به انگيزه انتشار كتاب «انقلاب و پيروزي» كارنامه خاطرات هاشمي رفسنجاني
سالهاي التهاب و بحران
اشاره: تازه ترين كتاب از مجموعه كارنامه و خاطرات علي اكبر هاشمي رفسنجاني از سوي دفتر نشر معارف و در نزديك به ۶۵۰ صفحه منتشر شد. نوشته زير نگاهي دارد به اين كتاب كه مي خوانيد.
|
|
سام پورمهدي
در ميان دولت مردان جمهوري اسلامي ايران اكبر هاشمي رفسنجاني بيش از همه دغدغه ثبت اتفاقات تاريخي را داشته و دارد. بخشي از اين دغدغه شايد به دلبستگي و علاقه مندي وي به تاريخ معاصر برگردد و بخشي ديگر به دست به قلم بودن و حتي ناشربودنش در سالهاي پيش از انقلاب برمي گردد كه هر سه اين مشخصات وقتي در چهره اي جمع شود، طبيعي است كه دغدغه ثبت و انتشار خاطرات در وي بيش از ديگران ظهور و بروز پيدا كند.
نخستين كتاب از مجموعه اي كه هاشمي رفسنجاني خود در شكل گيري آن سهم و نقش داشت؛ «هاشمي و انقلاب» نام داشت كه در سالهاي مياني دهه ۷۰ و به كوشش سيد مسعود رضوي به نگارش درآمد. اين اثر تا به امروز يكي از كاملترين منابع درباره رخدادهاي ابتداي انقلاب تا آغاز جنگ است و حتي با اثري كه هم اينك و از سوي دفتر نشر معارف به دست چاپ سپرده شده است(كتاب انقلاب و پيروزي) پهلو مي زند.
پس از اين كتاب بود كه هاشمي به سراغ انتشار خاطرات روزانه خود از سال ۶۰ به بعد رفت. اين خاطرات كه به نوشته هاشمي تا به امروز به ۲۲ جلد رسيده است، سه مجلد آن (سالهاي ،۶۰ ۶۱ و ۶۲) منتشر شده است، كه اطلاعات ذيقيمتي را در اختيار مورخان و محققان قرار مي دهد. هاشمي در مقدمه كتاب درباره چگونگي نگارش اين خاطرات مي نويسد.
«از سال ۱۳۶۰ تاكنون، هر روز كارها و خاطرات خودم و نيز حوادث مهم داخلي و خارجي را در صفحه اي از تقويم متعلق به همان روز نوشته ام... تاكنون سه جلد كتاب از متن همان يادداشتها كه متعلق به سالهاي ۱۳۶۰ ، ۱۳۶۱ و ۱۳۶۲ مي باشد، با عناوين: «عبور از بحران »،«پس از بحران» و « آرامش و چالش» منتشر شده است». اين خاطرات ابتدا و به ترتيب در روزنامه هاي همشهري، جمهوري اسلامي و جام جم انتشار و سپس در قالب كتاب منتشر شد؛ البته آنچه كه در كتاب منتشرشده است، صورتي كامل تر از انتشار يافته ها در روزنامه دارد.
استقبال از اين كتابها، به خصوص كتاب اول بسيار زياد بود، به نحوي كه در اين مدت به چاپ هشتم رسيد. اين اثر واكنشهاي متفاوت و متناقضي را نيز برانگيخت و چه در داخل كشور و چه در خارج از ايران نوشته ها و مقالات مختلفي در نقد و بررسي اين كتاب نوشته شد كه جا دارد جناب رفسنجاني در چاپهاي بعدي انتقادات و پيشنهادات راجمع بندي و به برخي از آنها پاسخ گويد تا، كتاب جنبه تكميلي و تنقيحي آن افزونتر و صبغه اسنادي آن بيشتر و در نهايت بر دانسته هاي تاريخي درباره انقلاب افزوده شود.
در كنار اين سه كتاب، ناشر و سرپرست اين مجموعه (محسن هاشمي) سعي كرده است تا با انتشار مجموعه خطبه هاي نمازجمعه، مجموعه سخنرانيها و نيز مجموعه سخنان هاشمي در مجلس ، در كتابهايي جداگانه، اين پازل را تكميل كرده و خواننده علاقه مند، به خصوص مورخان و محققان تاريخ انقلاب را، با مجموعه اي كامل و غني تر آشنا سازد.
