شماره‌ 1943‏‎ ‎‏‏،‏‎2 OCT 1999 مهر 1378 ، ‏‎ شنبه‌ 10‏‎
Front Page
Editorial
National
Across Iran
Metropolitan
Features
Life
Metropolis
Women
Business
Sports
World Sports
Religion
Science/Culture
Arts
Articles
Last Page
اسلام‌‏‎ از‏‎ (ره‌‏‎)‎ امام‌‏‎ قرائت‌‏‎

جامعه‌شناسي‌‏‎ روش‌‏‎ قواعد‏‎ و‏‎ دوركيم‌‏‎

اسلام‌‏‎ از‏‎ (ره‌‏‎)‎ امام‌‏‎ قرائت‌‏‎

پاياني‌‏‎ بخش‌‏‎ - (‎ره‌‏‎)خميني‌‏‎ امام‌‏‎ فقهي‌‏‎ -‎ عرفاني‌‏‎ انديشه‌هاي‌‏‎

هر‏‎ به‌‏‎است‌‏‎ مصر‏‎ سرزمين‌‏‎ ارض‌ ، ‏‎ از‏‎ مراد‏‎ آيه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ البته‌‏‎
لياقت‌‏‎ آن‌‏‎ اخلاقي‌‏‎ و‏‎ ديني‌‏‎ معنوي‌ ، ‏‎ نظر‏‎ از‏‎ پيامبر‏‎ دو‏‎ اين‌‏‎ حال‌‏‎
بركتشان‌‏‎ پر‏‎ عمر‏‎ آخر‏‎ تا‏‎ دنيوي‌‏‎ امور‏‎ اداره‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ دارند‏‎ را‏‎
از‏‎ -‎است‌‏‎ قريش‌‏‎ بزرگان‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ -‎خديجه‌‏‎ حضرت‌‏‎ يا‏‎.‎بپردازند‏‎
:فرموده‌اند‏‎ كه‌‏‎ شده‌‏‎ نقل‌‏‎ درباره‌اش‌‏‎ (‎ص‌‏‎)پيامبر‏‎ زبان‌‏‎
اين‌‏‎ يعني‌‏‎ ;"في‌الجنه‌‏‎ ببيت‌‏‎ ابشرخديجه‌‏‎ ان‌‏‎ امرني‌‏‎ ان‌الله‌‏‎"
داده‌‏‎ او‏‎ به‌‏‎ بهشت‌‏‎ مژده‌‏‎ عالم‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ و‏‎ است‌‏‎ بهشتي‌‏‎ خديجه‌‏‎
پيشرفت‌‏‎ راه‌‏‎ در‏‎ را‏‎ خود‏‎ ثروت‌‏‎ تمام‌‏‎ كه‌‏‎ اين‌‏‎ براي‌‏‎ ;است‌‏‎ شده‌‏‎
.گذاشت‌‏‎ (‎ص‌‏‎)رسول‌اكرم‌‏‎ اختيار‏‎ در‏‎ دين‌‏‎ حقانيت‌‏‎ و‏‎ اسلام‌‏‎
صورت‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ مدينه‌‏‎ باغهاي‌‏‎ و‏‎ اموال‌‏‎ (‎ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ حضرت‌‏‎ همين‌طور‏‎
و‏‎ احوال‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ كردند‏‎ تقديم‌‏‎ اسلام‌‏‎ به‌‏‎ موقوفات‌‏‎ و‏‎ صدقات‌‏‎
جمله‌‏‎ از‏‎ (السلام‌‏‎ عليهم‌‏‎)‎اطهار‏‎ ائمه‌‏‎ ساير‏‎ درباره‌‏‎ اوصاف‌‏‎
جعفر‏‎ امام‌‏‎ و‏‎ محمدباقر‏‎ امام‌‏‎ و‏‎ حسين‌‏‎ امام‌‏‎ و‏‎ مجتبي‌‏‎ حسن‌‏‎ امام‌‏‎
اين‌‏‎ زندگي‌‏‎ به‌هرحال‌ ، ‏‎.‎است‌‏‎ شده‌‏‎ ذكر‏‎ (عليهم‌السلام‌‏‎)‎صادق‌‏‎
امامت‌‏‎ عهد‏‎ همان‌‏‎ در‏‎ پارسايي‌‏‎ و‏‎ زهد‏‎ و‏‎ ثروت‌‏‎ و‏‎ مال‌‏‎ با‏‎ بزرگان‌‏‎
اين‌‏‎ تاريخي‌‏‎ جنبه‌‏‎ اينها‏‎ همه‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ بوده‌‏‎ توام‌‏‎ ولايتشان‌‏‎ و‏‎
.است‌‏‎ بحث‌‏‎
كه‌‏‎ مي‌خوانيم‌‏‎ البقره‌‏‎ سوره‌‏‎ آيه‌ 29‏‎ در‏‎ قرآن‌‏‎ ديدگاه‌‏‎ از‏‎ اما‏‎
ما‏‎ لكم‌‏‎ خلق‌‏‎ هوالذي‌‏‎):مي‌فرمايد‏‎ بشر‏‎ درباره‌‏‎ خداوند‏‎
است‌ ، ‏‎ زمين‌‏‎ در‏‎ را‏‎ آنچه‌‏‎ تمام‌‏‎ خداوند‏‎ يعني‌‏‎ ;(‎"جميعا‏‎ في‌الارض‌‏‎
آمده‌‏‎ خلافت‌‏‎ آيه‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ بعد‏‎ و‏‎ است‌‏‎ آفريده‌‏‎ شما‏‎ براي‌‏‎
