فاطمه نوري
از دور سايه سنگين ، لخ لخ كنان و نفس نفس زنان شكل اتوبوسي را گرفت كه از حجم مسافران به حالت انفجار درآمده بود. آدم هايي كه درون ايستگاه ايستاده بودند گارد دويدن براي برنده شدن در يك دو استقامت را گرفتند. از جايم بلندشدم و چند قدم جلوتر رفتم، اتوبوس آرام آرام به حاشيه ايستگاه نزديك شد، خانم بچه بغل با ساكي كه مملو از وسايل بود، دانشجويي كه با يك بغل ورق همپاي دوستش دنبال اتوبوس مي آمد و كمي دورتر پيرمردي خميده خود را به اتوبوس نزديك مي كرد و با دستان لرزان به بدنه اتوبوس مي كوبيد. اتوبوس كه ايستاد، نمي دانم از شانس خوب من بود يا از بخت بدم كه در، درست مقابل خطي كه من اتوبوس را دنبال مي كردم ايستاد.
با ايستادن اتوبوس، خوشحال شدم كه بالاخره مي توانم سوار شوم، اما با باز شدن در اتوماتيك، خنده گوشه لبم به وحشتي تبديل شد كه گريزي از آن نبود. در كه باز شد مسافران چسبيده به در با فشار به بيرون پرتاب شدند و چند تايي از آنها روي مسافران ايستگاه افتادند. چند لحظه قبل از آمدن اتوبوس، ساعت را نگاه كردم، نيم ساعت بيشتر بود كه منتظر بودم. روي نيمكت خط ويژه نشسته بودم و همانند تمام مسافران ايستگاه با ورود يك اتوبوس به طرفش مي دويدم و وقتي جايي براي سوار شدن پيدا نمي كردم، برمي گشتم و دوباره همان جاي هميشگي مي نشستم. شايد اگر روياي طي كردن مسير در زماني كمتر نبود، حوصله ام نمي گرفت تا اين همه منتظر اتوبوس بمانم. فكر بيرون آوردن ماشين از پاركينگ صبح وسوسه ام كرده بود، اما ياد ديروز افتادم كه با هزار مكافات و گرفتن وام و قرض كردن پول ، ماشين را خريده بودم. قرار بود با ماشين آخر هفته ها گردش يا مسافرت برويم، اين طوري از شر ترافيك هاي تهران نيز راحت مي شديم. امروز اولين روزي بود كه بعد از خريدن ماشين، تصميم گرفته بودم مثل دوران دانشجويي با اتوبوس به محل كار بروم.
سوار اتوبوس كه شدم، وحشتم چند برابر شد، جا براي سوزن انداختن نبود. دو نفر جلو صندلي اول مقابل افرادي كه نشسته بودند، ايستاده بودند؛ وضعيتي كه در چند رديف آن طرف تر هم مي شد ديد. به زور و كشان كشان خود را از لابه لاي مسافران به وسط اتوبوس رساندم تا جايي براي مسافران پشت سر باز شود. حركت اتوبوس در خط ويژه بايد حركت آن را نسبت به ساير وسايل نقليه بيشتر مي كرد؛ به همين خاطر بود كه در كنار هزينه پايين آن، يكي از گزينه هاي مورد نظر افراد براي حمل ونقل بود. همان طور كه آويزان يكي از ميله هاي اتوبوس و سرخوش از سوار شدن بودم، خوب كه دقت كردم، ديدم اتوبوس بيش از 15 دقيقه زمان براي طي مسافت بين دو ايستگاه صرف مي كند. با هر مكافات كه بود خم شدم و از لابه لاي انبوه مسافران، تعداد زيادي از اتوبوس ها با مقاصد مختلف را ديدم كه پشت هم قطار شده بودند و راهي براي رفتن نداشتند جز حركت لاك پشت وار پشت يكديگر. به حالت اول برگشتم و دوباره ميله را چسبيدم تا در ترمزهاي ناگهاني و پشت هم اتوبوس، روي مسافر كناري نيفتم. خارج از خط ويژه تاكسي هاي پر از مسافر و ماشين هايي كه با يك يا دو نفر در حال حركت بودند، توجهم را جلب كرد و با كمي دقت متوجه شدم سرعت حركت خودروهاي شخصي خارج از خط ويژه به مراتب بيش تر از اتوبوس هاي درون اين خطوط است.
