شماره‌ 1994‏‎ ‎‏‏،‏‎4 DEC 1999 آذر 1378 ، ‏‎ شنبه‌ 13‏‎
Front Page
National
International
Across Iran
Metropolitan
Features
Accidents
Life
Business
Sports
Religion
Science/Culture
Arts
Articles
Last Page
قرآني‌‏‎ هنر‏‎ و‏‎ حافظ‏‎

صغير‏‎ تفسير‏‎

قرآني‌‏‎ هنر‏‎ و‏‎ حافظ‏‎


به‌‏‎ عرفان‌‏‎ و‏‎ هنر‏‎ پاي‌‏‎ كه‌‏‎ آنجا‏‎ زمين‌‏‎ مشرق‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ آسمان‌‏‎ در‏‎
خويش‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ همگان‌‏‎ چشم‌‏‎ پرفروغ‌‏‎ ستاره‌اي‌‏‎ درخشش‌‏‎ مي‌آيد‏‎ ميان‌‏‎
دلكش‌ترين‌‏‎ پيام‌آور‏‎ زيبا‏‎ ستاره‌‏‎ اين‌‏‎است‌‏‎ نگاه‌داشته‌‏‎ خيره‌‏‎
و‏‎ عارفانه‌‏‎ آواهاي‌‏‎ پرسوزترين‌‏‎ عاشقانه‌ ، ‏‎ نغمه‌هاي‌‏‎
ساده‌دل‌‏‎ رند‏‎ اين‌‏‎.‎است‌‏‎ فرزانه‌‏‎ مردي‌‏‎ گفتگوهاي‌‏‎ ناگفته‌ترين‌‏‎
شيرازي‌‏‎ حافظ‏‎ محمد‏‎ خواجه‌شمس‌الدين‌‏‎ تاريخ‌‏‎ هميشه‌‏‎ يادگار‏‎ و‏‎
را‏‎ فلك‌‏‎ و‏‎ آميخت‌‏‎ هم‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ معنويت‌‏‎ و‏‎ هنر‏‎ كه‌‏‎ پاكنهادي‌‏‎.‎است‌‏‎
تا‏‎ برآنيم‌‏‎ نوشته‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎.برانداخت‌‏‎ نو‏‎ طرحي‌‏‎ و‏‎ شكافت‌‏‎ سقف‌‏‎
ابعاد‏‎ بر‏‎ بيندازيم‌‏‎ نگاهي‌‏‎ رندان‌‏‎ پرماجراي‌‏‎ كوچه‌‏‎ از‏‎ گذر‏‎ با‏‎
قرآن‌‏‎ يعني‌‏‎ معنويت‌‏‎ و‏‎ هنر‏‎ سرچشمه‌‏‎ با‏‎ حافظ‏‎ شعر‏‎ رابطه‌‏‎ مختلف‌‏‎
.مجيد‏‎
آغاز‏‎ قرآن‌‏‎ در‏‎ حافظ‏‎ تدبر‏‎ و‏‎ علاقه‌‏‎ و‏‎ انس‌‏‎ با‏‎ را‏‎ اول‌‏‎ كلام‌‏‎
ما‏‎ به‌‏‎ حافظ‏‎ شناخت‌‏‎ در‏‎ تاريخ‌‏‎ حافظه‌‏‎ كه‌‏‎ آنجايي‌‏‎ تا‏‎.‎مي‌كنيم‌‏‎
حافظ‏‎ يك‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ خواجه‌‏‎ روزگار‏‎ آن‌‏‎ شيراز‏‎ در‏‎ مي‌كند‏‎ كمك‌‏‎
شناخته‌‏‎ است‌‏‎ داشته‌‏‎ گانه‌‏‎ قرائات‌ 14‏‎ به‌‏‎ كامل‌‏‎ تسلط‏‎ كه‌‏‎ قرآن‌‏‎
:مي‌گويد‏‎ نيز‏‎ خود‏‎ چنانكه‌‏‎.بود‏‎ شده‌‏‎
