شماره‌ 2910‏‎ ‎‏‏،‏‎Nov.26,2002 آذر1381 ، ‏‎ شنبه‌ 5‏‎ سه‌‏‎
Front Page
Internal Politics
International
Economy
Banking and Stocks
World Economy
Water and Agriculture
Business
Councils
Transportation
Thought
Metropolitan
Life
Metropolis
Business
Stocks
Sports
World Sports
Religion
Science/Culture
Musical
Policy Globe
Art World
Sport World
Culture World
Internal Politics
Life World
Economy World
Informatic
Last Page
(ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ حكومت‌‏‎ در‏‎ اخلاق‌‏‎


(ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ اميرالمومنين‌‏‎ الموحدين‌‏‎ مولي‌‏‎ شهادت‌‏‎ سالروز‏‎ رمضان‌‏‎ مناسبت‌ 21‏‎ به‌‏‎

آن‌‏‎ صفات‌‏‎ همه‌‏‎.‎است‌‏‎ حقيقت‌‏‎ حق‌و‏‎ به‌‏‎ پيوستگي‌‏‎ در‏‎ مومنان‌‏‎ رشك‌‏‎ و‏‎ انسانيت‌‏‎ عالم‌‏‎ اسوه‌‏‎ (‎ع‌‏‎)‎علي‌‏‎
هر‏‎ از‏‎ اين‌‏‎ بنابر‏‎ و‏‎ است‌‏‎ راستي‌‏‎ راه‌‏‎ سالكان‌‏‎ و‏‎ حق‌‏‎ مردان‌‏‎ رهنماي‌‏‎ بي‌همتا ، ‏‎ و‏‎ بزرگ‌‏‎ ابرمرد‏‎
.گرفت‌‏‎ بهره‌ها‏‎ مي‌بايد‏‎ نخستين‌‏‎ امام‌‏‎ محضر‏‎ از‏‎ آموزش‌‏‎ و‏‎ يادكرد‏‎ براي‌‏‎ فرصتي‌‏‎
و‏‎ سرمشق‌‏‎ علي‌‏‎ فرامين‌‏‎ و‏‎ راه‌‏‎ و‏‎ تسليت‌‏‎ همگان‌‏‎ بر‏‎است‌‏‎ (ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ امام‌‏‎ شهادت‌‏‎ سالروز‏‎ رمضان‌‏‎ ‎‏‏21‏‎
.باد‏‎ بشريت‌‏‎ درس‌آموز‏‎
* * *
و‏‎ شيرين‌‏‎ كردن‌‏‎ كار‏‎ شد ، ‏‎ با‏‎ داشته‌‏‎ حضور‏‎ و‏‎ وجود‏‎ انسان‌‏‎ كاري‌‏‎ زندگي‌‏‎ در‏‎ اداري‌‏‎ اخلاق‌‏‎ اگر‏‎
پيشرفت‌‏‎ و‏‎ مردم‌‏‎ رضايت‌‏‎ و‏‎ سو‏‎ يك‌‏‎ از‏‎ خودشكوفايي‌‏‎ و‏‎ رضايتمندي‌‏‎ احساس‌‏‎ و‏‎ شغلي‌‏‎ رضايت‌‏‎ با‏‎ توام‌‏‎
و‏‎ رحمتها‏‎ بارش‌‏‎ و‏‎ خالق‌‏‎ رضايت‌‏‎ موجب‏‎ نتيجه‌‏‎ در‏‎ و‏‎ است‌‏‎ سوي‌‏‎ ديگر‏‎ از‏‎ كار‏‎ شكوفايي‌‏‎ و‏‎ امور‏‎
:است‌‏‎ كرده‌‏‎ يادآوري‌‏‎ چنين‌‏‎ اشتر‏‎ مالك‌‏‎ عهدنامه‌‏‎ پايان‌‏‎ در‏‎ (ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ اميرالمومنين‌‏‎.او‏‎ بركتهاي‌‏‎
گونه‌‏‎ هر‏‎ انجام‌‏‎ بر‏‎ او‏‎ بزرگ‌‏‎ قدرت‌‏‎ و‏‎ راست‌‏‎ او‏‎ كه‌‏‎ فراگير‏‎ رحمتي‌‏‎ با‏‎ خواهم‌‏‎ مي‌‏‎ خدا‏‎ از‏‎ من‌‏‎ و‏‎"
در‏‎ آشكار‏‎ عذري‌‏‎ داشتن‌‏‎ از‏‎ ;بود‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ او‏‎ خشنودي‌‏‎ آنچه‌‏‎ در‏‎ دهد‏‎ توفيق‌‏‎ را‏‎ وتو‏‎ من‌‏‎ كه‌‏‎ درخواست‌ ، ‏‎
تمامي‌‏‎ و‏‎ شهرها‏‎ در‏‎ نيك‌‏‎ آثار‏‎ و‏‎ بندگانش‌‏‎ ميان‌‏‎ نيكو‏‎ نام‌‏‎ واگذاردن‌‏‎ و‏‎ آفريدگانش‌‏‎ و‏‎ او‏‎ پيشگاه‌‏‎
.كرامت‌‏‎ فراواني‌‏‎ و‏‎ نعمت‌‏‎

اشتر‏‎ مالك‌‏‎ و‏‎ خود‏‎ براي‌‏‎ امور ، ‏‎ اداره‌‏‎ در‏‎ جامع‌‏‎ عهدنامه‌اي‌‏‎ بيان‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ (‎ع‌‏‎)علي‌‏‎ مومنان‌‏‎ امير‏‎
مايه‌‏‎ كه‌‏‎ خشنودي‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ خداوند‏‎ خوشنودي‌‏‎ آنچه‌‏‎ در‏‎ مي‌شود‏‎ توفيق‌‏‎ خواستار‏‎ خداوند‏‎ از‏‎
خداوند‏‎ برابر‏‎ در‏‎ بتوان‌‏‎ كه‌‏‎ گونه‌اي‌‏‎ به‌‏‎ است‌‏‎ مردمان‌‏‎ به‌‏‎ خدمتگزاري‌‏‎ سبب‏‎ به‌‏‎ خداست‌‏‎ بركت‌‏‎ و‏‎ رحمت‌‏‎
ميان‌‏‎ نيكو‏‎ نام‌‏‎ گذاشتن‌‏‎ باقي‌‏‎ نيز‏‎ و‏‎ داشت‌‏‎ وظايف‌‏‎ دادن‌‏‎ انجام‌‏‎ نيكو‏‎ در‏‎ آشكار‏‎ عذري‌‏‎ آفريدگانش‌‏‎ و‏‎
.است‌‏‎ توحيدي‌‏‎ اخلاق‌‏‎ جلوه‌‏‎ والاترين‌‏‎ و‏‎ بهترين‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ ;شهرها‏‎ در‏‎ نيك‌‏‎ آثار‏‎ و‏‎ او‏‎ بندگان‌‏‎
پايه‌هاي‌‏‎ بر‏‎ عمل‌‏‎ و‏‎ كار‏‎ عرصه‌‏‎ در‏‎ مطلق‌ ، ‏‎ كمال‌‏‎ جهت‌‏‎ در‏‎ انسان‌‏‎ استعدادهاي‌‏‎ شكوفايي‌‏‎ و‏‎ رشد‏‎
.است‌‏‎ اداري‌‏‎ اخلاق‌‏‎
.مطلق‌‏‎ كمال‌‏‎ جهت‌‏‎ در‏‎ جامعه‌‏‎ و‏‎ انسان‌‏‎ شكوفايي‌‏‎ بستر‏‎ و‏‎ زمينه‌‏‎ محو‏‎ يعني‌‏‎ اداري‌‏‎ اخلاق‌‏‎ فقدان‌‏‎
