پنجشنبه ۲۲ ارديبهشت ۱۳۸۴
ژرمن ها پس از يك قرن
آلمان در منظومه فوتبال
001032.jpg
مريم دري منش
هنگامي كه ژرمن ها از روي خاكستر جنگ برخاستند. ويراني، كشتار، تحريم و حقارت هاي جنگ بر آلمان دو پارچه سايه افكند. انگار روي شهرهاي آلمان و برلين بزرگ خاك مرگ پاشيده بودند. دو پارچه شدن شرقي ها با سمت و سوي و گرايشات سوسياليستي و كمونيستي و غربي ها كه روي گشاده به غرب (آمريكا) نشان دادند.
دوباره بايد آغاز مي كردند، دوباره بايد به راه مي افتادند و دوباره مي ساختند و سر را بالا مي گرفتند. خشت؛ خشت آغاز كردند و در روي پله هاي اول سازندگي بودند كه جام جهاني فرا رسيد. رخدادي كه جهان را متوجه يك گردهمايي صلح آميز كرده بود. فوتبال، زبان شيواي بين المللي كه صلح را بيشتر از جنگ دوست داشت. به آلمان ها هم اجازه داده شد تا در بازي هاي جام جهاني حضور يابند. اين خبر چون يك بمب شادي برانگيز در سرتاسر آلمان پخش شد و ژرمن ها با فوتبال به جمع يك گردهمايي جهاني پيوستند. آنها در بازي هاي مقدماتي جام جهاني ۱۹۵۴ با تساوي با نروژ به دنياي تازه اي پا گذاشتند. سرداران پير ژرمن  بهترين ميدان را براي بروز پيام صلح خود پيدا كرده بودند. پيروزي مقابل نروژ و زارلند آلمان را به دور نهايي فرستاد. از بد حادثه آنها با مجارستان قدرت اول فوتبال جهان و ستارگانش هم گروه شدند.
پرونده آلمان ها را كه باز مي كنيد مي بينيد كه از سال ۱۹۰۸ بازي هاي ملي خود را آغاز كرده بودند. در جام جهاني ۱۹۵۴ آلمان غربي با نتيجه (۸-۳) از مجارستان شكست خورد، اما پيروزي (۲-۷) در مقابل تركيه آنها را به دور يك چهارم نهايي فرستاد. آلمان ها در حيرت همگان يوگسلاوي بزرگ را شكست دادند و در نيمه نهايي به اتريش برخوردند و با شش گل آنها را نيز بردند و دوباره با مجارستان به فينال رسيدند. غرور بيش از حد مجارهاكه در باد پيروزي (۳-۸) مقدماتي خوابيده بودند، آنها را در شب بازي به تفريح و شب زنده داري برد . تورك دروازه بان بزرگ آلمان ها و پوسيبال به اتفاق چهار مدافع كولماير، ايكل، ليبريش و مايي غوغا كردند. ران هافبك مقتدر آلمان ها دو گل زد و مورلوك نيز گل سوم را. فريتز والتر كاپيتان بزرگ آلمان ها در ميانه ميدان همه را مبهوت كرد، او چون رهبران بزرگ جنگ تيم را فرماندهي كرد. اووه والتر و شفر نيز او را ياري رساندند و سرانجام در ميان ناباوري همگان ياران پوشكاش، لوارنت، ژيبور، هيداكوتي شكست را پذيرفتند و جام روي دست هاي كاپيتان فريتز والتر به گردش درآمد و آلمان جان گرفت و آلمان شد. فتح جام جهاني ۱۹۷۴در مونيخ نيز تثبيت يك حكومت تازه صلح جو در جهان بود و به دنبال آن فتح جام ۱۹۹۰به طور مشترك با نيمه ديگر شرقي خود و تا به امروز كه آلمان يك بار ديگر ميزبان جام جهاني سال ۲۰۰۶ است.
۵ آوريل ۱۹۰۸يك روز يكشنبه و روز تولد هربرت فون كارايان رهبر اركستر معروف اتريشي بود كه در سالزبورگ ديده به جهان گشود. ولي ۵ آوريل روز جشن فوتبال آلمان هم مي تواند باشد.