زمين‌‏‎ در‏‎ مي‌خواهم‌‏‎" كه‌‏‎ مي‌فرمايد‏‎ ملائكه‌‏‎ به‌‏‎ خداوند‏‎ است‌كه‌‏‎
را‏‎ "مافي‌الارض‌‏‎" كه‌‏‎ را‏‎ بشري‌‏‎ همين‌‏‎ و‏‎ "كنم‌‏‎ تعيين‌‏‎ خليفه‌اي‌‏‎
در‏‎ و‏‎ سازد‏‎ خود‏‎ خليفه‌‏‎ زمين‌‏‎ روي‌‏‎ در‏‎ است‌‏‎ كرده‌‏‎ خلق‌‏‎ او‏‎ براي‌‏‎
استعمركم‌‏‎ و‏‎ من‌الارض‌‏‎ انشاكم‌‏‎)‎:‎مي‌فرمايد‏‎ هود‏‎ سوره‌‏‎ آيه‌ 61‏‎
.خواست‌‏‎ شما‏‎ از‏‎ را‏‎ زمين‌‏‎ آباداني‌‏‎ و‏‎ آفريد‏‎ را‏‎ شما‏‎ يعني‌‏‎ (فيها‏‎
دلالت‌‏‎ درخواست‌‏‎ و‏‎ طلب‏‎ بر‏‎ و‏‎ است‌‏‎ استفعال‌‏‎ باب‏‎ از‏‎ استعمر‏‎
شما‏‎ از‏‎ را‏‎ زمين‌‏‎ آبادي‌‏‎ -‎تعالي‌‏‎ و‏‎ تبارك‌‏‎ -‎خداوند‏‎ يعني‌‏‎ ;دارد‏‎
زمين‌‏‎ آباداني‌‏‎ و‏‎ عمران‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ بديهي‌‏‎.‎است‌‏‎ خواسته‌‏‎ انسانها‏‎
رادر‏‎ زمين‌‏‎ ومنافع‌‏‎ منابع‌‏‎ گنجينه‌ها ، ‏‎ اموال‌‏‎ آدم‌‏‎ اينكه‌‏‎ بدون‌‏‎
حاصل‌‏‎ كند ، ‏‎ تصرف‌‏‎ آنها‏‎ در‏‎ بتواند‏‎ و‏‎ باشد‏‎ داشته‌‏‎ اختيار‏‎
را‏‎ زمين‌‏‎ آباداني‌‏‎ انسان‌‏‎ از‏‎ خداوند‏‎ طرفي‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎.‎نمي‌شود‏‎
و‏‎ بنده‌‏‎ انسان‌‏‎ كه‌‏‎ نخواسته‌‏‎ هم‌‏‎ ديگر‏‎ طرف‌‏‎ از‏‎ و‏‎ است‌‏‎ خواسته‌‏‎
استفاده‌‏‎ براي‌‏‎ را‏‎ تصرف‌‏‎ و‏‎ اختيار‏‎ اين‌‏‎ بلكه‌‏‎ دنيابشود ، ‏‎ اسير‏‎
توسعه‌‏‎ و‏‎ رواج‌‏‎ و‏‎ معنويت‌‏‎ كمال‌‏‎ و‏‎ عدالت‌‏‎ به‌‏‎ رسيدن‌‏‎ در‏‎ آدمي‌‏‎
و‏‎ اختيارات‌‏‎ اين‌‏‎ اينكه‌‏‎ تا‏‎ است‌‏‎ داده‌‏‎ او‏‎ به‌‏‎ تشيع‌ ، ‏‎ و‏‎ اسلام‌‏‎
به‌‏‎ كه‌‏‎ مستكبراني‌‏‎ نگيرد ، ‏‎ قرار‏‎ عالم‌‏‎ مستكبران‌‏‎ دست‌‏‎ در‏‎ اموال‌‏‎
و‏‎ زمين‌‏‎ مالك‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ و‏‎ مي‌فروشند‏‎ نخوت‌‏‎ و‏‎ كبر‏‎ مسلمانان‌‏‎
حاكم‌‏‎ و‏‎ مالك‌‏‎ و‏‎ صاحب‏‎ مستضعفان‌‏‎ بايد‏‎ بلكه‌‏‎ مي‌دانند ، ‏‎ منابع‌‏‎
دنيا‏‎ اين‌‏‎ زيرا‏‎ ;بپردازند‏‎ داد‏‎ و‏‎ عدل‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ باشند‏‎ زمين‌‏‎
نبايد‏‎ كه‌‏‎ نكته‌‏‎ اين‌‏‎.‎"مزرعتالاخره‌‏‎ الدنيا‏‎" است‌‏‎ آخرت‌‏‎ مقدمه‌‏‎
در‏‎ باشد ، ‏‎ دنيوي‌‏‎ اهداف‌‏‎ براي‌‏‎ "صرفا‏‎ دنيا‏‎ مواهب‏‎ و‏‎ اموال‌‏‎
عمران‌‏‎ آل‌‏‎ مباركه‌‏‎ سوره‌‏‎ آيه‌ 14‏‎:‎جمله‌‏‎ از‏‎ قرآن‌ ، ‏‎ ديگر‏‎ آيات‌‏‎
:مي‌فرمايد‏‎ -‎تعالي‌‏‎ و‏‎ تبارك‌‏‎ -خداوند‏‎ آيه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎.‎است‌‏‎ آمده‌‏‎
القناطير‏‎ و‏‎ والبنين‌‏‎ من‌النساء‏‎ الشهوات‌‏‎ حب‏‎ زين‌للناس‌‏‎)
الحرث‌‏‎ و‏‎ المسومتوالانعام‌‏‎ الخيل‌‏‎ والفضتو‏‎ الذهب‏‎ المقنطرتمن‌‏‎
دوستي‌‏‎)‎ ‎‏‏،‏‎(الماب‏‎ حسن‌‏‎ عنده‌‏‎ الله‌‏‎ و‏‎ الحيوتالدنيا‏‎ متاع‌‏‎ ذلك‌‏‎
آكنده‌‏‎ گاو‏‎ پوستهاي‌‏‎ و‏‎ فرزندان‌‏‎ و‏‎ زنان‌‏‎ دوستي‌‏‎ قبيل‌‏‎ از‏‎ شهوات‌‏‎
كشتزار ، ‏‎ و‏‎ چهارپايان‌‏‎ و‏‎ نشان‌دار‏‎ اسبهاي‌‏‎ و‏‎ سيم‌‏‎ و‏‎ زر‏‎ از‏‎
