رويكرد تحليلي «طرح بيمه اجباري مسئوليت حرفه اي مجريان ساخت و ساز ساختمان ها»
بيمه مسئوليت ساخت و ساز
محمد مهدوي
چند سالي است كه طرح بيمه كيفيت ساختمان با هدف اصلي ارتقاي كيفيت ساخت و ساز در ساختما ن ها بين مسئولان و كارشناسان مطرح است. موضوع ارتقاي كيفيت از حيث مقابله با هرم حوادث ناگوار طبيعي كه در كشور ما زمين لرزه در رأس اين هرم واقع شده، اهميت ويژه اي دارد و قرار داشتن اكثر شهرهاي كشورمان در پهنه هاي با خطر نسبي زياد و يا بسيار زياد در نقشه پهنه بندي خطر نسبي زلزله در ايران و فجايع دلخراشي چون زلزله بم گواه عيني اين مدعاست.
|
|
ارتقاي كيفيت ساخت و ساز به زعم كارشناسان اقتصاد علاوه بر پيشگيري از حوادث جاني، باعث صرفه جويي و استفاده بهينه از سرمايه ها و منابع عظيم ملي خواهد شد. در مورد چنين طرحي موضوع صنعت بيمه كشورمان همواره اين بوده كه قانوناً وظيفه مهم نظارت بر كيفيت ساختمان سازي (كه داراي وجوه متعددي است) و همچنين ضمانت كيفيت ساختمان، در حيطه وظايف شركتهاي بيمه نبوده و اصولاً آنها فاقد چنين تخصص، تجربه و تواني هستند. مسئولان صنعت بيمه اظهار مي داشتند كه مكلف نمودن شركتهاي بيمه به ارايه خدمتي كه در چارچوب ضوابط و اصول فعاليت بيمه اي نمي گنجد، از اساس پذيرفتني نيست.اما اخيراً به دنبال جلسات، مذاكرات و پيگيري هاي مداوم صورت گرفته بين وزارت مسكن و بيمه مركزي توافقاتي صورت گرفته است.
پس از يك دوره بحث و گفت وگو درباره اجراي بيمه اجباري مسئوليت سازندگان ساختمان، چندي پيش لايحه اي از سوي دولت در اين زمينه تهيه شد كه متن آن از تصويب هيأت دولت گذشت. به اين ترتيب با ارايه اين لايحه به مجلس شوراي اسلامي و تصويب جزئيات آن از سوي نمايندگان مردم، اين بيمه در كشور قانوني شده و شركت هاي فعال بيمه در اين زمينه بيمه نامه صادر خواهند كرد.در واقع سرانجام پس از انجام مذاكرات مفصل بين وزارت مسكن و شهرسازي و صنعت بيمه كشور در نهم اسفند سال گذشته در مورد پيش نويس چنين لايحه اي در جلسه مشتركي در معاونت حقوقي رياست جمهوري توافق شد و هيأت وزيران در روز دهم ارديبهشت امسال لايحه مذكور را تصويب نمود. اساس اين لايحه به اين ترتيب است كه كليه عوامل دخيل و دست اندركاران در امور مربوط به ساخت و ساز ساختمان، اعم از توليدكننده و فروشنده مصالح، تاسيسات و تجهيزات ساختماني، طراح، محاسب، ناظر و پيمانكار، براي مدت ۱۰ سال از شروع بهره برداري، مسئول هستند خسارتهايي را كه ناشي از عيب و نقص در ساختمان است، جبران كنند. اين مسئوليت در قبال خريداران و يا بهره برداران برعهده مجريان ساخت و ساز ساختمان است و آنها مكلف هستند مسئوليت خود را در قبال جنبه هاي فني و كيفي ساختمان به نفع بهره برداران يا خريداران در يكي از شركت هاي بيمه كه از بيمه مركزي پروانه فعاليت گرفته اند، بيمه كنند. شايد به دليل اهميت نقش مجريان باشد كه از سوي مسئولان وزارت مسكن از اين طرح به «طرح بيمه اجباري مسئوليت حرفه اي مجريان ساخت و ساز ساختمان ها» ياد شده است.
اهداف طرح
دكتر نصر ت الله عليمي، مشاور وزارت مسكن و شهرسازي، اهداف اين طرح را دو مورد مي داند: «وزارت مسكن از ارايه اين طرح دو هدف داشته است: يكي حفظ حقوق خريداران و بهره برداران در برابر عوامل مؤثر در ساخت. دوم افزايش كيفيت ساختمان بر اثر كنترل هاي مضاعفي كه به طور موازي هم از سوي شركت هاي بيمه ارايه خواهد شد و هم از سوي ساير عوامل مسئول مانند شهرداري ها و سازمان هاي نظام مهندسي ساختمان و در نهايت وزارت مسكن و شهرسازي به عنوان نظارت عاليه براي ساخت و ساز كشور. در مورد اول يعني حفظ حقوق بهره برداران نظر اين است كه اگر خداي ناخواسته حادثه اي براي يك ساختمان در حال بهره برداري پيش آمد و خسارتهاي جاني و مالي به اشخاص وارد شد، اشخاص خسارت ديده از هستي ساقط نشوند و بتوانند دوباره به زندگي عادي خود برگردند. بنابراين لازم است در مدت كوتاهي خسارتهاي وارده جبران شود. اين امر در بسياري از نقاط دنيا رايج است، اما در كشور ما متاسفانه تاكنون اقدام موثري در اين مورد بعمل نيامده بود كه خوشبختانه دولت اخيراً با جديت آن را دنبال كرد و پيش نويس لايحه براي ارايه به مجلس شوراي اسلامي به تصويب رسيد.»