سان‌حافظ‏‎ به‌‏‎ خود‏‎ ار‏‎ فرياد‏‎ به‌‏‎ رسد‏‎ عشقت‌‏‎
روايت‌‏‎ چارده‌‏‎ با‏‎ بخواني‌‏‎ زبر‏‎ قرآن‌‏‎
مانوس‌‏‎ نيز‏‎ زمخشري‌‏‎ جارالله‌‏‎ كشاف‌‏‎ تفسير‏‎ با‏‎ خواجه‌‏‎ همچنين‌‏‎
پر‏‎ كشاف‌‏‎ تفسير‏‎ كه‌‏‎ نيست‌‏‎ پوشيده‌‏‎ تحقيق‌‏‎ اهل‌‏‎ بر‏‎.‎است‌‏‎ بوده‌‏‎
ادبي‌‏‎ تفاسير‏‎ بين‌‏‎ در‏‎ و‏‎ قرآني‌‏‎ ظرافتهاي‌‏‎ و‏‎ دقايق‌‏‎ از‏‎ است‌‏‎
براي‌‏‎ خواجه‌‏‎ گويا‏‎.نمي‌رسد‏‎ آن‌‏‎ مرتبه‌‏‎ به‌‏‎ ديگري‌‏‎ تفسير‏‎ قرآن‌‏‎
به‌‏‎ نيز‏‎ ديگري‌‏‎ كتاب‏‎ همچنين‌‏‎.‎است‌‏‎ نگاشته‌‏‎ هم‌‏‎ حاشيه‌اي‌‏‎ تفسير‏‎
نيز‏‎ خود‏‎ چنانكه‌‏‎.‎است‌‏‎ بوده‌‏‎ خواجه‌‏‎ توجه‌‏‎ مورد‏‎ كشاف‌‏‎ كشف‌‏‎ نام‌‏‎
:دارد‏‎ اشاره‌‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎
صحراگير‏‎ راه‌‏‎ و‏‎ شعر‏‎ دفتر‏‎ بخواه‌‏‎
است‌‏‎ كشاف‌‏‎ كشف‌‏‎ بحث‌‏‎ و‏‎ مدرسه‌‏‎ وقت‌‏‎ چه‌‏‎
شعر‏‎ در‏‎ بارها‏‎ كه‌‏‎ آنجاست‌‏‎ تا‏‎ قرآن‌‏‎ با‏‎ فرزانه‌‏‎ رند‏‎ اين‌‏‎ انس‌‏‎
سينه‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ قرآني‌‏‎ به‌‏‎ جايي‌‏‎ در‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ اشاره‌‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎ خود‏‎
و‏‎ صبح‌خيزي‌‏‎ نعمت‌‏‎ جايي‌‏‎ در‏‎ حتي‌‏‎.‎مي‌كند‏‎ ياد‏‎ قسم‌‏‎ دارد‏‎
:مي‌داند‏‎ قرآن‌‏‎ با‏‎ انس‌‏‎ همين‌‏‎ پرتو‏‎ از‏‎ را‏‎ سلامت‌طلبي‌‏‎
چون‌حافظ‏‎ طلبي‌‏‎ سلامت‌‏‎ و‏‎ خيزي‌‏‎ صبح‌‏‎
كردم‌‏‎ قرآن‌‏‎ دولت‌‏‎ از‏‎ همه‌‏‎ كردم‌‏‎ چه‌‏‎ هر‏‎
و‏‎ مي‌زنند‏‎ قرآن‌‏‎ از‏‎ دم‌‏‎ ظاهر‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ كساني‌‏‎ از‏‎ اين‌‏‎ وجود‏‎ با‏‎
به‌‏‎ مي‌پردازند‏‎ خيانت‌‏‎ و‏‎ فتنه‌گري‌‏‎ به‌‏‎ قرآن‌‏‎ نقاب‏‎ با‏‎ باطن‌‏‎ در‏‎
دام‌‏‎ را‏‎ قرآن‌‏‎ كسي‌‏‎ تا‏‎ مي‌خواهد‏‎ همواره‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ بيزار‏‎ شدت‌‏‎