و‏‎ سقوط‏‎ احساس‌‏‎ و‏‎ بطالت‌ ، ‏‎ احساس‌‏‎ و‏‎ خود ، ‏‎ از‏‎ ناخشنودي‌‏‎ احساس‌‏‎ ظهور‏‎ يعني‌‏‎ اداري‌‏‎ اخلاق‌‏‎ زوال‌‏‎
:است‌‏‎ زير‏‎ نمودهاي‌‏‎ به‌صورت‌‏‎ احساس‌‏‎ اين‌‏‎ ظهور‏‎ كه‌‏‎ هلاكت‌‏‎
بيماريهاي‌‏‎ پيماني‌ ، كارگريزي‌ ، ‏‎ سست‌‏‎ بي‌حوصلگي‌ ، ‏‎ بدرفتاري‌ ، ‏‎ كم‌تحملي‌ ، ‏‎ برآشفتگي‌ ، ‏‎ ترشرويي‌ ، ‏‎
.روان‌تني‌‏‎
مي‌برد‏‎ بيرون‌‏‎ ملال‌آور‏‎ و‏‎ خسته‌كننده‌‏‎ و‏‎ تكراري‌‏‎ صورتي‌‏‎ از‏‎ را‏‎ كاركردن‌‏‎ اداري‌ ، ‏‎ اخلاق‌‏‎ حضور‏‎
انساني‌‏‎ مناسبات‌‏‎ و‏‎ كردن‌‏‎ كار‏‎ نفس‌‏‎ در‏‎ تعالي‌‏‎ احساس‌‏‎ همين‌‏‎ و‏‎ مي‌بخشد‏‎ تعالي‌‏‎ احساس‌‏‎ انسان‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎
چون‌‏‎ و‏‎ مي‌شكند‏‎ حريم‌ها‏‎ همه‌‏‎ اخلاق‌ ، ‏‎ شدن‌‏‎ شكسته‌‏‎ با‏‎ و‏‎ ;مي‌گذارد‏‎ تاثير‏‎ بشدت‌‏‎ ديگران‌‏‎ با‏‎
.كند‏‎ ظهور‏‎ روابط‏‎ و‏‎ مناسبات‌‏‎ در‏‎ و‏‎ ظاهر ، ‏‎ و‏‎ باطن‌‏‎ در‏‎ مي‌تواند‏‎ پليدي‌‏‎ هر‏‎ شود‏‎ شكسته‌‏‎ حريم‌ها‏‎
:است‌‏‎ فرموده‌‏‎ نوراني‌‏‎ سفارشي‌‏‎ در‏‎ (ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ مومنان‌‏‎ امير‏‎
.سازيد‏‎ مبدل‌‏‎ بد‏‎ اخلاق‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ دگرگون‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ شكنيد‏‎ هم‌‏‎ در‏‎ را‏‎ نيك‌‏‎ اخلاق‌‏‎ مبادا‏‎
اداري‌‏‎ اخلاق‌‏‎ بر‏‎ تاكيد‏‎

اين‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اخلاقي‌‏‎ مرزهاي‌‏‎ شدن‌‏‎ شكسته‌‏‎ و‏‎ اخلاقي‌‏‎ انحطاط‏‎ انساني‌‏‎ رويداد‏‎ خطرناكترين‌‏‎
امور‏‎ در‏‎ امر‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ مي‌ريزد ، ‏‎ فرو‏‎ انسان‌‏‎ انسانيت‌‏‎ و‏‎ ماند‏‎ نخواهد‏‎ سلامت‌‏‎ به‌‏‎ هيچ‌چيز‏‎ صورت‌‏‎
خارج‌‏‎ فردي‌‏‎ محدوده‌‏‎ از‏‎ انسان‌‏‎ وقتي‌‏‎ زيرا‏‎ است‌ ، ‏‎ برخوردار‏‎ ويژه‌‏‎ و‏‎ خطير‏‎ جايگاهي‌‏‎ از‏‎ اداري‌‏‎
اگر‏‎ مي‌يابد ، ‏‎ اداري‌‏‎ صورتي‌‏‎ پيوند‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ مي‌گيرد‏‎ قرار‏‎ انسانها‏‎ ديگر‏‎ با‏‎ پيوند‏‎ در‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ دليل‌‏‎ همين‌‏‎ به‌‏‎.مي‌شود‏‎ برابر‏‎ چندين‌‏‎ فاجعه‌‏‎ نباشد ، ‏‎ انساني‌‏‎ روابط‏‎ بر‏‎ حاكم‌‏‎ نيك‌‏‎ اخلاق‌‏‎
(ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ مومنان‌‏‎ امير‏‎.‎است‌‏‎ انساني‌‏‎ اخلاق‌‏‎ به‌‏‎ بودن‌‏‎ متخلق‌‏‎ اداري‌‏‎ سازمان‌‏‎ هر‏‎ در‏‎ ملاك‌‏‎ والاترين‌‏‎
:مي‌فرمايد‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ يادآوري‌‏‎ خطير‏‎ امر‏‎ بدين‌‏‎ را‏‎ او‏‎ اشتر‏‎ مالكت‌‏‎ عهدنامه‌‏‎ در‏‎
و‏‎ خود‏‎ ميل‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ بگمار ، ‏‎ كارشان‌‏‎ به‌‏‎ آزمودن‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ و‏‎ بينديش‌‏‎ خود‏‎ عاملان‌‏‎ كار‏‎ در‏‎ سپس‌‏‎
ننگريستن‌ ، ‏‎ ديگران‌‏‎ راي‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ رفتن‌‏‎ خود‏‎ هواي‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ مدار ، ‏‎ مخصوص‌شان‌‏‎ كاري‌‏‎ به‌‏‎ ديگران‌‏‎ بي‌مشورت‌‏‎
از‏‎ حيا ، ‏‎ و‏‎ دارند‏‎ تجربت‌‏‎ كه‌‏‎ جو‏‎ كساني‌‏‎ ميان‌‏‎ در‏‎ را‏‎ چنين‌‏‎ اين‌‏‎ عاملاني‌‏‎ و‏‎ ;خيانت‌‏‎ و‏‎ بود‏‎ ستمگري‌‏‎
گرامي‌تر‏‎ آنان‌‏‎ اخلاق‌‏‎ ;[بيشتر‏‎ دلبستگي‌‏‎ و‏‎]دارند‏‎ پيشتر‏‎ قدمي‌‏‎ مسلماني‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ پارسا‏‎ خاندانهاي‌‏‎
.فزونتر‏‎ عاقبت‌نگري‌شان‌‏‎ و‏‎ كمتر‏‎ طمعشان‌‏‎ و‏‎ محفوظتر‏‎ آبرويشان‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎
مي‌كند‏‎ سفارش‌‏‎ افراد‏‎ گزينش‌‏‎ در‏‎ خصوصيات‌‏‎ و‏‎ ويژگيها‏‎ از‏‎ مجموعه‌اي‌‏‎ در‏‎ دقت‌‏‎ به‌‏‎ (‎ع‌‏‎)امام‌‏‎
