فيل بال
ترجمه: آران
چهارشنبه گذشته مرحله نيمه نهايي جام پادشاهي اسپانيا - كوپا دل ري - بي هيچ نام و نشاني از رئال و بارسا به پايان رسيد و اين بهانه اي شد تا ژورناليست ها در سوگ بزرگان موجي به راه اندازند. با اين شعار كه «جام پادشاهي - يا حذفي - از ارزش افتاده. »
ادعاي مزبور بدين معني بود كه چه كسي دوست دارد «ركرئاتيوو اوئلوا» يا «اوساسونا» را در فينال ببيند؟ دپورتيوو لاكرونيا و مايوركا از نظر عموم مردم تيم هاي موجهي بودند ولي آن دو تاي ديگر. . . ! نه، مسلما جز هوادارانشان كسي منتظر ديدن آنها در فينال نبود.
ظاهرا بدون حضور «اون گرانده» - يك تيم بزرگ - جام حذفي چيزي فراتر از يك سرگرمي يا زنگ تفريحي در ميانه راه لاليگا به نظر نمي رسد كه خود دروازه اي است براي ورود به يك جام از ارزش افتاده ديگر به نام «جام يوفا».
«آس» و «ماركا» دو روزنامه ورزشي بزرگ اسپانيا با مطرح كردن ايده بالا اشاره كرده بودند كه سه تيم مايوركا، اوساسونا و ركرئاتيوو اوئلوا - كه از اين پس به اختصار آن را «ركره» مي ناميم - از جمع ۶ تيم ته جدولي لاليگا به نيمه نهايي پا گذاشته اند و تنها دپورتيوو را « اون گرانده» تشخيص دادند.
معلوم نيست چرا اسپانيايي ها تا اين اندازه حساس به تاريخ و آمار از كريكت به جاي فوتبال استقبال نكرده اند؟
دپور اگر چه اين فصل مدافع عنوان قهرماني جام حذفي به شمار مي رفت، اما در اين رقابت ها يك تيم پرافتخار و باسابقه محسوب نمي شود. آنها از زمان آغاز جام در ۱۹۰۲ تنها دو بار جام را از دست پادشاه اسپانيا دريافت كرده اند. سال پيش در چنين مواقعي بود كه تيم لاكرونيايي در برنابئو پيروز شد و بساط جشن صدسالگي رئال را برچيد، به طوري كه همان چند هزار هوادار به وجد آمده گاليسيايي حاضر در ورزشگاه، هنگام جشن قهرماني به تمسخر مادريدي ها و حتي خوان كارلوس پادشاه اسپانيا و هوادار سنتي رئال پرداختند. اما من در اينجا مي خواهم نگرش خودخواهانه بالا را نقد و نفي كنم. بنابراين در پاسخ به سوال مطرح شده توسط آس و ماركا كه: «چه كساني دوست دارند ستيز يك تيم ته جدولي را در فينال جام پادشاهي تماشا كنند؟» مي گويم: «هوادارانشان».
فكر مي كنم اين بهترين دليلي است كه مي توان در دفاع از اين تيم هاي كوچك و جوياي نام عنوان كرد.
براي اوساسونا و اوئلوا كه در يك قرن اخير هيچ دستاورد و افتخار قابل توجهي نداشته اند پاي گذاردن به فينال جام يك نقطه عطف تاريخي محسوب مي شود. سطح پايين خوانده شدن جام حذفي به خاطر عدم حضور سه غول خودپسند (رئال، بارسا، والنسيا) در مراحل پاياني، عملا به مثابه كاستن از ارزش مفهوم ورزش است نه صرفا لطمه زدن به اعتبار جام.
بارسلونا در همان دور نخست توسط تيم نيمه حرفه اي «نوولدا» حذف شد كه با تركيبي در هم و برهم از بازيكنان اصلي و ذخيره هايش بود.
