|
كاهش قيمت ها در ژاپن ادامه دارد
فردا همه چيز ارزان تر است
|
|
|
آندره كونتز
ترجمه: عباس فتاح زاده
شركت ها و فروشگاه ها در ژاپن مجبورند به محصولات خويش به صورت گسترده چوب حراج بزنند. سير نزولي قيمت اجناس، هم داراي جنبه هاي مثبت است و هم منفي؛ اما جنبه منفي آن روز به روز شدت بيشتري پيدا مي كند.
•••
چيو كادوتا با قيافه اي جدي مي گويد: «ما به اين غذا مي گوييم غذاي دوران كاهش قيمت ها. » بعد مي خندد و از داخل كاسه چيني سفيد و بزرگي برنج پخته را به همراه برش هاي سرخ شده گوشت گاو و حلقه هاي پياز با حرارت و اشتياق مي خورد. اين غذا «گيودون» نام دارد و هر پرس از آن در رستوران هاي زنجيره اي يوشي نويا با قيمتي معادل حدود دو يورو به فروش مي رسد. كادوتا مي افزايد: «اين غذا نوعي ناهار سبك محسوب مي شود» بعد از آن نوشابه اش را تا ته سركشيده و از رستوران خارج مي شود.
صحنه فوق يكي از جنبه هاي خوشايند كاهش قيمت ها در ژاپن محسوب مي شود. غذاي گيودون به اين علت لقب «غذاي دوران كاهش قيمت ها» راكسب كرده كه تا دو سال پيش حدود ۳ يورو قيمت داشت اما حالا به ۲ يورو رسيده است. از دو سال پيش در ژاپن رقابت سخت و بي رحمانه اي ميان عرضه كنندگان غذاهاي آماده در گرفته كه به كاهش قيمت ها انجاميده است.
مك دونالد، كنتاكي فرايد چيكن، موسبورگر و بسياري از رستوران هاي زنجيره اي كوچك تر شروع به كاهش قيمت همبرگر، سوپ و پرس هاي ساده برنج كردند. رستوران هاي يوشي نويا هم مجبور به پيروي از روند كلي شدند. در شرايط جديد ديگر غذاي ساده گيودون بيش از دو يورو فروش نمي رفت. البته رستوران هاي يوشي نويا به سبب كاهش قيمت ها ظهرها دو برابر گذشته گيودون مي فروشد و اين غذا لقب «غذاي دوران كاهش قيمت ها» را دريافت كرد.
ارقام انتزاعي كاملاً واقعي مي شوند
ژاپني ها كاهش قيمت ها را «دفوري» مي نامند و اين روزها همه جا آن را احساس مي كنند. در رستوران، در مغازه لباس فروشي، فروشگاه هاي محصولات مصرفي و در مراكز معامله اموال غيرمنقول. اقتصاددان هاي ژاپني ميزان تغيير كلي قيمت ها در ماه آوريل را منفي ۴/۰ درصد پيش بيني مي كردند. اما برخي پيش بيني مذكور را غيرواقعي و انتزاعي مي دانستند. با اين حال قشر متوسط جامعه ژاپن به طرق مختلف در زندگي روزانه خويش تغيير مذكور را عملاً تجربه مي كند.
آيي جي يوكوياما، اقتصاددان موسسه AIG گلوبال اينوستمنت، مي گويد: «كاهش قيمت ها همواره دو چهره دارد: يك چهره خوب و يك چهره بد». او مي افزايد، در گذشته قيمت ها در ژاپن بسيار بالاتر از كشورهاي توسعه يافته بود و حالا كاهش قيمت ها مي تواند در سرزمين گران ژاپن اثرات مثبتي داشته باشد.
يوكوياما در اثبات ادعاي خويش به قيمت زمين در اطراف قصر امپراتور ژاپن در توكيو اشاره مي كند. اين ناحيه كه دربرگيرنده شش كيلومتر كانال آب و جاده است در سال ۱۹۹۰ يعني زمان اوج قيمت زمين در ژاپن، به اندازه كل ايالت كاليفرنياي آمريكا قيمت داشت. اما اكنون اين قطعه زمين ۲ كيلومتر مربعي تنها به اندازه نصف شهر لس آنجلس قيمت دارد. يوكوياما پيش بيني مي كند: «توجه به نمونه مذكور نشان مي دهد ژاپن براي رسيدن به سطح بين المللي قيمت ها بايد چند سال همچنان از سقوط قيمت ها رنج ببرد. »
كاهش سفرهاي تفريحي
باز مي گرديم به شمال شهر بندري يوكوهاما، جايي كه چندان فاصله اي با شعبه رستوران يوشي نويا ندارد. يك چرخ بزرگ نگاهمان را به سوي يك ساختمان عظيم و تازه تاسيس مي كشاند. چرخ مذكور سمبل فروشگاه محصولات خانگي هانكيو است كه دو سال از عمر آن مي گذرد. بيش از شصت نمايندگي شركت هاي ژاپني و خارجي در هفت طبقه گرد هم آمده اند. هجوم مشتري ها به اين ساختمان فراتر از حد معمول است و در مقايسه با مراكز خريد سنتي در منطقه اينجا مشتريان بيشتري را مي توان ديد. با وجود اين ساختمان هانكيو نيز همانند سايرين از مشكل مشترك رنج مي برد: كاهش قيمت ها.
