سه شنبه ۱۳ اسفند ۱۳۸۱ - شماره ۲۹۹۶- March, 4, 2003
تركش هاي جنگ در زمين فوتبال
براي حاكمان عراق هيچ وسيله تبليغاتي به اندازه فرستادن بازيكنان ملي فوتبال به جبهه هاي جنگ نمي تواند در تهييج و بسيج آحاد جامعه موثر و كارآمد باشد
003090.jpg
آرش راهبر
با مشخص شدن هشت تيم مرحله دوم ليگ قهرمانان آسيا، باشگاه هاي منطقه غرب قاره كهن تبليغات وسيعي را براي به دست آوردن ميزبان آغاز كردند.
از بين هشت تيم شركت كننده تنها يك تيم بود كه تلاش آشكاري براي به دست آوردن ميزباني به خرج نداد. باشگاه الطلبه عراق با وجود داشتن شرايط نسبي قبل از انتخاب ميزبان از ميزباني نااميد شده بود. قرار گرفتن عراق در كانون توجه جنگ طلبان باعث شد تا مسئولان فوتبال آسيا قبل از همه تيم ها قلم قرمز بر روي ميزباني عراق بكشند. در واقع پيش بيني وقوع جنگ احتمالي در چارچوب مرزهاي عراق باعث شد تا عراقي ها آخرين اميدها را براي قهرماني از دست بدهند. اما اين پايان ماجرا نبود، چرا كه حتي اين محروميت ها به كشورهاي همجوار عراق نيز كشيده شد.
به طور مثال برگزاركنندگان مسابقات اتومبيلراني رالي تركيه به خاطر نزديكي به كانون بحراني جنگ در عراق چيزي نمانده بود كه ميزباني باارزش اين مرحله از مسابقات جهاني را از دست بدهند. ترك ها تلاش زيادي براي متقاعد كردن تيم ها و رانندگان نازك نارنجي اروپايي به خرج دادند تا بالاخره با جلب اطمينان آنها مسابقات را به هر ترتيب ممكن برگزار كنند.
نمونه ديگر مسابقات جام جهاني فوتبال در رده جوانان است كه طبق برنامه قرار است در بهار آينده در امارات برگزار شود. اين مسابقات نيز همچنان تحت تاثير بحران خاورميانه و عراق قرار دارد و حتي از سوي رئيس فيفا نيز در معرض تعطيلي قرار دارد. چندي قبل سپ بلاتر رئيس سوئيسي فيفا اعلام كرد كه در صورت وقوع جنگ مسابقات جام جهاني منحل و بازي ها به زمان ديگر و مكاني غير از امارات موكول خواهد شد. اين تصميم صرف نظر از مسائل امنيتي تاثير زيادي بر مسائل اقتصادي و ورزشي امارات و ساير كشورهاي همجوار خواهد گذاشت و در صورت تحقق مي تواند علاوه بر ضررهاي مالي فراوان، فرصت ابراز وجود اين گوشه از آسيا را در جهان فوتبال از بين ببرد. اگر چه اماراتي ها نيز وعده برقراري امنيت را به فيفا داده اند، اما در صورت وقوع جنگ قطعا كسي علاقه مند به شنيدن چنين وعده هايي نيست. در واقع ورزش كه سال ها است به عنوان حربه اي موثر براي مقابله با خشونت و جنگ به كار مي رود، اين بار خود قرباني منازعه و درگيري شده است.
جالب است كه حتي تركش هاي درگيري آمريكا و عراق رويدادهاي ورزشي كشور ما را هم تحت تاثير قرار داده است. بي ترديد به غير از شرايط نامناسب زمين هاي فوتبال در تهران، دلايل ديگر مثل همسايگي با عراق نيز در از دست رفت ميزباني استقلال و پرسيوليس مدنظر بوده است.
با همه اين اوصاف بيش از همه، خود عراقي ها از اين شرايط موش و گربه بازي متضرر شده اند. انحلال تيم ملي عراق و اعزام بازيكنان اين تيم به سربازي اتفاق نادري است كه كمتر در دنياي فوتبال رخ داده است. به ياد بياوريم زماني را كه جنگ عراق و كويت بالا گرفته بود، اما تيم ملي فوتبال كويت در مسابقات بازي هاي آسيايي پكن در سال ۱۹۹۰ حضور پيدا كرد. در واقع آنها نماينده كشوري بودند كه در آن زمان ضميمه خاك عراق و استان نوزدهم آن كشور شده بود. با اين حال تيم ملي فوتبال كويت به عنوان سمبل عدم پذيرش تصرف خاك اين كشور توسط عراق به مسابقات بين المللي پاي گذاشت. مشابه اين اتفاق براي بوسني و هرزگوين رخ داد. تيم ملي بوسني و هرزگوين نيز در روزهاي آتش و دود جنگ در برابر صربستان با انجام ديدارهاي رسمي و دوستانه سفير رسمي كشورش در ميدان هاي بين المللي به شمار مي آمد.
