گزارش سازمان كنفرانس اسلامي از شاخص هاي توسعه علمي در كشورهاي عضو
نشانه هاي رشد علمي
|
|
|
|
كشورهاي اسلامي، بيش از يك پنجم جمعيت جهان را تشكيل مي دهند اما سهم متناسبي از سپهر علمي جهان ندارند؛ اين روندي است كه قرن هاست دامنگير اين كشورهاست. در اين سال ها، استثنائاتي به صورت جرقه در اين كشورها پيدا شده اما هيچ كدام به اندازه اي نبود كه بتوان نام آن را توسعه علم گذاشت. عقب ماندگي علمي مسلمانان، موضوع تحقيقات زيادي بوده است. شايد جديدترين نمونه از اين دست، گزارشي است كه توسط كميته اي در سازمان كنفرانس اسلامي انجام شده است. به رغم آنكه گزارش، بار ديگرعدم موفقيت چشمگير مسلمانان را به رخ مي كشد، نگارندگان از بروز شاخص هاي اميدواركننده سخن به ميان آورده اند. به علاوه، آنان راهكارهايي براي تسريع رشد علمي در جهان اسلام ارائه كرده اند.
***
مطالعه جديد سازمان كنفرانس اسلامي در زمينه وضعيت تحقيقات علمي در 57كشور عضو، اطلاعات بيشتري را در مورد كاستي هاي علم در اين كشورها عرضه مي كند. اين اولين تلاش سازمان براي كميت گذاري توليد و بهره وري علمي اعضاي آن است.
با وجودي كه نتايج تحقيق حاكي از آن است كه بسياري از كشورهاي اسلامي، برون داد علمي ضعيفي دارند، اين بررسي نشان مي دهد كشورهاي يادشده به طور فزاينده اي به اين درك رسيده اند كه بايد از اين نظر به پاي بقيه جهان برسند و در غير اين صورت، از نظر سياسي، اقتصادي و اجتماعي از آنها عقب بمانند.
اگر كشورهاي اسلامي بخواهند در قرن بيست ويكم به جوامعي نوآور و دانش مدار تبديل شوند، بايد سياست هاي منسجم و كارآمد علمي تدوين و محيط مستعد پژوهش ايجاد كنند.
مطالعه يادشده با استفاده از پايگاه داده هاي تامسون ساينتيفيك، برون داد علمي كل كشورهاي عضو را بررسي كرده است. در اين پايگاه، حدود 8700نشريه تحقيقاتي و نيز تك نگاشت و مقالات كنفرانس نگهداري مي شود. تركيه با اختلاف زيادي در رأس اين كشورها قرار دارد.
ارقام به چندين كاستي اشاره دارد؛ نخست، شمار واقعي انتشارات، بسيار اندك است. كشورهاي اسلامي فقط 5/2درصد از بيش از 5/11ميليون مقاله اي را كه هر سال منتشر مي شود، توليد مي كنند. اين امر، نشان دهنده ارزش كمي است كه به طور كلي به پژوهش و به خصوص به انتشار يافته هاي علمي در بسياري از كشورهاي اسلامي داده مي شود.
به علاوه، سه كشور پرجمعيت مسلمان ( اندونزي، پاكستان و بنگلادش) از نظر علمي و فناوري، توليد قابل توجهي ندارند. در واقع، با در نظرگيري شمار انتشارات علمي به ازاي هر ميليون نفر جمعيت، كشورهاي كوچك تر مانند كويت، عملكرد بهتري دارند. اين نابرابري بين كشورها نشان مي دهد شمار زيادي از مسلمانان از كاروان تحقيقات علمي در سراسر جهان جدا هستند.
نگاهي دقيق تر به يافته هاي مطالعه، حاكي از نبود تنوع موضوع در انتشارات علمي است. در حالي كه بسياري از كشورهاي عضو سازمان كنفرانس اسلامي ممكن است نقاط برتري علمي كوچكي داشته باشند، آنها فاقد توانايي علمي گسترده و زيرساختي هستند كه براي تحقق دستاوردهاي اجتماعي لازم است.
همچنين، دانشمندان در كشورهاي مسلمان در برخي عرصه هاي فناوري كه به رشد اقتصادي غرب كمك كرده است، برون داد چنداني ندارند؛ از قبيل نيمه رساناها، فناوري اطلاع رساني ، ژنتيك و نانوتكنولوژي. اين امر، مؤيد ضعف اين كشورهاست در تبديل تحقيقات علمي به فناوري هاي علمي كه اساس توسعه علمي است.
نكته آخر آنكه هيچ كدام از 25موسسه علمي مولد(بر اساس شمار انتشارات) در كشورهاي اسلامي از جمله دانشگاه آنكارا، دانشگاه قاهره يا دانشگاه ملك فهد در فهرست دانشگاه هاي برتر جهان قرار ندارند. در حالي كه كيفيت نهادها، محيط و انگيزه ها بر تصميم ها و انگيزه هاي دانشمندان تاثير مي گذارد. اين نقيصه نهادينه تا حدي علت بهره وري پايين در جهان اسلام است.
اما با وجودي كه يافته هاي مطالعه باعث تاسف است، شاخص هايي در آن ديده مي شود كه مبين تغييراتي است كه در جهان اسلام آغاز شده است. ايران، پاكستان و تركيه روند صعودي از نظر برون داد علمي دارند. اين كشورها اخيرا بودجه علمي را افزايش زيادي داده اند. مثلا پاكستان در طول 5 تا 7 سال گذشته، بودجه آموزش عالي را 5000درصد افزايش داده است.
شمار انتشارات در شش كشور از 15كشور جدول فوق الذكر رشد كرده است. چندين كشور با سرمايه گذاري چشمگير در آموزش عالي و پژوهش، سعي در تقويت زيرساخت علمي دارند؛ مثلا قطر تلاش دارد با ايجاد شهر آموزش در دوحه، به كانون آموزش و دانش منطقه بدل شود. نيجريه اخيرا اعلام كرد در خلال يك دهه آينده ، 5ميليارد دلار در علوم و تحقيقات سرمايه گذاري خواهد كرد تا به رشد و توسعه اقتصادي كمك كند.
اما بهره برداري از اين ابتكارها نيازمند آن است كه كشورهاي اسلامي سياست هايي براي حمايت از كاربرد و توسعه زيرساخت علمي و فناوري اتخاذ كنند.
جهان اسلام بايد آزادي علمي را تقويت و برنامه هاي مدوني براي تامين بودجه پژوهش و تاسيس موسسات آموزشي و تحقيقاتي باكيفيت تهيه كند و براي انجام و انتشار پژوهش، انگيزه پديد آورد. به علاوه ، كشورهاي اسلامي بايد ارزش علم و فناوري را نزد مردم بالا ببرند. اين كشورها بايد بياموزند از علم براي حل مشكلات اجتماعي و اقتصادي مانند بيماري ، كمبود منابع و توسعه اقتصادي استفاده كنند.
اين گزارش تصريح مي كند تنها با استفاده هوشمندانه از سياست و در پي آن اجراي صبورانه و پافشارانه است كه جهان اسلام مي تواند از عقب افتادگي درآيد و به بهره برنده و مشاركت كننده برابري در عصر علم بدل شود.
منبع: Scidev.et
مترجم: وحيدرضا نعيمي
|