هر سال شاهد عيان شدن تناقض كهنه ميان عقل و وجدان هستيم و هر بار عقل - كه امر به استراحت دادن به بازيكنان اصلي در جام حذفي مي كند - پيروز مي گردد. اين ستاره هاي كليدي مثل سلاح هاي هسته اي كارساز و بدون جايگزين هستند. بنابراين اگر من هم مربي يكي از تيم هاي بزرگ بودم جنبه منطقي قضيه را برجنبه اخلاقي اش مقدم مي شمردم و در عوض به بازيكنان نيمكت نشين فرصت خودنمايي مي دادم. اما زمانه تغيير كرده و نوولدا در برابر بارسا يك تيم نااميد و از پيش باخته نبود. آنچه حقيقتا موجبات شكست آبي و اناري ها از يك تيم دسته سومي را فراهم آورد، استفاده از بازيكنان حاشيه نشيني بود كه تنها نيمي از تجربه كار در كنار هم را در زمين تمرين به دست آورده بودند اما به ندرت امكان يافته بودند تا شانه به شانه هم بازي كنند و با هم قاطي شوند. علاوه بر اين ون گال چنان نوولدا را دست كم گرفته بود كه تيم را حتي بدون يك مهاجم نوك به زمين بفرستد.
تنها با پايان گرفتن هفته، يك مربي به فكر جدا كردن دو تيم اصلي و فرعي اش مي افتد. آن وقت مردم از بازيكني مثل مك منمن گلايه مي كنند كه چرا كم آورده يا به تيم مورد علاقه شان خرده مي گيرند كه چرا در مقابل رقباي دسته سومي مغلوب مي شوند. در حقيقت اين ذخيره ها به ندرت با يكديگر بازي كرده اند تا از درك و اعتماد متقابل براي تبديل شدن به يك مجموعه واحد بهره مند شوند، آن هم در مسابقاتي كه چندان رقابتي نيستند. در حالي كه تيم گمنام مقابل مدت زيادي در كنار هم باز كرده اند. بدين خاطر حذف رئال، هر چند با كيفيتي پايين، يك شگفتي تصور شد. آنها در استاديوم سان موئيك با چهار گل مغلوب تيم اصلي مايوركا شدند. اين وضع و حالي است كه بر جام حذفي حكمفرما است اما به معني كم ارزش يا بي جذابيت بودن رقابت ها نيست. حتي شايد شگفتي هاي فوق بر جذابيت آن بيافزايند و اين احساس را به وجود آورند كه جام حذفي دموكراتيك تر از لاليگا است. ليگي كه هميشه توسط ثروتمندان و بزرگ ترين باشگاه ها قبضه شده است. مي توان گفت دموكراسي و مريتوكراسي - شايسته سالاري - رو به رشد فوتبال اسپانيا، در جام حذفي بازتاب يافته.
اوئلوا! شهري كه نامش معادل تاريخ فوتبال اسپانيا است. هر كسي - و نه فقط هواداران وفادار اوئلوا - بايد به حضور اين تيم در فينال مباهات كند. ركره اي كه تمام فصل قعرنشين بوده و تنها دومين تجربه حضور در دسته اول طي تاريخ پرقدمت ۱۱۳ ساله اش را سپري مي كند. نبايد تحسين خود را از اين مردان دريغ كنيم.
۱۱۳ سال پيش در ۱۸۸۹ مردم شهر كارگري و فقير اوئلوا، نخستين جماعتي بودند كه در اسپانيا يك تيم فوتبال تشكيل دادند و سرپايش نگاه داشتند. پس از صعود سال گذشته به لاليگا اين دومين لحظه تاريخي معاصر ركره محسوب مي شود. ركره اي كه نخستين بار در سال ۱۹۶۸ طي نبردي شانه به شانه از سگوندا به لاليگا راه يافته بود.
۲۵ سال بعد در يك بعدازظهر سرد و مرطوب منطقه كوهستاني پامپلونا واقع در باسك جنوبي و در محاصره ۱۹ هزار هوادار متخاصم، اين آندلسي كوچك بازي دو بر صفر باخته به اوساسونا را ناباورانه به تساوي مي كشاند تا از ميان پرتوهاي بي روح نورافكن هاي استاديوم ال سادار سربلند بيرون آيد و به نخستين فينال تاريخش پاي گذارد.
همين اوئلوا شنبه هفته گذشته نماينده بزرگ اما بحران زده باسك، آتلتيك بيلبائو، را در سن ماميس ۳ بر صفر مغلوب كرده بود. به احتمال قريب به يقين ركره در روز ۲۸ ژوئن - روز پاياني لاليگا - رسما به سگوندا سقوط خواهد كرد اما همين معدود لحظات تاريخي مايه سرافرازي كهن ترين جماعت فوتبال كشور هستند و حلاوتي بسيار بيشتر از قهرماني هاي مكرر رئال مادريد در ليگ قهرمانان دارند.
