Hamshahri Newspaper

فاطمه ابوطالبي
هر زمان كه فرناندو آلونسو، راننده جوان تيم رنو مسابقه اي دارد، رافائل نادال، تنيسور جوان اسپانيايي خود را به پيست محل مسابقه او مي رساند و از نزديك شاهد رقابت راننده هموطنش با ديگر رقبا مي باشد. نادال و آلونسو دو چهره جوان و موفق اسپانيا هستند كه بردهاي مكرر آنها در زمين مسابقات نشان از تحولي جديد در ورزش كشورشان مي دهد، اما در آخرين رقابت آلونسو، نادال نتوانست خود را به پيست «سيلورستون» در انگلستان برساند و تماشاگر رقابت ديدني سلطان جديد پيست و جدال او با ركورددار قهرماني اين مسابقات يعني ميشائيل شوماخر باشد.
يكشنبه ۱۱ ژوئن، نادال در فرانسه به مصاف ديگر قهرمان تنيس جهان يعني راجر فدرر سوئيسي رفت و آلونسو در انگلستان براي كسب عنوان قهرماني ديگري در سال ۲۰۰۶ مي جنگيد. يكشنبه اي كه با قهرماني هر دو ورزشكار اسپانيايي همراه شد و در واقع اين روز در تاريخ ورزش به نام اسپانيا رقم خورد.
هشتمين هفته پيكارهاي اتومبيل راني قهرماني جهان در دسته فرمول يك، بار ديگر «فرناندو آلونسو» راننده جوان اسپانيايي را در سكوي قهرماني جاي داد. در هشتمين مرحله از كل ۱۸ مرحله پيكارهاي اين سال كه اين بار در انگلستان و در پيست «سيلورستون» برگزار شد، بار ديگر آلونسو، دارنده عنوان قهرماني جهان در سال پيش از تيم رنو، بر ديگر نامداران اين ورزش برتري داشت. ميشائيل شوماخر آلماني، راننده فراري دارنده ۷ مقام قهرماني جهان كه ركورددار قهرماني در اين مسابقات نيز هست به مقام بهتري جز دومي نرسيد و قبل از «كيمي راي كونن» «فنل ندي » از تيم مك لارن مرسدس ايستاد. هم اكنون آلونسو با كل ۷۴ امتياز با فاصله زيادي در رده اول جدول امتيازات جاي دارد. پس از او شوماخر با ۵۱ امتياز نفر دوم است و راي كونن در مكان سومي جاي دارد.
قبل از آلونسو، جوان ترين مردي كه قهرمان فرمول يك جهان شده، امرسون فيتي پالدي برزيلي بوده است. او در سال ۱۹۷۲ در سن ۲۶ سالگي همراه با تيم لوتوس در صدر برترين هاي اتومبيل راني فرمول يك قرار گرفت، اما فرناندو آلونسوي اسپانيايي در سن ۲۴ سالگي اين عنوان را از دست فيتي پالدي خارج كرده و آن را به خود اختصاص داده است. آلونسو برخلاف سن كم و جواني، كمتر اشتباه مي كند و قهرماني هاي مداوم او و بردهاي پياپي اش باعث گسترش اتومبيل راني در ديگر كشورها از جمله اسپانيا شده است. «فلاويو برياتوره» مدير تيم رنو، همان كسي كه قهرماني هاي شوماخر در سال هاي ۱۹۹۴ و ۱۹۹۵ را سازماندهي كرد، ابتدا آلونسو را به تيم «ميناردي» فرستاد و از سال ۲۰۰۳ او را به عنوان راننده تيم رنو به كار گرفت. برياتوره مي گويد: «اين پسر بسيار خونسرد است. تعجب مي كنم، نه اشتباهي و نه شتابي. او هميشه خوشفكر است. در اتومبيلراني فكر حرف اول را مي زند و اين از نقاط قوت آلونسو است» . «پت سيموندز» مدير اجرايي تيم رنو هم مي گويد: «اعتماد به نفس وجه مشترك آلونسو و شوماخر است. فرناندو به مانند ميشائيل به توانايي اش اعتقاد كامل دارد. او مي داند چه مي خواهد و چه طور بايد به آن برسد» .
