از بازگشت اولريش بسيار خوشحالم اين كار هم براي خودش خوب است و هم براي من حتي براي ورزش دوچرخه سواري و در مجموع براي ورزش هم بسيار خوب خواهد بود
ترجمه: سهيلا قاسمي
لنس آرمسترانگ آمريكايي كه چهار بار قهرمان تور دو فرانس شده اين هفته در كنار يان اولريش آلماني در مسير سارت به ركاب زدن پرداخت. او از بازگشت تنها رقيبش بسيار راضي به نظر مي رسد. روز چهارشنبه نهم آوريل، پيش از آنكه آرمسترانگ به علت دل درد مرحله دوم مسير سارت را ترك كند، خبرنگار روزنامه لوموند با او به گفت وگو نشسته است كه با هم مي خوانيم.
• روز سه شنبه هشتم آوريل در مسير سارت دوباره در كنار يان اولريش قرار گرفتيد. پس از مسابقات قهرماني زوريخ در اوت ۲۰۰۱ ديگر در كنار او ركاب نزده بوديد. آيا بازگشت او به نظرتان خبر خوبي است.
بله. به نظر مي رسد يان اولريش وضعيت خوبي داشته باشد. او ظاهراً بسيار قوي و سرحال است. يان رقيبي است كه مرا مي ترساند. البته اين جمله اي كه گفتم تعارف است اما واقعاً فكر مي كنم بازگشت او براي ما بسيار خوب باشد. چون اگر همين طور به سادگي جلو برويم و اگر همزمان، او هر كاري كه لازم است انجام دهد، حتماً قهرمان تور خواهد شد. مطمئنم. سال گذشته بدون او وضعيت مسابقات بسيار متفاوت بود. از ماه ها قبل مي دانستيم كه در تور حاضر نخواهد بود. به همين دليل آماده سازي و تاكتيك مسابقه كاملاً تغيير كرده بود. از بازگشت او بسيار خوشحالم. اين كار هم براي خودش خوب است و هم براي من. حتي براي ورزش دوچرخه سواري و در مجموع براي ورزش هم بسيار خوب خواهد بود. فقط اميدوارم كه با تيم و حاميان مالي در مورد مسائل مالي مشكلي پيدا نكند.
• آيا فكر مي كنيد يان اولريش با ترك دويچه تلكوم و رفتن به تيم كوست انتخاب بدي انجام داده است؟
در واقع فكر مي كنم تصميم بسيار بدي گرفته است. قبلاً يكبار در ماه ژانويه، پيش از اينكه تيمش به مشكل بربخورد در اين مورد با او حرف زدم. اما امروزه، هنوز مشكلات بسياري وجود دارد. اين مسئله ثابت مي كند كه من حق داشتم.
• آيا يان هنوز هم اصلي ترين رقيب شما در تور دوفرانس است؟
بله او تنها رقيب من است.
• اگر اين دوره كه صدمين دور تور دو فرانس است قهرمان شويد، وارد تاريخ تور شده وبه افسانه ها خواهيد پيوست. . .
سعي مي كنم به آنچه كه احتمال دارد پيش بيايد، فكر نكنم. ترجيح مي دهم فقط به زمان حال و كارم فكر كنم. در بيست، سي، چهل يا پنجاه سال آينده بي شك در مورد من به اشكال مختلف صحبت خواهد شد. من نمي دانم. اين تاريخ نويسان هستند كه براي تاريخ مي نويسند. وقتي ده يا بيست سال ديگر به فرانسه برگردم، شايد مرا به چشم يك توريست ساده آمريكايي ببينند. به هر حال احساس من اين است. شايد هم آرزويم اين باشد.
• اگر دوباره موفق شويد به ژاك آنگتيل، ادي ماركس، برنار هينو و ميگوئل ايندوراين خواهيد پيوست و قهرمان پنج باره تور خواهيد شد. اين تفكر چه احساسي در درونتان ايجاد مي كند.
به هر حال، من خودم را هم سطح آنها نمي دانم. يكي از آنها (ژاك آنگتيل) ديگر در قيد حيات نيست. ديگري (ادي ماركس) بزرگ ترين دوچرخه سوار تمام دوران ها است. هيچ وقت با هينو مسابقه نداده ام، تنها در كنار ايندوراين ركاب زده ام. مقايسه خودم با آنها كار بسيار مشكلي است. هميشه تلاش مي كنم تا در كارم پيشرفت داشته باشم. فكر مي كنم صحبت از پيوستن به جمع آنها، پيش از تحقق واقعي اين امر، برايم بدشانسي بياورد.
