مينو بيگي
نيمي از جامعه انساني را در جهان، زنان تشكيل مي دهند اما جلوه حضور اين نيمه چندان پررنگ به نظر نمي رسد. بي شك تبعيض، نظريات غالب و پيشداوري ها موجبات ارزيابي نازلي از توانايي هاي زنان را فراهم كرده است. تقسيم كار ناعادلانه جنس زنان را به مشاغل پست يا درجه دوم سوق داده و ارزش اقتصادي كار خانگي زنان به عنوان «شغل پنهان» در محاسبات ملي و بين المللي منظور نمي شود و در مواردي حضور اجتماعي آنان هم مورد كم لطفي واقع مي شود به دليل همين اجحاف و تبعيض، زنان را «نيمه خاموش» ناميده اند.
بي شك براي تغيير ديدگاه فرهنگي جامعه نسبت به نقش زنان در توسعه علم و تكنولوژي انجام بررسي هاي دقيق تر از نقش و تأثيرگذاري زنان در عرصه هاي سياسي، فرهنگي و اقتصادي حائز اهميت است.
همايش چهره هاي ماندگار كه دقيقاً چهار سال از موجوديت آن مي گذرد مي تواند در بزرگداشت بزرگان علم و هنر، تأثير ارزنده اي داشته باشد. ابتكار صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران در برپايي اين همايش در خور توجه و تحسين است. به خصوص كه نگاه اصلي همايش متوجه شخصيت هايي است كه زنده اند اما آنچنان كه بايد معرفي و شناسايي نشده اند بي شك قدرداني از مقام و منزلت اين بزرگان نسل آينده را اميدوار مي كند و به جوانان براي رويكرد بيشتر به فعاليت هاي علمي و پژوهشي انگيزه مي دهد.
جدول فوق به تنهايي گواه موفقيت قابل توجه زنان در تحصيلات دانشگاهي و طي مدارج تحصيلي مي باشد و به طور قطع مي توان از ميان اين عده، چهره هاي ماندگار بيشتري را يافت.
ظاهراً معيارهايي كه در اين همايش حائز اهميت است در نگاه كلي دارا بودن تأليفات و آثار ارزشمند علمي، پيشينه و شهرت علمي مطلوب، كيفيت و كميت مقالات علمي در مجلات معتبر، تأسيس مراكز پژوهشي و دانشگاهي، ميزان تربيت دانشجويان نخبه و ... مي باشد. وراي نقاط قوت و تحسين برانگيز بايد گفت كه اين همايش در طول عمر چهار ساله اش زنان را نيمه خاموش پنداشته است چرا كه در طول موجوديت خود تنها از شمار اندكي از زنان شاخص و اهل علم ياد كرده است. واقعاً جايگاه زن ايراني در پيشينه علمي اين ديار كجاست و آيا با گذشت بيش از نيم قرن از تأسيس دانشگاه قطعاً تعداد زنان تحصيل كرده، متعهد، صاحب تأليفات مفيد، بيش از اينهاست كه در همايش بزرگداشت تقدير شده ا ند. نگاهي به تاريخچه مشاركت زنان در دانشگاه ها به ويژه در گروه هاي علوم پايه و فني و مهندسي گوياي چنين واقعيتي است.
در سالهاي نخست تأسيس دانشگاه تهران آمار و يا مستنداتي از زنان فارغ التحصيل به چشم نمي خورد زيرا در آن مقطع بينش و بستر مناسب فرهنگي براي حضور زنان در دانشگاه فراهم نبوده است. در آمار دوره تحصيلي ۱۳۲۵ تا ۱۳۳۰ شمسي از كل ۱۴۴ نفر فارغ التحصيل دانشگاه فقط چهار دانش آموخته زن ديده مي شود. اما همگام با تحولات اجتماعي ميزان مشاركت زنان در سال هاي بعدي افزايش يافت، به طوري كه در سال هاي تحصيلي ۱۳۴۵-۱۳۴۶ شمسي فارغ التحصيلان زن در اين گروه آموزشي ۶/۲۳ درصد از كل فارع التحصيلان را تشكيل مي دهند، البته گرايش آنان به رشته هاي مختلف اين گروه تحصيلي يكسان نبود. مثلاً در سال تحصيلي ۱۳۳۶-۱۳۳۷ شمسي در امتحان ورودي رشته فيزيك از ۸۰ نفر پذيرفته شده فقط يك زن وارد اين رشته شد ولي در همان سال در رشته شيمي با ظرفيت مشابه ۱۲ نفر از پذيرفته شدگان زن بودند.
