ديگر باور كرده ايم محمد كربلايي احمد همكار هميشگي مان به روزنامه نمي آيد... به خانه نمي رود... گله هايش را از كار، از زندگي، آرام آرام و سربه زير زير گوشمان زمزمه نمي كند. شادي هايش را با ما تقسيم نمي كند.
و چه روزهايي و چه شب هايي... هر بار نامش در كنار عكس هاي خبري اش فراموش مي شد، صبح بعد مي آمد... با لبخند... و آرام مي گفت: «مال سن و سال نيست... همه فراموش مي كنند.» مي شنيد «دارم آلزايمر مي گيرم...» مي خنديد و مي نشست و مي گفت.
باور كرده ايم كربلايي احمد ديگر نمي آيد... باور كرده ايم پرنيان و شايان پدر از دست داده اند...
سهم ما كمترين اندوه است، مي دانيم؛ پرتوي از داغي كه بر دل مادران، همسران و ... نشسته است. ما فقط همكار ازدست رفتگانيم اما براي همه آنان غمگينيم.
و براي كربلايي احمد همكار هميشگي مان كه رفتنش را باور كرده ايم.

محمد كربلايي احمد بيستم آبان ۱۳۳۶ در تهران به دنيا آمد.
وي تحصيلات خود را در رشته معماري به پايان رسانيد و به مدت شش سال از سال ۱۳۶۵ تا سال ۷۱ به  عنوان دستيار كارگردان در صداوسيما فعاليت داشت. در سال ۱۳۷۱ با آغاز به كار روزنامه همشهري به عنوان خبرنگار و عكاس همكاري خود را با اين روزنامه  آغاز كرد.
محمد در سال ۱۳۷۲ ازدواج كرد و حاصل اين ازدواج پسري ۹ ساله و دختري ۵ ساله است كه از وي به يادگار مانده است.
ازدست دادن محمد براي همه همكاران او بسيار سخت بود. اميدواريم خداوند به فرزندانش شايان و پرنيان ، همسر ، مادر و خانواده اش صبر اعطا نمايد.

چه مي توان گفت
هواپيما انگار روي ساختمان روزنامه سقوط كرده بود .
هر لحظه خبري كوتاه اضطراب و نگراني را بيشتر دامن مي زد و فضاي تحريريه ملتهب تر مي شد.
باور نمي كرديم.
«محمد كربلايي احمد» پريشب در آستانه در ايستاده بود و براي عزيمت به سفر خداحافظي مي كرد. دوربين در دست داشت و با حساسيت و توجه خاصي نگران همراه نداشتن لپ تاپ بود. مي گفت مي خواهم عكس ها را زودتر به روزنامه برسانم. گفتم اين دفعه را تحمل كن تا دفعه بعد. با عجله خداحافظي كرديم و رفت.
امروز وقتي همسر و مادرش پريشان و آشفته در آستانه همان در ايستاده بودند به دوربين عكاسي محمد فكر مي كردم كه چشم ما بود. نمي دانم آن دوربين الآن چقدر سوخته، چگونه خرد شده... آيا خونين در ميان قطعات پراكنده آن مركب ناامن افتاده است... هواپيما انگار روي ساختمان روزنامه سقوط كرده بود. هر لحظه خبري كوتاه... ديگر همه مي دانستند همكارشان ...
ناگهان صداي سوزناك ناله اي مادرانه و فريادي از تنهايي و درد روزنامه را به هم ريخت... بچه ها سراسيمه مي آمدند.
چه مي توان كرد
بقيه از صفحه اول
پريشان و آشفته در راهروي طبقه بالا ايستاده بودم و همكاراني را مي ديدم كه در بخشهاي مختلف روزنامه سوگوارانه مي گريستند.
همسر داغدارش از دو فرزند خردسال مي گفت كه هنوز از حادثه بي خبرند و مادر از محمد كه چگونه نماز صبح را خوانده و چگونه خداحافظي كرده و در آخرين تماس تلفني با خانواده از نقص فني هواپيما سخن گفته و ... در اين لحظه كه برايتان از اين خبر تلخ مي نويسم خانواده اش همچنان منتظرند تا آخرين خبر را از من بشنوند...
همكاران بي آنكه با هم سخن بگويند در شوراي تيتر اشك مي ريختند و هر كدام از خاطره اي ياد مي كردند... شما هم او را مي شناختيد.