اولين بار بود كه يك تيم ملي از آلمان در بازل به مصاف سوئيس رفت. حداقل ۴۰۰۰ تماشاگر در ورزشگاه حضورداشتند و اولين گل، گل برتري آلمان ها بود كه توسط فريتس بكر فرانكفورتي به ثمر رسيد. اما در آخر يك شكست ۵ بر ۳ رقم خورد كه ابداً براي آغاز كار نتيجه بدي نبود.
اولين پيروزي در ششمين بازي حاصل شد، تقريباً  يك سال بعد در ۴ آوريل ۱۹۰۹ در كارلسروهه، ديداري كه در آن آلمان با گل اويگن كيپ كه از اشتوتگارت و تيم منتخب جنوب آلمان بود به پيروزي رسيد. شگفت آور است كه در همان روز يك تيم نيز از منتخب شمال و مركز آلمان و شهر برلين در بوداپست به ميدان رفت وبا تيم ملي مجارستان به نتيجه تساوي ۳ بر ۳ رسيد. اما با اين وجود يك ديدار ملي به معناي واقعي و رسمي آن، پنجمين ديدار بود.
بديهي است كه در آن زمان، جهاني شدن آلمان در اول راه بود. اولين حريف غيراروپايي اروگوئه بود. روز ۳ ژوئن ۱۹۲۸ در مسابقات فوتبال المپيك در آمستردام كه به شكست ۴ بر ۱ انجاميد. يك شكست ديگر نيز روز ۲۸ دسامبر ۱۹۵۸ در قاهره رقم خورد و تيم مصر ۲ بر ۱ بر آلمان غلبه كرد. مصر اولين حريف آفريقايي آلمان بود. اولين ديدار با تيمي از آمريكاي شمالي و مركزي نيز به تاريخ ۲۲ دسامبر سال ۱۹۶۸ برمي گردد كه در ورزشگاه آزتك در مقابل مكزيك نتيجه تساوي بدون گل حاصل شد. جام جهاني ۱۹۷۴ اولين برخورد با تيمي از اقيانوسيه پيش آمد: استراليا در روز ۱۸ ژوئن در هامبورگ ۳ بر صفر مغلوب آلمان شد و آسيا ؟ از آنجايي كه در سال ۱۹۷۴ تيم اسرائيل از سوي فدراسيون فوتبال آسيا (AFC) اجازه شركت در مسابقات را پيدا نكرد، تيم آلمان براي اولين بار در سال ۱۹۹۰ در روز ۱۵ ژوئن به مصاف تيم امارات متحده عربي رفت، كه تحت رهبري فرانتس بكن بائر در شهر ميلان ۵ بر ۱ اين تيم را شكست داد.
001038.jpg
بازي هاي ممتاز
تا مدتها از پيروزي هاي بزرگ خبري نبود. اولين آن مربوط مي شود به روز اول جولاي ۱۹۱۲ در مسابقات فوتبال المپيك استكهلم و پيروزي ۱۶ بر صفر برابر روسيه. همين طور پيروزي پر گل ۱۳ بر صفر در مقابل فنلاند در روز اول سپتامبر ۱۹۴۰در لايپزيگ و ۲۱ مي ۱۹۶۹ در اسن در مقابل قبرس از سري مسابقات مقدماتي جام جهاني و پيروزي ۱۲ بر صفر بر اين تيم.
و اما بزرگترين شكست؟ روز ۱۶مارس۱۹۰۹ در آكسفورد و شكست ۹ بر صفر مقابل انگلستان كه با تيم آماتور خود به ميدان آمده بود. آن زمان هنوز مسابقات تيم سرزمين مادري فوتبال؛مقياس ارزيابي همه چيز بود.
بهترين سال بازي هاي ملي از لحاظ آماري سال ۱۹۳۷ بود كه در يازده ديدار، ده پيروزي و يك تساوي بدست آمد و سال ۱۹۱۳ نيز بدترين سال بود: هر چهار ديدار تيم ملي منجر به شكست شد: ۳ بر صفر مقابل انگليس، ۳ بر صفر مقابل سوئيس، ۲ بر ۱ برابر دانمارك و ۶ بر ۲ برابر بلژيك.