و در سال ۱۳۴۵-۱۳۴۶ جمعيت زنان مشغول به تحصيل در رشته هاي فني و مهندسي حدود ۰۰۱۴/۰ درصد از جمعيت دانشجويان و ۰۰۶/۰ درصد از كل جمعيت زنان دانشجو بوده و در اين گروه تحصيلي سهم زنان حدود ۰۰۲/۰ درصد بوده يعني در هر صد هزار نفر زن در سنين از ۱۹ تا ۳۵ سال فقط دو زن در اين گروه مشغول به تحصيل بوده اند و اكنون اين سهم صد برابر افزايش يافته است به طوري كه مشاركت مردان پس از گذشت قريب به نيم قرن فقط ۶ برابر افزايش داشته است.

در صفحه سخنگاه روز پنجشنبه ۲۵ فروردين ماه، در نامه اي با موضوع «ترافيك سنگين تهران چاره پذير است» مطالبي نگاشته شده بود كه جلب توجه مي كرد. به نظر بنده يكي از علت هاي اساسي ترافيك متراكم تهران، متراكم شدن بيش از حد دستگاه هاي دولتي در اين شهر مي باشد. به عنوان مثال، تنها وزارت نفت در تهران داراي ده ها ساختمان مي باشد. وزارت راه، وزارت صنايع و ... هم به همين ترتيب، ساختمان هاي زيادي را به خود اختصاص داده اند. اگر براي مسائل تهران دنبال راه حلي مي باشيم، بايد حتي المقدور سعي شود كه از تمركز دستگاه هاي دولتي و دفاتر نمايندگي مؤسسات بزرگ كه خارج از اين شهر قرار دارند در تهران جلوگيري به عمل آيد. در حد امكان مؤسسات آموزش عالي و دانشگاه ها در استان هاي ديگر كشورمان تأسيس شود تا همه جوانان مشتاق تحصيل مجبور نباشند با تحمل انواع مشقات و هزينه ها به تهران بيايند. فعاليت هاي توليدي در بعضي از شاخه هاي صنعت مثل صنايع الكترونيك، طوري توزيع شود كه ساكنان شهرهاي كوچك و روستاها هم در توليد سهيم باشند. در كشور هند از همين راه ضمن ايجاد اشتغال براي مردم به ميزان زيادي از جابجايي جمعيت، متروك ماندن روستاها پيشگيري شده است. زيرا، قطعه سازي تعدادي از صنايع بزرگ الكترونيك هند،  با توجه به امكانات و بعد مسافت، در شهرهاي كوچك و روستاها انجام مي شود. ما هم مي توانيم، از اين راه ها، يعني كاستن از تراكم امور دولتي و ساختمان ها در تهران، توزيع ساخت قطعات صنايع در شهرهاي كوچك و روستاها با هدف ايجاد شغل و جلوگيري از مهاجرت به تهران و شهرهاي بزرگ، مسائل فعلي تهران را كه واقعاً دارد كمرشكن مي شود، كاهش بدهيم.
مرتضي صادقي افجه

نوروز سال ۸۴ نيز به بيكران زمان پيوست، اما مسئله گراني ميوه هنوز از مسايل مهم روز است. وراي جدل هاي لفظي و قلمي ميان دستگاه ها، هنوز معلوم نشده است كه چگونه پرتقال و نارنگي درست در روزهاي عيد كمياب و قيمت آن ها سه برابر شد و اخيراً پس از گرم شدن هوا، پرتقال از نهانخانه كه همان سردخانه باشد بيرون آمد و به بازار ميوه تكاني داد! تا وقتي كه اين قبيل مناسبات و نهانكاري هاي بغرنج در بازار ميوه وجود دارد، بدون آنكه سرنخي از عاملان آن بدست آيد، خيلي نمي توان به حل ريشه اي چنين مشكلي در آينده اميدوار بود.
بحث ديگر كمبود ميوه و تره بار براثر نوسانات اقليمي در ايران است. تگرگ و سرما در سال ۸۳ به سردرختي ها آسيب  زيادي رساند و اين كمبود در گراني ميوه تاثير داشت، اما واقعيت تلخ ديگري در كشور ما جريان دارد كه بيشتر از عوامل اقليمي باعث كمبود و گراني ميوه شده است.