رقيب اوئلوا در فينال مايوركايي است كه مدافع قهرماني را ابتدا در رياسور شكست داد و سپس در سان موئيك متوقف كرد. البته مايوركا در سال هاي اخير از سايه گمنامي بيرون آمده ولي سقوط ناگهاني هفته هاي گذشته از صدر جدول به جمع شش تيم پاييني خيلي ها را از اين تيم مديترانه اي نااميد ساخته بود. مايوركا تاكنون دوبار به فينال جام حذفي راه يافته كه آخرين بار در سال ۱۹۹۸ با ضربات پنالتي مغلوب بارسلونا شد، هر چند كه همان سال آنها در فينال سوپرجام در نوكمپ انتقام گرفتند و با هدايت هكتور كوپر تنها قهرماني تاريخشان را جشن گرفتند و بعد هم به فينال جام در جام اروپا پاي گذاردند.
لطف ديگري كه فيناليست شدن اوئلوا و مايوركا دارد افزوده شدن بر تعداد ۱۶ تيمي است كه از ۱۹۰۲ تاكنون قهرمان جام حذفي شده اند.
اما اوئلوا. من آنها را ستايش مي كنم. پس از اينكه يك فصل كامل از كتابم «موربو» را به اوئلوا، مهد فوتبال اسپانيا، اختصاص دادم - در حالي كه حداقل ربع قرن نامي از آنها در سطح اول فوتبال نبود - آنها مرا به شهرشان دعوت كردند. در پاسخ به مهمان نوازي هايشان به پيگيري بازي هاي ركره و معرفي آبي و سفيدپوشان در قالب همين مجموعه مقالات ادامه دادم.
تا اينكه در ماه نوامبر تصادفا در همين استاديوم ال سادار - كه به خانه ام در شمال باسك نزديك است - شاهد نخستين پيروزي ركره در لاليگا از ۱۹۶۸ به اين سو بودم. پس از بازي به رختكن رفتم تا با چند بازيكن صحبت كنم. «خوسه گالوان» دفاع ركره به محض ديدن من به شوخي گفت كه باشگاه بايد در هر بازي براي من بليت مجاني بفرستد چرا كه برايشان شانس مي آورم. او حق داشت. فقط خدا مي داند ركره اي كه دو گل عقب بود چگونه بازگشت و پيروز شد، آن هم در هواي باراني اوساسونا و در زميني پرآب و نيمه باتلاقي، در حالي كه در اوئلوا آنها هميشه روي زمين خشك و استخواني آندلس بازي مي كنند. شايد در بين دو نيمه مدير به رختكن رفته و به بازيكنان مژده داده يك آقاي انگليسي آن بالا نشسته كه مي تواند شما را وارد تاريخ كند، يا شايد كسي آن بالا من را دوست داشته كه ركره محبوبم را پيروز ساخته.
چهارراه كوپا دل ري
اگر روي نقشه اسپانيا لاكرونيا در شمال غربي از استان گاليسيا را به جزيره شرقي مايوركا وصل مي كرديم و همچنين اوئلوا در جنوب شرقي از استان آندلس را به اوساسونا واقع در پامپلونا پيوند مي داديم، چهارراه كوپا دل ري با مركزيت مادريد ترسيم مي شد. چهارراهي كه اين فصل براي من تداعي كننده نماد فلسفي چهارراه اجابت است. جايي كه ركره محكوم به سقوط، مايوركاي هبوط كرده از آسمان لاليگا و اوساسونايي كه با وجود گزيدن گاه بي گاه بزرگان - مثل بلايي كه در ماه اخير بر سر رئال و بارسا آورد - هرگز اميد شكوه و افتخار نداشته و نخواهد داشت، حاجتمندانه دست طلب به آسمان مي برند تا شايد در سعادت به رويشان گشوده شود.

