اين هم بعضي از شعارها:
تجمع ما پرستاران يك مساله داخلي است و به خارج از مرزها از جمله خبرگزاري ها و راديو تلويزيون هاي بيگانه ارتباطي ندارد.
بي  اعتنايي به پرستاري، بي  اعتنايي به سلامت جامعه است.
مسوولان به آنچه مي  گوييد عمل كنيد.
مشكلات پرستاري توپ نيست كه به ميدان همديگر پاس مي  دهيد.
مردم چه گناهي كرده اند، بخش مهمي از شفاي بيماران مربوط به پرستاران است.
همه كساني كه سختي مشاغل را درجه بندي مي  كنند بايد به اين نكته توجه كنند كه سختي كار پرستاري سختي جسمي نيست.
براي حفظ سلامتي در جامعه اهميت پرستاري در درجه اول قرار دارد.

سه شنبه اين هفته مجوز استخدامي 30 هزار نفر از كادر بهداشت و درمان براي تصويب به مجلس خواهد رفت و پرستاران كه اين روزها تب التهاب سرنوشت خود را با مسكن هاي ديرهنگام مسوولان تحمل مي كنند خواستار دريافت حداقل 80 درصد از اين سهميه استخدامي هستند و براي طرح درخواست خود 20 دي ماه به خانه ملت رفتند تا بي واسطه دردهاي ساكت و خموش خود را به گوش نمايندگان و مردم برسانند.
بيست دي ماه تمامي جامعه پرستاران اعم از خانه پرستار، انجمن پرستاري، تمامي تشكل هاي پرستاري و در راس همه، سازمان نظام پرستاري به همراه نمايندگان شوراي عالي استان ها و هيات مديره مركزي، سومين تجمع اين سازمان و اولين تجمع در برابر ساختمان جديد مجلس شوراي اسلامي را ترتيب دادند. در اين مراسم غضنفر ميرزابيگي رئيس سازمان نظام پرستاري در بيان مطالبات پرستاران گفت:
1- رفع كمبود شديد نيروي انساني در گروه پرستاران
۲- اجراي قانون بازآموزي براي گروه پرستاران 
۳- تسري قانون سخت و زيان آور بودن شغل پرستاري به كاركنان بيمارستان هاي خصوصي و تامين اجتماعي و اجراي صحيح در بخش دولتي.
۴- تعديل ساعات كار پرستاران در ايران 
۵- متوقف كردن خصوصي سازي خدمات پرستاران 
۶- تعرفه گذاري خدمات پرستاري و تعديل كارانه ها و رفع تبعيض هاي ناروا
۷- درج عنوان كارشناسي در احكام كارگزيني پرستاران ليسانس 
۸- اصلاح آئين نامه اجرايي ارتقاي مسير شغلي پرستاران و همسان سازي آن با آئين نامه هاي قبلي 
۹- تسريع در تخصيص هرچه سريعتر بودجه 20 ميلياردي مصوب به يكايك پرستاران.
اين خواسته ها كه تعدادي از زمان تاسيس سازمان نظام پرستاري و بعضي در ابتداي سال 83 مطرح شده اند، تاكنون و بعد از پيگيري هاي مداوم مسوولان سازمان به هيچ نتيجه اي نرسيده.
وي با اشاره به خبر پرداخت 20 ميليارد تومان به پرستاران ادامه داد: موضوع 20 ميليارد تومان اعتبار كه رئيس جمهوري به عنوان افزايش انگيزه شغلي در دولت مطرح كرده بودتا به حال در حد خوراك خبري مطبوعات باقي مانده است.
ابراهيمي از تجمع كنندگان پرستار بخش ارتوپدي بيمارستان فيروزگر مي گويد: 35 تخت را با يك كارشناس و يك كمك بهيار اداره مي كند. تو خود حديث مفصل بخوان از اين مجمل.
پرستاري كه روي پلاكارد در دست خود نوشته بود: بخش مهمي از شفاي بيماران مربوط به پرستار است. گفت: بخش ما كه بايد با 19 پرسنل اداره شود يك سال است با 9 نفر اداره مي شود.