چند سالي است كه ميليون ها درخت ميوه و باغ از جمله انجيرستان بزرگ شيراز نابود شده اند و در معرض ساخت و ساز قرار گرفته اند. در كرج، شهريار، لواسانات، دماوند و بسياري از مناطق كشور باغ هايي كه مركز توليد ميوه مرغوب و ارزان بود، براثر عدم حمايت از باغداران از ميان رفته است.
اين در حالي است كه وزارت بهداشت و درمان و كارشناسان تغذيه مدام به خانواده ها توصيه مي كنند كه براي حفظ سلامتي خود و فرزندانشان ميوه تازه مصرف كنند، اما از منابع اصلي توليد كننده ميوه حمايت جدي به عمل نمي آيد و تا زماني كه وزارتخانه ها و سازمان هاي مسئول از توليدكنندگان ميوه و محصولات كشاورزي به صورت جدي حمايت نكنند، اين سير نزولي ادامه خواهد يافت و ما ناچاريم، بخش مهمي از ارز حاصله از نفت را صرف واردات ميوه كنيم.
نابودي باغ ها و زمين هاي كشاورزي نتيجه توسعه ناموزون و ساخت و سازهاي بي برنامه است. سزاوار نيست راه نادرستي را كه ديگران آزموده و با تحمل خسارات سنگين درصدد اصلاح آن برآمده اند، ما كوركورانه، ادامه دهيم.
قحطي در اتيوپي كه باعث مرگ يك ميليون نفر و آوارگي ۸ ميليون نفر شد، تنها به دليل كاهش نزولات آسماني نبود، بلكه به دليل احداث سدهاي متعدد و بدون ملاحظات زيست محيطي بر روي رودخانه آواش بود. خشك شدن زمين هاي كشاورزي در پايين دست باعث آوارگي ميليون ها نفر شد.
در كشورما، ظاهراً باغ ها، زمين هاي كشاورزي، منابع آب، منابع طبيعي دارد فداي ساخت وساز مي شود.
بايد هر چه سريع تر اين روند را متوقف كرد و ساخت وساز را در مسير پايدار و توسعه پايدار قرار داد.
سعادتي- تهران

از گذشته هاي دور و شكل گرفتن نظام ديواني در ايران، هميشه يكي از آرزوهاي مردم، برخورداري از تأمين اجتماعي فراگير به ويژه در بخش هاي بهداشت و درمان بوده است. در طول دهه ها بسته به نوع نگرش دولت ها، قانونگذاران سعي كرده اند با ايجاد سازمان هايي كه به نحوي جواب دهنده چنين نيازي باشد، به نظام جامع تأمين اجتماعي نزديك بشوند. اكنون حاصل آن فعاليت ها در قالب چندين سازمان نمود يافته است، اما با همه اينها، هنوز آن آرزوي ديرين مردم تحقق پيدا نكرده است. مهم ترين اشكال كنوني، پراكندگي سازمان هاي عهده دار پشتيباني هاي بيمه اي بخصوص بيمه درماني و نحوه پاسخگويي بيمارستان ها و مراكز درماني طرف قرارداد به بيمه شدگان است. پرداخت هزينه هاي درماني با توجه به چگونگي درمان بيماران طرف قرارداد، شفاف نيست. در مواردي، سازمان هاي بيمه گر بسيار خوب پاسخ مي دهند اما در اكثر موارد نحوه پرداخت هزينه ها با اعتراض بيمه شدگان روبه رو مي شود. شايان ذكر مي باشد كه بعضي از اين مشكلات به نبود اعتماد متقابل ميان سازمان هاي بيمه گر و بيمه شدگان مربوط مي گردد. وقتي اين سؤال مطرح مي شود كه راه چاره كدام است و به چه طريق بايد مسايل فعلي را برطرف كرد و به يك نظام جامع، مؤثر و پاسخگو در اين زمينه دست يافت؟ اغلب كارشناسان بر اين باورند كه در حد امكان از پراكندگي سازمان هاي بيمه گر كه شخصاً «تأمين اجتماعي» در عهده وظايف و مسئوليت آنها بوده و با همين عنوان نيز شناخته مي شوند جلوگيري شود. با تأسيس وزارت رفاه اجتماعي تا حدودي اين منظور تأمين شده است. اما مهم، كاركرد يك تشكيلات مي باشد و اين كه تا چه اندازه، از منابع ملي براي مساعدت به مردم در يك تشكيلات فراگير تأمين رفاه اجتماعي استفاده به عمل مي آيد. در حال حاضر وجود نقدينگي غيرعادي در جامعه كه اغلب در فعاليت هاي تورم زا به كار گرفته مي شود با انبوه بيمه شدگاني كه براي تأمين هزينه هاي مربوط به بيماري هاي