ترجمه: نيره محمودي
با افزايش ۱۰ عضو جديد به خانواده اتحاديه اروپا در ارديبهشت گذشته، اين خانواده اكنون پرجمعيت تر شده است. اما در هر خانواده اي برخي از اعضا از جهاتي نسبت به سايران بهتر هستند. برخي هم خصايصي دارند كه آنها را در رتبه هايي پايين تر از ديگر اعضا قرار مي دهند. مجله Readers اخيراً دست به نظرسنجي زده است تا مشخص كند كه بهترين ها و بدترين ها در اتحاديه اروپا چه كشورهايي هستند. اين مجله از چهار هزار پرسش شونده در ۳۸ شهر از ۱۹ كشور اروپايي از روسيه گرفته تا انگليس خواسته است تا در مورد هر كشوري غير از كشور خودشان اظهار نظر كنند. در اين نظرسنجي از مخاطبان پرسش شده است كه از كدام كشور اروپايي بيشتر خوششان مي آيد، يا بگويند كداميك غذاهاي خوشمزه تري دارند، كداميك مردماني بامزه تر دارند و ... براساس اين نظرسنجي اروپايي ها بيش از همه ايتاليايي ها را دوست دارند. غذا و مردم اين كشور نيز محبوب هستند.
كشور ايتاليا بهترين جايي است كه بيشتر اروپايي ها آرزو دارند در آن زندگي كنند و ايتاليايي  بودن آرزويي است كه بيشتر مردم اروپا در سر مي پرورانند. اما انگليسي ها نيز در دو جهت در اين نظرسنجي رتبه هاي اول را به خود اختصاص داده اند. از نظر اروپاييان انگليسي ها با مزه ترين ملت در اروپا هستند. «باسيل فائولي»، «فانتي پاشيون» و «مستربين» از جمله دلايلي هستند كه براي اين قضاوت ارايه مي شوند. همچنين نظر پرسش شوندگان انگليس موثرترين كشور در جهان به حساب مي آيد. فوتبال، دارو و صنعت انگليس هم از جمله دلايلي است كه پرسش شوندگان براي اثبات ادعاي خود ذكر كرده اند، آلماني ها هم اگرچه موثرترين كشور در اروپا هستند، اما لقب گستاخ ترين را نيز به خود اختصاص داده اند. هلندي ها نيز بي خيال ترين اروپايي ها محسوب مي شوند. براي آن كه از جزييات نظرسنجي اخير مجله Readers Digest آگاه شويد و از اظهار نظر جالب سؤال شوندگان در آن آگاه شويد، سؤال ها را به همراه نتايج به دست آمده در زير بخوانيد:
از مردم چه كشوري بيشتر خوشتان مي آيد
كشور ايتاليا با جذب ۱۶ درصد از پاسخ هاي مثبت پرسش شوند گان در اين سؤال مقام اول را به خود اختصاص داد. اسپانيايي ها و ايرلندي ها در مقام هاي دوم و سوم هستند. اين در حالي است كه به عقيده بسياري از انگليسي ها مردم اسپانيا در مقام اول از اين خصوصيت قرار دارند. به عقيده يك مرد جوان انگليسي ازشهر «لوتون» اسپانيايي ها شريف ترين مردم اروپا بوده و بنابراين بسيار دوست داشتني هستند. اما خود انگليسي ها با هفت درصد چهارمين كشور دوست داشتني از نظر پرسش شوندگان در اروپا به حساب مي آيند. اين درحالي  است كه لهستان، روسيه. مجارستان و اسلواكي هر كدام با كسب يك درصد از پاسخ هاي مثبت در پايين فهرست دوست داشتني ترين كشورهاي اروپا قرار گرفته اند.
