چهارشنبه ۴ آبان ۱۳۸۴
بررسي تأثير بازگشت سيمان به سبد كالاهاي حمايتي در بازار مسكن
عامل بي اثر
002820.jpg
محمد مهدوي
اشاره: تصميم اخير هيأت دولت در انتهاي روزهاي اوج مصرف سيمان، مبني  بر بازگشت اين محصول به سبد كالاهاي حمايتي، واكنشهاي متنوعي را از سوي مسئولان و صاحبان كارخانه هاي بزرگ در پي داشته است. مخالفان اين سياست (كه عمدتاً كارخانه داران بودند)، اقدام اخير را زمينه ساز كاهش ميل به سرمايه گذاري در صنعت سيمان دانسته اند. به زعم اين افراد به اين ترتيب در روند صعودي توليد سيمان كه به مرور به سمت عرضه با قيمت رقابتي به سود مصرف كنندگان پيش مي ر فت، خلل ايجاد خواهد شد. آنها معتقدند كه اقدام اخير به كل صنعت سيمان (اعم از دولتي و خصوصي)، به دليل عدم توجيه اقتصادي براي افزايش ظرفيت طرحهاي توسعه اي كارخانجات سيمان، لطمه خواهد زد.
در مقابل موافقان بر اين باورند كه اين تنها كاري بود كه دولت مي توانست براي حل بحران انجام دهد. آنها بر اين باورند كه توقف صادرات موقتي است و با ورود ۱۵ كارخانه سيمان به چرخه توليد، در صورت افزايش حجم توليد سيمان، صادرات اين كالا از سر گرفته خواهد شد.
از اينها كه بگذريم، موضوع تأثير تصميم اخير بر بازار مسكن قابل توجه است. بايد ديد حوزه مسكن كه مصرف كننده حدود يك چهارم از سيمان توليد شده در كشور است و در سالهاي اخير به رخوت فرو رفته اين بار چه وضعيتي خواهد داشت؛ از كارشناسان اين حوزه در اين باره نظرخواهي كرده ايم.

سهم سيمان در قيمت مسكن
مسلما تأثير هريك از اجزاي تشكيل دهنده ساختمان در قيمت تمام شده آن وابسته به سهم آن در اين قيمت است. مهندس حميده امكچي، كارشناس مسكن و عضو هيأت مديره جامعه مهندسان شهرساز، سهم اين محصول را در قيمت تمام شده مسكن ناچيز مي داند: «نكته اي كه بايد در نظر بگيريم اين است كه سيمان اساساً چه ميزان در هزينه توليد مسكن سهم و نقش دارد. لذا تصميماتي كه در اين حوزه اتخاذ مي شود، بايد متناسب با سهم سيمان در توليد ساختمانهاي مسكوني باشد. اگر براي هر مترمربع بخواهيم صد كيلوگرم سيمان مصرف كنيم، با توجه به قيمت متوسط سيمان از قرار هر تن ۳۵ هزار تومان و قيمت مسكن از قرار هر مترمربع ۳۵۰ هزار تومان، قيمت سيمان تعيين كننده تنها ۱ درصد از قيمت هر مترمربع ساختمان خواهد بود. لذا در حد ۱ درصد در اين حوزه دخالت دارد. تصميمات اتخاذ شده در اين حوزه، حتي در صورت افزايش دو برابري قيمت سيمان تا ۲ درصد تأثيرگذار خواهد بود. لذا بايد ديد هدف سياست گذار از اين مداخله چيست و تا چه حوزه هايي را تحت تأثير قرار مي دهد و آيا تلقي حمايت از مصرف كننده، حداقل در بخش ساختمانهاي مسكوني، با اين هدف ارضاء مي شود يا نه. ميزان تأثير اين محصول در قيمت تمام شده مسكن نشان مي دهد كه اين تصميم، حمايتي از مصرف كننده اين بخش در بر ندارد. بنابراين در اين حوزه به كار بردن لفظ حمايت يا به عبارتي ورود سيمان به سبد حمايتي معنادار نيست.»
مفهوم حمايت زماني عينيت مي يابد كه گروههاي كم درآمد جامعه تحت پوشش قرار گيرند. به عبارت ديگر توفيق اين سياست در پوشش دادن اقشار با درآمد كم است.
