پنجشنبه ۲۱ ارديبهشت ۱۳۸۵
۹ سال دارم، ۱۰ سال است معتادم!
عاطفه، دختر ۹  ساله اي است كه قبل از تولد به دليل اعتياد پدر و مادرش ناخواسته آلوده به مواد مخدر و بعد از تولد مجبور به استفاده از ترياك شد
004695.jpg
عكس مسعود خامسي پور
ف - عباسي
۹ سال دارد و بزرگترين آرزويش اين است كه ترك كند.
هر روز مثل تمام همكلاسي  هايش ساعت ۶ صبح از خواب بيدار مي شود، روپوش و مقنعه اش را مي پوشد، كوله اش را مي اندازد و راه مي افتد تا ساعت ۷ صبح در مدرسه باشد.
وقتي به خانه برمي گردد، خيلي روزها حال خوبي ندارد، دست و پايش سست مي شود،  دلش درد مي  گيرد، قلبش تير مي كشد اما به روي خودش نمي آورد. بعد از اين كه مشق هايش را نوشت، برنامه كودك را تماشا مي كند و به جمع دوستانش مي پيوندد تا در كنار آنها زخم هاي كودكي اش را فراموش كند. او درد مي كشد، اما از اين درد خوشحال است، چون به بزرگترين آرزويش نزديك و نزديكتر مي شود، همان روز كه كاملاً  ترك خواهد كرد و اين بزرگترين انگيزه اوست، تا تمام گذشته اش را فراموش كند. عاطفه،عليرغم آنكه قد كشيده اما فقط ۹ سال دارد و بزرگترين آرزويش اين است كه ترك كند.
* * *
بازي زندگي عجيب است و ديدني. درست است كه هيچ يك از ما نمي توانيم تصميم بگيريم كه به دنيا بياييم يا نه، اما وقتي به دنيا آمديم مي توانيم تصميم بگيريم چگونه زندگي كنيم و اين تصميم مهمي است، به ويژه اگر بر سرنوشت ديگران تأثير بگذاريم و به خصوص اگر يكي از آنها فرزندمان باشد كه خودمان تصميم گرفته ايم در كنار ما باشد، مثل ما يا بهتر از ما.
«عاطفه» از آن دست دختراني است كه وقتي خيلي كوچك بود، حتي قبل از اين كه پا به دنيا بگذارد، همان موقع ها كه دنيايش به كوچكي رحم مادر بود، دستان سرنوشت براي او طرح عجيبي از زندگي را كشيد.
مادرش ۱۶ ساله بود، خيلي جوان تر از آن كه آلوده به ترياك شود اما زندگي در خانه پدري كه سالهاي سال معتاد بود، كافي بود تا او را با مواد مخدر آشنا كند.
وقتي كه ازدواج كرد به خود اين اطمينان را داد كه زندگي ديگري خواهد ساخت.
يك خانه امن، در كنار همسري كه زخمي از اعتياد به جان ندارد اما گويي سرنوشت او با اعتياد گره خورده بود و او نه انگيزه اي براي رفتن داشت و نه پايي براي برگشتن. مي خواست با همه چيز بسازد، حتي اگر همسرش در تك اتاقي كه زندگي مي كردند در كنار او در جمع دوستان و مهمانانش ترياك بكشد. آن قدر تحمل كرد تا يك روز به خود آمد و ديد، معتاد شده است. يك اتفاق ساده، يك بيماري مقطعي كه او را واداشت تا براي رهايي از اين درد موقت خود را اسير يك درد دائمي كند.
بار اولي كه استفاده كرد باورش نمي شد كه معتاد مي شود، تصميمش اين بود تا همان يك بار را استفاده و فردا براي معالجه به پزشك مراجعه كند. حالش خوب شد، اما فقط براي چند روز و درد دوباره به سراغش آمد و دوباره به سراغ ترياك رفت و اين روش آن قدر تكرار شد كه بدون استفاده از مواد نمي توانست، قدم از قدم بردارد.
در همين سالها، «عاطفه» وارد زندگي شان شد، اما موجودي كه مي توانست منشأيي باشد براي تحولاتي عميق، انگيزه اي باشد براي برداشتن گامهاي بزرگ، بدون انتخاب خود همگام با آنها شد؛ در بازي عجيبي كه پيروز نهايي آن هيچ يك از آنها نبودند.