با‏‎ و‏‎ گرامي‌تر‏‎ انسانهايي‌‏‎:‎نيك‌‏‎ اخلاقي‌‏‎ به‌‏‎ متخلق‌‏‎ است‌‏‎ عاملاني‌‏‎ گزينش‌‏‎ دقت‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ حاصل‌‏‎ كه‌‏‎
.كمتر‏‎ طمعي‌‏‎ با‏‎ و‏‎ آبروتر‏‎
:مي‌دهد‏‎ فرمان‌‏‎ چنين‌‏‎ او‏‎ به‌‏‎ اشتر‏‎ مالك‌‏‎ عهدنامه‌‏‎ در‏‎ (ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ مومنان‌‏‎ امير‏‎ همچنين‌‏‎
نامه‌هايي‌‏‎ و‏‎ بياور‏‎ كار‏‎ سر‏‎ بر‏‎ را‏‎ بهترينشان‌‏‎ و‏‎ بنگر ، ‏‎ خود‏‎ دبيران‌‏‎ و‏‎ كاتبان‌‏‎ درباره‌‏‎ پس‌‏‎
كه‌‏‎ ده‌‏‎ اختصاص‌‏‎ كسي‌‏‎ به‌‏‎ دبيران‌‏‎ و‏‎ كاتبان‌‏‎ جمع‌‏‎ از‏‎ است‌ ، ‏‎ نهان‌‏‎ رازهايت‌‏‎ و‏‎ تدبيرها‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ را‏‎
.است‌‏‎ شايسته‌تر‏‎ ديگران‌‏‎ از‏‎ اخلاق‌‏‎ به‌‏‎
است‌ ، ‏‎ ايشان‌‏‎ شان‌‏‎ والايي‌‏‎ سبب‏‎ و‏‎ آدميان‌‏‎ برتري‌‏‎ مايه‌‏‎ آنچه‌‏‎ (‎ع‌‏‎)‎امام‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌شود‏‎ مشاهده‌‏‎
آن‌‏‎ كه‌‏‎ شده‌‏‎ روايت‌‏‎.‎دارد‏‎ اساسي‌‏‎ نقشي‌‏‎ امور‏‎ اداره‌‏‎ در‏‎ كرامتها‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ اخلاقي‌‏‎ كرامتهاي‌‏‎
:فرمود‏‎ حضرت‌‏‎
.است‌‏‎ والايي‌‏‎ سبب‏‎ آن‌‏‎ كه‌‏‎ اخلاق‌‏‎ مكارم‌‏‎ به‌‏‎ باد‏‎ شما‏‎ بر‏‎
جايگاه‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ كساني‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ ايشان‌‏‎ در‏‎ اخلاق‌‏‎ مكارم‌‏‎ به‌‏‎ آنان‌‏‎ اعتبار‏‎ و‏‎ مردمان‌‏‎ والايي‌‏‎
انساني‌‏‎ بزرگواريهاي‌‏‎ و‏‎ اخلاق‌‏‎ مكارم‌‏‎ به‌‏‎ چيز‏‎ هر‏‎ از‏‎ بيش‌‏‎ مي‌گيرند ، ‏‎ قرار‏‎ امور‏‎ اداره‌‏‎
.شد‏‎ خواهد‏‎ نادرست‌‏‎ و‏‎ خشك‌‏‎ روابطي‌‏‎ اخلاقي‌ ، ‏‎ كرامتهاي‌‏‎ بدون‌‏‎ انسانها‏‎ روابط‏‎ كه‌‏‎ نيازمندند‏‎
گسترده‌‏‎ آنان‌‏‎ مسئوليت‌‏‎ حيطه‌‏‎ و‏‎ برود‏‎ بالاتر‏‎ اداري‌‏‎ امور‏‎ در‏‎ اشخاص‌‏‎ مراتب‏‎ چه‌‏‎ هر‏‎ البته‌‏‎
رفتار‏‎ و‏‎ اخلاق‌‏‎ زيرا‏‎ باشد ، ‏‎ برتر‏‎ و‏‎ والاتر‏‎ بايد‏‎ آنان‌‏‎ در‏‎ انساني‌‏‎ كمالات‌‏‎ و‏‎ اداري‌‏‎ اخلاق‌‏‎ شود ، ‏‎
اميرمومنان‌‏‎.‎است‌‏‎ تاثيرگذار‏‎ ديگران‌‏‎ بر‏‎ شدت‌‏‎ به‌‏‎ ارشد‏‎ مديران‌‏‎ و‏‎ اصلي‌‏‎ كارگزاران‌‏‎ و‏‎ مسئولان‌‏‎
:است‌‏‎ فرموده‌‏‎ بيان‌‏‎ چنين‌‏‎ را‏‎ حقيقت‌‏‎ اين‌‏‎ انصاري‌‏‎ عبدالله‌‏‎ جابربن‌‏‎ به‌‏‎ بلند‏‎ سخني‌‏‎ در‏‎ (‎ع‌‏‎)علي‌‏‎
و‏‎ كاربرد‏‎ به‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ دانش‌‏‎ كه‌‏‎ دانايي‌‏‎:‎برپاست‌‏‎ چيز‏‎ چهار‏‎ به‌‏‎ دنيا‏‎ و‏‎ دين‌‏‎ !جابر‏‎ اي‌‏‎
آخرت‌‏‎ كه‌‏‎ درويشي‌‏‎ و‏‎ نكند‏‎ بخل‌‏‎ خود‏‎ بخشش‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ بخشنده‌اي‌‏‎ و‏‎ نزند‏‎ سرباز‏‎ آموختن‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ ناداني‌‏‎
.نفروشد‏‎ خود‏‎ دنياي‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ خويش‌‏‎
پاي‌بندي‌‏‎ به‌‏‎ ديگران‌‏‎ از‏‎ بيش‌‏‎ دارند ، ‏‎ قرار‏‎ بالاتر‏‎ مسئوليتهاي‌‏‎ و‏‎ مراتب‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ كساني‌‏‎
به‌‏‎ مردمان‌‏‎ دنياي‌‏‎ و‏‎ دين‌‏‎ آنان‌ ، ‏‎ جانب‏‎ از‏‎ اخلاق‌‏‎ گذاشتن‌‏‎ پا‏‎ زير‏‎ با‏‎ و‏‎ نيازمندترند‏‎ اخلاقي‌‏‎ اصول‌‏‎
در‏‎ ديگران‌‏‎ براي‌‏‎ مناسب‏‎ زمينه‌اي‌‏‎ اخلاق‌‏‎ به‌‏‎ آنان‌‏‎ بندي‌‏‎ پاي‌‏‎ البته‌‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎ كشيده‌‏‎ تباهي‌‏‎
(ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ اخلاقي‌ ، ‏‎ اصول‌‏‎ به‌‏‎ بندان‌‏‎ پاي‌‏‎ پيشواي‌‏‎ بيان‌‏‎ به‌‏‎ ;مي‌سازد‏‎ فراهم‌‏‎ اخلاقي‌‏‎ كمالات‌‏‎ به‌‏‎ اتصاف‌‏‎
آب‏‎ اگر‏‎ پس‌‏‎ ;مي‌شود‏‎ جاري‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ كوچك‌‏‎ رودهايي‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ پهناوري‌‏‎ رودخانه‌‏‎ همچون‌‏‎ زمامدار‏‎
