Hamshahri Newspaper

هفدهمين ليگ جهاني واليبال از روز ۲۳ تيرماه با شركت ۱۶ تيم شروع مي شود. افزايش جايزه دلاري اين ليگ دوباره باعث اشتياق تيم هاي شركت كننده شد تا جايي كه شوراي ليگ جهاني از ميان ۱۸ تيم نامزد، حضور ۱۶ تيم را تأييد كرد. ليگ جهاني پس از چند دوره دوباره با اين تعداد تيم شور و شوق را به قاره هاي مختلف خواهد برد. جايزه ليگ جهاني هفدهم بيست ميليون دلار تعيين شده است كه دو ميليون دلار آن به فدراسيون هاي ملي اختصاص پيدا كرده است. بازگشت دوباره روسيه و آمريكا (دو قدرت قديمي واليبال جهان)، كره جنوبي و چين از آسيا و از همه مهم تر نخستين حضور نماينده آفريقا (مصر) از جمله اتفاقات مهم اين دوره به شمار مي رود.
واليبال تنها ورزش گروهي جهان محسوب مي شود، كه صاحب ليگ جهاني است و هيچ ورزش اجتماعي در دنيا اين توانايي را در خود نديده كه بتواند جدا از مسابقات مرسوم چون مسابقات قهرماني جهان، جام جهاني و المپيك رقابتي بدين وسعت را در ميان كشورهاي پنج قاره جهان ببرد.
جالب است بدانيد جايزه نخستين دوره اين مسابقات در سال ۱۹۹۰ دو هزار دلار بود و با گذشت سال ها حالا از مرز بيست ميليون دلار هم در حال عبور است. البته جايزه دلاري فقط نصيب تيم هاي برتر نمي شود و بازيكنان ممتاز در پست هاي مختلف را هم شامل مي شود.
بيشترين حضور
طي ۱۶ دوره كشورهاي ايتاليا، كوبا، برزيل و ژاپن در همه دوره ها حاضر بودند. بلغارستان، لهستان، آرژانتين، روسيه و ايالات متحده آمريكا هم با وجود چند بار غيبت در رده هاي بعد جاي دارند. در طول تمامي دوره ها اروپايي ها همواره سهمي بيشتر از ساير قاره ها داشته اند. آمريكاي جنوبي و آسيا هم بيش از دو قاره اقيانوسيه و آفريقا مطرح بوده اند. استراليا يك بار سابقه حضور در ليگ جهاني را دارد و مصر هم كه در اين دوره نخستين حضورش را تجربه مي كند. ونزوئلا از آمريكاي جنوبي چند دوره سابقه شركت دارد و از جمع آسيايي ها كره و چين هم تا اواخر دهه نود يكپاي ثابت اين مسابقات بودند. ايران نيز در سال هاي گذشته و حتي در مقطع كنوني مي توانست يكي از نمايندگان آسيا در اين بازي ها باشد كه شرايط لازم براي حضور آن هنوز فراهم نيست. از اروپا فنلاند، آلمان هر كدام چند مرحله در اين بازي ها حاضر بودند و اكنون شايد هلندي ها تنها تيمي باشند كه جايشان در ليگ جهاني خالي است.
گروه هاي چهارگانه
در گروه اول صربستان، لهستان و آمريكا از بخت داران صعود به شمار مي روند. صربستان و لهستان سال پيش هم در مرحله نهايي حاضر بودند. آمريكا پس از چند دوره غيبت با تيمي خوش تركيب بوي تيمي مطمئن را مي دهد. در اين گروه ژاپن زنگ تفريح تيم ها خواهد بود.
در گروه دوم برزيل را بايد پيشاپيش تيم اول اين گروه خواند، البته پرتغال و آرژانتين مي توانند در بازي هاي خانگي براي اين تيم دردسر آفرين باشند، همانگونه كه سال پيش پرتغال تنها شكست اين تيم را در جام شانزدهم رقم زد. كليد صعود تيم دوم در اين گروه در اختيار دو تيم آرژانتين و پرتغال خواهد بود، هر چند فنلاندي ها هم مايه هاي ايجاد شگفتي در اين گروه را دارند.
در گروه سوم در حضور ايتاليا و روسيه (قهرمان و نايب قهرمان اروپا) فرانسه ضلع سوم مثلث مدعيان را تشكيل مي دهد. در برخورد سه تيم بايد ديد كداميك قرباني خواهند شد. چين مثل ژاپن در اين گروه بعيد است كه در دوران تحول خود بتواند خطري متوجه حريفان سازد.
در گروه چهارم كوبا و بلغارستان از دو قاره متفاوت راه آساني در پيش دارند. كره با تيمي متوسط پس از سال ها دوري از ليگ جهاني ديگر آن تيم رعب انگيز دهه هاي پيش نيست، تيمي كه با سرعت مثال زدني اش لرزه بر اندام تيم هاي مدعي قهرماني جهان مي انداخت، مصر هم به عنوان يك تيم معمولي بيشتر به دنبال كسب تجربه است تا آزار حريفان.