صعب العلاج و يا عمل جراحي، با سختي هاي زياد روبه رو هستند، وضعيت متضادي را به دست مي دهد و اين واقعيت را برملا مي سازد كه دست اندركاران درآمدهاي آسان و هنگفت سهم خود را در پشتيباني از نظام تأمين اجتماعي يا ادا نمي كنند و يا به طرق مختلف به پرداخت حداقل ها بسنده مي نمايند. در ديگر كشورهاي جهان كه مردم به ويژه پيران و بازنشستگان از يك تأمين اجتماعي فراگير و جامع برخوردار شده اند، سهم اعتبارات دولتي و ماليات ها در تأمين هزينه هاي چنين خدماتي چشمگير است. زماني يك ناظر بيروني مي تواند به اهميت تامين رفاه اجتماعي در يكي از اين كشورها واقف شود كه در صدد مقايسه  هزينه هاي درماني در دو بخش مشمول بيمه و غير بيمه برآيد. پوشش سراسري نظام تأمين و رفاه اجتماعي در طول ده ها سال در تعدادي از كشورهاي جهان عملي شده است. در كشور ما و اكنون كه بحمدالله وضع درآمدهاي ارزي بهبود يافت، يك فرصت ارزنده براي برقراري چنين نظامي كه فارغ از معايب و مشكلات پراكنده كاري هاي پيشين باشد، به وجود آمده است. حالا مي توان زير ساخت هاي اقتصادي چنين سامانه اي را كه سال هاي سال، آرزوي مردم بوده است تأمين نمود.
كاميار حصاري

كامپيوتر چه بخواهيم و چه نخواهيم به عنوان پيشرفته ترين وسيله ارتباط در عصر ارتباطات الكترونيك وارد خانه ها و موسسات ما شده است. روي آوري نسل جوان به كامپيوتر و برنامه هاي گوناگون آن ازجمله شبكه اينترنت، سبب شده است كه در اين خصوص، فرهنگ سازي شود. رويكرد افراطي و غيرمفيد جوانان از برنامه هاي اينترنت را تنها با روش هاي سلبي نمي توان تعديل كرد. وقتي در قالب برنامه هاي مفيد آموزشي از طريق مطبوعات، راديو و تلويزيون به كاربران جوان شبكه هاي كامپيوتري بگوييم كه برنامه ها و سايت هاي مفيد كدام اند، آنها خود نيز به مرور، مسير درست را انتخاب خواهند كرد. علاوه بر اين، استفاده از كامپيوتر در مواردي كه فرد با چگونگي آن آشنا نباشد منجر به برخي عوارض ازجمله آرتروز در ناحيه مهره هاي گردن مي شود و يا اختلالاتي در چشم ايجاد مي كند. بهتر است روش هاي صحيح استفاده از كامپيوتر نيز در قالب برنامه هاي آموزشي به مردم به ويژه نسل جوان آموخته شود.
راحمي -كرج

بزرگراه وفادار، از گذرگاههاي جديدالاحداث شرق تهران و تهرانپارس است. به دليل عرض مناسب و فضاي خوبي كه براي ايجاد فضاي سبز در اين بزرگراه وجود دارد، شهرداري منطقه توانسته است،  با كاشت درختان دايمي به جاي بوته هاي گياهي به سرسبزي آن كمك كند و چشم انداز مناسبي را به وجود بياورد. اما يك مسئله مهم در اين بزرگراه از محدوده ميدان استخر به بالا، نبود گذرگاه عابر پياده مي باشد. تاكنون گفته شده است كه به دليل عبور شبكه و دكل هاي برق فشار قوي در اين بزرگراه، امكان ايجاد پل روگذر عابر پياده مقدور نمي باشد، اما اين سئوال به ذهن مي رسد كه در خطر بودن جان عابران پياده، بخصوص كودكان و سالخوردگان كه ناچارند براي دسترسي به مغازه ها، نانوايي، درمانگاه و... به آن سوي بزرگراه بروند، چگونه حل مي شود. آيا بايد به دليل فوق، از ايجاد پل روگذر عابر پياده در اين بزرگراه چشم پوشي كرد. اگر از اهالي اين محله پرس وجو شود،  آنگاه معلوم خواهد شد كه ظرف نزديك به ۸ سال كه از احداث اين بزرگراه مي گذرد، چند نفر جان خود را از دست داده اند. چون به دليل وجود شيب و سرعت بالاي خودروها هميشه جان عابران پياده هنگام عبور از عرض بزرگراه در خطر خواهد بود. مسلما معابر براي راحتي و رفاه مردم شهر احداث مي شود، بنابراين عبور بدون خطرمردم از عرض معابر هم بايد تأمين و تضمين شود.