باشد ، ‏‎ شور‏‎ اگر‏‎ و‏‎ بود‏‎ خواهد‏‎ گوارا‏‎ كوچك‌‏‎ رودهاي‌‏‎ درون‌‏‎ آب‏‎ باشد ، ‏‎ گوارا‏‎ پهناور ، ‏‎ رودخانه‌‏‎ آن‌‏‎
.بود‏‎ خواهد‏‎ شور‏‎ نيز‏‎ آنها‏‎ درون‌‏‎ آب‏‎
بر‏‎ كس‌‏‎ هر‏‎ از‏‎ بيش‌‏‎ اداري‌‏‎ امور‏‎ در‏‎ اخلاقي‌‏‎ حريمهاي‌‏‎ حراست‌‏‎ مسئوليت‌‏‎ نگرشي‌ ، ‏‎ چنين‌‏‎ اساس‌‏‎ بر‏‎
:است‌‏‎ فرموده‌‏‎ (‎ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ مومنان‌‏‎ امير‏‎ و‏‎ است‌‏‎ ارشد‏‎ مديران‌‏‎ و‏‎ زمامداران‌‏‎
خويش‌‏‎ كردن‌‏‎ ادب‏‎ به‌‏‎ بايد‏‎ ديگري‌‏‎ تعليم‌‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ سازد ، ‏‎ مردم‌‏‎ پيشواي‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ كه‌‏‎ آن‌‏‎
را‏‎ خود‏‎ كه‌‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ نمايد‏‎ ادب‏‎ كردار‏‎ به‌‏‎ بايد‏‎ فرمايد ، ‏‎ تعليم‌‏‎ گفتار‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ و‏‎ بپردازد‏‎
ادب‏‎ و‏‎ دهد‏‎ تعليم‌‏‎ را‏‎ ديگري‌‏‎ كه‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ است‌‏‎ تعظيم‌‏‎ به‌‏‎ شايسته‌تر‏‎ اندوزد ، ‏‎ ادب‏‎ و‏‎ دهد‏‎ تعليم‌‏‎
.آموزد‏‎
اخلاق‌‏‎ بر‏‎ بايد‏‎ كس‌‏‎ هر‏‎ از‏‎ بيش‌‏‎ مجموعه‌اي‌ ، ‏‎ هر‏‎ در‏‎ اداري‌‏‎ اخلاق‌‏‎ تحقق‌‏‎ در‏‎ اين‌‏‎ بنابر‏‎
مبتني‌‏‎ سلوك‌‏‎ و‏‎ رفتار‏‎ انتظار‏‎ ديگران‌‏‎ از‏‎ آنكه‌‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ ارشد‏‎ مديران‌‏‎ و‏‎ شود‏‎ تاكيد‏‎ ارشد‏‎ مديران‌‏‎
با‏‎ كه‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ نيز‏‎ و‏‎ ;باشند‏‎ امري‌‏‎ چنين‌‏‎ جلوه‌گر‏‎ بايد‏‎ خود‏‎ باشند ، ‏‎ داشته‌‏‎ اداري‌‏‎ اخلاق‌‏‎ بر‏‎
دهنده‌‏‎ سامان‌‏‎ را‏‎ امري‌‏‎ چنين‌‏‎ خود‏‎ رفتار‏‎ و‏‎ كردار‏‎ به‌‏‎ باشند ، ‏‎ اداري‌‏‎ اخلاق‌‏‎ خواهان‌‏‎ فرمان‌‏‎ و‏‎ زبان‌‏‎
.باشند‏‎
اخلاق‌‏‎.‎بود‏‎ اخلاق‌‏‎ پاي‌بند‏‎ امور‏‎ اداره‌‏‎ در‏‎ كس‌‏‎ هر‏‎ از‏‎ بيش‌‏‎ خود‏‎ (ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ اميرمومنان‌‏‎
خود ، ‏‎ حكومتي‌‏‎ خطبه‌‏‎ نخستين‌‏‎ در‏‎ حضرت‌‏‎ آن‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ برخوردار‏‎ جايگاهي‌‏‎ چنان‌‏‎ از‏‎ (ع‌‏‎)امام‌‏‎ نزد‏‎ اداري‌‏‎
:فرمود‏‎ و‏‎ نمود‏‎ معرفي‌‏‎ آن‌‏‎ بر‏‎ را‏‎ امور‏‎ اداره‌‏‎ اساس‌‏‎
عبرت‌آموز‏‎ حوادث‌‏‎ كه‌‏‎ كس‌‏‎ آن‌‏‎.‎هستم‌‏‎ آن‌‏‎ ضامن‌‏‎ خود‏‎ من‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ من‌‏‎ عهده‌‏‎ بر‏‎ مي‌گويم‌‏‎ آنچه‌‏‎
كارهاي‌‏‎ به‌‏‎ شدن‌‏‎ آلوده‌‏‎ از‏‎ را‏‎ او‏‎ پرهيزگاري‌اش‌‏‎ پذيرد ، ‏‎ پند‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ و‏‎ ببيند‏‎ چشم‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ روزگار‏‎
...مي‌دارد‏‎ باز‏‎ شبهه‌ناك‌‏‎
سوار‏‎ آنها‏‎ بر‏‎ را‏‎ خطاكاران‌‏‎ كه‌‏‎ چموشند‏‎ و‏‎ سركش‌‏‎ مركبهاي‌‏‎ همانند‏‎ خطاكاريها‏‎ كه‌‏‎ بدانيد‏‎
دوزخ‌‏‎ آتش‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ سواران‌‏‎ و‏‎ تازند‏‎ مي‌‏‎ ناگاه‌‏‎ به‌‏‎ لجام‌گسيخته‌‏‎ مركبهاي‌‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ كرده‌اند‏‎
را‏‎ پرهيزگاران‌‏‎ كه‌‏‎ نجيبند‏‎ و‏‎ رام‌‏‎ مركبهاي‌‏‎ همانند‏‎ پرهيزگاريها‏‎ كه‌‏‎ بدانيد‏‎ و‏‎ ;مي‌كنند‏‎ سرنگون‌‏‎
با‏‎ را‏‎ خود‏‎ سواران‌‏‎ مركبها‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ داده‌اند‏‎ آنان‌‏‎ دست‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ زمامشان‌‏‎ و‏‎ كرده‌‏‎ سوار‏‎ آنها‏‎ بر‏‎
.مي‌رسانند‏‎ بهشت‌‏‎ سرمنزل‌‏‎ به‌‏‎ آسودگي‌‏‎
كارها‏‎ پيشرفت‌‏‎ و‏‎ امور‏‎ درست‌‏‎ گردش‌‏‎ و‏‎ انسان‌‏‎ كمال‌‏‎ و‏‎ رشد‏‎ موجب‏‎ اخلاق‌‏‎ اساس‌‏‎ بر‏‎ امور‏‎ اداره‌‏‎