محل‌‏‎ و‏‎ دنياست‌‏‎ زندگي‌‏‎ بهره‌‏‎ اين‌‏‎ شد‏‎ داده‌‏‎ زينت‌‏‎ مردم‌‏‎ براي‌‏‎
.(است‌‏‎ خداوند‏‎ نزد‏‎ خوب‏‎ بازگشت‌‏‎
جنات‌‏‎)‎ اينها‏‎ از‏‎ بهتر‏‎ كه‌‏‎ مي‌فرمايد‏‎ ديگر‏‎ جايي‌‏‎ در‏‎ خداوند‏‎
(مطهره‌‏‎ ازواج‌‏‎ و‏‎ فيها‏‎ خالدين‌‏‎ الانهار‏‎ تحتها‏‎ من‌‏‎ تجري‌‏‎
بهشتيان‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ جاري‌‏‎ زيرشان‌‏‎ از‏‎ نهرها‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ بهشت‌هايي‌‏‎)‎
.(دارند‏‎ پاكيزه‌‏‎ همسران‌‏‎ و‏‎ جاودانند‏‎ آنها‏‎ در‏‎
اختيارشان‌‏‎ در‏‎ دنيا‏‎ اين‌‏‎ اگر‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ كساني‌‏‎ پاداش‌‏‎ اينها‏‎
مستضعفان‌‏‎ از‏‎ حمايت‌‏‎ و‏‎ اجتماعي‌‏‎ عدالت‌‏‎ مسير‏‎ در‏‎ بگيرد ، ‏‎ قرار‏‎
.مي‌دانند‏‎ آخرت‌‏‎ مزرعه‌‏‎ را‏‎ دنيا‏‎ و‏‎ مي‌كنند‏‎ حركت‌‏‎
علي‌انفسهم‌‏‎ يوثرون‌‏‎ و‏‎)‎ مي‌فرمايد‏‎ قرآن‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ كساني‌‏‎ همان‌‏‎
حتي‌‏‎ خويشتن‌‏‎ بر‏‎ را‏‎ ديگري‌‏‎ برمي‌گزينند‏‎)‎ (خصاصه‌‏‎ بهم‌‏‎ ولوكان‌‏‎
(الضراء‏‎ و‏‎ في‌السراء‏‎ ينفقون‌‏‎ الذين‌‏‎)‎ و‏‎ (باشند‏‎ تنگدست‌‏‎ اگر‏‎
.(مي‌بخشند‏‎ را‏‎ اموالشان‌‏‎ تنگدستي‌‏‎ و‏‎ گشايش‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ كساني‌‏‎)‎
كه‌‏‎ مي‌دهند‏‎ قرار‏‎ مقدمه‌اي‌‏‎ را‏‎ دنيا‏‎ كسان‌‏‎ قبيل‌‏‎ اين‌‏‎ يعني‌‏‎
فخر‏‎ ديگران‌‏‎ بر‏‎ آنها‏‎ تا‏‎ بگيرند‏‎ مستكبران‌‏‎ از‏‎ را‏‎ دنيا‏‎ "اولا‏‎
و‏‎ زهد‏‎ رعايت‌‏‎ و‏‎ عدالت‌‏‎ و‏‎ انفاق‌‏‎ با‏‎ "ثانيا‏‎ و‏‎ نفروشند‏‎
فراهم‌‏‎ خودشان‌‏‎ براي‌‏‎ را‏‎ آخرت‌‏‎ سوي‌‏‎ به‌‏‎ رفتن‌‏‎ زمينه‌‏‎ پارسايي‌‏‎
عليهم‌‏‎)‎ائمه‌‏‎ ساير‏‎ و‏‎ (ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ حضرت‌‏‎ كه‌‏‎ همان‌گونه‌‏‎ مي‌كنند‏‎
زاهد‏‎ و‏‎ دنياداري‌‏‎ ميان‌‏‎ پس‌‏‎كردند‏‎ را‏‎ كار‏‎ همين‌‏‎ (‎السلام‌‏‎
قرآن‌‏‎ كه‌‏‎ بسا‏‎ چه‌‏‎ و‏‎.‎هستند‏‎ جمع‌‏‎ قابل‌‏‎ و‏‎ نيست‌‏‎ تنازعي‌‏‎ بودن‌‏‎
و‏‎ بگيرد‏‎ قرار‏‎ موءمنان‌‏‎ دست‌‏‎ در‏‎ دنيا‏‎ اداره‌‏‎ كه‌‏‎ داده‌‏‎ دستور‏‎
دست‌‏‎ در‏‎ حق‌‏‎ حكومت‌‏‎ كه‌‏‎ شده‌‏‎ پيش‌بيني‌‏‎ هم‌‏‎ آخرالزمان‌‏‎ براي‌‏‎ حتي‌‏‎
.نشوند‏‎ دنيا‏‎ فريفته‌‏‎ نيز‏‎ ايشان‌‏‎ و‏‎ باشد‏‎ ايمان‌‏‎ اهل‌‏‎
دو‏‎ شريفشان‌‏‎ عمر‏‎ اواخر‏‎ در‏‎ (‎س‌‏‎)‎امام‌‏‎ حضرت‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌دانيم‌‏‎ *
و‏‎ تمايز‏‎ جهت‌‏‎ -بود‏‎ هم‌‏‎ خودشان‌‏‎ ابداع‌‏‎ "تقريبا‏‎ كه‌‏‎ -‎را‏‎ اصطلاح‌‏‎
و‏‎ محمدي‌‏‎ ناب‏‎ اسلام‌‏‎ نام‌‏‎ به‌‏‎ برداشت‌ ، ‏‎ و‏‎ تفكر‏‎ نوع‌‏‎ دو‏‎ تفاوت‌‏‎
كه‌‏‎ -‎سال‌ 67‏‎ در‏‎ امام‌‏‎ اينكه‌‏‎ با‏‎ ;كردند‏‎ مطرح‌‏‎ امريكايي‌‏‎ اسلام‌‏‎
و‏‎ كردند‏‎ طرح‌‏‎ را‏‎ غنا‏‎ و‏‎ فقر‏‎ جنگ‌‏‎ -بود‏‎ هم‌‏‎ قطعنامه‌‏‎ پذيرش‌‏‎ سال‌‏‎