عاطفه صميمي

در آن بعدازظهر دلپذير ارديبهشت ماه توي مهتابي خانه مان كه حالا دور تا دورش را برج هاي سر به آسمان سائيده گرفته اند با همسر و فرزندام، بحثي را دنبال مي كرديم كه سه سال آزگار بين ما جريان داشته و هنوز هم به نتيجه نرسيده است، اينكه خانه قديمي مان را كه خاطرات يكي، دو نسل را با خود دارد، بفروشيم و در يك آپارتمان ،۷۰ ۸۰ متري بيتوته كنيم يا باز هم صبر كنيم، تا شايد گشايشي بشود و اين خانه يادگاري را نفروشيم. در گرماگرم بحث ما، صداي مهيبي مثل شكسته شدن يك رديف شيشه از منزل همسايه ديوار به ديوار كه او هم در محاصره برج هاست، شنيده شد. سراسيمه، به طرف خانه خليل آقا، همسايه محترمان دويديم، شمسي خانم آمده بود وسط حياط و مدام فرياد مي زد: به دادم برسين، شوهرم ديوونه شده..!
همسرم رفت سراغ شمسي خانم تا او را آرام كند و من به طرف اتاق دويدم. خليل كف اتاق دراز كشيده و تكه هاي آينه قدي بزرگ كنارش افتاده بود. نزديك تر كه رفتم متوجه شدم كه، دست راستش هم زخمي شده است. في الفور دويدم و باند و گاز و بتادين آوردم و زخم دستش را بستم. يك استكان چاي نبات هم كه شمسي خانم آورده بود به خوردش داديم و آرام، آرام شروع به حرف زدن كرد. صبورانه كنارش نشستيم تا حالش بهتر شد .او را روي مبل نشاندم و تقاضا كردم كه آرامشش را حفظ كند.
خليل آقا، بالاخره، سر درد دلش باز شد كه ؛ وقتي بازنشسته شدم، كلي برنامه براي خودم پيش بيني كرده بودم از يك شب شام در بيرون صرف كردن تا سفرهاي زيارتي و سياحتي... چند سالي كه گذشت، تازه متوجه شدم كه اي دل غافل با چندرغاز بازنشستگي، همينقدر كه بتواني جوابگوي خرج خانه و آمد و شد فاميل دور و نزديك باشي هنر كردي، بقيه اش هم پيشكش!... تا عيد امسال كه شأن پرتقال و شأن خيار از شأن چندرغاز دريافتي ماهانه من هم بيشتر شد. بهر قيمتي بود، با قرض و قوله، نگذاشتم سفره عيدمان كم رونق شود، اما بعد از تعطيلات ديدم تا دو سه ماه آينده، حقوق بازنشستگي ام كه رفته، هيچي، بايد براي گذران زندگي هم به قرض رو بيارم. خلاصه كلام كم آوردم رفتم رودرروي آينه قدي ايستادم. يكنفر بود عين خودم. شايد هم من بودم! اول چند تا سئوال از او كردم، از اين قبيل كه... مرد حسابي، بعد از يك عمر كار و خدمت صادقانه، آخر و عاقبت من بايد اين باشد؟ كارمان به بگومگو كشيد و دست به يقه شديم. لحظاتي بعد يكي دو تا مشت هم نثار هم كرديم و ديگر چيزي نفهميدم! «
حرفهاي همسايه ما كه به اينجا رسيد ،تازه فهميدم كه چرا شمسي خانم مي گفت، شوهرم ديوانه شده ! ساعت ها با خليل آقا صحبت كردم تا قانعش كنم كه بيشتر مردم با اين جور مشكلات دست و پنجه نرم مي كنند و نبايد خيلي مأيوس باشد. روزي هم مي رسد كه بچه ها و نوه ها به كمكش مي آيند و از اين حرف ها...! وقتي خانه همسايه ديوار به ديوارمان را ترك مي كرديم، نيمه شب بود. خليل را قانع كردم اما خودم كه چند سالي با بازنشستگي فاصله ندارم، دلواپس آينه قدي خانه مان هستم. بخصوص كه جزو جهيزيه همسرم هم هست!