به دنبال افت شوماخر در فرمول يك، اكنون آلونسو به خوبي جاي او را پر كرده و حتي در پيست هاي مسابقه با حركاتش قهرمان دوره هاي قبل را شگفت زده مي كند.
در واقع بردهاي مكرر اين جوان اسپانيايي، گوي سبقت را از نامداران فرمول يك يعني شوماخر، راي كونن و مونتويا ربوده است. ديگر كمتر كسي با شنيدن فرمول يك، نام شوماخر را بر زبان مي آورد و موفقيت هاي آلونسو به ويژه در يك سال گذشته از سوي اين جوان بي ادعا او را به عنوان يكي از چهره هاي دوست داشتني در ورزش اسپانيا تبديل كرده و هواداران زيادي در اين كشور از او حمايت مي كنند. به اعتقاد كارشناسان و طرفداران مسابقات فرمول يك، آلونسو قهرماني جهان را از شوماخر گرفته و در واقع به حكومت قهرمان افسانه اي رقابت هاي فرمول يك پايان داده است.
آلونسو از زمان كودكي علاقه زيادي به رانندگي و مسابقات اتومبيل راني داشت. هرگاه كه درباره فرمول يك و يا پيروزي هاي شوماخر مطلبي را مي شنيد آرزو مي كرد كه زماني بتواند در اين مكان قرار بگيرد و اكنون او به آرزوي خودش رسيده است.
فرناندو در ۲۹ ژوئيه ۱۹۸۱ در اويدوي اسپانيا متولد شد. نام او از نام مادرش «فرنادي» كه كارمند يك شركت بود گرفته شده است. پدرش «خوزه لوييز» نيز متخصص حفر معدن بود. خانواده اش از نظر مالي در وضعيت خوبي قرار داشتند. پدر فرناندو نيز به اتومبيل راني علاقه مند بود و به همراه فرناندو و خواهر بزرگترش يعني لورنا به تماشاي مسابقات مي رفت. زماني كه فرناندو ۵ سال بيشتر نداشت پدرش از واگن هاي معدني كه در آن كار مي كرد به دست خود اتومبيلي ساخت و به همراه پسرش با آرزوي اين كه زماني در مسابقات اتومبيل راني حضور يابد سوار بر آن فكر رسيدن به آن زمان را در سر مي پروراند. وقتي فرناندو به ۱۰ سالگي رسيد پدرش اتومبيلي برقي براي او ساخت و فرناندو سوار بر آن از بازي با اتومبيلش لذت مي برد.
قهرمان فعلي اتومبيل راني جهان پس از تحصيل، مكانيكي و تعمير اتومبيل را نيز از پدرش فرا گرفت و هنگامي كه ۱۹ ساله بود پس از حضور در تيم ميناردي به تيم رنو پيوست و در رقابت هاي اف۳۰۰۰ به عنوان جوان ترين فاتح اين مسابقات شناخته شد.