عنوان «طرح بيمه كيفيت ساختمان» به «طرح بيمه اجباري مسئوليت حرفه اي مجريان ساخت و ساز ساختمان ها، تغيير كرده است و اين تغيير نام يادآور انواع مختلف بيمه هايي است كه قبلا وجود داشته است، از جمله بيمه مسئوليت كارفرمايان در مقابل كارگزاران و يا بيمه مسئوليت مهندسين طراح و بيمه مسئولين پيمانكاران ساختماني در مقابل اشخاص ثالث در طول دوره ساخت. پيش نويس لايحه بيمه كيفيت ساختمان يا به عبارتي بيمه اجباري مسئوليت حرفه اي مجريان ساخت و ساز ساختمانها از چند سال پيش در وزارت مسكن و شهرسازي مطرح بوده و حتي در قانون برنامه چهارم توسعه نيز در جزء ۵ بند «ب» ماده ۳۰ به وزارت امور اقتصادي و دارايي تكليف شده است كه موجبات ورود صنعت بيمه به امر بيمه كيفيت ساختمان را فراهم كند.
دكتر ولي آذروش، مخبر كميسيون عمران مجلس، در مورد اهميت اين بيمه مي گويد: «بحث بيمه اجباري ساختمانها در مقابل حوادث و سوانح يكي از مسائل مهم ساخت و ساز است. به لحاظ اين كه كشور ما در مسير زلزله آلپ- هيماليا قرار دارد متأسفانه از لحاظ زلزله خيزي جز ء نقاط بسيار حساس دنيا است، بايستي در ساخت و ساز مشخصات فني و اجرايي به خصوص براي مقابله با زلزله رعايت شود. در قانون برنامه چهارم توسعه تأكيد شده كه سازندگان و انبوه سازان مسكن بايستي در ارتباط با بحث بيمه اجباري ساختمان اقدامات جدي و عملي صورت دهند.»
مقررات ملي ساختمان، به عنوان مجموعه اصول و قواعد فني و ترتيب اجراي آنها (در طراحي، محاسبه، اجرا، بهره برداري و نگهداري ساختمانها) ضمن برآوردن برخي نتايج مثبت حاشيه اي در درجه اول ايمني نتيجه خواهد داد.آذروش بيمه ساختماني را داراي دو ويژگي مي داند: «اول رعايت مشخصات و نكات فني توسط سازندگان و انبوه سازان و دوم اطمينان و حصول اعتماد ساكنين ساختمان و نيز دولت از اين كه اگر سانحه اي رخ دهد، بيمه پاسخگو خواهد بود.»
اما موريس معتمد، عضو كميسيون عمران مجلس، در مورد اهميت اين طرح مي گويد: «يكي از مشكلات ما در ساخت و ساز اين است كه ساختمانهاي ما اسماً در مقابل زلزله مقاومند اما رسماً به اين مسأله اعتقادي نداريم. دليل اصلي، نبود نظارت دائمي حين اجراست. در واقع هنوز به صورت جدي ضوابط اجرايي به سازندگان تحميل نشده است. با ضمانت كيفيت ساختمان توسط شركتهاي بيمه، اين مسأله باعث خواهد شد تا حداقل يك دستگاه به عنوان ناظر سختگير كه همانا شركتهاي بيمه هستند وارد عرصه شود.»
پشتيباني بيمه به منزله تعهد نسبت به رفع نواقص و معايب و مسلماً پرداخت خسارات ناشي از عيوبي است كه در اثر گذشت زمان در ساختمان ديده مي شود. معمولاً در دنيا بيمه ۱۰ ساله براي نواقص اصلي و اساسي در نظر گرفته مي شود. اين نوع بيمه حدود ۲۵ سال است كه در كشورهاي پيشرفته اجرايي شده و اثرات سودبخشي داشته است.اگر بنا باشد كه بيمه گر در جهت ارتقاي كيفيت ساختمان اقدام كند تا هزينه اش كاهش يابد، ناچار خواهد بود تا سازوكاري را براي كنترل كيفيت ساختمان، شناسنامه دار شدن ساختمان و پرونده دار شدن آن پيش بگيرد. اين سازوكار را يا شركتهاي بيمه بايد خودشان در پيش بگيرند كه در اين صورت بايد نهاد متخصصي در كنار خودشان ايجاد كنند و يا بايد از نهادهاي مهندسي و سازمانهاي مسئول مانند سازمان نظام مهندسي ساختمان كمك بگيرند.