« عاطفه» كه به دنيا آمد، يك نوزاد طبيعي بود مثل همه نوزاداني كه همزمان با او در آن شب تاريك به دنيا آمدند و هريك به دنبال سرنوشت خود رفتند.
«عاطفه» يك نوزاد طبيعي بود، مثل همه نوزاداني كه حق داشتند گريه كنند، بي تابي كنند و خواسته هايشان را اين طور به اطرافيان بفهمانند، اما گويي مهر سكوت او ماده اي بود كه براي اولين بار واكنش«عاطفه» نسبت به آن تند بود و باورنكردني.
اما بايد خو مي گرفت، به آن نياز پيدا مي كرد، مثل شير مادر تا اطرافيان به ويژه پدر باور كنند او كودك بي آزاري است.
«عاطفه»، بزرگ و بزرگتر شد، دندان درآورد، قدم برداشت، كلمه «مامان»و«بابا» را بر زبان آورد، شروع به دويدن كرد، شيرين زباني، بازي و شادي كرد، اما تا وقتي كه دردهايش شروع نمي شد. آن موقع اين غزال گريزپاي تبديل به موجود زخم خورده اي مي شد كه دردش را فقط با مادرش درميان مي گذاشت. اما مادري كه خود زخم خورده است، چه دارويي براي تسكين اين درد دارد، غير از ...؟
حالا عاطفه بزرگ شده است، شايد قد و قواره اش از يك دختربچه ۹ ساله كوچكتر باشد، اما پشت اين چهره معصوم، اين همه ناز دخترانه و در كنار زيبايي هايي كه مي تواند در يك دختربچه مثال زدني باشد، روح بزرگي نهفته كه مسائل را بسيار عميق تر از آنچه توقع مي رود، درك مي كند و اين انگيزه قوي براي ترك كه سرانجام منجر به تشويق مادرش براي ترك شده، ناشي از همين اراده اي است كه شايد براي خيلي از كودكان هم سن و سال او مفهومي نداشته باشد.
« عاطفه » مي فهمد، خيلي چيزها را مي فهمد، به همين دليل است كه در زندگي به دنبال مقصر نيست، او مي داند كه در حال حاضر و در چنين شرايطي كه به سر مي برد، چاره اي ندارد جز اين كه تحمل كند. همه چيز را، حتي دردي كه گاهي او را از پا مي اندازد و نمي گذارد در كنار دوستانش، شادي هايش را به تماشا بگذارد.
اما هيچ يك از اين واقعيت هاي تلخ باعث نشده كه او نسبت به درس و مدرسه و معلم بي علاقه شود، كارنامه اش را كه مي بينم تعجب مي كنم كه متعلق به زماني است كه او بعد از استفاده از مواد، ساعتها مي خوابيده يا اگر بيدار بوده يا حوصله نداشته يا بدنش آن قدر در رنج بوده كه تحملش از دختربچه هاي در آن سن و سال بعيد به نظر مي رسد.
اما حالا بعد از گذشت كمتر از دو ماه از شروع درمانش وضعيت جسمي و روحي او بسيار بهبود يافته است. دكتر علي فرهوديان، روانپزشك جمعيت آفتاب، همان مركزي كه در حال حاضر عاطفه و مادرش تحت نظارت كميته ترك اعتياد مشغول به گذراندن دوره درمان خود هستند.
مي گويد:« روزي كه عاطفه و مادرش براي ترك به اين مركز مراجعه كردند، نكته جالبي كه طي معاينات به آن برخوردم، اين بود كه او انگيزه بسيار بالايي داشت و خيلي مايل بود كه علائم ترك را تحمل كند.
او كاملاً  متوجه تفاوت خود با دوستانش بود و وجود برخي وابستگي ها باعث ناراحتي او مي شد و تا به حال، روش درماني كه از طريق كاهش داروي مخدر اتخاذ كرده ايم به خوبي جوابگو بوده است.»
* * * 
هر روز مثل همكلاسي هايش ساعت ۶ صبح از خواب بيدار مي  شود، روپوش و مقنعه اش را مي پوشد، كوله اش را مي اندازد تا ساعت ۷ در مدرسه باشد.
وقتي به خانه برمي گردد مشق هايش را مي نويسد، برنامه كودك را تماشا مي كند و به دوستانش مي پيوندد تا در كنار آنها شادي هايش را به تماشا بگذارد. او ۱۰ سال دارد و به بزرگترين آرزويش رسيده و كاملاً  ترك كرده است.