بيشترين تعداد بازي ملي در سال مربوط به سال ۲۰۰۲ مي شود كه در آن تيم ملي فوتبال آلمان ۱۸ بار به ميدان رفت و حاصلش ۱۱ پيروزي و ۳ نتيجه مساوي بود. در سال ۱۹۱۴و در حين جنگ تنها يك ديدار انجام گرفت. يك تساوي ۴ بر ۴ مقابل هلند. در سال ۱۹۵۰ نيز تنها يك مسابقه برگزار شد، اولين بازي پس از جنگ و پيروزي ۱ بر صفر برابر سوئيس. از سال ۱۹۱۵ تا ۱۹۱۹ و از ۱۹۴۳تا ۱۹۴۹ به دليل جنگ هيچ ديدار ملي انجام نگرفت.
و اما موفقيت آميزترين سري بازي هاي ملي تحت يك نام ديده مي شود: يوپ دروال.
دوازده پيروزي متوالي از ۲ مي ۱۹۷۹ (پيروزي ۲ بر صفر در كارديف برابر ولز) تا ۱۷ ژوئن ۱۹۸۰ (پيروزي ۳ بر ۲ در ناپل مقابل هلند). تيمي بي همتا و بي رقيب. همچنين دروال در مسابقات انتخابي جام جهاني ۱۹۸۲ در تمامي هشت ديدار تيمش مقابل اتريش، بلغارستان، فنلاند و آلباني به پيروزي رسيد. همين طور طولاني ترين زمان بدون شكست مربوط به زمان راين لندر و بازيكنانش مي شود:
از ۱۱ اكتبر ۱۹۷۸(۴بر ۳ در پراگ مقابل چكسلواكي) تا روز ۳ دسامبر ۱۹۸۰(۳ بر ۱ در صوفيه مقابل بلغارستان)، تيم ملي آلمان در ۲۳ مسابقه روي شكست را نديد.
اما طولاني ترين دوره شكست هاي آلمان مربوط به همان سالهاي اوليه تشكيل اين تيم مي باشد. بين سوم جولاي ۱۹۱۲ و بيست و سوم نوامبر ۱۹۱۳هفت شكست پي در پي حاصل آمد. پس از آن نيز تيم آلمان تا ۲۶ سپتامبر ۱۹۲۰كه در وين ۳ بر ۲ بر اتريش پيروز شد، سه بازي ديگر را بدون برد پشت سر گذاشت كه تا امروز طولاني ترين زمان بدون پيروزي براي آنها بوده است.
ركوردداران جوانترين بازيكن
هنوز هم جوانترين ملي پوش تاريخ فوتبال آلمان ويلن با مگر تنر از اس. فا دوسلدورف ۰۴است كه در اولين بازي از چهار بازي ملي  اش در سال ۱۹۰۸ در برابر سوئيس تنها ۱۷ سال و چهار ماه سن داشت و ماريوس هيلر از اف.ث فورتس هايم (با سه بازي ملي) در روز ۳ آوريل ۱۹۱۰ در ديدار مقابل سوئيس در بازي كه به پيروزي ۳ بر ۲ انجاميد،  ۱۷ سال و هشت ماه سن داشت.
سومين نفر نيز اووه زيلر از هامبورگ است كه با سن ۱۷ سال و يازده ماه در مقابل فرانسه در ۱۶ اكتبر سال ۱۹۵۴ در هانوفر اولين بازي از ۷۲بازي ملي خود را تجربه كرد.
001035.jpg
مسن ترين بازيكن
مسن  ترين بازيكني كه تاكنون براي تيم ملي فوتبال آلمان به ميدان رفته است، لوتار ماتيوس مي باشد. او در آخرين بازي ملي اش مقابل پرتغال در روتردام در ۲۰ ژوئن سال ۲۰۰۰ كه به حذف آلمان از جام ملت هاي اروپا انجاميد، ۳۹ سال و سه ماه داشت و با خداحافظي وي از ديدارهاي ملي، طولاني ترين دوران حضور يك بازيكن در كسوت تيم ملي نيز به سرآمد. دقيقاً ۲۰ سال قبل از آن و در ۱۴ ژوئن سال ۱۹۸۰ در ناپل در جريان دور پاياني مسابقات اروپا برابر هلند، يوپ دروال او را وارد زمين كرد.
