شماره‌ 2407‏‎ ‎‏‏،‏‎21 MAY 2001 ‎‏‏،‏‎ دوشنبه‌ 31ارديبهشت‌1380‏‎
Front Page
National
International
Metropolitan
Features
Life
Business
Stocks
Sports
Religion
Science/Culture
Arts
Environment
Articles
Last Page
تصويري‌‏‎ آناتولي‌‏‎ بدرود‏‎ رمان‌‏‎ به‌‏‎ نگاهي‌‏‎ با‏‎
درهم‌شكسته‌‏‎ معصوميت‌هاي‌‏‎ و‏‎ گمشده‌‏‎ بهشت‌‏‎ از‏‎

مارگريت‌‏‎ اثر‏‎ عاشق‌‏‎ رمان‌‏‎ انتشار‏‎ انگيزه‌‏‎ به‌‏‎
شوربختي‌‏‎ از‏‎ ديدگان‌‏‎ رنج‌‏‎ سهم‌‏‎ دوراس‌‏‎

دارد‏‎ اميدواري‌‏‎ جاي‌‏‎ مدرن‌‏‎ پست‌‏‎ شعر‏‎

كتاب‏‎ معرفي‌‏‎

شعر‏‎

شد‏‎ برگزار‏‎ "همدان‌‏‎ استان‌‏‎ شاعران‌‏‎" همايش‌‏‎

تصويري‌‏‎ آناتولي‌‏‎ بدرود‏‎ رمان‌‏‎ به‌‏‎ نگاهي‌‏‎ با‏‎
درهم‌شكسته‌‏‎ ومعصوميت‌هاي‌‏‎ گمشده‌‏‎ بهشت‌‏‎ از‏‎