پيشگيري هميشه بهتر از درمان است
شوك هزاره سوم
004698.jpg
زهرا رفيعي
بزرگترين شوك هزاره سوم مواد مخدر است كه در دو نوع مواد طبيعي و مواد صنعتي (شيميايي) خود را نشان مي دهد. اين شوك امنيت اجتماعي، اقتصادي و سلامت افراد را به خطر انداخته است
خيلي فرق نمي كند معتادي كه از سطح شهر جمع آوري مي شود تابلو باشد يا غيرتابلو. مسأله اين است كه ۲ ميليون نفر معتاد كه به قول كارشناسان اين حوزه ۸۰۰ هزار نفرشان از سر تفنن مواد مخدر مصرف مي كنند، امنيت ۶۸ ميليون نفر را تهديد مي كنند. هيچ آماري وجود ندارد كه مشخص كند دستگيري و اقدام به درمان آنها چقدر تأثيرگذار بوده است. ۵۰۰ ميليارد دلار سود خالص مواد مخدر كه با سود تجارت نفت و اسلحه برابري مي كند. هم قطعاً  از سوي قاچاقچيان مواد مخدر قابل گذشت نيست. مي ماند طرح هاي مختلف ستاد مبارزه با مواد مخدر و نيروي انتظامي و ساير دستگاههاي فرهنگي متولي مبارزه با مواد مخدر كشور كه قرار شده از امسال هماهنگ عمل كنند. ستاد برنامه و بودجه كمكي بدهد و آنها هم اجرا كنند. مدير كل فرهنگي و پيشگيري ستاد مبارزه با مواد مخدر از افزايش ۴/۱۳ درصدي بودجه ستاد در بخش پيشگيري خوشحال است چون معتقد است به ازاي هر واحد سرمايه گذاري فرهنگي مي توان ۳۰ برابر سود البته از نوع فرهنگي دريافت كرد؛ اين در حالي است كه به گفته وي اين افزايش بودجه به ۱۷ ميليارد و ۵۰۰ ميليون تومان تنها سه ميليون و ۲۳۰ هزار نفر را تحت پوشش قرار مي دهد. اقدامات سال گذشته ستاد مبارزه با مواد مخدر و برنامه هاي سال ۸۵ آن موضوع مصاحبه با «حميد صراحي» مدير كل فرهنگي پيشگيري ستاد است.
شوك مواد مخدر
مدير فرهنگي و پيشگيري مواد مخدر سه شاخص اصلي هزاره سوم را استرس، اضطراب و توسعه خشونت مي داند و مي گويد: بزرگترين شوك هزاره سوم مواد مخدر است كه در دو نوع مواد طبيعي و مواد صنعتي (شيميايي) خود را نشان مي دهد. اين شوك امنيت اجتماعي، اقتصادي و سلامت افراد را به خطر انداخته است.
خسارت هاي غيرقابل جبران
حميد صراحي در مورد خسارت هاي مواد مخدر در ايران مي گويد: مواد مخدر چهارمين عامل مرگ پس از تصادفات رانندگي، سكته قلبي و سوختگي در كشور است. ناخالصي موجود در مواد بويژه در مواد مخدر صنعتي كه به دليل قيمت ارزان و راحتي مصرف، روبه افزايش است. يكي از دلايل افزايش مرگ و مير ناشي از مواد مخدر در ايران است.
وي با اشاره به اين كه مواد مخدر سالانه ۱۰ هزار ميليارد تومان به اقتصاد كشور خسارت وارد مي كند مي گويد: اين رقم را به عوارض مواد مخدر در ايجاد اختلال در سيستم اقتصادي، درگيرشدن سرمايه هاي داخلي كشور در معاملات غيرقانوني ناشي از خريد و فروش مواد مخدر، مخارج اضافه ناشي از دستگيري معتادان و قاچاقچيان و حذف نيروي مولد كشور از چرخه توليد نيز بايد اضافه كرد. »
۵۰ درصد از مشكلات اجتماعي ناشي از مواد مخدر است. به اعتقاد مدير كل فرهنگي و پيشگيري از مواد مخدر ستاد مبارزه با مواد مخدر طي ربع قرن گذشته يك ميليون و ۴۰۰ هزار نفر از كساني كه به دليل شرارت دستگير شده اند رابطه اي با مواد مخدر داشته اند. آمارها نشان مي  دهد كه ۷۰ درصد از اين دستگيرشدگان متأهل بوده و بنابر اين دستگيري شان باعث برهم خوردن آرامش رواني خانواده، توسعه آزارهاي جسمي و جنسي و بي سرپرست شدن تعداد زيادي از زنان و كودكان شده است.
