ابراهيم اصلاني
چرا يادگيري و مادري؟ والدين امروزي و به خصوص مادران، حساسيت زيادي درباره درس خواندن و پيشرفت تحصيلي فرزندانشان نشان مي دهند. بسياري از خانواده هايي كه فرزندان باهوش و درسخواني دارند، سعي مي كنند از تهيه هيچ نوع امكاناتي دريغ نكنند و خانواده هايي كه فرزندانشان به هر دليلي اهل درس و مدرسه نيست، براي جبران كمبودهاي انگيزشي، پول خرج كردن براي معلم خصوصي و آموزشگاه و انواع و اقسام كتا بها را ساده ترين راه مي پندارند. هم والدين گروه اول و هم والدين گروه دوم، بيشترين فشار را بر روي فرزندان متمركز ساخته و همه اقدامات آنان به صورت يك طرفه صورت مي پذيرد و والدين شايد با خواندن اين مقاله متوجه شوند كه با اين نگرش يك طرفه اولا چه فرصت هايي را از دست مي دهند و ثانيا چه زياني را متوجه خود و خانواده مي سازند.
يادگيري و خانواده
نقش خانواده در ايجاد «لذت يادگيري» چيست؟ چرا كودك ۶-۵ ساله مشتاق يادگيري،  وقتي به سنين بالاتر مي رسد، شوق و انگيزه خود را از دست مي دهد؟ آيا اين امر به دليل تاثير عوامل خارج از خانواده است؟
خانه، به ويژه در سنين حدود ۲ تا ۱۰ سالگي،  مهارت هايي به كودك مي آموزد كه در رابطه با كارهاي آموزشگاه نقش اساسي دارند. اين مهارت ها عبارتند از زبان، توانايي يادگيري از بزرگسالان، جنبه هايي از نياز به پيشرفت، عادت كاركردن و توجه به «وظايف» اگرچه خانواده ها در ايجاد اين مهارت ها به كودكان تفاوت دارند، اما نتيجه كار بعضي خانواده ها در ايجاد اين مهارت ها و توانايي هاي ديگر فوق العاده است. (۱)
چه نوع خانواده هايي در ايجاد شوق يادگيري و مهارت هاي تحصيلي موثرتر عمل مي كنند؟  خانواده هاي ايراني نقش خود را درباره كمك به پيشرفت تحصيلي فرزندان در دو نكته خلاصه مي كنند: تهيه و تدارك امكانات و همراهي با فرزندشان در درس خواندن، آنچه در اين ميان ناديده گرفته مي شود نقش سطح فكري والدين در محيط خانه است. فرزندان شما بيش از تدارك امكانات و كنترل تحصيلي، به والديني نياز دارند كه با ارتقاي دانايي ها و يادگيري هاي خود به ارتقاء سطح فكري خانواده كمك كنند. تنها داشتن فرزند با هوش و تيزهوش و واداشتن او به درس خواندن از هر طريق ممكن مهم نيست؛ چنين فرزندي در محيطي بهتر رشد مي كند كه مستعد و بالنده باشد. پدر و مادري كه براي يادگيري فرزندانشان هر سختي و زحمتي را به جان مي خرند، ولي براي يادگيري خودشان تلاشي نمي كنند، درواقع به فرزندشان هم لطمه مي زنند.
باور  كنيد كه شوق و استعداد يادگيري و تحصيلي بسياري از دانش آموزان به دليل عدم وجود محيط مساعد فرهنگي در خانواده شكوفا نمي شود و يا به حداكثر شكوفايي نمي رسد.
بسياري از والدين ادعا دارند كه براي پيشرفت تحصيلي فرزندشان همه نوع امكانات موردنياز را فراهم آورده اند و به اصطلاح چيزي كم نگذاشته اند. اتفاقا قضيه بالعكس است و والدين در كمك به ارتقاء سطح فرهنگ خانواده بسيار سهل انگارانه عمل مي كنند. بزرگترين كاستي و قصوري كه مي تواند متوجه والدين يك دانش آموز باهوش باشد آن نيست كه براي او كامپيوتر نخرند و يا ساير خواسته هايش را نتوانند اجابت كنند، بلكه اين است كه با سهل انگاري ها و ناشيگري هاي خود سطح فكري خانواده را پايين آورند.