اين مجموعه تكميل كننده بخشهايي از خاطرات اصلي اند كه بسيار خلاصه و اشاره وار نوشته شده اند. براي نمونه در كتاب خاطرات اگر به برخي حوادث و بحث و جدلهاي مجلس به شكلي گذرا اشاره شده است (به خصوص مباحثي كه هاشمي رفسنجاني در آن حرف و سخن و اظهارنظري كرده است)، در متن مذاكرات مجلس، آن بحث و موضوع به شكل كامل انتشار يافته است. و يا اگر در خاطرات به خطبه هاي نماز جمعه و سخنرانيهاي خاص اشاره اي كوتاه صورت گرفته، متن آن سخنان، (به خصوص خطبه هاي نماز جمعه هاشمي كه تحليلي موجز و مختصر از برخي از مهمترين حوادث ايران و جهان در هر دوره اي است و خوشبختانه تا به امروز نيز فرم محتواي شنيدني و قابل استفاده، حتي براي شنونده عامي را حفظ كرده است) هم در كتابي جداگانه آورده شده است.
اين قطعات جداگانه وقتي به هسته مركزي، كه همانا خاطرات روزانه است، پيوند مي خورد، صورت و هياتي قابل اعتنا به خود مي گيرد كه همانا روايتي نسبتاً جامع و نزديك به واقعيت به تاريخ سالهاي اوليه انقلاب است.
از اين منظر كتابها و خاطرات هاشمي را در ميان مجموعه كتابهايي كه در حوزه تاريخ انقلاب نوشته شده است، اعم از خاطرات و يا مصاحبه ها،... مي توان در رده هاي بالا قرار داد، چرا كه نويسنده سعي كرده است تا آنجايي كه امكانات و شرايط موجود اجازه مي دهد، از نگاه ناظر امروزين به ماجراهاي آن روزها ننگرد، ضمن آنكه لحن هاشمي در نگارش خاطرات تقريباً گزارش گونه، مختصر و البته با كمترين اظهارنظر شخصي است. همين ويژگي سبب شده است تا خواننده از بسياري از چهره هاي ابتداي انقلاب را كه به هر دليلي در كوران حوادث انقلاب به حاشيه رفتند، مورد غضب قرار گرفتند، حذف و حتي اعدام شدند و... بخواند، بدون آنكه با صفتي منفي در نوشته هاشمي درباره آنها مواجه شود.
«ثبت اين يادداشتها با دقت و امانت كامل و بدون دخالت دادن سليقه و خواست شخصي يا جناحي صورت گرفته و بي طرفي- كه شرط تاريخ نگاري صحيح است- مراعات شده است. اكنون هم هنگام چاپ و نشر، سعي مي شود كه در آن دستكاري نشود، جز در موارد محدودي كه سرّي از اسرار كشور و نظام و جامعه و يا آبرو و حيثيت شخص و يا شخصيت و يا جرياني در ميان باشد، كه خوشبختانه موارد اندكي پيش آمده كه چنين شده باشد و نياز كمتري به ناديده گرفتن آن نوشته ها، ايجاد شده است و البته موارد مبهم نيز از افراد مرتبط با هر موضوع يا حادثه سئوال مي شود». (مقدمه هاشمي بر انقلاب و پيروزي )
از سوي ديگر به دليل ماهيت سالهاي ابتدايي انقلاب، تدوين خاطرات اين دوره اهميتي افزونتر از سالهاي بعد مي يابد، ويژگي سالهاي ابتدايي كه به دليل تنشهاي موجود و رقابتهاي ميان گروهها، و نيز شكل نگرفتن نهادها و افرادي كه دغدغه جمع آوري اسناد تاريخ و نيز بايگاني و طبقه بندي آنها را داشته باشند، سبب شده بود تا عملاً اين دوران نيز تا حدودي وانهاده شود به نحوي كه در مقدمه كتاب درباره اهميت تاريخنگاري اين دوره مي نويسد: «سرعت ورق خوردن كتاب تاريخ انقلاب در آن سالها، خيلي بيشتر از سالهاي بعد است. اين سالها به تمام معناي كلمه بستر انقلابي واقعي و بديع و روزانه شاهد تحول و دگرگوني و حادثه هاي مهم بوده است. ضمن آنكه بسياري از تاريخ سازان آن دوره، به رحمت خدا پيوسته اند، يا شهيد شده اند و يا به مرگ طبيعي دار دنيا را وداع گفته اند. برخي نيز گوشه نشيني اختيار كرده منزوي و بي تفاوت شده اند و...» (همان) همين كمي و كاستي ها سبب شده است تا هاشمي كه دغدغه ثبت تاريخ و به جا گذاشتن روايتي دقيق تر براي نسل آينده را در سر دارد، به رغم آنچه كه خود گرفتاريهاي مسئوليتهاي روزمره مي نامدش، به عمده درخواستهاي مصاحبه پيرامون حوادث اين دوران پاسخ مثبت گويد... اما به نظر مي رسد، تمامي اين دغدغه ها سبب نشده است كه هاشمي به صرافت پركردن اين سه سال نيفتد. «... همه اينها باعث نشده كه احساس خلاء در سلسله خاطرات و كارنامه در اين سه سال رنجم ندهد» (همان).