حميد صرامي با ابراز تأسف از اين كه هم اكنون استفاده از مواد مخدر در بين برخي گروه هاي اجتماعي به يك هنجار مثبت تغيير يافته است مي گويد: مصرف مواد مخدر به يكي از راههاي كسب ذلت و گذران اوقات فراغت تبديل شده است. نوجوانان به اشتباه فكر مي كنند براي رفع استرس و اضطراب و دوري از نااميدي و ناكامي ها و همچنين تحمل آنها مواد مخدر مفيد است. مصرف تفنني و كسب نشاط و لذت هم اين روزها در بين جوانان مي توان مشاهده كرد.
وي معتقد است نفي و انكار و سكوت در مقابل مواد مخدر آسيب هاي آن را بيشتر مي كند. او مي گويد: پذيرش پيچيدگي هاي آسيب هاي اجتماعي ناشي از مواد مخدر نكته اي است كه نبايد از نظر دور كرد روزگاري مواد مخدر ترياك و حشيش بود ولي امروز با انواع قرص هاي اكس و كريستال با مواد ناخالص همان حس را با عوارض بيشتر به دست مي آورند. در عصر تهاجمات فرهنگي تنها با نگاه واقع گرايانه و رويكرد علمي همراه با برنامه ريزي هاي بلندمدت و كوتاه مدت مي توان با آسيب هاي مواد مخدر مقابله كرد.
نگاه سيستمي
حميد صرامي در مورد نگاه ستاد مبارزه با مواد مخدر در بحث مقابله با آن مي گويد:  ديدگاه ستاد مبارزه با مواد مخدر سيستمي است. ويژگي تفكر سيستمي ايجاب مي كند موضوع مواد مخدر را از چند بعد بررسي و در مورد آن تصميم گيري كرد. توسعه تك بعدي در طي ربع قرن گذشته لطمات بسياري به مقوله مبارزه با مواد مخدر وارد كرده است. توسعه اقتصادي و سياسي صرف در اين سالها باعث غفلت از بعد فرهنگي مبارزه شده است. در نتيجه مردم از صحنه مبارزه دور شدند آنها احساس كردند كه فقط دولتمردان موظف به مبارزه هستند. سكوت برنامه اول تا سوم توسعه نيز مزيد بر علت شد. تا يك نگاه برنامه اي در اين زمينه شكل بگيرد. دستگاههاي فرهنگي نيز وظيفه و رسالتي را براي خود احساس نكردند.
وي در مورد نتايج عدم آموزش و اطلاع رساني منسجم در طول سالهاي ۶۳ تا ۶۸ گفت: براساس يك نظرسنجي در نتيجه اين رويكرد موجود نسبت به برنامه هاي فرهنگي ۳/۱۳ درصد از دانش آموزان در معرض خطر مواد مخدر قرار گرفتند. ۸/۱۵ درصد آنها نيز در معرض خطر مشروبات الكلي قرار گرفتند. ۲۰ درصد از دانشجويان در آن دوره اعلام كردند كه حداقل يك بار مصرف مواد الكلي و ۱۰ درصد نيز حداقل يك بار مصرف مواد مخدر را تجربه كرده اند.
حميد صرامي مي گويد كه در برنامه چهارم توسعه براي اولين بار اقدامات پيشگيرانه مقابله با عرضه و كاهش آسيب در ماده ۹۷ برنامه توسعه گنجانده شد و در نتيجه ۱۵ ميليارد و ۷۰۰ ميليون تومان براي پوشش ۲ ميليون ۷۸۹ هزار نفر (افراد بالاي ۲۰سال) اختصاص يافت.