از مردم كدام كشور بدتان مي آيد
اين پرسش هم مانند سؤال پيشين يك برنده بي رقيب داشت. آلمان. در بلغارستان، زنان ميانسال از پر سر و صدا و متعصب  بودن آلماني ها شكايت دارند. در اين پرسش روسيه و فرانسه با ۱۲ درصد در مقام دوم قرار دارند. مرد جواني در پرتغال دليل اين كه فرانسه كشوري دوست داشتني نيست را ميهن پرستي بيش از حد مردم اين كشور ذكر كرده است. انگليس با ۹ درصد در رتبه چهارم قرار دارد. يك جوان بلژيكي در اين مورد گفته است كه انگليسي ها بسيار پر سر و صدا و بي ملاحظه  هستند و هميشه فرياد مي زنند. اما فرانسه با داشتن گستاخ ترين مردم ۱۴ درصد از پاسخ دهندگان به اين نظرسنجي را با خود همراه كرد. يك مرد ۴۰ ساله بلژيكي معتقد است كه فرانسوي ها در ترافيك بسيار تهاجمي و بي رحم هستند. ۱۲ درصد از پرسش شوندگان نيز انگليسي ها را با ۱۲درصد راي در مقام دوم جاي داده اند. به عقيده برخي از آنان انگليسي ها در روزهاي تعطيل مي دانند چكار كنند و تنها كاري كه بلد هستند، فرياد كشيدن و نوشيدن است.
مودب ترين ملت  اروپا نيز نروژي ها و سوئدي ها هستند.
بي خيال ترين مردم اروپا چه كساني هستند
هلندي ها به دليل بي توجهي به مسايلي نظير مصرف مواد مخدر و امورغير اخلاقي با ۲۱ درصد رتبه اول را در اين سؤال به خود اختصاص داده اند. يك مرد مجارستاني كه از «آمستردام» ديدن كرده بود، از اين كه در يكي از كافه هاي اين شهر مي توانست مواد مخدر سفارش دهد، شگفت زده شده بود. كشور بعدي سوئد است كه ۱۰ درصد از پاسخ ها را به خود اختصاص داد. فرانسه، ايتاليا و آلمان نيز در رتبه سوم قرار دارند. انگليس نيز به طور مشترك با دانمارك و اسپانيا جايگاه بعدي را از نظر پرسش شوندگان اشغال مي كند.
موثرترين كشور اروپايي كدام است
آلمان با وجود نگراني هاي اخير اقتصادي اش، با به دست آوردن راي مثبت ۴۵ درصد از پاسخ دهندگان هنوز موثر ترين كشور اروپايي است. معيارهاي مختلفي در اين مورد ارايه شده است. زني در بلغارستان معتقد است كه آلماني ها هميشه به توافقات خود با ساير كشورها احترام مي گذارند. اين در حالي است كه يك مرد ميانسال انگليسي مهارت آلماني ها را در مهندسي و صنعت كارخانه اي از دلايل اصلي انتخاب آلمان به عنوان موثرترين كشور اروپا ذكر كرده است. ۱۱ درصد از پرسش شوندگان نيز معتقدند كه سوئيس كشوري موثر در اروپا است. انگليس نيز با جلب ۹ درصد از پاسخ هاي مثبت در اين سؤال در مكان بعدي قرار گرفته است.
بيشتر دوست داريد در كدام كشور زندگي كنيد
بيشتر اروپايي ها دوست دارند به جنوب قاره خود و به ايتاليا سفر كنند. ۱۶ درصد پرسش شوندگان به اين كشور راي داده اند، اين درحالي است كه اسپانيا با ۱۵ درصد و فرانسه با ۱۱ درصد در مكان هاي بعدي قرار دارند. زني از شهر «كارديف» دليل انتخاب فرانسه به عنوان دوست داشتني ترين كشور اروپا را زبان و ارزش هاي خانوادگي رايج در اين كشور برشمرده است. اين در حالي  است كه براي يك چهارم انگليسي هاي پرسش شونده در اين نظر سنجي اسپانيا در مقام اول قرار گرفته و بعد ايتاليا ارجح است.