شماره هاي گذشته همشهري را ورق بزنيد. در كنار بسياري از عكسها نام او را مي بينيد.
خانواده اش در انتظار تماس من هستند...
به لحظه هايي فكر مي كنم كه هر بار خبر شهادت عزيزي را به مادري، پدري، همسري داده اند و هر بار اين بار بر شانه اي سنگيني مي كرده كه چگونه چشم در چشم انتظاري تلخ بياندازد و چگونه زبان بگشايد كه ديگر عزيزتان به خانه باز نخواهد گشت...
به فرزندان او فكر مي كنم .من و شما هر يك لحظه هاي رفتن از خانه و بازگشتن را تجربه كرده ايم. هر بار در آستانه در خانه ،فرزندانمان به سويمان پركشيده اند و در نگاه مهربان خانواده انتظار و شوق را به تماشا نشسته ايم...
اكنون به مادر، همسر و فرزندان مسافران آن هواپيما چه مي توان گفت... نمي دانم.
سردبير
گروه حوادث: هواپيماي C130 هواپيماي ساها پس از برخورد با يك ساختمان ۱۰ طبقه، منفجر شد و تمامي سرنشينان آن كشته شدندكه بيشتر آنها از خانواده رسانه هاي جمعي بودند و ۴۸ تن از خبرنگاران و عكاسان خبرگزاري ها ، مطبوعات و رسانه هاي تصويري در اين سانحه جان باختند.
به گزارش خبرنگار ما، قرار بود اين هواپيما ساعت هفت صبح خبرنگاران و تصويربرداران رسانه هاي جمعي را براي پوشش خبري و تصوير مانور نيروي دريايي ارتش به منطقه چابهار منتقل كند. درپي تاخير پنج ساعته به علت نقص فني، هواپيما ساعت يك بعدازظهر از باند فرودگاه ساها برخاست. اما دقايقي طول نكشيد كه هواپيما به قصد فرودآمدن در فضاي سبز شهرك توحيد به اين محوطه نزديك شد.
آن چه شاهدان ديده اند
«ليلا» يكي از ساكنين طبقه ۶ ساختمان ۳۶ واحدي بلوك ۵۲ شهرك توحيد مي گويد: «همراه برادرم سعيد در سالن پذيرايي پشت ميز كامپيوتر نشسته بوديم. من از بيرون آپارتمان صداي عجيبي شنيدم. وقتي از پنجره نگاه كردم، يك هواپيما را ديدم كه مستقيم به طرف پنجره ما مي آمد. چرخ ها باز بودند و هنگامي كه به ملخ هاي هواپيما دقت كردم متوجه شدم كه هيچكدام مرتب كار نمي كنند و چرخش آنها طبيعي نيست. چند لحظه بعد شيشه هاي پنجره از انعكاس آتش هواپيما، نارنجي رنگ شد و ما ديديم كه هواپيما با پايين پنجره برخورد كرد. بلافاصله توده اي از آتش و دود شيشه هاي پنجره را شكست و موجي قوي من و برادرم را محكم به عقب پرتاب كرد و ما را به طرف ديواري كه پشتمان بود پرتاب كرد. وقتي مي خواستيم از روي زمين بلند شويم، همه جا سياه بود و هيچ چيزي را نمي ديديم. تنفس دشوار بود. برادرم دست من را گرفت و از روي زمين بلند شديم. سپس روي ديوار دست كشيديم تا دستگيره در را پيدا كرديم. اما در از شدت موج تا حدي محكم بسته شده بود كه چوب آن داخل چارچوب آهني فرو رفته بود. در حالي كه به سختي نفس مي كشيديم، در ديگري را پيدا كرديم. به برادرم گفتم كه نمي توانم نفس بكشم. او با دستش دهانم را گرفت و من را به طرف راه پله كشاند. اگر چند ثانيه ديرتر از آپارتمان خارج مي شديم، حتما خفه مي شدم.»
«سعيد»ادامه مي دهد: «شيشه هاي پاگردهاي راه پله شكسته بود و من و خواهرم با پاهاي برهنه پله هايي كه پر از تكه هاي شيشه بود را پايين رفتيم. بعد از اينكه به فضاي باز رسيديم، با جهنمي از آتش و آهن مواجه شديم. من براي كمك به همسايه هايي كه گرفتار شده بودند دوباره به داخل ساختمان برگشتم. ابتدا يك خانم مسن را بر پشتم گذاشتم و به پايين آوردم. مرتبه دوم يك بچه را نجات دادم. وقتي براي بار سوم به داخل ساختمان رفتم، نفسم را از دست دادم و روي پله ها افتادم. چند دقيقه بعد امدادگران آتش نشاني من را از آنجا بيرون آوردند.»
