پدر خوانده هندي
خانواده را راجكومار سانتوشي فيلمساز سرشناس سينماي هند كارگرداني كرده است. فيلم كه سال گذشته روي پرده سينماهاي هند رفت، با شكست تجاري روبه رو شد. اين درام خانوادگي  اكشن و دلهره آور يكي ديگر از همكاري  هاي مشترك آميتاب باچان و آكشي كومار- بازيگران دو نسل متفاوت سينماي اين كشور آسيايي- است. اين دو در طول پنج سال گذشته فيلم هاي اك ريشتا ، آنكه (كه در ايران با نام چشم ها روي پرده رفت) و وقت را بازي كرده اند كه جملگي پرفروش و موفق بوده اند اما بعيد به نظر مي رسد كه شكست تجاري خانواده باعث شود تهيه كنندگان براي فيلم هاي جديد خود به سراغ اين دو بازيگر مطرح نروند. خانواده قصه دو خانواده را به نمايش مي گذارد. ويرندراساهي(با بازي باچان) مردي بسيار ثروتمند است كه يك باند مافيايي را هدايت مي كند و در همان حال خانواده اش را بسيار دوست دارد. در طرف ديگر ماجرا، شكار باتيا(با بازي آكشي كومار) است كه پسر بزرگ يك خانواده متوسط است. او علاقه زيادي به برادر كوچك ترش آريان(با بازي يك چهره تازه وارد به نام آرمان راسمي) دارد و فرزند خوبي براي پدر و مادرش است. ازدواج او با دكتر كاويتا(با بازي پوميكا چاولا) خوشبختي اين خانواده كوچك را تكميل مي كند.مشكلات از جايي شروع مي شود كه در جريان درگيري بين نيروهاي ويرندرا ساهي با يك گروه رقيب، شكار به شكلي تصادفي كشته مي شود. آريان كه ويرندرا را مسئول مرگ برادرش مي داند، دست به گروگانگيري اعضاي خانواده ويرندرا مي زند. هدف او از اين گروگانگيري، رويارويي با ويرندرا است. ويرندرا در طول تلاش براي پيداكردن آريان و اعضاي خانواده اش، دچار تحول مي شود. در درگيري نهايي بين ويرندرا و آريان، رودررويي آنها شكلي متفاوت از تصورات هر دو دارد.

آميتاب  باچان تنها سوپر استار سينماي هند است كه براي چهار دهه، يكي از ستون هاي اصلي بازيگري بوده و طي اين مدت، فيلم هاي موفق و پرفروش زيادي داشته است. البته وي در ده سال اخير سلطان بلامنازع سينما نبوده و مجبور شده با ستارگان جواني مثل عامرخان و شاهرخ خان رقابت سرسختي بكند. باچان هنوز هم يكي از گران ترين بازيگران سينماي هند است و عكس هاي او- با آن ريش و سبيل سفيدرنگ- در كنار عكس چهره هاي جوان خوش چهره، روي جلد مجلات سينمايي و غيرسينمايي چاپ مي شود. اگر سه دهه قبل، زخمي شدن او سر صحنه فيلمبرداري يك فيلم باعث بهت و دعاخواني ملت هند شد، سال گذشته هم عمل جراحي سخت معده او، واكنش مشابهي را برانگيخت. اين اتفاق، نشان داد كه باچان هنوز يكي از محبوب ترين بازيگران مطرح روز سينماي اين كشور آسيايي است.
* با فيلمي مثل محبتين كه در آن در نقش مردي سن و سال دار كه رئيس بداخلاق يك كالج است،ظاهر شديد موج تازه اي را در سينماي هند به راه انداختيد. درباره اين موج جديد باليوودي برايمان حرف مي زنيد؟
- براي پاسخ دادن به اين سؤال، بايد كارنامه كاري مرا دنبال كنيد؛ كسي كه فعاليت هاي هنري اش را از سال 1969 شروع كرد. در چنين سالي شما سي سال جوان تر از حالا هستيد و نقش اول فيلم ها به شما پيشنهاد مي شود. طبيعي است كه در چنين فيلم هايي رومانس حرف اول را مي زند. به همين دليل بازي در نقش هاي جديد در سال هاي اخير- كه سن و سال تان بالا رفته و ديگر نمي توانيد نقش يك دانشجوي عاشق پيشه را بازي كنيد، با كمي ترس و ترديد همراه است. طبيعي است كه در چنين سن و سالي به شما نقش هاي دوم و كوتاه تر پيشنهاد شود اما من در فيلم هايي بازي كردم كه نقش اصلي را داشتم و رسيدن به چنين نقطه اي كمي زمان برد. محبتين از اين نظر اهميت داشت كه يك كاراكتر سن و سال دار، يكي از دو نقش اصلي را بازي مي كرد و اين سنت شكني بود.