خانم امكچي از جنبه ديگر نيز اين موضوع را مردود مي داند: «از طرف ديگر مي دانيم كه حدود دهكهاي يك تا چهار از گروهاي درآمدي با مشكل زيادي براي خريد مسكن مواجه مي شوند. لذا اين تحولات براي آنها هيچ اثري نمي گذارد و عملاً براي گروهي كه تا به حال نمي توانستند وارد بازار خريد شوند باز هم نتوانسته ايم كاري انجام دهيم. حتي اگر اين سياست اثرگذار باشد، دهكهاي بالا را برخوردار كرده ايم كه نمي تواند مثبت و موفق ارزيابي شود.»
مينو رفيعي، كارشناس اقتصاد مسكن، نيز با اشاره به سهم ناچيز بهاي سيمان در قيمت تمام شده مسكن، ركود بازار مسكن را ناشي از هزينه ساخت نمي داند: «در حال حاضر با وجود افزايش قيمت مسكن، برخلاف ساير كالاها انگيزه اي براي توليد مسكن وجود ندارد؛ چرا كه بسياري از ساختمانهاي توليدشده خالي از سكنه هستند. علت اصلي اين ركود، كاهش تقاضاي مؤثر است. به قول اقتصاددان ها قيمت مسكن اثر چرخ دنده اي دارد، يعني افزايش قيمت آن سريع بوده ولي عقب گرد آن كند و ناچيز است. در سالهاي گذشته هم در دوره هاي رونق با افزايش قيمتهاي بالا (مثلاً حدود ۴۰ درصد) مواجه بوده ايم، در حالي كه در دوره هاي ركود با كاهش هاي ناچيز (مثلاً حدود ۳ درصد) مواجه بوده ايم. يعني برگشت به قيمت اوليه تقريباً غيرممكن است.»
در اينجا دو نكته حائز اهميت است؛ يكي اثرات كوتاه مدت و ديگري اثرات بلندمدت حمايتي شدن سيمان.
مهندس مهرداد هاشم زاده همايوني، كارشناس مسكن، با اشاره به اين كه اتخاذ چنين سياستهايي عمدتاً در دوره هاي بحران صورت مي گيرد، اين تصميم را در بلندمدت به نفع ساخت وساز نمي داند: «در دوره هاي عادي اين گونه حمايت ها شايد در ظاهر و در كوتاه مدت به نفع ساخت وساز به نظر برسد اما در بلندمدت به نفع ساخت وساز نخواهد بود؛ چرا كه باعث ايجاد يك سري كمبودهاي پنهاني و بازار سياه مي شود؛ ضمن اين كه در صورت كاهش سوددهي، توليدكنندگان توليد خود را كاهش مي دهند.»
زمان اتخاذ تصميم
در اينجا يك نكته حائز اهميت است و آن اين كه آيا اعمال اين سياست در زمان مناسبي صورت گرفته يا نه؛ البته جداي از اين كه تأثيرگذار بوده يا نه.
خانم امكچي در ادامه در مورد زمان اتخاذ اين تصميم مي گويد: «فصل پررونق ما در ساخت وساز از انتهاي اسفند ماه تا اواخر تابستان است. بسيار عجيب است كه اتفاقاً اين تصميم در زماني گرفته شده كه وارد آرام شدن بازار ساخت وساز مي شويم.»
عمده مصرف سيمان پيش از مسقف شدن ساختمان در پي و اسكلت بتني است. در واقع پس از مسقف شدن، شرايط جوي تأثير زيادي در ميزان مصرف سيمان ندارد.
مهندس هاشم زاده صرفاً فصول بهار و تابستان را فصل ساخت وساز نمي داند: «البته تكنولوژيهاي ساخت وساز تا حدودي پيشرفت كرده و ميزان مصرف سيمان در فصل سرد با ساير فصول تفاوت زيادي ندارد و شايد فقط ۱۰ درصد تفاوت داشته باشد. در زمستان به جز روزهاي بسيار سرد، بتن ريزي و فعاليتهاي ساختماني برقرار است و با اضافه كردن افزودني ها بتن ريزي به خصوص به راحتي انجام مي شود.»
برخي كارشناسان معتقدند كه با ادامه روند فعلي، ظرفيت توليد سيمان در حال ۲ برابر شدن بود و به اين ترتيب طي دو سال آينده ايران مي توانست به عرضه سيمان با قيمت رقابتي به نفع مصرف كنندگان بپردازد.
