|
بسيج همگاني براي ورزش همگاني
سربازان فرسوده تندرستي
گيتي عابدي
|
|
|
يك خواسته كوچك
اين هفته نوبت ساكنان منطقه ۱۷ است كه به استقبال شهردار بروند و از خواسته هايشان بگويند. منطقه ۱۷ تنها يك پارك بزرگ به نام بهاران دارد كه اتفاقا وسايل بدنسازي در آنجا نصب شده است. پس به طور حتم يكي از خواسته هاي ساكنين اين منطقه به خصوص جوانانش، تعمير فوري وسايلي است كه مانند دستگاه هاي مناطق ديگر مستهلك شده اند. اما آيا انجام اين كار در دستور طرح جهادي ۱۳۷ قرار دارد؟ غني در اين مورد گفت: «صد در صد. طرح جهادي يك برش تاكتيكي فراتر از سيستم هاي اداري است و به تسريع و تسهيل همه فعاليت هايي كه در آن منطقه وجود دارد، كمك مي كند از جمله ورزش.»
آنها هم روزي جوان بودند و خوش بر و رو. در لباس پوشيدن طرفدار سادگي بودند و لباسشان خلاصه مي شد به دو رنگ قرمز و زرد. اينقدر جذاب بودند كه دل هر غريبه اي را مي بردند و باعث مي شدند تا آن عابري كه شايد اتفاقي گذرش به سبز ترين جاي تهران خورده بود، دقايقي را در كنارشان سپري كند و البته از آن به بعد هم خانه زاد شود. ابزاري براي سخن گفتن نداشتند تا با كلامشان، كسي را به سوي خود جذب كنند و حتي از اين نعمت هم بي بهره بودند تا پاي درد و دل رهگذران بنشينند، اما در عوض به مردم شادي و نشاط هديه مي دادند؛ چيزي كه امروزه ديگر نمي توان در هر كوچه و بازاري پيدايش كرد. همين ويژگي شان باعث شد تا دوباره به شهروندان پارك ها اضافه شود و مردم براي رفتن به اين نقاط سبز منتظر تابستان و ايام تعطيل نباشند.
اما امروز بعد از گذشتن تقريباً يك سال از عمرشان، چنان پير و فرسوده شده اند كه ديگر كسي رغبت نمي كند حتي به طرفشان برود، چه برسد دقايقي را هم با آنها بگذراند. يكي پايش شكسته، ديگري كمرش آسيب ديده است و از همه بدتر، هنگام استفاده از بعضي شان، صداي غژ غژ مفصل هايشان اعصابت را به هم مي ريزد و ترجيح مي دهي مانند گذشته براي ورزش كردن، فقط بدوي و طناب بزني. با اين حساب، دوباره برگشتيم سر خانه اول. احتمالاً تا چند وقت ديگر هم، همانطور كه بي سر و صدا آمدند، بي سر و صدا هم مي روند و ديگر همه از ياد مي برند كه زماني قرار بود شهري سالم بسازيم. دوباره پارك ها مي مانند و آن تعداد اندكي كه اصل ورزش را دوست دارند؛ چه با وسايل و چه بي وسايل. چه پايان دراماتيكي براي كساني كه آمده بودند روح ورزش را در مردم شهر خاكستري زنده كنند.
در حالي كه فكر بازگشت به عقب آزارم مي داد، ملاصالحي، رئيس سازمان زيباسازي شهر تهران اميدوارم كرد كه قرار نيست اين طرح پايان بپذيرد:«اين دستگاه ها مكانيكي هستند و بعد از يك مدت خراب مي شوند و دستگاه هاي ديگري را جايگزين مي كنيم. اما در مورد وسايلي كه قابل تعمير هستند، بايد بگويم كه اين وسايل يك دوره گارانتي دارند و در طول اين مدت، وظيفه تعميرشان بر عهده سازنده دستگاه ها است و به محض اينكه خراب شوند، سازمان پارك ها و مناطق به ما اطلاع مي دهند و ما هم سازنده اش را خبر مي كنيم و به تبع اين كار دو الي سه روز طول مي كشد.» ملاصالحي از برنامه آينده شان هم گفت: «در نظر داريم حداقل ۱۰۰سري از اين دستگاه ها را در پارك هاي جديد و در بعضي از پارك هايي هم كه استقبال خوب بوده است، نصب كنيم. در ضمن قرار شده است كه نيرو هايي در كنار اين دستگاه ها حضور داشته باشند تا هم به مردم آموزش دهند و هم از وسايل حفاظت كنند تا استفاده بي رويه بعضي از مردم باعث فرسايش سريع شان نشود كه سردار آجرلو، معاون ورزشي فرهنگي شهرداري، مسئوليت اين كار را پذيرفته است.»
در پاركي ديدم كه چادرهاي برزنتي دور بعضي از اين وسايل كشيده و قسمتي را اختصاص داده اند به خانم هاي ورزشكار. ملاصالحي در مورد دليل اين كار گفت: «شكايت هاي مختلفي داشتيم كه هنگامي كه خانم ها مي خواهند از اين دستگاه ها استفاده كنند، دچار معذوريت هايي مي شوند. بنابراين تصميم گرفتيم در بعضي از پارك ها وسايل را به طور اختصاصي در اختيار خانم ها قرار دهيم و در بعضي ديگرشان، به اين صورت تفكيك كنيم. البته فعلاً تفكيك با استفاده از چادرهاي برزنتي است اما در آينده فضاي بهتري را براي ورزش خانم ها مهيا مي كنيم و اين كار در تمام پارك هايي كه وسايل بدنسازي دارند، انجام مي شود.»