اگر حق انتخاب داشتيد مليت كدام كشور اروپايي را ترجيح مي داديد
در اين پرسش نيز ايتاليا بار ديگر با ۱۳ درصد مقام اول را تصاحب كرده است. يك جوان اسپانيايي معتقد است كه ايتاليايي ها بسيار شوخ طبع بوده اما در عين حال در كارشان بسيار جدي هستند. سوئد با ۹ درصد، پس از اسپانيا در مقام دوم و فرانسه در مقام سوم جاي گرفته است.
يك مرد بلژيكي ۵۰ ساله دليل عدم انتخاب انگليس را به عنوان نامزد اول خود امتناع اين كشور از پيوستن به واحد پول اروپايي ذكر كرده است. يك لهستاني نيز در مورد تنفرش از مليت انگليسي گفت كه مردم اين كشور حاضر نيستند هيچ زبان خارجي ديگري را ياد بگيرند. به عقيده او انگليسي ها هميشه ساز مخالف مي زنند و هرگز خود را جزيي از اروپا به حساب نمي آورند. يك روسي نيز در پترزبورگ معتقد بود كه انگليسي ها مردمان انزواطلبي هستند.
كداميك از كشورهاي اروپايي مردماني شوخ طبع تر دارند
در اين پرسش انگليسي ها مقام اول را با كسب ۳۰ درصد از پاسخ هاي مثبت به خود اختصاص داده اند. ايتاليايي ها با ۱۵ درصد و فرانسه و اسپانيا با هفت درصد در رتبه هاي بعدي قرار گرفته اند. كمدين هاي انگليسي اصلي ترين عامل در اين انتخاب به حساب مي آيند.
به عقيده يك هلندي انگليسي ها در عين اين كه بسيار جدي به نظر مي رسند بسيار شاد و خندان نيز هستند. يك زن مجارستاني از فيلم هاي چاي دون كمدين انگليسي خيلي خوشش مي آيد. او در مورد نوع خاص شادي انگليسي ها خاطره اي را تعريف مي كند. او مي گويد: در يك ايستگاه مترو منتظر قطاري كه تاخير داشت بودم كه با مردي انگليسي برخوردم و او در مورد تاخير قطار گفت كه ممكن است به دليل تصادفي باشد كه دهها كشته برجاي گذاشته است. وقتي كه شروع به خنده كرد از طنز تاريكي كه برخي انگليسي ها از آن لذت مي بردند، تعجب كردم. اما براي انگليسي ها ايرلند، شادترين كشور اروپا است. ۴۸ درصد انگليسي ها در اين نظرسنجي به اين كشور راي دادند.
بهترين غذاها مربوط به كدام كشور اروپايي است
در اين سؤال نيز ايتاليا رتبه اول را كسب كرده است. اين كشور با ۴۰ درصد فرانسه را با ۲۳ درصد در مقام دوم شكست داده است. يك مرد ميانسال انگليسي غذاهاي ايتاليا را بسيار متنوع مي داند و معتقد است ايتاليا كشوري است كه نمي تواند بدون پيتزا و پاستا دوام بياورد. يونان با ۹ درصد در مقام سوم است. غذاهاي انگليسي نيز تنها توانسته است نظر يك درصد پرسش شوندگان را به سوي خود جلب كند. اين درحالي است كه وضعيت اين كشور در برابر لهستان، نروژ، اسلواكي، سوئد و هلند كه از نظر پاسخ دهندگان غذاهاي خوبي ندارند، بهتر است.
تاثير كدام كشور اروپايي در جهان بيشتر از سايران است
انگليس با ۲۸ درصد در مقام اول قرار گرفته است. يك مرد كهنسال سوئيسي معتقد است كه انگليسي ها از آن جا كه فوتبال را اختراع كرده اند، بيشترين تاثيرگذاري را در جهان داشته اند. يك زن اهل چكسلواكي نيز كشف پني سيلين را به عنوان دليل خود براي انتخاب انگليس به عنوان موثرترين كشور اروپايي در جهان ذكر كرده  است. آلمان با ۲۱ درصد و فرانسه با ۱۳ درصد در مقام هاي بعدي جاي گرفته اند. يك مرد جوان روسي اتومبيل هاي فوق العاده آلماني را مورد توجه قرار داد.
