شنبه ۲۰ تير ۱۳۸۳ - سال دوازدهم - شماره - ۳۴۳۳
ستون ما
تصميم بزرگ
شهرام فرهنگي 
ما چه زود مصمم شديم.«الفبا» را تازه ياد گرفته بوديم كه چند صفحه بعد از «ب» بسم الله كتاب دوم دبستان به واژه «تصميم» رسيديم. آن تصميم، تصميم كبري بود كه بايد سال هاي سال الگوي ما مي شد. ما اما امروز حتي يادمان نيست كه كبري چه تصميمي گرفته بود!
راستش كنار آمدن با واژه تصميم آسان نبود. آن روز كه خانم معلم درس تصميم كبري را ياد مي  داد، انگشت ما بارها و بارها با صداي «خانم اجازه» بلند شد تا يادبگيريم اين واژه را چطور مي  نويسند. بعد هم ديكته اين درس را صفر شديم و هزار بار از روي تصميم جريمه نوشتيم تا شكل اين واژه در ذهنمان حك شد. بزرگتر كه شديم حتي مفهوم واژه تصميم را هم درك كرديم اما ما هنوز در درك مفهوم عملي اش در جا مي  زنيم؛ ما هر روز در اين درس رفوزه مي شويم. چه كسي را مي شناسيد كه در ذهن آرزويي بزرگ داشته باشد؟ پاسخ آسان اين سوال را كه يافتيد، از خودتان بپرسيد چند نفر از اين افراد به آرزوهايشان رسيده اند؟ فاصله بين آرزو وحقيقت با واژه اي به نام تصميم پر مي  شود. آرزوهاي بزرگ ما، بدون تصميم  بزرگ هميشه عقيم مي مانند... نوشتيم و نوشتيم تا برسيم به پسري ۱۸۶ كيلويي كه كاري جز خوردن و خوابيدن نداشت. اين پسر هر شب پس از شامي مفصل وقتي چشم هايش را روي هم مي گذاشت، خواب لاغر شدن مي ديد. تعبير اين خواب اما چيزي جز ناراحتي قلبي ناشي از پرخوري نبود. پسر يك روز صبح از خواب بلند شد و تصميم گرفت خودش خوابش را تعبير كند. حالا آن پسر۱۸۶ كيلويي ديگر وجود ندارد. تنها نامش روي جسمي مانده كه بيش از۱۰۰كيلو از دست داده و ديگر بيمار هم نيست؛ خواب پسر تعبير شد.
تصميم بدون اراده، تنها همان واژه معمولي است كه به درد كتاب هاي دبستان مي  خورد. اينكه ما مي  توانيم چند صفحه از «تصميم» بنويسيم، نشان مي  دهد كه چقدر دلمان از دست خودمان پر است. وقتي پسري لباس هاي دوران ۱۸۶ كيلويي اش را به تمسخر دست مي  گيرد و مقابل دوربين مي  ايستد ما ياد   آرزوهاي برآورده نشده مان مي  افتيم. ما سال هاست كه واژه «تصميم» را طوطي وار تكرار مي  كنيم اما هنوز مفهوم واقعي اش را درك نكرده ايم. شايد لازم باشد همه چيز را در ذهنمان خراب كنيم و دوباره بسازيم. شايد لازم باشد كتاب دوم دبستانمان را از ميان خاك هاي انباري بيرون بكشيم و تصميم كبري را دوباره بخوانيم. ما بزرگ شده ايم، مي  توانيم اين درس را دوباره بخوانيم و حتي مي  توانيم عنوان درس را عوض كنيم و آرزوهايمان را از مرگ نجات دهيم.
در تصميم كبري، كبري را معني كنيد؛ تصميم بزرگ!

ايرانشهر
تهرانشهر
در شهر
درمانگاه
يك شهروند
|  ايرانشهر  |  تهرانشهر  |  در شهر  |  درمانگاه  |  يك شهروند  |
|   صفحه اول   |   آرشيو   |   چاپ صفحه   |