پژوهش هاي بسياري نشان داده اند كه آنچه والدين در تعامل (كنش متقابل) خود با كودكان در خانه انجام مي دهند عامل اصلي تعيين كننده توانايي هاي كلامي و پيشرفت درسي هستند، نه سطح درآمد والدين يا ميزان تحصيلات يا ساير خصوصيت هاي مربو ط به پايگاه اجتماعي آنان. (۲) والدين مي توانند بهترين و موثرترين سطح تعامل را با فرزندانشان داشته باشند كه از سطح فكري - و نه فقط سطح تحصيلات - بالاتري برخوردار باشند.
بحث نقش پدر و مادر در افت و يا ارتقاء سطح فكري و نه فرهنگي خانواده، بخش بسيار مهم و جذاب است. والدين چگونه مي توانند در اين باره تأثيرگذار باشند؟ از عوامل زيادي در اين خصوص مي توان نام برد، ولي مهم ترين عامل نگرش والدين به يادگيري و دانايي است. وقتي پدر ومادر در حرف و عمل به دانايي احترام بگذارند و وقتي يادگيري به معناي واقعي براي آنان ارزشمند باشد خود به خود رفتارهاي آنان در مواجهه با مسائل فكري و تحصيلي فرزندانشان بسيار متفاوت خواهد بود. پدر و مادري كه به زور مي خواهند در فرزند خود انگيزه تحصيلي ايجاد كنند، درواقع نه لذت يادگيري را چشيده اند و نه عطش يادگيري را درك كرده اند. چگونه امكان پذير است كه پدر و مادري نگرش هاي مثبت واقعي به يادگيري نداشته باشند و بعد بخواهند كه فرزندشان به بالاترين حد پيشرفت درسي برسد؟ البته استثناهايي ممكن است وجود داشته باشد، ولي اين موارد عمومي نيست.
به طور حتم بزرگترين و خطيرترين وظيفه والدين به خصوص در شرايط فعلي آن است كه با اصلاح نگرش و رفتارهاي خود درباره يادگيري و دانايي، به خود، فرزندان و در يك كلام به ارتقاء سطح فكري و فرهنگي كل خانواده كمك نمايند. البته اين كار راحتي نيست و مهمترين مانع هم عادات و رويه هاي معمول جامعه است، اما پدر ومادري كه واقعا و به صورت منطقي به سعادت خود، فرزندان و خانواده مي انديشند، بايد گام هاي تدريجي را در اين راه بردارند.
عطش يادگيري و حضور دانايي در محيط خانه، يك يك كليد خوشبختي خانواده است. اطمينان داريم كه والدين ايراني دير يا زود به اين واقعيت مهم خواهند رسيد. يادگيري فقط نياز دانش آموزان نيست، بلكه آن نياز همه انسان ها در همه زمانهاست.
پدران، مادران!
عطش يادگيري بسياري از خلاء هاي زندگي را پر مي كند.
احترام به دانايي، تفسير زندگي و ارزش هاي فردي و اجتماعي را تغيير مي دهد.
ارتقاء سطح فكري والدين، فضاي خانه و خانواده را دلنشين تر و منطقي تر مي سازد.
نقش مادران در يادگيري
نقش مادر به خصوص در شرايط فعلي جامعه ما كه به طور معمول پدران حضور كمتري در خانه دارند در سطح فكري خانواده مهمتر است. اين موضوع شايد خلاف تصور عده اي باشد كه در مسائل فكري خانواده نقش پدر را مهمتر مي دانند و شايد خود مادران هم نتوانند تصور كنند كه چقدر در سطح فكري و فرهنگي خانواده مي توانند موثر باشند. يادآور مي شود كه سطح فكري فقط به معناي سطح تحصيلات نيست و عوامل ديگري دراين خصوص موثرند. مادر چه نقشي در افت و يا ارتقاء سطح فكري خانواده دارد؟
مادران اعم از شاغل و غيرشاغل، حضور بيشتري در خانه دارند. از طرف ديگر، مادرها بسيار بيشتر از پدرها، پيگير روند تحصيلي فرزندانشان هستند.
طي دوره ابتدايي كه بنيادي ترين سال هاي تحصيل را دربر مي گيرد، بيشتر مادرها نقش كنترل كننده مستمري دارند. به طور معمول، پدرها از دوره هاي راهنمايي و متوسطه بيشتر وارد عمل مي شوند آن هم به عنوان اهرم هاي فشار. خلاصه سخن آن كه، حداقل در ۱۰ سال اول زندگي ارتباط مادر با فرزند بيش از هركسي است و تاثير مادر در سطح فكري فرزند هم مي تواند بيش از هر كسي باشد.