:ندهد‏‎ قرار‏‎ خويش‌‏‎ تزوير‏‎
خوش‌باش‌ولي‌‏‎ و‏‎ كن‌‏‎ رندي‌‏‎ و‏‎ خور‏‎ مي‌‏‎ حافظا‏‎
را‏‎ قرآن‌‏‎ دگران‌‏‎ چون‌‏‎ مكن‌‏‎ تزوير‏‎ دام‌‏‎
است‌‏‎ توانسته‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌داند‏‎ اين‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ معجزه‌‏‎ شيراز‏‎ خواجه‌‏‎
خودش‌‏‎ قول‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ كاري‌‏‎ همان‌‏‎.‎كند‏‎ بيان‌‏‎ هنر‏‎ قالب‏‎ در‏‎ را‏‎ هنر‏‎
لطايف‌‏‎ خود‏‎ شعر‏‎ در‏‎ يعني‌‏‎است‌‏‎ نداده‌‏‎ انجام‌‏‎ او‏‎ از‏‎ قبل‌‏‎ كسي‌‏‎
:است‌‏‎ كرده‌‏‎ جمع‌‏‎ قرآني‌‏‎ نكات‌‏‎ با‏‎ را‏‎ حكمي‌‏‎
جمع‌نكرد‏‎ بنده‌‏‎ چو‏‎ كس‌‏‎ جهان‌‏‎ حافظان‌‏‎ ز‏‎
قرآني‌‏‎ نكات‌‏‎ با‏‎ حكمي‌‏‎ لطايف‌‏‎
تشبيهات‌ ، ‏‎ كنايات‌ ، ‏‎ استعارات‌ ، ‏‎ از‏‎ حافظ‏‎ استفاده‌‏‎ در‏‎ ديگر‏‎ كلام‌‏‎
از‏‎ آكنده‌‏‎ حافظ‏‎ شعر‏‎ جاي‌‏‎ جاي‌‏‎.‎است‌‏‎ قرآني‌‏‎ مضامين‌‏‎ و‏‎ تلميحات‌‏‎
شاعر‏‎ ذهني‌‏‎ فضاي‌‏‎ از‏‎ نشان‌‏‎ همه‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اصطلاحاتي‌‏‎ و‏‎ تعابير‏‎
مانند‏‎ داستانهايي‌‏‎ از‏‎ استفاده‌‏‎دارد‏‎ است‌‏‎ قرآني‌‏‎ فضاي‌‏‎ يك‌‏‎ كه‌‏‎
گلستان‌ ، ‏‎ و‏‎ ابراهيم‌‏‎ حضرت‌‏‎ طور ، ‏‎ وادي‌‏‎ و‏‎ (ع‌‏‎)موسي‌‏‎ حضرت‌‏‎ داستان‌‏‎
حافظ‏‎ شعر‏‎ در‏‎ فراوان‌‏‎.‎.‎و‏‎ زليخا‏‎ و‏‎ يوسف‌‏‎ عظيم‌ ، ‏‎ طوفان‌‏‎ و‏‎ نوح‌‏‎
شعر‏‎ در‏‎ را‏‎ آيه‌‏‎ يك‌‏‎ از‏‎ قسمتي‌‏‎ جاها‏‎ بعضي‌‏‎ در‏‎.‎مي‌شود‏‎ ديده‌‏‎
:نمونه‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎.‎مي‌آورد‏‎ خود‏‎
حوري‌سرشت‌‏‎ آن‌‏‎ قصر‏‎ بام‌‏‎ زير‏‎ حافظ‏‎ چشم‌‏‎
تحتهاالانهارداشت‌‏‎ تجري‌‏‎ جنات‌‏‎ شيوه‌‏‎
هجر‏‎ نامه‌‏‎ شد‏‎ طي‌‏‎ و‏‎ وصلست‌‏‎ شب‏‎
الفجر‏‎ م‌طلع‌‏‎ حتي‌‏‎ فيه‌‏‎ سلام‌‏‎
يادآور‏‎ دوم‌‏‎ بيت‌‏‎ و‏‎ توبه‌‏‎ سوره‌‏‎ آيه‌ 100‏‎ يادآور‏‎ اول‌‏‎ بيت‌‏‎ كه‌‏‎