آكيرا نيشي اوكا، يكي از مديران بازاريابي هانكيو، مي گويد: «فردا قيمت ها مناسب تر خواهد بود! اين به شعار همه مشتريان بدل شده و كار فروش را بسيار دشوار مي سازد. » در چنين شرايطي فروشگاه هاي كوچك عادت كرده اند كه خود را محدود به فروش برخي كالاها با شرايط ويژه كنند تا اصلاً بتوانند مشتريان را به داخل مغازه بكشانند.
نيشي اوكا زير لب مي گويد: «مغازه هايي كه به حراج كالاهاي خويش نمي پردازند در رقابت با مراكز خريد نمي توانند به بقاي خويش ادامه دهند.
پدران و مادراني كه پس از خريدهاي ارزان خويش از هانكيو خوشحال در رستوران ارزان طبقه هفتم مشغول به غذا خوردن مي شوند، نمي توانند از صحبت درباره شرايط نامناسب خويش صرفنظر كنند. هيروشي ماتسوموتو، پدر سه فرزند كه سرپرستي يك گروه تبليغاتي در يوكوهاما را بر عهده دارد، از چهار سال پيش ديگر پاداش هاي آخر سال و تابستاني چنداني دريافت نمي كند. او مي گويد: «تابستان امسال پاداشم حتي براي سفر تفريحي به كنار دريا هم كفايت نمي كرد. » ماتسوموتو در گذشته با پاداش تابستاني خويش كه حدود دو تا سه برابر حقوق ماهانه اش بود، كل خانواده را به سفر يك هفته اي به اوكيناوا مي برد و تازه اندكي هم براي ساخت خانه دلخواهش كنار مي گذاشت. آن دوران ها اكنون ديگر مدت ها است كه سپري شده اند.
ماتسوموتو خوشحال است كه هنوز همانند همكارانش براي ادامه بقا مجبور به دست زدن به پس اندازش نشده است. خانواده ماتسوموتو ساختن خانه دلخواه شان را براي چهار سال به تعويق انداخته اند. پدر خانواده معتقد است كه براي تحقق روياي حضور در خانه دلخواهش بايد دو تا پنج سال ديگر صبر كند.
با وجود اين خانواده ماتسوموتو احساس بدبختي نمي كند. بر عكس آنها مطمئن هستند كه صبر كردن مثمرثمر خواهد بود. چهار سال پيش آنها معادل ۵۰۰ هزار يورو براي خريد زمين و يك خانه شش اتاقه پرداخت كردند. امروز همان ملك ۴۰۰ هزار يورو قيمت دارد. ماتسوموتو مي گويد: «من خودم به تنهايي به سبب كاهش قيمت ها ۹۰ هزار يورو ضرر كردم. عجله كردن باعث شد تا انگار به دست خودم اين پول را از پنجره بيرون ريخته باشم. »
پس انداز تنها براي ۲/۰ درصد سود
ميليون ها خانواده ژاپني همانند خانواده ماتسوموتو سرمايه گذاري هاي بزرگ خويش را معوق نگه داشته اند. ساخت و خريد خانه توسط خانواده ها كم است. ترس از ضرر ديدن از سرمايه گذاري ها بسيار زياد است.
پدران خانواده ها همانند هيروشي ماتسوموتو ترجيح مي دهند با تنها ۲/۰ درصد سود پولشان را در «پست بانك» پس انداز كنند. با وجود آنكه سود پول در بانك بسيار كم است، اما اين كار چندان بي فايده هم نيست، چون در شرايط كاهش قيمت ها ارزش پول سالانه دو درصد افزايش پيدا مي كند. ماتسوموتو كه خود كارشناس تبليغات است به خوبي مي داند با تعلل وي و امثال او در خريد و سرمايه گذاري، روند كاهش قيمت ها تقويت مي شود و اقتصاد ملي ژاپن بيش از پيش به دردسر مي افتد. البته او در دفاع از عملكرد خويش مي گويد: «به زودي هزينه هاي بالاي تحصيل سه فرزندم گريبانگيرم مي شود و من مجبورم براي آن زمان پس انداز كنم. »
برخي از اقتصاددانان بدبين مي گويند بحران اقتصادي ژاپن ده سال ديگر طول مي كشد. احتمالاً ماتسوموتو ترجيح مي دهد در اين مورد فكر نكند كه در چنان صورتي چگونه بايد براي آينده خود و خانواده اش پس انداز كند.
منبع: زوددويچه سايتونگ
|