كدام مادرها سطح فكري فرزندان و خانواده را پايين مي آورند؟ مادراني كه بيشتر وقت آنها پاي تلويزيون مي گذرد، سوژه هايي را در زندگي دنبال مي كنندكه پيش پاافتاده و غيرمهم است، اگر اهل مطالعه باشد در روزنامه ها دنبال صفحه حوادث مي روند و مجلاتي را مي خرند كه شامل مطالب بي خاصيت و خنثي است، بحث ها و گفتگوهايشان با دوستان و همسر و سايرين درباره مسائل روزمره و تكراري است، حوصله فكركردن درباره موضوعات جدي زندگي را ندارند، به غذا و پوشاك فرزندشان اهميت زيادي مي دهند، مسائل فكري فرزندان را فقط در درس و مدرسه خلاصه مي كنند و...
اگر بپذيريم كه يك فضاي مساعد فرهنگي تا چه حد مي تواند در رشد فكري كودكان موثر باشد، آن گاه بايد به رفتارهايمان با تامل بيشتري بنگريم. مادري كه وقت زيادي را صرف تماشاي تلويزيون مي كند،  هيچيك از سريال هاي جدي و غيرجدي را از دست نمي دهد، با اشتياق داستان هاي پيش پاافتاده و الكي فيلم ها و سريال ها را دنبال مي كند و تازه به توضيح و تفسير آنها هم مي پردازد، چه تاثير مثبتي مي تواند در سطح فكري خانواده برجاي بگذارد؟ اين مادر چگونه مي تواند از فرزندش انتظار داشته باشد كه با شوق و رغبت درسهايش را بخواند؟
مادري كه حوصله مطالعه ندارد و يا مطالعه اش شامل سوژه هاي غيرجدي است؛ چگونه مي تواند توقع فرزندي كتابخوان داشته باشد؟ مادري كه تحصيلات سطح بالايي ندارد و براي ارتقاء آن هم تلاشي نمي كند، چگونه مي تواند به فرزندش توضيح دهد كه درس خواندن مهم است! مادري كه از شرايط فكري و اجتماعي زمانه اطلاعي ندارد و با افكار فرزندش فاصله دارد چگونه مي تواند او را درك كند؟ مادري كه خورد و خوراك و پوشاك فرزندش دغدغه اي جدي تر از رشد فكري اوست چگونه مي تواند به رشد فكري فرزندش كمك كند؟
عجيب است كه پدرها و مادرها خود را با يادگيري غريبه احساس كرده و يا به نوعي از آن فرار مي كنند، اما از فرزندان توقع دارند با حرص و ولع درس بخوانند و در امور تحصيلي از همه پيشي بگيرند. خيلي از والدين حتي اين زحمت را به خود نمي دهند كه با شيوه هاي منطقي با درس و مدرسه فرزندانشان برخورد كنند و فقط برآنچه خود بدان رسيده اند اصرار مي ورزند.
حضور يك فرزند باهوش و درسخوان در خانواده كه از همان سالهاي اول تحصيل قابل تشخيص است، وظيفه والدين و به خصوص مادر را صدچندان مي كند، متاسفانه مادران وظيفه خود را در اين مي بينند كه بالاي سر فرزندانشان بايستند تا او مشق هايش را بنويسد، از او درس بپرسند، ديكته بگويند و يا حتي بعضي از كارهاي درسي فزرندشان را انجام دهند.
هدف و تمركز همه اين فعاليت ها فرزند است،  اما اين كارها تا چه زماني مي تواند موثر باشد؟ چند درصد از والدين از چنين روش هايي به نتايج موثر وماندگاري مي رسند؟
مادراني كه علاقمند به پيشرفت مستمر و واقعي فرزندشان هستند، بايد جهت قسمتي از فعاليت ها را به طرف خود برگردانند. مادران بايد پابه پاي فرزندان پيش روند، اما نه در امور درسي، بلكه در رشد فكري و فرهنگي. يك مادر منطقي، در وهله اول انتظار خودش را از خود بالا مي برد و به آنچه دارد قانع نمي شود. او همه وقتش را به امور روزمره و خنثي اختصاص نمي دهد بلكه وقت هايش را به زمان هايي براي سرگرمي و زمان هايي براي ارتقاي انديشه تقسيم مي نمايد.