دربه‌دري‌و‏‎ و‏‎ فجيع‌‏‎ كشتارهاي‌‏‎ همراه‌‏‎ را‏‎ ما‏‎ آناتولي‌‏‎ بدرود‏‎ *
انديشيدن‌‏‎ گناه‌شان‌‏‎ تنها‏‎ كه‌‏‎ انساني‌‏‎ گله‌هاي‌‏‎ به‌دوشي‌‏‎ خانه‌‏‎
شادي‌هاي‌‏‎ با‏‎ -مي‌برد‏‎ مانوليس‌‏‎ همراه‌‏‎ است‌ ، ‏‎ ديگر‏‎ گونه‌اي‌‏‎ به‌‏‎
جابه‌جايي‌‏‎ نقطه‌‏‎ به‌‏‎ جنگ‌ ، ‏‎ اوج‌‏‎ به‌‏‎ -‎بزرگش‌‏‎ رنج‌هاي‌‏‎ و‏‎ اندك‌‏‎
قدرت‌‏‎
كتاب‏‎ سراسر‏‎ در‏‎ مسئوليت‌ ، ‏‎ حس‌‏‎ و‏‎ واقعگرايي‌‏‎ موضع‌‏‎ از‏‎ نويسنده‌‏‎*
به‌‏‎ خواننده‌‏‎ روح‌‏‎ رو ، ‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ مي‌كند ، ‏‎ حفظ‏‎ را‏‎ بي‌طرفي‌اش‌‏‎
از‏‎ مي‌شود ، ‏‎ آزرده‌‏‎ مسيحيان‌‏‎ عام‌‏‎ قتل‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ اندازه‌‏‎ همان‌‏‎
مي‌خورد‏‎ سر‏‎ نيز‏‎ ترك‌ها‏‎ كشتار‏‎
نوجواني‌‏‎ يعني‌‏‎ داستان‌ ، ‏‎ راوي‌‏‎ زندگي‌‏‎ از‏‎ برشي‌‏‎ آناتولي‌‏‎ بدرود‏‎
سرگذاشتن‌‏‎ پشت‌‏‎ رشد ، ‏‎ ماجراهاي‌‏‎.است‌‏‎ مانوليس‌‏‎ نام‌‏‎ به‌‏‎
با‏‎ اوست‌ ، ‏‎ جواني‌‏‎ قله‌هاي‌‏‎ فراز‏‎ بر‏‎ برآمدن‌‏‎ و‏‎ بلوغ‌‏‎ ضربه‌هاي‌‏‎
آناتولي‌‏‎ بدرود‏‎ كلام‌ ، ‏‎ خلاصه‌‏‎.‎قتل‌عام‌‏‎ و‏‎ جنگ‌‏‎ پس‌زمينه‌‏‎
يك‌‏‎ پيكر‏‎ بر‏‎ است‌‏‎ سرنوشت‌‏‎ بي‌رحم‌‏‎ ضربه‌هاي‌‏‎ از‏‎ تجسم‌بخشي‌‏‎
.او‏‎ قوميت‌‏‎ و‏‎ او‏‎ روستاي‌‏‎ او ، ‏‎ خانواده‌‏‎ جوان‌ ، ‏‎
سرنوشت‌‏‎ اين‌‏‎ چكيده‌‏‎ دربردارنده‌‏‎ كه‌‏‎ -‎بند‏‎ يك‌‏‎ در‏‎ داستان‌‏‎ آغاز‏‎
تا‏‎":‎مي‌گشايد‏‎ ما‏‎ روي‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ ماجرا‏‎ كل‌‏‎ از‏‎ چشم‌اندازي‌‏‎ -‎است‌‏‎
توي‌‏‎.‎نداشتم‌‏‎ نو‏‎ لباس‌‏‎ و‏‎ كفش‌‏‎ شانزده‌سالگي‌ام‌‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎
درخت‌‏‎ كاشتن‌‏‎ داشت‌ ، ‏‎ اهميت‌‏‎ كه‌‏‎ چيزي‌‏‎ تنها‏‎ پدري‌ام‌ ، ‏‎ سرزمين‌‏‎
از‏‎.‎زاييد‏‎ بچه‌‏‎ چهارده‌‏‎ او‏‎ مادرم‌؟‏‎ اما‏‎.‎بود‏‎ انجير‏‎ و‏‎ زيتون‌‏‎
كشته‌‏‎ جنگ‌‏‎ توي‌‏‎ چهارتاي‌شان‌‏‎ ماندند ، ‏‎ زنده‌‏‎ كه‌‏‎ بچه‌اي‌‏‎ تا‏‎ هفت‌‏‎
كه‌‏‎ آن‌‏‎ براي‌‏‎ است‌‏‎ تمهيدي‌‏‎ نوعي‌‏‎ به‌‏‎ سرآغاز‏‎ اين‌‏‎ ".‎شدند‏‎
سرنوشت‌ساز‏‎ تلخ‌‏‎ لحظه‌هاي‌‏‎ در‏‎ چگونه‌‏‎ داستان‌‏‎ بداند‏‎ خواننده‌‏‎
.كرد‏‎ خواهد‏‎ غافلگير‏‎ را‏‎ او‏‎
با‏‎ پابرهنه‌اش‌‏‎ مردم‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌گذرد‏‎ دهكده‌اي‌‏‎ در‏‎ ماجرا‏‎
مي‌كنند ، ‏‎ كار‏‎ مي‌كارند ، ‏‎ زيتون‌‏‎ زندگي‌ ، ‏‎ به‌‏‎ عشق‌‏‎ و‏‎ ساده‌دلي‌‏‎
دنياي‌‏‎ روي‌‏‎ به‌‏‎ بسته‌‏‎ درهاي‌‏‎ پس‌‏‎ از‏‎ و‏‎ مي‌كنند‏‎ پس‌انداز‏‎
شايد‏‎ كه‌‏‎ آينده‌اي‌‏‎ به‌‏‎ رسيدن‌‏‎ براي‌‏‎ كودكي‌ ، ‏‎ شادماني‌هاي‌‏‎
سر‏‎ پشت‌‏‎ را‏‎ بلوغ‌‏‎ سنگلاخ‌هاي‌‏‎ رفت‌ ، ‏‎ راه‌‏‎ كفش‌‏‎ با‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ بتوان‌‏‎
هفت‌تايش‌‏‎ بچه‌‏‎ چهارده‌‏‎ از‏‎ و‏‎ مي‌كنند‏‎ طي‌‏‎ خشن‌‏‎ و‏‎ گير‏‎ سخت‌‏‎ پدري‌‏‎
و‏‎ دهند‏‎ شكل‌‏‎ را‏‎ محتوم‌شان‌‏‎ سرنوشت‌‏‎ تا‏‎ مي‌كنند‏‎ مرگ‌‏‎ تقديم‌‏‎ را‏‎
راه‌‏‎ از‏‎ ويرانگر‏‎ جنگي‌‏‎ بعد ، ‏‎ اما‏‎ ;راضي‌اند‏‎ نيز‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎
طلب‏‎ مانده‌‏‎ باقي‌‏‎ فرزند‏‎ هفت‌‏‎ از‏‎ را‏‎ مطالباتش‌‏‎ و‏‎ مي‌رسد‏‎
.مي‌كند‏‎
از‏‎ كه‌‏‎ خانواده‌‏‎ فرزند‏‎ سه‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ مانوليس‌ ، ‏‎ داستان‌ ، ‏‎ راوي‌‏‎
بشري‌‏‎ جمعي‌‏‎ روان‌‏‎ عريان‌‏‎ شقاوت‌هاي‌‏‎ و‏‎ تيفوس‌‏‎ وبا ، ‏‎ بيماري‌‏‎ دست‌‏‎
بازگو‏‎ را‏‎ ماجراهايي‌‏‎ زندگي‌ ، ‏‎ دوم‌‏‎ نيمه‌‏‎ در‏‎ برده‌ ، ‏‎ در‏‎ به‌‏‎ جان‌‏‎
بازگويي‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ خلال‌‏‎ در‏‎ ما‏‎ و‏‎ است‌‏‎ رفته‌‏‎ او‏‎ بر‏‎ كه‌‏‎ مي‌كند‏‎
نوجواني‌‏‎ به‌‏‎ كودكي‌‏‎ از‏‎ چگونه‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌بينيم‌‏‎ را‏‎ چهره‌مهرباني‌‏‎
همه‌‏‎ با‏‎ و‏‎ مي‌يابد‏‎ استحاله‌‏‎ جواني‌‏‎ به‌‏‎ نوجواني‌‏‎ از‏‎ و‏‎
مي‌بيند ، ‏‎ جامعه‌‏‎ و‏‎ روزگار‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ شقاوت‌هايي‌‏‎ و‏‎ نظرتنگي‌ها‏‎
زمانه‌‏‎ سياسي‌‏‎ ماجراهاي‌‏‎ از‏‎ روحش‌‏‎ اما‏‎ است‌ ، ‏‎ منجي‌‏‎ و‏‎ طبع‌‏‎ لطيف‌‏‎
نيز‏‎ مهرباني‌هايش‌‏‎ مانوليس‌‏‎.‎است‌‏‎ برداشته‌‏‎ بسيار‏‎ زخم‌‏‎ خود‏‎
در‏‎ سوتيريو‏‎ بيان‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ ترحم‌برانگيز‏‎ سرنوشت‌اش‌‏‎ مانند‏‎
و‏‎ ممسك‌ ، بدخلق‌‏‎ پدر‏‎ روزي‌‏‎دارد‏‎ طنز‏‎ چاشني‌‏‎ كمي‌‏‎ آن‌‏‎ بازگفت‌‏‎
تا‏‎ دو‏‎ يكي‌‏‎ تا‏‎ مي‌گردد‏‎ بهانه‌‏‎ دنبال‌‏‎ پيوسته‌‏‎ كه‌‏‎ -او‏‎ خشمگين‌‏‎
كتك‌‏‎ باد‏‎ به‌‏‎ فقيرانه‌شان‌‏‎ شام‌‏‎ سرسفره‌‏‎ را‏‎ برادرها‏‎ از‏‎
-مانوليس‌‏‎ و‏‎ بخرد‏‎ نمك‌‏‎ تا‏‎ مي‌دهد‏‎ مانوليس‌‏‎ به‌‏‎ سكه‌اي‌‏‎ -‎بگيرد‏‎
راه‌ ، ‏‎ در‏‎ -نگه‌مي‌دارد‏‎ هم‌‏‎ را‏‎ قروش‌‏‎ يك‌‏‎ حساب‏‎ پدر‏‎ مي‌داند‏‎ كه‌‏‎
چشماني‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ مي‌اندازد‏‎ ميموني‌‏‎ زنگي‌‏‎ دايره‌‏‎ ميان‌‏‎ را‏‎ سكه‌‏‎
-خود‏‎ همدم‌‏‎ و‏‎ صاحب‏‎ -‎دوره‌گرد‏‎ كولي‌‏‎ خاطر‏‎ به‌‏‎ ترحم‌برانگيز‏‎
.مي‌كند‏‎ كاسه‌گيري‌‏‎
فردي‌‏‎ باتراژدي‌هاي‌‏‎ همراه‌‏‎ مانوليس‌‏‎ فردي‌‏‎ زندگي‌‏‎ تراژدي‌‏‎
كش‌‏‎ جبران‌‏‎ به‌‏‎ كارگران‌‏‎ خردسال‌‏‎ كودكان‌‏‎ آنها‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ ديگري‌‏‎
حد‏‎ سر‏‎ تا‏‎ خانواده‌ ، ‏‎ شكم‌‏‎ كردن‌‏‎ سير‏‎ براي‌‏‎ ذرت‌‏‎ دانه‌‏‎ چند‏‎ رفتن‌‏‎
بحران‌‏‎.‎مي‌گذرد‏‎ جمعي‌‏‎ تراژدي‌‏‎ يك‌‏‎ بطن‌‏‎ در‏‎ مي‌خورند ، ‏‎ كتك‌‏‎ مرگ‌‏‎
به‌راحتي‌‏‎ پيشتر‏‎ كه‌‏‎ مسيحي‌ها‏‎ و‏‎ ترك‌ها‏‎ ;مي‌شود‏‎ آغاز‏‎
هم‌‏‎ از‏‎ و‏‎ مي‌كردند‏‎ دوستي‌‏‎ مي‌بردند ، ‏‎ به‌سر‏‎ يكديگر‏‎ دركنار‏‎
تا‏‎ مي‌افتند‏‎ هم‌‏‎ جان‌‏‎ به‌‏‎ جنگ‌‏‎ آتش‌‏‎ سايقه‌‏‎ به‌‏‎ مي‌ستاندند ، ‏‎ زن‌‏‎
را‏‎ او‏‎ دين‌‏‎ و‏‎ نمي‌انديشد‏‎ او‏‎ چون‌‏‎ كه‌‏‎ ديگري‌‏‎ آن‌‏‎ كند‏‎ ثابت‌‏‎ يكي‌‏‎
آن‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ مرگ‌‏‎ مستحق‌‏‎ و‏‎ برگشته‌‏‎ خدا‏‎ از‏‎ و‏‎ گبر‏‎ برنمي‌تابد ، ‏‎
جان‌‏‎ پاي‌‏‎ تا‏‎ ناموس‌اش‌‏‎ و‏‎ شرف‌‏‎ و‏‎ دين‌‏‎ از‏‎ دفاع‌‏‎ براي‌‏‎ هم‌‏‎ ديگري‌‏‎
.شود‏‎ آلوده‌‏‎ خون‌‏‎ به‌‏‎ نيز‏‎ ودستش‌‏‎ بجنگد‏‎
.مي‌گذرد‏‎ بسياري‌‏‎ غم‌انگيز‏‎ ماجراهاي‌‏‎ فاجعه‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ بطن‌‏‎ در‏‎
