سه شنبه ۱۹ مهر ۱۳۸۴
گزارش جشن روز جهاني موسيقي در تهران
برنامه اي بدون مشاركت كانونها
002271.jpg
شنبه گذشته در تالار وحدت جشن روز جهاني موسيقي برگزار شد.گذشته از محتواي اين برنامه كه در زير شرح آن را خواهيد خواند، پرسشهايي چند درباره چگونگي برگزاري اين برنامه در ذهن اهل موسيقي، به خصوص اعضاي اصلي كانونهاي ۸ گانه خانه موسيقي به وجود آمد ه بود و در همان پايان برنامه تني چند به پرس و جو درباره چگونگي تمهيد اين برنامه ها پرداختند. اگر چه قصد ما از طرح اين پرسش ها فروكوبيدن تلاشهاي صرف شده خانه موسيقي و دبير اين جشن، جناب كامبيز روشن روان نيست، بلكه هدف اصلاح روندي است كه از شش سال گذشته شروع شده است و به رغم تمامي ناملايمتها و نيز فشارها و كاستي ها و كمبودها، گامهاي موفقي را برداشته است. ما (جماعت اهل موسيقي و اصولا جماعت اهل هنر) كارهاي گروهي و صنفي را كمتر تجربه كرده ايم، لذا بايد تجربه هاي بيشتري داشته باشيم و از خطر كردن و تجربه ورزي نهراسيم.خانه موسيقي نيز مي تواند ضمن برگزاري چنين برنامه هايي و پس از پايان آن اين پرسش ها را طرح كند و اگر پاسخهاي قانع كننده اي براي آن پيدا كرد و در اختيار كانونها و اعضاي مختلف اين خانه قرار داد، مي تواند به خود ببالد كه برنامه اي مورد انتظار اكثر اعضا تدارك ديده است و اگر نه بايد در برخي از برنامه ريزي ها تجديد نظر كند.از جمله اين پرسش ها چگونگي مشاركت كانونها در برپايي اين جشن است. با توجه به اينكه مجمع عمومي خانه موسيقي به عنوان بالاترين ركن تصميم گيري در اين نهاد صنفي _ هنري، اجتماعي شناخته شده است، و اين مجمع خود از جمع بست هيات مديره كانونهاي ۸ گانه شكل گرفته است، تا چه ميزان اين كانونها و نيز مجمع عمومي ۲۴ نفره در برپايي اين جشن نقش داشته اند ؟ اگر نقش داشته اند كه بسياري از اين افراد از چنين نقشي ابراز بي اطلاعي مي كنند و اگر نه، چرا خانه موسيقي در يك كار صنفي و دو ماه قبل از برگزاري اين گونه مراسمها، با يك اطلاعيه يا برگزاري يك مجمع عمومي فوق العاده برطلب مشاركت از كانونها تأكيد نمي كند ؟ اگر قصد خانه موسيقي مشاركت دادن تمامي كانونها در اين گونه برنامه هاست و ايجاد انگيزه در كانونها و هيات مديره هاي تخصصي، اين بهترين فرصت است و اگر نه كه بايد به وجود ضعف تشكيلاتي و برنامه ريزي هاي صنفي در اين زمينه در هيات مديره خانه موسيقي اذعان كرد.
مراسم ويژه روز جهاني موسيقي، كه با نهم مهرماه وزادروز ابو نصر فارابي و ششمين سال فعاليت خانه موسيقي همزمان شده است، شنبه گذشته با حضور جمع كثيري از موسيقي دانان و نوازندگان و اعضاي هيئت مديره خانه موسيقي در تالار وحدت برگزار شد.
اين مراسم آخرين شب از سلسله برنامه هايي بود كه تحت عنوان هفته موسيقي از سوي خانه موسيقي، مركز موسيقي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، بنياد رودكي و انجمن موسيقي ايران تدارك ديده شده بود.
در هفته موسيقي كه از شنبه گذشته آغاز شده بود، به مدت پنج شب اركستر سمفونيك تهران به رهبري علي رهبري، سمفوني نهم بتهوون و اثري از عليرضا مشايخي را اجرا كرد و اركستر ملي ايران به رهبري فرهاد فخرالديني نيز دوشب برنامه داشت.
آغازگر برنامه هاي جشن خانه موسيقي اجراي گروه دولت محمد آزادي از گنبد كاووس بود كه تحت سرپرستي دكتر مجيد تكه گوشه هايي از موسيقي تركمني را اجرا كردند.
دكتر تكه، شناخته شده ترين چهره موسيقي تركمن است كه ضمن كار نوازندگي و هدايت گروه، پژوهشهاي موثري در موسيقي تركمن و سازشناسي موسيقي اين ناحيه انجام داده است.
