شاهپور شريفي
ميزان استفاده از اينترنت روزانه در حال افزايش است تا جايي كه تعداد كاربران اينترنت در سال 2005 رقمي بالغ بر 900 ميليون نفر را نشان مي دهد. همچنين در سال 1995، مجموعا بيش از 20 هزار وب  سايت ثبت شده است
بيش از سه دهه از تولد دبليوهاي به هم چسبيده در فضاي رسانه اي جهان گذشت و اينترنت، آخرين عضو خانواده تكنولوژي بعد از تلگراف، تلفن، راديو و تلويزيون از ربع قرن پيش، تاثيرات خود را بر همه شئون زندگي جوامع انساني آشكار كرد.
استفاده از اينترنت در سال 1982 از انحصار نخبگان علمي و مقاصد اوليه نظامي رهايي يافت و كاربرد عمومي پيدا كرد. اين اتفاق، نقطه صفر مجموعه تحولاتي بود كه از آن روز تا به امروز ابعاد گسترده اي يافته و مسئله تاثيرات اجتماعي اينترنت را در محافل آكادميك مطرح كرده است.
ميزان استفاده از اينترنت روزانه در حال افزايش است تا جايي كه تعداد كاربران اينترنت در سال 2005 رقمي بالغ بر 900 ميليون نفر را نشان مي دهد. همچنين در سال 1995، مجموعا بيش از 20 هزار وب سايت ثبت شده است و اين رقم در سال 2000 به 10 ميليون وب سايت رسيد.
اينترنت تا جايي در بدو تولد خود پيش رفت كه اگري ( Agre) آن را يك فرا رسانه تعبير كرد؛
فرا رسانه اي كه با تركيب كاركردهاي رسانه هاي پيشين، آثار انكارناپذيري در عرصه هاي اقتصادي، صنعتي، سياسي، اجتماعي، فرهنگي و مصرفي بر جاي گذاشته است.
يكي از حوزه هاي رفتار اجتماعي كه در اثر گسترش اينترنت دچار تغيير شده ، عرصه فراغت و مصرف فرهنگي است.
استفاده از اينترنت به عنوان يكي از روش هاي جديد گذران اوقات فراغت و انجام فعاليت هاي فرهنگي به شمار مي رود كه در سبك هاي رفتار فراغتي متفاوت، جايگاه و بروز متفاوت مي يابد.
مصرف هاي اينترنتي
سليمان پاك سرشت، محقق مركز افكارسنجي دانشجويان ايران با ارائه پژوهشي به بررسي و جايگاه استفاده از اينترنت در سبك زندگي فراغت جوانان 18 تا 28 ساله تهراني پرداخته است.
بنا به آمارهاي اين پژوهش، متوسط ميزان استفاده از اينترنت مطابق بررسي ها 9 تا 10 ساعت در هفته است. كمترين ميزان استفاده نيم تا يك ساعت در هفته و بيشترين استفاده شش ساعت در روز است كه كاربران جوان به خود اختصاص مي دهند. پاك سرشت معتقد است: افراد انگيزه هاي متفاوتي در استفاده از اينترنت دارند. اين انگيزه ها عبارتند از: ايجاد ارتباط با سايرين، دستيابي به اطلاعات، سرگرمي و بازي، ارتقاي سطح تحصيلي، رفع خستگي، فرار از واقعيت، فعاليت اقتصادي و يادگيري، ولي بيشترين كاركرد اينترنت در جوانان به ترتيب فراغتي، اجتماعي و اطلاعاتي است.
Messaging (پيغام فرستادن) جزو فعاليت هاي اولويت دار در استفاده از اينترنت به شمار مي رود و سپس بازديد سايت ها (Browsing)، گرفتن فايل (Downloading) و خريد (Purchasing) در رديف هاي بعدي موارد استفاده از اينترنت قرار دارند.