زماني كه شوماخر به طور مداوم قهرمان مسابقات فرمول يك مي شد و تماشاگران اين رقابت ها به دليل بردهاي تكراري شوماخر ديگر رغبتي براي تماشاي اين مسابقات نداشتند ، يكباره فرناندو پا به پيست گذاشت و جاي شوماخر را گرفت و تحولي جديد در مسابقات فرمول يك ايجاد كرد و برعكس شوماخر كه به رنگ قرمز علاقه زيادي دارد، رنگ آبي را براي خود انتخاب كرد. او نه تنها مي تواند با استفاده از مهارتي كه دارد به نتيجه برسد، بلكه قدرت بالايي براي عقب راندن حريفانش نيز دارد. فرناندو آلونسو امروز يك قهرمان ملي در اسپانياست و توانسته علاقه مردم كشورش كه همواره منتظر برد تيم فوتبال كشورشان بودند و فقط به فوتبال علاقه داشتند را به خود جلب كند. خودش نيز از اين كه توانسته به اين مهم دست يابد احساس رضايت و خوشحالي دارد و مي گويد: از اين كه باعث سرور و غرور هم وطنانم شده ام خوشحالم. طرفداران اسپانيايي آلونسو در مسابقات متعدد، قهرمان كشورشان را همراهي مي كنند و با در دست داشتن پلاكاردهايي كه روي آنها نوشته شده؛ «آلونسوي جادويي» و «آلونسو قهرمان است» به تشويق او مي پردازند.
فرناندو از اين كه توانسته با پيروزي در فرمول يك نام اين ورزش را در كشورش زنده نگه دارد و علاقه كساني كه بيشتر به گاوبازي و فوتبال تمايل داشتند را به خود و فرمول يك جلب كند، احساس رضايت دارد و مي گويد: «من از كشوري مي آيم كه فرمول يك در آن طرفدار زيادي نداشت. من خيلي مبارزه كردم تا توانستم به اين مقام برسم، چرا كه در تمام طول زندگي حرفه اي خود از طرف هيچ كس حمايت نشدم و اين بزرگترين چيزي است كه من در حرفه ام مي توانستم به دست آورم» .
آلونسو پس از پيروزي در پيست سيلورستون به دنبال كسب ركورد در عنوان قهرماني است و مي گويد: «مي دانم كه كسب ركورد براي من خيلي مهم است، اما آنچه براي من مهم تر مي باشد اين است كه در پايان فصل بتوانم دوباره رو به جلو حركت كنم و پيروز شوم» .
روزنامه ديلي ميل پس از قهرماني اخير آلونسو در مطلبي در همين مورد نوشت: «آلونسو، شوماخر سال ۲۰۰۴ است. او مي تواند به مانند شوماخر در سال ۲۰۰۴ بر فرمول يك غلبه كند و پيروز تمام رقابت هاي آن باشد» . روزنامه ايتاليايي «لوگازتا دلو اسپرت» نيز آلونسو را يك شوماخر ديگر معرفي كرده و نوشته: «فرناندو در تيم رنو به خوبي رشد كرده و بر رقيبان غلبه مي كند مانند فراري در بهترين زمان حضورش در مسابقات فرمول يك يعني در فاصله سال هاي ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۴ ، در سيلورستون دوئلي بين ميشائيل شوماخر در فراري و ميشائيل شوماخر در رنو بود، با اين تفاوت كه شوماخر تيم رنو از شوماخر تيم فراري ۱۳ سال جوان تر بود».
* يك روز خوب ديگر براي اسپانيا
در كشور اسپانيا، ماتادورها جايگاه خوبي داشتند و هر هفته طرفداران زيادي براي تماشاي مسابقات گاوبازي به ورزشگاه هاي اين كشور هجوم مي آوردند؛ ورزشي كه علاقه مندان زيادي را در اسپانيا به خود اختصاص داده بود. اما در اواسط قرن بيستم به مرور ورزش گاوبازي علاقه مندانش را به فوتبال داد و اين فوتبال بود كه هواداران زيادي پيدا كرد. تيم هاي بزرگ اين كشور يعني بارسلونا و رئال مادريد عناوين قهرماني زيادي را در سطح اروپا براي اين كشور به ارمغان آوردند.