خانم رفيعي معتقد است كه مقررات حمايتي بايد پيش نگر باشد. وي ادامه مي دهد: «طرحهاي حمايتي ضربتي در مواقع خاص موجه است. در حال حاضر توليد سيمان افزايش يافته و موقع مناسبي براي اتخاذ اين تصميم نبوده است. اين تصميم را از همان نوع آونگهاي سياستي مي دانم كه به چپ و راست حركت كرده و به جاي ايجاد تعادل، نوسانات بيشتر مي شوند.»
اثرات رواني
متأسفانه تأثيرات رواني برخي تحولات بيش از اثرات واقعي آنها است. اين بار به زعم برخي كارشناسان اين اثرات گريبان گير سيمان شده است.
مهندس امكچي اثرات رواني اين موضوع را قابل توجه مي داند: «عامه مردم تحليل هزينه ندارند. بازاري كه خواهان حاشيه سود خاص است، بلافاصله شروع به بازي كردن با اين تصميمات مي كند و در نهايت اين مصرف كننده نهايي است كه زيان مي بيند. سال گذشته در مورد قيمت قير هم تصميمي گرفته شد و با وجود تأثير فوق العاده ناچيز افزايش قيمت آن در بهاي تمام شده مسكن، اين تصميم تأثير زيادي از جهت رواني وارد كرد.»
پيش بيني شده بود كه ظرفيت توليد سيمان بايد در برنامه چهارم توسعه به حدود ۶۵ تا ۷۰ ميليون تن برسد. تحقق اين امر مستلزم سرمايه گذاري وسيع در اين بخش است؛ در حالي كه گفته مي شود اين اقدام زمينه ساز نااميدي سرمايه گذاران براي سرمايه گذاري خواهد بود.
در ادامه مهندس امكچي با اشاره به كاهش سرمايه گذاري در صنعت سيمان، توقف طرحهاي عمراني و خواب سرمايه را در آينده محتمل مي داند: «به اين ترتيب در درازمدت اين صنعت با نگراني هايي مواجه خواهد شد؛و جذب سرمايه در بخش و بازسازي صنعت سيمان (كه در برخي از حوزه ها به دوره فرسودگي خود مي رسد) كاهش مي يابد. بنابراين در دور بعد سرمايه گذاري در اين بخش با سختي مواجه خواهد شد. در دور بعد بايد وارد حوزه واردات شويم كه اختلاف قيمت در داخل و خارج چندان بازار اميدواركننده اي را حداقل براي توليد ساختمانهاي مسكوني به دنبال نخواهد داشت. از سوي ديگر در طرحهاي عمراني كه مصرف كننده بزرگ اين محصول هستند، باعث توقف پروژه ها، خواب سرمايه و زيانهاي سنگيني خواهد شد كه به دليل خواب سرمايه رخ خواهد داد.»
مسلماً مصرف سيمان در ساختمانهاي با اسكلت بتني نسبت به ساختمانهاي فلزي بيشتر است. چند سالي است كه تمايل سازندگان به انتخاب سازه بتني بيشتر شده است. در شرايط افزايش قيمت و كمبود سيمان ممكن است وضعيت تغيير كند. مهندس هاشم زاده در اين باره مي گويد: «قيمت آهن آلات در چند سال اخير كاهش يافته است. اگر قيمت سيمان از حد متعارف خود افزايش يابد مسلماً ساخت وساز به سمت سيستم هاي فلزي گرايش پيدا خواهد كرد.»

ضرورت استفاده از محصولات تراريخته
002838.jpg
رشد سريع جمعيت جهان و افزايش تقاضا براي غذاي بيشتر و بهتر، بدون شك در سالهاي آينده، تهديدهاي اجتماعي، سياسي و اقتصادي را موجب خواهد شد و پايداري محيط زيست را به خطر خواهد انداخت با وجود نگراني هايي كه از ديرباز در مورد ايجاد تعادل بين جمعيت و تأمين مواد غذايي وجود داشته است و با توجه به اين كه جمعيت جهان در هر سال ۵/۱ درصد رشد مي يابد بيم آن مي رود كه كمبود مواد غذايي در نواحي پرجمعيت جهان در آينده منجر به آشفتگي اقتصادي و سياسي گردد.
در آينده اي نزديك، فراهم نمودن زمين براي كشاورزي و تهيه مواد غذايي و ساير نيازهاي جمعيت در حال رشد، تنها با ويران نمودن نواحي طبيعي ارزشمند ميسر مي گردد. كاري كه هم اكنون نيز آغاز شده است. بي گمان  اين تغييرات نه تنها شالوده اجتماعي، سياسي و اقتصادي جهان را متزلزل مي سازد، بلكه موجب تخريب محيط زيست نيز مي گردد.