بهترين شهر اروپا كدام است
از نظر اروپايي هاي پرسش شونده در اين نظرسنجي «پاريس» بهترين مقصد براي مسافرت است. در حالي كه ۲۵ درصد از آنان پاريس را انتخاب كردند، ۱۳ درصد به لندن و «رم» راي داده اند. «پراگ» و «بارسلون» با شش درصد در مقام سوم و «ونيز» هم با پنج درصد در مقام چهارم قرار دارند. يك مرد ۵۵ ساله هلندي در مورد پاريس گفت: «پاريس را به خاطر حس نوستالژيك و ساختمان هايش دوست دارم. مكان هاي ديدني بسياري در اين شهر وجود دارد.» يك زن ۲۵ ساله هلندي نيز در وصف شهر رم مي گويد: «در اين شهر چيزي وجود ندارد كه زيبا نباشد.»

ترجمه: رضا ثابتي
منبع: BBC
خطاهاي اطلاعاتي پيش آمده در عراق جايگاه ويژه اي در شكست هاي اطلاعاتي تعيين كننده تاريخ خواهد داشت. اگر در تاريخ به اندازه كافي به عقب برگرديم، محدوده اين خطاهاي جاسوسي از اسب چوبي تروا در عهد باستان تا امتناع استالين از پذيرفتن اين كه آلمان ها قصد دارند به شوروي حمله كنند و اين باور انگليس ها كه قبلاً از حمله آرژانتيني ها به جزاير فاكلند مطلع خواهند شد، در زمان حاضر را در بر مي گيرد.جاسوس ها و سرويس هاي اطلاعاتي از پيش بيني احتمال دو حمله بزرگ به آمريكا، بمباران پرل هاربر در سال ۱۹۴۱ و حادثه ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ نيز بازماندند، چه رسد به اين كه بتوانند از وقوع آنها پيشگيري كنند. خطا هاي سرويس هاي اطلاعاتي را مي توان در چند دسته گنجاند:
دست بالا گرفتن
در اين مورد تاكيد بيش از حد و برآورد اغراق آميز اطلاعاتي منجر به نتيجه گيري غلط مي شود. كميته اطلاعاتي سناي آمريكا نيز اخيراً طي تحقيقاتي نشان داد كه اين اتفاق چطور درباره عراق افتاد. نمونه ديگر اين نوع برداشت غلط اطلاعاتي در زمان جنگ سرد رخ داد كه نزديك بود منجر به فاجعه اي جهاني شود.
واقعه مذكور را با نام «عمليات رايان» مي شناسند كه در واقع رايان (Ryan) مخفف عبارت روسي raketno-yadernoye napadenie به معناي «حمله موشك هسته اي» است. رايان يكي از عمليات هاي كا گ ب (سرويس اطلاعاتي شوروي سابق) در اوايل جنگ سرد و هنگام رياست جمهوري رونالد ريگان بود. منشا آن هم ترس از اين خبر بود كه آمريكا مي خواهد شوروي را هدف حمله موشكي قرار دهد. ماموران KGB در سرتاسر دنيا دستور داشتند تا مراقب هرگونه علايم مشكوك به فعاليت نظامي غيرعادي باشند كه البته بودند و به گفته خودشان پيدا هم كردند.
«الگ گورديفسكي»، فراري از شوروي سابق و «كريستوفر اندرو»، نويسنده جاسوسي، در كتاب «نگاهي به درونKGB» اطلاعات جالب و در عين حال مضحكي مي دهند از اين كه جاسوسان شوروي چطور مسايلي مانند تا دير وقت روشن ماندن چراغ هاي وزارت خارجه انگليس را به عنوان فعاليت مشكوك نظامي گزارش مي دادند. در آن زمان غربي ها گورديفسكي را در اختيار داشتند تا آنها را از تصورات اين چنيني روس ها آگاه كند.