مثل‌‏‎ و‏‎ غيرممكن‌‏‎ طلبي‌‏‎ رفاه‌‏‎ با‏‎ مبارزه‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌كنند‏‎ فكر‏‎ برخي‌‏‎
تفكر‏‎ دو‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ يك‌‏‎ هر‏‎ حال‌‏‎ هر‏‎ به‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ كوبيدن‌‏‎ هاون‌‏‎ در‏‎ آب‏‎
اسلامي‌‏‎ جامعه‌‏‎ كوچكتر‏‎ محدوده‌‏‎ در‏‎ هم‌‏‎ و‏‎ اسلام‌‏‎ جهان‌‏‎ كل‌‏‎ در‏‎ هم‌‏‎
اثبات‌‏‎ براي‌‏‎ مي‌كنند‏‎ سعي‌‏‎ كه‌‏‎ دارد‏‎ حامياني‌‏‎ و‏‎ قائلين‌‏‎ خودمان‌‏‎
"لطفا‏‎ كنند ، ‏‎ استشهاد‏‎ نيز‏‎ احاديث‌‏‎ و‏‎ آيات‌‏‎ از‏‎ خود‏‎ نظر‏‎
را‏‎ امام‌‏‎ تفكر‏‎ مميزه‌اي‌‏‎ وجه‌‏‎ و‏‎ برداشت‌‏‎ نوع‌‏‎ دو‏‎ اين‌‏‎ حضرتعالي‌‏‎
.بفرماييد‏‎ تبيين‌‏‎ و‏‎ تحليل‌‏‎ قدري‌‏‎
با‏‎ گوناگون‌‏‎ ابعاد‏‎ در‏‎ امريكايي‌‏‎ اسلام‌‏‎ و‏‎ محمدي‌‏‎ ناب‏‎ اسلام‌‏‎
كه‌‏‎ گفتيم‌‏‎ "قبلا‏‎ كه‌‏‎ نكته‌اي‌‏‎ همين‌‏‎ يكي‌ ، ‏‎.‎دارند‏‎ فرق‌‏‎ هم‌‏‎
زحمتي‌‏‎ و‏‎ تلاشي‌‏‎ دنيا‏‎ در‏‎ هم‌‏‎ اگر‏‎ محمدي‌‏‎ ناب‏‎ اسلام‌‏‎ طرفدار‏‎
حضرت‌‏‎ كه‌‏‎ همانگونه‌‏‎ دارد‏‎ اختيار‏‎ در‏‎ را‏‎ حكومتي‌‏‎ و‏‎ دارد‏‎
حضرت‌‏‎ نيز‏‎ و‏‎ يوسف‌‏‎ و‏‎ سليمان‌‏‎:چون‌‏‎ پيامبراني‌‏‎ و‏‎ (س‌‏‎)‎امام‌‏‎
حمايت‌‏‎ همتشان‌‏‎ و‏‎ هدفشان‌‏‎ ساله‌شان‌ ، ‏‎ پنج‌‏‎ حكومت‌‏‎ در‏‎ (ع‌‏‎)امير‏‎
است‌‏‎ جهت‌‏‎ همين‌‏‎ از‏‎.‎خودشان‌‏‎ منافع‌‏‎ كسب‏‎ نه‌‏‎ بود‏‎ مستضعفان‌‏‎ از‏‎
:مي‌فرمايند‏‎ قيس‌‏‎ بن‌‏‎ اشعث‌‏‎ به‌‏‎ (ع‌‏‎)علي‌بن‌ابي‌طالب‏‎ كه‌‏‎
امانه‌‏‎ عنقك‌‏‎ في‌‏‎ لكنه‌‏‎ و‏‎ بطعمه‌‏‎ لك‌‏‎ ليس‌‏‎ عملك‌‏‎ ان‌‏‎ و‏‎"
بلكه‌‏‎ نيست‌ ، ‏‎ تو‏‎ براي‌‏‎ خوراك‌‏‎ و‏‎ طعمه‌‏‎ تو ، ‏‎ (‎حكمراني‌‏‎) كار‏‎ اين‌‏‎
مالك‌‏‎ براي‌‏‎ كه‌‏‎ نامه‌ 53‏‎ در‏‎ همچنين‌‏‎.تو‏‎ عهده‌‏‎ به‌‏‎ است‌‏‎ امانتي‌‏‎
و‏‎ مي‌كند‏‎ ذكر‏‎ امر‏‎ چهار‏‎ را‏‎ حكومت‌‏‎ فلسفه‌‏‎ شده‌ ، ‏‎ نوشته‌‏‎ اشتر‏‎
و‏‎ اهلها‏‎ واستصلاح‌‏‎ عدوها‏‎ جهاد‏‎ و‏‎ خراجها‏‎ جبايه‌‏‎":مي‌فرمايد‏‎
با‏‎ جنگ‌‏‎ و‏‎ ماليات‌‏‎ كردن‌‏‎ وجمع‌‏‎ گرفتن‌‏‎ يعني‌‏‎ "بلادها‏‎ عماره‌‏‎
كلي‌‏‎ طور‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎شهرها‏‎ آباداني‌‏‎ و‏‎ مردمان‌‏‎ حال‌‏‎ اصلاح‌‏‎ و‏‎ دشمن‌‏‎
بسط‏‎ و‏‎ اجتماعي‌‏‎ مصالح‌‏‎ رعايت‌‏‎ حكومت‌ ، ‏‎ اساس‌‏‎ گفت‌‏‎ مي‌توان‌‏‎
به‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ بحث‌‏‎ از‏‎ بخش‌‏‎ يك‌‏‎ اين‌‏‎.‎است‌‏‎ مستضعفان‌‏‎ نجات‌‏‎ و‏‎ عدالت‌‏‎
صدد‏‎ در‏‎ مسلمان‌‏‎ حاكمان‌‏‎ همه‌‏‎ كه‌‏‎ برمي‌گردد‏‎ دنيا‏‎ و‏‎ دين‌‏‎ رابطه‌‏‎
(ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ حضرت‌‏‎ مورد‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ همانطور‏‎ ;بوده‌اند‏‎ دنيا‏‎ مال‌‏‎ انفاق‌‏‎