كوپا دل ري از سال ۱۹۰۲ به عنوان نخستين رقابت سراسري فوتبال در اسپانيا آغاز شد. مطابق رسم آن زمان تيم هاي قهرمان علاوه بر جام قهرماني، نشان ويژه خاندان پادشاهي آلفونسوي اسپانيا را دريافت مي داشتند رسمي كه تا امروز ادامه يافته. جام حذفي تنها طي دو سال جنگ داخلي (۳۸ و ۱۹۳۶) متوقف شده است و بارسلونا سمبل كاتالان ها كه هميشه در رقابت هاي ليگ با سدي بزرگ به نام رئال مواجه بوده طي قرن بيستم توجه زيادي به اين رقابت ها نشان داده تا آنجا كه با ۲۴ عنوان پرافتخارترين تيم اين رقابت هاست. آتلتيك بيلبائو برنده نخستين دوره جام نيز به دلايلي مشابه همواره اين رقابت ها را جدي گرفته و ۲۳ بار قهرمان شده. رئال مادريد و آتلتيكو مادريد به ترتيب ۱۶ بار و ۹ بار قهرمان شده اند در حالي كه تيم هايي مثل والنسيا، رئال ساراگوسا، اسپانيول و سوي يا نيز چند باري عنوان را به دست آورده اند. جام حذفي اسپانيا از فصل ۲۰۰۱ - ۲۰۰۰ دستخوش تغييراتي شد و پس از اينكه دو فصل آزمايشي نخست با موفقيت روبه رو شد، از اين فصل مسئولان برگزاري رقابت ها بر آن شدند تا روند تازه را ادامه دهند.
دور منطقه اي
در اين مرحله تيم هاي دسته سوم - سگوندا B - و دسته چهارم - D3 - به چهار گروه منطقه اي تقسيم شده و به صورت يك حذفي بازي مي كنند.
دور مقدماتي
تيم هاي دسته سوم و چهارم يك مرحله حذفي ديگر را برگزار مي كنند. در اين دو مرحله بازي به قرعه در زمين يكي از دو تيم برگزار مي شود.
دور اول
تيم هاي دسته اول - پريمرا - و دسته دوم - سگوندا A - در زمين تيم دسته پايين تر بازي مي كنند و برندگان در مراحل بعدي به جمع تيم هاي پيروز دو دور ابتدايي اضافه مي شوند.
دور سراسري
تمامي تيم هاي برگزيده مراحل پيشين با در نظر گرفتن سه شرط زير در يك دور سراسري حضور مي يابند:
• تيم هاي دسته اولي در دو دور نخست استراحت دارند.
• تيم هاي حاضر در رقابت هاي اروپايي از مرحله يك شانزدهم نهايي وارد جام حذفي مي شوند.
• تا قبل از مرحله يك هشتم نهايي تمام رويارويي ها به يك مسابقه در زمين تيم دسته پايين تر خلاصه مي شوند و تنها از يك هشتم نهايي به بعد است كه بازي ها به صورت رفت و برگشت برگزار مي گردند.
فينال
هر سال پيش از آغاز مرحله نيمه نهايي، چهار تيم حاضر بر سر محل برگزاري فينال به توافق مي رسند اما اين بار هنوز توافقي صورت نگرفته. مايوركا و ركره بايد روز بيست و هشتم ژوئن فينال جام را برگزار كنند، ديداري كه خوان كارلوس پادشاه اسپانيا، مهمان سنتي و ويژه آن خواهد بود.
مردان جزيره نشين بالئاريك كه براي قهرماني خيز برداشته اند بسيار راغبند تا بازي فينال در محلي نزديك به جزيره شان مثل بندر والنسيا برگزار شود. در مقابل ركره كوچك كه جام حذفي را به چشم آخرين روزنه اميد نگاه مي كند شهر سوي يا مركز آندلس را ايده آل مي داند.
اما اگر مايوركا و ركره با هم به توافق نرسند به سياق سال گذشته سانتياگو برنابئوي مادريد ميزبان فينال جام پادشاهي خواهد بود.

مارك شپلن
ترجمه: سهيلا قاسمي
فيليپ تروسيه، مربي فرانسوي و كارشناس خوب و بي همتايي است كه در ژاپن موفق شد به شهرت جهاني دست يابد. تروسيه در دوران بازيكني اش در تيم هايي مثل آ. اس. آنگولم، رداستار اف. ث، اف. ث روآن و استاددورم استعداد متوسط خود در بازي را به نمايش گذاشت. در سن ۲۸ سالگي كار خود را به عنوان يك مربي آغاز كرد و پيش از آنكه در آفريقا چهره اي مطرح به دست آورد، در رداستار و يواس كرتل به كار پرداخت. او كم كم از صحنه باشگاه ها به عرصه هاي بين المللي پاي گذاشت و لقب «جادوگر سفيد» گرفت. پيش از ژاپن، در كشورهاي ساحل عاج، نيجريه، بوركينافاسو و آفريقاي جنوبي حضور داشت.