تيم ملي فوتبال اين كشور نيز در سال ۱۹۶۸ توانست قهرمان اروپا شود و پس از آن در سال ۱۹۸۴ نيز نايب قهرمان اروپا شد، اما از آن زمان به بعد نتوانسته با بازيكنان مطرحي كه در اختيار دارد آن چنان مقامي را كسب كند كه هواداران اين تيم انتظار آن را دارند. تيم ملي فوتبال اسپانيا اگرچه در جام هاي جهاني مختلف حضور يافته، اما نتوانسته مقامي بهتر از چهارمي آن هم در سال ۱۹۵۰ را از آن خود كند و يا حتي به جمع ۴تيم برتر جام هاي جهاني بپيوندد. مردم اسپانيا به تيم ملي فوتبال كشورشان در مسابقات جام جهاني ۲۰۰۶ چشم دوخته اند و در انتظار بردهاي شيرين تيمشان هستند. اين تيم نيز در بازي اول در مقابل اوكراين توانست بهترين نتيجه بازي ها را در هفته اول به خود اختصاص دهد و با گلهاي ژاوي آلونسو، ويلا (۲ گل) و فرناندو تورس در صدر گروه ۸ (H) يعني تيم هاي اوكراين، عربستان و تونس قرار گيرد.
با شروع توفاني تيم ملي فوتبال اسپانيا درجام جهاني به نظر مي رسد قدري از آرزوي طرفداران اين تيم برطرف شود، اما در دور بعد تيم اسپانيا چنانچه همچنان در صدر جدول گروه خود باقي بماند بايد با تيم دوم گروه ،۷ يعني فرانسه، سوئيس، توگو و كره جنوبي مسابقه دهد. به نظر مي رسد رقيب اسپانيا، فرانسه يا سوئيس خواهد بود. بايد منتظر ماند كه آيا اين تيم مي تواند از دور دوم نيز صعود كند و آرزوي چندين ساله هواداران كشورش را به حقيقت نزديك كند. اما مردم اسپانيا زماني كه يك ورزشكار اسپانيايي ديگر مثل فرناندو آلونسو در رقابت هاي فرمول يك به مقام قهرماني مي رسد قدري از ناكامي هاي فوتبال كشورشان را به فراموشي مي سپارند و از اين رو به خود مي بالند. طرفداران تيم فوتبال اسپانيا بارها در ورزشگاه ها با صداي بلند فرياد زده اند كه« فوتباليست هاي اسپانيا، تعصب را از فرناندو بياموزيد ».
نادال يك اسپانيايي شكست ناپذير
سرانجام پس از دو هفته مسابقات تنيس جام قهرماني فرانسه«رافائل نادال »بازيكن ۲۰ ساله اسپانيا توانست با پيروزي مقابل راجر فدرر بازيكن ۲۴ ساله سوئيسي قهرمان پيكارهاي جايزه آزاد فرانسه در پاريس شود. نادال تنها كسي است كه توانسته از عهده راجر فدرر سوئيسي برآيد و درست در همان روزي جام قهرماني را به بالاي سر خود كشيد كه فرناندو آلونسو، راننده اسپانيايي تيم رنو، نيز در سيلورستون انگليس اين جام را بالاي سر خود برد.
نادال در فينال گرند اسلم تنيس رولان گاروس پاريس در ديداري كه ۳ ساعت و ۲ دقيقه به طول انجاميد توانست در ۴ ست و با نتايج ۶-۱ ، ۱-،۶ ۴-۶ و ۶-۷ راجر فدرر را شكست داده و براي دومين سال متوالي فاتح اين گرند اسلم معتبر شود. نادال سلطان بلامنازع زمين هاي خاكي تنيس با ناكام كردن راجر فدرر در اين ديدار صاحب شصتمين پيروزي متوالي خود شد. اين پنجمين رويارويي نادال و فدرر بود كه تنيسور اسپانيايي توانسته در دو مسابقه آخر پيروزي را از آن خود كند. فدرر پس از شكست در مقابل نادال، شكست در فينال را بدترين نوع باخت عنوان كرد و گفت:«ترجيح مي دهم كه اگر مي بازم در همان روز نخست و مرحله اول باشد».
منابع: فرمول يك و دويچه وله-ژوئن