بيشتر جوانان در منزل، به اينترنت دسترسي پيدا مي كنند و وصل شدن از محل كار يا كافي نت به اينترنت، رواج كمتري از دسترسي خانگي به اينترنت دارد.
بنـــا بـه پژوهش پاك سرشت با استفاده از شاخص هاي ميزان اعتياد افراد به اينترنت، بيشتر افراد از اعتياد اينترنتي در اوايل استفاده رنج مي برند و تعداد كمي نيز هنوز نشانه هايي از اعتياد اينترنتي را در خود مشاهده مي كنند.
تهران، پايتخت مصرف اينترنتي
پاك سرشت در پژوهش خود به برخي از روابط قابل توجه و تحليل شده در ارتباط با استفاده از اينترنت پرداخته است.
با اشاره به تحقيقات وي، از حيث نوع، انگيزه و ميزان استفاده، مردان بيشتر از زنان از اينترنت استفاده مي كنند. هرچه سن افراد بالاتر مي رود، استفاده از اينترنت بيشتر مي شود، اما اعتياد به اينترنت با افزايش سن كاهش مي يابد.
بنا به اين پژوهش، افراد متعلق به خانواده هاي مرفه بيشتر از ديگران، اينترنت مصرف مي كنند. همچنين افرادي كه ميزان مهارت بيشتري در استفاده از رايانه دارند، كمتر از اينترنت استفاده مي كنند.
پاك سرشت در تحقيقات آورده است: افراد با سرمايه اجتماعي بالا بيشتر از اينترنت استفاده مي كنند. همچنين افراد شاغل كمتر از غير شاغلان مصرف اينترنت دارند. افرادي كه زياد از اينترنت استفاده نمي كنند، بيشتر به روش هاي گذران وقت فراغت جمعي و خارج از منزل گرايش دارند. افرادي كه به اينترنت اعتياد دارند بيشتر به روش هاي فردي و گذران اوقات فراغت در منزل تمايل دارند.
كاربراني كه سبك زندگي ديجيتال دارند، بيشتر از سايرين از اينترنت استفاده مي كنند. همچنين اين پژوهش حاكي است، در خانواده هايي كه افراد زيادي توانايي استفاده از اينترنت را دارند، ميزان استفاده كمتر است و نيز كاربراني كه زياد از اينترنت استفاده مي كنند، بيشتر از امكانات Messaging اينترنت استفاده مي كنند. همچنين افرادي كه سابقه بيشتري در استفاده از اينترنت دارند، مدت زمان كمتري را به استفاده از اينترنت اختصاص مي دهند.
سبك فراغتي استفاده از اينترنت
در بررسي سبك فراغتي مصرف اينترنتي، تحقيقات نشان مي دهد ميزان اعتياد اينترنتي، ميزان استفاده از اينترنت، شبكه روابط مجازي، انگيزه استفاده از اينترنت فراغتي و نوع استفاده Messaging بسيار زياد است. همچنين نوع استفاده Downloading گرفتن فايل متوسط و منظم بودن استفاده، مهارت در كامپيوتر، مهارت در اينترنت، شبكه روابط واقعي، انگيزه استفاده اجتماعي و اطلاعات اينترنتي و استفاده Browsing كم است.
سبك فراغتي – اجتماعي اينترنت
در بررسي سبك Leisure-Social use style در سه بعد زياد، متوسط و كم، ميزان استفاده از اينترنت، انگيزه استفاده فراغتي و استفاده از اينترنت براي گرفتن فايل( Downloading) زياد، اعتياد اينترنتي، مهارت در كامپيوتر و اينترنت، شبكه روابط مجازي و واقعي، استفاده از اينترنت فراغتي – اجتماعي و استفاده از اينترنت در Browsing و Messaging متوسط است. در اين سبك استفاده از اينترنت و انگيزه هاي استفاده اطلاعاتي كم به دست آمده است.