همچنين از ماتياس ماريتس به عنوان كسي كه در بالاترين سن وارد تيم ملي شد نام برده مي شود. اين بازيكن از باشگاه فورتونا دوسلدورف، در تنها بازي ملي اش در ۲۰ مي ۱۹۵۹ (۱ بر ۱ در هامبورگ مقابل لهستان)، ۳۴ سال و شش ماه داشت.
قبل از جنگ جهاني اول، اويگن كيپ اشتوتگارتي با ۱۸ بازي ملي ركورددار بود، در ۱۴ دسامبر سال ۱۹۲۴ آدولف يگر هجدهمين و آخرين بازي ملي خود را انجام داد. از مجموع ۲۱ بازي تيم ملي، دروازه بان نورنبرگي، هاينر اشتولفات در ۲۸ آوريل سال ۱۹۲۹ در ديداري در تورين مقابل ايتاليا كه به پيروزي ۲ بر ۱ انجاميد، با انجام نوزدهمين بازي ملي خود ركورد ملي جديدي بر جاي نهاد. اما در نورنبرگ در ۲۵سپتامبر سال ۱۹۳۲در ديدار مقابل سوئد كه با پيروزي ۴ بر ۳ آلمانها همراه بود، ريچارد هوفمان از باشگاه درسدنر اس.سي، ركورد او را شكست. وي تا ۱۷ اكتبر سال ۱۹۳۶ نيز كه آلمان در دوبلين ۵ بر ۲ از ايرلند شكست خورد، ركورد خود را كه ۲۵ بازي ملي بود حفظ كرد تا اين كه در آن روز توسط ارنست لنر كنار زده شد. اين مهاجم آگسبورگي تا پنج سال با ۶۵ بازي ركورددار بازي ملي بود تا اين كه در روز ۷ دسامبر سال ۱۹۴۱ در براسلاو و در ديداري كه به پيروزي ۴ بر صفر آلمان بر اسلواكي منجر شد، پل يانس از فورتونا دوسلدورف جاي او را گرفت. يانس با ۷۱ بازي ملي تا ۹ سپتامبر ۱۹۷۰ ركورد خود را حفظ كرد. سپس اووه زيلر در ديدار مقابل مجارستان در نورنبرگ (۳ بر ۱ به سود آلمان)، اين عنوان را از وي ربود. ركورددار بعدي فرانتس بكن بائر بود كه در ۲۴ نوامبر ۱۹۷۳در ديدار مقابل اسپانيا كه ۲ بر ۱به نفع آلمان تمام شد، ركورد زيلر را به دست آورد و تا سال ۱۹۷۷ تعداد بازيهاي ملي خود را به ۱۰۳ رساند، از ۱۷ نوامبر سال ۱۹۹۳ (در كلن و پيروزي ۲ بر ۱ برابري برزيل)، ركورد د ار حضور در تيم ملي، لوتار ماتيوس مي باشد. وي در تاريخ ۲۰ژوئن سال ۲۰۰۰ و در جريان رقابت هاي جام ملت هاي اروپا در روتردارم در مقابل پرتغال (۳ بر صفر به سود پرتغال)، صد و پنجاهمين و آخرين بازي ملي خود را انجام داد.
از سال ۱۹۰۸ ، ۸۲۴ بازيكن از ۱۸۶ باشگاه (۱۴۸ باشگاه آلماني و ۳۸ باشگاه خارجي)، پيراهن تيم ملي آلمان را به تن كرده اند. در اين ميان تيم بايرن مونيخ با ۷۳ بازيكن و ۱۳۹۴ حضور در تيم ملي جلوتر از اف.ث كلن (۴۳ بازيكن، ۷۳۲ حضور) و بوروسيا دورتموند (۴۰ بازيكن، ۵۳۲ بازي) قرار دارد. بهترين تيم باشگاهي خارجي نيز اينترميلان با ۷ بازيكن و ۱۱۷ حضور در تيم ملي مي باشد.