الف - كوهيار

معايب يك طرح
طرح سازمان سنجش آموزش كشور به نام «آ . ت. ت» ، كه در آن پذيرش نهايي داوطلبان ورود به دوره كارشناسي ارشد، طبق اعمال نظر مستقيم دانشگاه مربوطه صورت مي گيرد، هنوز در بوته نقد و بررسي قرار نگرفته است. اين طرح معايب زيادي دارد. اجراي اين طرح بر اساس الگوي اروپايي آن، نارسايي هايي دارد كه اگر برطرف نشود، منجر به تضييع حقوق داوطلبان ورود به دوره كارشناسي ارشد خواهد شد.
جمعي از داوطلبان كنكور كارشناسي ارشد سالهاي ۸۳ و ۸۴
بازنشستگي پيش از موعد جانبازان
قانون بازنشستگي پيش از موعد با ۲۰ سال سابقه كار براي جانبازان و معلولان در مجلس شوراي اسلامي تصويب و به تأييد شوراي محترم نگهبان نيز رسيده است، اما هنوز آيين نامه اجرايي آن توسط دولت و سازمان هاي تأمين اجتماعي و برنامه ريزي كشور نرسيده است. اميد است در اين خصوص، تسريع شود تا حقوق جانبازان تأمين گردد.
جمعي از جانبازان بيمه تأمين اجتماعي
خطر كاويدن زباله ها
كاويدن سطلهاي زباله براي يافتن اشياء، غذا و غيره... توسط برخي افراد سرگردان، با توجه به آلودگي شديد محتويات كيسه ها و سطل هاي زباله، مي تواند موجب شيوع بيماري هاي گوناگون شود.
لازم است به طريق ممكن، از اين عمل زيانبار جلوگيري به عمل آيد.
ر. مدني
پزشك از تهران
ضرورت حفظ فضاهاي سبز طبيعي
ساخت و ساز در بوستان هاي طبيعي اطراف ميادين شهر تهران از جمله ميدان ونك به زيان شهروندان تهراني است زيرا موجب تشديد آلودگي هواي اين شهر مي شود. بر عهده دستگاههاي مسئول از جمله شهرداري است كه به طريق ممكن اين فضاهاي سبز طبيعي را حفظ كنند و اجازه ساخت و ساز در اين مكان ها داده نشود.
سعيدي- دانشجوي كارشناسي ارشد
آلونك هاي جديد؟
در محدوده بلوار مرزداران _ شهرك ژاندارمري _ پايين تر از دبيرستان پسرانه شريفي، عده اي زميني را تصرف كرده اند و ممكن است در آينده نزديك ، اين مكان به آلونك هاي جديد تبديل  شود.
يك شهروند از تهران
براي جذب دانش آموختگان
شمار فارغ التحصيلان دانشگاهها و مراكز آموزش عالي رو به افزايش است و بازار كار پاسخگوي نياز آنها نمي باشد. توسعه مراكز آموزش فني و مهارت هاي حرفه اي مي تواند نقش مهمي در آماده سازي اين نيروها و جذب آنان در مشاغل تخصصي داشته باشد، اما مهم تر از آن، ايجاد اشتغال در كشور است كه محتاج برنامه ريزي هاي دقيق تري مي باشد.
صوفياني
پيشنهادي براي پيش فروش ملك
هميشه بهترين راه حل ها، سخت ترين و پيچيده ترين آنها نيست، اگر قانوني وضع شود كه شخصي كه ملكي را پيش فروش مي كند ملزم به نصب يك تابلو با اندازه و فرم مشخص در كنار در ورودي اصلي ملك شود كه براحتي از كوچه و خيابان قابل رويت باشد و در آن واحدهاي فروخته شده و نام خريداران را مشخص كند، امكان كنترل فروشنده براي خريداران فراهم مي گردد، مشروط بر آنكه عدم نصب اين پلاكارد توسط ضامنهاي مؤثر اجرايي مشمول پيگرد قانوني شود، لذا ديگر نياز به درگير كردن اداره ثبت و شهرداري و دارايي و صدور سند موقت نمي باشد چون كسي ملك فروخته شده را نمي خرد.