جنگ‌هاي‌ 1912‏‎ جريان‌‏‎ در‏‎ را‏‎ نامزدش‌‏‎ دو‏‎ مانوليس‌‏‎ بزرگ‌‏‎ خواهر‏‎
فرسوده‌اي‌‏‎ روزگار‏‎ فديه‌‏‎ او‏‎ جواني‌‏‎.مي‌دهد‏‎ دست‌‏‎ از‏‎ و1916‏‎
از‏‎ گوشه‌اي‌‏‎ در‏‎ بشر‏‎ مهارگسيخته‌‏‎ جمعي‌‏‎ روان‌‏‎ لگدكوب‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎
زشتي‌‏‎ با‏‎ همراه‌‏‎ اول‌‏‎ جنگ‌‏‎ كريه‌‏‎ چهره‌‏‎.‎است‌‏‎ شده‌‏‎ خاكي‌‏‎ كره‌‏‎ اين‌‏‎
خوبي‌‏‎ به‌‏‎ آناتولي‌‏‎ بدرود‏‎ شفاف‌‏‎ آيينه‌‏‎ در‏‎ قوم‌كشي‌ها‏‎ چهره‌‏‎
اتهام‌‏‎ به‌‏‎ مسيحيان‌‏‎ آن‌ ، ‏‎ طي‌‏‎ كه‌‏‎ تصويري‌‏‎:است‌‏‎ شده‌‏‎ منعكس‌‏‎
گوشت‌‏‎ قرباني‌ ، ‏‎ براي‌‏‎ آماده‌‏‎ گله‌هاي‌‏‎ چون‌‏‎ دسته‌دسته‌‏‎ ارتداد ، ‏‎
همه‌‏‎ و‏‎ زندگي‌شان‌‏‎ جگرگوشه‌هاي‌شان‌ ، ‏‎.‎مي‌شوند‏‎ توپ‌‏‎ دم‌‏‎
فجيع‌ترين‌‏‎ در‏‎ دختران‌شان‌‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎ كشيده‌‏‎ آتش‌‏‎ به‌‏‎ هستي‌شان‌‏‎
.مي‌بازند‏‎ جان‌‏‎ بي‌حرمتي‌ ، ‏‎ شكل‌‏‎
كه‌‏‎ بزرگي‌‏‎ روح‌‏‎ با‏‎ مانوليس‌‏‎ داستان‌ ، ‏‎ ماجراهاي‌‏‎ بلند‏‎ و‏‎ پست‌‏‎ در‏‎
غيرانساني‌‏‎ شرايط‏‎ پس‌‏‎ از‏‎ عظيم‌ ، ‏‎ رنج‌هاي‌‏‎ تحمل‌‏‎ براي‌‏‎ غالبا‏‎
گام‌‏‎ خويش‌‏‎ سرنوشت‌‏‎ سوي‌‏‎ به‌‏‎ لنگ‌لنگان‌‏‎ سربرمي‌آورد ، ‏‎ زندگي‌‏‎
-است‌‏‎ آناتولي‌‏‎ ساكن‌‏‎ الاصل‌‏‎ يوناني‌‏‎ يك‌‏‎ كه‌‏‎ -را‏‎ او‏‎ و‏‎ برمي‌دارد‏‎
و‏‎ ساندويچ‌‏‎ فروشگاه‌هاي‌‏‎ ميان‌‏‎ پرسه‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ مي‌بينيم‌‏‎
از‏‎ آلودگي‌‏‎ خلسه‌‏‎ در‏‎ و‏‎ جوان‌‏‎ دختران‌‏‎ سينما ، ‏‎ رنگين‌ ، ‏‎ شربت‌هاي‌‏‎
مزمزه‌‏‎ را‏‎ زندگي‌‏‎ مرگ‌ ، ‏‎ بازي‌هاي‌‏‎ از‏‎ بي‌خبر‏‎ پدر ، ‏‎ كتك‌‏‎ رنج‌‏‎
و‏‎ كار‏‎ دنبال‌‏‎ به‌‏‎ آرزو‏‎ از‏‎ سرشار‏‎ دلي‌‏‎ با‏‎ را‏‎ او‏‎ گاه‌‏‎مي‌كند‏‎
تصوير‏‎ چگونه‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌بينيم‌اش‌‏‎ گاه‌‏‎.‎مي‌بينيم‌‏‎ "پول‌آسان‌‏‎"
گاه‌‏‎ مي‌بندد ، ‏‎ صورت‌‏‎ ازدواج‌‏‎ و‏‎ عشق‌‏‎ آرزوي‌‏‎ در‏‎ را‏‎ خود‏‎ آينده‌‏‎
مي‌افكند‏‎ مرگ‌‏‎ پنجه‌‏‎ در‏‎ پنجه‌‏‎ شپش‌ ، ‏‎ و‏‎ تب‏‎ و‏‎ تيفوس‌‏‎ محاصره‌‏‎ در‏‎
گاه‌‏‎.‎مي‌كند‏‎ لمس‌‏‎ را‏‎ مرگ‌‏‎ محتضرش‌‏‎ هم‌سنگران‌‏‎ بالين‌‏‎ بر‏‎ و‏‎
بيدار‏‎ مهرورزي‌‏‎ براي‌‏‎ انساني‌اش‌‏‎ عواطف‌‏‎ تاز ، ‏‎ و‏‎ تاخت‌‏‎ هنگام‌‏‎
و‏‎ خون‌‏‎ و‏‎ آتش‌‏‎ گرماگرم‌‏‎ در‏‎ طريق‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ سوتيريو‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎
ميان‌‏‎ در‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ تصوير‏‎ براي‌مان‌‏‎ نيز‏‎ را‏‎ عشق‌‏‎ چهره‌‏‎ نفرت‌ ، ‏‎
مي‌بينيم‌‏‎ را‏‎ مانوليس‌‏‎ بازهم‌‏‎ سوتيريو ، ‏‎ زيباي‌‏‎ تصويرگري‌هاي‌‏‎
سر‏‎ پشت‌‏‎ را‏‎ تپه‌ها‏‎ و‏‎ دشت‌ها‏‎ دشمن‌ ، ‏‎ سايه‌‏‎ از‏‎ فرار‏‎ در‏‎ كه‌‏‎
يك‌‏‎ از‏‎ گوشه‌اي‌‏‎ در‏‎ يا‏‎ مي‌كند ، ‏‎ مرگ‌‏‎ آرزوي‌‏‎ بارها‏‎ و‏‎ مي‌نهد‏‎
زندگي‌‏‎ متعفن‌ ، ‏‎ بادكرده‌‏‎ اجساد‏‎ ميان‌‏‎ در‏‎ نكبت‌بار ، ‏‎ كثيف‌‏‎ كشتي‌‏‎
.مي‌آورد‏‎ بالا‏‎ را‏‎
دربه‌دري‌و‏‎ و‏‎ فجيع‌‏‎ كشتارهاي‌‏‎ همراه‌‏‎ را‏‎ ما‏‎ آناتولي‌‏‎ بدرود‏‎
انديشيدن‌‏‎ گناه‌شان‌‏‎ تنها‏‎ كه‌‏‎ انساني‌‏‎ گله‌هاي‌‏‎ به‌دوشي‌‏‎ خانه‌‏‎
شادي‌هاي‌‏‎ با‏‎ -مي‌برد‏‎ مانوليس‌‏‎ همراه‌‏‎ است‌ ، ‏‎ ديگر‏‎ گونه‌اي‌‏‎ به‌‏‎
جابه‌جايي‌‏‎ نقطه‌‏‎ به‌‏‎ جنگ‌ ، ‏‎ اوج‌‏‎ به‌‏‎ -‎بزرگش‌‏‎ رنج‌هاي‌‏‎ و‏‎ اندك‌‏‎
شدن‌‏‎ شعله‌ور‏‎ آن‌ ، ‏‎ تبع‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ يوناني‌ها‏‎ گرفتن‌‏‎ نيرو‏‎ و‏‎ قدرت‌‏‎
دوباره‌‏‎ و‏‎ خانه‌براندازي‌‏‎ و‏‎ سوزان‌‏‎ دهكده‌‏‎ و‏‎ انتقام‌‏‎ آتش‌‏‎
چيزهاي‌‏‎ تكان‌دهنده‌ ، ‏‎ ماجراهاي‌‏‎ خلال‌‏‎ از‏‎ و‏‎ قدرت‌‏‎ جابه‌جايي‌‏‎
جامعه‌‏‎ يك‌‏‎ منحط‏‎ روح‌‏‎ مبين‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌دهد‏‎ نشان‌‏‎ ما‏‎ به‌‏‎ نيز‏‎ ديگري‌‏‎
زدن‌‏‎ تيغ‌‏‎ براي‌‏‎ باجگيرها‏‎ و‏‎ دزدها‏‎ با‏‎ پليس‌‏‎ تباني‌‏‎:‎است‌‏‎ بيمار‏‎
ماليات‌‏‎ بار‏‎ نهادن‌‏‎ دارند ، ‏‎ فراري‌‏‎ سرباز‏‎ كه‌‏‎ خانواده‌هايي‌‏‎
ازاي‌‏‎ در‏‎ سربازي‌‏‎ خريد‏‎ امكان‌‏‎ محروم‌ ، ‏‎ مردم‌‏‎ دوش‌‏‎ بر‏‎ كمرشكن‌‏‎
كشتن‌‏‎ ازاي‌‏‎ در‏‎ ترك‌‏‎ فراري‌‏‎ سربازان‌‏‎ بخشش‌‏‎ طلا ، ‏‎ سكه‌‏‎ شصت‌‏‎
در‏‎ هم‌‏‎ آن‌‏‎ بالادست‌‏‎ در‏‎ كله‌گنده‌ها‏‎ مصالحه‌‏‎ و‏‎ !گبر‏‎ مسيحيان‌‏‎
مردم‌‏‎ چگونه‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌دهد‏‎ نشان‌‏‎ نيز‏‎ و‏‎ سربازها‏‎ قتل‌عام‌‏‎ لحظات‌‏‎
و‏‎ اولاد‏‎ ندار ، ‏‎ و‏‎ دار‏‎ آزادي‌ ، ‏‎ سنگين‌‏‎ كفه‌‏‎ بهاي‌‏‎ به‌‏‎ عادي‌‏‎
و‏‎ كنند‏‎ خيانت‌‏‎ كله‌گنده‌ها‏‎ تا‏‎ مي‌دهند‏‎ را‏‎ زمين‌شان‌‏‎
كه‌‏‎ مي‌بينيم‌‏‎ تصوير‏‎ همه‌‏‎ اين‌‏‎ خلال‌‏‎ از‏‎ ما‏‎ و‏‎ بروند‏‎ پي‌كارشان‌‏‎
لانه‌‏‎ انساني‌‏‎ ارواح‌‏‎ از‏‎ تهي‌‏‎ كالبدهاي‌‏‎ در‏‎ چگونه‌‏‎ شيطان‌‏‎
.مي‌كند‏‎
كتاب‏‎ سراسر‏‎ در‏‎ مسئوليت‌ ، ‏‎ حس‌‏‎ و‏‎ واقعگرايي‌‏‎ موضع‌‏‎ از‏‎ نويسنده‌‏‎
به‌‏‎ خواننده‌‏‎ روح‌‏‎ رو ، ‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ مي‌كند ، ‏‎ حفظ‏‎ را‏‎ بي‌طرفي‌اش‌‏‎
از‏‎ مي‌شود ، ‏‎ آزرده‌‏‎ مسيحيان‌‏‎ عام‌‏‎ قتل‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ اندازه‌‏‎ همان‌‏‎
با‏‎ نويسنده‌‏‎.‎مي‌رمد‏‎ و‏‎ مي‌خورد‏‎ سر‏‎ نيز‏‎ ترك‌ها‏‎ كشتار‏‎
داستان‌‏‎ ماجراست‌ ، ‏‎ درون‌‏‎ تضاد‏‎ تصوير‏‎ بر‏‎ مبتني‌‏‎ كه‌‏‎ تمهيداتي‌‏‎
ماجراهاي‌‏‎ شرح‌‏‎ مثلا‏‎.‎مي‌كند‏‎ جذابتر‏‎ خواننده‌‏‎ براي‌‏‎ را‏‎
خرابه‌هاي‌‏‎ از‏‎ گزارشي‌‏‎ كنار‏‎ در‏‎ را‏‎ مانوليس‌‏‎ خانواده‌‏‎ زندگي‌‏‎
افسيوس‌ ، ‏‎ تقدير‏‎ چيرگي‌‏‎ نقش‌‏‎ از‏‎ تا‏‎ مي‌آورد‏‎ قلم‌‏‎ به‌‏‎ افسيوس‌‏‎
خبر‏‎ ;بسازد‏‎ گرته‌اي‌‏‎ قرقي‌چه‌‏‎ روستاي‌‏‎ سرنوشت‌‏‎ تصوير‏‎ براي‌‏‎
كنار‏‎ مي‌گذارد‏‎ دقيقا‏‎ سورچي‌ ، ‏‎ زبان‌‏‎ از‏‎ را‏‎ جنگ‌‏‎ اوج‌گيري‌‏‎
سورچراني‌‏‎ و‏‎ صحنه‌‏‎ تجمل‌‏‎ شرح‌‏‎ و‏‎ عجيب‏‎ ضيافت‌‏‎ صحنه‌‏‎ توصيف‌‏‎
.مهمانان‌‏‎
در‏‎ بشري‌‏‎ روح‌‏‎ مي‌دهد‏‎ نشان‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ آن‌‏‎ سوتيريو‏‎ كار‏‎ مهم‌ترين‌‏‎
شرافت‌‏‎ نطفه‌هاي‌‏‎ حامل‌‏‎ مي‌تواند‏‎ نيز‏‎ روزگاران‌‏‎ تيره‌ترين‌‏‎
عنوان‌‏‎ به‌‏‎ دليل‌ ، ما‏‎ همين‌‏‎ به‌‏‎.‎باشد‏‎ ابعادش‌‏‎ تمام‌‏‎ با‏‎ انساني‌‏‎
كه‌‏‎ مي‌بينيم‌‏‎ داستان‌‏‎ از‏‎ صحنه‌هايي‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ خواننده‌ ، ‏‎