دست پايين گرفتن
در اين حالت سرويس هاي اطلاعاتي يا رهبران سياسي از خواندن دست دشمن كاملاً غافل مي مانند. در سال۱۹۴۱ استالين با وجود نشانه هاي محكم نظامي و هشدارهاي موكد انگليس و آمريكا نسبت به احتمال حمله هيتلر به شوروي، متقاعد شد كه آلمان ها حمله نخواهند كرد. چرچيل، نخست وزير وقت انگلستان حتي اطلاعاتي را ـ به دست آمده از سرويس فوق مخفي، حاصل از شكستن كد پيام هاي آلمان ها ـ براي شوروي فرستاد كه حاكي از مستقر شدن نيروهاي آلماني در جنوب لهستان بود. علاوه بر اين ها يكي از جاسوس هاي شوروي در سوئيس حتي تاريخ دقيق شروع حمله (۲۲ ژوئن) را نيز گزارش داده بود. اما استالين نمي خواست قبول كند و تا امروز كسي دليل اين موضوع را نمي داند.
اطمينان بيش از حد
در اين مورد، يك طرف آنقدر به ميزان توانايي خود اطمينان دارد كه تصور مي كند تا خودش اقدامي نكند طرف مقابل هم دست به كار نخواهد شد. مورد مشهور اين حالت جنگ «يوم كيپور» در اكتبر سال ۱۹۷۳ است. اسرائيلي ها «تصور غالب»شان اين بود: از آن جا كه مصري ها توان پيروز شدن در جنگ را ندارند، پس جنگ را شروع نخواهند كرد. در واقع، مصري ها از مستقركردن يك پايگاه نظامي در كنار كانال سوئز توقع پيروزي نظامي را نداشتند، اما اين موضوع منجر به پيروزي سياسي آنها شد. كميسيون تحقيقات اسرائيلي ها «تصور غالب» دولت را به شدت مورد انتقاد قرار داد و «گلدا ماير» نخست وزير وقت اسرائيل مجبور به استعفا شد.
بي خيالي
در اين حالت مي دانيد كه دشمن احتمال دارد كاري بكند، اما از زمان يا ماهيت اين اقدام اطمينان نداريد. پس دست روي دست مي گذاريد و هيچ كاري نمي كنيد. كاري كه انگليسي ها در سال ۱۹۸۲ در جزاير فاكلند انجام دادند. نظاميان حاكم آرژانتيني به وضوح اعلام كردند كه به دنبال حاكميت بر جزاير هستند. حتي زماني كه مذاكرات دو كشور در سال ۱۹۸۲ به بن بست رسيد انگليسي ها هيچ اقدامي جهت پيشگيري از حمله انجام ندادند. سفير انگليس در آرژانتين اين سياست كشورش را «ميكاوبري» توصيف كرد. (اشاره به يكي از شخصيت هاي ديكنز كه دست روي دست گذاشته و اميدوار بود اتفاقي بيفتد.) اما اتفاقي كه افتاد حمله به جزاير و به تبع آن يك جنگ خونين كوچك بود. البته تحقيقات بعدي كه توسط «لرد فرانكز» ديپلمات سابق انگليسي، انجام شد، دولت را مقصر ندانست و حمله آرژانتيني ها را غيرمنتظره توصيف كرد.
در حمله صدام به كويت نيز اتفاقي مشابه افتاد. همه فكر مي كردند كه ممكن است او حمله كند. اما اميدوار بودند كه نكند و به همين اميد هيچ كاري نكردند. وقتي ديكتاتوري تهديد مي كند و ارتش را حركت مي دهد، بايد بدترين حالت ممكن را در نظر گرفت.