قبلاً  بازيكنان در اختيار تيم هاي مختلف نبوده و هميشه به باشگاههاي ديگر فروخته نمي شدند. فرانتس بكن بائر (۱۰۳ بازي ملي، بايرن)، برتي فوگتس (۹۶ بازي، گلادباخ)، سپ ماير(۹۵ بازي، بايرن) ، ولفگانگ اووه رات (۸۱ بازي ، اف.ث. كلن) و كارل هاينتس فورستر(۸۱ بازي ملي، اشتوتگارت)، تمام بازي هاي ملي خود را در زمان حضور در يك باشگاه انجام داده اند. برخلاف اين افراد هورست زيمانيك است كه در طول ۴۳ بازي ملي خود بين سالهاي ۱۹۵۶ و ،۱۹۶۶ در اختيار شش باشگاه قرار داشته است و وپرتالر(در طول ۲۰ بازي)، كارلسروهه (۱۲ بازي )،كاتانيا كالچو(۵ بازي ) ، اينترميلان، اف.ث، وارز و تاسمانيا ۱۹۰۰ برلين (هر كدام ۱ بازي). مربي فعلي تيم ملي آلمان، يورگن كلينزمان نيز در مدت زماني كه در عضويت تيم ملي آلمان بود، پيراهن شش باشگاه مختلف را به تن داشت: (۱۰۸ بازي ملي): فا.اف. ب اشتوتگارت (۱۲ )، اينترميلان(۲۹)، آ.اس موناكو(۲۴) ، تاتنهام هاتسپر(۱۷) ، اف.ث.بايرن (۲۳) و سامپدوريا جنوا(۳). كلينزمان با ۱۰۸ بازي ملي در كنار لوتار ماتيوس (۱۵۰ بازي)، يورگن كوهلر (۱۰۵ بازي)، فرانتس بكن بائر(۱۰۳ بازي ) و توماس هسلر(۱۰۱ بازي) ، به باشگاه صدتايي ها تعلق دارد. جمهوري دموكراتيك آلمان نيز با يواخيم اشترايش (۱۰۲ بازي ملي) و هانس يورگن دورنر (۱۰۰ بازي ملي) در اين باشگاه حضور دارد.
001026.jpg
در اين بين اولف كرستن نيز با ۴۹ بازي براي جمهوري دموكراتيك آلمان و ۵۱ بازي براي جمهوري فدرال آلمان، با مجموع ۱۰۰ بازي ملي، عضو باشگاه ۱۰۰ تايي هاست.
موفق ترين گلزن آلمان نيز گردمولر است كه با ۶۸ گل زده، جلو تر از رودي فولر (۴۷ گل)، كارل هاينتس رومنيگه و يورگن كلينزمان (هر كدام ۴۵ گل) و اووه زيلر (۴۳ گل) ايستاده است.
بيشترين گل زده در يك بازي نيز مربوط به ديدار با شوروي در سال ۱۹۱۲ است كه آلمان ۱۶ بر صفر به پيروزي رسيد و گوتفريد فوكس از كارلسروهه، ۱۰ گل از ۱۶گل تيمش را به ثمر رساند. پس از او ويلهلم هانه مان است كه در سال ۱۹۴۰ در ديداري كه به پيروزي ۱۳بر صفر آلمان بر فنلاند منجر شد، شش گل زد و پس از اوتو زيفلينگ است كه در مقابل دانمارك در ۱۶مي ،۱۹۳۷ در پيروزي ۸ بر صفر آلمان،  پنج گل به ثمر رساند.
سه مسابقه از مسابقات تيم آلمان بيشترين تماشاگر را داشته اند، هر سه اين مسابقات در ورزشگاه ماراكانا در ريودوژانيرو در مقابل برزيل بوده است. روز ۲۱ مارس ۱۹۸۲ ، ۱۶۹۰۰۰ نفر به ورزشگاه آمدند (۱ بر صفر به سود برزيل)، روز ۱۲ ژوئن ۱۹۷۷ ، ۰۰۰/۱۵۰ نفر (مساوي ۱ بر ۱) و در روز ۶ ژوئن سال ۱۹۶۵ ، ۰۰۰/۱۴۰ نفر(۲ بر صفر به سود برزيل). بيشترين تعداد تماشاگر در زمين آلمان نيز در تاريخ ۲۲ نوامبر سال ۱۹۵۰ در اولين ديدار ملي پس از جنگ جهاني در ورزشگاه نكار اشتوتگارت شاهد بازي آلمان و سوئيس بودند كه ۱ بر صفر به نفع آلمان به پايان رسيد. اما در ديدار رويايي آلمان برابر روسيه در استكهلم در بازهاي المپيك سال ۱۹۱۲ تنها ۶۰۰ نفر شاهد پيروزي ۱۶ بر صفر آلمان بودند.