اما در عراق به واسطه قريب الوقوع بودن جنگ همه چيز در سمت و سوي نظامي گري پيش مي رود. برندا شتانگه مربي آلماني تيم ملي عراق پس از باخبر شدن از سرنوشت بازيكنانش گفت: «اين جنگ مدت ها است كه قطعي شده. نمي دانم روزي مي توانم بازيكنانم راببينم يا نه؟» در واقع اقدام عاجل فدراسيون عراق براي اعزام فوتباليست ها به جبهه هاي نبرد احتمالي آن قدر قاطع و محكم بود كه از لابه لاي صحبت هاي اشتانگه فقط و فقط حسرت ديدار مجدد با بازيكنان به نظر مي آيد. «واقعا متاسفم كه سياست نتوانست راه حل ديگري به جز بمباران فوتباليست هاي من پيدا كند. » البته تصميم گيري روساي سياسي و ورزشي عراق در مورد بازيكنان فوتبال عراق را مي توان از منظر ديگري نيز بررسي كرد. براي حاكمان عراق هيچ وسيله تبليغاتي به اندازه فرستادن بازيكنان ملي فوتبال به جبهه هاي جنگ نمي تواند در تهييج و بسيج آحاد جامعه موثر و كارآمد باشد. اين ترفندي است كه قبلا هم در بسياري از كشورها اجرا شده و پاسخ مناسبي هم از آن دريافت شده است. حتي در خود آمريكا كه همواره به عنوان كشوري آزاد در مجامع بين المللي مطرح مي شود، در زمان جنگ با ويتنام از ورزشكاران مشهور خواسته شد تا با رفتن به خط آتش جبهه هاي نبرد، سربازان بيشتري را براي رويارويي با ويت كنگ ها جلب و جذب كنند. داستان قديمي نرفتن محمدعلي كلي به ويتنام و محروميت اعمال شده توسط دولت آمريكا نمونه روشني از اين گونه نمايش هاي تبليغاتي بوده است.
جنگ سرد
پس از حملات تروريستي يازدهم سپتامبر و رويارويي مستقيم آمريكا با گروه القاعده شرايط تسويه حساب با ديگر كشورهاي درگير با آمريكا نيز پديد آمد. آمريكايي ها اگر چه عنوان كردند كه به يقين عامل اصلي حملات تروريستي را گروه القاعده و رهبر آنها بن لادن مي دانند، اما در مناسبات ديپلماتيك عملا برخوردي چكشي با ساير كشورها از جمله ايران، كوبا، ليبي، كره شمالي، پاكستان و. . . پيش گرفتند. الزام انگشت نگاري براي كليه اتباع كشورهاي مزبور به هنگام ورود به آمريكا عملا روش نادرستي بود كه بدبيني آمريكايي ها را نسبت به كشورهاي به اصطلاح «محور شرارت» نشان مي داد. حال مشكل ديگري براي ورزش ايران و خصوصا كشتي پيش آمده است. كشتي گيران ما در آستانه مسابقات جام جهاني مجبور به عبور از دالان توهين آميز انگشت شماري هستند و استنكاف آنها از حضور در جام جهاني هم باعث از دست رفتن سهميه هاي كشتي آزاد در المپيك خواهد شد. از سوي ديگر مسابقات جهاني كشتي در سال ۲۰۰۳ نيز قرار است در آمريكا برگزار شود و به رسم در اين مسابقات نيز تشريفات مزبور برقرار خواهد بود. در مورد برنامه فدراسيون براي شركت در اين مسابقات اطلاع دقيقي وجود ندارد. اما مي توان گفت كه شرايط براي تصميم گيري بسيار پيچيده و سخت است. از سويي اميد ملال آوري در المپيك مدنظر است و از سوي ديگر شان و شخصيت ورزشكاران ملي در خطر است. به هر حال اينها از ثمرات باز شدن پاي سياست به عالم ورزش است. اگر چه ممكن است در بسياري از موارد سياست باعث ترويج ورزش و قهرمان پروري شود، اما گاهي اوقات نيز روي ديگر سكه نمايان مي شود.