كنند ، ‏‎ فرار‏‎ اسرا‏‎ تا‏‎ برمي‌گردانند‏‎ را‏‎ روي‌شان‌‏‎ نگهبان‌ها‏‎
خود‏‎ خوان‌‏‎ سر‏‎ بر‏‎ را‏‎ گبر‏‎ اصطلاح‌‏‎ به‌‏‎ فراري‌‏‎ ترك‌ ، ‏‎ روستايي‌‏‎ يا‏‎
مي‌كند‏‎ روانه‌‏‎ راه‌‏‎ توشه‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ پر‏‎ دستاري‌‏‎ با‏‎ و‏‎ مي‌نشاند‏‎
طاقت‌سوزترين‌‏‎ و‏‎ تلخ‌ترين‌‏‎ در‏‎ مي‌بينيم‌‏‎ كه‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ نيز‏‎ و‏‎
بالاترين‌‏‎ برابر‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ كساني‌‏‎ هستند‏‎ هم‌‏‎ هنوز‏‎ زندگي‌ ، ‏‎ شرايط‏‎
شگفت‌‏‎ نمي‌فروشند ، در‏‎ شيطان‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ روح‌‏‎ نيز‏‎ قيمت‌ها‏‎
كه‌‏‎ كرده‌‏‎ مسلح‌‏‎ بينشي‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ ما‏‎ زندگي‌‏‎ تجربه‌‏‎ زيرا‏‎ نمي‌شويم‌ ، ‏‎
سربر‏‎ و‏‎ انساني‌‏‎ شرافت‌‏‎ فناناپذيري‌‏‎ به‌‏‎ اعتقاد‏‎ در‏‎ آن‌‏‎ براساس‌‏‎
واقعگرا‏‎ سوتيريوي‌‏‎ با‏‎ رنج‌‏‎ و‏‎ آتش‌‏‎ و‏‎ خون‌‏‎ ميان‌‏‎ از‏‎ آن‌‏‎ آوردن‌‏‎
.هم‌آواييم‌‏‎
احساس‌برانگيز‏‎ و‏‎ دلپذير‏‎ توصيفي‌‏‎ صحنه‌هاي‌‏‎ آناتولي‌‏‎ بدرود‏‎
آسودگي‌‏‎ و‏‎ باشي‌‏‎ خوش‌‏‎ وصف‌‏‎ قرقي‌چه‌ ، ‏‎ توصيف‌‏‎ در‏‎ دارد ، بخصوص‌‏‎ هم‌‏‎
نور‏‎ زير‏‎ پاي‌كوبي‌شان‌‏‎ و‏‎ سرنوشت‌‏‎ بازي‌‏‎ از‏‎ بي‌خبر‏‎ مردم‌‏‎
اين‌‏‎ بيان‌‏‎ براي‌‏‎ نويسنده‌‏‎.كوهستان‌‏‎ دامنه‌‏‎ در‏‎ مهتاب‏‎
مناسب‏‎ دستمايه‌اي‌‏‎ نيز‏‎ را‏‎ كوچك‌‏‎ زيبايي‌ها ، انجيري‌‏‎
خوش‌طعم‌‏‎ و‏‎ شيرين‌‏‎ لطيف‌ ، ‏‎ پوست‌‏‎ با‏‎ نرم‌‏‎ انجيرهاي‌‏‎":مي‌يابد‏‎
."مي‌انداخت‌‏‎ آناتولي‌‏‎ شيريني‌‏‎ و‏‎ گرمي‌‏‎ ياد‏‎ به‌‏‎ را‏‎ آدم‌‏‎ كه‌‏‎
و‏‎ است‌‏‎ زندگي‌‏‎ داستان‌‏‎ چون‌‏‎ دارد ، ‏‎ فرود‏‎ و‏‎ اوج‌‏‎ آناتولي‌‏‎ بدرود‏‎
در‏‎ را‏‎ ركود‏‎ و‏‎ سكون‌‏‎ لحظه‌هاي‌‏‎.‎نيست‌‏‎ دو‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ خالي‌‏‎ زندگي‌‏‎
آن‌‏‎ صحنه‌هاي‌‏‎ بعضي‌‏‎.‎دارد‏‎ نيز‏‎ هيجان‌‏‎ و‏‎ شور‏‎ لحظه‌هاي‌‏‎ كنار‏‎
در‏‎ مانوليس‌‏‎ كه‌‏‎ قسمت‌‏‎ آن‌‏‎ به‌ويژه‌‏‎ مياني‌ ، ‏‎ بخش‌هاي‌‏‎ نظير‏‎
خواربارفروشي‌ ، ‏‎ نانوايي‌ ، ‏‎ قنادي‌ ، ‏‎ از‏‎ كار‏‎ دنبال‌‏‎ اسميرنابه‌‏‎
است‌ ، ‏‎ گزارش‌گونه‌‏‎ و‏‎ خشك‌‏‎ سردرمي‌آورد ، ‏‎ نعلبندي‌‏‎ و‏‎ صابون‌سازي‌‏‎
جذاب ، ‏‎ بسيار‏‎ گونه‌اي‌‏‎ به‌‏‎ آن‌‏‎ پاياني‌‏‎ هاي‌‏‎ بخش‌‏‎ اما‏‎
همسايه‌‏‎ ملت‌‏‎ دو‏‎ گريز‏‎ و‏‎ جنگ‌‏‎ و‏‎ دشمني‌‏‎ برخوردها ، ‏‎ تصويرپردازي‌‏‎
اين‌‏‎ در‏‎ اما‏‎.‎است‌‏‎ مردمي‌بي‌گناه‌‏‎ آمال‌‏‎ كاخ‌‏‎ تلخ‌‏‎ ويراني‌‏‎ و‏‎
اين‌‏‎ و‏‎ مي‌دهد‏‎ پس‌‏‎ تاوان‌‏‎ نيز‏‎ فاتح‌‏‎.‎ندارد‏‎ وجود‏‎ فاتحي‌‏‎ ميانه‌‏‎
و‏‎ مي‌دهد‏‎ مانشان‌‏‎ به‌‏‎ آناتولي‌‏‎ بدرود‏‎ در‏‎ سوتيريو‏‎ را ، ‏‎ همه‌‏‎
.مي‌بينيم‌‏‎
تعداد‏‎ گريبانگير‏‎ كه‌‏‎ -غيردستوري‌وناساز‏‎ ساخت‌هاي‌‏‎
آناتولي‌‏‎ بدرود‏‎ در‏‎ -‎ماست‌‏‎ ترجمه‌هاي‌‏‎ از‏‎ قابل‌ملاحظه‌اي‌‏‎
دقت‌‏‎ وامدار‏‎ اين‌ويژگي‌ ، ‏‎.‎است‌‏‎ نادر‏‎ بسيار‏‎ يا‏‎ نمي‌شود‏‎ ديده‌‏‎
در‏‎ ساخت‌هايي‌‏‎ گاه‌‏‎ همه‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ با‏‎.‎است‌‏‎ مترجم‌‏‎ تامل‌‏‎ و‏‎ نظر‏‎
آنها‏‎ نبود‏‎ طبعا‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ رفته‌‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ ترجمه‌‏‎ زبان‌‏‎
بعضي‌‏‎.‎كند‏‎ جذابتر‏‎ و‏‎ روان‌تر‏‎ را‏‎ داستان‌‏‎ زبان‌‏‎ مي‌توانست‌‏‎
:است‌‏‎ زير‏‎ قرار‏‎ به‌‏‎ نكات‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎
رغم‌‏‎ به‌‏‎ "تو‏‎" اضافه‌‏‎ حرف‌‏‎:نامناسب‏‎ اضافه‌‏‎ حرف‌‏‎ كاربرد‏‎ (‎‏‏1‏‎
فعل‌ها‏‎ و‏‎ اسم‌ها‏‎ از‏‎ بسياري‌‏‎ با‏‎ عاميانه‌اش‌‏‎ كاربردهاي‌‏‎
آن‌‏‎ كاربرد‏‎ نيز‏‎ محاوره‌‏‎ زبان‌‏‎ در‏‎ يعني‌‏‎ ندارد ، ‏‎ مناسبت‌‏‎
قابل‌‏‎ كتاب‏‎ در‏‎ آن‌‏‎ تكرار‏‎ حال‌‏‎ اين‌‏‎ با‏‎ دارد ، ‏‎ محدوديت‌هايي‌‏‎
و‏‎ "آفتاب‏‎ نور‏‎ توي‌‏‎":‎چون‌‏‎ تركيبات‌‏‎ بعضي‌‏‎ در‏‎.‎ملاحظه‌است‌‏‎
.مي‌رود‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ "زير‏‎" اضافه‌‏‎ حرف‌‏‎ اساسا‏‎ "چراغ‌‏‎ نور‏‎ توي‌‏‎"
را‏‎ موش‌‏‎":‎مثل‌‏‎ است‌ ، ‏‎ زايد‏‎ و‏‎ غيرضروري‌‏‎ آن‌‏‎ كاربرد‏‎ نيز‏‎ گاه‌‏‎
دسته‌‏‎ با‏‎ سازي‌‏‎" يا‏‎ "پيراهنم‌‏‎ جلوي‌‏‎ توي‌‏‎ چپاندم‌‏‎ و‏‎ قاپيدم‌‏‎
بلند‏‎ صدا‏‎ آن‌‏‎ توي‌‏‎ از‏‎ انگار‏‎ كه‌‏‎ سيم‌‏‎ تا‏‎ چند‏‎ و‏‎ بلند‏‎ و‏‎ باريك‌‏‎
از‏‎ صدا‏‎ كه‌‏‎ بادي‌اند‏‎ سازهاي‌‏‎ تنها‏‎ مي‌رسد‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ "مي‌شد‏‎
.زهي‌‏‎ سازهاي‌‏‎ نه‌‏‎ مي‌آيد‏‎ آنها‏‎ توي‌‏‎
محور‏‎ دو‏‎ اين‌‏‎ حول‌‏‎ من‌‏‎ هستي‌‏‎ تمام‌‏‎":‎نامناسب‏‎ فعل‌‏‎ كاربرد‏‎ (‎‏‏2‏‎
چرخيدن‌‏‎ يا‏‎ زدن‌‏‎ دور‏‎ "محور‏‎ حول‌‏‎" با‏‎ مناسب‏‎ فعل‌‏‎ كه‌‏‎ "مي‌گذشت‌‏‎
.است‌‏‎
پست‌‏‎ كردن‌‏‎ باور‏‎":نامناسب‏‎ مصدر‏‎ اسم‌‏‎ يا‏‎ مصدر‏‎ كاربرد‏‎ (‎‏‏3‏‎
كاربرد‏‎ اين‌گونه‌‏‎ است‌‏‎ بهتر‏‎ كه‌‏‎ "نبود‏‎ آسان‌‏‎ برايم‌‏‎ او‏‎ بودن‌‏‎
پستي‌‏‎ مثلا‏‎ شود ، ‏‎ اصلاح‌‏‎ نحوي‌‏‎ به‌‏‎ يكديگر‏‎ كنار‏‎ در‏‎ مصدر‏‎ دو‏‎
.بود‏‎ دشوار‏‎ برايم‌‏‎ او‏‎ باور‏‎ يا‏‎ كنم‌‏‎ باور‏‎ نمي‌توانستم‌‏‎ را‏‎ او‏‎
مادرش‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌رسيد‏‎ فكرش‌‏‎ به‌‏‎ آدم‌‏‎":‎نامناسب‏‎ واژه‌‏‎ كاربرد‏‎ (‎‎‏‏4‏‎
كه‌‏‎ "مي‌كند‏‎ عزاداري‌‏‎ برايش‌‏‎ دارد‏‎ و‏‎ دستش‌‏‎ گرفته‌‏‎ را‏‎ عكس‌اش‌‏‎
مي‌كرد‏‎ تصور‏‎ يا‏‎ مي‌كرد‏‎ خيال‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ آن‌‏‎ مناسبتر‏‎
.شود‏‎ استفاده‌‏‎
فخيم‌‏‎ يا‏‎ ادبي‌‏‎ و‏‎ عاميانه‌‏‎ ساخت‌هاي‌‏‎ راوي‌‏‎ زبان‌‏‎ در‏‎ گاه‌‏‎ (‎‏‏5‏‎
و‏‎ كردم‌‏‎ باد‏‎ غرور‏‎ فرط‏‎ از‏‎ من‌‏‎":مثل‌‏‎ نشسته‌اند ، ‏‎ يكديگر‏‎ كنار‏‎
نهاده‌‏‎ كنار‏‎ برايش‌‏‎ مادرش‌‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ شامي‌‏‎ يا‏‎ "باليدم‌‏‎ خودم‌‏‎ به‌‏‎
.مي‌لمباند‏‎ ولع‌‏‎ با‏‎ بود‏‎
ترجمه‌اي‌‏‎ و‏‎ خوب‏‎ زباني‌‏‎ از‏‎ شد ، داستان‌‏‎ ذكر‏‎ كه‌‏‎ نكاتي‌‏‎ رغم‌‏‎ به‌‏‎
اجتماعي‌‏‎ وضعيت‌‏‎ اقتضاي‌‏‎ به‌‏‎ به‌ويژه‌‏‎ است‌ ، ‏‎ برخوردار‏‎ روان‌‏‎
از‏‎ اصلي‌ ، ‏‎ متن‌‏‎ تبع‌‏‎ به‌‏‎ قاعدتا‏‎ و‏‎ داستان‌‏‎ شخصيت‌هاي‌‏‎
در‏‎ كتاب‏‎ اين‌‏‎.است‌‏‎ شده‌‏‎ استفاده‌‏‎ مناسبي‌‏‎ عاميانه‌‏‎ برابرهاي‌‏‎
. است‌‏‎ شده‌‏‎ منتشر‏‎ و‏‎ چاپ‌‏‎ تنديس‌‏‎ انتشارات‌‏‎ همت‌‏‎ به‌‏‎ گذشته‌‏‎ سال‌‏‎
وزيرنيا‏‎ سيما‏‎

