸ كاتماندو: ۱- كره جنوبي ۲- چين ۳- فيليپين ۴- ايران
۱۹۹۲ كوالالامپور: ۱- كره جنوبي ۲- ايران ۳- چين
۱۹۹۴ مانيل: ۱- كره جنوبي ۲- فيليپين ۳- چين ۴- ايران
۱۹۹۶ ملبورن: ۱- كره جنوبي ۲- ايران ۳- چين
۱۹۹۸ هوشي مينه: ۱- كره جنوبي ۲- فيليپين ۳- چين ۴- ايران
۲۰۰۰ هنگ كنگ: ۱- كره جنوبي ۲- فيليپين ۳- چين ۴- ايران
۲۰۰۲ امان: ۱- كره جنوبي ۲- ايران ۳- چين
۲۰۰۴ سونگ نام: ۱- كره جنوبي ۲- ايران ۳- چين تايپه
۲۰۰۶ بانكوك: ۱- كره جنوبي ۲- ايران ۳- تايلند

تكواندو ديگر متعلق به يك كشور خاص نيست، اگرچه كره اي ها جدا از در اختيار داشتن زمام امور اين رشته جايگاهي ممتاز در ميان ساير تيم ها دارند. بعد از راهيابي تكواندو به جمع ورزش هاي المپيكي هر روز فراگير شدن اين رشته در اقصي نقاط جهان شاهد افزايش تعداد مدعيان در آن هستيم و مسابقات اخير آسيا - اقيانوسيه در تايلند گواه اين مطلب بود كه به جز جهان در آسيا هم هر روز قدرت هاي جديدي در حال سربرآوردن هستند كه غفلت و در باد موفقيت هاي گذشته خوابيدن مي تواند تاوان سنگيني را براي تكواندوي ايران به همراه داشته باشد.
براي ناكامي هم هميشه نبايد به دنبال بهانه و توجيه بود. اگر تغيير مقررات قوانين هم بود، اين مشكل شامل حال همه تيم هاي شركت كننده بود نه فقط ايران. به جاي بهانه تراشي بايد با تعمق به دنبال راه هاي جديد براي خروج از بحران بود و با هم انديشي و استفاده از نظرات كارشناسي در انديشه برتري در ميدان هاي پيش رو و جبران مافات در جام جهاني و بازي هاي آسيايي ۲۰۰۶ دوحه بود. تكواندوي ايران قابليت جهش در ميان مدعيان آسيايي و جهان را با خود دارد و با درس گرفتن از تجربيات ميدان هفدهم مي تواند در «دوحه» هم همانند المپيك آتن عنوان موفق ترين رشته ورزشي را به خود اختصاص دهد.
هر چند كه زمان نامناسب اردويي و خستگي قهرمانان از ليگ باشگاهي هم مزيد برعلت بود تا نفرات با تجربه اي چون غلامزاده ، نفجم و كرمي نتوانند در اندازه هاي خود ظاهر شوند. تكواندوي ايران پس از جمع بندي نتايج مبارزات بانكوك با حمايت هاي دور از انتظار كميته ملي المپيك كه اعلام كرد هشتصد ميليون تومان در راه آماده سازي تكواندو براي رويدادهاي مهم آينده تصويب كرده است مي تواند روي موفقيت هاي آينده خود حساب ويژه اي باز كند.