اداره‌‏‎ صحنه‌‏‎ در‏‎ اداري‌‏‎ اخلاقي‌‏‎ حضور‏‎ بر‏‎ چنان‌‏‎ (ع‌‏‎)اميرمومنان‌‏‎.است‌‏‎ مقصود‏‎ سرمنزل‌‏‎ به‌‏‎ رسيدن‌‏‎ و‏‎
جمله‌‏‎ از‏‎ را‏‎ كار‏‎ در‏‎ صراحت‌‏‎ و‏‎ صداقت‌‏‎ خود ، ‏‎ حكومتي‌‏‎ خطبه‌‏‎ نخستين‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ داشت‌‏‎ تاكيد‏‎ امور‏‎
:فرمود‏‎ و‏‎ نمود‏‎ مطرح‌‏‎ عرصه‌اي‌‏‎ چنين‌‏‎ در‏‎ اخلاقي‌‏‎ مسائل‌‏‎ مهمترين‌‏‎
دروغي‌‏‎ گونه‌‏‎ هيچ‌‏‎ و‏‎ نداشته‌ام‌‏‎ پنهان‌‏‎ را‏‎ حقيقتي‌‏‎ سرسوزني‌‏‎ اندازه‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ سوگند‏‎ خدا‏‎ به‌‏‎
.نياورده‌ام‌‏‎ زبان‌‏‎ به‌‏‎
عمل‌‏‎ ساحت‌‏‎ به‌‏‎ آن‌ ، ‏‎ بيان‌‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ خود‏‎ نموده‌ ، ‏‎ سفارش‌‏‎ را‏‎ آنچه‌‏‎ (‎ع‌‏‎)علي‌‏‎ مومنان‌‏‎ امير‏‎
دوري‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ عمل‌‏‎ عرصه‌‏‎ در‏‎ راندن‌ ، ‏‎ زبان‌‏‎ به‌‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ خود‏‎ داده‌ ، ‏‎ پرهيز‏‎ را‏‎ آنچه‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ درآورده‌‏‎
پيروي‌‏‎ قابل‌‏‎ رسمي‌‏‎ و‏‎ راه‌‏‎ و‏‎ درآمده‌‏‎ عمل‌‏‎ به‌‏‎ حقايقي‌‏‎ (‎ع‌‏‎)‎امام‌علي‌‏‎ سخنان‌‏‎ رو‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ و‏‎ است‌‏‎ نموده‌‏‎
:است‌‏‎ فرموده‌‏‎ حضرتش‌‏‎ چنانكه‌‏‎ است‌ ، ‏‎
خودم‌‏‎ شما‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ اينكه‌‏‎ مگر‏‎ نمي‌كنم‌‏‎ وادار‏‎ طاعتي‌‏‎ هيچ‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ شما‏‎ سوگند‏‎ خدا‏‎ به‌‏‎ مردم‌ ، ‏‎
آن‌‏‎ از‏‎ خود‏‎ شما‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ اينكه‌‏‎ مگر‏‎ نمي‌كنم‌‏‎ نهي‌‏‎ معصيتي‌‏‎ از‏‎ را‏‎ شما‏‎ و‏‎ مي‌كنم‌‏‎ عمل‌‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎
.مي‌نمايم‌‏‎ كناره‌گيري‌‏‎
اداري‌‏‎ اخلاق‌‏‎ در‏‎ ديني‌‏‎ باورهاي‌‏‎ و‏‎ هستي‌‏‎ حقيقت‌‏‎ به‌‏‎ ايمان‌‏‎ نقش‌‏‎
در‏‎ ديني‌‏‎ باورهاي‌‏‎ و‏‎ هستي‌‏‎ حقيقت‌‏‎ به‌‏‎ ايمان‌‏‎ (‎ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ اميرمومنان‌‏‎ توحيدي‌‏‎ انديشه‌‏‎ در‏‎
و‏‎ حكومتي‌‏‎ فرمانهاي‌‏‎ در‏‎ حضرت‌‏‎ آن‌‏‎ رو‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ و‏‎ ;دارد‏‎ مبنايي‌‏‎ نقشي‌‏‎ اداري‌‏‎ اخلاق‌‏‎ اصلاح‌‏‎
كاركنان‌‏‎ و‏‎ كارگزاران‌‏‎ و‏‎ مي‌فرمايد‏‎ تاكيد‏‎ معاد‏‎ ياد‏‎ و‏‎ حق‌‏‎ ياد‏‎ بر‏‎ خود ، ‏‎ اداري‌‏‎ دستورالعمل‌هاي‌‏‎
دقيق‌‏‎ حسابرسي‌‏‎ يادآوردن‌‏‎ و‏‎ حقيقي‌‏‎ ناظر‏‎ و‏‎ حاضر‏‎ به‌‏‎ بخشيدن‌‏‎ به‌‏‎ توجه‌‏‎ با‏‎ را‏‎ خود‏‎ اداري‌‏‎ دستگاه‌‏‎
و‏‎ دارد‏‎ ايمان‌‏‎ متعال‌‏‎ خداي‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ آن‌‏‎.‎مي‌خواند‏‎ فرا‏‎ اداري‌‏‎ اخلاق‌‏‎ اصول‌‏‎ به‌‏‎ پاي‌بندي‌‏‎ به‌‏‎ الهي‌‏‎
كه‌‏‎ آن‌‏‎.مي‌گردد‏‎ انساني‌‏‎ رفتار‏‎ و‏‎ اخلاقي‌‏‎ آداب‏‎ بند‏‎ پاي‌‏‎ بي‌گمان‌‏‎ مي‌بيند ، ‏‎ او‏‎ محضر‏‎ در‏‎ را‏‎ خود‏‎
مي‌داند ، ‏‎ حاكم‌‏‎ خود‏‎ رفتار‏‎ و‏‎ كردار‏‎ بر‏‎ را‏‎ الهي‌‏‎ دقيق‌‏‎ كتاب‏‎ و‏‎ حساب‏‎ و‏‎ دارد‏‎ باور‏‎ را‏‎ معاد‏‎
از‏‎ را‏‎ عالم‌‏‎ آن‌‏‎ حسابرسي‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌نمايد‏‎ دقيق‌‏‎ توجهي‌‏‎ مي‌شود ، ‏‎ صادر‏‎ او‏‎ از‏‎ آنچه‌‏‎ به‌‏‎ بي‌گمان‌‏‎
مالك‌‏‎ عهدنامه‌‏‎ آغاز‏‎ در‏‎ (‎ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ اميرمومنان‌‏‎.مي‌داند‏‎ سخت‌تر‏‎ مراتب‏‎ به‌‏‎ عالم‌‏‎ اين‌‏‎ حسابرسي‌هاي‌‏‎
اداري‌‏‎ اخلاق‌‏‎ تا‏‎ مي‌نمايد‏‎ راه‌‏‎ كارگزاري‌‏‎ در‏‎ را‏‎ مالك‌‏‎ ايماني‌‏‎ والاي‌‏‎ باورهاي‌‏‎ يادآوري‌‏‎ با‏‎ اشتر‏‎
:نمايد‏‎ جلوه‌‏‎ او‏‎ در‏‎ اساسي‌‏‎ مبنايي‌‏‎ بر‏‎