سبك اجتماعي – اطلاعاتي
استفاده از اينترنت در سبك اجتماعي استفاده از اطلاعات (Social-informational use style) مهارت هاي كامپيوتري و اينترنتي، انگيزه استفاده اطلاعاتي، استفاده اينترنتي در Browsing و Downloading زياد گزارش مي شود. همچنين اعتياد اينترنتي، ميزان استفاده از اينترنت، منظم بودن استفاده، شبكه روابط مجازي واقعي و انگيزه هاي استفاده اينترنتي فراغتي – اجتماعي و نيز Messaging بسيار كم است.
اينترنت: تمدن فراغت
پاك سرشت مي گويد: جوامع انساني به سوي موقعيتي از تاريخ گام برمي دارند كه از آن به تمدن فراغت ياد شده است؛ تمدني كه زاييده خودكار شدن وسايل توليد بوده و افزايش درآمد سرانه و مهمتر از همه طولاني و مهم شدن اوقات فراغت را موجب شده است.
وي معتقد است: تمدن انساني از بند كار تمام وقت براي تامين نيازهاي ادامه حيات رهايي يافته و تمايل دارد اوقات فراغت خود را در سايه پيشرفت هاي اقتصادي و اجتماعي به صورتي متفاوت و منطبق بر نيازهاي جديد و بويژه زيست  فرهنگي خود بازتعريف كند.
وي ادامه مي دهد: يكي از اهداف نظام هاي اجتماعي، تدوين سياست هاي فرهنگي و برنامه ريزي دقيق به منظور بهره مندي افراد جامعه از مزاياي تربيتي، رواني و فرهنگي وگذران مطلوب اوقات فراغت است.
پاك سرشت تعريف و گذران زمان فراغت را با مفاهيمي چون جامعه پذيري، نظام ارزشي جامعه، آمادگي براي پذيرش نقش هاي اجتماعي مهم و اعمال اثر در سرنوشت فردي و اجتماعي مرتبط مي داند و مي گويد: رفتار فراغتي به عنوان يكي از اجزاي مفهوم پراهميت سبك زندگي است كه در جامعه شناسي مصرف فرهنگي و نيز جامعه شناسي فراغت مورد مطالعه قرار مي گيرد.
منظور اين محقق از سبك زندگي، مجموعه رفتارهاي متمايز در زمينه مصرف فرهنگي است كه بين فرد و موقعيت اجتماعي او ايجاد رابطه كرده و او را از افراد يا ساير گروه ها متمايز مي كند.

شانا بهاري- اين هم خراب شد؛ گل هاي نشسته روي روسري تركمن هم، بالاخره اسير توفان مد شد. گوشه و كنار پايتخت و آويزهاي سر در مغازه هاي لچك فروشي،  روسري هايي گل منگلي و دختران گل منگلي تر. امروز تركمن، فردا كدام فرهنگ و پوشش ايراني به تمسخر مدگرايي مي رود؟آيا تنها بررسي پيش نويس طرح مد و لباس در كميسيون فرهنگي مجلس كفايت اين مهم را مي كند؟ اين بار دختر ايراني بي هيچ طرح و برنامه دولتي ميل به استفاده از هنر ايراني كرده است، ولي استفاده اي از نوع سوء. روسري هايي با ابعاد گسترده كه در سر دختران مد تنها پشت سر را پوشش مي دهد و بس.
نماد فرهنگي كه با ست هاي پوششي دختران معناي حقيقي خود را از دست داده و تبديل به نماد مد روز شده است؛ مدي از جنس پوشش ايراني ...
يك تلنگر گل منگلي
چه كسي مي خواست به لباس هاي دختران ايراني هويت اضافه كند؟
چه كسي مي خواست مدهاي خارجي را كمرنگ كند؟ بفرماييد! اين يك قدم حمايت و هدايت كه مي خواهيد.