معرفي باشگاه هاي حاضر در ليگ قهرمانان آسيا ـ ۱
گروه C: السد قطر
003070.jpg

امير عليزاده
تاريخ تاسيس: ۱۹۶۹
افتخارات داخلي
قهرمان ليگ قطر: ۱۹۶۴ ، ۱۹۶۹ ، ۱۹۸۰ ، ۱۹۸۱ ، ۱۹۸۶ ، ۱۹۹۴ و ۲۰۰۰
قهرمان جام امير: ۱۹۶۵ ، ۱۹۶۶ ، ۱۹۸۲ ، ،۱۹۸۵ ۱۹۸۶ ، ۱۹۸۸ ، ۱۹۹۱ ، ۱۹۹۴ ، ۲۰۰۰ و ۲۰۰۱
افتخار در آسيا
قهرمان جام باشگاه هاي آسيا در فصل ۸۹-۱۹۸۸ و صعود به نيمه نهايي جام در جام آسيا در فصل ۲۰۰۲-۲۰۰۱
003065.jpg

السد تنها باشگاه قطري، و به جز باشگاه هاي عربستان سعودي، تنها باشگاه عربي است كه توانسته يك جام آسيايي را ببرد. قطري ها در فصل ۸۹-۱۹۸۸ با غلبه بر تيم الرشيد عراق قهرماني در آسيا را به ارمغان آوردند. در آن ديدار تاريخي كه به صورت رفت و برگشت انجام شد، عراقي ها كه پس از پايان جنگ با ايران در كمال ناباوري به فينال راه يافته بودند، در بازي رفت با نتيجه ۳ بر صفر جلو بودند، اما در نيمه دوم السد با گل هاي خالد سلمان و محمد غنيم بغداد را تنها با اختلاف يك گل ترك كردند. با اين حساب تك گل سلمان در ديدار برگشت در دوحه ۸ دقيقه پيش از پايان بازي كافي بود تا قطري ها يكي از بزرگ ترين افتخارات فوتبال عرب در تاريخ را جشن بگيرند. اين قهرماني در جام باشگاه هاي آسيا كه به سه قهرماني متوالي آسيايي شرقي ها خاتمه داد، اوج دوران طلايي مشكي و سفيدها بود. السد در فاصله سال هاي ۱۹۸۰ تا ۱۹۹۱ پنج بار قهرمان قطر، پنج بار قهرمان جام امير و يك بار نيز قهرمان جام شوراي همكاري خليج GCC شد.
در اين فصل قطري ها در مرحله چهارم مقدماتي ليگ قهرمانان آسيا كه امسال با الگوبرداري از ليگ قهرمانان اروپا براي اولين بار به شكل و شمايل جديدي برگزار مي شود، به سختي بر الجيش سوريه غلبه كرد و به اين بازي ها راه يافت. السد در ماه نوامبر سال گذشته طي دو تساوي يك ـ يك در بازي هاي رفت و برگشت، در نهايت در ضربات پنالتي با نتيجه چهار بر يك اين تيم را شكست داد، اما آمادگي السد براي شركت در ليگ قهرمانان با رفتن «بوشيب لمباركي» مهاجم ملي پوش مغربي كه بهترين گلزن جام باشگاه هاي عرب در سال ۲۰۰۱ بود و با گل هايش قهرماني را براي سد به ارمغان آورد و بلال عبدالرحمان هافبك تيم ملي قطر كه به صورت قرضي به «RAEC موئنز» بلژيك رفت، سرعت كندي را به خود گرفت.
003080.jpg