علاوه بر اين تاكنون ۷۴۹ مسابقه در ۱۶۶ شهر برگزار شده است، كه برلين با ميزباني ۳۹ بازي جلوتر از هامبورگ (۳۰ بازي ) قرار دارد. در خارج از آلمان نيز تيم ملي آلمان بيشتر از همه در استكهلم ميهمان بوده است،(۱۷ بار) .
آماري جالب و عجيب
تاكنون در بازيهاي تيم ملي آلمان، شش مرتبه، پنالتي سرنوشت بازي را تعيين كرده است:
فينال جام ملت هاي اروپا، ۲۰ ژوئن ۱۹۷۶ در بلگراد در مقابل چكسلواكي (وقت قانوني و اضافه ۲ -،۲ پنالتي ۳-۵ ).
نيمه نهايي جام جهاني، ۸ جولاي ۱۹۸۲ در سويا مقابل فرانسه (وقت قانوني و اضافه ۳-۳ ، پنالتي ۵-۴).
يك چهارم نهايي جام جهاني، ۲۱ ژوئن ۱۹۸۶ در مونته ري مقابل مكزيك (وقت قانوني و اضافه صفربرصفر ، پنالتي ۱-۴).
ديدار مقدماتي تورنمنت برلين، ۳۱ مارس ۱۹۸۸ مقابل سوئد(۱-۱ ، پنالتي ۴-۲ ).
نيمه نهايي جام جهاني، ۴ جولاي ۱۹۹۰در تورين مقابل انگليس(۱-۱ ، پنالتي ۴-۳ ).
نيمه نهايي جام ملت هاي اروپا در ۲۸ ژوئن ۱۹۹۶ در لندن مقابل فرانسه (۱-۱ ، پنالتي ۶-۵).
البته در آمارهاي تيم ملي آلمان اين پنالتي ها محاسبه نشده و نتيجه اين ديدارها مساوي ثبت شده است.
بيشترين دوران توقف در بازي ملي را نيز گئورگ فولكرت در كارنامه خود دارد. وي مجبور شد هشت سال و يك ماه پس از ششمين بازي ملي خود در ۱۰ مي ۱۹۶۹ در نورنبرگ برابر اتريش (۱ بر ۰) ، براي حضور بعدي در تيم ملي انتظار بكشد: تا ۵ ژوئن ۱۹۷۷ در بوينس آيرس در مقابل آرژانتين (۳ بر ۱).
البته فريتس والتر نيز ۸ سال و ۵ ماه به دور از بازيهاي ملي بود كه علت آن برگزار نشدن مسابقات ملي بين سالهاي ۱۹۴۲ تا ۱۹۵۰ به خاطر جنگ بود.
يك ركورد ويژه
اين ركورد متعلق به دو باشگاه اف.ث. نورنبرگ و اس.پ.فا فورت است.
در تاريخ ۱۳ ژانويه ۱۹۲۴ (۴ بر ۳ در نورنبرگ مقابل اتريش) و ۲۱ آوريل ۱۹۲۴ (يك بر صفر) در آمستردام مقابل هلند) فقط بازيكنان اين دو باشگاه در تيم ملي حضور داشتند، در مورد بازي دوم نقل مي كنند كه بين بازيكنان اين دو تيم كه رقباي ديرينه هم بودند جنگي حاكم بوده و بازيكنان در واگن هاي جداگانه به آمستردام سفر كرده و در راه رفت و برگشت حتي يك كلمه نيز با يكديگر رد و بدل نكرده بودند.