مضمون‌‏‎ حاوي‌‏‎ بيت‌‏‎ يك‌‏‎ نيز‏‎ گاهي‌‏‎.‎است‌‏‎ قدر‏‎ سوره‌‏‎ آخر‏‎ آيه‌‏‎
:مانند‏‎ است‌ ، ‏‎ قرآن‌‏‎ از‏‎ آيه‌اي‌‏‎
صحبت‌اضداد‏‎ جاي‌‏‎ نيست‌‏‎ دل‌‏‎ خلوت‌‏‎
آيد‏‎ در‏‎ فرشته‌‏‎ رود‏‎ بيرون‌‏‎ چو‏‎ ديو‏‎
(‎‏‏1‏‎).است‌‏‎ "الباطل‌‏‎ ذهق‌‏‎ و‏‎ جاءالحق‌‏‎" قرآني‌‏‎ عبارت‌‏‎ يادآور‏‎ كه‌‏‎
در‏‎ كه‌‏‎ مي‌شود‏‎ ديده‌‏‎ حافظ‏‎ شعر‏‎ در‏‎ بسيار‏‎ نمونه‌ها‏‎ اين‌‏‎ از‏‎
.نيست‌‏‎ آنها‏‎ همه‌‏‎ ذكر‏‎ مجال‌‏‎ مقاله‌‏‎ اين‌‏‎
است‌‏‎ حافظ‏‎ شعر‏‎ هنري‌‏‎ اسلوب‏‎ و‏‎ ساختار‏‎ در‏‎ آخر‏‎ كلام‌‏‎ بالاخره‌‏‎ و‏‎
بتوان‌‏‎ شايد‏‎.‎دارد‏‎ قرآن‌‏‎ سور‏‎ به‌‏‎ شباهت‌‏‎ بسياري‌‏‎ جهات‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎
هنري‌‏‎ اسلوب‏‎ همين‌‏‎ مرهون‌‏‎ حافظ‏‎ شعر‏‎ جاودانگي‌‏‎ و‏‎ ماندگاري‌‏‎ گفت‌‏‎
مي‌شود‏‎ مشاهده‌‏‎ قرآن‌‏‎ در‏‎ چنانكه‌‏‎باشد‏‎ قرآن‌‏‎ از‏‎ شده‌‏‎ اقتباس‌‏‎
كه‌‏‎ طوري‌‏‎ به‌‏‎.‎مختلف‌‏‎ مضمون‌‏‎ چند‏‎ از‏‎ است‌‏‎ تركيبي‌‏‎ سوره‌ها‏‎ غالب‏‎
نشاط‏‎ پايان‌‏‎ تا‏‎ آن‌‏‎ خواننده‌‏‎ مي‌شود‏‎ باعث‌‏‎ مضمون‌‏‎ تنوع‌‏‎ اين‌‏‎
كتاب‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ شده‌‏‎ باعث‌‏‎ مضمون‌‏‎ تركيب‏‎ همين‌‏‎ و‏‎ باشد‏‎ داشته‌‏‎
كتاب‏‎ يك‌‏‎ به‌‏‎ تبديل‌‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ خارج‌‏‎ بعدي‌‏‎ تك‌‏‎ حالت‌‏‎ از‏‎ آسماني‌‏‎
يك‌‏‎ كلام‌‏‎ يك‌‏‎ در‏‎ و‏‎.‎.‎و‏‎ هنري‌‏‎ و‏‎ اجتماعي‌‏‎ تاريخي‌ ، ‏‎ سياسي‌ ، ‏‎
در‏‎ كتاب‏‎ مختلف‌‏‎ ابعاد‏‎ كه‌‏‎ طوري‌‏‎ به‌‏‎ شود ، ‏‎ انسان‌ساز‏‎ كتاب‏‎
كساني‌‏‎ تاريخ‌‏‎ طول‌‏‎ در‏‎ البته‌‏‎.مي‌گيرند‏‎ قرار‏‎ هدف‌‏‎ اين‌‏‎ راستاي‌‏‎
وارد‏‎ ايراد‏‎ قرآني‌‏‎ تركيب‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ خود‏‎ زعم‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ بوده‌اند‏‎