وي ستاد مبارزه با مواد مخدر را در اجراي اهداف برنامه  چهارم توسعه موفق دانسته و مي گويد: با بودجه اي كه سال قبل به ستاد داده شد۸۵۰ هزار نفر دانش آموز، ۱۱۶ هزار نفر دانشجو و ۴۱۲ هزار نفر از والدين توانستند زير چتر اقدامات پيشگيرانه قرار بگيرند و برنامه هايي چون آموزش مهارت زندگي، اطلاع رساني توسعه فعاليت هاي ورزشي هنري و مشاوره اي را تجربه كنند. براساس تحقيقي كه در سال هاي ۸۲ و ۸۳ انجام شد، هر قدر آموزش هاي مهارت زندگي و اطلاع رساني بويژه براي دانش آموزان افزايش يابد گرايش آنها به رفتارهاي پرخطر سيگار و مواد مخدر كمتر مي شود.
مدير كل فرهنگي و پيشگيري ستاد مبارزه با مواد مخدر در مورد دومين سال شروع برنامه چهارم توسعه و برنامه هاي ستاد مي گويد: سه ميليون و ۲۳۰ هزار نفر را امسال پوشش خواهيم داد. جامعه هدف امسال خانواده ها، دانشگاهها، مدارس (به خصوص ابتدايي و دبيرستان)، محله ها (با هدف تقويت جنبش فراگير اجتماعي پيشگيري از مصرف مواد مخدر) و محيط هاي كاري (اداري، كارگري، صنعتي و نظامي) است.وي در مورد اولويت هاي ستاد مبارزه با مواد مخدر در سال ۸۵ مي گويد: اولويت در اجراي برنامه هايي است كه در آن براي جوانان نشاط، تحرك و تفريح به همراه بياورد. اين برنامه ها طيف آموزش مهارتهاي زندگي، مهارت هاي اجتماعي و برقراري ارتباط، آگاه سازي در مورد مواد مخدر،  توسعه مراكز مشاوره تلفني و حضوري، تقويت تشكل هاي غيردولتي برگزاري جشنواره هاي فيلم كوتاه و سينمايي و انيميشن را دربر مي گيرد.
وي در مورد سرانه اعتبارات كمكي ستاد مبارزه با مواد مخدر در بخش پيشگيري مي گويد: سرانه هر نفر روزانه ،۱۵ ماهانه ۴۵۰ و سالانه ۵۴۰۰ تومان است. اين ارقام در حالي است كه براساس استاندارد جهاني سالانه بايستي ۲۰ دلار براي هر نفر هزينه شود.
وي در پاسخ به اين سؤال كه براي ۶۵ ميليون نفر افراد سالمي كه در جامعه با معتادان در تماس هستند چه برنامه اي در نظر گرفته شده است مي گويد: اقدامات پيشگيرانه فقط براي جمعيت سالم كشور است. با توجه به محدوديت اعتبارات در برنامه چهارم توسعه فقط ۳ ميليون نفر را مي توانيم تحت پوشش قرار دهيم. اين خلأ براي آحاد جامعه هنوز وجود دارد. بودجه ستاد مبارزه با مواد مخدر يك بودجه كمكي است. ما از ساير دستگاههاي فرهنگي توقع داريم تا از بودجه خودشان براي پيشگيري استفاده كنند.
وي با اشاره به اين كه مجلس از ۴۵ ميليارد تومان اعتبار درخواستي ما، تنها با ۱۷ ميليارد تومان آن موافقت كرده است، مي گويد: درخواست ما از مجلس براي سه سال آخر برنامه چهارم توسعه افزايش اعتبارات است. در صورت عدم افزايش بودجه شاهد افزايش گرايش افراد به مواد مخدر خواهيم بود.
حميد صرامي مي گويد: بودجه امسال به سازمانهايي داده مي شود كه اعتبارات را در جاي خود خرج كنند. اولويت نيز با برنامه هاي پيشگيرانه سازمانهاي استاني است به همين خاطر ۹۰ درصد بودجه با محوريت تمركز زدايي به استانها داده خواهد شد.وي در مورد رويكرد دولت در مبارزه با مواد مخدر با اشاره به سفرهاي استاني رئيس جمهور مي گويد: در اين سفرها بنا به نوع نياز هر استان اعتباراتي به استانها اختصاص داده مي شود. در سفر اخير هيأت دولت به سيستان و بلوچستان براي بخش پيشگيري تنها ۵ ميليارد تومان براي مبارزه با مواد مخدر به اين استان اختصاص داده شد. بودجه اي نيز به صورت مجزا براي بخش درمان و مقابله با عرضه در نظر گرفته شد.