مد روسري هاي پهن تركمن گرچه بهينه از تمامش استفاده نمي شود، ولي نكات در خور تاملي دارد؛ يك مد كاملا ايراني. سالهاي قبل با شروع فصل گرما دل شهر پر مي شد از روسري هاي كوچك و كوتاه و نازك، روسري هايي كه فقط براي يك گره كوچك تعبيه شده بود. روسري هايي كه بيشتر سايز دستمال سر بود تا روسري. ولي روسري تركمن اين بار به مقابله با فرهنگ و مد غربي ظهور كرد؛ مدي كه با كمي حوصله و برنامه ريزي و هدايت درست، مي شود از آن به عنوان پوشش اجتماعي مناسب نام برد. رنگ در رنگ، نقش در نقش، مشكلي كه سالهاست بحث محافل اجتماعي است؛ رنگ كه از پايتخت رخت بربسته بود، دوباره برگشت: تهران سفيد، سياه و خاكستري، امروز پر شده از رنگ هاي تركمن.
پس نقش هاي ملي - فرهنگي هنوز هم براي جوانان جذاب است، هنوز هم گرايش هاي ايراني در جوانان موج مي زند. پس طرح پوشش ملي، آنقدرها هم كه به نظر مي رسد غير علمي نيست، تنها حوصله مي خواهد و فكر و برنامه ريزي كه دريغ از آنها...
گرايش به سمت پوششي اصيل در جوانان ما هست. آنها مي خواهند همانگونه كه تمدن دارند و فرهنگ، پوشش لباس ملي نيز داشته باشند. اصلا چرا ما براي غربي ها مد نباشيم؟ چرا پوشش هاي ما براي آنها جذاب نباشد؟ چرا براي بقيه پوشش هايمان و براي ديگرفصل هايمان برنامه نداشته باشيم و فكر نكنيم؟ شايد آنها كه تنها دائما ژست هاي فرهنگي مي گيرند، توان اين برنامه ها را ندارند. چرا قبل از اينكه روسري هاي گل منگلي در مد، هويت خود را بسوزاند، به آن معنا نداديم.
هويت ملي با يك لباس واحد تامين نمي شود
هويت ملي در دنياي جديد با لباس واحد ملي تامين نمي شود، بلكه با تعامل ميان خرده  فرهنگ ها و سبك هاي مختلف زندگي تعين پيدا مي كند. ايران شامل انواع قوميت ها و خرده فرهنگ ها با نمادها و آئين هاي محلي است و حداقل نوع و تركيب يك نوع لباس نمي تواند عامل هويت ملي ايرانيان باشد. طراحان لباس در دنيا به دنبال گسترش حيطه انتخاب افرادند و طراحان ايراني لباس مي كوشند تا به پوشش زنان، رنگ، طرح و تنوع ببخشند و با اين كار دامنه انتخاب در حوزه پوشش را گسترش دهند.
قشر جوان و نوجوان نيز ذاتا به دنبال نوجويي و متفاوت بودن است و در كنار آن به گروه همسالان خود نيز گرايش فراوان دارد و تا حدي الگوبرداري مي كند، در نتيجه بسياري از اوقات به تقليد از ديگران دست مي زند. امروز اين مد است، غير از آن هر چه بپوشي جوات شده اي.
برچسب مد = گراني
خواه ناخواه وارد مي شوي، وقتي كه مي بيني براي خريد به هر مغازه بروي همه يك طرح را به نام مد زده اند، مجبوري دوباره بخري، وقتي شلوار دو ماه پيشيت را كه مي پوشي با ديد جوات نگاهت مي كنند؛ پس ما همه روي مديم، حداقل نيمي از پوششمان؛ كيفمان، كفشمان و حتي شايد ساعتمان؛ صفحه هاي بزرگ يا كوچك، مد با كدام است؟
برچسب مد كه مي خورد، قيمت ها به سرعت بالا مي كشد. ولي ناراضي ها و راضي ها مي مانند و مد روز. يك روز به تيپ هاي دم پاگشاد پدرانمان مي خنديديم و دهه اي بعد همان ها را پوشيديم. به موهاي پخش و پلاي فيلم هاي گذشته و امروز همان است و خنده هايي از همين قبيل، ولي مجبوريم، چون چيزي غير از اين نيست. سليقه ها كنار مي رود و حق انتخاب محدود مي شود، انگار بايد رنگ جماعت باشي تا رسوا نشوي. فروشنده اي مي گفت: مد كاملا به نفع همه است، توليد كننده، فروشنده و خريدار.