خيابان هاي شهر ظرفيت ندارد
هرچند شركت واحد اتوبوسراني با در اختيار داشتن 5 هزار و۷۰۰ دستگاه اتوبوس در خطوط مختلف شهر به عنوان يكي از بخش هاي حمل ونقل همگاني مورد توجه شهروندان است، اما كمبود خطوط ويژه و تردد زياد اتوبوس ها باعث شده تا به مرور زمان، اين وسيله نقليه همگاني از گزينه اول مسافران براي زودتر رسيدن به مقصد ،حذف شود.ظرفيت پذيرش اتوبوس جديد در سطح معابر اصلي و فرعي شهر خيلي وقت است تكميل شده و ديگر نمي توان اميدوار بود با اضافه شدن اتوبوس، شهروندان زودتر به مقصد برسند، به طوري كه حتي اگر طبق گفته معاون بهره برداري شركت اتوبوسراني تهران و حومه 500 دستگاه اتوبوس طي شش ماهه دوم سال جاري بتدريج وارد ناوگان حمل ونقل شود، بازهم باري از دوش ترافيك پايتخت برداشته نخواهد شد و اين تنها به دليل فضاي محدود و معابر تنگ است. در حالي كه استاندارد فاصله هر دستگاه اتوبوس از يكديگر بايد حدود 500 متر باشد، اما اين وضعيت در حال حاضر براي اتوبوس هاي شركت واحد تهران 70 متر است. به گفته مدير عامل شركت واحد اتوبوسراني تهران و حومه، افزودن اتوبوس در چنين شرايطي به معابر شهر، نه تنها كمكي به كاهش ترافيك نخواهد كرد، بلكه موجب تشديد معضل ترافيك شده و سرعت حركت اتوبوس ها را پايين مي آورد.نوريان در حال حاضر يكي از مشكلات اتوبوسراني را كمبود خطوط ويژه و در عين حال وجود معابر باريك و كم عرض مي داند كه اگر اين مشكلات تا حدودي حل مي شد، شايد بتوان انتظار داشت كه در شرايط كنوني، اتوبوس گزينه اول مسافران تا زمان تكميل خطوط قطار شهري تهران باشد. وجود 5هزار و 700 دستگاه اتوبوس، افزايش خطوط ويژه و همچنين جلوگيري از ترددخودروهاي شخصي اين امكان را براي اتوبوسراني فراهم مي كند تا روزانه 2ميليون مسافر به ظرفيت موجود مسافران شركت اتوبوسراني اضافه كند. او معتقد است در شرايط كنوني حدود 5/3 ميليون مسافر روزانه توسط شركت واحد جابه جا مي شوند كه اين وضعيت با اتوبوس هاي موجود بايد حدود 5/5 ميليون مسافر باشد.
در حال حاضر سرعت اتوبوس هاي شركت واحد 8كيلومتر در ساعت است كه اين وضعيت طي دو سال گذشته 25كيلومتر در ساعت بود. يعني در مدت دو سال، 17 كيلومتر در ساعت از سرعت اتوبوس ها در سطح معابر شهري تهران كاسته شده و اين فقط به دليل افزوده شدن روزانه بيش از يكهزار و۴۰۰ دستگاه خودرو به مجموع خودروهاي پايتخت است. البته طبق گفته مديرعامل شركت واحد اتوبوسراني تهران و حومه، جابه جايي مسافران در حال حاضر در هر شيفت كاري از 5/10 راه به 5/4 راه و بعضا در برخي خطوط به 5/2 راه رفت و برگشت كاهش يافته است. به طوري كه يك اتوبوس شركت واحد در يك شيفت به جاي يكهزار مسافر فقط 400 نفر را جابه جا مي كند و اين به معني كم شدن 600 مسافر از ظرفيت هر دستگاه اتوبوس است.