بنابراين براي رفع فوري نيازهاي كشاورزي پايدار در جهان، لازم است برنامه ريزي هاي جامعي انجام شده و در جهت رفع نيازهاي روبه رشد جمعيت جهان با هدف حفاظت از منابع طبيعي تلاش شود. در اين ميان استفاده از فناوري مهندسي ژنتيك در كنار پيشرفت هاي مهم در ساير رشته ها ضروري است تا از اين طريق توليد محصولات غذايي اصلي و كارايي توليد افزايش يابد، مشكلات زيست محيطي كاهش پيدا كند و دسترسي بيشتر كشاورزان خرده پا به غذا ميسر شود.
اساساً مهندسي ژنتيك مواد غذايي، شامل ايجاد تغيير و تحولات هدفمند بر روي ژنوم گياهان يا جانوران است. اكثر غذاهايي كه امروزه مصرف مي شود يا خود تغيير ژنتيك يافته اند كه اصطلاحاً  GM خوانده مي شوند و يا شامل اجزاء مشتق از تكنولوژي اصلاح ژنتيك هستند. ميلياردها دلار از صادرات مواد خوراكي در آمريكا را فروش غلات و بذرهاي اصلاح شده ژنتيكي تشكيل مي دهند و در واقع بيشترين حاميان اين تكنولوژي را بخش خصوصي، محققان، برخي مصرف كنندگان، كشاورزان آمريكايي و مراكز نظارتي تشكيل مي دهند. طرفداران اين تكنولوژي به طور خلاصه منافع زير را براي آن برمي شمردند:
۱- افزايش ميزان توليد غلات و محصولات كشاورزي
۲- بهبود كيفيت مواد مغذي غذا
۳- بهبود و طولاني نمودن زمان نگهداري
۴-افزايش ميزان پروتئين و كربوهيدراتهاي مواد غذايي
۵- اصلاح كيفيت چربي
۶- بهبود وضعيت كيفي و كمي گوشت، شير و احشام
۷-استفاده از احشاء تغيير ژنتيك يافته جهت رشد اندامها براي پيوند زدن به بدن انسان
۸- افزايش آستانه عمل محصولات كشاورزي نسبت به تغييرات آب و هوا، بيماريها و آفات
۹- استفاده از گياهان  تراريخته به عنوان كارخانه بيولوژيكي توليد مواد خام براي مصارف صنعتي
۱۰- كاربرد سازواره هاي تراريخته در توليد دارو، بازيافت و بازحذف مواد سمي
بيشترين سهم استفاده از روش هاي مهندسي ژنتيك در گياهان ايجاد مقاومت هاي گوناگون در مقابل عوامل تنش  زاي زيستي است. كاهش ساليانه توليدات كشاورزي در جهان به دليل تنش هاي زيستي مثل هجوم حشرات، بيماريها و علفهاي هرز مجموعاً  به ۳۶ درصد مي رسد. اين در حالي است كه هزينه هاي هنگفتي نيز صرف خريد سموم شيميايي در جهان مي شود، به طوري كه در سال ۱۹۹۴ بازار فروش جهاني علفكش ها رقمي معادل ۸/۲۷ ميليارد دلار بوده است. پس از آن حشره كش ها با رقمي معادل ۱/۸ ميليارد دلار رتبه دوم فروش را در سطح جهان به خود اختصاص داده اند. از اين رو مي توان دريافت كه گياهان تراريخته نه تنها با كاهش هزينه هاي مبارزه با آفات و بيماريها، بلكه با ايجاد نوعي كشاورزي پايدار مي توانند سهم بسزايي در حفظ منابع توليد و محيط زيست داشته باشند.
بازار جهاني فرآورده هاي گياهي تراريخته در طي سالهاي ۹۹-۱۹۹۵ به سرعت افزايش يافته است. به طوري كه فروش جهاني اين گياهان از ۷۵ ميليون دلار در سال ۱۹۹۵ به ۱۳/۲ ميليارد دلار در سال ۱۹۹۹ رسيده است و پيش بيني مي شود كه اين ميزان تا سال ۲۰۱۰ به ۲۵ ميليارد دلار برسد.
نگاهي گذرا به فهرست صفات منتقل شده به گياه زراعي نشان مي دهد كه بهره گيري از روش هاي مهندسي ژنتيك براي توليد محصولات كشاورزي، منافع زيادي براي مصرف كنندگان به دنبال خواهد داشت كه از بين آنها مي توان به موارد زير اشاره كرد:
۱- اين قبيل فرآورده ها داراي آلودگي هاي كمتري نسبت به مواد آلي و انواع ميكروب ها و ساير ريز سازواره ها هستند.