در جمع هاي خانوادگي و فاميلي به نوع گفتگوها دقت كنيد. اين گفتگوها درباره چه سوژه هايي است؟ چه قسمتي از بحث ها مبتني به دانش و تخصص افراد است؟ چقدر از اين مباحث جدي و با ارزش است؟ از اين گونه موضوعات معمولا به چه نتايجي رسيده ايد؟ چه چيز جديدي را از لابه لاي اين گفتگوها ياد مي گيريد؟ و بدون تعارف، مي توانيد درباره سطح فكري و فرهنگي خانواده خود نظر داده و آن را تحليل نماييد؟ به عنوان پدر يا مادر چه نوع تغييراتي را درجهت ارتقاء سطح فكري خانواده لازم مي دانيد؟
پي نوشتها:
۱ - كتاب ويژگي هاي آدمي و يادگيري آموزشگاهي، تاليف بنجامين بلوم، ترجمه دكتر علي اكبر سيف، مركز نشر دانشگاهي.
۲ - همان منبع.

برنامه هاي راديويي ماه مبارك رمضان در شهرري
برنامه «راديويي از آستان تا آسمان» همه روزه به صورت زنده از سوي راديو تهران، صبح ها پخش مي شود.
به گزارش روابط عمومي آستان مقدس حضرت عبدالعظيم (س)، در اين برنامه قاريان ممتاز و بين المللي همراه با قرائت قرآن و ادعيه ماه مبارك رمضان، به اجراي برنامه مي پردازند. بنابراين گزارش، پخش اين برنامه از شبكه سراسري راديو از موج AM-FM در دو نوبت صبح - بعداز نماز صبح و بعداز نماز عصر ادامه خواهد داشت.
همچنين با حضور انبوه زائرين و مشتاقان عترت هر شب در محل مصلاي بزرگ شهرري، برنامه ويژه «رمضان ماه ميهماني خدا» با حضور قاريان ممتاز بين المللي، سخنراني خطباي مذهبي و مداحي مدحان صاحب نام برگزار مي شود.
در كنار اجراي مراسم مذهبي، مسابقات فرهنگي نيز با حضور مشتاقان زائر برپا مي شود كه در آن به قيد قرعه، جوايزي از قبيل سفر مشهد مقدس، ربع سكه بهار آزادي و دانشنامه ۱۲ جلدي حضرت امام علي (ع) اهدا مي شود.
مسابقه فيلم و عكس در نمايشگاه قرآن
مسابقه  فيلم  و عكس  مفاهيم  قرآن  در فرهنگ  ايران  را همزمان  با برپايي  نمايشگاه  بين المللي  قرآن  ۲۰ آبان  در مركز آفرينشهاي  هنري  كانون  پرورش  فكري  كودكان  و نوجوانان  برگزار مي شود.
در بخش  فيلم  مهرداد فريد و حميد جمعه  اعضاي  هيأت  انتخاب  و مجيد مجيدي ، عبدالحسين  برزيده ، محمود ارژنده ، رضا ميركريمي  و مجتبي راعي  هيأت  داوري  را عهده دار هستند.
به  گزارش  ستاد خبري  نمايشگاه  بين المللي  قرآن  در بخش  عكس  نيز مجتبي  آقايي ، محمدمهدي  رحيميان  و محمد ستاري  كار انتخاب  و داوري  عكس  را برعهده  دارند.
در اين  مسابقه  كه  تا اول  آذرماه  ادامه  خواهد داشت ، در بخش  عكس ، يكصد اثر برگزيده  در دو گروه  حرفه اي  و آماتوري  در معرض  ديد علاقه مندان  قرار خواهد گرفت .
يازدهمين  نمايشگاه  بين المللي  قرآن  كريم  كه  از پنجم  ماه  مبارك  رمضان  در مركز آفرينشهاي  هنري  كانون  آغاز شده ، تا پايان  اين  ماه  ادامه  خواهد داشت .