مارگريت‌‏‎ اثر‏‎ عاشق‌‏‎ رمان‌‏‎ انتشار‏‎ انگيزه‌‏‎ به‌‏‎
شوربختي‌‏‎ از‏‎ ديدگان‌‏‎ رنج‌‏‎ سهم‌‏‎ دوراس‌‏‎


:اشاره‌‏‎
مستعمرات‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ وچين‌‏‎ درهند‏‎ سال‌ 1914‏‎ در‏‎ دوراس‌‏‎ مارگريت‌‏‎
ومادرش‌‏‎ رياضيات‌‏‎ استاد‏‎ پدرش‌‏‎.‎آمد‏‎ دنيا‏‎ به‌‏‎ فرانسه‌‏‎ سابق‌‏‎
هميشه‌‏‎ براي‌‏‎ را‏‎ سايگون‌‏‎ سالگي‌‏‎ هجده‌‏‎ در‏‎ وي‌‏‎.‎بود‏‎ دبستان‌‏‎ معلم‌‏‎
سال‌‏‎ در‏‎ او‏‎ رمان‌‏‎ اولين‌‏‎.‎گزيند‏‎ اقامت‌‏‎ پاريس‌‏‎ در‏‎ تا‏‎ كرد‏‎ ترك‌‏‎
و‏‎ نمايشنامه‌‏‎ چندين‌‏‎ رمان‌ ، ‏‎ بر‏‎ علاوه‌‏‎ دوراس‌‏‎شد‏‎ چاپ‌‏‎ ‎‏‏1943‏‎
معروفترين‌‏‎ "من‌‏‎ عشق‌‏‎ هيروشيما‏‎"است‌‏‎ نوشته‌‏‎ هم‌‏‎ فيلمنامه‌‏‎
رمان‌‏‎ پرفروش‌ترين‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎"عاشق‌‏‎" رمان‌‏‎.است‌‏‎ او‏‎ فيلمنامه‌‏‎
خود‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ را‏‎ گنكور‏‎ ادبي‌‏‎ ودرسال‌ 1984جايزه‌‏‎ است‌‏‎ او‏‎ هاي‌‏‎
.بست‌‏‎ فرو‏‎ جهان‌‏‎ از‏‎ چشم‌‏‎ پاريس‌‏‎ در‏‎ سال‌ 1996‏‎ در‏‎ دوراس‌‏‎.كرد‏‎
گذر ، ‏‎ باغ‌‏‎ كنسول‌ ، ‏‎ نايب‏‎ درد ، ‏‎:از‏‎ عبارتند‏‎ او‏‎ ديگر‏‎ آثار‏‎
ما ، ‏‎ مانده‌‏‎ آقاي‌‏‎ بعدازظهر‏‎ تابستان‌ ، ‏‎ باران‌‏‎ ال‌ ، ‏‎ اميلي‌‏‎
... و‏‎ كانتابيله‌‏‎ مدراتو‏‎ كن‌ ، ‏‎ ويران‌‏‎ مي‌گويد‏‎
به‌‏‎ بديع‌‏‎.‎برانگيز‏‎ وتحسين‌‏‎ بديع‌‏‎ است‌‏‎ داستاني‌‏‎ "عاشق‌‏‎" رمان‌‏‎
مضموني‌‏‎ خاطر‏‎ به‌‏‎ برانگيز‏‎ وتحسين‌‏‎ داستان‌‏‎ روايت‌‏‎ نحوه‌‏‎ لحاظ‏‎
گونه‌اي‌‏‎ ديگر‏‎ منظر‏‎ از‏‎ اثر‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ دوراس‌‏‎ اما‏‎.‎عشق‌‏‎:شگرف‌‏‎
را‏‎ ما‏‎ معمول‌ذهن‌‏‎ پندارهاي‌‏‎ كه‌‏‎ منظري‌‏‎ مي‌نگرد ، ‏‎ عشق‌‏‎ به‌‏‎
اندوهي‌‏‎ مي‌سازد ، ‏‎ اندوه‌‏‎ و‏‎ بهت‌‏‎ دچار‏‎ را‏‎ ما‏‎ و‏‎ مي‌شكند‏‎ درهم‌‏‎
خودمي‌انگارد ، ‏‎ براي‌‏‎ هويتي‌‏‎ همچون‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ داستان‌‏‎ راوي‌‏‎ كه‌‏‎
فرو‏‎ آسودگي‌‏‎ مي‌آورد ، ‏‎ بار‏‎ به‌‏‎ آسودگي‌‏‎ راوي‌‏‎ براي‌‏‎ كه‌‏‎ اندوهي‌‏‎
رنج‌‏‎ انسان‌‏‎ هر‏‎ نظردوراس‌‏‎ در‏‎.‎شوربختي‌اش‌‏‎ در‏‎ غلتيدن‌‏‎
از‏‎ سهمي‌‏‎ زندگيش‌‏‎ در‏‎ مي‌زيد‏‎ آگاهانه‌‏‎ كه‌‏‎ انساني‌‏‎ ديده‌اي‌ ، ‏‎
به‌‏‎ اثر‏‎ اين‌‏‎ دوراس‌در‏‎ بيان‌‏‎ و‏‎ لحن‌‏‎.دارد‏‎ را‏‎ بختي‌‏‎ شور‏‎ اين‌‏‎
چيزي‌ ، ‏‎ دادن‌‏‎ نشان‌‏‎ جاي‌‏‎ به‌‏‎ او‏‎.است‌‏‎ عجيبي‌غيرمستقيم‌‏‎ طرز‏‎
به‌‏‎ براي‌‏‎ و‏‎ دهد‏‎ مي‌‏‎ قرار‏‎ ديدگانمان‌‏‎ مقابل‌‏‎ در‏‎ آنرا‏‎ خالي‌‏‎ جاي‌‏‎
عشق‌ ، ‏‎ بيان‌‏‎ براي‌‏‎ و‏‎ مي‌راند‏‎ سخن‌‏‎ مرگ‌‏‎ از‏‎ زندگي‌ ، ‏‎ كشيدن‌‏‎ تصوير‏‎
نيستيم‌‏‎ كه‌‏‎ آنچه‌‏‎ از‏‎ را‏‎ هويتمان‌‏‎ ما‏‎ او‏‎ باور‏‎ به‌‏‎.‎نفرت‌‏‎ از‏‎
هنري‌‏‎ والاي‌‏‎ نبوغ‌‏‎ ياري‌‏‎ به‌‏‎ همه‌‏‎ اين‌‏‎ يقين‌‏‎ به‌‏‎.مي‌يابيم‌‏‎ در‏‎
"عاشق‌‏‎" رمان‌‏‎.‎مي‌گيرد‏‎ شكل‌‏‎ رمان‌‏‎ در‏‎ او‏‎ همچون‌‏‎ نويسنده‌اي‌‏‎
و‏‎ ازكينه‌ها‏‎ كه‌‏‎ مي‌بخشد‏‎ خواننده‌‏‎ به‌‏‎ جسارت‌را‏‎ اين‌‏‎
.بگويد‏‎ سخن‌‏‎ وعشق‌هايش‌‏‎ داشتن‌ها‏‎ دوست‌‏‎ اندازه‌‏‎ به‌‏‎ نفرت‌هايش‌‏‎
در‏‎ كردن‌‏‎ غلو‏‎ گفتن‌‏‎ سخن‌‏‎ عشق‌‏‎ از‏‎ تنها‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ معتقد‏‎ دوراس‌‏‎
.است‌‏‎ گفتن‌‏‎ دروغ‌‏‎ نوعي‌‏‎ خود‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ احساسات‌‏‎
رمان‌‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎ بازگو‏‎ كتاب‏‎ آغازين‌‏‎ سطر‏‎ چند‏‎ در‏‎ داستان‌‏‎ كل‌‏‎
بسط‏‎ و‏‎ شرح‌‏‎ داستان‌‏‎ واقع‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ گذشته‌‏‎ به‌‏‎ است‌‏‎ نقبي‌‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎
روزي‌‏‎":‎مي‌آغازد‏‎ چنين‌‏‎ داستان‌‏‎.‎است‌‏‎ آغازين‌‏‎ سطر‏‎ چند‏‎ همين‌‏‎
عمومي‌ ، ‏‎ مكاني‌‏‎ سرسراي‌‏‎ در‏‎ بود ، ‏‎ گذشته‌‏‎ من‌‏‎ از‏‎ عمري‌‏‎ ديگر‏‎ كه‌‏‎
مدتهاست‌‏‎:‎گفت‌‏‎ خودش‌ ، ‏‎ ازمعرفي‌‏‎ بعد‏‎ و‏‎ آمد‏‎ طرفم‌‏‎ به‌‏‎ مردي‌‏‎
قشنگ‌‏‎ جواني‌‏‎ درسالهاي‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌گويند‏‎ همه‌‏‎ مي‌شناسمتان‌ ، ‏‎ كه‌‏‎
چهره‌‏‎ كه‌‏‎ بگويم‌‏‎ شما‏‎ به‌‏‎ تا‏‎ اينجا‏‎ آمده‌ام‌‏‎ من‌‏‎ ولي‌‏‎ بوده‌ايد ، ‏‎
بوديد ، ‏‎ جوان‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ وقتي‌‏‎ از‏‎ قشنگ‌تر‏‎ مراتب‏‎ فعليتان‌به‌‏‎
جوانيتان‌دوست‌‏‎ چهره‌‏‎ از‏‎ بيشتر‏‎ شكسته‌را‏‎ چهره‌‏‎ اين‌‏‎ من‌‏‎
پا‏‎ زن‌‏‎ ديگر‏‎ حالا‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ داستان‌‏‎ راوي‌‏‎ ديدار‏‎ اين‌‏‎"ص‌7‏‎.دارم‌‏‎
رجعت‌‏‎ گذشته‌اش‌‏‎ به‌‏‎ تا‏‎ مي‌دارد‏‎ وا‏‎ است‌ ، ‏‎ گذاشته‌اي‌‏‎ سن‌‏‎ به‌‏‎
ذهن‌‏‎ در‏‎ را‏‎ داستان‌‏‎ شكل‌گيري‌‏‎ خود ، ‏‎ اين‌‏‎ طرفي‌‏‎ از‏‎.‎كند‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ آن‌‏‎ بر‏‎ زندگيش‌‏‎ روايت‌‏‎ با‏‎ راوي‌‏‎.مي‌كند‏‎ توجيه‌‏‎ خواننده‌‏‎
را‏‎ شده‌اش‌‏‎ دست‌‏‎ معصوميت‌از‏‎ ديگر‏‎ بياني‌‏‎ به‌‏‎ زيبايي‌و‏‎
اما‏‎.‎مي‌گيرد‏‎ شكل‌‏‎ هويتش‌‏‎ بار‏‎ ديگر‏‎ سان‌‏‎ بدين‌‏‎ و‏‎ بازيابد‏‎
بازگويي‌‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎ داستان‌‏‎ نيست‌ ، ‏‎ راوي‌‏‎ سرگذشت‌‏‎ تنها‏‎ داستان‌‏‎
خانواده‌ ، ‏‎ بستر‏‎ در‏‎ راوي‌‏‎ سرگذشت‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ خانواده‌‏‎ يك‌‏‎ ويراني‌‏‎
آن‌‏‎ ياري‌‏‎ به‌‏‎ كه‌تنها‏‎ جزيي‌‏‎ است‌ ، ‏‎ كل‌‏‎ يك‌‏‎ از‏‎ جزيي‌‏‎ خود‏‎
و‏‎ او‏‎ مغاكي‌‏‎ همچون‌‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ نفرتي‌‏‎ و‏‎ عشق‌‏‎ آن‌‏‎ مي‌توان‌‏‎
كه‌‏‎ ونفرتي‌‏‎ عشق‌‏‎.‎مي‌برد ، دريافت‌‏‎ فرو‏‎ خود‏‎ در‏‎ را‏‎ خانواده‌اش‌‏‎
با‏‎ وحشتناك‌‏‎ كينه‌اي‌‏‎.‎.‎.‎":‎است‌‏‎ خانواده‌‏‎ محتوم‌‏‎ تقدير‏‎
اين‌‏‎ سرگذشت‌‏‎ خود‏‎ كه‌‏‎ مرگ‌‏‎ و‏‎ ويراني‌‏‎ در‏‎ مشتركي‌‏‎ سرگذشت‌‏‎
.كينه‌‏‎ در‏‎ عشق‌ ، ‏‎ در‏‎ چيز ، ‏‎ همه‌‏‎ در‏‎ مشترك‌‏‎ سرگذشتي‌‏‎ بود ، ‏‎ خانواده‌‏‎
ناتمام‌ ، ‏‎ است‌‏‎ واقع‌جستجويي‌‏‎ در‏‎ گذشته‌‏‎ به‌‏‎ رجعت‌‏‎ اين‌‏‎ "ص‌ 28‏‎
بدان‌‏‎ درصدداست‌‏‎ راوي‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ راهي‌‏‎ يقين‌يگانه‌‏‎ به‌‏‎ اما‏‎
جوار‏‎ در‏‎ او ، ‏‎ وجود‏‎ در‏‎ نفرت‌‏‎ و‏‎ عشق‌‏‎ سان‌‏‎ چه‌‏‎ كه‌‏‎ دريابد‏‎ وسيله‌‏‎
به‌‏‎":‎نوشتن‌‏‎ به‌‏‎ عشق‌‏‎.داده‌اند‏‎ شكل‌‏‎ زندگيش‌را‏‎ همديگر‏‎
جز‏‎ بوده‌ام‌ ، ‏‎ نوشتن‌‏‎ چيزخواهان‌‏‎ هر‏‎ از‏‎ بيش‌‏‎ كه‌‏‎ گفتم‌‏‎ مادرم‌‏‎
معصوميت‌‏‎ به‌‏‎ عشق‌‏‎ "ص‌ 25‏‎.‎نبوده‌ام‌‏‎ ديگري‌‏‎ چيز‏‎ نوشتن‌طالب‏‎
تجلي‌‏‎ او‏‎ رهايي‌‏‎ خواست‌‏‎ چون‌‏‎ كه‌‏‎ كوچكش‌‏‎ برادر‏‎ مسيح‌وار‏‎
عزيزي‌كه‌‏‎ اين‌‏‎ كوچكم‌ ، ‏‎ برادر‏‎ دادن‌‏‎ نجات‌‏‎.‎.‎.‎":مي‌كند‏‎
"ص‌ 10‏‎.مي‌كرد‏‎ سنگيني‌‏‎ زندگيش‌‏‎ بر‏‎ بزرگ‌‏‎ برادر‏‎ خوشگذراني‌‏‎
:او‏‎ حقير‏‎ زندگي‌‏‎ بطالت‌‏‎ و‏‎ بي‌عاري‌‏‎ از‏‎ بزرگ‌ ، ‏‎ برادر‏‎ از‏‎ ونفرت‌‏‎
برادرم‌‏‎ مي‌شود‏‎ چطور‏‎ باشد‏‎ اين‌‏‎ ذكرم‌‏‎ و‏‎ فكر‏‎ گيرم‌كه‌‏‎.‎.‎."
حال‌‏‎ عين‌‏‎ نفرت‌در‏‎ اين‌‏‎ اما‏‎ "ص‌21‏‎.‎بكشانم‌‏‎ مرگ‌‏‎ كام‌‏‎ رابه‌‏‎
هم‌‏‎ اين‌‏‎احساسات‌‏‎ در‏‎ تضاد‏‎ اين‌‏‎.‎است‌‏‎ مرموز‏‎ عشقي‌‏‎ به‌‏‎ آميخته‌‏‎
چنين‌‏‎ كه‌‏‎ وغرابتي‌‏‎ نفرت‌‏‎ و‏‎ عشق‌‏‎ جدال‌‏‎ حال‌‏‎ عين‌‏‎ در‏‎ و‏‎ جواري‌‏‎
در‏‎ را‏‎ او‏‎ روان‌‏‎ و‏‎ روح‌‏‎ مي‌زند ، ‏‎ دامن‌‏‎ راوي‌‏‎ وجود‏‎ در‏‎ احساسي‌‏‎
راحتي‌‏‎ به‌‏‎ او‏‎ رو‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ شايد‏‎.‎مي‌سازد‏‎ مستحيل‌‏‎ خود‏‎
از‏‎ مشمئزكننده‌‏‎ و‏‎ آمد‏‎ خلاف‌‏‎ جمله‌اي‌‏‎ يك‌چنين‌‏‎ با‏‎ مي‌تواند‏‎
كه‌‏‎ مادري‌‏‎ اين‌‏‎ كثيف‌ ، ‏‎ موجود‏‎ اين‌‏‎":بگويد‏‎ سخن‌‏‎ ومادرش‌‏‎ گذشته‌‏‎
و‏‎ عشق‌‏‎ بين‌‏‎ جدال‌‏‎ بازگويي‌‏‎ سراسر‏‎ داستان‌‏‎"ص‌25‏‎.‎است‌‏‎ محبوبم‌‏‎
با‏‎ راوي‌‏‎ سالها‏‎ گذشت‌‏‎ بعداز‏‎ اكنون‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ راوي‌‏‎ وجود‏‎ در‏‎ نفرت‌‏‎
است‌ ، ‏‎ دوانيده‌‏‎ ريشه‌‏‎ وجودش‌‏‎ اعماق‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ نفرتي‌‏‎ به‌‏‎ اعتراف‌‏‎
:مي‌گويد‏‎ كه‌‏‎ چنان‌‏‎.بازيابد‏‎ وجودش‌‏‎ در‏‎ عشق‌را‏‎ دارد‏‎ سعي‌‏‎
نمي‌كنم‌ ، ‏‎ احساس‌‏‎ خود‏‎ در‏‎ آنها‏‎ به‌‏‎ نسبت‌‏‎ علاقه‌اي‌‏‎ هيچ‌‏‎ ديگر‏‎"