به نفع توليد كننده است چون مي داند بازار به چه چيزي علاقه دارد و ريسك توليد به كمترين حد مي رسد،  بعد خريدار منفعت مي برد، چون همه توليد كننده ها و فروشنده ها تقريبا يك چيز را توليد و عرضه مي كنند و مجبور به رقابت با همديگر هستند و مجبورند سود خود را در كمترين حد ممكن نگه دارند تا از دور بازار خارج نشوند. تمام اينها به معني كاهش حقيقت هاست. خريدار مي داند چه چيزي را بايد بخرد و فروشنده هم نفع مي برد، چون با عوض شدن مد روز، تقاضاي خريد بالا مي رود، اما فروشنده اي ديگر آرزو مي كرد كه كاش مد نبود؛ چون جنس ها روز به روز جديد مي شود و جنس هاي قبلي از مد مي افتد و اين يعني مرگ سرمايه.
پيش نويس طرح مد لباس
مخبر كميسيون فرهنگي مجلس شوراي اسلامي 10 روز گذشته از بررسي پيش نويس طرح مد و لباس در جلسه اين كميسيون خبر داد.
سيد محمود حسيني دولت آبادي گفت: مركز پژوهش هاي مجلس شوراي اسلامي در اين پيش نويس اصلاحاتي را اعمال كرده است.
وي افزود: به دليل استقبال رئيس جمهور از اين مسئله، نظر رئيس كميسيون اين بود كه پس از بررسي آن در شوراي عالي انقلاب فرهنگي به صورت لايحه به مجلس ارائه شود، اما اعضاي كميسيون قصد دارند اين مسئله را به صورت طرح ارائه كنند و اين امر به تصويب اعضاي كميسيون فرهنگي رسيده است، اما مشخص نيست با اين طرح آيا زخم پوشش جوان ايراني مرهمي مي گيرد و هويت ايراني به لباس ها معنا مي بخشد.

سپــيده خليلي - شهرهاي سبز و دستيابي به آنها هدف تازه سازمان ملل است. شهرهايي كه از يك سو به پايگاهي جدي براي توليد آلاينده ها تبديل مي شوند و از سوي ديگر تلاش مي شود تا در كنار همه تغييرات الگوهاي زيستن در آنها، مفهوم طبيعت، دوباره و دوباره زنده و يادآوري شود.
شهرهاي سبز در حالي پيگيري و جست و جو مي شوند كه طبق برآورد سازمان ملل تا سال 2030 ميلادي بيش از 60 درصد ساكنان كره زمين در شهرها زندگي خواهند كرد. اين در حالي است كه تا سال 1950 كمتر از يك سوم ساكنان كره زمين شهرنشين بوده اند. شايد مهمترين عاملي كه منجر شده تا سازمان ملل، شهرهاي سبز را زنده كند،نجات محيط زندگي انسان ها و رواج برنامه هايي براي كاهش آلودگي هوا، بهبود وضعيت بهداشت و افزايش دسترسي به آب پاكيزه است، اتفاقي كه با صرف ميليون ها دلار هزينه در كشورهاي مختلف براي آن سرمايه گذاري مي شود، اما مقامات سازمان ملل معتقدند اين امر فقط زماني امكان عملي شدن پيدا مي كند كه دولت هاي محلي با صاحبان صنايع و حرفه ها همكاري نزديك داشته باشند. طبق گزارش برنامه محيط زيست سازمان ملل، حداقل
يك ميليارد نفر از ساكنان زمين در آسيا،  آفريقا و آمريكاي لاتين و در محلات فقير نشين حاشيه شهرها يا در شهرك هايي كه به طور غير قانوني احداث شده اند، زندگي مي كنند كه پيش بيني مي شود اين رقم تا سال 2020 ممكن است دو برابر شود.