رابطه معكوس
مجموع خطوط ويژه در تهران 60 كيلومتر است، در حالي كه اين رقم باتوجه به وضعيت فعلي ترافيك بايد به 300كيلومتر افزايش يابد. هر چند دبير شورايعالي ترافيك وزارت كشور از احداث بيش از 44كيلومتر خطوط دوطرفه ويژه اتوبوسراني در تهران تا پايان امسال خبر داده است، اما حتي با اضافه شدن اين رقم باز هم تهران بيش از 250كيلومتر خط ويژه اتوبوس كم دارد. در شرايط فعلي سرعت حركت اتوبوس ها در خطوط ويژه 30كيلومتر در ساعت است كه اين زمان در سطح شهر به دليل حجم بار ترافيك به 10كيلومتر در ساعت كاهش پيدا كرده كه اين رقم چندان مطلوب نيست. در صورت افزايش خطوط ويژه، سرعت تردد اتوبوس ها افزايش و به تناسب آن زمان انتظار مسافران كاهش مي يابد.

صداي سوت بلند مي شود. با خودم فكر مي كنم اين موقع شب (ساعت 11 شب) كه معمولا پليسي اينجا نيست، كمي دور و برم را نگاه مي كنم. افسر راهنمايي و رانندگي را نمي بينم، با اين وجود مسافركش هاي اطراف ميدان انقلاب كه خيابان ها را بند آورده اند، تكاني به خودشان مي دهند و جابه جا مي شوند. همين موقع پيكاني جلو پايم مي ايستد و سوار مي شوم. به اولين چهارراه نرسيده، منبع صداي سوت مشخص مي شود. راننده ماشيني كه سوارش شده ام، وقتي به راهبندان مي رسد و توقف دوبله و بي جاي خودروها را مي بيند، با حركتي سريع، سرش را از پنجره بيرون مي كند، سوت را به دهانش مي گذارد و فوت مي كند. بعد بلافاصله سرش را مي آورد تو و طوري مي نشيند كه انگارنه انگار. راننده هاي متخلف كه دوبله توقف كرده اند گيج و مبهوت اطرافشان را نگاه مي  كنند و بعد گازش را مي گيرند.
نمي دانم چند وقت است كه اين كار را مي كند، ولي به هر حال راه خوبي پيدا كرده است. البته خودش فكر مي كند كه راه خيلي خوبي نيست: اگر افسراي راهنمايي و رانندگي بفهمن كه كارم زاره ، ولي بعد توضيح مي دهد كه كاري نمي شه كرد. بوق، ديگه جواب نمي ده. همه جا هم راه به خاطر توقف بي جا بند مي آد . بازهم سوت مي زند و بن بست ماشين ها را باز مي كند.
نمي دانم كارش چقدر درست است؛ شايد به اين خاطر كه يك صداي قانوني را جعل مي كند مستوجب برخورد باشد و شايد به اين خاطر كه با سوت زدن هايش راه را باز مي كند، شايسته تقدير. اما مسئله مهم اين است كه راننده هاي متخلف در ميان انبوه اعتراض ها و بوق ها،  فقط با صداي سوت او راه را باز مي كنند و به سوت او توجه دارند.
هر چند كه او هم فقط جايي از اين سوت استفاده مي كند كه لازم است و چاره ديگري نيست. انگار نه انگار كه بوق هاي پياپي راننده هاي معترض هم همين پيام را دارد. راه مرا بيهوده بسته اي . اما كافي ست صداي سوت كه طنين شديدش نشان از عصبانيت افسر قلابي دارد، بلند شود ، آنوقت است كه همه حساب كار خودشان را مي كنند و پا را روي گاز مي گذارند كه راه بيفتين افسر اومد .