بي خبري
وقتي تقريباً هيچ اطلاعاتي در دست نباشد، بايد سرنوشت را به دست تقدير سپرد. هر چند اكنون اين موضوع مطرح است كه شواهدي مبني بر حمله سهمگين ژاپني ها در سال ۱۹۴۱ به پرل هاربر آمريكا وجود داشته، اما در آن زمان هيچ يك از مقامات ارشد آمريكايي خبر از اين حمله نداشته اند. با اين حال بي خبري نبايد منجر به سكون شود. در آن زمان كنگره آمريكا گزارش تندي تهيه كرد كه در آن از آماده نبودن پرل هاربر براي مقابله با حمله هوايي به شدت انتقاد شده بود. با اين كه رادارها نزديك شدن هواپيماهاي ژاپني را نشان مي دادند اما هيچ كس متوجه موضوع نشد و هيچ هواپيمايي براي مقابله با آنان برنخاست.
ناتواني در همسو كردن شواهد
در اين حالت خطا در جمع كردن و همسوكردن اطلاعات كوچك و پراكنده رخ مي دهد. اين نوع خطا معمولاً مدتي پس از وقوع حادثه به راحتي قابل تشخيص است. مهم ترين اتهام عليه CIA و FBI در ماجراي ۱۱ سپتامبر اين است كه آنها در يكپارچه كردن و نتيجه گيري از اطلاعاتي كه در اختيارشان بوده، كوتاهي كرده اند. شواهدي از قبيل حضور مظنونان شناخته شده در آمريكا، تعداد نامعمول اهالي خاورميانه كه سوار هواپيماها شده بودند، آگاهي از تلاش هاي القاعده براي استفاده از هواپيما و ...

عمليات انتحاري اختراع آمريكايي ها
فكر مي كنيد اولين بار چه كسي بمب به بدن خودش بست و خودش را به طرز دردناكي منفجر كرد. اين خودكشي اختراع آمريكايي ها است. در واقع يك نويسنده كتابهاي مصور براي اولين بار يك سوپر قهرمان داستانش را به اين كار واداشت.
اين داستان دهه ۷۰ ماجراي يك انتقامجويي است كه به همين سادگي متداول شده است. امروزه بسياري از گروه هاي مبارز زنده زنده به تن خود بمب مي بندند و خودشان را به صفوف دشمن پرتاب مي كنند. مجله آمريكايي The American Spectator در مقاله خود اين شيوه را كه به ندرت مسببان آن موفق به فرار مي شوند به آمريكايي ها نسبت مي دهد. نويسنده مقاله معتقد است كه ببرهاي تاميل براي اولين بار اين سوءقصدهاي انتحاري را عملي كرده اند.
امروزه بسياري مبارزان عراقي، افغاني و چچني اين روش را هر روز و هر روز مورد استفاده قرار مي دهند كريستف رويتر نويسنده كتابي در مورد استفاده از جسم به عنوان اسلحه معتقد است كه گاهي فشار و رنج افراد به حدي مي رسد كه از جسم خود به عنوان اسلحه اي در برابر سلاح هاي قوي تر استفاده مي كنند. از سوي ديگر كساني كه اينگونه خود را از بين مي برند در لحظه انفجار احساس فوق قهرمان بودن دارند. اما منتقد روزنامه ديلي تلگراف در اعتراض به كتاب رويتر اين سؤال را مطرح مي كند كه آيا افرادي كه هدف سوءقصدهاي انتحاري قرار مي گيرند حاضرند به حدي خشونت به خرج دهند كه رقبايشان را وادار كنند براي انتقامجويي چنين روشي در پيش گيرند؟ اين مسئله غالباً در ميان كساني اتفاق مي افتد كه به آخرين حد تهديدات رسيده اند و حتي حاضرند تبديل به بمب زنده شوند.

دعا براي بهبود اقتصاد
اميليا بونكودين، وزير بودجه فيليپين پنج شنبه گذشته دعا كرد و از درگاه خدا خواست: «بودجه كشور را ثبات بخشد و او را از اين بحران مالي كه همه كشور را فرا گرفته رها كند.» در اين حال رئيس جمهور گلوريا آرويو كه شاهد دعاي او بود او را به تمسخر گرفت و در مجموع شوراي وزراي او نيز اين مسئله را بهانه اي براي خنده خود قرار داد. بونكودين در دعاي خود گفته بود: «خداي بزرگ! ما براي تضمين ثبات بودجه خود تا پايان دوره رياست جمهوري به كمكت نيازمنديم. از تو مي خواهيم به نمايندگان شهودي عطا كني كه بودجه ما به آن نيازمند است. كاري كن قوانيني كه تصويب آنها هزينه هاي گزافي به ما تحميل مي كنند تصويب نشوند.»