«محمدرضا» با دوستانش در پاركينگ مقابل بلوك ۵۲ كنار يك ستون ايستاده بودند و صحبت مي كردند. او مي گويد: «ناگهان يكي از دوستانم با دست به سمتي اشاره كرد و به ما گفت كه آنجا را تماشا كنيم. ما يك هواپيماي غول پيكر را ديديم كه از فاصله ۲۰۰ متري به ما نزديك مي شد. فكر كرديم كه خلبان قصد انجام حركات نمايشي را دارد. پس همانجا ايستاديم و تماشا كرديم. هواپيما در حالي كه تكان هاي شديدي داشت خيلي به ما نزديك شد و از كنار ساختمان عبور كرد اما لحظه اي بعد بال آن با كنار ساختمان برخورد كرد، هواپيما ناگهان چرخيد و با سر به ديوار كوبيده شد. ناگهان موجي از آتش و دود به اطراف بلند شد.»
«مسعود»كه همراه محمدرضا شاهد صحنه برخورد هواپيما بوده مي گويد: «من وحشت كردم كه آتش به پمپ بنزين نزديك بلوك سرايت كند. گستردگي دامنه آتش تا حدي بود كه فضاي سبز و درختان اطراف، تا شعاع ۳۰۰ متري سوخته بود. آن لحظه بيشتر از ۲۰ خودرو در پاركينگ پارك بود كه تعدادي از آنها متعلق به يك مؤسسه كرايه اتومبيل بود. مردمي كه در خيابان براي تماشا جمع شده بودند، درهاي مجتمع را شكستند و داخل شدند. تعداد افراد لباس شخصي در حالي كه بيسيم به دست داشتند هر لحظه بيشتر مي شد. امدادگران آتش نشاني و اورژانس تهران به سختي فعاليت مي كردند و مردم و افراد متفرقه مزاحم آنها بودند. من هميشه هنگام تماشاي سريال «هشدار براي كبرا ۱۱» فكر مي كردم كه آن فقط يك فيلم است. اما چيزي كه روز سه شنبه با چشمان خودم ديدم، از تصاوير فيلم ها هم وحشتناك تر بود.»
محمد علوي ۱۲ ساله در گفت وگو با خبرنگار ما گفت: همراه بقيه بچه ها در حال بازي فوتبال در بلوك ۰ ۵ بوديم كه ديديم هواپيما مستقيم به طرف زمين مي آيد.
انگار كاملا عادي درحال فرود بود اما مستقيم به طرف ما مي آمد. بعد از عبور از بالاي سر ما، بال راست آن به ضلع B بلوك ۵۲ برخورد كرد و هواپيما با صداي مهيبي منفجر شد. در اثر اين انفجار ما همه به عقب پرتاب شديم .
يك دختر دانشجو نيز به خبرنگار ما گفت: در حال ورود به شهرك، ناگهان هواپيمايي را ديدم كه به طرف ساختمان مسكوني در شهرك پرواز مي كرد. همان لحظه صداي مهيبي را شنيدم و كل ساختمان قرمز شد.
امير سرتيپ نامي، معاون ستاد مشترك ارتش در مورد اين حادثه گفت: ساعت ۱۳ و ۲۴ دقيقه اين هواپيما از فرودگاه مهرآباد پرواز كردو پس از ۸ دقيقه خلبان اقدام به فرود اضطراري به دليل نقص فني نمود. در پي اين تصميم در ساعت ۱۳ و ۴۰ دقيقه هواپيما در منطقه مسكوني اقدام به فرود كرد كه پس از سقوط آتش گرفت.هنوز علت دقيق وقوع اين حادثه از سوي مسئولان ارتشي اعلام نشده است.ميرعبداللهي مديركل روابط عمومي وزارت كشور نيزگفت: علت اين حادثه تا اين لحظه نقص فني هواپيما اعلام شده اما هنوز بررسي در اين زمينه ادامه دارد.