"ص‌ 31‏‎.وقت‌دوستشان‌نداشته‌ام‌‏‎ هيچ‌‏‎ هم‌‏‎ مي‌دانم‌شايد‏‎ چه‌‏‎
نداشته‌ام‌ ، ‏‎ دوست‌‏‎ وقت‌‏‎ هيچ‌‏‎":مي‌گويد‏‎ ديگر‏‎ درجايي‌‏‎ يا‏‎ و‏‎
جز‏‎ نكرده‌ام‌‏‎ كاري‌‏‎ هيچ‌‏‎ من‌‏‎.‎داشته‌ام‌‏‎ كه‌‏‎ كرده‌ام‌‏‎ خيال‌‏‎
براي‌‏‎ "در‏‎" واين‌‏‎ "ص‌ 28‏‎.‎بسته‌‏‎ دري‌‏‎ برابر‏‎ در‏‎ كشيدن‌‏‎ انتظار‏‎
راوي‌‏‎ كه‌‏‎ دري‌‏‎ است‌ ، ‏‎ عشق‌‏‎ ساحت‌‏‎ در‏‎ نهادن‌‏‎ گام‌‏‎ از‏‎ استعاره‌‏‎ راوي‌‏‎
تا‏‎ بگشايد‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ زندگيش‌ونوشتن‌ ، ‏‎ روايت‌‏‎ ياري‌‏‎ به‌‏‎ دارد‏‎ سعي‌‏‎
اين‌‏‎ دريابد‏‎ تا‏‎ بزدايد ، ‏‎ زندگيش‌‏‎ از‏‎ را‏‎ ويراني‌‏‎ و‏‎ مرگ‌‏‎ تلخي‌‏‎
كرده‌‏‎ شدن‌‏‎ داشته‌‏‎ دوست‌‏‎ سزاوار‏‎ همه‌‏‎ اين‌‏‎ را‏‎ او‏‎ زيبايي‌كه‌‏‎
از‏‎.‎است‌‏‎ بازداشته‌‏‎ داشتن‌‏‎ دوست‌‏‎ از‏‎ را‏‎ او‏‎ اندازه‌‏‎ چه‌‏‎ تا‏‎ است‌‏‎
دارد‏‎ تباه‌كننده‌‏‎ و‏‎ منفي‌‏‎ نقشي‌‏‎ درنظرش‌‏‎ زيبايي‌اش‌‏‎ رو‏‎ اين‌‏‎
دارد‏‎ كه‌‏‎ قشنگترين‌چيزي‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌گويند‏‎ او‏‎ به‌‏‎ ووقتي‌ديگران‌‏‎
...":كند‏‎ كوتاه‌‏‎ را‏‎ موهايش‌‏‎ مي‌گيرد‏‎ تصميم‌‏‎ او‏‎ است‌ ، ‏‎ موهايش‌‏‎
موهايم‌‏‎ همين‌‏‎ دارم‌‏‎ كه‌‏‎ قشنگترين‌چيزي‌‏‎ كه‌‏‎ اغلبمي‌گويند‏‎
"ص‌ 19‏‎.نيستم‌‏‎ زيبا‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ من‌‏‎ براي‌‏‎ ومعنايش‌‏‎ است‌‏‎
خودم‌را‏‎":‎مي‌جويند‏‎ زيباييش‌‏‎ در‏‎ تنها‏‎ را‏‎ او‏‎ زندگي‌‏‎ ديگران‌‏‎
را‏‎ همين‌‏‎ احتمالا‏‎ حتي‌ ، ‏‎ مي‌آرايم‌ ، زيبا‏‎ بخواهم‌‏‎ كه‌‏‎ طور‏‎ هر‏‎
او‏‎ و‏‎ "ص‌ 21‏‎.بودن‌‏‎ قشنگ‌‏‎ بودن‌ ، ‏‎ زيبا‏‎ دارند ، ‏‎ انتظار‏‎ من‌‏‎ از‏‎
معصوميتش‌‏‎ زندگي‌و‏‎ و‏‎ مي‌زند‏‎ سرباز‏‎ حكمي‌‏‎ پذيرفتن‌چنين‌‏‎ از‏‎
با‏‎ راوي‌‏‎ آشنايي‌‏‎.‎بپردازد‏‎ بايد‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ عصياني‌‏‎ چنين‌‏‎ بهاي‌‏‎
بر‏‎ را‏‎ ديگري‌‏‎ ساحت‌‏‎ ديگر ، ‏‎ ونژاد‏‎ تبار‏‎ مردي‌از‏‎ چيني‌ ، ‏‎ مرد‏‎
با‏‎ نمادين‌‏‎ صورت‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ آشنايي‌‏‎ اين‌‏‎.‎مي‌گشايد‏‎ او‏‎ زندگي‌‏‎
براي‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ حادثه‌اي‌‏‎ مي‌شود ، ‏‎ شروع‌‏‎ رودخانه‌‏‎ از‏‎ گذشتن‌‏‎
از‏‎ نمادي‌‏‎ رود‏‎ از‏‎ گذر‏‎.مي‌ماند‏‎ راوي‌‏‎ ذهن‌‏‎ هميشه‌در‏‎
به‌‏‎ را‏‎ جايش‌‏‎ معصوميت‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ راوي‌‏‎ زندگي‌‏‎ استحاله‌‏‎
جدا‏‎ از‏‎ استعاره‌‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎ گذر‏‎ اين‌‏‎مي‌سپارد‏‎ رسوايي‌‏‎ و‏‎ گناه‌‏‎
راوي‌‏‎ به‌‏‎ عشقش‌‏‎ كه‌‏‎ چيني‌‏‎ مرد‏‎.‎است‌‏‎ ريشه‌‏‎ و‏‎ اصل‌‏‎ از‏‎ افتادن‌‏‎
او‏‎ با‏‎ بخواهد‏‎ برگزيندو‏‎ را‏‎ او‏‎ بتواند‏‎ كه‌‏‎ نيست‌‏‎ آنقدر‏‎
جسارت‌‏‎ و‏‎ مي‌انگارد‏‎ ماحصل‌گذشته‌‏‎ خودرا‏‎ زندگي‌‏‎ كند ، ‏‎ زندگي‌‏‎
تن‌‏‎ او‏‎.سازد‏‎ عشقش‌‏‎ قرباني‌‏‎ را‏‎ مرده‌‏‎ و‏‎ هويت‌خشك‌‏‎ اين‌‏‎ ندارد‏‎
دروغين‌‏‎ عشقش‌را‏‎ كه‌‏‎ رو‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ نه‌‏‎ مي‌دهد‏‎ گذشته‌‏‎ به‌‏‎
او‏‎ چون‌‏‎ انساني‌‏‎ زندگي‌‏‎ حقايق‌‏‎ كه‌‏‎ خاطر‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ بلكه‌‏‎ مي‌يابد ، ‏‎
مي‌كند‏‎ سعي‌‏‎ عبث‌‏‎ به‌‏‎ او‏‎.‎است‌‏‎ سنت‌ها‏‎ و‏‎ گذشته‌‏‎ از‏‎ گرفته‌‏‎ بر‏‎
هيچ‌‏‎ عشق‌‏‎ كه‌‏‎ چرا‏‎ بپالايد ، ‏‎ را‏‎ گذشته‌اش‌‏‎ راوي‌‏‎ عشق‌به‌‏‎ با‏‎
به‌‏‎ او‏‎.ندارد‏‎ او‏‎ عقيم‌زندگي‌‏‎ و‏‎ خشك‌‏‎ ريشه‌هاي‌‏‎ با‏‎ قرابتي‌‏‎
پدرش‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ وميراثي‌‏‎ گذشته‌‏‎ قرباني‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ آگاه‌‏‎ خوبي‌‏‎
از‏‎ نمادي‌‏‎ و‏‎ درحكم‌‏‎ خود‏‎ چيني‌‏‎ مرد‏‎ پدر‏‎مي‌گذارد‏‎ برجا‏‎ برايش‌‏‎
با‏‎ چيني‌‏‎ مرد‏‎ رو‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ است‌ ، ‏‎ خانواده‌‏‎ سنت‌هاي‌‏‎ و‏‎ گذشته‌‏‎
در‏‎ برايش‌‏‎ خانواده‌اش‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌كند‏‎ ازدواج‌‏‎ زني‌‏‎ با‏‎ خودفريبي‌‏‎
مي‌دهد‏‎ خانواده‌‏‎ سنت‌هاي‌‏‎ به‌‏‎ تن‌‏‎ سان‌‏‎ بدين‌‏‎ و‏‎ گرفته‌اند‏‎ نظر‏‎
اين‌‏‎ و‏‎..":‎دارند‏‎ انتظار‏‎ او‏‎ از‏‎ را‏‎ محضي‌‏‎ كه‌سرسپردگي‌‏‎
بدنامي‌‏‎ موجب‏‎ آشنايي‌‏‎ اين‌‏‎"ص‌ 115‏‎.‎بوده‌‏‎ نام‌‏‎ بقاي‌‏‎ قصد‏‎ به‌‏‎ همه‌‏‎
دختر‏‎ نظرديگران‌‏‎ در‏‎ راوي‌‏‎.‎مي‌شود‏‎ مردم‌‏‎ ميان‌‏‎ در‏‎ راوي‌‏‎
حقيقتي‌كه‌‏‎ همچون‌‏‎ را‏‎ امر‏‎ اين‌‏‎ مادرش‌‏‎ چه‌‏‎ اگر‏‎.است‌‏‎ هرزه‌اي‌‏‎
اندوه‌‏‎ و‏‎ رنج‌‏‎ با‏‎ است‌ ، ‏‎ شده‌‏‎ دخترش‌تحميل‌‏‎ و‏‎ او‏‎ زندگي‌‏‎ بر‏‎
نيز‏‎ را‏‎ هرزگي‌معصوميتي‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ او‏‎ اما‏‎.مي‌پذيرد‏‎
مي‌‏‎ سرباز‏‎ پذيرفتن‌آن‌‏‎ از‏‎ ديگران‌‏‎ كه‌‏‎ معصوميتي‌‏‎ مي‌يابد ، ‏‎
هر‏‎ باشدو‏‎ مطلق‌‏‎ نمي‌تواند‏‎ ارزشي‌‏‎ هيچ‌‏‎ او‏‎ نظر‏‎ در‏‎زنند‏‎
كه‌‏‎ آنچه‌‏‎.‎دارد‏‎ پاك‌‏‎ سرشتي‌‏‎ وجودش‌‏‎ اعماق‌‏‎ گناهكاري‌در‏‎ انسان‌‏‎
جهاني‌‏‎ چنين‌‏‎ در‏‎ چرا‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ كند‏‎ دركش‌‏‎ نمي‌تواند‏‎ وي‌‏‎
معصوميت‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ من‌‏‎ حرف‌‏‎ ولي‌‏‎":مي‌انجامد‏‎ شر‏‎ به‌‏‎ نيكي‌‏‎
كسي‌‏‎ راوي‌‏‎ مادر‏‎ نظر‏‎ در‏‎"ص‌ 94‏‎.‎بيانجامد‏‎ رسوايي‌‏‎ به‌‏‎ بايد‏‎ چرا‏‎
دست‌‏‎ از‏‎ معصوميتش‌را‏‎ ناخواه‌‏‎ خواه‌‏‎ باشد ، ‏‎ بخواهدخودش‌‏‎ كه‌‏‎
براي‌‏‎":‎مي‌شود‏‎ ديگران‌‏‎ خوشايند‏‎ وحشتناكي‌‏‎ طرز‏‎ به‌‏‎ و‏‎ مي‌دهد‏‎
تو‏‎ كه‌‏‎ اين‌است‌‏‎ چيز ، ‏‎ هر‏‎ از‏‎ جدا‏‎ وعلتش‌ ، ‏‎ خوشايندي‌‏‎ اينها‏‎
مي‌رسيم‌ ، ‏‎ داستان‌‏‎ پايان‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ همچنان‌‏‎ "ص‌ 94‏‎هستي‌‏‎ خودت‌‏‎
تنها‏‎ ديگر‏‎ او‏‎.‎مي‌دهد‏‎ دست‌‏‎ از‏‎ را‏‎ يك‌كسانش‌‏‎ به‌‏‎ يك‌‏‎ راوي‌‏‎
نوشتن‌‏‎ ياري‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ زيستن‌‏‎ به‌‏‎ قادر‏‎ نوشتن‌‏‎ با‏‎ فقط‏‎ و‏‎ است‌‏‎
دراعماق‌‏‎ را‏‎ عشق‌‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ زنده‌‏‎ ديگر‏‎ بار‏‎ را‏‎ گذشته‌اش‌‏‎
از‏‎ كه‌‏‎ رنجي‌‏‎ دوراس‌‏‎ مارگريت‌‏‎ باور‏‎ به‌‏‎.‎مي‌يابد‏‎ باز‏‎ وجودش‌‏‎
عميقترو‏‎ بسي‌‏‎ شويم‌‏‎ مي‌‏‎ متحمل‌‏‎ زندگي‌‏‎ در‏‎ ورزيدن‌‏‎ نفرت‌‏‎
.مي‌بريم‌‏‎ بودن‌‏‎ عاشق‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ رنجي‌‏‎ از‏‎ ويران‌كننده‌تر‏‎
نيست‌ ، ‏‎ خواه‌‏‎ آسان‌‏‎ خواننده‌‏‎ براي‌‏‎ مناسبي‌‏‎ نويسنده‌‏‎ دوراس‌‏‎
ودوست‌‏‎ كند‏‎ پيش‌بيني‌‏‎ را‏‎ چيز‏‎ همه‌‏‎ مي‌خواهد‏‎ كه‌‏‎ خواننده‌اي‌‏‎
انتظارشان‌‏‎ او‏‎ كه‌‏‎ بدهد‏‎ رخ‌‏‎ اتفاقاتي‌درداستان‌‏‎ آن‌‏‎ مي‌دارد‏‎
بيشترمورددلخواه‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ دوراس‌نويسنده‌اي‌‏‎.‎مي‌كشد‏‎ را‏‎
دريا‏‎ به‌‏‎ دل‌‏‎ و‏‎ كردن‌‏‎ خطر‏‎ نوعي‌‏‎ دوراس‌‏‎ آثار‏‎ خواندن‌‏‎.است‌‏‎ خواص‌‏‎
را‏‎ خود‏‎ رامي‌طلبدكه‌‏‎ دوراس‌خواننده‌اي‌‏‎ آثار‏‎.‎است‌‏‎ زدن‌‏‎
.است‌‏‎ كرده‌‏‎ آماده‌‏‎ ناگواري‌‏‎ حادثه‌‏‎ اتفاق‌و‏‎ هر‏‎ براي‌‏‎
دل‌راه‌‏‎ به‌‏‎ بيمي‌‏‎ باورهايش‌‏‎ شكستن‌‏‎ درهم‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ خواننده‌اي‌‏‎
صبر ، ‏‎ به‌‏‎ نياز‏‎ و‏‎ است‌‏‎ اثري‌‏‎ چنين‌‏‎ درست‌‏‎"عاشق‌‏‎" رمان‌‏‎.‎نمي‌دهد‏‎
حاصل‌‏‎ رنج‌‏‎ و‏‎ بردباري‌وتامل‌‏‎ اين‌‏‎ اما‏‎ دارد‏‎ تامل‌‏‎ و‏‎ بردباري‌‏‎
پايان‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ داستان‌‏‎ وقتي‌‏‎ نمي‌ماند ، ‏‎ آن‌بي‌پاداش‌باقي‌‏‎ از‏‎
حقيقت‌‏‎ و‏‎ عشق‌‏‎ اززندگي‌ ، ‏‎ گونه‌اي‌‏‎ ديگر‏‎ مي‌رسانيم‌منظر‏‎
ياري‌آن‌ ، ‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ منظري‌‏‎ مي‌شود ، ‏‎ هويدا‏‎ ديدگانمان‌‏‎ مقابل‌‏‎
زندگيمان‌روشني‌‏‎ گرفته‌‏‎ قرار‏‎ سايه‌‏‎ در‏‎ و‏‎ نقاطتاريك‌‏‎
روبين‌‏‎ قاسم‌‏‎ آقاي‌‏‎ توانا‏‎ و‏‎ ارجمند‏‎ مترجم‌‏‎ از‏‎ بايد‏‎.‎مي‌گيرند‏‎
اين‌‏‎ امكان‌خواندن‌‏‎ زيبا‏‎ ترجمه‌اي‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ باشيم‌‏‎ سپاسگزار‏‎
.كرده‌اند‏‎ فراهم‌‏‎ زبان‌‏‎ فارسي‌‏‎ خواننده‌‏‎ براي‌‏‎ را‏‎ اثر‏‎