مهرداد احدي

يكي از مورخان معتبر يونان كه در جريان جنگ هاي ايران و يونان، گذرش به ايران افتاده بود، از جمله در يادداشت هايش نوشته بود؛ «هرگز نديدم ايرانيان آب دهان بر زمين بريزند» ... اين قضاوت يك خارجي درباره ويژگي هاي مطلوب فرهنگ ما گواه بر آن است كه اجداد ما در رعايت موازين اخلاقي، در جهان شهرت داشتند. با گرويدن ايرانيان به دين مبين اسلام، تعليمات اسلامي، با تأكيد بر اخلاق نيكو، پاكيزگي و حفظ محيط زندگي، فرهنگ ملي ما غني تر شد. اما از منظر خارجيان، به ويژه جهانگرداني كه براي ديدار از ميراث هاي فرهنگي و ابنيه تاريخي به كشور ما سفر مي كنند چنين فرهنگي بايد در رفتار و مهمان پذيري ما انعكاس داشته باشد. با نگاهي گذرا به وضعيت مهمانخانه ها و رستوران هاي بين راهي در سراسر ايران متوجه مي شويم كه متأسفانه، بهداشت گاهي در ابتدايي ترين سطح هم در اين اماكن مراعات نمي شود. منظورم بيشتر، سرويس هاي بهداشتي شامل مستراح ها و دستشويي هاست. كساني كه در ايام نوروز در سفر بوده اند مي دانند كه در مستراح هاي بين راهي اعم از پمپ بنزين ها، بعضي از رستوران ها و قهوه خانه ها با چه مناظر چندش آوري روبرو شده اند. هنوز معلوم نيست كه اين مشكل ريشه دار كي و چگونه بايد برطرف شود. مجسم كنيد، وقتي يك خارجي، براي قضاي حاجت وارد اين مستراح مي شود با ديدن شيرهاي شكسته، وضعيت غيربهداشتي وغيرقابل تحمل، چه حالي پيدا مي كند و در بازگشت به كشورش، چگونه داوري خواهد كرد.
البته بخشي از اين مسأله به رفتار نادرست ما برمي گردد كه هنوز در حفظ اموال و تأسيساتي از اين قبيل دقت لازم را نداريم اما، در كل، چنين پرسشي مطرح است كه چرا، طبق يك برنامه جامع و با اختصاص هزينه هاي مكفي، سامان دادن وضعيت نابهنجار توالت ها انجام نمي شود ،اما در كشورهاي ديگر معمولاً دستشويي  و مستراح هاي عمومي با در نظر گرفتن هزينه هاي اندك، براي كساني كه قصد استفاده از اين اماكن را دارند، مشكل حل شده است. به كارگرفتن چنين تجربه اي در ايران، خالي از فايده نخواهد بود. تا شايد مسأله ريشه دار توالت هاي كثيف با شيرهاي شكسته و ... براي ملتي كه صاحب يك فرهنگ و تمدن ريشه دار است، حل شود.
م. سواد كوهي

در پاسخ به مطلب مندرج در صفحه ۲۱ همشهري مورخ ۱۸/۱/۸۴ تحت عنوان «درخواست شهروند ساكن كوچه آرامش» ، از سوي پليس راهنمايي و رانندگي تهران بزرگ، مديريت ارتباطات و فرهنگ ترافيك، پاسخي به شرح زير به روزنامه ارسال شده است:
«در زمينه درخواست شهروند محترم ساكن كوچه آرامش، ضمن ابلاغ و آموزش به عوامل انتظامي تأكيد شد بطور مستمر از محل مورد نظر بازديد و نسبت به اعمال قانون رانندگان خودروهائي كه در مقابل دربهاي ورودي پاركينگ منازل توقف كرده اند، اقدام نمايند. لازم به ذكر است كوچه مورد نظر بن بست بوده و حدود ۸ متر عرض دارد و در حريم تقاطع آن تابلوهاي توقف ممنوع نصب شده است، لكن محوطه داخل كوچه به علت نداشتن محدوديت توقف معمولا مورد استفاده خودروهاي اهالي كوچه مذكور و بعضا ساير كسبه محل قرار مي گيرد.»