آنچه‌‏‎ پيروي‌‏‎ و‏‎ كارها‏‎ ديگر‏‎ بر‏‎ خدا‏‎ طاعت‌‏‎ داشتن‌‏‎ مقدم‌‏‎ و‏‎ خدا‏‎ از‏‎ ترس‌‏‎ به‌‏‎ مي‌دهد‏‎ فرمان‌‏‎ را‏‎ او‏‎
جز‏‎ و‏‎ نپيمود‏‎ را‏‎ نيكبختي‌‏‎ راه‌‏‎ آن‌‏‎ پيروي‌‏‎ با‏‎ جز‏‎ كسي‌‏‎ كه‌‏‎ سنت‌ها‏‎ و‏‎ واجب‏‎ از‏‎ فرمود ، ‏‎ خود‏‎ كتاب‏‎ در‏‎
و‏‎ دست‌‏‎ و‏‎ دل‌‏‎ به‌‏‎ كند‏‎ ياري‌‏‎ را‏‎ سبحان‌‏‎ خداي‌‏‎ كه‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ نبود‏‎ بدبخت‌‏‎ آن‌‏‎ ساختن‌‏‎ ضايع‌‏‎ و‏‎ نشناختن‌‏‎ با‏‎
عزت‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ پذيرفته‌‏‎ باشد‏‎ يار‏‎ را‏‎ او‏‎ كه‌‏‎ هر‏‎ ياري‌‏‎ او‏‎ نام‌‏‎ است‌‏‎ بزرگ‌‏‎ كه‌‏‎ خداوند‏‎ زيرا‏‎ زبان‌ ، ‏‎
از‏‎ را‏‎ خود‏‎ نفس‌‏‎ تا‏‎ مي‌فرمايد‏‎ را‏‎ او‏‎ و‏‎ است‌‏‎ گرفته‌‏‎ عهده‌‏‎ به‌‏‎ دارد‏‎ عزيز‏‎ را‏‎ او‏‎ كه‌‏‎ هر‏‎ بخشي‌‏‎
جز‏‎ وامي‌دارد ، ‏‎ بدي‌‏‎ به‌‏‎ نفس‌‏‎ همانا‏‎ كه‌‏‎ آرد‏‎ فرمانش‌‏‎ به‌‏‎ سركشيها‏‎ وهنگام‌‏‎ دارد‏‎ باز‏‎ آرزوها‏‎ پيروي‌‏‎
.آرد‏‎ رحمت‌‏‎ خدا‏‎ كه‌‏‎
با‏‎ گذشت‌‏‎ و‏‎ محبت‌‏‎ و‏‎ رحمت‌‏‎ سراسر‏‎ رفتاري‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ مالك‌‏‎ وقتي‌‏‎ (‎ع‌‏‎)علي‌‏‎ مومنان‌‏‎ امير‏‎ همچنين‌‏‎
از‏‎ شدن‌‏‎ دور‏‎ اينكه‌‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ چيز‏‎ همه‌‏‎ بر‏‎ الهي‌‏‎ حاكميت‌‏‎ متوجه‌‏‎ را‏‎ او‏‎ مي‌دهد ، ‏‎ فرمان‌‏‎ مردمان‌‏‎
بيرون‌‏‎ آن‌‏‎ كيفر‏‎ و‏‎ روشن‌‏‎ آن‌‏‎ نتيجه‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ هستي‌‏‎ حقيقت‌‏‎ با‏‎ نبرد‏‎ اعلام‌‏‎ منزله‌‏‎ به‌‏‎ انساني‌‏‎ اخلاق‌‏‎
:مي‌فرمايد‏‎ حضرت‌‏‎ آن‌‏‎.‎است‌‏‎ احدي‌‏‎ توان‌‏‎ از‏‎
كردن‌‏‎ مهرباني‌‏‎ و‏‎ آنان‌‏‎ با‏‎ ورزيدن‌‏‎ دوستي‌‏‎ و‏‎ مردمان‌‏‎ بر‏‎ رحمت‌‏‎ از‏‎ ساز‏‎ لبريز‏‎ را‏‎ خود‏‎ قلب‏‎
دو‏‎ مردمان‌‏‎ زيرا‏‎ !شماري‌‏‎ غنيمت‌‏‎ را‏‎ خوردنشان‌‏‎ كه‌‏‎ مباش‌‏‎ درنده‌‏‎ جانوري‌‏‎ همچون‌‏‎ و‏‎ ;همگان‌‏‎ به‌‏‎
از‏‎ گناهي‌‏‎ ;همانندند‏‎ تو‏‎ با‏‎ آفرينش‌‏‎ در‏‎ ديگر‏‎ دسته‌‏‎ و‏‎ تواند‏‎ ديني‌‏‎ برادر‏‎ دسته‌اي‌‏‎:دسته‌اند‏‎
بر‏‎ خطايي‌‏‎ ناخواسته‌‏‎ و‏‎ خواسته‌‏‎ يا‏‎ مي‌شود ، ‏‎ عارض‌‏‎ آنان‌‏‎ بر‏‎ علتهايي‌‏‎ يا‏‎ مي‌زند ، ‏‎ سر‏‎ ايشان‌‏‎
تو‏‎ بر‏‎ خدا‏‎ داري‌‏‎ دوست‌‏‎ چنانكه‌‏‎ درگذر ، ‏‎ گناهانشان‌‏‎ از‏‎ و‏‎ منگر‏‎ خطاهايشان‌‏‎ به‌‏‎ پس‌‏‎.‎مي‌رود‏‎ دستشان‌‏‎
تو‏‎ از‏‎ دارد‏‎ سرپرستي‌‏‎ تو‏‎ بر‏‎ كه‌‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ آناني‌‏‎ برتر‏‎ تو‏‎ چه‌‏‎ فرمايد ، ‏‎ عفو‏‎ را‏‎ گناهت‌‏‎ و‏‎ ببخشايد‏‎
تو‏‎ از‏‎ را‏‎ كارشان‌‏‎ دادن‌‏‎ سامان‌‏‎ او‏‎ و‏‎ بالاتر‏‎ داد‏‎ سرپرستي‌‏‎ را‏‎ تو‏‎ كه‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ خدا‏‎ و‏‎ است‌‏‎ برتر‏‎
را‏‎ او‏‎ كيفر‏‎ كه‌‏‎ مكن‌‏‎ خدا‏‎ با‏‎ جنگ‌‏‎ آماده‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ و‏‎ ساخت‌‏‎ تو‏‎ آزمايش‌‏‎ وسيله‌‏‎ را‏‎ آنان‌‏‎ و‏‎ خواست‌‏‎
.يافت‌‏‎ نخواهي‌‏‎ بي‌نيازي‌‏‎ او‏‎ از‏‎ آمرزش‌‏‎ و‏‎ بخشش‌‏‎ در‏‎ و‏‎ برتافت‌‏‎ نتواني‌‏‎
جايگاه‌‏‎ از‏‎ واقعي‌‏‎ ودريافتي‌‏‎ هستي‌‏‎ حقيقت‌‏‎ با‏‎ آدمي‌‏‎ رابطه‌‏‎ اصلاح‌‏‎ برمبناي‌‏‎ (‎ع‌‏‎) علي‌‏‎ امام‌‏‎
سوق‌‏‎ امور‏‎ اداره‌‏‎ در‏‎ انساني‌‏‎ اخلاق‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ كارگزاران‌‏‎ هستي‌ ، ‏‎ بي‌كران‌‏‎ نظام‌‏‎ در‏‎ انسان‌‏‎
:مي‌فرمايد‏‎ بدو‏‎ اشتر‏‎ مالك‌‏‎ عهدنامه‌‏‎ اوايل‌‏‎ در‏‎ چنانكه‌‏‎ مي‌دهد ، ‏‎
شمردي‌ ، ‏‎ بزرگ‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ و‏‎ آورد‏‎ پديد‏‎ تو‏‎ در‏‎ نخوتي‌‏‎ برخورداري‌ ، ‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ قدرتي‌‏‎ اگر‏‎ و‏‎
