فروشنده چوبه هاي دار
يكي از مزرعه داران انگليس كه به ساختن چوبه هاي دار اشتغال دارد، از سوي سازمان عفو بين الملل محكوم شد. اين مزرعه دار انگليسي، چوبه هاي دار خود را به تعدادي از كشورهاي آمريكايي كه از نظر حقوق بشر داراي سوابق بسيار بدي هستند فروخته است.
ديويد لوكاس از اهالي سوفولك مي گويد كه 10 سال است به فروش لوازم اعدام به كشورهاي آفريقايي اشتغال دارد.
در همين چارچوب سازمان عفو بين الملل اقدام صدور چوبه هاي دار از سوي لوكاس را مغاير با قوانين بين المللي دانسته و اين اقدام وي را مُنزجر كننده توصيف كرده است.
لوكاس نيز در مقابل در مقام دفاع از خود برآمده و گفته است، تجارت، تجارت است و از نظر من تجارت لوازم اعدام تجارتي بيمارگونه نيست.
او مي گويد: يك چوبه دار مجزا را به قيمت 12هزار پوند مي فروشم و چوبه هاي دار دسته جمعي كه به پشت تريلرهاي كاميون قرار داده مي شوند را 100 هزار پوند به فروش مي رسانم.
سرخپوستان را آزاد كنيد
اختناق و زندان در شيلي پايان نيافته و بر اساس قوانين سختگيرانه ضد تروريستي دولت شيلي تعداد زيادي از سرخپوستان ماپاچه به زندان افتاده اند.در عكس فوق پلاكاردي بر نرده ها نصب شده كه از محوطه بيرون زندان موندا مشاهده مي شود و روي آن نوشته شده: زندانيان سياسي ماپاچه را آزاد كنيد.
البته شيلي از ديرباز و به دليل نفوذ سياسي آمريكا گرفتار سياست هاي حكومتي بسته بوده است.در اوايل دهه 1970 سالوادور آلنده - رئيس جمهوري شيلي- در يك كودتاي آمريكايي توسط ژنرال اوگوستوپينوشه سرنگون شد.اين كودتا سرآغازي بود بر دوران جديدي از اختناق در شيلي كه كشور را به مدت دو دهه به زير سلطه ديكتاتوري نظامي فرو برد.
اما در پي پيروزي سيشله باچلت چپ گرا انتظار مي رود دولت كنوني شيلي كه ميراث دار مخالفان پينوشه است، در سياست هاي بسته سياسي تجديد نظر كرده و مخالفان سياسي خود را به ويژه سرخپوستان را از زندان آزاد كند.سرخپوستان در آمريكاي لاتين پس از سلطه اسپانيا بر اين قاره در اقليت قرار گرفتند و از نظر سياسي به حاشيه رانده شدند.البته اين سياست ها پس از استقلال كشورهاي آمريكاي لاتين از سيطره اسپانيا نيز به نوع ديگري دنبال شد و به نظر مي رسد تا زماني كه سرخپوستان حقوق انساني اوليه خود را در اين قاره به دست نياورند مشكلات سياسي، اجتماعي و اقتصادي در اين قاره به قوت خود پابرجا بمانند.
دالايي لاما در كلمبيا
در اين عكس دالايي لاما، رهبر مذهبي تبتي ها در ديدار از بوگوتا -پايتخت كلمبيا- به تصوير كشيده شده است. تبت، سال هاست كه بخشي از قلمرو چين محسوب مي شود. اما اين امر مذهبيان تبتي را از پيروي آيين و سنت ديرينه شان باز نداشته است.
با نگاهي به نحوه انتخاب دالايي لاما مي توان تا حدودي زندگي اين راهبان را درك كرد.
دالايي لاما در واقع در سن كودكي انتخاب مي شود و تجربه و پست و مقام، هيچكدام در گزينش وي تأثيري ندارند، دالايي لاما منتخب از همان دوران نوزادي از پدر و مادر خويش جدا شده و به مراكز مذهبي جهت تعليم و تربيت و آمادگي براي در دستگيري رهبري مذهبي برده مي شود. در آيين تبتي دالايي لاما صرفا از نظر مذهبي بر ديگران رحجان و برتري دارد، اما او از نظر انساني با ديگران برابر است و اغلب داراي شرايط يكساني در مقايسه با ساير پيروانش نيز هست.
اما اكنون منطقه تبت دستخوش تغييراتي شده و با ورود لوازم مدرن زندگي از شرق چين اين منطقه نيز با مدرنيزاسيون آشنا شده و در نتيجه جوانان تبتي براي زندگي بهتر و آسوده به شهرهاي بزرگ روي مي آورند كه همين امر مشكلاتي را براي آيين تبتي پديد آورده است.حتي احتمال مي رود در صورت گسترش مهاجرت جوانان به شهرها از تعداد پيروان دالايي ها كاسته شود.البته با ورود مظاهر نوين تمدن، ساده زيستي نيز در ميان تبتي ها در حال رخت بستن است و عصري از مدرنيزاسيون با ورود تلويزيون و ماشين رختشويي و كامپيوتر در حال شكل گيري است.