اما السد همچنان تيم بسيار خوبي دارد. تيمي كه در گذشته علي دايي، كريم باقري، جان اوتاكاي نيجريه اي و علي بارنابياي الجزايري را در اختيار داشت هنوز هم بازيكنان بسيار خوبي دارد. مثل جفال رشيد بهترين بازيكن جام خليج در سال ،۲۰۰۱ عادل حسن مدافع اين تيم و محمد غلام مهاجم آن كه همگي جزو ملي پوشان قطري هستند. علاوه بر آنها عبدالكاتر كادر ملي پوش اهل ساحل عاج و هاني الزبيت مهاجم تيم ملي عمان كه طبق آمار «فدراسيون بين المللي تاريخ و آمار فوتبال» IFFHS در سال ۲۰۰۱ بهترين گلزن جهان بوده است. اما جالب توجه ترين بازيكن قطري ها بدون شك يك ستاره ۳۶ ساله خواهد بود. روماريو دومين گلزن برتر تاريخ فوتبال برزيل بعد از پله، پس از اينكه در اين فصل در تيم فلومينزه نتوانست انتظارات را برآورده كند، در برزيل قراردادي ۳ ماهه را به مبلغ ۵/۱ ميليون دلار با باشگاه السد امضا كرد. محمد غانم مديرعامل باشگاه كه خيلي ها معتقدند ريسك بزرگي انجام داده اميدوار است تا با روماريو افتخارات دهه هشتاد را تكرار كند. «ما نه تنها چيزي از الهلال، العين و استقلال كم نداريم، بلكه يكي از مدعيان قهرماني نيز هستيم.»
بايد ديد كه اين ستاره پير و كم نور مي تواند براي قطري ها كمك بزرگي باشد يا نه. البته هنوز به طور قطعي مشخص نشده است كه روماريو مي تواند در ليگ قهرمانان آسيا به ميدان رود، چرا كه ظاهرا طبق قوانيني AFC بازيكن بايد يك ماه پيش از شروع مسابقات قراردادي را به مدت حداقل ۶ ماه امضا كند.
سرمربي: لوكا پروزويچ
پروزويچ باتجربه هدايت السد را به عهده دارد. پروزويچ ۵۱ ساله كه اهل صربستان است در تيم زادگاهش هايدوك اشپليت كرواسي، شالروا، استاندارد ليژ و خنك بلژيك، گنچلر بيرسيگي تركيه و دوراني كوتاه را در كنار آنري استامبولي در المپيك مارسي حضور داشته است. اين مربي بلژيكي الاصل با آمدن روماريو ۳ ماه بسيار دشواري را پيش رو خواهد داشت، چرا كه بزرگان پيش از او نيز در مهار و استفاده بهينه از او مشكل داشتند.

باشگاه هاي مشهور اروپا
پاري سن ژرمن ـ ۲
003060.jpg

سهيلا قاسمي
سرمربي: لوئيز فرناندز (فرانسه)
لوئيز فرناندز متولد دوم اكتبر ۱۹۵۹ در تاريفا، روستايي واقع در جنوب اسپانيا است. پدرش كاميون دار بود و سه خواهر و دو برادر بزرگ تر از خودش داشت. زماني كه نوزاد بود، پدرش آنها را به بلوي در نزديكي بارسلونا برد. سال ،۶۶ پس از مرگ پدرش، به همراه خانواده راهي فرانسه شد. كودكي او در اصل در محله هاي ليون سپري شد. او يكي از عاشقان تيم ليون بود و يكبار هم ايلد و مانيرو، ستاره اروگوئه اي آن زمان ليون، توپ شكلاتي را به لوئيز هديه كرد. او به همراه برادرش در كارخانه اي به كار مشغول شد و تمامي ساعات بيرون از كارخانه را به فوتبال اختصاص داد. ابتدا در آ. اس مينگت توپ مي زد سپس به اوينيون و نانسي رفت و همان جا بود كه با ميشل پلاتيني آشنا شد. سال ۱۹۶۸ عضو تيم پاري - سن - ژرمن شد و تا سال ۱۹۸۶ در آنجا ماند. سال ۱۹۸۱ مليت فرانسوي گرفت تا ديگر كسي به چشم يك خارجي به او نگاه نكند. سال ۱۹۸۲ اولين قهرماني جام حذفي را به همراه تيمش به دست آورد و دو سال بعد هم اين قهرماني تكرار شد. سال ۱۹۸۴ قهرمان اروپا، سال ۱۹۸۵ قهرمان جام بين قاره اي و سال ۱۹۸۶ قهرمان ليگ فرانسه شد. سال ۱۹۹۲ مربيگري را با تيم آ. اس. كن شروع كرد و سال ۱۹۹۴ مربي پاري - سن - ژرمن شد. سال ۱۹۹۶ به عنوان مربي پاريس توانست جام جامداران را نصيب خود كند. سپس به آتلتيكو بيلبائو رفت و طي چهار سال، مربيگري در كشور زادگاهش را تجربه كرد. سال ۹۸ به مقام نايب قهرماني لاليگا دست يافت و سپس دوباره پذيرفت كه به پاري - سن - ژرمن باز گردد. سال ۲۰۰۰ دوباره كارش با اين تيم را از سر گرفت. او هميشه تلاش مي كند به بازيكنان بفهماند كه تيمشان مثل يك خانواده بزرگ است ۶۰ بار پيراهن تيم ملي را به تن كرده و ۶ گل نيز به ثمر رسانده است. فرناندز چه به عنوان بازيكن و چه به عنوان مربي، موفقيت هاي زيادي را براي پاري - سن - ژرمن به ارمغان آورده است. فصل ۲ ـ  ۲۰۰۱ او تيمش را به جايگاه چهارم ليگ فرانسه رساند. اين فصل باشگاه وضعيت زياد خوبي ندارد و به همين دليل افراد بسياري خواهان بركناري فرناندز هستند، تا شايد به اين ترتيب وضعيت تغيير كند. پس از بحث و جدل هاي داخلي و جنجال هاي مطبوعاتي، بالاخره قرار بر اين شد كه لوئيز تا آخر فصل در اين تيم بماند و تغييرات احتمالي به فصل بعد موكول شود.
اسطوره ها
003085.jpg

