براي حل مشكلات شهر تهران به برنامه هاي بلند مدت و با يك عزم ملي و همكاري همه نهادها و بخصوص دولت محترم به عنوان يك اصلاحات اساسي نيازمنديم. اگر براي روستائيان شغل و درآمد كافي از سوي دولت و دستگاههاي مربوطه از جمله جهاد كشاورزي سازمان برنامه ريزي و مديريت ايجاد شود آن روستايي مجبور به مهاجرت و ترك محيط  روستا نمي شود و به تهران نمي آيد تا بعداً به عنوان يك شهروند غرق در مشكلات تهران شود. بنابراين يك برنامه ريزي كلان و راهبردي بسيار عميق مورد نياز است كه اين مهاجرت معكوس شود. زيرا معكوس شدن مهاجرت يكي از اصولي ترين و اساسي ترين كارها حتي از لحاظ امنيتي است. وقتي گنجايش شهرها از يك ظرفيتي بيشتر مي شود، از نظر امنيتي مشكل آفرين خواهد شد.
بنابراين اينها راهبردهايي است كه بتواند مهاجرت را معكوس بكند. اين را برخي كشورهاي ديگر انجام داده اند و موفق هم شده اند. حالا شايد برخي فكر كنند كه در تهران بايد عوارض بيشتري بگذاريم تا فقط عده اي خاص بتوانند بيايند و يا آنهايي كه تهراني نيستند برايشان عوارض بيشتري گذاشته شود و نظاير اينها كه هم مقطعي است و ايجاد نارضايتي مي كند و هم بازدهي كمي خواهد داشت. آنچه مهم است اينكه بايد اصل مسئله را ريشه يابي كنيم و مسئله را از ريشه حل كنيم. اگر اين كار را كرديم آن وقت دركنار برنامه هاي كوتاه مدت و پروژه هاي ضربتي و گسترش و توسعه كيفي امكانات رفاهي شهر مي توانيم اميدوار باشيم كه لااقل شهر تهران در همين حد كنوني باقي بماند وگرنه جمعيت تهران غيرقابل كنترل خواهد شد. زيرا نه آب آن قابل تأمين است تا جايي كه الان اعلام خطر كرده اند كه اگر جمعيت تهران مثلاً از چند صد هزار نفر ديگر تجاوز كند در سال ۱۴۰۰ آب شهر قابل تأمين نيست. راجع به مسايل ديگر ازجمله هوا و ترافيك هم همين وضعيت وجود دارد. در حال حاضر روزانه ۱۲۰۰ خودرو در تهران شماره گذاري مي شود و اينها براي عبور و مرور نياز به خيابان و بزرگراه دارند. اعلام شده است كه در سال ۷۶ ظرفيت بزرگراههاي تهران پر شده است. بسياري از مناطق تهران جمعيت سرريز دارد و با اين جمعيت سرريز، سرانه فضاي سبز آن ۲/۱ مترمربع است كه از حداقل استاندارد فضاي سبز كمتر مي باشد. تهران در حال حاضر به لحاظ فضاهاي آموزشي، تفريحي و زيرساختي و ساير فضاهاي خدماتي كمبود دارد. هر روز مجبورند كابل برق، لوله گاز و آب را تقويت كنند كه انجام هر يك از اينها به منزله زير و رو كردن هر شهر و صرف بودجه هاي كلان و چندباره كاري كردن است.
* به رغم تأثير منفي فروش تراكم بر شهر تهران، روانه شدن سرمايه هايي از بخش مسكن به ساير نقاط كشور به دنبال محدود شدن تراكم، پيامدهاي آن براي تهران چه خواهد بود؟
- از نظر اقتصادي اصولاً كار درستي نيست كه ما سرمايه هايمان را فقط در بخش مسكن مصرف كنيم. راه به دست آوردن درآمد فقط فروش تراكم نيست. فروش تراكم ساده ترين راه بوده براي پولدار شدن و به دست آوردن درآمد. با كم شدن تراكم در تهران ممكن است ساخت و ساز كاهش يابد ولي وزارت مسكن و شهرسازي و شهرداري بايد روي اين موضوع برنامه ريزي كنند. يكي از راهها اين است كه بافت هاي فرسوده تهران اصلاح شود. اگر بافت هاي فرسوده بخواهد اصلاح شود، ساخت و ساز در تهران رونق مي گيرد و همان برنامه هايي كه براي ساختن در زمين هاي بكر يا برج سازي و ساختمان هاي لوكس و «پنت هاوس» هاي متري بيش از يك ميليون تومان براي عده اي معدود صرف مي شد، اين سرمايه به طور عادلانه توزيع مي شود بين تعداد زيادي از انسان هايي كه بتوانند در خانه هايي با قيمت عادلانه زندگي كنند. بافت هاي فرسوده تهران جاي