تا زماني كه بيكاري وجود دارد نمي توان انتظار داشت اقدامات پيشگيرانه تأثير فراواني داشته باشد معاون فرهنگي و پيشگيري ستاد مبارزه با مواد مخدر در اين باره مي گويد دستگاه هاي مداخله گر در زمينه اقتصاد بايستي متوازن با فعاليت هاي پيشگيرانه حركت كنند. من هم معتقدم بايد براي فقر و بيكاري و مهاجرت فكري شود. البته هدف معاونت فرهنگي ستاد در اجراي اقدامات پيشگيرانه رسيدن به مقوله خود كنترلي و خويش نگهباني است.
وي با اشاره به اين كه هنوز در كشور مطالعات آينده نگرانه فراگير و كاربردي نشده است مي گويد: هيچ كس مسئول آينده نيست اگر امروز پيشگيري نكنيم بايستي براي دو موضوع پيش بيني نشده برنامه ريزي كنيم؛ يكي اعتياد آينده ايران و ديگري آينده اعتياد در ايران است. اين كه جوانان در سال ۱۴۰۰ كماكان براي سرگرم شدن به مواد مخدر و الكل روي مي آورند و يا اينترنت و ...
همچنين با توجه به رشد ۱۸۰۰ درصدي توليد مواد مخدر در افغانستان بعد از انقلاب ايران و روند رو به رشد آن ميزان ورود مواد مخدر به كشور چه اندازه تغيير خواهد كرد. انتخاب با ماست اگر امروز براي پيشگيري برنامه ريزي كنيم.
حميد صرامي با اعلام خبر راه اندازي اتاق فكر در تمامي سازمانهاي متولي امور فرهنگي و مرتبط با مسأله مبارزه با مواد مخدر مي گويد: كميته فرهنگي و پيشگيري ستاد مبارزه با مواد مخدر به تازگي به صورت ملي در تمامي استانهاي كشور راه اندازي شده است. در اين كميته راهبردهاي ملي اقدامات پيشگيري را كه بايستي در طول برنامه چهارم توسعه اجرا شود به تصويب مي رسد.
وي در پايان با اشاره به لزوم حمايت از تشكل هاي غيردولتي مي گويد: براساس مصوبه كميته فرهنگي ستاد مبارزه با مواد مخدر از تشكل هاي غيردولتي كه با موضوع مبارزه با مواد مخدر فعاليت مي كنند. علاوه بر حمايت هاي معنوي حمايت مادي نيز مي شود به طوري كه به هر تشكل مبلغ ۵ ميليون تومان كمك مالي داده مي شود.

خاطرات زندگي روزانه
در زندگي روزمره هريك از ما اتفاقات و رويدادهاي كوچك و بزرگ فراواني وجود دارند كه گرچه به سرعت مي گذرند، اما مي توانند قابل توجه باشند و در ميان خاطرات زندگي مان ماندگار شوند؛ اتفاق هايي كه آنها را براي دوستان و همكاران خود تعريف مي كنيم و گاه بعد از گذشت چند سال همچنان شنيدني و شيرين هستند؛ از يك ماجراي جالب در زمان خدمت نظام وظيفه تا خاطره از يك ميهماني خانوادگي و... هر يك از اين خاطرات كوتاه چون يك عكس يادگاري در آلبوم ذهن باقي مانده اند.
شما هم مي توانيد با ارسال خاطرات شيرين زندگي خود به آدرس روزنامه همشهري در ورق زدن آلبوم خاطرات با ما همراه شويد.
***
004692.jpg
شوخي آشغالي
حدودا سال ۱۳۶۶ بود. آن زمان زباله هاي هر محل را در مكاني جمع آوري مي كردند تا از آنجا بارگيري و حمل شوند.
در فلكه دوم خيابان مقداد، ناگهان با صحنه اي مواجه شدم كه باعث توجه و تعجبم شد. يكي از رفتگرها دمرو روي زباله ها افتاده بود و چند نفر از همكارانش دور او جمع شده بودند. تعدادي هم پشت ديوار آن مكان نشسته بودند و از ماوقع بي اطلاع بودند. يكي از رفتگرها بيرون آمد و به آنها گفت: فلاني حالش به هم خورده، افتاده و شايد مرده باشد.