•••
پيشرفتي قابل توجه
تابستان سال ،۲۰۰۲ تروسيه سرمربيگري ژاپن، يكي از ميزبانان جام جهاني را به عهده گرفت و توانست آنها را تا مرحله دوم رقابت ها پيش ببرد. در نهايت ژاپن توسط تركيه، تيمي كه توانست تا مرحله نيمه نهايي پيش رود، حذف شد. او پس از چهار سال كار در ژاپن در ماه ژوئيه سال ۲۰۰۲ كناره گيري كرد و آن طور كه در مصاحبه با Uefa.com اعلام كرده، هم اكنون براي نبردي جديد آماده است.
• آيا موفقيت شما به همراه تيم ژاپن در سابقه كاري تان تاثيري دارد يا خير؟
بله، به دليل اينكه هميشه در نهايت نتيجه است كه كيفيت كار آدم را در يك فرآيند نشان مي دهد. طي اين چهار سال روند كاملي از كار، آموزش و تمرين را شاهد بوديم و مسلما همه اينها در پيشرفت و موفقيت من تاثير زيادي خواهد داشت. البته اميدوارم كه در توانايي هاي من نيز تاثير گذاشته باشد.
• شما حتي نزديك بود مربي تيم ملي فرانسه يا جمهوري ايرلند شويد.
مي توانيم اسكاتلند را هم به اين ليست اضافه كنيم، چون درست يكسال پيش اسكاتلندي ها هم به من پيشنهاد همكاري دادند. متاسفانه من در آن زمان شرايط همكاري با آنها را نداشتم چون قراردادم با ژاپن تمام نشده بود. همچنين كرواسي را هم مي توانيم در نظر بگيريم. آنها در ماه ژوئيه پيشنهادي مطرح كردند، اما چون سرگرم كار ديگري بودم نتوانستم روي پيشنهادشان فكر كنم. كشورهاي اروپايي زيادي علاقه مند به همكاري با من بودند. اين روند مرا تشويق كرد كه براي بهترين شدن تمام سعي ام را كنم. من بازهم به تلاش ادامه دادم و سعي كرده ام فلسفه هميشگي ام و روحيه اي را كه براي كار نياز داشتم حفظ كنم.
• زماني كه بازيكن بوديد، فكر مي كرديد چنين شغلي پيدا كنيد. اصلا فكر مي كرديد بتوانيد مربي يا سرمربي تيم ملي شويد؟
مي خواستم مربي شوم، اما چطور مي توان موفقيت در كاري را پيش بيني كرد؟ فكر مي كنم همه انسان ها در آرزوي موفقيت هستند. اميدوارم همه جواناني كه هم اكنون كاري را آغاز كرده اند - چه كار ورزشي و چه كارهاي ديگر - جواناني كه رويايي در سر دارند و با خود مي گويند: «موفق خواهم شد. » به آرزويشان برسند. فكر مي كنم داشتن رويا براي همه مردم اهميت زيادي دارد. من هميشه ايمان داشتم كه موفق مي شوم.
• در آغاز كار مربيگري تان، آيا فكر مي كرديد بتوانيد به جام جهاني راه يابيد و كاري را كه به همراه تيم ژاپن انجام داديد انجام دهيد؟
خير، اگر كسي بيست سال پيش به من مي گفت كه در دو جام جهاني شركت خواهم كرد، اصلا نمي توانستم به او پاسخ دهم. فكر مي كنم بحث با من يار بود. اما فقط بخت و اقبال نقش تعيين كننده ندارد. شايستگي و مهارت هم بسيار مهم است. بايد سعي و تلاش زيادي كرد و ثابت كرد كه شايستگي اين بحث و شانس را داريم.
• در ژاپن چه تجربه هايي كسب كرديد كه در ماه هاي آتي در روند كار شما تاثير مثبت داشته باشد؟
تجربه چهار سال گذشته با هم در قالب يك تيم جاي خواهند گرفت. ما بيش از ۱۵۰ بازي انجام داديم و در رقابت هاي مختلفي با سطوح متفاوت حضور داشتيم. من هم اكنون بسيار قوي تر از چهار سال قبل هستم. شكست ها، پيروزي ها، شادي ها و دردهاي بسياري را پشت سر گذاشته ام آينده نشان خواهد داد كه چقدر پخته و باتجربه شده ام. من در شرايط مشابه تجربه ام را به معرض نمايش خواهم گذاشت. در نهايت شرايط يكساني كه در ورزش پيش مي آيند، اهميت تجربه را نشان خواهند داد.