به گزارش خبرگزاري «مهر» پرويز اقبالي تصويرگر كتابهاي كودك و نوجوان كه در بيست و ششمين نشست كتاب ماه كودك و نوجوان با عنوان تصوير گري كتابهاي ديني سخن مي گفت، با بيان اين مطلب افزود: در دوره ما بحث تصوير سازي بحث غامضي شده نه از اين بابت كه تصويرساز نداريم بلكه از آن جهت كه در فهم آن دچار مشكل هستيم و اين بزرگترين عيب ماست كه تعريف درستي از تصوير سازي وجود ندارد و مسيري كه براي تصويرسازي طي مي شود از نقاشي به تصويرسازي است، چرا كه بسياري از تصويرگران آشنايي سطحي با تصوير سازي پيدا مي كنند.
وي در ادامه با اشاره به اينكه براي وارد شدن به بحث تصويرگري مذهبي بايد تصويرسازي، مذهب و ارتباط آنها بايكديگر را توضيح داد، گفت: مذهب تعريف سه چيز است: عالم، آدم و مبدأ عالم و آدم ؛ درواقع هر مذهبي براي تعريف اين سه چيز است و اسلام در لغت به معناي تسليم در برابر حق است، حق نيز در لغت به معناي هست است و باطل يعني نيستي در واقع هستي درمقابل نيستي آن چيزي است كه قرآن كريم به معناي كامل آن راتعريف مي كند.
وي در ادامه ياد آور شد: درمذهب سه عالم لاهوت، ناسوت و برزخ يا عالم خيال مورد بحث است كه هنر و تصويرسازي دراين عالم معني مي شود واتفاق مي افتد، بحث اصلي اين است كه انسان از عالم بالا تنزل پيدا مي كند به عالم پايين، حالا اين انساني كه به عالم پايين افتاده نياز به ابزارهايي دارد كه درواقع ابزارها همان حواس او هستند چراكه انسان ۵ حس ظاهري و ۵ حس باطني دارد و حس هاي باطني همان حس خيال، فهم، عقل و در مرتبه انبياء و اولياء همان شهود است.
اقبالي در ادامه ازمركز وجودي انسان يا دل انسان به عنوان آيينه اي براي انعكاس حقيقت و يا همان ذات خداوندي ياد كرد و گفت: هر چه اين دل شفاف تر باشد تصاويري كه درآيينه مي افتد شفاف تر و ملكوتي تر است و هر تصويري كه در  آيينه مي افتد به راحتي قابل تصوير كردن است و عالم ملكوت بهتر مي تواند در عالم خيال جلوه گر شود، اين خيال با اعتقادات انسان هماهنگ است و تصوير ساز مذهبي نيز با اين اعتقادات دررابطه است.
اين تصويرگر كتابهاي كودك در ادامه تصريح كرد: تصويرسازي در واقع نمايش اين معاني كلي است و مثل  اين مي ماند كه معاني را جامه اي از تصوير بپوشانيم، در واقع در تصوير سازي مذهبي حقايق معنوي با تصوير خود را معرفي مي كنند و در اين تصويرسازي هم خط و هم رنگ متعالي شده و خط ها به سمت منحني شدن مي رود، در واقع هر رنگ و هر خط، معني خاص خود را دارد، درتصوير گريهاي قديمي و حتي كاشي كاري ها كه دقت مي كنيد مي بينيد از رنگ آبي لاجوردي و فيروزه اي بسيار استفاده مي شد حتي درگنبد مساجد نيز زير تمام اسليمي ها رنگ آبي به كار مي رود اما زمين با رنگ قرمز لاكي فرش مي شود، چرا كه فرش و عرش  آيينه يكديگرند، ما در اينجا عالم نيستي را با رنگ قرمز نشان مي دهيم، در تصويرگري مذهبي رنگ تلألو اوج نور است و همه چيز متعلق به بالاست، در اين تصوير گري طلايي هم رنگ مقدسي است زيرا  هاله دور سر قديسين، انبياء، آسمان همه طلايي است چراكه رنگ طلايي بيشترين نور را در خود جذب مي كند و بعد از آن رنگ نقره اي است كه بيشتر براي آب به كار مي رود.
وي اشاره كرد: گاهي نيز اوج نور را در سياهي مي بينيم، سياهي كه درتقابل با آن تمام عالم فاني مي شود، مانند ترسيم خانه خدا و حجاج كه در تقابل كعبه كه بارنگ سياه تصوير مي شود حجاج با رنگ سفيد نشانه ميرايي و مرگ هستند.