پير موذن، عضو كميسيون بهداشت مجلس شوراي اسلامي مي گويد: جايگاه پرستار و پرستاري هنوز آن طور كه بايد و شايد شناخته نشده است، به نحوي كه پرستاران از ظلم مضاعفي رنج مي  برند. آنها اولين كساني هستند كه بار اصلي درمان را به دوش مي  كشند و سختي كار را به معناي واقعي صادقانه درك مي  كنند. خصوصا اين روزها شاهد رواج بيماري هايي چون ايدز و هپاتيت هستيم كه ممكن است پرستاران با كوچك ترين تماسي كه با بيمار پيدا مي  كنند، به آن بيماري مبتلا شوند. در اين صورت پر بيراه نيست حتي اگر پرستاري را شغلي سنگين و در عين حال خطرناك بناميم.
اما آنها همچنان از نداشتن حقوق موازي و مساوي آنچه حقشان است، گلايه مند هستند؛ حقوقي كه حقشان بوده و هست ولي از آن برخوردار نيستند. ما در مجلس شوراي اسلامي، 3 مصوبه را گذرانديم، شايد كه پاسخي باشد به زحمات آنها و ارج نهادن به اين قشر مظلوم. اول، بازنشستگي پيش از موعد، دوم، پرداخت حقوق و مزاياي هماهنگ و سوم طرح تبيين شغلي كه رقمي در حدود 200 ميليارد ريال به اين مساله اختصاص يافت.
ولي نبود هماهنگي لازم بين سازمان مديريت و برنامه ريزي با وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي باعث شده اين مصوبات در گردش بوروكراسي خاك خورده و موجبات اعتراض آنها را نيز فراهم كند. هر چند كه آنها از طريق تريبون انجمن پرستاران، بارها اعتراض خود را اعلام كردند و حتي وقتي اين مساله در جلسه هيات دولت مطرح شد، آقاي خالقي وزير كار هم نگران وضعيت آنها شدند. در اين روزها كه روزهاي پاياني سال است، اميدواريم مصوبات مجلس هر چه سريع تر به مرحله عمل برسند تا به نوعي مشكل اين عزيزان نيز مرتفع شود.
البته ناهماهنگي دردناك بين مجموعه دستگاه هاي دولتي بخصوص در سال هاي اخير مشكلا ت فراواني را براي مردم ايران فراهم كرده است كه نمونه هاي حادي از آن در مساله صعود بي رويه قيمت ها، بي سر و ساماني مسافرت هاي هوايي، عدم پرداخت مطالبات معلمان ، سرگرداني بازنشستگان دولت و تامين اجتماعي و اين اواخر وضعيت پرستاران ديده مي شود و اگر اين ضعف مديريت ادامه داشته باشد در عرصه هاي ديگر نيز شاهد اينگونه مشكلا ت خواهيم بود.

كلاهت را سرت بگذار. اين جمله اي است كه اكثر والدين قبل از خروج بچه ها از منزل در فصل سرد به آنها مي گويند. گرچه اين جمله به نظر نصيحتي بيشتر نيست، ولي عقيده عمومي پشت آن قسمت اعظم حرارت بدن از طريق سر دفع مي شود كاملا غلط است.
ميزان گرمايي كه توسط هر كدام از قسمت هاي بدن آزاد مي شود،  به شكل گسترده اي به ميزان سطح آن قسمت بستگي دارد و در يك روز سرد ميزان سرماي تلف شده از طريق دست يا پاي برهنه خيلي بيشتر از سر است.
دكتر دانيل. اي . سسلر. متخصص بيهوشي و هيپوترمي افت حرارت بدن از دانشگاه پزشكي لوئيس وايل مي گويد: اين غلط مصطلح از آزمايش هاي ارتشي كه در 5 دهه گذشته انجام شده، ناشي مي شود. در آن تحقيقات، موارد آزمايش را با لباس نجات قطبي پوشانده بودند كه از گردن به پايين را مي پوشاند و سپس آنها را در شرايط منجمد كننده قرار دادند. به اين ترتيب چون فقط سر آزاد بود اكثر حرارت بدن از قسمت سر آزاد مي شد.