دومينيك روشتو: اين مرد خوش قيافه با آن موهاي قهوه اي فرفري، ستاره سنت - اتين بود و لقب فرشته سبز داشت. سال ۱۹۸۰ تيمش را ترك كرد و به پاريس پيوست. حضور او آن قدر در پاريس تاثير گذار بود كه دوبار پياپي قهرمان جام حذفي شدند (۸۳ - ۸۲) نام او به عنوان بهترين گلزن باشگاه در جدول ركوردها ثبت شده. او صد گل براي پاريسي ها به ثمر رساند و در سه جام جهاني نيز حضور داشت. روشتو در حال حاضر به عنوان كارپرداز بازيكنان مشغول به كار است.
برنارلاما: او فوتبال را در كشور گويان آموخت و در تيم ملي جوانان آن كشور نيز حضور داشت و توانست توجه مركز تمرينات فوتباليست هاي جوان ويشي را به خود جلب كند. اما در نهايت در سن ۱۸ سالگي كشورش را ترك كرد. ابتدا در دسته سوم فرانسه بازي مي كرد و سرانجام با نشان دادن استعدادش فصل ۸۶ - ۸۶ جذب باشگاه ليل شد. او در متز هم حضور داشت، اما اوج كارش در باشگاه پاري - سن - ژرمن بود. او به ناگاه شهره شد و باشگاه هاي زيادي مايل به جذبش شدند، به علت مذاكرات بي نتيجه مدتي را هم بيكار گذراند. او دوبار قهرماني جام حذفي، يك بار قهرماني لوشامپيونا، قهرماني جام در جام سال ،۹۶ قهرماني جهان در سال ۹۸ و قهرماني اروپا در سال ۲۰۰۰ را در كارنامه دارد.
003075.jpg

استاديوم پارك دپرنس (Parc des Princes):
تاريخ پارك دپرنس در اصل به زمان حكومت لويي - فيليپ و بين دو انقلاب فرانسه (۱۶۸۹ و ۱۸۴۸) برمي گردد. او برخلاف لويي هيجدهم و شارل دهم تصميم گرفت سنت پادشاهان علاقه مند به شهرنشيني را در پيش گيرد و در اطراف شهر برج و باروهاي عظيمي بنا كرد. در اين زمان، درباريان و اشرافيان پاريس تصميم گرفتند براي سرگرمي خود، پاركي اختصاصي داشته باشند و به اين ترتيب پارك دپرنس شكل گرفت. به مرور اين پارك با تغيير شكل هايي مواجه شد و پيش از آنكه تبديل به مكاني ورزشي شود، مكاني علمي بود. سال ۱۸۸۳ دانشمندان براي بررسي حركت هاي ماهيچه اي در اين مكان پيستي مدور براي دويدن انسان ها و اسب ها ساختند. پس از جنگ جهاني دوم، ورزش و مطالعات علمي به طور همزمان در اين مكان انجام مي گرفت. مسابقات توردوفرانس موجب شد كه استاديومي در آنجا ساخته شود و كاشت چمن هاي فوتبال و راگبي نيز براي برگزاري مسابقات المپيك در اين مكان در نظر گرفته شد. طراح اصلي استاديوم جديد روژه تاليبر بود و كار تزئينات را ژرژ پومپيدو در سال ۱۹۶۲ به عهده گرفت. در اين سال استاديوم رسما و به شكلي جديد مورد استفاده قرار گرفت. اين استاديوم ميزبان جام جهاني ۹۸ فوتبال و جام هاي راگبي بوده است. ظرفيت دقيق آن چهل و هشت هزار و ۵۲۶ نفر است.