001029.jpg
آمار كلي
تيم ملي فوتبال آلمان در مجموع ۷۵۰ بازي، صاحب ۴۲۵ پيروزي، ۱۵۴ تساوي، ۱۷۱ شكست، ۱۶۵۲گل زده و ۹۱۳ گل خورده مي باشد.
مربيان و كاپيتان هاي تيم ملي
تاكنون ۹۹ بازيكن بازوبند كاپيتاني آلمان را به بازو بسته اند كه ركورددار آنها لوتار ماتيوس با ۷۵ بار كاپيتاني است. پس از او كارل هاينتس رومنيگه (۵۱ بار) ، فرانتس بكن بائر(۵۰)، اوليور كان (۴۶) و اووه زيلر(۴۰) است.
به علاوه ۹ نفر نيز مربيگري اين تيم را به عهده داشته اند:
اوتو نرتس (۱۹۲۶ تا ۱۹۳۶) ، ۷۰ بازي، ۴۲ پيروزي، ۱۰ تساوي ، ۱۸ شكست.
سپ هربرگر (۱۹۳۶ تا ۱۹۶۴)، ۱۶۷ بازي۹۴، پيروزي، ۲۷ تساوي، ۴۶ شكست.
هلموت شون (۱۹۶۴ تا ۱۹۷۸)، ۱۳۹ بازي، ۸۷ پيروزي، ۳۱ تساوي، ۲۱ شكست.
يوپ دروال (۱۹۷۸ تا ۱۹۸۴)، ۶۷ بازي، ۴۴ پيروزي، ۱۲ تساوي، ۱۱ شكست.
فرانتس بكن بائر(۱۹۸۴تا ۱۹۹۰) ۶۶ بازي، ۳۴ پيروزي، ۲۰ تساوي، ۱۲ شكست.
برتي فوگتس (۱۹۹۰ تا ۱۹۹۸)۱۰۲ بازي، ۶۶ پيروزي، ۲۴ تساوي، ۱۲ شكست.
اريش ريبك (۱۹۹۸ تا ۲۰۰۰) ۲۴ بازي، ۱۰ پيروزي، ۶ تساوي، ۸ شكست.
رودي فولر(۲۰۰۰ تا ۲۰۰۴ ) ۵۳ بازي: ۲۹ پيروزي،  ۱۱ تساوي، ۱۳ شكست.
يورگن كلينزمان (از سال ۲۰۰۴) ۳ بازي، ۲ پيروزي، ۱تساوي.

ديدگاه
001041.jpg
افسانه قيصر
در تاريخ فوتبال آلمان، اسامي بازيكنان بزرگي به چشم مي خورد، اما هيچيك از آنها را نمي توان با پسر مونيخي كارمند ارشد پست مقايسه كرد. آنچه كه نام او را بزرگ ساخت نه تلويزيون بود، نه تيتر روزنامه ها و نه تبليغات. اين خود بكن بائر بود كه فوتبال را به شكل يك هنر به جهانيان عرضه كرد. تنها چيزي كه او را از بقيه بازيكنان متمايز مي ساخت اين بود كه او مثل بقيه بازي نمي كرد، بازي او با همه فرق داشت، نرم، تكنيكي، زيبا، جلوه كننده و بدون حركات اضافي.
فوتبال آلمانها مثل كاركردنشان بود: قدرتي، خستگي ناپذير، نتيجه گرا، خشن و در همه حال بدون هنر. اين تصويري بود كه تا آن زمان در همه جا و به خصوص در مطبوعات انگليس از فوتبال آلمان ترسيم مي شد. اما با ظهور بكن بائر و نوع خاص بازي وي اين تصوير به كلي تغيير يافت. مثل اين كه ناگهان در يك باغچه كوچك، يك اركيده روئيده باشد ، ناگهان اين باغچه تغيير مي كند و گلهاي ديگر نيز از زيبايي آن گل، جلوه مي يابند. هيچگاه در تاريخ فوتبال آلمان، به مانند جام ملتهاي ۱۹۷۲ اروپا، فوتبال ملي آلمان آنقدر زيبا بازي نكرده است. متين باشكوه به همراه كاپيتاني به نام فرانتس بكن بائر.