وزير بودجه در حالي اين عبارات را به زبان مي آورد كه دوربين عكاسي او را زير نظر داشت و او ادامه داد: «خدايا خواهش مي كنيم افزايش بدهي هاي خدمات عمومي را كاهش بده و به مردم اراده اي بخش كه ماليات هايشان را به موقع پرداخت كنند.» برخي معتقدند او اين رفتار را فقط براي جلب توجه مردم و نشان دادن وخامت اوضاع مالي انجام داده است. در اين كشور نصف مردم با درآمد دو دلار در ماه زندگي مي كنند و به همين دليل دولت در تلاش است تا كاري براي بهبود اوضاع اقتصادي صورت دهد.

اگر استالين
پيش روان پزشك رفته بود...
به احتمال زياد ديوانگي استالين عامل اصلي خشونت او و وقوع ميليون ها جنايت بوده است. يك محقق بريتانيايي كه در اين زمينه مطالعات زيادي انجام داده معتقد است كه اگر استالين سراغ يك روان پزشك رفته بود جلوي همه اين فجايع گرفته مي شد. دكتر جورج نيمر معتقد است كه استالين دچار جنون بوده و چندين بار نيز دچار حمله قلبي شده است. او در كنگره سالانه كالج سلطنتي روان شناسي بريتانيا خاطرنشان كرد كه تمامي اعمال او و رفتارهاي ساديسمي استالين نشاني از نامتعادل بودن شخصيتش است. وي به همراه دو پزشك ديگر نتايج تحقيقات خود بر روي بسياري رهبران سياسي قرن ۲۰ را نيز در اين كنگره ارايه كرد. به اعتقاد آنها جنون اين رهبران سرنوشت بسياري از ملت ها را تحت تاثير قرار داده و سال هاي سال جهان را از رشد و آرامش عقب نگه داشته است.

توني بلر نخست وزير انگلستان، بهترين متحد جورج بوش به شمار مي رود، اما همسرش دايماً مخالفت خود با سياست هاي  آمريكا را در محافل مختلف ابراز مي كند. به ويژه اين كه آمريكا را دشمن سرسخت دادگاه بين المللي جنايات جنگي مي داند.

شري بلر، چندي پيش براي اولين بار به ژنو سفر كرد. اين زن به شدت فمينيست، از اين نكته غافل نمي شود كه نام توني بلر در ميان مردم سراسر دنيا شهرت چشمگيري دارد. اما با همه اين حرف ها ترجيح مي دهد او را با نام خانوادگي اصلي خودش و مثل زمان تجردش صدا بزنند. شري از دنياي سياست غافل نمي شود و به شدت باورهاي سوسياليستي دارد. سياستي كه به آن معتقد است متمايل به چپگراهاست. شري بوث هفته گذشته در موسسه دانشگاهي مطالعات عالي بين المللي نطق تكان دهنده اي در حمايت از دادگاه بين المللي جنايات جنگي ايراد كرد كه لرزه بر تن حضار انداخت.