تيم هاي حاضر در يك نگاه
* آرژانتين: اين تيم پس از پشت سر گذاشتن يك دوره بحراني در درگيري بين كوژمان رئيس سابق فدراسيون آرژانتين با آكوستا رئيس فدراسيون بين المللي واليبال بر سر درآمد مسابقات قهرماني ۲۰۰۲ جهان در بوينوس آيرس كه در نهايت ماجرا به سود آكوستا به اتمام رسيد دوباره به ليگ بازمي گردد. «خوآن اوريارتي» سرمربي جوان آرژانتين بدون دل كندن از ماركوس ميلوكوويچ با تجربه و ۳۵ ساله با چهره هاي مستعدي چون گيلرموگارسيا، نيكولاس افرون، لوكاس چاوز، اسپاجيك و ماتياس به دنبال روزهاي خوب گذشته است. آرژانتيني ها كه دل به تك ستاره هاي خود بسته اند هيچ گاه در ليگ جهاني موفق نبوده اند. آخرين حضور درخشان آرژانتين به بازي هاي المپيك ۱۹۸۸ سئول برمي گردد كه آنها پشت سر روسيه و آمريكا سوم شدند.
*برزيل: مردان سرزمين سامبا با تيمي پرانگيزه و پرافتخار به دنبال چهارمين قهرماني پياپي و ششمين قهرماني خود در طول ۱۷ دوره هستند.
شاگردان «برناردو زرنده» با بدن هايي ورزيده و هماهنگي تيمي تاكتيك پذيرترين تيم كنوني دنيا محسوب مي شوند.
برزيلي ها در هر پست صاحب بهترين هاي امروز جهانند. «گيلبرتوجيبا» گل سرسبد اين تيم است كه در كنار ستارگاني چون سرجيوسانتوز، آندرسن، گوستاو آندرسن، سانتانا، دانته آمارال و ريكاردو گاردسيا براي هر تيمي دست نيافتني به نظر مي رسد.
* بلغارستان: تيمي كه در آرزوي جايگاه دهه هفتاد خود در جهان است. بلغارها به اين تيم اميد بسيار بسته اند. ايوگني ايوانف، تسواتانف، ولاديمير نيكولوف، سالپاروف ومياهاي لوف آنقدر با تجربه و آبديده شده اند كه بتوانند آرزوهاي «استيومارتين» را برآورده سازند. بلغارستان ستارگان بزرگي در ميدان هفدهم دارد كه هر كدام آنان قادرند سرنوشت يك بازي را تغيير دهند.
* چين: پرنفوس ترين كشور جهان باز هم پس از چند سال دوري پايش به ليگ جهاني باز شد. چيني ها پس از ناكامي در بازي هاي انتخابي المپيك آتن و مسابقات قهرماني آسيا دست به خانه تكاني وسيعي در تيم زده اند و كادر فني تيم و همچنين بازيكنان مسن را كنار گذاشتند. اين بار قرعه سرمربيگري تيم ملي چين به نام «زوهوجيان» اصابت كرد و او عهده دار اين مسئوليت سنگين شد. چيني ها با حفظ نفراتي چون تانگ مياو، شن كوئينگ و فراخواني مجدد زانگ زيانگ بازيكن پرتجربه و ۳۵ ساله خود به عنوان ليدر، چهره تيمشان را كاملاً تغيير داده اند. چين واقعي را بايد پس از ليگ جهاني هفدهم و مسابقات جهاني ژاپن در بازي هاي آسيايي دوحه قطر ديد.
* كوبا: كوبا پس از عبور دوران سخت گذار از مرحله دگرديسي در اين دوره به دنبال مقامي باارزش است.
ستارگان جوان اين تيم نظير يوآن دري دياز، آيدا زابل، پورتوندو، تورس، عثمان دورتي به گردانندگي «پاول پيمنتا» اين توانايي را دارند كه كوبا را دوباره به جمع بزرگان واليبال جهان بازگردانند.
* فرانسه: فرانسوي ها هيچ گاه در ليگ جهاني نتوانستند به آنچه كه لياقتش را دارند برسند. اين بار «فيليپ بلين» با اميدواري از حضور در جمع برترين ها صحبت مي كند. او اعتقاد دارد كه تيم كنوني يكي از بهترين تيم هاي واليبال فرانسه در طول تاريخ است. آنتيگا، كاپفر، روبرت هنو، گرانوركا، مون تيميت، باره كا، كيفر ستاره هاي تيمي هستند كه مي خواهد پا را از هميشه بيشتر فرا بگذارد.
* فنلاند: اين تيم پس از چند سال يكبار ديگر شانس بازي در ليگ جهاني را يافت. فنلاند در مجموع تيم متوسطي است و همانند مصر، ژاپن، چين بيشتر در انديشه تجربه اندوزي براي آينده است.
* مصر: اولين نماينده آفريقا در اولين حضورش مطمئناً درس هاي خوبي خواهد گرفت. مصري ها در سال هاي اخير همواره در المپيك ها و مسابقات جهاني يكي از دو نماينده قاره سياه بوده اند. آنها در سايه حمايت فدراسيون جهاني واليبال مي توانند راه ورود ساير تيم هاي در حال توسعه را به چنين بازي هاي معتبري باز كنند.