آثار‏‎ از‏‎ كدام‌‏‎ هيچ‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ داده‌‏‎ نشان‌‏‎ تاريخ‌‏‎ اما‏‎ كرده‌اند‏‎
امروز‏‎ به‌‏‎ تا‏‎ قرآن‌‏‎ كه‌‏‎ حالي‌‏‎ در‏‎ است‌‏‎ نشده‌‏‎ ماندگار‏‎ آنها‏‎
.است‌‏‎ كرده‌‏‎ حفظ‏‎ را‏‎ خود‏‎ جاودانگي‌‏‎
.است‌‏‎ نمانده‌‏‎ بي‌بهره‌‏‎ هنري‌‏‎ اسلوب‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ نيز‏‎ حافظ‏‎ شعر‏‎
شده‌‏‎ آورده‌‏‎ مختلف‌‏‎ مضمون‌‏‎ چند‏‎ غزل‌‏‎ هر‏‎ در‏‎ مي‌بينيم‌‏‎ چنانكه‌‏‎
در‏‎ را‏‎ خود‏‎ گمشده‌هاي‌‏‎ جامعه‌‏‎ از‏‎ قشري‌‏‎ هر‏‎ كه‌‏‎ طوري‌‏‎ به‌‏‎.‎است‌‏‎
مورد‏‎ خواجه‌‏‎ شعر‏‎ همين‌‏‎ خاطر‏‎ به‌‏‎ و‏‎ مي‌يابد‏‎ حافظ‏‎ غزلهاي‌‏‎
گرفته‌‏‎ قرار‏‎.‎.‎.‎و‏‎ رند‏‎ اديب ، ‏‎ فيلسوف‌ ، ‏‎ عارف‌ ، ‏‎ فقيه‌ ، ‏‎ استقبال‌‏‎
ديده‌‏‎ حافظ‏‎ از‏‎ قبل‌‏‎ شعراي‌‏‎ آثار‏‎ در‏‎ مضمون‌‏‎ تنوع‌‏‎ اين‌‏‎.‎است‌‏‎
.رسيد‏‎ خود‏‎ اوج‌‏‎ به‌‏‎ هندي‌‏‎ سبك‌‏‎ در‏‎ بعدها‏‎ تنوع‌‏‎ اين‌‏‎.‎نمي‌شود‏‎
شعر‏‎ در‏‎ هندي‌‏‎ سبك‌‏‎ اوليه‌‏‎ جرقه‌هاي‌‏‎ گفت‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ اين‌‏‎ بنابر‏‎
در‏‎ هنري‌‏‎ اسلوب‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ طور‏‎ همان‌‏‎ باري‌‏‎است‌‏‎ شده‌‏‎ زده‌‏‎ حافظ‏‎
مورد‏‎ نيز‏‎ خواجه‌‏‎ شعر‏‎ در‏‎ شد‏‎ واقع‌‏‎ بعضي‌‏‎ اعتراض‌‏‎ مورد‏‎ قرآن‌‏‎
حيات‌‏‎ زمان‌‏‎ در‏‎ حتي‌‏‎گرفت‌‏‎ قرار‏‎ كوته‌نظران‌‏‎ بعضي‌‏‎ انتقاد‏‎
يعني‌‏‎ وقت‌‏‎ حاكم‌‏‎ طرف‌‏‎ از‏‎ جمله‌‏‎ از‏‎ و‏‎ گروهي‌‏‎ طرف‌‏‎ از‏‎ نيز‏‎ خواجه‌‏‎
انتقاد‏‎ مورد‏‎ است‌‏‎ بوده‌‏‎ شاعر‏‎ نيز‏‎ خود‏‎ گويا‏‎ كه‌‏‎ شاه‌شجاع‌‏‎
.است‌‏‎ گرفته‌‏‎ قرار‏‎
درجه‌‏‎ واژه‌ها ، ‏‎ انتخاب‏‎ فضاسازي‌ها ، ‏‎ حافظ‏‎ شعر‏‎ از‏‎ جاهايي‌‏‎ در‏‎
نوراني‌‏‎ آيات‌‏‎ از‏‎ بي‌تاثير‏‎ نتيجه‌گيري‌ها‏‎ و‏‎ واژه‌ها‏‎ طراوت‌‏‎
خرمشاهي‌‏‎ بهاءالدين‌‏‎ استاد‏‎ مورد‏‎ اين‌‏‎ در‏‎.‎نيست‌‏‎ قرآن‌‏‎