با نگراني و شتاب همگي داخل محوطه شدند و به سراغ فرد موردنظر رفتند و با دست زدن به او با بهت و اضطراب جوياي اوضاعش شدند. چند دقيقه اي بي حركت بود. ناگهان بلند شد و روي زباله ها شروع به رقصيدن و پايكوبي كرد و همكارانش كه از قبل داخل محوطه بودند نيز مدتي دست زدند، آواز خواندند و خنديدند. معلوم شد تمام ماجرا صحنه سازي و يك شوخي تكان دهنده و ترس آور براي ساير همكاران بي اطلاعش بوده است.
ع.ا.نوبختي

سايه روشن
شايعترين نوع مسموميت مصرف آرام بخش هاست
ايسنا: يك فوق تخصص مسموميت گفت: مسموميت هاي اتفاقي معمولا در بين كودكان و سالمندان رخ مي دهد و مسموميت هاي عمدي بيشتر در ميان بالغين اتفاق مي افتد.
دكتر جلالي با تاكيد بر اين مطلب تصريح كرد: علت مسموميت هاي عمدي در بزرگسالان مي تواند مسائل مختلفي از جمله مشكلات خانوادگي، عصبي، معضلات اقتصادي و غيره باشد.
وي ادامه داد: مسموميت مي تواند به علت جنگ هم باشد؛ به عنوان مثال ما در جنگ تحميلي شاهد بوديم كه دشمن تا چه اندازه مواد شيميايي و سمي عليه ما استفاده كرد. وي دسته ديگر از مسموميت ها را مسموميت هاي شغلي خواند و در اين باره توضيح داد: اين نوع مسموميت ها بسته به نوع شغل، فرد را دچار مشكل مي كند. اين فوق تخصص مسموميت ها با بيان اين كه مسموميت از راههاي مختلف مي تواند ايجاد  شود، بيان كرد: مهمترين اين نوع مسموميت ها خوراكي، سپس استنشاقي به خصوص گازگرفتگي و در رده بعدي مسموميت هاي پوستي قرار دارند؛ همچنين مسموميت هاي تزريقي نيز بيشتر در ميان معتادان ديده مي شود.
۸۴ تا ۸۶ درصد مراجعان بيمارستان لقمان
دست به مسموميت عمدي زده اند

دكتر جلالي افزود: نتايج آمارها نشان مي دهد سالانه بيش از ۲۴ هزار نفر به علت مسموميت به بيمارستان لقمان مراجعه مي كنند كه حدود ۸۴ تا ۸۶ درصد آنها عمدي بوده كه بيشترين آنها، آرام بخش ها مثل ديازپام، لورازپام، ضد افسردگي ها، مسكن ها و مخدرها هستند.
وي با تاكيد بر اين كه سفيد كننده هاي خانگي، مواد سوزاننده بيشترين عامل مسموميت در كودكان هستند، گفت: سازمان هاي بيمه گر نيز اكثر داروها و پادزهرها در مسموميت هاي غير عمدي را تحت پوشش قرار مي دهند. اما در مواردي كه مسلم شود فرد به طور عمدي مسموم شده ديگر بيمه ها مبلغي نمي پردازند.
۱۵ تا ۱۸ درصد مسمومين بد حال به ICU
منتقل مي شوند

دكتر جلالي در ادامه گفت: حدود ۱۵ تا ۱۸ درصد بيمار بد حال به بيمارستان مراجعه مي كند كه مجبوريم اين بيماران را به بخش ICU منتقل كنيم زيرا نياز به مراقبت هاي ويژه دارند ولي وضعيت حدود ۸۲ درصد مابقي بهتر است.
در اين ميان، چيزي حدود ۵۰ درصد را به طور سرپايي مداوا مي كنيم و بقيه را در بخش نگهداري مي كنيم تا اقدامات لازم روي آنان انجام شود، سپس آنان را مرخص مي كنيم.
هنگام مواجهه با فرد مسموم چه اقداماتي را بايد انجام داد؟ 
وي در اين باره توضيح داد: هنگامي كه با يك بيمار مسموم مواجه شديم فورا بايد وضعيت بيمار را از نظر بحراني يا غير بحراني بودن ارزيابي كنيم. در وضعيت بحراني يا فوري، تشنج يا شوك يا نارسايي تنفسي مشهود است كه بايد سريعا اقدامات لازم را براي مداواي وي انجام دهيم. وضعيت عادي نيز به اين شكل است كه خود فرد با شما صحبت مي كند اما امكان دارد ۳ يا ۴ ساعت ديگر حالش بهم بخورد و به نوع حاد تبديل شود.