پنج سال پس از آن تاريخ، بكن بائر از تيم ملي كشورش جدا شد و به قول روزنامه ايتاليايي ورزشگاه، تيم ملي آلمان بدون بكن بائر نه تنها درخشش، بلكه شيكي خود را نيز از دست داد. جدايي وي از تيم آلمان غيرقابل جبران و جايگزيني بود. تنها كاري كه مطبوعات،  فدراسيون فوتبال آلمان و هواداران مي توانستند انجام دهند اين بود كه از او بخواهند تا در آلمان بماند. اما آنها اين كار را نكردند و حتي او را از وطنشان به نوعي نيز بيرون راندند، وقتي هرمان نوي برگر، رئيس وقت فدراسيون آلمان گفت كه بكن بائر ديگر فراموش شده است. اما سال ۱۹۷۸ و از دست دادن عنوان قهرماني جهان در آرژانتين، نشان داد كه بدون بكن بائر و تيم او آلمان ديگر شكوه گذشته را نخواهد داشت.
او به نيويورك رفت، جايي كه به راحتي مي توانست به رستوران، تئاتر يا اپرا برود بدون اينكه مثل آلمان، كسي برايش مزاحمتي ايجاد كند. در آنجا به همراه تيم كاسموس سه بار قهرماني ليگ فوتبال آمريكا را به دست آورد. پس از بازگشت به آلمان نيز به هامبورگ رفت و نه به بايرن، چرا كه همواره با گونترنتزر روابط صميمانه اي داشت، البته رفتن او به هامبورگ علت ديگري هم داشت: اينكه BP اسپانسر باشگاه هامبورگ به وي پيشنهاد سودآوري داده بود.
به هر روي قيصر به آلمان بازگشت و در فوتبال آلمان ماند و در دو جام جهاني نيز هدايت تيم ملي را به عهده گرفت. جام جهاني ۱۹۸۶ مكزيك و جام جهاني ۱۹۹۰ ايتاليا و باز هم براي فوتبال كشورش افتخار آفريد و فوتبال آلمان را با قهرماني در جام ۱۹۹۰ در كسوت مربي در دنيا پرآوازه ساخت.
او اكنون براي رياست يوفا يكي از نامزدهاي اصلي است، آيا قيصر در بالاترين نقطه مديريت فوتبال اروپا خواهد ايستاد؟
آلمان مشترك را بشناسيم
نام رسمي: جمهوري آلمان
نام بين المللي: جرمني
نام محلي: ديچلاند
ديگر نام ها: پروس
وسعت: ۳۵۶۸۰۶
جمعيت: ۸۰ ميليون
مذهب: مسيحي (پروتستان و كاتوليك)
پايتخت: برلين
زبان رايج: آلماني
حكومت: جمهوري
سال تأسيس فدراسيون فوتبال: ۱۹۰۰ ميلادي
رنگ لباس: پيراهن سفيد، شورت سياه، جوراب سفيد
افتخارات در جام ملتهاي اروپا: (،۱۹۷۲ ،۱۹۸۰ ۱۹۹۶)
سابقه حضور در جام جهاني
۱۹۳۰: شركت نكرد
۱۹۳۴: مرحله نيمه نهايي
۱۹۳۸: دور اول
۱۹۵۰: شركت نكرد
۱۹۵۴: قهرمان
۱۹۵۸: مرحله نيمه نهايي
۱۹۶۲: مرحله يك چهارم نهايي
۱۹۶۶: نايب قهرمان
۱۹۷۰: مرحله نيمه نهايي
۱۹۷۴: قهرمان
۱۹۷۸: مرحله يك چهارم نهايي
۱۹۸۲: نايب قهرمان
۱۹۸۶: نايب قهرمان
۱۹۹۰: قهرمان
۱۹۹۴: مرحله يك چهارم نهايي
۱۹۹۸: مرحله يك هشتم نهايي
۲۰۰۲: نايب قهرمان

ورزش
ادبيات
اقتصاد
اجتماعي
انديشه
سياست
سينما
|  ادبيات  |  اقتصاد  |   اجتماعي  |  انديشه  |  سياست  |  سينما  |  ورزش  |  
|   صفحه اول   |   آرشيو   |   چاپ صفحه   |