پس از اين اجرا داريوش پيرنياكان، نوازنده تار و از اعضاي هيات مديره خانه موسيقي به خواندن بيانيه خانه موسيقي پرداخت.
وي در اين بيانيه ضمن تأكيد بر جايگاه موسيقي در جهان و توجه كشورهاي صاحب موسيقي به موسيقي و آيينهاي موسيقايي و اختصاص روزي به عنوان روز ملي موسيقي، به ارائه گزارشي از تلاشهاي خانه موسيقي براي ثبت روز تولد ابونصر فارابي (نهم مهر) به عنوان روز ملي موسيقي ايران در تقويم سالانه پرداخت و گفت:سال گذشته روز ۹مهرماه را به عنوان روز ملي موسيقي پيشنهاد كرديم كه در نامه ۳۰ فروردين امسال مورد تأييد اوليه (شوراي فرهنگ عمومي) قرار گرفت و اميدواريم در آينده نزديك به تصويب شوراي عالي انقلاب فرهنگي كشور برسد.
بر همين بنيان شوراي فرهنگ عمومي در نشست مردادماه خود تأييد اوليه كميته كارشناسي را رد كرده است و اين نامه پيش از آنكه به شوراي عالي انقلاب فرهنگي برود، از دور خارج شده است.
اينها نكاتي بود كه داريوش پير نياكان به آن اشاره اي نكرد.
جالب توجه اينكه نامه تأييد اوليه كه گراور آن در بروشور مراسم ويژه آمده بود نيز بر همين نكته تأكيد مي كرد.
در بخشي از اين نامه آمده بود كه اين پيشنهاد در كميسيون نامگذاري روزهاي خاص شوراي فرهنگ عمومي  (نهم اسفند ۱۳۸۳) مورد تأييد اوليه قرار گرفت و پس از تصويب در شوراي فرهنگ عمومي و شوراي انقلاب فرهنگي براي ثبت در تقويم سال ۱۳۸۵ قابل اجرا خواهد بود.
اجراي گروه جوان به آهنگسازي و سرپرستي محمد علي كياني نژاد ديگر برنامه اين مراسم بود.
پس از اين اجرا عليرضا مشايخي، آهنگساز آوانگارد ايراني به جايگاه رفت و گفت كه ۴۰ سال است كه كار و تلاش مي كند تا جريان جدي اي را در موسيقي ايران جا بيندازد و در اين مدت كمتر به وي كمكي شده است و اگر توجه مدير سابق مركز موسيقي نبود وي بايد همچنان در خانه هاي اين و آن به تمرين مي پرداخت.
وي همچنين از نبود تعريفي براي موسيقي و موسيقي دان انتقاد كرد و گفت كه صدا وسيما نتوانسته هيچ گونه رابطه تعريف شده و منسجمي با موسيقي جدي بيابد.
مشايخي سپس به جايگاه روزنامه نگاران و منتقدان موسيقي پرداخت و گفت كه اين جايگاه بسيار مهم است و اگر كسي بضاعت علمي ندارد نبايد در اين زمينه اظهار نظر كند.
در ادامه اين مراسم داود گنجه اي، محمد سرير و شاهين فرهت تنديسي را به پاس عمري تلاش مشايخي به وي اهداء كردند. اجراي قطعه اي از آثار مشايخي به رهبري خودش ديگر بخش برنامه بود.
وي دراين اجرا تلفيقي از اجراي ساز پيانو با سازهاي كوبه اي سنتي و نيز اركسترال را به نمايش گذاشت.
حضور محمد رضا شجريان كه در پيش بيني برنامه ها هم نبود، شور و ولوله اي به بخش بعدي برنامه داد.
محمدرضا شجريان كه اين روزها بخش اعظم وقتش را به گرد آوري كمك براي باغ هنر بم اختصاص داده بود، در اين مراسم نيز به صحنه رفت و گفت كه اين پروژه سه ميليارد تومان هزينه دارد و تنها ۳۵۰ميليون تومان از ناحيه فروش بليت كنسرت بم و نيز دي وي دي اين كنسرت و برخي كمكهاي ديگر جمع شده است كه تا كنون ۳۲۵ ميليون تومان آن هزينه شده است.
شجريان همچنين به وعده هايي كه از سوي برخي از هنرمندان در كمك به اين طرح داده شده بود اشاره كرد و گفت تاكنون كمكي دريافت نكرده است اما اميدوار است اين سخنان به مرحله عمل درآيد و در حد حرف باقي نماند.
و ي همچنين گفت كه مردم بم بيش از آنكه به كمك مادي نياز داشته باشند به روحيه دادن نياز دارند و ما همگي بايد تلاش كنيم تا اين مردم به گذشته با نشاط خويش بازگردند.