عمليات امداد و نجات
بنابراين گزارش پس از سقوط هواپيما ماموران ايستگاه ۳۸ آتش نشاني كه خود ناظر سقوط هواپيما بودند بلافاصله در محل حاضر شدند.از اولين لحظات وقوع حادثه سردار طلايي فرمانده نيروي انتظامي تهران بزرگ در محل حاضر شد. به دستور وي سه حلقه امنيتي براي حفاظت از منطقه آسيب ديده تشكيل شد. حلقه اول در مركز شهرك توحيد براي حفظ منطقه حادثه ديده، حلقه دوم در داخل شهرك و حلقه سوم در خارج از شهرك تشكيل شد.همچنين به دستور سردار طلايي كار تخليه ساكنان ۶۰ واحد مسكوني آپارتمان ۱۰ طبقه آغاز شد.
از سوي ديگر هجوم مردم براي كسب اطلاع از محل وقوع حادثه و نيز تلاش امدادگران براي افزايش سرعت انتقال مجروحان سبب شده بود خيابان هاي اطراف محل حادثه در اثر ازدحام جمعيت بسته شود. با حضور به موقع شهردار تهران محمدباقر قاليباف و سردار طلايي در ميان مردم از آنها درخواست كردند تا متفرق شده و اجازه دهند تا نيروهاي امدادي در محل حاضر شدند.
خوشبختانه طبقه چهارم كه مورد اصابت بال هواپيما واقع شده بود خالي از سكنه بوده اما موج انفجار شكستن شيشه ها و ازدحام منجر به مجروح شدن تعداد زيادي از ساكنان شهرك توحيد شده است. موج انفجار منجر به آتش  گرفتن ۱۲ خودرو شد.
به گزارش خبرنگار ما تا ساعت ۵ بعدازظهر ديروز با هماهنگي ميان چند تن از اعضاي گروه هاي امداد و نجات، هلال احمر و نيروي انتظامي آتش در ساختمان كاملا مهار شد و عمليات تخليه لاشه هواپيما آغاز گرديد.اين عمليات با هدايت سردار ذوالقدر معاون امنيتي وزارت كشور انجام شد.
سرعت عمل مسئولان در قطع گاز شهرك توحيد، تخليه گاز لوله ها و نيز قطع آب و برق از عوامل موفقيت سريع عمليات بود.
احمد ضيائيان مديرعامل آتش نشاني تهران به خبرنگار ما گفت: تمامي نيروهاي عملياتي ايستگاه هاي ۳۴ ، ۵ ، ۶۲ ، ۳۵ ، ۳۸ ، ۸ و نيز نردبان هاي ۱۸ ، ۳۶ ، ۲۵ و هلي كوپتر امداد يك و پنج در محل حاضر شدند و توانستند در كمترين زمان ممكن آتش را مهار كنند.دكتر پيروي رئيس اورژانس تهران نيز كه از اولين دقايق حادثه در محل حضور داشت به خبرنگار ما گفت: پايگاه هاي امدادي ،۴۶ ۱۸ ، ۱۵ ، ۳۳ ، ۱۲ ، ۱۹ ، ۴۸ ، ،۱۳ ۳۸ ، ۱۷ ، ۵ ، ،۶ شهر قدس، احمدآباد مستوفي، شهريار، يافت آباد به تدريج در محل حاضر شدند. از اين ميان پايگاه هاي ۱۵ ، ۱۲ ، ۵ و شهر قدس در اولين لحظات پس از وقوع حادثه به امدادرساني پرداختند.
دكتر پيروي   در توضيح حادثه گفت: هواپيما درحال فرود در فضاي سبز شهرك توحيد بود كه بال راست آن به طبقه چهارم ضلع ۵ بلوك ۵۲ برخورد كرد. در اثر اين برخورد هواپيما منفجر شد و آتش و دود آن به داخل ساختمان راه يافت.وي افزود: متاسفانه تمامي مسافران هواپيما جان باخته اند و ما توانستيم مقداري از اجساد را از محل حادثه به پزشكي قانوني انتقال دهيم.
دكتر پيروي درمورد حادثه ديدگان ساكن ساختمان توضيح داد: چون هواپيما خارج از ساختمان منفجر شد خوشبختانه ساكنان ساختمان دچار كمترين تلفات جاني شدند.
آمار كشته شدگان
بنابر آخرين اخبار رسيده تا زمان چاپ اين خبر ۱۱۰ نفر در پي اين سانحه كشته شده اند كه شامل ۹۴ سرنشين هواپيما، و ۱۰ نفر از ساكنان ساختمان كشته و۲۸نفر مجروح شده اند.