تو‏‎ و‏‎ دارد‏‎ تو‏‎ بر‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ قدرتي‌‏‎ و‏‎ چيست‌ ، ‏‎ كه‌‏‎ بنگر ، ‏‎ توست‌‏‎ از‏‎ برتر‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ پروردگار‏‎ حكومت‌‏‎ بزرگي‌‏‎
.نيست‌‏‎ قدرت‌‏‎ آن‌‏‎ خود‏‎ بر‏‎ را‏‎
ياد‏‎ و‏‎ حق‌‏‎ ياد‏‎ به‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ اداري‌‏‎ دستگاه‌‏‎ كاركنان‌‏‎ و‏‎ كارگزاران‌‏‎ پيوسته‌‏‎ (‎ع‌‏‎)‎ مومنان‌‏‎ امير‏‎
به‌‏‎ و‏‎ نگشايند‏‎ تطاول‌‏‎ دست‌‏‎ و‏‎ نمايند‏‎ عمل‌‏‎ انساني‌‏‎ كاملا‏‎ امور‏‎ اداره‌‏‎ در‏‎ تا‏‎ مي‌داد‏‎ توجه‌‏‎ معاد‏‎
يادآوري‌‏‎ چنين‌‏‎ بدو‏‎ اشتر‏‎ مالك‌‏‎ عهدنامه‌‏‎ پايان‌‏‎ در‏‎ حضرت‌‏‎ آن‌‏‎نيايند‏‎ گرفتار‏‎ تندي‌‏‎ و‏‎ سركشي‌‏‎
:مي‌نمايد‏‎
و‏‎ ;است‌‏‎ يكسان‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ مردم‌‏‎ بهره‌‏‎ كه‌‏‎ داري‌‏‎ مخصوص‌‏‎ خود‏‎ به‌‏‎ را‏‎ چيزي‌‏‎ آنكه‌‏‎ از‏‎ بپرهيز‏‎ و‏‎
گرفته‌اي‌‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ چه‌‏‎.‎است‌‏‎ نمايان‌‏‎ ديده‌ها‏‎ در‏‎ و‏‎ بايد ، ‏‎ توجه‌‏‎ بدان‌‏‎ آنچه‌‏‎ در‏‎ غفلت‌‏‎ از‏‎ بپرهيز‏‎
تو‏‎ از‏‎ داد‏‎ و‏‎ گرفته‌ ، ‏‎ ديده‌ات‌‏‎ پيش‌‏‎ از‏‎ كارها‏‎ پرده‌‏‎ زودي‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ است‌ ، ‏‎ ستده‌‏‎ ديگري‌‏‎ براي‌‏‎ تو‏‎ از‏‎
دست‌‏‎ و‏‎ ميار‏‎ سركشي‌‏‎ و‏‎ تندي‌‏‎ و‏‎ باش‌‏‎ خويشتندار‏‎ خشم‌‏‎ هنگام‌‏‎ به‌‏‎.‎رسانند‏‎ ستمديده‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ بستانند‏‎
زبان‌‏‎ بر‏‎ ناسنجيده‌‏‎ سخن‌‏‎ با‏‎ كن‌ ، ‏‎ خودداري‌‏‎ جمله‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ و‏‎ بگذار ، ‏‎ زبان‌‏‎ تيزي‌‏‎ و‏‎ مدار‏‎ پيش‌‏‎ قهر‏‎
چنين‌‏‎ و‏‎ ;آيد‏‎ دستت‌‏‎ به‌‏‎ اختيار‏‎ عنان‌‏‎ و‏‎ شود‏‎ آرام‌‏‎ خشمت‌‏‎ تا‏‎ كردن‌ ، ‏‎ تاخير‏‎ قهر‏‎ در‏‎ و‏‎ نياوردن‌ ، ‏‎
.كردگاري‌‏‎ سوي‌‏‎ به‌‏‎ بازگشت‌‏‎ راه‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ آري‌‏‎ ياد‏‎ به‌‏‎ فراوان‌‏‎ كه‌‏‎ جز‏‎ نيابي‌‏‎ خود‏‎ بر‏‎ قدرتي‌‏‎
معاد‏‎ ياد‏‎ بر‏‎ را‏‎ اداري‌‏‎ اخلاق‌‏‎ بر‏‎ مبتني‌‏‎ كردار‏‎ و‏‎ رفتار‏‎ صراحت‌‏‎ به‌‏‎ (‎ع‌‏‎)‎ علي‌‏‎ مومنان‌‏‎ امير‏‎
آرد‏‎ ياد‏‎ به‌‏‎ بسيار‏‎ را‏‎ پروردگار‏‎ سوي‌‏‎ به‌‏‎ بازگشت‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌نمايد‏‎ سفارش‌‏‎ مالك‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ بنيان‌‏‎
به‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ سركشي‌‏‎ و‏‎ تندي‌‏‎ از‏‎ و‏‎ ستمگري‌ ، ‏‎ و‏‎ بي‌انصافي‌‏‎ از‏‎ و‏‎ نمايد‏‎ عمل‌‏‎ درستي‌‏‎ به‌‏‎ بتواند‏‎ تا‏‎
.دارد‏‎ نگه‌‏‎ دور‏‎
پاسخگوي‌‏‎ بايد‏‎ خويش‌‏‎ امور‏‎ همه‌‏‎ براي‌‏‎ كه‌‏‎ بداند‏‎ و‏‎ ببيند‏‎ رفتني‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ آدمي‌‏‎ اگر‏‎
;مي‌گذارد‏‎ تاثير‏‎ او‏‎ اداري‌‏‎ كردار‏‎ و‏‎ رفتار‏‎ در‏‎ شدت‌‏‎ به‌‏‎ باور‏‎ اين‌‏‎ باشد ، ‏‎ قهار‏‎ و‏‎ قادر‏‎ پروردگاري‌‏‎
:(ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ امام‌‏‎ بيان‌‏‎ به‌‏‎
.مي‌ورزيد‏‎ دشمني‌‏‎ آن‌‏‎ دادن‌‏‎ فريب‏‎ و‏‎ آرزو‏‎ با‏‎ مي‌ديد ، ‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ پايان‌‏‎ و‏‎ اجل‌‏‎ بنده‌‏‎ اگر‏‎
سوي‌‏‎ به‌‏‎ بي‌گمان‌‏‎ شود ، ‏‎ دنيايي‌‏‎ پست‌‏‎ آرزوهاي‌‏‎ اسير‏‎ و‏‎ ببيند‏‎ دائمي‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ كه‌‏‎ انساني‌‏‎
:مي‌نمايد‏‎ ميل‌‏‎ چپاولگري‌‏‎ و‏‎ تجاوز‏‎ و‏‎ حرمت‌شكني‌ ، ‏‎ و‏‎ تعدي‌‏‎
.كرد‏‎ نابساز‏‎ را‏‎ كردار‏‎ كرد ، ‏‎ دراز‏‎ را‏‎ آرزو‏‎ كه‌‏‎ آن‌‏‎
آدمي‌‏‎ در‏‎ را‏‎ بازدارنده‌‏‎ عاملي‌‏‎ امور ، ‏‎ اين‌‏‎ يادآوردن‌‏‎ با‏‎ (ع‌‏‎) علي‌‏‎ پيشگان‌ ، ‏‎ پروا‏‎ پيشواي‌‏‎