اين فوق تخصص مسموميت بيمارستان لقمان در مورد شايعترين نوع مسموميت در ايران گفت: شايعترين نوع مسموميت در كشور ما ناشي از مصرف آرام بخش هاست، اما بايد توجه كنيم كه در ميان مسموميت ها اين نوع از كم خطرترين آنان محسوب مي شود.
اما از نظر آمار مرگ، مواد مخدر در رتبه اول قرار دارند. او در ادامه در مورد مسموميت با استامينوفن  اظهار كرد: در ايران به علت اين كه پادزهر NAC وجود دارد، به همين علت مرگ و مير ناشي از اين دارو بسيار كمتر از ساير كشورهاي دنياست.
مراحل مداواي انواع مسموميت
دكتر جلالي در مورد درمان انواع مسموميت به ايسنا گفت: در مسموميت چشمي، ابتدا چشم را با آب شست وشو مي دهيم و در صورت عدم بهبودي، عمليات علامتي - حمايتي را روي فرد انجام مي دهيم. در مسموميت هاي پوستي هم وضع به اينگونه است. ابتدا بايد مواد آلوده كننده را كاهش داده سپس لباس ها را خارج كنيم ومحل را شست وشو دهيم و بعد در صورت نياز اقدامات علامتي - حمايتي را انجام مي دهيم.
وي افزود: در مسموميت هاي استنشاقي نيز بايد منبع آلودگي را كاهش دهيم و شخص را از محيط آلوده دور كنيم و هواي آزاد را سريعا به وي برسانيم. در مسموميت هاي خوراكي، سم بايد از معده خارج شود. سپس فضاي داخل معده را خنثي مي كنيم و در صورت نياز، سم زدايي از خون انجام مي گيرد. در صورتي كه نياز به پادزهر باشد بايد آن را سريعا به وي تزريق نموده و سپس عمليات علامتي - حمايتي را انجام داد.
«شناخت درماني» بهترين روش ترك اعتياد است
مهر: يك استاد رشته روانشناسي، با اشاره به اينكه بهترين روش ترك اعتياد، شناخت درماني است، گفت: در اين روش، نگاه معتادان نسبت به اعتياد و نگرش آنان نسبت به خود تغيير مي كند.
دكتر منوچهر افشنگ افزود: بر اساس تحقيقات انجام شده، كساني كه اضطراب و افسردگي بالا، احساس بيزاري از خود يا ديگران، مشكل ارتباطي، احساس تنهايي يا نوسانات عاطفي دارند، گرايش خيلي شديدي به اعتياد ديده مي شود.وي با تأكيد بر اينكه اين افراد از مواد مخدر به عنوان مسكن و التيام بخش مشكل خود استفاده مي كنند، تصريح كرد: ترك اعتياد منحصر به دوري از مواد مخدر نيست.به طوري كه بازپروري يا سم زدايي طي چند هفته صورت مي گيرد اما هنگام ترك بايد علت هاي روي آوردن معتاد به مواد مخدر مشخص شود و سپس آنها را از بين برد تا عمليات ترك اعتياد موفقيت آميز باشد.
اين روانشناس با اشاره به وابستگي روحي و بدني به مواد مخدر در معتادان، يادآور شد: به اين افراد بايد ياد داده شود هنگام بروز نوسانات عاطفي و تنگناهاي روحي رواني كه در گذشته آنها را با مواد مخدر تسكين مي دادند، مانند هر انسان ديگري آنها را تحمل كنند.
استاد بازنشسته دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي دانشگاه تهران، با اشاره به اينكه بهترين روش ترك اعتياد، شناخت درماني و معنا درماني است، خاطر نشان كرد: در اين روش به معتاد آموزش داده مي شود به جاي تمركز روي حوادث، روي افكار خود متمركز شود و به اين ترتيب فرد در جهت افكار مثبت و سازنده هدايت و نسبت به اعتياد مقاوم مي شود.

اجتماعي
ادبيات
انديشه
ايران
علم
فرهنگ
كتاب
ورزش
|  ادبيات  |   اجتماعي  |  انديشه  |  ايران  |  علم  |  فرهنگ   |  كتاب  |  ورزش  |  
|   صفحه اول   |   آرشيو   |   چاپ صفحه   |