به‌‏‎ رسيدگي‌‏‎ و‏‎ قنوات‌‏‎ حفر‏‎ و‏‎ مساقات‌‏‎ و‏‎ آبياري‌‏‎ كه‌‏‎ شده‌‏‎ ذكر‏‎
در‏‎ مي‌كرد ، ‏‎ مصرف‌‏‎ جامعه‌‏‎ راه‌‏‎ در‏‎ را‏‎ همه‌‏‎.‎.‎و‏‎ نخلها‏‎ و‏‎ باغها‏‎
.مي‌كرد‏‎ افطار‏‎ جو‏‎ نان‌‏‎ با‏‎ و‏‎ مي‌خورد‏‎ جو‏‎ نان‌‏‎ خودش‌‏‎ كه‌‏‎ حالي‌‏‎
وقتي‌‏‎ و‏‎ مي‌كرده‌‏‎ زندگي‌‏‎ لباس‌‏‎ يك‌‏‎ با‏‎ گاه‌‏‎ (‎ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ كه‌‏‎ شده‌‏‎ نقل‌‏‎
و‏‎ مي‌پوشيد‏‎ مرطوب‏‎ و‏‎ خيس‌‏‎ صورت‌‏‎ همان‌‏‎ به‌‏‎ مي‌شسته‌ ، ‏‎ را‏‎ آن‌‏‎
روش‌‏‎ اين‌‏‎ حال‌‏‎ هر‏‎ به‌‏‎.‎است‌‏‎ مي‌شده‌‏‎ خشك‌‏‎ مباركش‌‏‎ بدن‌‏‎ بر‏‎ لباس‌‏‎
.داري‌‏‎ دنيا‏‎ و‏‎ حكومت‌‏‎ درباره‌‏‎ است‌‏‎ ناب‏‎ اسلام‌‏‎
محمدي‌‏‎ ناب‏‎ اسلام‌‏‎ در‏‎ كشورها ، ‏‎ ساير‏‎ با‏‎ روابط‏‎ درباره‌‏‎ اما‏‎
استفاده‌‏‎ سوء‏‎ قصد‏‎ كه‌‏‎ مي‌شود‏‎ برقرار‏‎ كشورهايي‌‏‎ با‏‎ روابط‏‎
بلكه‌‏‎ ندارند ، ‏‎ ما‏‎ سرمايه‌هاي‌‏‎ و‏‎ اموال‌‏‎ به‌‏‎ طمع‌‏‎ و‏‎ ندارند‏‎
و‏‎ اجتماعي‌‏‎ عدالت‌‏‎ طبق‌‏‎ و‏‎ عقلايي‌‏‎ كشورها ، ‏‎ روابط‏‎ مبناي‌‏‎
;وميش‌‏‎ گرگ‌‏‎ رابطه‌‏‎ مثل‌‏‎ رابطه‌اي‌‏‎ نه‌‏‎ است‌‏‎ پاياپاي‌‏‎ معاملات‌‏‎
يا‏‎ است‌‏‎ بوده‌‏‎ رابطه‌‏‎ امريكا‏‎ با‏‎ "قبلا‏‎ كه‌‏‎ گونه‌‏‎ آن‌‏‎ نه‌‏‎ "مثلا‏‎
امريكا‏‎ با‏‎ اسلامي‌‏‎ كشورهاي‌‏‎ از‏‎ برخي‌‏‎ امروزه‌‏‎ كه‌‏‎ رابطه‌اي‌‏‎
طرفين‌‏‎ منافع‌‏‎ برحسب‏‎ و‏‎ منطقي‌‏‎ و‏‎ معقول‌‏‎ بايد‏‎ روابط‏‎ كه‌‏‎ دارند ، ‏‎
.بشود‏‎ حفظ‏‎ يك‌‏‎ هر‏‎ استقلال‌‏‎ و‏‎ باشد‏‎
سه‌‏‎ در‏‎ اسلام‌‏‎ نوع‌‏‎ دو‏‎ اين‌‏‎ كرديم‌‏‎ عرض‌‏‎ "مختصرا‏‎ كه‌‏‎ طور‏‎ همين‌‏‎
با‏‎ خارجي‌ ، ‏‎ روابط‏‎ و‏‎ حكومت‌‏‎ هدف‌‏‎ و‏‎ نحوه‌‏‎ سرمايه‌ ، ‏‎ گسترش‌‏‎ محور‏‎
در‏‎ كه‌‏‎ دارند‏‎ هم‌‏‎ ديگري‌‏‎ تفاوتهاي‌‏‎ البته‌‏‎ دارند ، ‏‎ تفاوت‌‏‎ هم‌‏‎
به‌‏‎ مطلب‏‎ و‏‎ نيست‌‏‎ آنها‏‎ بررسي‌‏‎ و‏‎ طرح‌‏‎ مجال‌‏‎ كوتاه‌‏‎ فرصت‌‏‎ اين‌‏‎
.مي‌كشد‏‎ درازا‏‎
به‌‏‎ و‏‎ داديد‏‎ قرار‏‎ ما‏‎ اختيار‏‎ در‏‎ را‏‎ خود‏‎ وقت‌‏‎ اينكه‌‏‎ از‏‎ *
.هستيم‌‏‎ ممنون‌‏‎ بسيار‏‎ داديد‏‎ پاسخ‌‏‎ سئوالات‌‏‎

جامعه‌شناسي‌‏‎ روش‌‏‎ قواعد‏‎ و‏‎ دوركيم‌‏‎


محمدي‌‏‎ قائد‏‎ جواد‏‎
وي‌‏‎.‎آمد‏‎ دنيا‏‎ به‌‏‎ فرانسه‌‏‎ در‏‎ سال‌ 1858‏‎ در‏‎ دوركيم‌‏‎ :‎اشاره‌‏‎
به‌‏‎ سال‌ 1882‏‎ در‏‎ پاريس‌‏‎ عالي‌‏‎ دانشسراي‌‏‎ در‏‎ را‏‎ خود‏‎ تحصيلات‌‏‎
مشغول‌‏‎ دبيرستانها‏‎ در‏‎ تدريس‌‏‎ به‌‏‎ پس‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ و‏‎ رسانيد‏‎ پايان‌‏‎
جامعه‌شناسي‌‏‎ كرسي‌‏‎ "بردو‏‎" ادبيات‌‏‎ دانشكده‌‏‎ در‏‎ دوركيم‌‏‎.‎شد‏‎
به‌‏‎ داشت‌‏‎ كافي‌‏‎ شهرتي‌‏‎ علوم‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ چون‌‏‎ و‏‎ كرد‏‎ تاسيس‌‏‎ را‏‎
.شد‏‎ برگزيده‌‏‎ علم‌‏‎ اين‌‏‎ استادي‌‏‎
مقالات‌‏‎ جمله‌‏‎ از‏‎ داشته‌‏‎ تربيتي‌‏‎ علوم‌‏‎ زمينه‌‏‎ در‏‎ تاليفاتي‌‏‎ وي‌‏‎