• به نظر شما حقيقت دوپينگ در دوچرخه سواري چيست؟
هيچ ورزش و كاري در جهان وجود ندارد كه كاملاً پاك باشد. اما مي توانم به شما اطمينان دهم كه از سال ۱۹۹۸ اين ورزش پاك تر شده است. حتي تأييد مي كنم كه اين ورزش تميزترين ورزشي است كه مردم مي توانند به تماشاي آن بپردازند. به عنوان مثال در مقايسه با فوتبال دوچرخه سواري كاملاً تميز است. در اين ورزش كنترل هاي بسياري صورت مي گيرد و همه دوچرخه سواران جز تسليم در برابر آن، هيچ چاره ديگري ندارند. با كنترل هاي جديدي كه طبق قانون آژانس جهاني مبارزه با دوپينگ بر ورزشكاران اعمال مي شود، احتمال زيادي وجود دارد كه برخي دوچرخه سواران از شركت در مسابقات سرباز زنند.
• پس فكر مي كنيد قوانين مبارزه با دوپينگ كه اتحاديه دوچرخه سواران بين المللي تا شروع بازي هاي آتن ۲۰۰۴ ملزم به استفاده از آنها هستند، در جهت مناسبي قرار دارد؟
بله، چون ما به سيستمي بين المللي نياز داريم كه امكان يكپارچه سازي آزمايش ها را ممكن مي سازد. مشكلي كه وجود دارد اين است كه نه تنها ما روزهاي طولاني و سختي را پشت سر مي گذاريم، بلكه افراد بسياري سعي مي كنند از ما آزمايش بگيرند. گاهي بايد يك ساعت منتظر بمانيم تا از ما آزمايش بگيرند و بعد از بازگشت به هتل دوباره بايد براي كنترل ديگري خود را آماده كنيم. روز بعد، ناگزير ساعت شش صبح از خواب بيدار مي شويم تا از ما خون بگيرند.
• آيا از احساسات ضدآمريكايي كه اين روزها در فرانسه رو به افزايش است نمي ترسيد؟ اين كشور جايي است كه مردمش بيش از همه شما را دوست داشتند.
احتمال دارد كه در فرانسه شاهد واكنشي منفي باشيم. اما امسال اين نخستين باري است كه در فرانس دوچرخه سواري مي كنم. به همين دليل در اولين برخورد احساس كاملاً مثبتي دارم. در كنار پيست، تماشاچيان با من بسيار دوستانه رفتار مي كردند، حتي دوستانه تر از سال هاي پيش. آنها مرا بسيار تشويق كردند. واكنش هاي منفي در گذشته بيشتر به مسئله دوپينگ مربوط مي شد و با شرايط بين المللي رابطه نداشت. مردم براي ورزش و دوچرخه سواري مي آيند، نه به خاطر ديدگاه هاي جورج دبليو بوش يا ژاك شيراك.
• آيا نگران امنيت خود هستيد؟
بيشتر از حالت عادي و هميشگي نه. تور دو فرانس يكي از بزرگ ترين رويدادهاي ورزشي جهان است و از اين نظر در كنار بازي هاي المپيك و جام جهاني فوتبال قرار دارد. بنابراين حفظ امنيت همه شركت كنندگان در اين رقابت ورزشي از ورزشكاران و مربيان گرفته تا روزنامه نگاران و تماشاچيان اهميت ويژه اي دارد. در اتاق هتلم احتمال دارد كه مورد هجوم قرار بگيرم. آنجا از هيچ كس كاري ساخته نيست. من براي خودم تقاضاي مراقبت هاي ويژه اي ندارم، بلكه براي همه مردم چنين چيزي را درخواست مي كنم.
• در ماه سپتامبر ۳۲ ساله مي شويد. فكر مي كنيد چه موقع براي پايان دادن به كارتان مناسب باشد؟
ورزشكاران زيادي هستند كه مدتي طولاني كار خود را ادامه مي دهند. انگيزه هاي زيادي انسان را به ادامه كار وامي دارد. اميدوارم به اندازه كافي عاقل و باشخصيت باشم. چون وقتي انرژي ام تحليل رفت و تصميم به پايان كار حرفه اي گرفتم، به اين ويژگي ها نياز خواهم داشت. زماني كه ديگر هيچ عشقي به اين ورزش نداشتم، مي توانم بگويم كه زمان خداحافظي ام فرا رسيده است. اما اين زمان هنوز فرا نرسيده و در حال حاضر براي شركت در تور دو فرانس ۲۰۰۴ بسيار مصمم هستم.
لوموند