نقش محوري مجري ساختمان
در طرح مذكور، مجري ساختمان اساسي ترين و محوري تري نقش را از سوي سازندگان برعهده دارد. نصرت الله عليمي در مورد تقسيم مسئوليت هاي ساخت و ساز و نحوه حمايت از بهره برداران و خريداران توضيح مي دهد: «در اين لايحه همه عوامل موثر در ساختمان سازي _ هر كدام به نسبت اثري كه در ساخت دارند- مسئول سلامت كار خودشان هستند. يعني طراح، محاسب، ناظر، مجري، توليدكنندگان و فروشندگان مصالح ساختماني و سازندگان و فروشندگان تأسيسات برقي و مكانيكي متناسب با سهمي كه در كيفيت ساختمان احداث شده دارند، براي مدت ۱۰سال از تاريخ شروع بهره برداري، مسئول جبران خسارت هاي بدني و مالي ناشي از هر گونه عيب و نقص و يا ناكارايي در ساختمان و اجزا و تاسيسات نصب شده در آن خواهند بود» .
براي اينكه خريداران و بهره برداران در برابر اين انبوه مسئوليت ها قرار نگيرند، مجري ساختمان مسئوليت نهايي را بر عهده دارد و اوست كه بايد اين مسئوليت را نزد يكي از شركت هاي بيمه معتبر به نفع خريداران و بهره برداران بيمه كند. البته هر يك از عوامل موثر در ساختمان سازي مثلاً طراح يا ناظر يا فروشندگان تجهيزات و مصالح ساختماني در برابر مجري ساختمان مسئول هستند و اگر مجري لازم بداند و بخواهد مي تواند از آن دست اندركاران بخواهد مسئوليت خود را در برابر او و يا به نفع او بيمه كنند.مدت بيمه كيفيت اجراي ساختمان از ابتداي شروع بهره برداري و پس از تحويل ساختمان توسط مجري به صاحب كار در بخش هاي مختلف، متفاوت است.
دكتر عليمي مدت۱۰ سال را فقط براي سازه هاي ساختماني شامل پي، اسكلت، سقف و سفت كاري ها مي داند. وي در مورد ساير آيتم ها توضيح مي دهد: «براي نماي ساختمان و عايق هاي رطوبتي ۵ سال و براي تجهيزات و تاسيسات برقي و مكانيكي حداقل ۳ سال از آغاز بهره برداري منظور شده است» . شهرداري ها يا ساير مراجع صدور پروانه ساختمان بايد هنگام صدور پايان كار ساختمان از صاحب كار، درخواست ارائه بيمه نامه كيفيت ساختمان به نفع خريداران و بهره برداران بعدي بنمايند.»
عليمي معتقد است كه در صورت تصويب نهايي اين قانون، هر كس كه قصد گرفتن پروانه ساختمان دارد بايد با مراجعه به يكي از شركت هاي بيمه معتبر، موافقت بيمه گر را براي بيمه مسئوليت ساخت وساز بعد از پايان ساختمان بگيرد، يعني يك موافقتنامه اوليه بين مجري و بيمه گر مبادله مي شود. وي در اين باره مي افزايد: «حالا بيمه گر مي داند كه اين ساختمان وقتي تمام شد بايد آن را بيمه كند. پس به خود حق مي دهد كه اجراي ساختمان را به هر طريق كه لازم بداند زير نظر بگيرد تا مطمئن باشد كه تمام مقررات ملي ساختمان و انتخاب و كاربرد مصالح و تجهيزات ساختماني درست و كامل رعايت شده است» .اما آنچه كه در اينجا مطرح است اين است كه در صورت بي توجهي مجري نسبت به رعايت اصول تعيين شده، چه راهكاري انديشيده شده است؟
عليمي به اين سؤال اين گونه پاسخ مي دهد: «بيمه گر مي تواند در صورت عدم رعايت مقررات ملي ساختمان و ساير الزامات فني و حرفه اي به مجري ساختمان و شهرداري صادر كننده پروانه ساختمان مستدلاً اطلاع دهد كه در صورت رفع نشدن اشكالات، موافقتنامه صدور بيمه نامه را به حالت تعليق درمي آورد. اگر اين اتفاق بيفتد و مجري بدون توجه و اعتنا به اين اخطار بيمه گر، ساختمان را تمام كند، هيچ وقت نمي تواند براي ساختمان خود گواهي پايان كار دريافت كند» .
از سوي ديگر دست اندركاران ساخت وساز در مواجهه با شركت هاي بيمه به عنوان يك نهاد قانون شناس در جهت رفع نواقص كار خود جدي تر خواهند بود و اين موضوع در راستاي ارتقاي كيفيت است.
|