هر‏‎ از‏‎ بيش‌‏‎ ابياتش‌‏‎ كه‌‏‎ حافظ‏‎ غزلهاي‌‏‎ ساختمان‌‏‎":مي‌نويسد‏‎
از‏‎ بيش‌‏‎ دارد ، ‏‎ تباعد‏‎ و‏‎ تنوع‌‏‎ يعني‌‏‎ استقلال‌ ، ‏‎ ديگر‏‎ غزلسراي‌‏‎
از‏‎ متاثر‏‎ باشد ، ‏‎ فارسي‌‏‎ غزلسرايي‌‏‎ سنت‌‏‎ از‏‎ متاثر‏‎ آنچه‌‏‎
عمر‏‎ از‏‎ سال‌‏‎ شصت‌‏‎ حافظ‏‎.‎.‎.‎است‌‏‎ قرآن‌‏‎ آيات‌‏‎ و‏‎ سور‏‎ ساختمان‌‏‎
و‏‎ حضر‏‎ و‏‎ سفر‏‎ و‏‎ جلوت‌‏‎ و‏‎ خلوت‌‏‎ در‏‎ را‏‎ ساله‌اش‌‏‎ هفتاد‏‎ كمابيش‌‏‎
و‏‎ جواني‌‏‎ و‏‎ كودكي‌‏‎ در‏‎ و‏‎ ضراء‏‎ و‏‎ سراء‏‎ در‏‎ و‏‎ مدرسه‌‏‎ و‏‎ مسجد‏‎
و‏‎ برده‌‏‎ سر‏‎ به‌‏‎ قرآن‌‏‎ با‏‎ موقعي‌‏‎ و‏‎ مقام‌‏‎ هر‏‎ در‏‎ پيري‌ ، ‏‎ و‏‎ كهولت‌‏‎
دراست‌ ، ‏‎ و‏‎ درس‌‏‎ و‏‎ احمل‌‏‎ حفظ‏‎ و‏‎ حقايق‌‏‎ و‏‎ دقايق‌‏‎ با‏‎ زبانش‌‏‎ و‏‎ ذهن‌‏‎
بوده‌‏‎ آموخته‌‏‎ و‏‎ آميخته‌‏‎ آن‌‏‎ تاويل‌‏‎ و‏‎ تفسير‏‎ و‏‎ قرائت‌‏‎ و‏‎ حفظ‏‎ و‏‎
همه‌‏‎ با‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎ قرآن‌‏‎ با‏‎ انس‌‏‎ شدت‌‏‎ از‏‎ گفت‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎
معنوي‌‏‎ و‏‎ لفظي‌‏‎ پنهان‌‏‎ و‏‎ پيدا‏‎ سايه‌روشنهاي‌‏‎ و‏‎ كنارها‏‎ و‏‎ گوشه‌‏‎
به‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌انديشد‏‎ قرآن‌‏‎ به‌‏‎ چنان‌‏‎ و‏‎ دارد‏‎ حضوري‌‏‎ علم‌‏‎ قرآن‌‏‎
(‎‏‏2‏‎)".خويش‌‏‎ ابيات‌‏‎
است‌‏‎ قرآن‌‏‎ از‏‎ همه‌‏‎ حافظ‏‎ جهان‌بيني‌‏‎ و‏‎ شعر‏‎ شخصيت‌ ، ‏‎ حال‌‏‎ هر‏‎ به‌‏‎
مي‌شود‏‎ او‏‎ جهان‌بيني‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ مختلفي‌‏‎ قرائتهاي‌‏‎ برخلاف‌‏‎ و‏‎
او‏‎ و‏‎.دانست‌‏‎ عرفاني‌‏‎ جهان‌بيني‌‏‎ را‏‎ خواجه‌‏‎ جهان‌بيني‌‏‎ بايد‏‎
يك‌‏‎ عارف‌ ، ‏‎ يك‌‏‎ بايد‏‎ بدانيم‌‏‎ شاعر‏‎ يك‌‏‎ اينكه‌‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ را‏‎
علماي‌‏‎ چنانكه‌‏‎.‎بدانيم‌‏‎ اسلامي‌‏‎ نظريه‌پرداز‏‎ يك‌‏‎ و‏‎ انديشمند‏‎