در ايران نيز شهر ومسائل مرتبط با محيط زيست به يكي از محورهاي قابل توجه در برنامه چهارم توسعه تبديل شده است. چالش هاي زيست محيطي پيش روي شهرهاي بزرگ از جمله تهران، اصفهان، شيراز، اراك و مشهد و آلودگي صوتي، تنفسي و حتي تصويري در اين شهرها، بيش از هر چيز حيات و ادامه زيستن را در اين شهرها با مشكل مواجه كرده است. چه بسا رشد حاشيه نشيني در اطراف اين شهرها نيز فراتر از رشد رفاه اجتماعي در بطن جامعه و كشور رشد كرده و معادلات سياستگذاران و برنامه ريزان را در هم ريخته است.
در اين ميان رحيم رضايي، كارشناس دفتر امور علوم تحقيقات و فن آوري سازمان مديريت و برنامه ريزي كشور در پنجمين همايش دو سالانه انجمن متخصصان محيط زيست ايران با اشاره به بند د ماده 104 فصل دوازدهم برنامه سوم تاكيد دارد: طبق اين بند، دولت مكلف است در طول برنامه سوم، نسبت به كاهش ميزان آلودگي هواي شهرهاي تهران، مشهد، تبريز،  اهواز، اراك، شيراز و اصفهان در حد استانداردهاي سازمان بهداشت جهاني اقدام كند.
وي با اشاره به اين نكته كه مقرر شده، سالانه مبلغ 20 ميليارد ريال در اختيار سازمان حفاظت محيط زيست قرارگيرد تا مشخصا مصروف كمك به بخشي از هزينه موتورسيكلت ها و سواري هاي شخصي داراي نقص فني شود كه آلودگي ايجاد مي كنند و متقاضي كمك هستند، تاكيد دارد: بررسي اقدامات و فعاليت هاي انجام شده در طول برنامه سوم، شواهد تازه اي را پيش روي تصميم گيران قرار مي دهد.
به اعتقاد اين كارشناس تاخير در تصويب آئين نامه هاي اجرايي، ضعف در اجراي برنامه ها، استفاده نكردن از رويكردهاي جديد حفاظتي، كمبود نيروي متخصص و مهمتر از همه ضعف منابع مالي، فني، اجرايي، مديريت و نيروي انساني شهرداري ها بخصوص در شهرهاي كوچك و متوسط منجر شده تا اهداف زيست محيطي مورد نظر در برنامه سوم محقق نشود.
رضايي با اشاره به اين مطلب كه امروزه همان شهر آرماني افلاطون با عناويني همچون شهرپايدار و شهر سالم مورد توجه محققان و مديران است تاكيد مي كند: داشتن شهري پايدار، محيط شهري سالم و شهري آرام بدون آلودگي صوتي و هوايي مستلزم تدوين و اجراي تصميمات صحيح و درست در خصوص محيط زيست است. بنابراين در ايران همانند ساير كشورهاي جهان برنامه هايي براي حفاظت از محيط زيست، نظير برنامه سوم و چهارم تدوين و به اجرا گذاشته مي شود. در برنامه سوم توسعه كشور، تقريبا موارد قابل توجه اي درخصوص محيط زيست تدوين شده بود كه اكثريت آنها به منظور كاهش آلودگي  هوا در هفت شهر بزرگ از طريق تعمير يا از رده خارج كردن خودروهاي فرسوده است. يعني نكته ثقل قانون روي خودروهاي فرسوده است كه اكنون در قانون برنامه چهارم نيز همين روال به چشم مي خورد، ولي واقعيت امر اين است كه دولت در اين خصوص موفقيت چشمگيري نداشته است. دولت براي جلوگيري از تخريب محيط زيست هزينه اي را كه پرداخت مي كنند بسيار بيشتر از هزينه  اي است كه براي از رده خارج كردن خودروهاي فرسوده بايد متحمل شود، زيرا از لحاظ اقتصادي تخريب محيط زيست جنبه هاي وسيع و مختلفي را در برمي گيرد.