۲- اين قبيل محصولات سالم ترند زيرا در توليد آنها از سموم حشره كش و قارچ كش استفاده نمي شود.
۳- برخي از اين محصولات ارزش غذايي بيشتري دارند.
۴- احتمال دسترسي به غذاي ارزانتر به دليل كاهش هزينه هاي توليد بيشتر است.
* منافع مصرف كنندگان كه در آينده نزديك با توليد فرآورده هايي با مشخصات زير بيش از پيش تأمين خواهد شد:
۱- محصولاتي كه حاوي عناصر ريزمغذي و ويتامين هاي مورد نياز انسان هستند مانند برنج حاوي آهن.
۲- محصولاتي كه موجب كنترل بيماريهاي خوراكي و رايج مي شوند.
۳- محصولاتي كه به عنوان واكسن هاي خوراكي مصرف مي شوند.
۴- محصولاتي كه موجب كاهش مواد حساسيت زا و مسموميت مي شوند.
* شايد كشاورزان يكي از اولين گروه هايي هستند كه بيشتر منافع ناشي از مهندسي ژنتيك گياهان زراعي نصيب آنها خواهد شد، زيرا:
۱- انعطاف بيشتري در عمليات زراعي در مراحل مختلف كاشت، داشت و برداشت گزينه هاي بيشتري براي انتخاب پيش رو خواهند داشت.
۲- مقاومت ذاتي و دروني ايجاد شده در گياهان تراريخته موجب مصرف كمتر سموم شده و علاوه بر صرفه جويي در هزينه سم، سمپاشي، خطر مسموميت ناشي از سموم دفع آفات نباتي را براي كشاورزان كاهش مي دهد.
۳- در نهايت كشاورزي سودمندتر بوده و براي نسل جوان جذابيت بيشتري خواهد داشت.
منافع زيست محيطي
۱- عملكرد بيشتر محصولات زراعي، ضرورت تهاجم به كنج هاي اكولوژيك، جنگلها و اراضي حاشيه اي و تبديل آنها به مزارع كم بازده را كاهش مي دهد.
۲- امكان از بين بردن بقاياي محصول قبلي توسط علف كش  هاي زيست تخريب  پذير و كشت بذور مقاوم به علف كش، امكان كشت بدون سمپاشي را فراهم مي كند.
۳- بهبود كيفيت آب شرب جلوگيري از آلودگي رودخانه ها به دليل كاهش مصرف سموم دفع آفات نباتي.
۴- كاهش مسموميت ناشي از سموم.
۵- افزايش تنوع ژنتيك به دليل امكان ورود دوباره ارقامي كه به علت حساسيت به آفات و بيماريها حذف شده اند.
با وجود نوپا بودن بيوتكنولوژي و مهندسي ژنتيك در سطح منطقه، ايران توانسته است با دستيابي به اين فناوري در مدتي كوتاه جايگاه خوبي را در بين كشورهاي منطقه به خود اختصاص دهد و هم اكنون توانسته است به عنوان نخستين دستاورد ملي، گياه برنج تراريخته مقاوم به كرم ساقه خوار و پنبه تراريخته مقاوم به كرم غوزه توليد نمايد، كه با كشت اين گياهان نه تنها نيازي به مصرف سم نيست و خود محصول پاكتر است، بلكه محيط هم پاك مي شودو جمعيت موجودات مفيد افزايش مي يابد. از نظر اقتصادي نيز چون هزينه اي صرف خريد سم، استخدام سمپاش و آموزش كشاورزان براي نحوه استفاده از سموم نخواهد شد، هزينه توليد كاهش خواهد يافت.

سايه روشن اقتصاد
ايجاد ظرفيت ۵۰ ميليون تني سيمان در برنامه چهارم با وضعيت فعلي بورس مشكل است
فارس: مديركل دفتر صنايع معدني وزارت صنايع و معادن گفت: ۸۵ درصد سهامداران ظرفيت ۵۰ ميليون تني سيمان كه قرار است طي برنامه چهارم توسعه ايجاد شود از سهامداران كنوني واحدهاي سيماني هستند.