حاشيه ورزش
• از رسوايي دوپينگ در توردوفرانس تا تصويب كد جهاني مبارزه با دوپينگ
رسوايي گسترده دوپينگ همه اعضاي يك باشگاه در مسابقات معتبر دوچرخه سواري توردوفرانس، فكر راه اندازي يك نهاد قانونگذار جهاني براي برخورد با معضل گريبانگير و رو به رشد دوپينگ را برانگيخت و آژانس جهاني مبارزه با دوپينگ در سال ۱۹۹۹ پايه گذاري شد. به گزارش خبرگزاري فرانسه از كپنهاك، ماجراي رسوايي دوپينگ همه اعضاي باشگاه بلژيكي فستينا در مسابقات توردوفرانس در سال ۱۹۹۸ كه «ريشار ويرانك» دوچرخه سوار مشهور فرانسوي را هم در خود جاي داده بود، رسوايي جنجال آفريني را در افكار عمومي ايجاد كرد. خوان آنتونيو سامارانش رئيس وقت كميته بين المللي المپيك با توجه به عمق فاجعه رشد پديده شوم دوپينگ را لطمه اي به اخلاق و اعتبار ورزش و همچنين به بازده اقتصادي ـ تجاري آن قلمداد كرد. در تاريخ هشتم ژوئيه ۱۹۹۸ سه روز قبل از آغاز مسابقات توردوفرانس مأموران گمرك فرانسه هنگام بازرسي چمدان هاي اعضاي تيم فستينا مقادير معتنابهي شامل ۴۰۰ شيشه، كپسول و قرص حاوي مواد نيروزا را پيدا كردند.
متعاقب اين رخداد مديرعامل و پزشك باشگاه بازداشت شدند و هر دو به وجود دوپينگ سازمان يافته در باشگاه اعتراف كردند. بعد از نتيجه دادن تحقيقات قضايي، همه اعضاي باشگاه از جمله ويرانك از حضور در مسابقات تور دوردوفرانس در سال ۱۹۹۸ منع شدند.
اين پرونده جنجالي و رسواكننده پاييز سال ۲۰۰۰ در دادگاه ليل با اعتراف ويرانك به جرم خود و صدور حكم درباره او بسته شد.
ويرانك از گذراندن محكوميت قضايي تبرئه شد اما در عوض براي ۹ ماه از حضور در همه مسابقات محروم شد. اما برونو روسل رئيس و ويلي ووت پزشك باشگاه فستينا هريك به ترتيب به يك سال و ده ماه زندان محكوم شدند. اين پرونده تكان دهنده سرانجام متوليان جهاني ورزش را بر آن داشت تا در سال ۱۹۹۹ اقدام به تأسيس آژانس جهاني مبارزه با دوپينگ كنند و اين آژانس در گام نخست قانوني جهاني را به نام «كد جهاني مبارزه با دوپينگ» تنظيم و به تصويب همه اعضا رساند. اين قانون قرار بود ديروز، دوشنبه، همزمان با برپايي كنفرانس جهاني مبارزه با دوپينگ در كپنهاگ دانمارك به تصويب برسد.

• ۱۳ ركورد جديد براي شناي ايران
سرپرست ركوردگيري از شناگران كشور گفت: در جريان ركوردگيري از شناگران كشور كه روز شنبه در استخر مجموعه ورزشي آزادي تهران به عمل آمد ۱۳ ركورد جديد براي شناي ايران در گروه هاي سني مختلف به ثبت رسيد. اين ركوردها در مواد ۵۰ و ۱۰۰ متر آزاد، ۴ در ۵۰ متر آزاد و مختلط تيمي، ۴ در ۱۰۰ متر آزاد، ۲۰۰ متر آزاد، ۵۰ متر كرال پشت، ۵۰ متر قورباغه و ۵۰ متر پروانه به دست آمد.

ورزش
اقتصاد
ايران
جهان
زندگي
فرهنگ
هنر
|  اقتصاد  |  ايران  |  جهان  |  زندگي  |  فرهنگ   |  ورزش  |  هنر  |
|   صفحه اول   |   آرشيو   |   چاپ صفحه   |