همين دغدغه سبب شد تا دفتر نشر معارف وعباس بشيري به گردآوري و طبقه بندي رخدادهاي مهم آن سه سال پرداخته و نتيجه را از نظر هاشمي رفسنجاني بگذرانند. اين مجموعه چنانكه شخص هاشمي مي نويسد: «چندين بار حك و اصلاح شد تا اينكه دو جلد آن تحت عنوان كتاب به بازار نشر راه يافته است».(همان)
به نظر مي رسد، تفاوت مهم اين مجموعه با سه كتاب ديگر كه در قالب خاطرات سالهاي ۶۰ تا ۶۳ منتشر شده اند، تفاوت اساسي دارد و آن اينكه «مطالب اين كتاب يادداشتهاي روزانه نيست. در برابر در بيان چگونگي حوادث، برخوردار از تحليل و توضيح است و در متن آن مقدمه و نتيجه گيري دارد ».(همان)
كتاب در چهارفصل تدوين شده و البته با ارجاعات و پانوشتهايي كه در آن آمده سعي شده اطلاعات آرشيوي مفيد و مختصري در باره جريانها و افراد داده شود، تا خواننده جوان يا ناآشنا با شخصيتها و جريانات نيز بار اطلاعاتي اش افزوده شود.
فصل اول كتاب به روزهاي پيش از انقلاب و ۷ ماهي كه هاشمي در زندان بوده است اختصاص دارد. دراين فصل مطالبي چون دادگاههاي نظامي، نماز جمعه در زندان، كار در زندان، سقوط هواپيما،... آمده است.
فصل دوم به آغاز سال ۵۷ باز مي گردد كه در آن موضوعاتي چون، دولت آشتي ملي، قيام ۱۷ شهريور، اعتصاب مطبوعات، شوراي انقلاب در نهان، كنفرانس گوادلوپ، ورود امام (ره)، بازرگان، نخست وزير دولت انقلاب، شوراي انقلاب و دولت موقت، كانال خبري انقلاب، ماجراي حزب خلق مسلمان، امام در راه قم، امام و انتقاد از دولت...
فصل سوم را بايد مهمترين فصل كتاب به شمار آورد كه چه به لحاظ مطالب و موضوعاتي كه در آن طرح شده وچه از نظر حجم قابل مقايسه با فصول ديگر نيست. مطالب اين فصل كه عنوان تثبيت انقلاب را برخود گرفته است، از ابتداي سال ۱۳۵۸ آغاز مي شود. در اين سال حوادثي مهم چون، حادثه كردستان، رفراندوم جمهوري اسلامي، محاكمه هويدا (كه هاشمي در كتاب مي گويد بدون اطلاع شوراي انقلاب اعدام شد)، ماجراي فرزندان آيت الله طالقاني، استعفاي دكتر سنجابي، تغيير در شوراي انقلاب، بحثها بر سر شكل دهي مجلس خبرگان، ماجراي ترور هاشمي، فوت آيت الله طالقاني، بحث ولايت فقيه در قانون اساسي (هاشمي به صراحت و شفافيت درباره پيشينه و چگونگي ورود اين بحث به قانون اساسي سخن مي گويد). بحران گروگانگيري سفارت آمريكا (كه هاشمي به اتفاق آيت الله خامنه اي در حج بوده اند و در اين باره نظرات خواندني اي دارد) و... كتاب در تدوين، فصل بندي، آوردن نمايه هاي متنوع، تصاوير چهره هاي سياسي صاحب نام دوران پيش و پس از انقلاب، حرفه اي و كارشناسانه پرداخت شده است. اختصاص حجمي قابل قبول براي اسناد دست اول مرتبط با موضوعات كتاب نيز بر غناي اثر افزوده است.در نهايت آنكه نويسنده سعي كرده است جانب انصاف را نگاه دارد و از گفتن واقعيتها تن نزند. همين ويژگي به همراه شجاعت در طرح برخي موضوعات مي تواند جايگاهي بايسته به اين كتاب ببخشد. اميد كه جناب هاشمي در انتشار بقيه خاطرات خويش و نيز تكميل و پاسخگويي به برخي پرسشها درباره خاطرات منتشرشده در چاپهاي بعدي كمر همت بندند.
كارنامه و خاطرات سالهاي ۱۳۵۷ و ۱۳۵۸: انقلاب و پيروزي/ هاشمي رفسنجاني/: زير نظر محسن هاشمي (به اهتمام) عباس بشيري/ ناشر: دفتر نشر معارف انقلاب، چاپ اول، پاييز ۱۳۸۳/ قطع وزيري، گالينگور به همراه تصاوير/ ۶۵۶ صفحه، ۴۵۰۰ تومان.
|