عباس صفاكيش افزود: در اين شرايط طبيعي است كه با وضعيت فعلي بورس اوراق بهادار و افت مداوم شاخصها، وقتي سهامداران واحدهاي كنوني سيمان نتوانند سهامشان را در بورس جا به جا كنند و يا به راحتي بفروشند، نقدينگي لازم را نيز براي اجراي طرحهاي توسعه خود و يا احداث واحدهاي جديد نخواهند داشت.
وي با بيان اين كه ۲۵درصد سهام بورس اوراق بهادار ايران وابسته به سهام واحدهاي سيماني است، گفت: بهبود وضعيت شاخصهاي بورس اوراق بهادار قطعا در اجراي پروژه هاي سيمان اثر مثبت دارد، ضمن اين كه افزايش قيمت سهام واحدهاي سيماني نيز در بهبود شاخصهاي بورس موثر است.
صفاكيش در ارتباط با تأثير احتمالي توقف صدور سيمان بر افزايش قاچاق اين محصول از كشور، يادآور شد: صادرات سيمان هيچ گاه متوقف نشده، چون اين كار خلاف قانون است.
وي يادآور شد: اقداماتي كه هم اكنون از سوي وزارت بازرگاني در صنعت سيمان اجرا مي شود، همان راهكارهاي قبلي است كه البته با قاطعيت بيشتر به مورد اجرا گذاشته مي شود.
وي خاطرنشان كرد: اين وزارتخانه قبلا اعلام كرده بود كارخانه هاي سيماني كه تعهد واردات خود را انجام نداده اند، نمي توانند اقدام به صادرات كنند، حالا هم وزارت بازرگاني همين كار را با قاطعيت بيشتر و با استفاده از قدرت تعزيرات به گمركات كشور انجام مي دهد.
وي گفت: اخيرا وزارت بازرگاني طي مصوبه اي به تمامي گمركات كشور اعلام كرده كه هر واحد سيماني در صورتي مجاز به صادرات است كه يك نامه از وزارت بازرگاني مبني بر اين كه تعهد واردات و تأمين سهميه داخل خود را انجام داده است، اخذ كند.
002835.jpg
حل مشكل بسته بندي خشكبار
مشكل بسته بندي مناسب خشكبار و بسته صادراتي كشور و حفظ كيفيت آن  با راه اندازي واحد پيشرفته بسته بندي شركت مجتمع صنعتي پسته رفسنجان برطرف شد.با بكارگيري اين شيوه بسته بندي محصول صادراتي با همان كيفيت زمان بسته بندي به دست مصرف كننده نهايي مي رسد.بسته بندي در خلاء محصول صادراتي و دوخت چند لايه و غيرقابل نفوذ هوا به بسته ها، به گونه اي كه محصول در يك محيط پايدار در طول مدت حمل حفظ و نگهداري شود بهترين شرايط براي بسته بندي بهداشتي خشكبار صادرات است.
حسين بهرامپور مديرعامل مجتمع صنعتي رفسنجان اعلام كرد: در اين شيوه از رشد مخمر، باكتري، كپك و ساير ميكرو ارگانيزم هايي كه براي رشد و فعاليت به اكسيژن نياز دارند، جلوگيري و محصول تا مدت زمان طولاني در برابر اين قبيل آفات بدون نياز به امكاناتي از قبيل سردخانه و كاميونهاي يخچال دار براي جابجايي و يا نگهداري حفاظت مي شود.
بهرام پور، جلوگيري از برگشت و دوباره كاري هايي كه به خاطر از دست رفتن شرايط اوليه محصول صادراتي از جمله رشد افلاتوكسين در طول مسير حمل و نگهداري بروز مي كند و شفافيت بسته بندي به گونه اي كه خريدار امكان مشاهده محصول صادراتي را داشته باشد، را مناسب ترين راهكار براي رفع تنگناهاي خشكبار صادراتي به ويژه محصول پسته ايران برشمرد.خشكبار و به ويژه پسته مهمترين قلم صادرات غيرنفتي كشورمان است كه تنها صادرات محصول پسته در سال ۸۲ بيش از ۸۰۰ ميليون دلار درآمد ارزي نصيب كشور كرد.
نخستين كنگره بين المللي مهندسي ساخت و توليد ايران
اولين كنگره بين المللي مهندسي ساخت و توليد ايران، ۲۲ الي ۲۵ آذر سال جاري در تهران برگزار مي شود.