بسيار خوبي براي سرمايه گذاري است و وزارت مسكن و شهرسازي كه تراكم را در اين حد تصويب كرده است به همين اگر بخواهند بسنده كند قطعاً تهران ضرر مي كند مگر اينكه در كنار آن ترميم بافت هاي فرسوده را كه مقداري هم «فاينانس» براي آن گرفته اند، بلافاصله شروع كنند و همان كساني كه قبلاً با سرمايه گذاري در بخش مسكن ساختمان گران مي ساختند بيايند و ساختمان هاي عادي و غيرلوكس براي مردم بسازند و مردم هم بدون مسكن نمانند. از همه مهمتر بافت هاي فرسوده كه خطرناك است، اين بافت ها هم براساس يك طراحي معماري و شهرسازي درست، اصلاح مي شود. اين راهكار را وزارت مسكن مي تواند در چهارچوب توسعه پايدار دنبال كند كه مشاغل بيكار هم نداشته باشيم و كارگران ساختماني و مشاغل متفرقه كه ۷۰۰ شغل در كنار آن مي باشد بيكار نمانند. منتها به جاي لوكس سازي و برج سازي مي آيند در حد متوسط و معمولي براي مردم ساكن در بافت هاي فرسوده ساخت و ساز مي كنند. البته منتظر درآمدهاي كلان و بالا رفتن هاي نجومي نبايد بود، بلكه سود عادلانه اي كه هر پيمانكار و سرمايه گذاري انتظار دارد از كار خودش بگيرد. ولي متأسفانه اينطور رواج پيدا كرده بود كه از خارج هم مي آمدند و در تهران سرمايه گذاري مي كردند و پس از آنكه در عرض يك سال قيمت آپارتمانشان ۲ برابر مي شد پولشان را برمي داشتند و آن را به خارج منتقل مي كردند و اين از نظر اقتصادي يك كار درست و منطقي از نظر اسكان شهري و اقتصاد شهري نيست. حالا اگر در استان ها و شهرهاي ديگر هم چنين وضعيتي صورت گيرد قطعاً يك بحران ايجاد خواهد كرد و بايد راهكاري صحيح و منطقي در مقابل آن در پيش بگيرند.
* اعضاي شوراي شهر از جمله خود شما بارها بر اداره علمي و اصولي شهر تهران تأكيد كرده ايد، حال شورا با تخلفات ساخت و ساز در سطح شهر چه برخوردي خواهد داشت؟
- تخلفات عموماً مواقعي صورت مي گيرند كه مردم مي بينند ديگران تخلف مي كنند، وقتي در شهرداري مثلاً تخلف انجام و تراكم بيش از حد فروخته و پول كمتري گرفته مي شود و به هر حال به صور مختلف كارهاي خلاف انجام مي گيرد، ديگران هم تشويق مي شوند كه خلاف كنند و قطعاً رطب خورده منع رطب نمي تواند بكند.
تصميم بر اين است كه در شهرداري با شفافيت تمام هيچ گونه خلافي صورت نگيرد و در اين صورت شهرداري قادر خواهد بود كه جلوي هر خلافكاري را هم بگيرد و مردم به همين دليل به اعضاي شوراي شهر رأي داده اند كه بتوانند جلوي هر خلافكاري را بگيرند. از اين رو معتقد به اين نيستيم كه مردم خلاف بكنند و بعد بروند جريمه آن را بدهند. مثلاً ۱۰متر بناي اضافي مي سازند و در ازاي آن هر متر۵۰ هزار تومان پول مي دهند و همان يك متر مربع را ۵۰۰ هزار تومان مي فروشند. خب اين تشويق به خلافكاري است. حالا درست است كه براي شهرداري درآمد به وجود مي آيد ولي ضرباتي كه به شهر مي خورد بيش از اين درآمدي است كه كسب مي كند.
* برخي سازندگان املاك كوچك با حذف نورگير داخل ساختمان و پرداخت جريمه، آن را به بناي مفيد اضافه مي كنند نظرتان دراين باره چيست؟
- اينها كارهايي و شايد اصلاً راههايي بوده براي كسب درآمد. درست است كه اينها كسب درآمد مي كند ولي به جاي اين راههاي گول زننده و راههاي خلاف بهتر است كه با صداقت با مردم برخورد كرد و درآمدهاي پايدار كسب كرد و اجازه نداد كه خلافي صورت بگيرد. البته بايد در اين مورد برنامه ريزي كرد. من معتقدم كسي كه خلاف كرد بايد خلافش را به وضعيت اول برگرداند و اجازه ادامه خلاف ندهند نه اينكه خلاف بكند و بعد از وي پول بگيرند. اين يعني تشويق به خلافكاري يا فروش خلافكاري كه قاعدتاً درست نيست.