و‏‎ مي‌گذاشته‌اند‏‎ شعرش‌‏‎ و‏‎ او‏‎ به‌‏‎ خاصي‌‏‎ احترام‌‏‎ نيز‏‎ ما‏‎ فرزانه‌‏‎
صحيفه‌‏‎ و‏‎ قرآن‌‏‎ سوم‌‏‎ را‏‎ او‏‎ ديوان‌‏‎ (ره‌‏‎)مطهري‌‏‎ شهيد‏‎ قول‌‏‎ به‌‏‎
نقل‌‏‎ كه‌‏‎ آنجا‏‎ تا‏‎ (‎‎‏‏3‏‎)‎.‎داشته‌اند‏‎ خود‏‎ نيايش‌‏‎ سجاده‌‏‎ در‏‎ سجاديه‌‏‎
خود‏‎ شب‏‎ نماز‏‎ در‏‎ تبريزي‌‏‎ ملكي‌‏‎ جواد‏‎ ميرزا‏‎ مرحوم‌‏‎ مي‌كنند‏‎
:است‌‏‎ مي‌خوانده‌‏‎ را‏‎ حافظ‏‎ بيت‌‏‎ اين‌‏‎
خراب‏‎ شود‏‎ فاني‌‏‎ عالم‌‏‎ كه‌‏‎ پيشتر‏‎ زان‌‏‎
(‎‏‏4‏‎)كن‌‏‎ خراب‏‎ گلگون‌‏‎ باده‌‏‎ زجام‌‏‎ را‏‎ ما‏‎
اينكه‌‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ مي‌رساند‏‎ ما‏‎ به‌‏‎ را‏‎ پيام‌‏‎ يك‌‏‎ همه‌‏‎ اينها‏‎ و‏‎
ماندگاري‌‏‎ از‏‎ رايحه‌اي‌‏‎ باشد‏‎ شده‌‏‎ عجين‌‏‎ معنويت‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ هراثري‌‏‎
از‏‎ كلامي‌‏‎ با‏‎ را‏‎ سخن‌‏‎ است‌‏‎ مناسب‏‎.‎مي‌آيد‏‎ وجود‏‎ به‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎
(العالي‌‏‎ مدظله‌‏‎)‎ خامنه‌اي‌‏‎ آيت‌الله‌‏‎ حضرت‌‏‎ رهبري‌‏‎ معظم‌‏‎ مقام‌‏‎
درس‌‏‎ قرآن‌‏‎":‎ببريم‌‏‎ پايان‌‏‎ به‌‏‎ حافظ‏‎ بزرگداشت‌‏‎ كنگره‌‏‎ در‏‎
جنبه‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ آنجا‏‎ حافظ‏‎ شعر‏‎ و‏‎ است‌‏‎ انسان‌‏‎ زندگي‌‏‎ هميشگي‌‏‎
و‏‎ معارف‌‏‎ بيان‌‏‎ وادي‌‏‎ در‏‎ قدم‌‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎ خارج‌‏‎ محض‌‏‎ بياني‌‏‎
و‏‎ ما‏‎ ملت‌‏‎ براي‌‏‎ ذخيره‌‏‎ و‏‎ گنجينه‌‏‎ يك‌‏‎ مي‌گذارد‏‎ اخلاقيات‌‏‎
والاي‌‏‎ معارف‌‏‎ كه‌‏‎ چرا‏‎ است‌‏‎ آينده‌‏‎ نسلهاي‌‏‎ و‏‎ ديگر‏‎ ملتهاي‌‏‎
فرهنگ‌‏‎ بزرگداشت‌‏‎ حافظ‏‎ بزرگداشت‌‏‎ پس‌‏‎.‎نمي‌شناسد‏‎ مرز‏‎ انساني‌‏‎
آن‌‏‎ بزرگداشت‌‏‎ نيز‏‎ و‏‎ است‌‏‎ ايراني‌‏‎ و‏‎ اسلامي‌‏‎ و‏‎ قرآني‌‏‎
و‏‎ شده‌‏‎ گردآوري‌‏‎ كوچك‌‏‎ ديوان‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ نابي‌‏‎ انديشه‌هاي‌‏‎