در كنار اين مباحث، همايش صنايع سبز يك  بار ديگر بر پا شده تا صنايعي كه استانداردهاي زيست محيطي را رعايت كرده اند، از سوي مسئولان امر تشويق شوند، اما نكته قابل توجه اينجاست كه در اين داوري شهروندان جايي ندارند. شهرونداني كه صنايع براي ادامه حيات آنها با رعايت استانداردهاي زيست محيطي صنايع خود را سبز كرده اند تا شهري سبز زاده شود، شهري سبز با گواهينامه و استانداردهاي مختلف و بدون نظر شهروندان.
دستيابي به شهر هاي سبز ،امروز هدف مشترك بسياري از كشورهاست .انسان امروز در گريز مدام از كوهستان و دشت به سوي شهرهاي تمام صنعتي دريافته است كه براي زندگي بهتر راهي جز پيروي از قوانين طبيعت ندارد.شهرهاي سبز به آرزويي بزرگ براي شهروندان امروز تبديل شده اند.

مركز آمار ايران و سازمان مديريت در روزهاي پاياني تيرماه هريك جداگانه آمار متفاوت متعارض و در عين حال جالب توجهي را در رابطه با نرخ بيكاري جوانان ارائه دادند.به گزارش خبرنگار ايرانشهر و به نقل از خبرگزاري ايسنا، مركز آمار ايران در آمارگيري از ويژگي هاي اشتغال و بيكاري خانوار در سال 83، تعداد جمعيت فعال 15 تا 29 سال كشور را 6 ميليون و 846 هزار نفر اعلام و جمعيت بيكار را يك ميليون و 342 هزار نفر با نرخ بيكاري 6/19 درصد برشمرده كه در سال 76 اين نرخ 4/23 درصد بوده و طي هشت سال گذشته به رغم نرخ رشد جمعيت جوان با ميانگين 7/3 و تقاضاي بالاي جوانان براي ورود به عرصه كار، با رشد 15 درصدي كاهش يافته است.
از سوي ديگر طبق گزارش سازمان مديريت و برنامه ريزي كشور در سنتز ملي، نتايج پيش بيني جمعيت استان هاي كشور نرخ بيكاري جوانان 15 تا 29 سال در سال 84 را برابر با 8/25 درصد اعلام كرده است.
بنابراين گزارش 23 ميليون و 606 هزار و 829 جوان تا 29 سال در سال 83 در كشور وجود داشته كه 7 ميليون و 317 هزار و 20 نفر جزو جمعيت شاغل و 9 ميليون و 862 هزار و 877 نفر نيز جزو جمعيت فعال با نرخ مشاركت اقتصادي 78/41 درصد بوده اند.
سال گذشته نيز 2 ميليون و 545 هزار و 867 نفر جمعيت بيكار 15 تا 29 سال با نرخ بيكاري 8/25 درصدي در كشور حضور داشته اند.
بنابراين هنوز اين پرسش پيش روي برنامه ريزان قرار دارد كه براساس رقم 6/19 درصد برنامه ريزي كنند يا 8/25 درصد.

مشاوره دوره راهنمايي در تمام استان ها
معاون آموزش و پرورش عمومي گفت: با توجه به استقبال دبيران از طرح آزمايشي مشاوره در مدارس، اين طرح از سال تحصيلي جديد در تمام استان ها اجرا مي شود. به گزارش خبرگزاري فارس ،مختار موسوي افزود: با توجه به اينكه نقش مشاوره  و راهنمايي نقش پررنگي در وظايف مديران مدارس است، درصدد هستيم اين موضوع را از لحاظ قانوني و حرفه اي در تشكيلات آموزش و پرورش و در رفتار مديران وارد كنيم.