به گفته شجريان باغ هنر بم در ۱۴هكتار و با زيربناي ۷هزارمتر مربع ساختمان ساخته خواهد شد و وي تمامي  تلاشش را به كار خواهد بست كه با پول مردم و هنرمندان و بدون كمكهاي دولتي اين كار را به انجام برساند.
وي در پايان وعده داد كه به زودي سايت اين طرح راه اندازي خواهد شد و در آن گزارش كاملي از چگونگي دريافتي هاو نيز هزينه كرد پولها خواهد آمد.
نكته جالب توجه در سخنان استاد شجريان نياوردن نامي از خانه موسيقي بود.
اين البته ايرادي بر استاد نيست، اما بر برگزار كنندگان خانه ايرادي مهم وارد است و آن اين كه چرا هيچ رايزني با استاد نكردند كه اقلا يك ذكر خيري از تلاشهاي خانه موسيقي، حتي درزمينه كمك به مشاركت خانه موسيقي در جمع آوري پول براي ساخت باغ هنر بم، نكرد.
در پايان برنامه گروه ارغنون به خوانندگي حسام الدين سراج قطعاتي را براي حضار اجرا كردند.
حضور حسام الدين سراج در جشن خانه موسيقي مي تواند يك اتفاق باشد و حسن مطلعي براي حضور پربارتر خوانندگان و موزيسين هاي نسل انقلاب در خانه موسيقي.
سراج كه در كانون خوانندگان ( دوره اول) عضو هيات مديره بود، در دور دوم از نامزدي خودداري كرد و حضورش در اين جشن مي تواند بركت خيز و مبارك باشد.

براي اركستر ملل
تولد صدايي تازه
سيد ابو الحسن مختاباد
از زماني كه عده اي جوان بي ادعا، اما پركار و با بصيرت و دانش در عرصه موسيقي، تمرينات خود را شروع كردند، تا هفته گذشته كه به مدت دو شب، اجراي اين گروه ۸۰ نفره در تالار وحدت را از نزديك ديدم، زمان زيادي نمي گذرد. دو ماه براي جمع وجور كردن اركستري چنين حجيم زماني بسيار كوتاه است. آن هم نوازندگاني كه عمدتاً جوان هستند و كمتر حضور در چنين اركسترهاي حجيمي را تجربه كرده اند.يادم نمي رود كه رهبر اين اركستر كه نزديك به دو دهه با شاگردان و هنرآموزان مختلف سر و كله زده و در كنار آن انجمنهاي مختلفي را شكل داده تا در همه حال از موسيقي جدي (چه كلاسيك غربي و چه كلاسيك ايراني) بگويد، در چند ماه اخير چه مصيبتهايي را از سرگذراند. اين گروه قرار بود، حسن بابي باشد، براي اجراي موسيقي در اماكن تاريخي بزرگ تا هم فتح بابي شود براي آشنايي بيشتر مردم و گردشگران با اين اماكن و هم شناساندن موسيقي و فرهنگ ايراني (در بعد موسيقايي اش) به گردشگران داخلي و خارجي. اين كار مي توانست در صورت موافقت مسئولان، گامي مهم و اساسي باشد. براي جذب گردشگران به اماكن تاريخي و توسعه صنعت توريست، كه چند سالي است، در برنامه هاي ۲۰ساله و پنج ساله، مدام از آن سخن مي گوييم.
پيمان سلطاني( رهبر اركستر ) در راه اندازي اين اركستر سعي و تلاش فراوان صرف كرد و البته در اين ميانه برخي در جلوي پاي اين اركستر سنگ انداختند، تا عده اي جوان عاشق را از كارشان منصرف سازند. و حتي تا روز قبل از اجراي كنسرت سعي داشت كه تبليغي براي كار صورت نگيرد. اما با تمامي اين سنگ اندازيها اركستر به صحنه رفت و اهل فن بر اجراي تأثيرگذار آن مهر تأييد نهادند و اين جمع را كه فراتر از توان خود نشان داد، تحسين كرد.به نظر مي رسد براي رسيدن به جايگاهي والا در عرصه موسيقي بايد جواناني چنين را دريافت وبه آنها به عنوان سرمايه هايي ارزشمند بها داد واجازه نداد با سنگ اندازي در مقابل شوق واستعداد آنها جامعه از آينده پربار آنها محروم شود.

هنر
اقتصاد
اجتماعي
انديشه
سياست
فرهنگ
ورزش
|  اقتصاد  |   اجتماعي  |  انديشه  |  سياست  |  فرهنگ   |  ورزش  |  هنر  |  
|   صفحه اول   |   آرشيو   |   چاپ صفحه   |