* با توجه به مطالب عنوان شده درباره ساخت و سازهاي غيرمجاز در ارتفاعات ۱۴۰۰ دامنه هاي البرز و آثار تخريبي آن بر محيط زيست، آيا شوراي شهر برنامه اي براي جلوگيري از اين گونه تخلفات دارد؟
- به طور قطع و يقين ما حاضر نيستيم كه شهرها را بخصوص دامنه البرز را كه از نظر تنفسي بيشترين كمك را به تهران مي كند خراب كنيم براي اينكه چند نفر بخواهند در آنجا ساختمان سازي كنند، حتي اگر افرادي باشند كه واقعاً مسكن نداشته باشند نداشتن مسكن دليل نمي شود كه زيست محيط شهري ديگران را خراب كنيم و به ديگران آسيب برسانيم. در جايي كه مجاز است بايد ساخت و ساز كنند. اگر قرار است دامنه البرز حفظ شود حتي به صورت يك قانون خيلي صريح شوراي عالي شهرسازي و معماري اين خط تراز را تصويب كند و آنهايي كه الان هم ساخت و ساز غيرمجاز كرده اند براي آنها هم كاربري گذاشته شود كه بعداً پس از اتمام عمر اين ساخت و سازها، دوباره به فضاي سبز تبديل شود و براي آنها طرح هايي تهيه كنند كه بتواند محيط زيست را حفظ كند. قطعاً شوراي شهر اين موضوع را دنبال خواهد كرد و معتقديم كه به هيچ وجه نمي بايستي به اين فضاهاي تنفسي كه براي زندگي مردم تهران همان هواي مورد نياز آنهاست آسيب برسد.
* ظاهراً شهرداري مطالباتي از دستگاههاي مختلف از جمله صدا و سيما دارد، شورا براي گرفتن اين مطالبات چه برنامه اي درنظر گرفته است؟
- در درجه اول دولت خدمتگزار كه مي خواهد از شهرداري حمايت كند بايد مطالباتش را به شهرداري بپردازد. هرچه مطالبات شهرداري است بايد پرداخت شود و مطالبات شهرداري اگر پرداخت نشود توقع خدمت نبايد داشته باشند. علاوه بر اين بايستي كمك هاي فراواني هم به شهرداري بشود. براي نمونه مترو چيزي نيست كه بتوان آن را با عوارض شهري ساخت. اگر مترو ساخته نشود ترافيك تهران اصلاً قابل حل نيست. الان شهرداري سوبسيد بالايي را به اتوبوس راني مي دهد تا بهاي بليت پايين بماند. هيأت دولت و دوستان توصيه مي كنند كه بليت اتوبوس گران نشود، وقتي خرج اتوبوس گران مي شود، حقوق كارمندان افزايش مي يابد خب از كجا بايد تأمين شود. قاعدتاً بايد منابعي در اختيار بگذارند كه آنها تأمين شود. ما اين انتظار را داريم و قعطاً هم اين تعامل و همكاري را با ما خواهند داشت.
به هر حال اگر ما طلبكار باشيم قطعاً مي رويم و اقدام مي كنيم و از دوستان عزيزمان چه در صدا و سيما و چه در دولت و هر جاي ديگر باشند مطالبه مي كنيم و قطعاً مي دانيم كه آنها هم اين حمايت را از ماخواهند كرد كه بدهي شان را به شهرداري بپردازند چرا كه اين حمايت از شهر خودشان هست نه از ما چون نمي شود كه مردم سهم خود را بپردازند ولي دولت نپردازد. همه بايد سهم خود را به شهرداري بپردازند.
* با توجه به اينكه بخشي از مشكلات تهران ناشي از حضور دولت در پايتخت است، شورا چه برنامه اي را براي متقاعد ساختن دولت به پرداخت هزينه پايتخت نشيني انجام داده و يا تدارك ديده است؟
- ما با آقاي خاتمي رئيس جمهور عزيزمان اين موضوع را مطرح كرديم و همين استدلال را داشتيم و ايشان استقبال كردند كه ما بتوانيم طرح هايي را در اين زمينه ارائه دهيم و اصلاً انتظارشان اين بود كه در يك گروه تخصصي، طرح هاي تخصصي داده شود. ما سعي مان بر اين است كه بتوانيم واقعاً با ارائه طرح هاي تخصصي از دولت به همين دليل امكاناتي را براي بهبود وضعيت تهران دريافت كنيم.
* براي دسترسي مردم به اعضاي شوراي شهر و طرح شكايات آنها چه راهكاري انديشيده شده است؟
- مشكلات مردم دو نوع است يكي خصوصي كه بسيار فراوان است، يك سري هم مشكلات و شكاياتي است كه انتظار داريم شهرداري و كارمندان شهرداري به گونه اي عمل كنند كه از حجم اين مشكلات كاسته شود. براي بررسي مشكلات عام اجتماعي نيز متخصصين و برنامه  ريزاني را پيش بيني كرده ايم. براي شكايات مردمي هم از قبل سيستمي وجود داشته است كه اصلاح و تكميل مي شود تا شكاياتي كه مربوط به كار شورا است در شورا بررسي شود و آنهايي هم كه مربوط به شهرداري است به شهرداري ارجاع داده شود.