نام‌‏‎ به‌‏‎ مجموعه‌اي‌‏‎ ‎‏‏،‏‎"تربيتي‌‏‎ علوم‌‏‎ جديد‏‎ فرهنگ‌‏‎" زمينه‌‏‎ در‏‎ وي‌‏‎
"فرانسه‌‏‎ در‏‎ پرورش‌‏‎ و‏‎ آموزش‌‏‎ سير‏‎" و‏‎ "جامعه‌شناسي‌‏‎ و‏‎ تربيت‌‏‎"
.مي‌باشد‏‎ وي‌‏‎ آثار‏‎ اهم‌‏‎ از‏‎
عنوان‌‏‎ تحت‌‏‎ وي‌‏‎ دكتراي‌‏‎ رساله‌‏‎ دوركيم‌‏‎ اجتماعي‌‏‎ تحقيق‌‏‎ نخستين‌‏‎
عبارتند‏‎ وي‌‏‎ ديگر‏‎ آثار‏‎ چنين‌‏‎ هم‌‏‎.‎بود‏‎ "اجتماعي‌‏‎ كار‏‎ تقسيم‌‏‎"
كه‌‏‎ ديني‌‏‎ حيات‌‏‎ ابتدايي‌‏‎ صور‏‎ خودكشي‌ ، ‏‎ روش‌شناسي‌ ، ‏‎ قواعد‏‎:از‏‎
فلسفه‌‏‎" نام‌‏‎ به‌‏‎ مجموعه‌اي‌‏‎ و‏‎ رسيده‌‏‎ چاپ‌‏‎ به‌‏‎ وي‌‏‎ حيات‌‏‎ زمان‌‏‎ در‏‎
و‏‎ گردآمده‌‏‎ سال‌ 1925‏‎ در‏‎ وي‌‏‎ مرگ‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ كه‌‏‎ "جامعه‌شناسي‌‏‎ و‏‎
.است‌‏‎ رسيده‌‏‎ چاپ‌‏‎ به‌‏‎
گسترش‌‏‎ تدريج‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ نوين‌‏‎ دانشي‌‏‎ دوركيم‌‏‎ جامعه‌شناسي‌‏‎
نويسنده‌‏‎ زير‏‎ مقاله‌‏‎ در‏‎.‎برخوردارشد‏‎ بسيار‏‎ وازاهميت‌‏‎ يافت‌‏‎
ضمن‌‏‎ و‏‎ مي‌پردازد‏‎ دوركيم‌‏‎ روش‌شناسي‌‏‎ قواعد‏‎ كتاب‏‎ بررسي‌‏‎ به‌‏‎
اجتماعي‌ ، ‏‎ وقايع‌‏‎ مشاهده‌‏‎ قواعد‏‎ اجتماعي‌ ، ‏‎ واقعه‌‏‎ شرايط‏‎ بيان‌‏‎
سعي‌‏‎ مرضي‌‏‎ يا‏‎ نابهنجار‏‎ از‏‎ و‏‎ بهنجار‏‎ وقايع‌‏‎ تشخيص‌‏‎ قواعد‏‎
نگاه‌‏‎ از‏‎ حجت‌آوري‌‏‎ روش‌‏‎ و‏‎ اجتماعي‌‏‎ وقايع‌‏‎ تبيين‌‏‎ قواعد‏‎ دارد‏‎
.دهد‏‎ توضيح‌‏‎ را‏‎ دوركيم‌‏‎
انديشه‌‏‎ و‏‎ فرهنگ‌‏‎ گروه‌‏‎
(‎‏‏1894‏‎) روش‌شناسي‌‏‎ قواعد‏‎ *
وقايع‌‏‎ مطالعه‌‏‎ براي‌‏‎ مناسب‏‎ روشي‌‏‎ بخواهيم‌‏‎ اينكه‌‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎
بدانيم‌‏‎ مي‌بايست‌‏‎ بيابيم‌ ، ‏‎ (اجتماعي‌‏‎ پديده‌هاي‌‏‎)‎ اجتماعي‌‏‎
است‌؟‏‎ كدام‌‏‎ وقايع‌‏‎ از‏‎ منظور‏‎ و‏‎ چيست‌؟‏‎ اجتماعي‌‏‎ واقعه‌‏‎
درون‌‏‎ در‏‎" اجتماعي‌‏‎ واقعه‌‏‎ بگوييم‌‏‎ اينكه‌‏‎ صرف‌‏‎ دوركيم‌‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎
.پرداخت‌‏‎ آن‌‏‎ مطالعه‌‏‎ و‏‎ بررسي‌‏‎ به‌‏‎ نمي‌توان‌‏‎ "مي‌دهد‏‎ رخ‌‏‎ جامعه‌‏‎
مي‌آشامد ، ‏‎ مي‌خورد ، ‏‎ هركس‌ ، ‏‎ پس‌‏‎ كنيم‌‏‎ فرض‌‏‎ چنين‌‏‎ اگر‏‎ كه‌‏‎ چرا‏‎
به‌‏‎ اعمال‌‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ جامعه‌‏‎ سود‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ استدلال‌‏‎
جامعه‌شناسي‌‏‎ ديگر‏‎ شرايط‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ گيرد ، ‏‎ انجام‌‏‎ منظم‌‏‎ صورتي‌‏‎
قلمرو‏‎ جا‏‎ دراين‌‏‎ و‏‎ باشد‏‎ خود‏‎ خاص‌‏‎ كه‌‏‎ داشت‌‏‎ نخواهد‏‎ موضوعي‌‏‎
.شد‏‎ خواهد‏‎ آميخته‌‏‎ هم‌‏‎ با‏‎ روانشناسي‌‏‎ و‏‎ زيست‌شناسي‌‏‎
در‏‎ بايد‏‎ شرايطي‌‏‎ اجتماعي‌‏‎ واقعه‌‏‎ بيان‌‏‎ براي‌‏‎ دليل‌‏‎ همين‌‏‎ به‌‏‎
:گرفت‌‏‎ نظر‏‎
فردي‌‏‎ شعور‏‎ از‏‎ آن‌‏‎ بودن‌‏‎ خارج‌‏‎ -‎‏‏1‏‎