به گزارش ستاد برگزاري اولين كنگره بين المللي مهندسي ساخت و توليد ايران دكتر محمد حسين صادقي دبير اين كنگره گفت: هدف از برگزاري كنگره فوق شناخت فرآيندهاي توليد، طراحي و ساخت به كمك كامپيوتر، فرآيندهاي ماشينكاري و سنگ زني، اتوماسيون در توليد، كاربردهاي صنعتي و مديريت تكنولوژي و اقتصاد و بررسي مسائل روز و چالش هاي پيش روي صنعت كشور است.
تهديد محصولات غيراستاندارد الكتريكي
مديرعامل يك واحد توليد لوازم الكتريكي گفت: در صورت عدم هماهنگي مسئولان دستگاههاي دولتي براي جلوگيري از واردات و قاچاق گسترده كالاهاي الكتريكي بي كيفيت و غيراستاندارد، علاوه بر ركود توليد داخل سلامت جامعه نيز به صورت جدي تهديد مي شود.
مجيد دانشور افزود: متاسفانه در سالهاي اخير حجم وسيعي از اين محصولات به صورت غيرقانوني وارد كشور شده و اين امر توليدكنندگان داخلي اين محصولات را نگران كرده است.
وي خاطرنشان كرد: اين محصولات معمولا با كپي برداري از محصولات معتبر و معروف جهاني توليد و در بازار داخلي عرضه مي شود.

اقتصاد انرژي
قائم مقام شركت توانير:
رشد مصرف برق در كشور حدود ۹ درصد است

براي پاسخگويي به رشد سريع و ۹ درصدي مصرف برق، صنعت برق كشور به سرمايه گذاريهاي كلاني نياز دارد.
قائم مقام شركت توانير با اعلام اين مطلب افزود: با توجه به هزينه هايي كه براي انجام سرمايه گذاريهاي صنعت برق بايد انجام شود و هزينه هاي جاري از جمله سوخت نيروگاهها، حق العمل كاري هاي انجام شده، حقوق كاركنان و... اگر منابع درآمدي اين صنعت افزايش نيابد در آينده با مشكل خاموشي مواجه خواهيم شد.
وي تأكيد كرد: به پشتوانه سرمايه گذاريهايي كه تاكنون صورت گرفته تا مدتي مي توانيم با مشكلات كمتري برق مردم را تامين كرده و حداكثر تابستان آينده را پشت سر بگذاريم ولي براي تابستان هاي بعد به سرمايه گذاريهاي كلاني نيازمنديم.
به گفته وي در صورتي كه منابع مالي صنعت برق به ميزان كافي بود ترجيح مي داديم مانند گذشته كمبودها را به صورت يارانه جبران كنيم چرا كه دريافت هزينه برق، يكي از مشكل ترين كارهاي اين صنعت به شمار مي رود.
۱۱ ميليارد دلار حجم قراردادهاي نفتي انگليس و كره جنوبي با ايران
مهر: حجم قراردادهاي منعقده و در حال انعقاد نفتي انگليس و كره جنوبي با ايران بيش از ۱۱ ميليارد دلار است.
هم اكنون يك ميليارد دلار قراردادهاي نفتي انگليس با ايران با ۵۰ درصد پيشرفت فيزيكي در حال انجام است.مذاكره درخصوص پروژه بيد بلند به ميزان ۷/۱ ميليارد دلار و قراردادهاي LNG پارس جنوبي حدود ۵/۵ ميليارد دلار با انگليسي ها درحال پيگيري است.كره جنوبي نيز با ايران در حال حاضر حدود يك ميليارد دلار قرارداد نفتي با پيشرفت حدود ۷۰ درصد دارد.
همچنين قرارداد فروش نفت به كره جنوبي به ميزان يك ميليارد و ۸۹۱ ميليارد دلار نيز وجود دارد.
قرارداد ديگر عمده در حوزه نفت ايران و كره، مربوط به خريد كشتي نفتكش بصورت فاينانس(۹۰ درصد اعتبار خارجي) مي باشد.
توليد نفت كشورهاي غير عضو اوپك در حال كاهش است
مركز اطلاعات انرژي آمريكا اعلام كرد، با توجه به تداوم كاهش توان توليد نفت حوزه درياي شمال، توليد نفت كشورهاي غيرعضو اوپك در حال كاهش است.
به گزارش رويتر مركز اطلاعات انرژي آمريكا اعلام كرد، كاهش شديد ظرفيت توليد درياي شمال موجب كاهش توليد كشورهاي غيرعضو اوپك و سنگين تر شدن وظيفه اوپك شده است.