وي اضافه كرد: دانش آموزان در دوره راهنمايي در سنين حساسي هستند، زيرا اين ايام دوران بلوغ است كه به همين دليل بحث مشاوره را از اين دوره تعريف كرديم. موسوي اظهار داشت: اين طرح به مدت سه سال است كه به طور آزمايشي در هفت استان و تعدادي از مدارس اجرا مي شود و به دليل استقبال دبيران مدارس راهنمايي، از سال تحصيلي جديد به تمام استان ها گسترش مي يابد. وي ادامه داد: براي اجراي طرح مشاوره در مدارس راهنمايي، تعداد هفت كتاب براي معلمان چاپ كرديم و از طريق برگزاري دوره هاي ضمن خدمت و دوره هاي كوتاه مدت آموزشي، مهارت هاي معلمان را در زمينه راهنمايي و مشاوره بالا برديم.
معاون آموزش و پرورش عمومي تاكيد كرد: هيچ مدرسه  راهنمايي قبل از آموزش دبيران اقدام به اجراي طرح نمي كند. وي افزود: در اين طرح تمام دبيران دروس مختلف كه علاقه مند به مشاوره هستند، آموزش مي بينند تا در كنار تدريس، مشاوره و راهنمايي را نيز به دانش آموزان ارائه دهند.
موسوي گفت: دبيران آموزش ديده در محدوده كلاس و مدرسه، زماني  كه دانش آموزان نيازمند مشاوره باشند، فعاليت مي كنند و آگاهي هاي لازم را به دانش آموزان مي دهند.
وزارت رفاه ادغام نمي شود
وزير رفاه و تامين اجتماعي گفت: وزارت رفاه با هيچ سازمان و وزارتخانه ديگري ادغام نخواهد شد.
محمد شريف زادگان، وزير رفاه و تامين اجتماعي گفت: هيچ ادغامي بين وزارت رفاه و بهداشت، درمان و آموزش پزشكي، در راستاي كوچك سازي دولت صورت نخواهد گرفت.
وي در خصوص افتتاح حسابي براي نوزادان در بدو تولد كه چندي پيش از سوي يكي از معاونان اين وزارتخانه مطرح شده بود، افزود: افتتاح چنين حسابي در دستور كار وزارت رفاه نبوده است و برنامه اي در اين خصوص نداشته ايم.
شريف زادگان تصريح كرد: افتتاح حساب براي نوزداران در بدو تولد كه خانواده هاي آنها برايشان پول واريز كنند، توسط وزارت رفاه صورت نمي گيرد.
به كار گيري خلاقيت دانشجويان
عضو كميسيون آموزش و تحقيقات مجلس گفت: 60 ميليارد تومان براي كمك به دانشجويان داراي شهريه تحصيلي در بودجه امسال پيش بيني شده است.
حميد سعادت گفت: بايد خلاقيت دانشجويان را به جاي خدمت رساني به شبكه هاي بازاريابي اينترنتي نظير گلدكوئيست و خروج سرمايه هاي كشور به نفع خارجي ها به سوي انجام پرورژه ها و تحقيقات داخلي سوق دهيم.
نماينده نجف آباد افزود: بايد مضرات اين شبكه هاي بازاريابي را براي دانشجويان و جوانان توضيح داد و همين اطلاع رساني مي تواند بخش زيادي از مشكلات را كاهش دهد.
وي فشار ناشي از پرداخت شهريه تحصيلي و هزينه هاي زندگي را مهمترين عامل گرايش دانشجويان و جوانان به گلدكوئيست و ساير شبكه هاي اينچنيني خواند و گفت: البته در بودجه امسال 60 ميليارد تومان براي دانشگاه هاي شهريه پرداز در نظر گرفته شد تا بتوان كمي از دغدغه دانشجويان محصل در اين دانشگاه ها را كاست.