* ژاپن: مصداق سال به سال دريغ از پارسال را بايد درباره آقاي ديروز واليبال جهان به كار برد. ژاپني ها هيچ گاه در ورزشي كه تا سكوي قهرماني المپيك پيش رفته اند اينقدر ضعيف و نحيف نبوده اند. البته نسبت به يكي دو سال پيش وضعيتي بهتر پيدا كرده اند، اما هنوز با گذشته درخشانشان فاصله بسيار دارند. سايتو، اوگينو، سوزوكي، تسوماگاري و تانابه همچنان ستون هاي ژاپن را تشكيل مي دهند.
* ايتاليا: ركورددار قهرماني در ليگ جهاني فاقد آن استحكام دهه هاي پيش است. نسل جديد واليبال ايتاليا هرگز نتوانستند خلاء بزرگان گذشته را پوشش دهند. با همه اين اوصاف «مونتالي» تلاش مي كند تا همچنان «آتزوري ها» را سراپا نگه دارد. ماسترنجلو، ورميگليو، ساموئل پاپي، كي سولا، تن كاتي، الساندرو في، سرنيك و كوزي فقط «سارتورتي» را كم دارند. ايتاليا هنوز يكپا مدعي خود را مي داند.
* كره جنوبي: كره اي ها ديگر آن تيم ترسناك سالهاي گذشته نيستند. آنها به لحاظ قدي هم تا حدودي آب رفته اند. ديگر از «كيم سي جين» و «شين جين سيك» خبري نيست. تمامي هنر كره اي ها در چنين شرايطي به كار گروهي و سرعت ذاتي آنها ختم مي شود. موقعيت كره را در مصاف با حريفان اروپايي و آمريكايي بهتر مي توان ارزيابي كرد. «تاي ونگ چوي» هنوز بازيساز اول اين تيم است. سون كيولي، اوهيون، كيونگ سولي و ستاره هاي امروزي كره محسوب مي شوند. «كيم هوچوي» تيمش را در كوران ليگ جهاني و مسابقات جهاني ژاپن براي كسب طلاي بازي هاي آسيايي آبديده مي كند.
* لهستان: لهستاني ها هم همانند بلغارها به دنبال گذشته پرافتخار خود در اين رشته هستند. آنها هم چند سالي با سرمايه گذاري وسيع و جذب بلندقامتان تا يك قدمي رسيدن به مرز افتخار نزديك شدند، اما در آخرين گامها كم آوردند. لهستان در جام هفدهم با گروسكا، واسلي، پلينسكي، مورك درست شرايط بلغارستان را دارد.
* پرتغال: آنها در چند سال اخير حسابي مثل فوتبالشان خبرساز شدند، اما اين بار سخت در پي راهيابي به دورنهايي هستند. آنها در جمع خود ستارگان بزرگي دارند كه هر كدامشان مي توانند بهترين ليگ هفدهم باشند. «فرانسيسكو دوسانتوز» در وهله نخست افكارش معطوف بازي هاي دور مقدماتي با برزيل و آرژانتين خواهد بود. عجيب آنكه دست سرنوشت همواره پرتغال را با برزيل همگروه مي سازد.
* روسيه: روس ها پس از دو دوره غيبت اين بار ليگ جهاني را با يك مربي غريبه اما آشناي براي واليبال جهان به نام «زوران گائيج» تجربه مي كنند. آسمانخراش هاي روسي همواره در مرحله نهايي حاضر بوده اند. آنها پس از نايب قهرماني در اروپا و ناكامي در المپيك چشم به درخشش در ليگ جهاني دارند. كولچف، آبراسيموف، استاپنكو، پولتوسكي و آبراموف همچنان بهترين هاي روسيه به شمار مي روند.
* صربستان: صرب ها باز هم با «جوبوميرتراويكا» قدم در ليگ جهاني مي گذارند. «تراويكا» همان مربي اي است كه پيشتر صحبت از پيوستنش به ايران بود. صربستان تقريباً همان تركيب سال پيش كه منجر به نايب قهرماني اين تيم شد را حفظ كرد. برادران گريپگ، برانكو، استانكوويچ، بوسكان، ميترويچ، ايوان ميلوكوويچ نامشان در جمع ۱۸ بازيكن اين تيم به چشم مي خورد.
* آمريكا: بنيانگذار واليبال در طول يك قرن اخير همواره ظهوري مقطعي در واليبال جهان داشته است. قهرمان جهان در سال ۱۹۸۶ پاريس و دارنده مدال هاي طلاي المپيك هاي ۱۹۸۴ لس آنجلس و ۱۹۸۸ سئول پس از فترتي چندساله دوباره بپا خاسته است. استانلي، ريلي سالمون، ريان ميلله و دونالدسوكسو با بزرگان قبلي اين تيم همانند كارچ كرالي برابري مي كنند.