اقبالي در ادامه از اسطوره هاي ايراني وتصوير سازي آنها سخن گفت و افزود: تصويرسازي اغلب براي مثنوي ها بكار مي رود، چراكه قابليت تصوير ي بيشتري داشته و داستانسرايي آنها بيشتر است، اما در قصيده و غزل چون با معنا بيش از كلام سرو كار داريم قابليت تصويرسازي كمتر مي شود، اما بعضي از تصويرگران چنين كاري كرده اند كه نخستين آنها محمد خويي است كه در قرن پنجم داستان «ورقه و گلشار» را با همين ساختار طراحي كرد، بعد ازآن دردوره آل جلاير و آل مظفر ساختار طراحي وجود ندارد تا اينكه كمال الدين بهزاد وارد عرصه مي شود و ساختار طراحي را در اوج خود عرضه مي كند.
وي در توصيف تصويرسازي مذهبي كه نمونه كامل آن در تصورهاي كمال الدين بهزاد عرضه شده است گفت: در اين تصوير ها اغلب نوع لباس مانع از ديدن آناتومي بدن است ونوع لباس قديسين را از ديگران جدا مي كند، در اين تصويرها اغلب زن و مرد شبيه يكديگر هستند اما زن يك زيباشناسي جمالي دارد كه حاكي از معصوميت و ظرافت هاي زنانه است و مرد مظهر جلال، كه در مورد انبياء اين تصويرگري متفاوت بوده و نه جلالي است و نه جمالي بلكه زيبايي كمالي است، يعني جلالي كه از پس جمالي ظهور مي كند.

آيت الله محمدهادي معرفت: گرايش به قرآن، شناخت انسان را به علوم مختلف افزايش مي دهد
آيت الله  محمدهادي  معرفت  محقق  و نويسنده  علوم  ديني  گفت : گرايش  به قرآن ، شناخت  انسان  را نسبت  به  علوم  مختلف  افزايش  مي دهد.
اين  پژوهشگر در همايش  بين المللي  قرآن  و توسعه  فرهنگي  كه در مركز آفرينشهاي  هنري  كانون  پرورش  فكري  كودكان  و نوجوانان  برگزار شد،افزود: اثري  كه  قرآن  در تقويت  انديشه  در ابعاد گوناگون  دارد، بي نظير است .
وي  تصريح  كرد: همه  آيات  قرآن  داراي  دو بعد باطني  و ظاهري  هستند وضرورت  دارد در آنها تعميق  بيشتري  صورت  گيرد.
به  باور اين  پژوهشگر علوم  ديني ، اگر كسي  بانگاه  ظاهري  به  قرآن  بنگرد،آيات  اين  كتاب  آسماني  به  مثابه  يك  گزارش  است  و به  مسائل  خصوصي  مي پردازد حال  آنكه  نگاه  عميق  به  قرآن  نشان  مي دهد كه  هر آيه  يك  پيام  براي  تمام  زمان و مكان  دارد.
آيت  الله  معرفت  گفت : قرآن  به  مناسبتهاي  مختلفي  در طول  ۲۰ سال  نازل شد و طبعا وقتي  به  مناسبت  خاصي  نازل  شود، از نظر ظاهري  تاريخي  بشمارمي رود اما محتواي  غني  آيات ، باعث  شد كه  قرآن  جاودانه  بماند.
حجت الاسلام  والمسلمين محمد عبداللهي  كارشناس  و پژوهشگر علوم  ديني  نيزدر اين  همايش  گفت : توجه  به  بعد سياسي  انديشه هاي  امام  خميني  (ره ) موجب شده  است  كه  ما نتوانيم  ابعاد قرآني  ايشان  را بخوبي  درك  كنيم .
وي  افزود: بنيانگذار جمهوري  اسلامي ، يك  شخصيت  بزرگ  قرآني  است  و آراء وانديشه  بلندي  در اين  زمينه  دارد.
اين  پژوهشگر گفت : از نظر امام  خميني  (ره ) تفاسير قرآن  دو ايراد داشتند، يكي  از اين  ايرادها تك  بعدي  بودن  و ديگري  پرداختن  به  شان  نزول بجاي  مقصود است .
عبداللهي  افزود: هر آيه  يك  منشا دارد كه  شان  نزول  است  و ديگري  مقصد ومقصود است  كه  به  اهداف  مي پردازد و تفاسير عمدتا از مقصد غافل  شده اند.