ترس از جريمه هاي سنگين افسر عصباني از تخلف، هر راننده اي را به اجراي قانون وامي دارد،  اما اعتراض شهرونداني كه با بوق و فرياد از راننده متخلف مي خواهند راه را باز كنند، هيچ تاثيري در رفتار آنها ندارد. به همين دليل، راننده به جاي بوق از سوت استفاده مي كند.

ساعات كار جديد مراكز معاينه فني خودرو
نمي دانيم تا به حال به علت نداشتن كارت و برچسب معاينه فني جريمه شده ايد يا نه؟ اگر اين اتفاق تلخ را تجربه كرده ايد كه حتما مي دانيد جريمه اين تخلف، هفت عدد اسكناس هزار توماني است. اگر هم تا به حال چوب اين عمل دور از ادب را نخورده ايد، بايد به اطلاعتان برسانيم كه از اين به بعد بايد مبلغ 10 هزار تومان را براي نگرفتن برچسب معاينه فني كنار بگذاريد. بر همين اساس توصيه مي كنيم تا كار به جاهاي باريك نكشيده، شال و كلاه كنيد و يك سري به مراكز شش گانه معاينه فني خودرو بزنيد؛ البته قبل از آن بايد بدانيد كه ساعات كار اين مراكز از ابتداي ماه مبارك رمضان تغيير كرده و از ساعت 7:30 الي 16 در خدمت شما خواهند بود.
مهندس محمدرضا اميري صفت - مديرعامل ستاد مركزي معاينه فني خودروهاي تهران - با اعلام اين خبر در خصوص اجرايي شدن افزايش جريمه ها، گفت: جريمه نداشتن كارت و برچسب معاينه از 7 هزار به 10 هزار تومان افزايش يافته است و به شهروندان تهراني توصيه مي كنيم با توجه به روند مطلوب مراجعات، قبل از هر گونه اعمال قانوني به مراكز معاينه فني مراجعه كرده و تنها با پرداخت 5 هزار و 200 تومان براي خودرو خود كارت و برچسب معاينه فني يك ساله دريافت كنند .
او در جواب اين سئوال كه آيا يك خودرو مي تواند قبل از موعد يك ساله خود مراجعه كند يا خير، پاسخ داد: خودروها هر سال يك مرتبه به مراكز معاينه فني جهت دريافت برگ و برچسب معاينه فني مراجعه مي كنند و اين يك الزام قانوني ست، اما از شهرونداني كه طي سال، چند مرتبه براي اطمينان از صحت و سلامت خودرو خود به مراكز معاينه فني مراجعه مي كنند، استقبال مي كنيم .
ساختمان خوب در شهر خوب
ساختمان خوب در شهر خوب معنا مي يابد و ضروري ست تمام معيارهاي شهرنشيني براي زندگي مناسب با تكيه و تاكيد روي معيارهاي معماري سنتي اسلامي صورت پذيرد . نه، اشتباه نكنيد. اين يك شعار تبليغاتي نيست، هر چند تمام ظرايف آن را دارد. عبارت فوق عين جمله ايراد شده از سوي وزير مسكن و شهرسازي در سومين همايش روز بتن است؛ همان جايي كه مهندس سعيدي كيا از تلاش براي تعيين قيمت بتن براساس ميزان مقاومت آن خبر داد: در تلاش هستيم تا قيمت بتن براساس ميزان مقاومت آن تعيين شود كه در صورت عملي شدن اين مسئله، گام هاي مهمي در جهت بهبود كيفيت بتن برداشته خواهد شد .
او همچنين افزود: هم اكنون ارزش اقتصادي بتن در كشور ما، برچسب معيار مصرف سيمان است كه مي بايست اين نگرش به ميزان مقاومت بتن تغيير يابد .