امير عليزاده
تاريخ تاسيس: ۱۹۹۳
افتخارات داخلي: قهرمان Jia A در سال ۱۹۹۵
قهرمان FA Cup در سال ۱۹۹۸
افتخار در آسيا: صعود به مرحله دوم جام در جام آسيا در فصل ۲۰۰۰-۱۹۹۹
شانگهاي شنهواي چين در حالي در بانكوك به ميدان رفته است كه فصل گذشته در ليگ چين (Jia A) در ميان ۱۵ تيم در رده دوازدهم قرار گرفت. اما با توجه به پيشرفت پايان فصل و دو بازيكن جديدي كه به خدمت گرفته اند با اعتماد به نفس مناسبي پا به ميدان گذاشتند.
شنهوا اخيرا ژانگ يونينگ مهاجم محبوب ليائونينگ بودائو را به خدمت گرفت. يونينگ كه در تيم ملي چين هم هست، در ابتدا قرار بود به لسترسيتي انگلستان بپيوندد كه اين انتقال به علت مشكلاتي كه بر سر اخذ پروانه كار به وجود آمد، صورت نگرفت.
چن گانگ ملي پوش سابق چين نيز به شنگهوا آمده، در حالي كه وو چنگ نيگ بازيكن باسابقه و محبوب اين تيم به تيم همشهري يعني شانگهاي ژونگ يوان پيوست.
علاوه بر اين دو بازيكن جديد شنهوا ستارگان ديگري نيز دارد. مثل سائول مارتينز مهاجم تيم ملي هندوراس و كوشنگ كينگ مهاجم تيم ملي چين.
اما اولين صعود شنهوا به ليگ قهرمانان را بايد ثمره پرورش بازيكناني جوان، مخصوصا تحت نظر وو جينگويي سرمربي اين تيم، دانست. بازيكناني كه موجب خوشبيني چيني ها در بانكوك شده اند.
يكي از اين جوانان دووي بهترين بازيكن جوان سال ۲۰۰۱ در آسيا است كه تا جايي پيشرفت كرد كه پيراهن شماره ۵ فان زي هي بزرگ را برتن كرده است. فان زي هي اسطوره شنهواست كه به اين تيم كمك كرد تا تنها عنوان قهرماني خود را در سال ۹۵ به دست آورند. در جام جهاني سال گذشته نيز هنگامي كه فان زي هي در برابر كاستاريكا مصدوم شد، در مقابل برزيل و تركيه جانشين او شد و چند ماه پس از آن نيز كاپيتان تيم ملي چين در بازي هاي آسيايي بوسان بود.
سون ژيانگ هافبك ۲۱ ساله شنگهوا كه او نيز در بازي هاي آسيايي بازي كرد، به همراه سون جي، دينگ يهوا، يائو ليجون، ليوهونگ تائو، دنگ پنگ پنگ و وانگ كه جزو ستارگان جوان شنهوا هستند. تيمي كه ۲۰ بازيكن زير ۲۳ دارد.
سرمربي: وو جينگويي
جينگويي در اواسط فصل گذشته به جاي ژون جن بائو كه با اين تيم در سال ۹۵ قهرمان JiaA شده بود و بازيكناني نظير فان زي هي، كي هونگ و شن سي را به ستارگان ملي چين تبديل ساخته بود، هدايت شنگهوا را بر عهده گرفت.
مهم ترين تغييري كه وو در تيم ايجاد كرد، استفاده از دو وي كاپيتان اسبق تيم ملي جوانان چين در تركيب اصلي بود. در واقع دو زير نظر ژو مربي قبلي شانگهاي از بازي كردن تقريبا محروم بود و فرصت خودنمايي نداشت، اما با بازي هاي خوب خود از اعتماد وو قدرداني كرد.
دو وي يكي از نمونه هاي اعتقاد وو به جوانان بود. جواناني كه در نيم فصل دوم شنگهوا را از بحراني كه در نيم فصل اول به آن دچار شده بودند نجات دادند.