باني  همايش  سه  روزه  قرآن وتوسعه  فرهنگي  كه دريازدهمين  نمايشگاه بين المللي  قرآن  كريم  تهران  برگزار مي شود، وزارت  فرهنگ  و ارشاد اسلامي  ومجمع  تقريب  مذاهب  اسلامي  هستند.
اين  نمايشگاه  تا پايان  ماه  مبارك  رمضان  در مركز آفرينشهاي  فرهنگي  وهنري  كانون  پرورش  فكري  كودكان  و نوجوانان  ادامه  خواهد داشت .
تغيير نام دانشگاه، منوط به موافقت رييس جمهوري است
رئيس دانشگاه تربيت معلم تهران اعلام كرد: تغيير نام دانشگاه در وزارت علوم و شوراي گسترش آموزش عالي به تصويب رسيده است. دكتر برخورداري تغيير نام دانشگاه را منوط به موافقت رئيس جمهوري بيان كرد و افزود: مشكل اصلي در اين زمينه، سوابق دانشگاه تربيت معلم است كه اين مسئله در شوراي عالي انقلاب فرهنگي مطرح شد و رئيس جمهور به عنوان رئيس اين شورا اعلام كرده اند كه در اين خصوص بايد جلسه اي با وزير آموزش و پرورش با تأكيد بر ماموريت و هدف دانشگاه تربيت داشته باشيم و ما منتظر نتيجه اين جلسه و نظر قطعي رئيس جمهور هستيم.
دكتر برخورداري در پايان در مورد انتخاب نام «خوارزمي» براي اين دانشگاه گفت:  انتخاب نام از خيلي وقت پيش مطرح شده و اسامي متعددي همچون، «خوارزمي»، «ملاصدرا»، «فارابي» و...مطرح شد كه شوراي گسترش آموزش عالي در نهايت «خوارزمي» را انتخاب كرد.
«صدا و سيما» و همايش حكمت مطهر
صدا و سيما با همكاري مراكز علمي و فرهنگي كشور، همايش جهاني حكمت مطهر را در تجليل و بررسي شخصيت فكري استاد شهيد مرتضي مطهري برگزار مي كند.
در اين همايش كه با محور آزاد انديشي و احياي تفكر ديني در ارديبهشت ماه سال ۸۳ در تهران برگزار خواهد شد، جمعي از انديشمندان و پژوهشگران داخلي و خارجي در آن حضور خواهند داشت.
علاقه مندان به شركت در اين همايش مي توانند در يكي از سه بخش الف: فراخوان مقاله ب: جايزه ملي حكمت مطهر و ج: آثار ادبي و هنري شركت كنند.
حسين مختاري: آرد در آسياب ابتذال مي ريزيم!
به گفته حسين مختاري- كارگردان- ما تماماً نيروي خود را صرف كارهاي طنز كرده ايم، آن هم كارهايي كه تعريف خاص خود را مي طلبند. چرا كه اين نوع طنز هنوز براي من تعريف نشده است.
از طرفي در مجموعه هاي تلويزيوني كه ساخته مي شوند، نيز واقعيت هاي تلخي وجود دارد . وي تصريح كرد: ما به جهت فرهنگ سازي كه نياز و رسالت اين تلويزيون است، با اين روش كه پيش گرفته ايم به هيچ جايي نخواهيم رسيد. كارگردان سريال «نيستان» با انتقاد از برخورد غيرحرفه اي مسئولين شبكه هاي تلويزيوني، خاطرنشان كرد: وقتي كارهاي آموزشي- تربيتي مورد بي مهري قرار مي گيرند و به اين صورت به كناري گذاشته مي شوند، جا براي مقوله هاي ديگر باز مي شود كه از بحث فرهنگ سازي و خصوصاً مقوله اي كه به آن تأكيد دارم يعني تربيت و آموزش فاصله مي گيريم. مختاري راه حل معضل فعلي سازمان صدا و سيما در امر آموزش و فرهنگ سازي را اختصاص كانالي به فيلم هاي تربيتي و آموزشي دانست و گفت: با راه اندازي چنين شبكه اي انتظارات يك سري از برنامه سازان شبيه به من، برآورده مي شود. گفتني است هم اينك شبكه اي مختص برنامه هاي آموزشي است كه براساس تعريف آموزش به پخش برنامه مي پردازد.