كيوان ساكت
خوب تار مي زند. سهراب سپهري را دوست دارد. دغدغه بچه هاي بم را دارد؛ اينها توصيف ساده مردي ست كه در اين آشفته بازار نوآوري هاي بي محتوا و ولنگاري هاي هنر موسيقي، دغدغه محتوا را دارد. كيوان ساكت آهنگسازي ست كه آثار سست و غيرهنري موسيقي را كه به نام بازآفريني و تحت عنوان تلفيق به خورد نسل جوان داده مي شود به سخره مي گيرد.
او شيفته سهراب سپهري ست و به همين دليل اثر شرق اندوه را به بازار صدا و آوا روانه كرد. او اين روزها با گروه وزيري كه موسيقي ايراني مي نوازد هم آوا شده است.
كيوان ساكت متولد 1340 در شهر مشهد مقدس است. به رسم پدرانش نواختن تار را از همان كودكي آموخت و بعد قدم در اين راه گذاشت. به مرور با سازهاي مختلف از جمله تنبك، پيانو، ويولن و كمانچه آشنايي پيدا كرد. در ارتش نوازنده ترومپت بود، اما تار را به طور اختصاصي نزد دايي اش ياد گرفت. بعد نزد استاد حميد متبسم تلمذ كرد، اما پس از انقلاب بتنهايي و با كمك آثار ضبط شده استادان، موسيقي را دنبال كرد.
اما ساكت مي خواست طور ديگري باشد؛ او در اواسط دهه 70 گروه وزيري را تشكيل داد و با آن كنسرت هاي متعددي را در ايران و ساير كشورهاي ديگر برگزار كرد. هسته اوليه گروه وزيري در سال 75 با همراهي هنرمنداني مانند محمد دلنوازي، شادروان سهيل ايواني، فاضل جمشيدي و سياوش پورفضلي شكل گرفت، اما به مرور وسعت پيدا كرد.
حسن ناهيد، شادروان ايرج بسطامي و ساير هنرمندان هر كدام در يك مقطع زماني با اين گروه همراهي كردند. او به دليل ارادتي كه به استاد مسلم موسيقي ايران كلنل علي نقي وزيري دارد اسم گروهش را وزيري گذاشت.
در اين گروه سعي كرد موسيقي امروز را از موسيقي دوران قاجار جدا كند، چون معتقد بود كه موسيقي اين دوران لطمه بسيار زيادي به فرهنگ و هنر كشور وارد كرده است.
ساكت از آن دست موسيقيداناني ست كه علاقه شديدي به موسيقي بدون كلام دارد. به اعتقاد او اين آثار دريچه هاي تازه اي از تكنيك تار را فراروي علاقه مندان مي گشايد. ساكت با اجراي آهنگ هايي مثل ديدار شرق و غرب نشان داد كه مي شود موسيقي جهان را با تار ايراني هم اجرا كرد. او دو سال قبل به همراه راميز قلي اف از جمهوري آذربايجان قطعات بدون كلام زيادي از موسيقيدانان ايران و جهان اجرا كرد.
اين آهنگساز در حوزه گفت وگوي تمدن ها قطعه اي به نام تابلو موزيكال ساخت كه به دليل هزينه بسيار بالاي آن هرگز ضبط و اجرا نشد. اين طرح به يك اركستر بزرگ سمفونيك و يك گروه بزرگ نياز دارد. همچنين لازم است كه اركسترهاي سنتي كشورهاي ژاپن، هند و ايران هم در اين مجموعه جدا از هم بايستند. اين تابلو 4 قسمت دارد كه هر قسمت آن گفت وگوي ساز ها و موسيقي با يكديگر است. گروه كر به زبان هاي انگليسي، فرانسه، آلماني و ايتاليايي به اجراي شعر واحدي خواهند پرداخت.
ساكت ، دغدغه كودكان بم را دارد. او بخشي از درآمد فروش آلبوم شرق اندوه را به انجمني كه از كودكان از جمله از بچه هاي بم حمايت مي كند، اهدا كرد.
وي در سال 78 برنامه هايي را به سفارش واحد موسيقي صدا و سيما با نام نغمه هاي جاويدان ساخت كه پس از مدتي به دليل ناهماهنگي با سياست هاي موسيقايي صدا و سيما ادامه پيدا نكرد.
ساكت در حال حاضر چند كتاب را تاليف كرده است؛ كتاب هاي 18 قطعه و با موج تا كرانه از اين جمله اند كه بخشي از قطعات اين دو كتاب در آلبوم شرق اندوه اجرا شده است.
ابوالفضل جليلي
فيلم حافظ ساخته ابوالفضل جليلي فيلم متفاوتي ست.
موضوع فيلم، زندگي يك حافظ قرآن است. جليلي در جايي گفته بود كه سناريوي او براي اين فيلم ديوان حافظ بوده: براي ساخت اين فيلم خدا و حافظ به من كمك كردند .
فيلم گل يا پوچ جديدترين ساخته ابوالفضل جليلي تاكنون در جشنواره هاي بين المللي حضور موفقي داشته است. اين فيلم كه طنز خاصي دارد، درباره زندگي يك معلم در منطقه چابهار است. روزنامه ژاپن تايمز پيش بيني كرده كه جليلي يكي از برندگان جايزه فيلمساز سال پوسان باشد. جليلي در حالي به دنبال گرفتن مجوز اكران براي گل يا پوچ است كه فيلم سابقش ابجد به بيست و دومين جشنواره فيلم فجر راه نيافت.
او پيش از اين، رئيس هيات داوران ششمين جشنواره بين المللي فيلمكس در ژاپن بوده است.
دت يعني دختر ديگر ساخته ابوالفضل جليلي، فيلم معروفي ست. فيلم گال از ديگر ساخته هاي جليلي ست كه با توجه به شرايط سخت مراكز بازپروري نوجوانان، در زمان خود سروصداي زيادي به پا كرد.
اين روزها جليلي به دنبال كسب مجوز اكران، از پله هاي معاونت سينمايي وزارت ارشاد بالا و پايين مي رود.