* خب، طبيعي است كه در حال حاضر ديگر نقش يك جوان رومانتيك كه كاراكتر اول فيلم است به شما داده نمي شود. آيا به اين ترتيب مي توان گفت سينماي هند به يك بلوغ رسيده است؟ و آيا اين سينما توانسته كيفيتي در حد استانداردهاي بين المللي پيدا كند؟
- عقيده دارم سينماي ما توانسته كيفيت خود را بالا ببرد و به استانداردهاي بين المللي برسد. پيشرفت علم و تكنيك در اين رابطه كمك خيلي زيادي به سينماي هند كرده است. همين نكته باعث شده تا تعداد بيشتري از مردم جهان بخواهند فيلم هاي ما را تماشا كنند. البته ما نتوانسته ايم از تمام پتانسيل ها استفاده كنيم و سينماي خود را به بقيه كشورهاي جهان معرفي كنيم.
* آيا به دنبال بازي در فيلم هاي بين المللي و انگليسي زبان هستيد؟
- طبيعتاً  براي هر بازيگري حضور در محصولات بين المللي حكم رؤيايي را دارد كه اميدوار است رنگ واقعيت بگيرد. هيچ بازيگري مايل نيست در محدوده مرزي خودش باقي بماند اما در ارتباط با من، اين طور نيست كه عمداً  به دنبال بازي در نقش ها و فيلم هاي بين المللي باشم.
* بازيگران مورد علاقه تان كدام ها هستند؟
- مارلون براندو، آل پاچينو، رابرت دنيرو... .
* پس شما فيلم هاي آمريكايي را تماشا مي كنيد؟
- بله. البته بازيگران هم وطنم مثل ديليپ كومار و وحيده رحمان را هم خيلي دوست دارم.
* هر آدمي يك نقطه عطف دارد. نقطه عطف كار شما كدام بود؟
- من بازيگري را از سال 1969 شروع كردم اما اولين فيلمي كه در سطح عمومي در سراسر كشور هند تبديل به يك كار موفق و پرفروش شد، زنجير بود كه سال 1973 اكران عمومي شد.
* بازي درتيزرهاي تبليغاتي چه احساسي در پي دارد؟ شما در سال هاي فعاليت هنري خود حاضر به حضور در اين نوع از كار نشده ايد.
- به نظر من كار احمقانه اي است. سال ها قبل- زماني كه به بمبئي آمدم- فقط گواهي نامه رانندگي داشتم. مي گويند اگر بازيگر نمي شدم، حتماً  راننده تاكسي مي شدم. جايي براي اقامت نداشتم و شب هاي زيادي را روي نيمكت  پارك ها مي خوابيدم.
* نيمكت پارك ها؟ اما شما يك خانواده خيلي خوب داشتيد و يك كار بسيار موفق در كلكته؟
- آنها را رها كردم زيرا به شدت ميل داشتم كه وارد كار سينما شوم. به صورت طبيعي در بمبئي جايي براي اقامت نداشتم. خودتان مي دانيد كه مدت زمان زيادي را نمي توان نزد دوستان و آشنايان اقامت كرد. نيت اصلي ام بازي كردن در فيلم ها بود. آن روزها خيلي سخت بود، اما توانستم با شرايط كنار بيايم. به من پيشنهاد بازي در يك تيزر تبليغاتي شد كه برايش 10هزار روپيه مي دادند. رقمي بسيار بالاتر از دستمزد ماهانه ام در يك برنامه راديويي. اما در برابر وسوسه بازي در آن مقاومت كردم. البته بعداً  مجبور شدم در ساخت چند تا از آنها همكاري كنم و اكنون به شدت از اين كار پشيمانم.
* بعضي ها مي گويند آميتاب باچان چرا خودش را بازنشسته نمي كند؟ او ديگر يك جوان نيست. واكنش شما به اين گفته ها چيست؟
- بازيگري چه ربطي به سن و سال دارد؟ مسأله اصلي، نقشي است كه به شما پيشنهاد مي شود. بعضي آدم ها جملات بالا را تكرار مي كنند و من بايد قضاوت خودم را داشته باشم. زماني كه غذايي آماده مي شود، انتقادكردن از آن خيلي راحت است، اما خيلي از اين انتقاد كنندگان حاضر نيستند به آشپزخانه رفته و در پخت آن كمك كنند.

هميشه گفته شده كه فيلم هاي باليوودي، تأثيرگرفته از سينماي هاليوود هستند. در حقيقت فيلم هاي هندي از قصه فيلم هاي هاليوودي بهره  زيادي مي گيرند. زماني كه اين اقتباس ها با شرايط و مختصات جامعه هند همخواني دارند، اين فيلم ها تبديل به كارهايي تماشايي مي شوند اما وقتي اقتباس ها فقط در حد يك تقليد ناشيانه باشند، نتيجه كار، چيزي مي شود شبيه فيلم خانواده . اين فيلم حال و هوايي شبيه درام هاي مافيايي، آمريكايي، ايتاليايي و فرانسوي دارد اما كاراكتر هاي فيلم قبل از اينكه هندي به نظر برسند، شبيه روبات هايي هستند كه از يك سفينه به داخل خاك هند پرتاب شده اند!  اين كاراكتر  ها مي توانند كساني مثل مارلون براندو يا آل پاچينو باشند كه در حال زندگي در هند هستند و به زبان هندي حرف مي زنند!