سربازان تندرستي
اولين بار كه اين دستگاه ها را ديدم، جاي خالي يك آموزش دهنده را حس كردم و حتي در گزارشي كه از اين وسايل تهيه كرده بودم، به اين نكته اشاره كردم اما هيچ اتفاقي نيفتاد و مردم بدون اينكه اطلاعي از نحوه درست استفاده از دستگاه ها را بدانند، با آنها كار مي كردند. به هر حال از قديم گفته اند كه ماهي را هر وقت از آب بگيري تازه است و با توجه به گفته ملاصالحي قرار است دير يا زود شاهد حضور افرادي در كنار دستگاه ها براي آموزش مردم باشيم. غني، قائم مقام تربيت بدني شهرداري در مورد جزئيات اين طرح گفت: «قبل از اينكه وارد ورزش شهرداري شويم، اين دستگاه ها نصب شده بود بدون اينكه كنترل، نظارت و هدايتي بر آنها باشد. گرچه نفس اين كار را مثبت مي دانم و به توسعه فرهنگ ورزش در بين مردم كمك مي كند اما هر امر مؤثر و مثبتي نيازمند كنترل، نظارت، هدايت و مديريت است. هنگامي كه وارد ورزش شهرداري شديم، به سازمان زيبا سازي و سازمان پارك ها رفتيم و از آنها خواهش كرديم كه اولاً از اين به بعد، اين دستگاه ها با نگاه كارشناسان ورزش ساخته شود چون نوع چينش دستگاه ها متناسب با رده هاي سني نيست، يعني اينكه يك فرد ۶۰ ساله و يك نوجوان ۱۵ ساله از يك نوع دستگاه و با يك نوع شدت استفاده مي كنند و اين از نظر علمي كاملا غلط است. دوم اينكه افرادي هم براي راهنمايي مردم در آنجا حضور داشته باشند كه خوشبختانه آقايان اين مسأله را پذيرفتند.»
قسمت ورزش شهرداري براي اين موضوع يك طرح ويژه هم دارد؛ «طرح ما اين است كه از فارغ التحصيلان رشته تربيت بدني بعد از يك آموزش كوتاه مدت كار با دستگاه بدنسازي، به عنوان سرباز تندرستي استفاده كنيم. هدف ما اين است كه سرباز هاي تندرستي هم بر دستگاه ها كنترل و نظارت كنند و هم راهنماي مردم در استفاده از آنها باشند. به ما قول داده اند كه از ماه آبان، اين افراد را در اختيار ما بگذارند، چون اينها سهميه دارند و سهميه ليسانس تربيت بدني را از آبان ماه مي توانند به ما بدهند. اين كار هم مرحله به مرحله انجام مي شود يعني هر دو ماه يك بار حدود ۲۰ _ ۱۰ تا از اين نيروها را به ما مي دهند كه به تدريج اين افراد را در پارك ها مستقر كنيم.»
طرح ۱۳۷ به داد ورزش هم مي رسد
جمعه پيش، اولين مرحله اجرايي طرح جهادي ۱۳۷ كه قرار است در هر هفته و به منظور تأمين خواسته هاي مردم براي اجراي طرح هاي كوتاه مدت به صورت ضربتي به اجرا در آيد، در منطقه ۱۹انجام شد و اين هفته نوبت ساكنان منطقه ۱۷ است كه به استقبال شهردار بروند و از خواسته هايشان بگويند. منطقه ۱۷ تنها يك پارك بزرگ به نام بهاران دارد كه اتفاقا وسايل بدنسازي در آنجا نصب شده است. پس به طور حتم يكي از خواسته هاي ساكنين اين منطقه به خصوص جوانانش، تعمير فوري وسايلي است كه مانند دستگاه هاي مناطق ديگر مستهلك شده اند اما آيا انجام اين كار در دستور طرح جهادي ۱۳۷ قرار دارد؟ غني در اين مورد گفت: «صد در صد. طرح جهادي يك برش تاكتيكي فراتر از سيستم هاي اداري است و به تسريع و تسهيل همه فعاليت هايي كه در آن منطقه وجود دارد، كمك مي كند ؛از جمله ورزش. تجهيز و نگهداري اماكن ورزشي از معضلات ما است و متأسفانه بعضاً شاهديم امكاناتي كه در يك مجموعه ورزشي است مستهلك شده و نيازمند يك اعتبار سنگين است. وقتي كه شهردار در منطقه حضور پيدا كند و از آنها بازديد به عمل آورد، بعضي از اين مجموعه ها در دستور كار قرار مي گيرند و تصميم ايشان به اين مسأله كمك مي كند.»
وقتي كه ديديم دستگاه هاي بدنسازي به اين روز افتاده اند، تجربه تلخ پاك كردن مسيري كه براي دوچرخه سواران در خيابان درست شده بود، دوباره به يادم آمد و روزي را در ذهن مجسم كردم كه از اين وسايل فقط يك خاطره مانده و دوباره ورزش همگاني با شكست مواجه شده است، اما وقتي پاي صحبت مسئولين نشستم، فهميدم اين بار قضيه فرق مي كند و قرار است ورزش در شهر ما جدي گرفته شود.
|
