ساخت بزرگترين هواپيماي بمب افكن بي سرنشين با بال هاي مايل
انقلابي ديگر در صنعت هوافضا
جدول مشخصات نوع: هواپيماي بمب افكن بي سرنشين بيشينه برد: ۵۰۰۰ مايل دريايي
(۹۴۰۰ كيلو متر) سقف ارتفاع: ۲۰۰۰۰ متر بيشينه سرعت: ۲ ماخ(۲ برابر سرعت صوت)
فاصله دو سر بال: ۷/۶۵ متر سال ورود به عرصه عملي: ۲۰۲۰ ميلادي
|
|
گروه علمي فرهنگي- عميد نمازي خواه :سال هاست كه نيروهاي نظامي ممالك مختلف به دنبال ساخت جنگ افزارهايي هستند كه بتوانند بدون استفاده از نيروي انساني و از طريق كنترل از راه دور مأموريت هاي نفوذي به خاك يا مناطق استراتژيك دشمن را انجام دهند.
جنگ افزارهاي بدون سرنشين مزاياي بسياري دارند؛ به عنوان مثال باعث كاهش تلفات جاني مي شوند و يا ديگر نيروهاي نظامي به گروه مقابل در حال جنگ اسير نمي دهند و اين موضوع ميزان امنيت و حفاظت اطلاعات را بالا مي برد زيرا ديگر اسيري در دست دشمن نيست تا اطلاعاتي داشته باشد. در ميان ساخت جنگ افزارهاي بدون سرنشين مانند روبات ها و يا خودروهاي جنگي، هواپيماهاي بدون سرنشين به دليل كارايي و توانايي هاي انجام عمليات هاي گوناگون جاسوسي و تخريبي بيشتر مورد توجه هستند.
براي ساخت يك هواپيماي بدون سرنشين به انواع فناوري هاي پيشرفته به ويژه صنعت هوافضا احتياج است. بيش از ۳ دهه است كه طرح هاي شگفت انگيزي براي هواپيماهاي بدون سرنشين(UAV) از طرف كشورهاي پيشرفته نظامي عملي مي شود كه هر كدام براي انجام مأموريت هاي خاص طراحي شده اند. البته از ابتدا تاكنون بيشتر مأموريت هاي آنها براي مقاصد جاسوسي(عكسبرداري و فيلمبرداري) از مناطق دشمن بوده است ولي در دهه اخير، برخي از طرح ها به سمت ساخت هواپيماهاي بمب افكن بي سرنشين و يا حتي هواپيماهاي رهگير- شكارچي هم مطرح شده است.
در اين ميان شركت مجرب نورثروپ گرومن، متخصص ساخت هواپيماهايي به شكل بال پرنده(مانند بمب افكن ۲ -Bكه قيمتي معادل ۲ ميليارد دلار دارد)، طرحي از يك هواپيماي بمب افكن بدون سرنشين ارائه داد كه موجب شگفتي مهندسان هوافضا شده و آن را مي توان انقلابي ديگر در عرصه هوافضا دانست.
اين هواپيماي عجيب هم بدون سرنشين است و قادر به پرواز در سرعت هاي مافوق صوت است كه اين خاصيت آن را از تمامي هواپيماهاي بدون سرنشين ديگر متمايز مي سازد.
يكي ديگر از مشخصات آن توانايي تغيير شكل دادن در سرعت هاي گوناگون براي به دست آوردن بيشترين ميزان نيروي برآ(Lift) و كمترين ميزان نيروي پسا(Drag) است.
طبق برنامه عملياتي كه متخصصان شركت گرومن اعلام كرده اند، هواپيماي مذكور تا سال ۲۰۲۰ به صورت عملياتي به نيروهاي نظامي آمريكا تحويل داده مي شود. پرنده بي سرنشين در حدود ۷/۶۵ متر طول(فاصله دو سر بال) دارد و دو موتور دقيقاً در وسط بال قرار گرفته و دقيقاً زماني كه هواپيما به سرعت صوت نزديك مي شود، بال ها يا در واقع بدنه تا ۶۰ درجه نسبت به مسير باد مايل مي شود. اين عمل از ايجاد شوك ها در نزديكي لب بال ها به ميزان بالايي مي كاهد تا هواپيما به راحتي به سرعت هاي مافوق صوت برسد و باز هنگامي كه سرعت هواپيما به سرعت هاي زير صوتي رسيد، بال ها به حالت عادي برمي گردند.
اين پرنده تمامي اين تصميمات را به صورت هوشمند و با استفاده از سنسورهايي كه بر آن نصب است، مي گيرد.
بخش تحقيقات نظامي- دفاعي پيشرفته آمريكا بودجه اي معادل ۳/۱۰ ميليارد دلار به شركت گرومن تخصيص داده و شركت متعهد شده است تا ماه نوامبر سال ۲۰۰۷ يك نمونه اوليه از اين هواپيما را با مقياس كوچك تر براي انجام تست هاي كنترلي و آيروديناميكي به وزارت دفاع آمريكا تحويل دهد. يكي از مشخصات جالب هواپيماي بدون سرنشين مدت زمان پروازهاي بالاي آن است و اگر در سرعت هاي زيرصوتي باشد، حدود ۱۵ ساعت مداومت پروازي دارد.
پروژه بال هاي مايل براي اولين بار نيست كه آزمايش مي شود بلكه در سال ۱۹۷۹ نابغه طراحي هواپيماهاي سبك برت روتن در پروژه اي ۵ ساله، هواپيمايي را ارائه كرد كه ۴۰ درجه بال هايش متغير بود ( برت روتن در سال گذشته برنده جايزه ۱۰ ميليون دلاري انصاري براي طراحي فضاپيماي يك شد)، در صورتي كه طرح شركت گرومن مشخصات منحصر به فردي دارد و از همه مهم تر بي سرنشين بودن آن است.
|