دارد‏‎ اميدواري‌‏‎ جاي‌‏‎ مدرن‌‏‎ پست‌‏‎ شعر‏‎


آمده‌‏‎ عمل‌‏‎ به‌‏‎ خوبي‌‏‎ آزمايش‌هاي‌‏‎ جديد‏‎ درهمين‌سبك‌هاي‌‏‎
داشت‌‏‎ اميد‏‎ ومي‌توان‌‏‎
آيد‏‎ وكاملتري‌بوجود‏‎ بهتر‏‎ جريان‌ ، شكوفايي‌‏‎ اين‌‏‎ بطن‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎
:اشاره‌‏‎
نقدهاي‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ ايران‌‏‎ شعر‏‎ منتقدان‌‏‎ دستغيباز‏‎ عبدالعلي‌‏‎
.است‌‏‎ شده‌‏‎ شناخته‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ اصحاب‏‎ ميان‌‏‎ در‏‎ او‏‎ ادبي‌‏‎
در‏‎ ندارد ، دستغيب ، ‏‎ مخاطب‏‎ چرا‏‎ امروز‏‎ شعر‏‎ كه‌‏‎ باره‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎
امروز‏‎ جامعه‌‏‎ در‏‎ شعري‌‏‎ گروههاي‌‏‎ تقسيم‌بندي‌‏‎ به‌‏‎ ابتدا‏‎
اين‌‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎.‎دهد‏‎ مي‌‏‎ قرار‏‎ نظر‏‎ مورد‏‎ گروه‌را‏‎ دو‏‎ و‏‎ پرداخته‌‏‎
دارند‏‎ هستي‌‏‎ به‌‏‎ متفاوتي‌‏‎ نگاه‌‏‎ گروه‌‏‎ دو‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ يك‌‏‎ هر‏‎ محقق‌ ، ‏‎
.مي‌شود‏‎ يكديگرجدا‏‎ از‏‎ نيز‏‎ آنها‏‎ شعر‏‎ كه‌‏‎ جاست‌‏‎ همين‌‏‎ از‏‎ و‏‎
اميدواري‌‏‎ جاي‌‏‎ امروز ، ‏‎ جوانان‌‏‎ شعر‏‎ است‌‏‎ باور‏‎ اين‌‏‎ وي‌بر‏‎
.كند‏‎ پيدا‏‎ خود‏‎ مناسبي‌براي‌‏‎ جاي‌‏‎ مي‌تواند‏‎ و‏‎ دارد‏‎
دستغيب‏‎ عبدالعلي‌‏‎
قضاوت‌‏‎ دو‏‎ شده‌ ، ‏‎ سروده‌‏‎ اخير‏‎ دهه‌‏‎ دو‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ شعرهايي‌‏‎ درباره‌‏‎
طرفدار‏‎ و‏‎ مدرن‌‏‎ ادبيات‌‏‎ به‌‏‎ معتقد‏‎ گروهي‌‏‎.دارد‏‎ وجود‏‎ متضاد‏‎
فارسي‌به‌خصوص‌‏‎ شعر‏‎ معتقدند‏‎ دسته‌‏‎ اين‌‏‎ است‌ ، ‏‎ نوآوري‌معتدل‌‏‎
شعر‏‎ معماري‌‏‎ و‏‎ الفاظ‏‎ سراغ‌‏‎ و‏‎ انحراف‌رفته‌‏‎ به‌‏‎ اخير‏‎ دهه‌‏‎ در‏‎
شاعر‏‎ تجربي‌شخص‌‏‎ دنياي‌‏‎ و‏‎ فرديت‌‏‎ سوي‌‏‎ كلي‌به‌‏‎ طور‏‎ به‌‏‎ و‏‎
الفاظو‏‎ آن‌‏‎ كه‌‏‎ آنجا‏‎ از‏‎ گروه‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎.‎است‌‏‎ كرده‌‏‎ حركت‌‏‎
بنابراين‌شنوندگان‌‏‎ هستند ، ‏‎ خصوصي‌‏‎ و‏‎ فردي‌‏‎ خيلي‌‏‎ تجربه‌ها‏‎
از‏‎ شاعراني‌‏‎ چنين‌‏‎ استفاده‌‏‎.است‌‏‎ داده‌‏‎ دست‌‏‎ از‏‎ را‏‎ خود‏‎
نظريه‌هاي‌‏‎ بويژه‌‏‎ خوانندگان‌‏‎ براي‌‏‎ دسترس‌‏‎ غيرقابل‌‏‎ نظريه‌هاي‌‏‎
با‏‎ را‏‎ نسبتش‌‏‎ و‏‎ آورده‌‏‎ بوجود‏‎ ومبهم‌‏‎ لغزان‌‏‎ فضاي‌‏‎ پسامدرن‌ ، ‏‎
نيما‏‎ جرياني‌كه‌‏‎ همچنين‌‏‎ نئوكلاسيك‌و‏‎ شعر‏‎ و‏‎ كلاسيك‌‏‎ شعر‏‎
است‌‏‎ الفاظي‌‏‎ به‌‏‎ وغالباشبيه‌‏‎ است‌‏‎ داده‌‏‎ دست‌‏‎ از‏‎ آورد‏‎ بوجود‏‎
.مي‌آورند‏‎ زبان‌‏‎ بر‏‎ كودكان‌‏‎ كه‌‏‎
كه‌‏‎ باورند‏‎ اين‌‏‎ بر‏‎ دارند‏‎ قرار‏‎ قطبمخالف‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ ديگر‏‎ عده‌‏‎
پايه‌‏‎ بر‏‎ آنها‏‎ پيروان‌‏‎ و‏‎ نيما‏‎ شعر‏‎ و‏‎ كلاسيك‌‏‎ شعر‏‎ اساس‌‏‎
را‏‎ خود‏‎ كليت‌‏‎ امروز‏‎ كليت‌ها‏‎ آن‌‏‎ كه‌‏‎ شده‌‏‎ استوار‏‎ كليت‌هايي‌‏‎
طور‏‎ به‌‏‎ اينها‏‎ندارند‏‎ را‏‎ لازم‌‏‎ وجامعيت‌‏‎ داده‌اند‏‎ دست‌‏‎ از‏‎
اشعار‏‎ مايه‌هاي‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ دهه‌ 40‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ مي‌كنند‏‎ عنوان‌‏‎ مثال‌‏‎
حالا‏‎ بود ، ‏‎ زمان‌‏‎ آن‌‏‎ دولت‌‏‎ با‏‎ مبارزه‌‏‎ اخوان‌‏‎ و‏‎ شاملو‏‎ نيما ، ‏‎
بود‏‎ ديگري‌‏‎ بحث‌‏‎ شكست‌ ، ‏‎ يا‏‎ مي‌رسيد‏‎ پيروزي‌‏‎ به‌‏‎ مبارزه‌‏‎ اين‌‏‎
مبارز‏‎ شاعران‌‏‎ و‏‎ مبارزه‌‏‎ جانب‏‎ به‌‏‎ حق‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ آن‌‏‎ مسلم‌‏‎ ولي‌‏‎
بوديعني‌‏‎ ظلمت‌‏‎ و‏‎ نور‏‎ قديمي‌‏‎ جدال‌‏‎ همان‌‏‎ واقع‌‏‎ اين‌در‏‎.است‌‏‎
در‏‎ و‏‎ نظر‏‎ عالم‌‏‎ در‏‎ دوتايي‌‏‎ و‏‎ دوگانگي‌‏‎ يك‌‏‎ كنيم‌‏‎ قبول‌‏‎ اينكه‌‏‎
در‏‎ تضاد‏‎ و‏‎ دوگانگي‌‏‎ باوري‌به‌‏‎ چنين‌‏‎.‎دارد‏‎ وجود‏‎ عمل‌‏‎ عالم‌‏‎
هم‌‏‎ نوزدهم‌‏‎ قرن‌‏‎ فلسفه‌‏‎ در‏‎ وحتي‌‏‎ باستان‌‏‎ ايران‌‏‎ و‏‎ يونان‌‏‎
هاي‌‏‎"دوتايي‌‏‎" اين‌‏‎ به‌‏‎ جديد‏‎ شعري‌‏‎ جنبش‌‏‎ اما‏‎.است‌‏‎ متبلور‏‎
تمايزرا‏‎ مفهوم‌‏‎ تضاد ، ‏‎ مفهوم‌‏‎ جاي‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ نيست‌‏‎ متضادمعتقد‏‎
آمپرسيون‌‏‎ يك‌‏‎ تحت‌تاثير‏‎ ما‏‎ يعني‌‏‎.‎مي‌آورند‏‎ ميان‌‏‎ به‌‏‎
همه‌‏‎ بر‏‎ حسي‌‏‎ تاثيرات‌‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ داريم‌‏‎ قرار‏‎ شديدي‌‏‎(حسي‌‏‎ تاثير‏‎)
.(اكسپرسيون‌‏‎)‎مي‌كند‏‎ بيان‌‏‎ را‏‎ وخودش‌‏‎ مي‌گذارد‏‎ اثر‏‎ ما‏‎ اندام‌‏‎
را‏‎ جديدي‌‏‎ دنياي‌‏‎ آنها‏‎ جديد ، ‏‎ شاعران‌‏‎ از‏‎ دسته‌‏‎ اين‌‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎
تعداد‏‎ به‌‏‎ و‏‎ ندارد‏‎ تفسير‏‎ يك‌‏‎ اولاشعر‏‎ كه‌‏‎ كرده‌اند‏‎ كشف‌‏‎
شعر‏‎ عقلاني‌‏‎ شاعر ، ‏‎ ثانيا‏‎ و‏‎ دارد‏‎ تفسيروجود‏‎ خوانندگان‌‏‎
آن‌‏‎ نتيجه‌‏‎.‎مي‌كند‏‎ بيان‌‏‎ را‏‎ ما‏‎ شعر ، ‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎ و‏‎ نمي‌گويد‏‎
نفس‌‏‎ در‏‎ كمتر ، ‏‎ يا‏‎ بيشتر‏‎ يا‏‎ ميليون‌باشد‏‎ يك‌‏‎ خواننده‌‏‎ كه‌‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ آن‌‏‎ گروه‌‏‎ اين‌‏‎ ميان‌‏‎ رايج‌‏‎ عقيده‌‏‎ندارد‏‎ تاثيري‌‏‎ امر‏‎
ما‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ قرارمي‌دهيم‌‏‎ شعري‌‏‎ اختيار‏‎ در‏‎ را‏‎ خود‏‎ ما‏‎
.شود‏‎ ساخته‌‏‎ و‏‎ گرفته‌‏‎ قرار‏‎ ما‏‎ اختيار‏‎ در‏‎ شعر‏‎ آن‌‏‎ نه‌‏‎ مي‌جوشد‏‎
بخواند‏‎ را‏‎ شعر‏‎ آن‌‏‎ خواننده‌ ، ‏‎ كه‌‏‎ نيست‌‏‎ مهم‌‏‎ ديگر‏‎ اساس‌‏‎ براين‌‏‎
.نخواند‏‎ يا‏‎ كند‏‎ حفظ‏‎ و‏‎
خوانندگان‌‏‎ اشعار‏‎ نوع‌‏‎ اين‌‏‎ هم‌‏‎ غرب‏‎ در‏‎ گفت‌‏‎ البته‌بايد‏‎
آن‌‏‎ خلاصه‌‏‎.‎باشد‏‎ داشته‌‏‎ مخاطب‏‎ كه‌‏‎ نيست‌‏‎ شعري‌‏‎ و‏‎ ندارد‏‎ زيادي‌‏‎
كليد‏‎ و‏‎ بيايد‏‎ شعر‏‎ اين‌‏‎ سراغ‌‏‎ به‌‏‎ بايد‏‎ است‌‏‎ اهلش‌‏‎ كه‌‏‎ كسي‌‏‎ كه‌‏‎
.بيابد‏‎ تفسير‏‎ و‏‎ معنا‏‎ خودش‌‏‎ براي‌‏‎ خودش‌‏‎ و‏‎ كند‏‎ پيدا‏‎ بحث‌را‏‎
اين‌‏‎ كوشش‌‏‎ و‏‎ تلاش‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ مي‌رسدآن‌‏‎ من‌‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎ آنچه‌‏‎ اما‏‎
.است‌‏‎ نكرده‌‏‎ پيدا‏‎ وعامي‌‏‎ قبول‌‏‎ قابل‌‏‎ شكل‌‏‎ هنوز‏‎ نوجو‏‎ جوانان‌‏‎
كه‌‏‎ موافقم‌‏‎ يعني‌‏‎ موافقم‌ ، ‏‎ جريان‌‏‎ اين‌‏‎ با‏‎ من‌‏‎ حال‌‏‎ عين‌‏‎ در‏‎
آمده‌‏‎ عمل‌‏‎ به‌‏‎ خوبي‌‏‎ آزمايش‌هاي‌‏‎ جديد‏‎ درهمين‌سبك‌هاي‌‏‎
بهتر‏‎ جريان‌ ، شكوفايي‌‏‎ اين‌‏‎ بطن‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ داشت‌‏‎ اميد‏‎ ومي‌توان‌‏‎
.آيد‏‎ وكاملتري‌بوجود‏‎