اگر درام هاي اكشن و ماجراجويانه آمريكايي در داخل خاك اين كشور تبديل به فيلم هايي بسيار پرفروش مي شوند، نمونه هاي هندي آن موفقيتي در داخل كشور به دست نمي آورند. البته انتخاب بازيگر پرقدرتي مثل آميتاب باچان شصت ودوساله براي نقش يك پدر مافيايي انتخاب خيلي خوبي است. او از بسياري جهات، شبيه براندو يا پاچينو است. او در نقش يك گنگستر بي رحم، تصويري خيلي خوب از يك بازي پاچينويي را ارائه مي دهد. آكشي كومار بازيگر نقش مقابل باچان در فيلم، مي تواند نمونه اي از داستين هافمن باشد. اما در مورد بازي و حضور او در فيلم غلو شده است.
زماني كه فيلم را تماشا مي كنيد متوجه مي شويد كه او قبل از آنكه يكي از دو بازيگر اصلي باشد، نقش يك بازيگر مهمان را دارد. وي در طول حضور كوتاه مدت خود، نشان مي  دهد كه وجودش هيچ ضرورتي در فيلم ندارد. حضور اين كاراكتر فقط بهانه اي است تا آريان- برادر وي- دست به انتقام گيري بزند اما تبليغات فيلم به گونه اي است كه وي را به عنوان يكي از چهره هاي اصلي و پايه اي فيلم معرفي مي كند.
فيلم هاي باليوودي فيلم هايي براي همگان نيست. اين محصولات، تلفيقي از ژانرهاي مختلف سينمايي هستند كه با رنگ و موسيقي آميخته شده اند. درام و رومانس، حرف اصلي را در اين فيلم ها مي زند. مردم عادي، محصولات پرزرق و برق اين سينما را مي پسندند و مشتري اصلي آنها هستند اما روشنفكران و بخش عمده اي از منتقدان سينمايي، چندان موافقتي با سينماي هند ندارند. فيلم هاي كم ارزشي مثل خانواده اين بهانه را به دست مخالفين سينماي هند مي دهد تا كل محصولات سينماي هند را زير سؤال ببرند.

Talkman
سيستم:PSP
سبك: آموزشي
يكي از ابتكارات جالب در دنياي بازي هاي كامپيوتري تلاش براي ارتباط برقرار كردن با محيط مجازي از طريق صوت و صداي كاربر است. اين فناوري چيزي است كه در بازي ها به كار گرفته مي شود، اما مطابق معمول به دليل عدم هماهنگي سخت افزار با پيشرفت هاي نرم افزاري تاكنون شاهد عرضه عنوان قابل ملاحظه اي در اين سبك نبوده ايم، اما به تازگي بازي Talkman با كاربردي از اين فناوري براي PSP عرضه شده كه كار جالبي است.اين بازي به نوعي يك ابزار زبان آموزشي به شمار مي آيد. در حالت مرحله اي شما از بين 5 زبان يكي را به عنوان زبان موردنظر انتخاب مي كنيد و سپس بايد از بين سناريوهاي مختلف يكي را انتخاب كنيد. سناريوها عبارتند از وضعيت ها و مكان هاي مختلف كه با ورود به آنها بايد مكالمه اي انجام دهيد.با ورود به هر سناريو وارد مرحله مي شويد و در هر منطقه بنابر وضعيت، سؤالاتي را كه بايد بپرسيد روي صفحه نمايش مي دهد و شما با انتخاب هر سؤال نحوه تلفظ صحيح آن را مي شنويد. بعد بايد با تلفظ صحيح سؤال، مكالمه را به پيش ببريد. Talkman واژه ها و سؤالات محدودي دارد، اما به رغم محدوديت سؤالات و جملات تا حد نسبتاً زيادي شما را با زبان انتخابي آشنا مي سازد. زمان Load طولاني يكي از ايرادات وارد بر اين بازي است، اما در كل Talkman را مي توان فراتر از بازي، يك نرم افزار آموزشي قلمداد كرد.
Dino Crisis 2
سيستم:PS1
سبك: اكشن
يكي از بهترين عنوان هاي كنسول پلي استيشن بازي زيباي Dino Crisis 2 است. اين بازي در ادامه نسخه اول، ماجراي يك گروه از كماندوهاي ويژه است كه براي بررسي اوضاع يك منطقه تحقيقاتي كه آن هم با بحران مواجه شده وارد منطقه شده اند اما قبل از شروع عمليات، حمله يك دايناسور T-Rex غول پيكر كلي تلفات به آنها وارد كرده و گروه را از هم مي پاشد.در اين ميان سه نفر از بازماندگان سعي مي كنند از مهلكه جان سالم به در ببرند. توالي ماجراها در اين بازي بهترين و عالي ترين عامل ميخكوب كردن شما تا انتهاي ماجرا است.