:ننهد‏‎ نافرماني‌‏‎ و‏‎ مرزشكني‌‏‎ و‏‎ تباهي‌‏‎ در‏‎ گام‌‏‎ انسان‌‏‎ سبب‏‎ بدين‌‏‎ تا‏‎ مي‌كند‏‎ بيدار‏‎
پس‌‏‎.‎باشي‌‏‎ زيانكاران‌‏‎ از‏‎ و‏‎ نيابد‏‎ خويش‌‏‎ طاعت‌‏‎ در‏‎ و‏‎ بيند‏‎ خود‏‎ معصيت‌‏‎ در‏‎ خدايت‌‏‎ كه‌‏‎ بترس‌‏‎
در‏‎ را‏‎ ناتواني‌ات‌‏‎ گشتي‌ ، ‏‎ ناتوان‌‏‎ اگر‏‎ و‏‎ !بگمار‏‎ خدا‏‎ طاعت‌‏‎ در‏‎ را‏‎ نيرويت‌‏‎ شدي‌‏‎ نيرومند‏‎ اگر‏‎
.دار‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ او‏‎ نافرماني‌‏‎
و‏‎ رفتار‏‎ در‏‎ تباهي‌‏‎ معرض‌‏‎ در‏‎ را‏‎ انسان‌‏‎ مرتبه‌اي‌ ، ‏‎ هر‏‎ در‏‎ امور ، ‏‎ مصدر‏‎ در‏‎ گرفتن‌‏‎ قرار‏‎
:مي‌دهد‏‎ قرار‏‎ كردار‏‎
.بتافت‌‏‎ رو‏‎ ديگران‌‏‎ از‏‎ و‏‎ ديد‏‎ را‏‎ خود‏‎ تنها‏‎ يافت‌ ، ‏‎ دست‌‏‎ ملك‌‏‎ بر‏‎ كه‌‏‎ هر‏‎
.ديد‏‎ برتر‏‎ ديگران‌‏‎ از‏‎ را‏‎ خود‏‎ رسيد ، ‏‎ نوايي‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ آن‌‏‎
اخلاقي‌‏‎ اصول‌‏‎ به‌‏‎ پايبندي‌‏‎ است‌ ، ‏‎ آدمي‌‏‎ دارنده‌‏‎ نگه‌‏‎ عوامل‌‏‎ مهمترين‌‏‎ از‏‎ ميان‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ آنچه‌‏‎
داشته‌‏‎ باور‏‎ را‏‎ معاد‏‎ انسان‌‏‎ اگر‏‎است‌‏‎ ابدي‌‏‎ بازگشتنگاه‌‏‎ و‏‎ هستي‌‏‎ حقيقت‌‏‎ پيوسته‌‏‎ يادآوري‌‏‎ تبع‌‏‎ به‌‏‎
:برنمي‌دارد‏‎ است‌ ، ‏‎ است‌‏‎ نادر‏‎ كردار‏‎ و‏‎ نادرست‌‏‎ رفتار‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ توشه‌‏‎ بدترين‌‏‎ آنجا‏‎ براي‌‏‎ باشد ، ‏‎
.جهان‌‏‎ آن‌‏‎ براي‌‏‎ است‌‏‎ توشه‌‏‎ بدترين‌‏‎ بندگان‌ ، ‏‎ بر‏‎ راندن‌‏‎ ستم‌‏‎
امر‏‎ بدين‌‏‎ مكرر‏‎ خود‏‎ اداري‌‏‎ دستورالعملهاي‌‏‎ و‏‎ حكومتي‌‏‎ فرمانهاي‌‏‎ در‏‎ (‎ع‌‏‎)‎ علي‌‏‎ مومنان‌‏‎ امير‏‎
ديني‌‏‎ باورهاي‌‏‎ و‏‎ هستي‌‏‎ حقيقت‌‏‎ به‌‏‎ ايمان‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اساسي‌اي‌‏‎ نقش‌‏‎ بيانگر‏‎ خود‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ پرداخته‌‏‎
:است‌‏‎ آورده‌‏‎ چنين‌‏‎ خود‏‎ حكومتي‌‏‎ فرمانهاي‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ در‏‎ حضرت‌‏‎ چنانكه‌‏‎ دارد ، ‏‎ اداري‌‏‎ اخلاق‌‏‎ در‏‎
جز‏‎ كه‌‏‎ آنجا‏‎ پنهانش‌ ، ‏‎ كرده‌هاي‌‏‎ و‏‎ نهانش‌‏‎ كارهاي‌‏‎ در‏‎ بترس‌‏‎ خدا‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ مي‌فرمايد‏‎ را‏‎ او‏‎
را‏‎ خدا‏‎ اطاعت‌‏‎ آشكارا‏‎ تا‏‎ مي‌فرمايد‏‎ را‏‎ او‏‎ و‏‎.‎برنده‌‏‎ راه‌‏‎ او‏‎ جز‏‎ و‏‎ نيست‌‏‎ نگرنده‌‏‎ كسي‌‏‎ خدا‏‎
گونه‌‏‎ دو‏‎ او‏‎ گفتار‏‎ و‏‎ كردار‏‎ و‏‎ آشكار ، ‏‎ و‏‎ نهان‌‏‎ كه‌‏‎ كس‌‏‎ آن‌‏‎ و‏‎.آرد‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ خلاف‌‏‎ نهان‌‏‎ در‏‎ و‏‎ نگزارد‏‎
زيردستان‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌فرمايد‏‎ را‏‎ او‏‎ و‏‎.‎آورده‌‏‎ جا‏‎ به‌‏‎ خالص‌‏‎ را‏‎ عبادت‌‏‎ و‏‎.‎گزارده‌‏‎ را‏‎ امانت‌‏‎ نبود ، ‏‎
برنگرداند ، ‏‎ ايشان‌‏‎ از‏‎ روي‌‏‎ بودن‌‏‎ زمامدار‏‎ خاطر‏‎ به‌‏‎ و‏‎ نخواند ، ‏‎ دروغگويشان‌‏‎ و‏‎ نرنجاند‏‎ را‏‎ خود‏‎
تو‏‎ حق‌‏‎ ما‏‎.‎..مددكار‏‎ مسلمانان‌‏‎ حقوق‌‏‎ آوردن‌‏‎ دست‌‏‎ به‌‏‎ در‏‎ و‏‎ ياور ، ‏‎ و‏‎ برادرانند‏‎ دين‌‏‎ در‏‎ آنان‌‏‎ كه‌‏‎
رستاخيز‏‎ روز‏‎ گرنه‌‏‎ و‏‎ برساني‌‏‎ آنان‌‏‎ به‌‏‎ تمام‌‏‎ را‏‎ آنان‌‏‎ حقوق‌‏‎ بايد‏‎ پس‌‏‎ مي‌پردازيم‌ ، ‏‎ تمام‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎
.خصماني‌‏‎ بيشترين‌‏‎ داراي‌‏‎
اداري‌‏‎ اخلاق‌‏‎ به‌‏‎ پايبندي‌‏‎ (ع‌‏‎) علي‌‏‎ مومنان‌‏‎ امير‏‎ اداري‌‏‎ سيره‌‏‎ و‏‎ انديشه‌‏‎ در‏‎ بنابراين‌‏‎
.يافت‌‏‎ نخواهد‏‎ انساني‌‏‎ ساماني‌‏‎ اداري‌‏‎ نظام‌‏‎ آن‌‏‎ بدون‌‏‎ كه‌‏‎ دارد‏‎ را‏‎ جايگاه‌‏‎ مهمترين‌‏‎
تهراني‌‏‎ دلشاد‏‎ مصطفي‌‏‎


Copyright 1996-2002 HAMSHAHRI, All rights reserved.
HTML Production by Hamshahri Computer Center.