بي. اي. سي تروساسانا (تايلند)
تاريخ تاسيس: ۱۹۹۲
افتخارات داخلي: قهرمان ليگ تايلند در سال هاي ۱۲۰۰ و ،۲۰۰۲ نايب قهرمان ليگ تايلند در سال ۱۹۹۹
نايب قهرمان جام پان پوكت در سال ۲۰۰۰
افتخار در آسيا: صعود به مرحله يك چهارم جام در جام آسيا در فصل ۲۰۰۱-۲۰۰۰ و مرحله دوم جام باشگاه هاي آسيا در فصل ۲۰۰۲-۲۰۰۱
BEC بلند پرواز اميدوار است تا در «قلعه بانكوك» بر كاشيما انتلرز ژاپن، تائه جون سيتي زن كره جنوبي و شانگهاي شنگهواي چين فائق آيد و با صعود به مرحله نيمه نهايي سير صعودي فوتبال تايلند را ادامه دهد. با توجه به اين كه تروسا سانا در خانه سابقه درخشاني دارد و اين سه تيم نيز حريفان چندان دشواري نيستند، اين امر چندان بعيد نيست. علاوه بر اين تروساسانا از حمايت بي نظير هوادارانش نيز برخوردار است و هر طور شده مي خواهد موفقيت هاي فارمز بانك در اواسط دهه نود را تكرار كند.
تردساك چي من هافبك تروساسانا كه در «تايگر كاپ» به عنوان بهترين بازيكن انتخاب شد و همچنين وراووت سري ماكا مهاجم اين تيم، از مرداني هستند كه مي تواند BEC را به اين هدف برسانند. تردساك كه فصل گذشته در «آرمد فورسس» سنگاپور در اس - ليگ سال بسيار خوبي داشت، هافبكي دونده و گل ساز است.
وراووت بلندقامت نيز هم روي زمين و هم در هوا بسيار خوب است و شم گلزني بالايي نيز دارد.
اين جيسون ويت، پسر پيتر ويت سرمربي تيم ملي تايلند بود كه با تروساسانا اولين قهرماني اين باشگاه در ليگ تايلند را در سال ۲۰۰۰ به ارمغان آورد. اما در حال حاضر آتاپول بوت پاكوم هافبك سابق تيم ملي تايلند هدايت BEC را بر عهده دارد او و همچنين اونگ آرت كوهسينكها مدير عامل باشگاه مصمم هستند كه تروساسانا به مرحله نيمه نهايي صعود مي كند.
شايد به خاطر همين بود كه برندن كروزز اسكاتلندي، سوارز پاستور اسپانيايي و هرناندز گومز اروگوئه اي را خريدند. اما آن ها نيز مثل روماريو جواز حضور در ليگ قهرمانان را دريافت نكردند. اما كوهسينكها در اين مورد گفت:
«اصلا مهم نيست، بدون آن ها هم ما تيم خوبي داريم و اطمينان دارم كه مي توانيم به نيمه نهايي صعود كنيم. »
در دو ديدار بعدي تروساسانا مقابل تائه جون سيتي زن و شانگهاي شنگهوا همه چيز مشخص خواهد شد.

• پيشنهاد پشت پيشنهاد
فدراسيون فوتبال از پيشنهاد مربيگري تيم ملي جوانان به وينكو بگوويچ نتيجه اي به دست نياورد. بگوويچ كه سابقه و سطح مربيگري اش را فراتر از دستياري مجيد جلالي مي داند، شرايط خاص در اهواز و زمان باقيمانده تا پايان قراردادش را نيز از دلايل نپذيرفتن اين پست عنوان كرده است. از سوي ديگر پيشنهاد نان و آب داري هم از استراليا رسيده كه احتمالا اين مربي را قلقلك داده است. جالب است كه مديران فولاد نيز خواهان تمديد قرارداد با بگوويچ هستند. همه اين اتفاقات نشان مي دهد كه بگوويچ با وجود اينكه هنوز عنوان سطح بالايي را در فوتبال ايران دشت نكرده، از ديدگاه اهالي فوتبال موفق بوده است.

• پرسپوليس يعني برد
تغيير نام قرمزپوشان تهران هم از دردسرهاي بزرگ ورزش ماست. اينكه نام اين باشگاه پرسپوليس باشد يا پيروزي فرق زيادي نمي كند، اما بهتر است يك نام واحد از سوي باشگاه اعلام شود. نكته جالب اينجاست كه روزنامه پيروزي چند روز قبل از فرط جابه جايي اين دو اسم دچار اشتباه شده بود. در اين روزنامه متن يك خبر كلمه پيروزي به معني شكست دادن به پرسپوليس تغيير پيدا كرده بود. «تيم (. . . ) براي صعود نياز به پرسپوليس بر تيم (. . . ) دارد. »؟!