كتاب‏‎ معرفي‌‏‎


حافظ‏‎ ديوان‌‏‎

سجادي‌ ، ‏‎ سيدصادق‌‏‎ كوشش‌‏‎ به‌‏‎ كهن‌‏‎ بسيار‏‎ نويافته‌‏‎ نسخه‌‏‎ براساس‌‏‎
روز‏‎ فكر‏‎ انتشارات‌‏‎:‎ناشر‏‎ /بهراميان‌‏‎ علي‌‏‎
و‏‎ شعر‏‎ از‏‎ تلفيقي‌‏‎ و‏‎ لفظ‏‎ و‏‎ انديشه‌‏‎ از‏‎ آميزه‌اي‌‏‎ حافظ‏‎ كلام‌‏‎
حياتي‌‏‎ غزل‌ ، ‏‎ قالب‏‎ در‏‎ بيان‌‏‎ آراستگي‌‏‎ نهايت‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ فلسفه‌‏‎
و‏‎ است‌‏‎ حافظ‏‎ غزل‌‏‎ فارسي‌ ، ‏‎ زبان‌‏‎ در‏‎ كمال‌‏‎است‌‏‎ يافته‌‏‎ جاودانه‌‏‎
در‏‎ كه‌‏‎ انساني‌‏‎ نبوغ‌‏‎ و‏‎ انديشه‌‏‎ خرد ، ‏‎ از‏‎ است‌‏‎ معجوني‌‏‎ حافظ‏‎ غزل‌‏‎
و‏‎ قرون‌‏‎ در‏‎ كلامش‌‏‎ سحر‏‎ با‏‎ زيست‌ ، ‏‎ غمگنانه‌‏‎ هجري‌‏‎ هشتم‌‏‎ قرن‌‏‎
روزها ، ‏‎ اين‌‏‎ روز ، ‏‎ فكر‏‎ انتشارات‌‏‎.‎پيوست‌‏‎ جاودانگي‌‏‎ به‌‏‎ اعصار‏‎
بسيار‏‎ نويافته‌‏‎ نسخه‌‏‎ براساس‌‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ حافظ‏‎ ديوان‌‏‎ جديدترين‌‏‎
با‏‎ شده‌‏‎ تنظيم‌‏‎ بهراميان‌‏‎ علي‌‏‎ و‏‎ سجادي‌‏‎ سيدصادق‌‏‎ كوشش‌‏‎ به‌‏‎ كهن‌‏‎
توضيح‌‏‎.‎است‌‏‎ داده‌‏‎ قرار‏‎ علاقه‌مندان‌‏‎ دسترس‌‏‎ در‏‎ نفيس‌‏‎ چاپي‌‏‎
كار‏‎ مجموعه‌‏‎ اين‌‏‎ ابيات‌‏‎ معناي‌‏‎ و‏‎ واژه‌ها‏‎
.است‌‏‎ "نيسي‌‏‎ برگ‌‏‎ كاظم‌‏‎"
(شعر‏‎ گزينه‌‏‎)‎ تايوا‏‎ تسوه‌‏‎ مارينا‏‎

از‏‎ بيش‌‏‎ بودن‌ ، ‏‎ زن‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ روسي‌‏‎ بنام‌‏‎ شاعران‌‏‎ از‏‎ تسوه‌تايوا‏‎
قدرت‌‏‎ را‏‎ شاعرشدنش‌‏‎ بگيرد ، ‏‎ را‏‎ او‏‎ فعاليت‌‏‎ و‏‎ كار‏‎ امكان‌‏‎ كه‌‏‎ آن‌‏‎
كرد‏‎ ايجاد‏‎ وي‌‏‎ در‏‎ را‏‎ حسي‌‏‎ طاقت‌فرسا ، ‏‎ و‏‎ سخت‌‏‎ زندگي‌‏‎.‎بخشيد‏‎
.اوست‌‏‎ شعرهاي‌‏‎ اصلي‌‏‎ درونمايه‌‏‎ كه‌‏‎
رسيده‌‏‎ چاپ‌‏‎ به‌‏‎ پراكنده‌‏‎ طور‏‎ به‌‏‎ شعرهايي‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ او‏‎ از‏‎
را‏‎ او‏‎ از‏‎ اشعاري‌‏‎ (مصطفوي‌‏‎) حسن‌زاده‌‏‎ فريده‌‏‎ اما‏‎ است‌ ، ‏‎
نسيم‌‏‎ كتاب‏‎ اين‌‏‎ ناشر‏‎.‎است‌‏‎ كرده‌‏‎ منتشر‏‎ زبان‌‏‎ دو‏‎ به‌‏‎ و‏‎ گردآوري‌‏‎
.است‌‏‎ رسانده‌‏‎ چاپ‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ صفحه‌‏‎ در 205‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ دانش‌‏‎

شعر‏‎


سايه‌‏‎ به‌‏‎ سايه‌‏‎
موحد‏‎ ضياء‏‎
مي‌رود‏‎ راه‌‏‎ پايت‌‏‎ پابه‌‏‎ آرام‌ ، ‏‎ كنارت‌‏‎
بهترمي‌بيند‏‎ را‏‎ اين‌‏‎ كاج‌‏‎ درخت‌‏‎
بيهوشند‏‎ پرندگان‌‏‎
اما‏‎ مي‌بيند‏‎ گربه‌‏‎ و‏‎
آورد‏‎ نمي‌‏‎ خويش‌‏‎ روي‌‏‎ به‌‏‎
ديگرند‏‎ جنس‌‏‎ از‏‎ ولي‌‏‎ سگان‌‏‎
منه‌‏‎ پا‏‎ بي‌ماه‌‏‎ شب ، ‏‎ درون‌‏‎
تاريك‌‏‎ شبان‌‏‎
فريبكارند‏‎
مي‌داند‏‎ بهتر‏‎ را‏‎ اين‌‏‎ كاج‌‏‎ درخت‌‏‎
غربت‌‏‎
ميرباذل‌‏‎ سيدعلي‌‏‎
دريا ، ‏‎ است‌‏‎ غريب‏‎
آسمان‌‏‎ تشنگي‌‏‎ در‏‎
آسمان‌ ، ‏‎ است‌‏‎ غريب‏‎
دلتنگي‌جنگل‌‏‎ در‏‎
جنگل‌ ، ‏‎ است‌‏‎ غريب‏‎
.كوه‌‏‎ خستگي‌‏‎ در‏‎
زده‌ايست‌‏‎ شبيخون‌‏‎ قافله‌‏‎ زمين‌‏‎ و‏‎
من‌‏‎ غربت‌‏‎ در‏‎
آواره‌گي‌ام‌‏‎ انتهاي‌‏‎ نمي‌دانستم‌‏‎
بود ، ‏‎ شعري‌‏‎ اولين‌‏‎
!سرود‏‎ تولدم‌‏‎ بر‏‎ باران‌‏‎ كه‌‏‎
است‌ ، ‏‎ بزرگ‌من‌‏‎ راز‏‎ اين‌‏‎
گلي‌‏‎ آن‌‏‎ نگاه‌‏‎ در‏‎ شده‌‏‎ پنهان‌‏‎ كه‌‏‎
.شماست‌‏‎ به‌‏‎ خيره‌‏‎ كه‌‏‎
آيا‏‎ هست‌‏‎ كسي‌‏‎
زندي‌‏‎ محمد‏‎
نيستم‌‏‎ ستاره‌‏‎
اما‏‎
سالهاست‌‏‎
پهندشت‌‏‎ اين‌‏‎ بر‏‎
شده‌ام‌‏‎ پرچ‌‏‎
هست‌؟‏‎ كسي‌‏‎ آيا‏‎
آيا؟‏‎ هست‌‏‎ كسي‌‏‎
كند‏‎ عوض‌‏‎ من‌‏‎ با‏‎ را‏‎ جايش‌‏‎

شد‏‎ برگزار‏‎ "همدان‌‏‎ استان‌‏‎ شاعران‌‏‎" همايش‌‏‎


حكيم‌‏‎ زادروز‏‎ مناسبت‌‏‎ به‌‏‎ "همدان‌‏‎ استان‌‏‎ شاعران‌‏‎" همايش‌‏‎
محل‌‏‎ ايران‌در‏‎ حماسه‌سراي‌‏‎ شاعر‏‎ "فردوسي‌‏‎ ابوالقاسم‌‏‎ "
.شد‏‎ برگزار‏‎ همدان‌‏‎ شهر‏‎ فجر‏‎ سرسراي‌‏‎
در‏‎ سخناني‌‏‎ طي‌‏‎ همدان‌‏‎ اسلامي‌‏‎ ارشاد‏‎ و‏‎ فرهنگ‌‏‎ مديركل‌‏‎
بزرگترين‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ سرودن‌‏‎ با‏‎ فردوسي‌‏‎:گفت‌‏‎ آيين‌‏‎ اين‌‏‎
فرهنگ‌‏‎ احياي‌‏‎ در‏‎ عمده‌اي‌‏‎ نقش‌‏‎ جهان‌‏‎ حماسي‌‏‎ شاهكارهاي‌‏‎
.است‌‏‎ كرده‌‏‎ ايفا‏‎ ايراني‌‏‎ ادب‏‎ و‏‎
گونه‌اي‌‏‎ به‌‏‎ شاهنامه‌‏‎ شعرهاي‌‏‎:‎افزود‏‎ "اسماعيلي‌‏‎ عليرضا‏‎"
قرنهاي‌‏‎ گذشت‌‏‎ برغم‌‏‎ نيز‏‎ امروزه‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ شده‌‏‎ سروده‌‏‎
.درمي‌آورد‏‎ جوشش‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ ايراني‌‏‎ پاك‌‏‎ خون‌‏‎ متمادي‌‏‎
عواطف‌‏‎ ترويج‌‏‎ و‏‎ احياء‏‎ ضمن‌‏‎ فردوسي‌‏‎ شاهنامه‌‏‎:گفت‌‏‎ وي‌‏‎
.كرد‏‎ تقويت‌‏‎ نيز‏‎ را‏‎ ديني‌‏‎ ارزشهاي‌‏‎ ملي‌ ، ‏‎ پاك‌‏‎ احساسات‌‏‎ و‏‎
استان‌‏‎ برجسته‌‏‎ شاعران‌‏‎ از‏‎ تن‌‏‎ آيين‌ 30‏‎ اين‌‏‎ ادامه‌‏‎ در‏‎
حكيم‌‏‎ شخصيت‌‏‎ وصف‌‏‎ در‏‎ سروده‌هايي‌‏‎ و‏‎ اشعار‏‎ همدان‌‏‎
.كردند‏‎ قرائت‌‏‎ موضوعات‌‏‎ ساير‏‎ و‏‎ فردوسي‌‏‎ ابوالقاسم‌‏‎
"ياران‌‏‎ ياد‏‎" عنوان‌‏‎ با‏‎ فيلمي‌‏‎ نيز‏‎ مراسم‌‏‎ اين‌‏‎ پايان‌‏‎ در‏‎
شعراي‌‏‎ آثار‏‎ و‏‎ زندگينامه‌‏‎ آن‌‏‎ طي‌‏‎ كه‌‏‎ درآمد‏‎ نمايش‌‏‎ به‌‏‎
و‏‎ "همداني‌‏‎ مفتون‌‏‎" ‎‏‏،‏‎"عشقي‌‏‎ ميرزاده‌‏‎" جمله‌‏‎ از‏‎ همدان‌‏‎
.شد‏‎ معرفي‌‏‎ "همداني‌‏‎ غبار‏‎"
وارشاد‏‎ فرهنگ‌‏‎ كل‌‏‎ اداره‌‏‎ همت‌‏‎ به‌‏‎ يكروزه‌‏‎ همايش‌‏‎ اين‌‏‎
.شد‏‎ برگزار‏‎ شهرداري‌همدان‌‏‎ همكاري‌‏‎ و‏‎ اسلامي‌‏‎


Copyright 1996-2001 HAMSHAHRI, All rights reserved.
HTML Production by Hamshahri Computer Center.