در اين دادگاه جنايات جنگي جديد كه همه را در برابر بي رحمي دولت بوش تحريك كرده خيلي ها كه شري بوث را خوب مي شناسند منتظرش بودند و مدام از خود مي پرسيدند پس بالاخره او در مورد ناديده انگاشتن حقوق قضايي بين المللي توسط واشنگتن چه واكنشي نشان خواهد داد. به خصوص اين كه پس از حمله به عراق ديگر عملاً كنوانسيون هاي ژنو «بي مصرف» تلقي شد. شري بلر در سفر خود از اين نكته غافل نشد و در عين حال يادآوري كرد كه آمريكايي ها چطور به دنبال گرفتن مصونيت براي سربازان خود بودند كه در مناطق تحت اشغال از جمله افغانستان و عراق به فعاليت مشغولند و همچنين از اين كه همكاري هاي نظاميشان با متحدان خود (به استثناي كشورهاي عضو ناتو) كه به مصوبات دادگاه لاهه احترام مي گذارند را قطع كنند هيچ ترديدي به خود راه نمي دهند. شري بوث به سياست هاي بوش به شدت حمله كرد و گفت كه اين حركت يك طرفه او نه فقط اخلاقيات واشنگتن را زير سؤال برده، بلكه سيستم حمايت بين المللي از حقوق بشر را نيز به كلي تضعيف كرده است.
در واقع پيش از اين به نظر مي رسيد زوج بلر به خوبي تقسيم مسئوليت كرده اند و كاملاً نقش هاي مكملي برعهده دارند، اما حقيقت اين است كه توني  بلر كه نقش نخست وزير را بر دوش دارد تكليف خود را «اخلاق گرايي در حيطه مسئوليت پذيري» مي داند. در واقع اين مسئوليت براي لندن حفظ محور استراتژيك خود با واشنگتن است در حالي كه همسرش به شدت از «اخلاق گرايي در حيطه باورها» دفاع مي كند و معتقد است بايد نقش حقوق بين الملل و چند جانبه گرايي را كاملاً در نظر گرفت.
در عين حال بعضي ها معتقدند شري فقط به اين دليل موضعي مخالف بوش اتخاذ كرده كه بتواند منتقداني را كه شوهرش را مريد بوش مي دانند از ميدان به در كند. يعني اين كه شري به نوعي مي تواند پيام بلر باشد مبني بر اين كه به رغم اتحاد بوش وبلر، بلر كمابيش تلاش مي كند تا تنش هاي موجود ناشي از يك جانبه گرايي آمريكا را از ميان ببرد.
به هرحال شري از مخالفت آمريكا با دادگاه بين المللي به شدت انتقاد كرد، اما حاضر نشد پاسخ دهد كه چرا ديپلماسي كشورش هميشه در جهت تاييد بي چون و چراي پيشنهادهاي ارايه شده از آمريكا در شوراي امنيت سازمان ملل حركت مي كند. اين پيشنهادها چيزي نيستند جز قوانيني كه مصونيت سربازان آمريكايي را تضميمن كرده و مانع از قرارگرفتن شان در برابر مراجع قضايي بين المللي مي شوند.
براي شري بلر كار راحتي نيست كه هم ايمانش را حفظ كند و هم در جهت سياست هاي شوهرش گام بردارد.
اكثر اوقات شري را به هيلاري رودهام كلينتون تشبيه مي كنند. اين زن ۴۹ ساله متعادل با ورود به عالم سياست به خوبي نقش بانوي اول بريتانيا را برعهده گرفته است. رفتار منتقدانه و در عين حال متعادل او چهر ه اي متفاوت از همسران نخست وزيران قبلي از جمله نورما ميجر رنگ پريده و دنيس تاچرـ شوهر بي رنگ و روي مارگارت تاچر آهنين ـ ارايه مي دهد. شري هرازگاهي به سياست هاي دولت خود نيز حمله ور مي شود و مطبوعات راستگرا را به شدت به خشم مي آورد. در يكي از اين روزنامه ها او را زني خشن توصيف كرده بودند كه قدرت و خشونتش به حدي است كه اگر ايمانش مانع نمي شد، هركاري از او بر مي آمد با اين حال او يك مادر واقعي است كه از خانواده اش غافل نمي  شود و به خوبي از عهده تربيت و تر و خشك كردن چهار فرزندش بر مي آيد. لئو، آخرين فرزند خانواده چهار سال بيشتر ندارد. تصوير شري در كنار خانواده اش حس ملايمي به وجود مي آورد كه گاهي باعث مي شود كساني كه او را خشن مي دانند از گفته شان پشيمان شوند.