• حريف لوئيس باخت
ولاديمير كليچكو قهرمان سنگين وزن اوكرايني بوكس و مدعي مبارزه با لنوكس لوئيس قهرمان جهاني شكست خورد. كليچكو در ديدار با قهرمان آفريقاي جنوبي يعني كوري ساندرز ناك اوت شد و بدين ترتيب فرصت رجزخواني در برابر لوئيس را از دست داد.
اين بوكسور كه از لحاظ جثه يكي از مهيب ترين بوكسورهاي جهان به شمار مي رود، در همان راند اول دو بار تعادلش را از دست داد و نقش زمين شد. كارشناسان بوكس اصلا تصور نمي كردند كه اين ديدار به نفع ساندرز تمام شود، زيرا كليچكو از شهرت بيشتري برخوردار بود. اين باخت دومين شكست در كارنامه كليچكو به حساب مي آيد و در مقابل ۴۰ پيروزي نيز در كارنامه وي به چشم مي خورد. كليچكو كمربند اتحاديه VBO را در اختيار دارد.

• هواداران عصباني
شكست و ناكامي تيم هاي محبوب در اروپا باز هم حادثه آفريد. پس از درگيري هواداران رم و لاتزيو در بازي شنبه شب و دستگيري تعدادي از تماشاگران لاتزيو نوبت به درگيري هواداران فوتبال در بلگراد رسيد. اغتشاش و درگيري از زماني آغاز شد كه در نيمه اول ديدار دو تيم رادنيكي و پارتيزان، نزديك به دو هزار نفر از هواداران به زمين ريختند و با حمله به نيروهاي امنيتي و محافظان بازيكنان دو تيم را مجبور به بازگشت به رختكن كردند.
در نتيجه اين اغتشاش شروع بازي ۲۰ دقيقه به تاخير افتاد و در نهايت با نتيجه ۴ بر صفر پارتيزان به پيروزي رسيد. در پايان بازي سه افسر پليس كه مجروح شده بودند به مراكز درماني فرستاده شدند.

• ميدو در راه بارسا
احمد حسام معروف به «ميدو» مهاجم مصري تيم آژاكس در پايان فصل جاري به تيم بارسلونا خواهد پيوست. ستاره ۲۰ ساله آژاكس توانسته با بازي هاي خويش نظر مديران بارسا را به خود جلب كند. البته پيشنهادهاي ديگري از سوي باشگاه هاي ديگر اروپا نيز مطرح بود اما ميدو فعلا بارسا را به ديگران ترجيح داده است. البته دلايل ديگري نيز براي ترك هلند از سوي ميدو وجود دارد و آن هم رفتار بد مطبوعات هلند پس از بازي آژاكس در برابر آرسنال است.

• تازه تر از تازه تري مي رسد
در حالي كه چند رشته مشهور ورزشي در ايران مهجور افتاده و روزگار سختي را سپري مي كنند، راه اندازي ورزش جديد از سوي تربيت بدني از اقدامات عجيب به شمار مي رود.
قرار است در سال آينده مسابقات جهاني كشتي «آليش» برگزار شود. اين رشته ورزشي كه شباهت هايي با كشتي هاي بومي منطقه خراسان و گرگان دارد در همان بدو تولد قرار است صاحب دفتر و دستك و سايت اينترنتي شود. اين رشته ورزشي در راستاي توسعه ورزش هاي بومي و محلي رشد خواهد يافت و قطعا تيم ملي آليش هم براي سال آينده تشكيل خواهد شد.

• سفر قضاوت
بالاخره نوبت به قضاوت داوران ايراني هم رسيد. بعد از افول ستاره داوران ايراني در عرصه هاي بين المللي دوباره فرصت هنرنمايي اين گروه زحمتكش مهيا شده و قرار است يك داور، دو كمك داور و يك داور چهارم به مسابقات مقدماتي المپيك آتن اعزام شوند. خداداد افشاريان به عنوان داور، كرباسفروش و سخندان به عنوان كمك داور و ممبيني به عنوان داور چهارم در فروردين ماه سال ۸۲ به سوريه اعزام خواهد شد. مبارك است.