دكتر سسلر عقيده دارد كه اين مقايسه اصلا عادلانه نيست. اگر موارد آزمايش لباش شنا تن داشتند و در هواي سرد قرار مي گرفتند، آنوقت معلوم مي شد كه تنها 10 درصد كل حرارت از سر آنها خارج مي شود.
بدن به دو طريق نسبت به افت دما واكنش نشان مي دهد. يك راه انقباض عروق دست و پا است كه جريان خون محيطي را كاهش داده و باعث نجات مغز و ارگان هاي حياتي داخلي مي شود و انگشتان دست و پا را بي دفاع باقي مي گذارد و به عبارت ديگر آنها را قرباني مي كند. راه ديگر، ايجاد لرز در بدن است كه باعث توليد حرارت مي شود.
دكتر سسلر مي گويد: صورت، سر و قسمت بالاي سينه پنج برابر ديگر قسمت هاي بدن نسبت به تغييرات حرارت حساس هستند و به همين علت به نظر مي رسد، پوشاندن اين قسمت ها حرارت زيادي را ذخيره مي كند، در صورتي  كه پوشاندن تمام قسمت هاي ديگر بدن هم به همان اندازه و شايد هم بيشتر مهم است.

راجر بك، 29 ساله پس از 15 سال زندگي زجر آور، سرانجام از بند بيماري سخت خود رها شد. او در دوران كودكي به يك بيماري عفوني دچار شد و در پي آن بينايي چشم چپ خود را كاملا از دست داد و چشم ديگرش نيز كاملا خشك شد. اما هفته گذشته طي يك عمل جراحي موفقيت آميز، دكتر رانول پانيلو، يكي از غدد بزاقي گردن راجر را به قسمتي در نزديكي شقيقه او، قسمتي كه قادر به توليد آب در چشم است، پيوند زد.اين عمل جراحي 12 ساعته، براي اولين بار در ايالات متحده انجام پذيرفت. اين نوع عمل جراحي در 80 درصد مواقع در كشورهاي ديگر موفقيت آميز بوده است.راجر بك پيش از عمل جراحي گفته بود در صورتي كه خشكي چشمش مرتفع شود، چشم ديگر خود را نيز جراحي خواهد كرد.
راجر 7 ساله بود كه سيستم ايمني بدنش با مشكل روبه رو شد. او تب سختي كرد و پوستش شروع به قرمز شدن كرد. تمام بدنش از سرتاپا تاول زد و ملتهب شد. پزشكان عاقبت بيماري او را سندروم استيون جانسون تشخيص دادند.البته به عقيده مادرش آب كثيف استخر او را گرفتار اين بيماري سخت كرد.
مريضي راجر روز به روز بدتر شد و رفته رفته پوست و عضلات بدنش را خراب كرد و از كار انداخت و بعد از مدتي مبتلا به بيماري ديابت شد و پس از چندين هفته بستري شدن در بيمارستان، يكي از چشمانش نابينا و چشم ديگرش به كلي خشك شد. خشكي شديد مژگانش باعث شد تا به طور مرتب از قطره مخصوص چشم استفاده كند. مژگان خشك شده او مانند سوهان هاي تيزي بود كه به هنگام پلك زدن روي قرنيه چشمانش كشيده مي  شد. همين امر منجر به كاهش قوه بينايي او شد.مادر بك در مورد مريضي فرزندش گفت: كسي نمي  تواند رنجي را كه راجر متحمل مي  شود تصور كند. مانند اين است كه يك اره ماهي در تمام روز چشمان شما را بخراشد! خود راجر اين مصيبت خود را چنين توصيف كرد:فكر مي  كنم شيطان خواسته است كه هر چه در توان دارد رو كند، غير از اينكه مرا بكشد.تعداد زيادي عمل جراحي روي راجر به منظور برداشتن مژگان وي انجام شده است و پزشكان به او هشدار دادند كه هر زمان ممكن است ديد چشم ديگرش هم از بين رود و بايد تحت درمان باشد.