(فرد‏‎)‎ افراد‏‎ شعور‏‎ بر‏‎ فشار‏‎ و‏‎ قهري‌‏‎ داشتن‌‏‎ -‎‎‏‏2‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ معنا‏‎ بدين‌‏‎ فردي‌ ، ‏‎ شعور‏‎ از‏‎ خارج‌‏‎ مي‌گوييم‌‏‎ وقتي‌‏‎
را‏‎ اجتماع‌‏‎ در‏‎ عضوي‌‏‎ و‏‎ همسري‌‏‎ برادري‌ ، ‏‎ وظيفه‌‏‎ من‌‏‎:"مثلا‏‎
تكاليفي‌‏‎ و‏‎ مي‌كنيم‌‏‎ عمل‌‏‎ خود‏‎ تعهدات‌‏‎ به‌‏‎ وقتي‌‏‎ مي‌دهم‌‏‎ انجام‌‏‎
هرچند‏‎.‎مي‌كنيم‌‏‎ عمل‌‏‎ (‎خارج‌‏‎ از‏‎) گذارده‌اند‏‎ من‌‏‎ برعهده‌‏‎ كه‌‏‎
آنها‏‎ واقعيت‌‏‎ من‌‏‎ و‏‎ دارد‏‎ موافقت‌‏‎ من‌‏‎ احساسات‌‏‎ با‏‎ تكاليف‌‏‎ اين‌‏‎
واقعيت‌‏‎ اين‌‏‎ همه‌‏‎ اين‌‏‎ با‏‎.‎مي‌كنم‌‏‎ احساس‌‏‎ خود‏‎ ضمير‏‎ در‏‎ را‏‎
تكاليف‌‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ نيستم‌‏‎ من‌‏‎ زيرا‏‎.‎ است‌‏‎ خارجي‌‏‎ و‏‎ عيني‌‏‎ پيوسته‌‏‎
به‌‏‎ تربيت‌‏‎ راه‌‏‎ از‏‎ تكاليف‌‏‎ اين‌‏‎ بلكه‌‏‎ پرداخته‌ام‌‏‎ و‏‎ ساخته‌‏‎ را‏‎
خود ، ‏‎ فكر‏‎ ابزار‏‎ براي‌‏‎ من‌‏‎ كه‌‏‎ علاماتي‌‏‎ مجموعه‌‏‎.‎است‌‏‎ رسيده‌‏‎ من‌‏‎
در‏‎ كه‌‏‎ اعتباري‌‏‎ وسايل‌‏‎ و‏‎ ديون‌‏‎ پرداخت‌‏‎ براي‌‏‎ كه‌‏‎ سكه‌هايي‌‏‎
هستند‏‎ شيوه‌هايي‌‏‎ اينها‏‎ همه‌‏‎ مي‌كنم‌‏‎ استفاده‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ تجارت‌‏‎
هيچ‌‏‎ آن‌‏‎ بر‏‎ افراد‏‎ يا‏‎ فرد‏‎ و‏‎ است‌‏‎ افراد‏‎ شعور‏‎ از‏‎ بيرون‌‏‎ كه‌‏‎
.ندارند‏‎ دخالتي‌‏‎
وجود‏‎ فرد‏‎ از‏‎ بيرون‌‏‎ انديشه‌ها‏‎ و‏‎ رفتارها‏‎ چنين‌‏‎ تنها‏‎ نه‌‏‎
فرد‏‎ بر‏‎ را‏‎ خود‏‎ آن‌‏‎ واسطه‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ قدرتي‌‏‎ داراي‌‏‎ بلكه‌‏‎ دارد‏‎
پا‏‎ زير‏‎ را‏‎ حقوقي‌‏‎ قواعد‏‎ بخواهيم‌‏‎ اگر‏‎ ‎‏‏،‏‎"مثلا‏‎.‎مي‌كند‏‎ تحميل‌‏‎
.مي‌دهد‏‎ نشان‌‏‎ واكنش‌‏‎ ما‏‎ زيان‌‏‎ به‌‏‎ قواعد‏‎ اين‌‏‎ بگذاريم‌‏‎
از‏‎ بخواهد‏‎ فردي‌‏‎ اگر‏‎ كه‌‏‎ مي‌باشد‏‎ چنين‌‏‎ نيز‏‎ اخلاقي‌‏‎ دستورهاي‌‏‎
.مي‌كند‏‎ منع‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ اخلاقي‌‏‎ دستورهاي‌‏‎ كند‏‎ تخلف‌‏‎ آن‌‏‎
به‌‏‎ نسبت‌‏‎ آن‌‏‎ استقلال‌‏‎ اجتماعي‌ ، ‏‎ واقعه‌‏‎ ساختن‌‏‎ مشخص‌‏‎ ديگر‏‎ روش‌‏‎
است‌‏‎ اجتماعي‌‏‎ چون‌‏‎ اجتماعي‌‏‎ ‎‏‏، واقعه‌‏‎ است‌‏‎ فردي‌‏‎ تظاهرات‌‏‎
.است‌‏‎ اجتماعي‌‏‎ است‌‏‎ عام‌‏‎ چون‌‏‎ اينكه‌‏‎ نه‌‏‎ است‌‏‎ تعميم‌پذير‏‎
ثابت‌‏‎ يا‏‎ شده‌‏‎ ثابت‌‏‎ عملي‌‏‎ شيوه‌‏‎ هرگونه‌‏‎ اجتماعي‌‏‎ واقعه‌‏‎"
يا‏‎ سازد ، ‏‎ مجبور‏‎ را‏‎ فرد‏‎ خارج‌‏‎ از‏‎ بتواند‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ نشده‌اي‌‏‎
مستقل‌‏‎ و‏‎ مخصوص‌‏‎ وجود‏‎ داشتن‌‏‎ عين‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ آنست‌‏‎ اجتماعي‌‏‎ واقعه‌‏‎
(كلي‌‏‎ تعريف‌‏‎)‎".‎باشد‏‎ عام‌‏‎ يعني‌‏‎ جامعه‌‏‎ سراسر‏‎ در‏‎ فردي‌ ، ‏‎ تظاهرات‌‏‎ از‏‎
اجتماعي‌‏‎ وقايع‌‏‎ مشاهده‌‏‎ قواعد‏‎ *