اسامي برخي از كشته شدگان به اين شرح است:
تيم پروازي؛
خلبان كاپيتان بابك گوهري، كمك خلبان حسين جعفري
واحد مركزي  خبر
داريوش  شاهيني، محمود ايل  بيگي، محمود توران  پشتي، مجيد عسگري، ابراهيم  بقائي ، سيد يحيي  مهدوي  
كاركنان  گروه  اجتماعي  شبكه  يك  سيماي  جمهوري  اسلامي  ايران 
محمد رضا شادروح ، حميد رضا خيرخواه ، عليزاده، حسن  نجفي، رمامي، تاجيك، سيد هادي  حسيني ،جليل  حيدري  زاده
  روزنامه  كيهان 
كاظم  نژاد 
فارس
صادق نيلي، عليرضا برادران نجار
ايسنا
امان  زاده  ، حسن غريب
روزنامه  همشهري
 كربلائي  احمد 
ايرنا
 مهدي  ميرافضلي، سپهدار ساجدي  
صداي  جمهوري  اسلامي  ايران 
مسعود جان  نثاري، امير صحرائي  
همكاران  مركز مستندسازي  معاونت  سيما
بابك  غياثوند، ميرزائي، فريس  ابادي   عوامل  فني  واحد سيار نصرالله  زاده ، رحيمي، استوار سجاد اسعدي ، غلامرضا بيات 
شبكه  خبر
علي  رضا افشار، حسين  عرب  احمدي ، مهدي  اناري ، حسن  حيدري ، جواد فراهاني، محمد رضا احمدي، حبيب  اسدي ، منصور محمودي ، مهدي  يونسي ، حسين  باباپور، حسين  خسروآبادي ، سپهدار مهاجري  و مكي  آبادي، خداعفو عبدياني، سيد حسن  شيرازي 
كاركنان  رسانه  اي  نيروي  دريايي  ارتش  جمهوري  اسلامي  ايران .
خلبان حاضر به پرواز نبود
چهره ها اشك آلود بود. همگي در شوك حادثه سقوط هواپيماي حامل خبرنگاران و عكاسان و از همه دردناك تر از دست دادن همكار دوست داشتني مان محمد كربلايي احمد بوديم كه ناگهان صداي گريه سه زن در فضا پيچيد.او ناله مي زد و مي گفت: آخر كار خود را كرد.
همسر كربلايي احمد بر سر و صورتش مي كوبيد و گريه مي كرد. همگي اشك مي ريختند. يك بار ديگر حادثه سقوط هواپيما عزيزاني را از ما گرفت.
خانواده مرحوم كربلايي احمد با راهنمايي همكاران به اتاق سردبيري رفتند.
او آخرين فردي بود كه با همسرش صحبت كرده بود. فضا غم آلود و چهره ها در غم از دست دادن عزيزترين، اشك آلود بود.
همسرش اين طور شروع كرد: ساعت ۷ صبح قرار بود پرواز كنند. مثل هميشه آماده از خانه بيرون رفت. ساعت نزديك ۸ بود كه با من تماس گرفت و گفت: پرواز با تأخير انجام مي شود. سپس برايم آرزوي سلامتي كرد. مكالمه را قطع كرد. دلم شور مي زد. ساعت ۹ صبح مجدداً به او تلفن كردم. او گفت: ظاهرا هواپيما نقص فني دارد و پرواز تأخير دارد. ساعت ۱۰ او دوباره تلفن زد. آنها هنوز پرواز نكرده بودند. محمد گفت: ظاهراً نقص فني دارد و خلبان حاضر به پرواز نيست. حالا نمي دانم اصلا پرواز مي كنيم يا نه؟ به او گفتم: فقط مراقب خودت باش!ديگر از او خبري نداشتم تا اين كه از طريق تلويزيون متوجه سقوط هواپيما شدم.
