|
راپورت خبرنگار
ابراهيم اسماعيلي اراضي
افزايش صد درصدي
|
|
|
چشمم كه به خبر روزنامه افتاد، پشتم يخ كرد. هاج و واج ماندم كه اگر واقعاً چنين اتفاقي بيفتد، سال آينده بايد چكار كرد! در همين فكر بودم كه چرخش تصويرها و صداها ذهنم را به تجربه هايي نه چندان دور سوق داد؛ مثلاً اين كه چند شب پيش تر، از ميدان فاطمي به مقصد فلكه دوم صادقيه سوار تاكسي شده بودم و پس از رسيدن به مقصد، آقاي راننده با قيافه اي حق به جانب مبلغ 400 تومان ناقابل براي خودش برداشته و بقيه پول را داده بود. آن شب از آقاي راننده با تأكيد پرسيدم كه كرايه شما نفري 400 تومان مي شود؟ و او هم با خونسردي و لبخند جواب مثبت داد و در برابر اين سؤال كه مگر كرايه ميدان ولي عصر تا اينجا 400 تومان نيست؟ تنها به عكس العمل دوم يعني لبخند اكتفا كرد.
ماجراي كرايه خطي هايي كه از خيابان ولي عصر، ابتداي خيابان فتحي شقاقي به سمت ميدان صادقيه حركت مي كنند هم به همين شكل است و مسلماً خيلي جاهاي ديگري كه گذر من و شما كمتر به آنجا ها مي افتد ولي تعداد زيادي از شهروندان، هر روزه در آن مسيرها تردد دارند. حكايت قبول نكردن كرايه هاي 100 توماني از طرف بعضي از راننده ها براي كورس اول و افزايش آن به 150 تومان را هم اضافه كنيد به آنچه قبلاً گفته شد تا يادتان بيايد كه در بعضي از خطوط هم كرايه هاي 150 توماني به 200 تومان افزايش پيدا كرده است (مثل همين مسير تقاطع ولي عصر- اسفنديار تا انتهاي جردن).
شايد فكر كرده باشيد يادم رفته مطلبم را چطوري شروع كردم ولي قطعاً اين طور نيست. گفتم كه خبر روزنامه را خواندم و پشتم يخ كرد. نوشته بود كه كميسيون تلفيق با افزايش قيمت بنزين به 150 تومان بدون سهميه بندي موافقت كرده است.
اگرچه بعيد به نظر مي رسد كه چنين قانوني تصويب شود(چرا كه آن وقت خط فقر در تهران بي ترديد به يك ميليون تومان افزايش پيدا مي كند) اما نگراني من از اين است كه باز ضرب المثل به مرگ گرفتن و به تب راضي شدن مصداق پيدا نكند. مسلماً مسئولان محترم قبل از هر چيز بايد به فكر مسئله عبور و مرور شهري باشند و اين كه در بسياري از مسيرها اتوبوس نيست و در آن مسيرهايي هم كه اتوبوس هست، تعداد زيادي نيست و آن تعداد نه چندان زياد هم حجم محدودي از مسافران را مي توانند جابه جا كنند و باقي قضايا؛ پس چه خوب است كه مسئولان شهري تهران هم زودتر به فكر بيفتند و حالات مختلفي كه ممكن است پيش بيايد را از قبل در نظر بگيرند تا خداي ناكرده فردا پس فردا شهروندان تهراني گرفتار نشوند. راستي اگر چنين قانوني تصويب شود، وضعيت كرايه ها به چه صورت درمي آيد؟ اصلاً آيا همه كساني كه الان به نوعي بخشي از عمليات حمل و نقل عمومي را با خودروهاي شخصي شان انجام مي دهند، باز هم اين كار را خواهند كرد؟ اگر قرار است افزايش قيمت حدوداً 100 درصدي در پيش رو باشد، از همين الان بايد به فكر وضعيت بنزين ناوگان حمل و نقل عمومي شهري هم بود چرا كه بي ترديد اثرات غير قابل تحملي بر وضعيت اجتماعي و... خواهد داشت.
|