بر اساس اين گزارش، اگر كاهش ظرفيت توليد به ديگر چاه هاي بالغ در كشورهاي غير عضو اوپك نيز برسد، نوسانات و بي ثباتي بازار نفت نيز افزايش خواهد يافت.كشورهاي توليد كننده نفت غير عضو اوپك، متشكل از انگلستان، نروژ، روسيه، آنگولا، و آمريكاي شمالي هم اكنون ۵۰ ميليون بشكه از كل ۸۰ ميليون بشكه توليد نفت جهان را بر عهده دارند.با اين وجود، ظرفيت توليد كشورهاي غير عضو اوپك با رشدي كه متناسب با افزايش تقاضاي جهاني باشد، همراه نيست و افزايش ظرفيت توليد در اين كشورها عمدتا صرف جبران كاهش توليد چاه هاي پير و بالغ شده است.
بر پايه اين گزارش، هر يك درصد كاهش در ظرفيت توليد نفت كشورهاي غير عضو اوپك به منزله كاهش ۵۰۰ هزار بشكه در روز از ظرفيت توليد جهاني است.
هم اكنون ظرفيت توليد حوزه نفتي درياي شمال انگلستان هر ساله با كاهش ۸ تا ۱۰ درصد مواجه است كه يكي از بالاترين نرخهاي كاهش در سطح جهان است.اين در حالي است كه در ساير مناطق و كشورهاي غير عضو اوپك چنين كاهش توليدي به چشم مي خورد، و هر سال وضعيت بدتر از سال قبل مي شود.بر اساس اين گزارش، هر گونه كاهش در توان توليد كشورهاي غير عضو اوپك بار اوپك را افزايش مي دهد و اين در حالي است كه اوپك نيز مازاد توليد قابل اعتنايي ندارد.تقاضا براي نفت اوپك در سال جاري به طور متوسط ۲۸ ميليون و ۴۰۰ هزار بشكه بوده است و اين در حالي است كه اين رقم در سال ۲۰۰۴ حدود ۲۷ ميليون و ۶۰۰ هزار بشكه بود.
ساختمان بزرگ پتروپارس در منطقه ويژه پارس سال آينده افتتاح مي شود
ايرنا: مدير عامل  شركت  پتروپارس  گفت : ساختمان  بزرگ  اداري  اين  شركت  در منطقه  ويژه  اقتصادي  پارس  سال  آينده  آماده  بهره  برداري  مي شود.
دكتر غلامرضا منوچهري  اردستاني  در عسلويه  گفت : عمليات  اجرايي  اين  ساختمان  در ۱۴ هزار متر مربع  زير بنا در منطقه  ويژه  اقتصادي  پارس  يكسال  است  كه  شروع  شده  و با پي گيري  هاي  صورت  گرفته  در سال  ۸۵ آماده  بهره  برداري  است .
وي  افزود: با توجه  به  موقعيت  اين  ساختمان  ساير كارفرمايان  و يا شركتهاي  پيمانكاري  نيز مي توانند به  عنوان  ستاد مركزي  خود از آن استفاده  نمايند.
اين  مقام  مسئول  ادامه  داد: پتروپارس  به  عنوان  يك  پيمانكار عمومي  كار خود را در عسلويه  شروع  كرده  واكنون  به  عنوان  اپراتور نفتي  در حال  فعاليت  است  و علاوه  بر داخل  كشور، آمادگي  فعاليت  در عرصه هاي  بين المللي  را دارد كه  در اين  زمينه  با شركت  ملي  نفت  ونزوئلا توافقاتي  شده  است .
منوچهري  بيان  داشت : البته  محيط اصلي  فعاليت  و سرمايه گذاري  پتروپارس  در ايران  است  زيرا پتانسيل  قوي  براي  فعاليت  در عرصه  نفت  و گاز در كشور وجود دارد.
وي  همچنين  گفت : تلاش  بر اين  است  كه  توان  و تخصص  شركتهاي  خصوصي  داخلي افزايش  يابد اما هنوز تا حصول  به  شرايط مطلوب  فاصله  داريم  كه  حضور در عرصه هاي  بين المللي  مي تواند در پر كردن  اين  فاصله  موثر باشد.

اقتصاد
اجتماعي
انديشه
سياست
سينما
فرهنگ
ورزش
|  اقتصاد  |   اجتماعي  |  انديشه  |  سياست  |  سينما  |  فرهنگ   |  ورزش  |  
|   صفحه اول   |   آرشيو   |   چاپ صفحه   |