يا‏‎ شي‌ء‏‎ را‏‎ اجتماعي‌‏‎ وقايع‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ قاعده‌‏‎ اساسي‌ترين‌‏‎
بشر‏‎:‎گويد‏‎ مي‌‏‎ دوركيم‌‏‎.بشماريم‌‏‎ تفكر‏‎ از‏‎ جدا‏‎ امري‌‏‎
تصوراتي‌‏‎ آن‌‏‎ درباره‌‏‎ و‏‎ كند‏‎ زندگي‌‏‎ اشياء‏‎ ميان‌‏‎ در‏‎ نمي‌تواند‏‎
واقعيت‌‏‎ به‌‏‎ مبهم‌‏‎ و‏‎ جزئي‌‏‎ تصورات‌‏‎ اين‌‏‎ چون‌‏‎ منتهي‌‏‎ باشد‏‎ نداشته‌‏‎
مقايسه‌‏‎ و‏‎ وصف‌‏‎ و‏‎ مشاهده‌‏‎ به‌‏‎ اينكه‌‏‎ جاي‌‏‎ به‌‏‎ ما‏‎ هستند‏‎ نزديك‌‏‎
اكتفا‏‎ خود‏‎ تصورات‌‏‎ آميختن‌‏‎ و‏‎ دريافتن‌‏‎ به‌‏‎ بپردازيم‌‏‎ اشياء‏‎
تحليل‌‏‎ به‌‏‎ واقعيت‌‏‎ شناختن‌‏‎ جاي‌‏‎ به‌‏‎ ترتيب‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎مي‌كنيم‌‏‎
البته‌‏‎.‎مي‌پردازيم‌‏‎ خود‏‎ آرزوهاي‌‏‎ يا‏‎ آميخته‌‏‎ عقايد‏‎ و‏‎ افكار‏‎
اين‌‏‎ كه‌‏‎ چرا‏‎ ندارد‏‎ مغايرت‌‏‎ مشاهده‌‏‎ با‏‎ تحليلي‌‏‎ و‏‎ تجزيه‌‏‎ چنين‌‏‎
اما‏‎ است‌‏‎ واقعيت‌‏‎ به‌‏‎ اتصال‌‏‎ براي‌‏‎ راهي‌‏‎ حقيقت‌‏‎ در‏‎ مبهم‌‏‎ مفاهيم‌‏‎
افكار‏‎ به‌‏‎ اشياء‏‎ از‏‎ اينكه‌‏‎ جاي‌‏‎ به‌‏‎ ما‏‎ شرايط‏‎ اين‌‏‎ در‏‎
با‏‎ ترتيب‏‎ بدين‌‏‎ و‏‎ پي‌مي‌بريم‌‏‎ اشياء‏‎ به‌‏‎ افكار‏‎ از‏‎ پي‌ببريم‌‏‎
بنابراين‌‏‎.‎يافت‌‏‎ دست‌‏‎ عيني‌‏‎ نتايجي‌‏‎ به‌‏‎ نمي‌توان‌‏‎ روش‌‏‎ اين‌‏‎
لذا‏‎.‎كرد‏‎ فرض‌‏‎ قراردادي‌‏‎ را‏‎ نهادي‌‏‎ و‏‎ عمل‌‏‎ پيش‌‏‎ از‏‎ نبايد‏‎ هرگز‏‎
مرحله‌‏‎ از‏‎ علم‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ گيرد‏‎ صورت‌‏‎ جامعه‌شناسي‌‏‎ در‏‎ تحولي‌‏‎ بايد‏‎
.برسد‏‎ عيني‌‏‎ مرحله‌‏‎ به‌‏‎ ذهني‌‏‎
را‏‎ اجتماعي‌‏‎ وقايع‌‏‎ اينكه‌‏‎ از‏‎ بعد‏‎ داردكه‌‏‎ عقيده‌‏‎ دوركيم‌‏‎
و‏‎ كنيم‌‏‎ مشاهده‌‏‎ را‏‎ آنها‏‎ بايد‏‎ گرفتيم‌‏‎ نظر‏‎ در‏‎ شي‌ء‏‎ مانند‏‎
:مي‌كند‏‎ عنوان‌‏‎ قوانيني‌‏‎ و‏‎ قواعد‏‎ مشاهده‌‏‎ براي‌‏‎
را‏‎ پيش‌ساخته‌‏‎ مفهوم‌‏‎ هرگونه‌‏‎ مرتب ، ‏‎ و‏‎ منظم‌‏‎ نحو‏‎ به‌‏‎ بايد‏‎ -‎‏‏1‏‎
كنار‏‎ خودرا‏‎ احساسات‌‏‎ بايد‏‎ محقق‌‏‎.‎كنيم‌‏‎ دور‏‎ خود‏‎ ذهن‌‏‎ از‏‎
.نداند‏‎ تحقيق‌‏‎ انجام‌‏‎ در‏‎ دخيل‌‏‎ را‏‎ آنها‏‎ و‏‎ گذارد‏‎
به‌‏‎ آن‌‏‎ تعريف‌‏‎ و‏‎ نمود ، ‏‎ تعريف‌‏‎ بايد‏‎ را‏‎ اجتماعي‌‏‎ وقايع‌‏‎ -‎‎‏‏2‏‎
از‏‎ نه‌‏‎ شود‏‎ تعريف‌‏‎ پديده‌‏‎ ذاتي‌‏‎ صفات‌‏‎ روي‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ باشد‏‎ صورتي‌‏‎
كلي‌‏‎ چه‌‏‎ و‏‎ باشد‏‎ جزئي‌‏‎ چه‌‏‎ مساله‌‏‎ هر‏‎ موضوع‌‏‎.ذهني‌‏‎ تصورات‌‏‎ روي‌‏‎
اين‌‏‎ بايد‏‎ جامعه‌شناس‌‏‎.‎كند‏‎ پيروي‌‏‎ معين‌‏‎ اصل‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ بايد‏‎
و‏‎ كند‏‎ آغاز‏‎ واقعيت‌‏‎ با‏‎ "مستقيما‏‎ را‏‎ خود‏‎ كار‏‎ شيوه‌‏‎
تصورات‌‏‎ نه‌‏‎ دارد‏‎ اشياء‏‎ طبيعت‌‏‎ به‌‏‎ بستگي‌‏‎ اشياء‏‎ طبقه‌بندي‌‏‎
.ذهني‌‏‎
دارد‏‎ ادامه‌‏‎


Copyright 1996-1999 HAMSHAHRI, All rights reserved.
HTML Production by Hamshahri Computer Center.