(‎‏‏5‏‎)".است‌‏‎ گرديده‌‏‎ بيان‌‏‎ زبان‌‏‎ شيواترين‌‏‎ و‏‎ بهترين‌‏‎ به‌‏‎
پانويس‌‏‎
نشر‏‎ -‎ تهران‌‏‎ -‎ حافظ‏‎ زبان‌‏‎ و‏‎ ذهن‌‏‎ -‎‎‏‏2‏‎/آيه‌ 81‏‎ اسراء‏‎ سوره‌‏‎ -‎‏‏1‏‎
انتشارات‌‏‎ -‎ مطهري‌‏‎ استاد‏‎ سخنراني‌‏‎ - حافظ‏‎ عرفان‌‏‎ -‎‏‏3‏‎/ نو 1362‏‎
سخنراني‌‏‎ -‎‎‏‏5‏‎/ مختاري‌‏‎ محمد‏‎ استاد‏‎ - فرزانگان‌‏‎ سيماي‌‏‎ -‎‏‏4‏‎/ صدرا‏‎
‎‏‏1367‏‎- شيراز‏‎ -‎ حافظ‏‎ بزرگداشت‌‏‎ كنگره‌‏‎ در‏‎ رهبري‌‏‎ معظم‌‏‎ مقام‌‏‎

صغير‏‎ تفسير‏‎


:ناشر‏‎ /ثباتي‌‏‎ هوشنگ‌‏‎ دكتر‏‎ :نويسنده‌‏‎ /صغير‏‎ تفسير‏‎ :كتاب‏‎ نام‌‏‎
‎‏‏400‏‎:بها‏‎ /جلد‏‎ ‎‏‏3000‏‎:‎شمارگان‌‏‎ /اول‌‏‎ :چاپ‌‏‎ نوبت‌‏‎ /مرتضوي‌‏‎
تومان‌‏‎
كريم‌‏‎ قرآن‌‏‎ تفسير‏‎ و‏‎ ترجمه‌‏‎ خصوص‌‏‎ در‏‎ است‌‏‎ كتابي‌‏‎ "صغير‏‎ تفسير‏‎"
"قدر‏‎" ‎‏‏،‏‎"توحيد‏‎" ‎‏‏،‏‎"حمد‏‎" ‎‏‏،‏‎"بقره‌‏‎" نامهاي‌‏‎ به‌‏‎ قرآن‌‏‎ سوره‌‏‎ شش‌‏‎ از‏‎
ياد‏‎ كتاب‏‎ ثباتي‌ ، ‏‎ هوشنگ‌‏‎ دكتر‏‎ قلم‌‏‎ به‌‏‎ "منافقون‌‏‎" و‏‎ "جمعه‌‏‎" ‎‏‏،‏‎
به‌‏‎ دلپذير‏‎ حال‌‏‎ عين‌‏‎ در‏‎ و‏‎ فهم‌‏‎ همه‌‏‎ و‏‎ ساده‌‏‎ شيوه‌اي‌‏‎ به‌‏‎ شده‌‏‎
برده‌ ، ‏‎ نام‌‏‎ سوره‌هاي‌‏‎ از‏‎ موءلف‌‏‎ برگردان‌‏‎.است‌‏‎ درآمده‌‏‎ نگارش‌‏‎
طبيعي‌‏‎ علوم‌‏‎ دانشمندان‌‏‎ جمله‌‏‎ از‏‎ وي‌‏‎ كه‌‏‎ آنجا‏‎ از‏‎ و‏‎ بوده‌‏‎ روان‌‏‎
.است‌‏‎ داده‌‏‎ قرار‏‎ بحث‌‏‎ مورد‏‎ را‏‎ سوره‌ها‏‎ اين‌‏‎ علمي‌‏‎ مباني‌‏‎ بوده‌ ، ‏‎
تفسيري‌‏‎ مسائل‌‏‎ مهمترين‌‏‎ تا‏‎ كوشيده‌‏‎ سوره‌ها ، ‏‎ تفسير‏‎ در‏‎ موءلف‌‏‎
را‏‎ آنها‏‎ سرگذشت‌‏‎ و‏‎ الهي‌‏‎ بزرگ‌‏‎ پيامبران‌‏‎ داستان‌‏‎ بويژه‌‏‎
در‏‎ توحيد‏‎" درباره‌‏‎ جستاري‌‏‎ كتاب‏‎ پايان‌‏‎ در‏‎ همچنين‌‏‎.‎بياورد‏‎
.است‌‏‎ آورده‌‏‎ حشو‏‎ بدون‌‏‎ و‏‎ غيرتخصصي‌‏‎ زبان‌‏‎ به‌‏‎ "وجود‏‎ اسرار‏‎


Copyright 1996-1999 HAMSHAHRI, All rights reserved.
HTML Production by Hamshahri Computer Center.