 محمد علي  بخشي، ناوگان  يكم  علي  رضا ارسطوئيان ، ناوبان  دوم  مهدي  صادقي ، ناوگان  دوم  محمدباقر بابارشاني ، مقصودي ، روح  الله  احمد وند، ناو استوار وظيفه  علي  عليزاده ، قمصري ، عليرضا خدادادي، مهناو يكم  حسين  آزموده ، آرمان  نسب ، ستوان  بابايي، صفري، محمديان، صوري، مهدي  ابراهيمي ، حسين  مشكين، ناوسروان  علي  اصغر سليماني ، ستوان  يكم  قاسم  محمدي ، محمد رضا سليماني ، حجت  الاسلام  محدث ، سرتيپ  دوم  عباس  واعظي  رئيس  روابط عمومي  كل  ارتش 
 بنابر گزارش هاي رسيده اجساد ۹۰ تن به بيمارستان شريعت  رضوي  و ۲۰ تن به بيمارستان فياض بخش انتقال داده شده است. آخرين گزارشها از انتقال اجساد جانباختگان حادثه سقوط هواپيماي نظامي حاكيست تا ساعت ۱۹ ، ۷۸ جسد از كشته شدگان حادثه به پزشكي قانوني كهريزك انتقال يافته است.
سازمان پزشكي قانوني كشور اعلام كرد بستگان جانباختگان حادثه مي توانند از صبح امروز با مراجعه به مركز تحقيقات پزشكي قانوني كهريزك واقع در ابتداي كهريزك، از طريق شناسايي اجساد يا نشاني وسايل جانباختگان اقدام به شناسايي آنها كنند.
همچنين اين مركز شماره تماس
۹-۲۵۲۴۸۰۰-۰۲۲۹را جهت  پيگيري  خانواده متوفيان اعلام كرد.
اين در حاليست كه تاكنون هيچ جسدي به دليل شدت سوختگي آنها شناسايي نشده است.
اسامي ۳۱ تن از مجروحان حادثه
همچنين وزير بهداشت دكتر لنكراني نيز در محل حادثه حاضر شد و بر نحوه انتقال مجروحان و نيز شرايط مجروحان باقي مانده نظارت كرد.
اسامي ۳۱ نفر از مجروحان  اين  حادثه  را به  شرح  ذيل  اعلام شد.
مجيد ذوالفقاري ، ۲۳ ساله ، بيمارستان  فياض  بخش 
دو مجهول  الهويه  ۶۵ ساله ، بيمارستان  فياض  بخش 
بابك ... ۱۶ ساله ، بيمارستان  لقمان الدوله 
بتول  ايلانلي  ۳۵ ساله ، بيمارستان  لقمان الدوله
 پوريا اقبالي  بيمارستان  لقمان الدوله
 رحمان  رضايي  ۲۴ ساله ، بيمارستان  فياض  بخش
خيرقدم خليلي ۶۵ساله بيمارستان فياض بخش
ساناز فروزان ۱۶ساله بيمارستان فياض بخش
محمد حسن جوشقاني ۷بيمارستان فياض بخش
محسن اكبري ۲۳ساله بيمارستان فياض بخش
مرضيه جوشقاني بيمارستان فياض بخش
محمد محمودزاده ۲۲ساله بيمارستان فياض بخش
افشين شاه سبند ۲۱ساله بيمارستان فياض بخش
آرش برات زاده بيمارستان فياض بخش
ليلا پورمحمد بيمارستان لقمان الدوله
سعيد پور مبارك بيمارستان لقمان الدوله
محمد رضا جهانديده بيمارستان شريعت رضوي
فاطمه بيات بيمارستان شريعت رضوي
ناصر عبدالله زاده بيمارستان يافت آباد
حسين سلطاني بيمارستان شريعت رضوي
رويا رسولي بيمارستان لقمان الدوله
فاطمه غفاريان بيمارستان شريعت رضوي
مديركل درمان تامين اجتماعي تهران بزرگ نيز اعلام كرد: تاكنون۲۲نفر فوت شده و۱۸نفر مجروح به بيمارستان فياض بخش و۹نفر مجروح به بيمارستان شريعت رضوي تهران منتقل شده اند.
حال  تعدادي  از اين  مجروحان  وخيم  گزارش  شده  است .
عمليات امدادرساني در محل حادثه پايان يافته است و هم اكنون از ميان مصدومان انتقال يافته به بيمارستانهاي تهران ۲۰ تن بستري شده و باقي مصدومان سرپايي درمان شدند .
رؤساي قواي مقننه و قضاييه در پيامهاي جداگانه اي در گذشت جمعي از هموطنان به ويژه خبرنگاران رسانه هاي جمعي را تسليت گفتند.
انجمن صنفي روزنامه نگاران نيز در پيام تسليت خود خواستار تشكيل كميته مستقل رسيدگي به علت اين حادثه با حضور نماينده انجمن شده است.

هواپيماي سي ۱۳۰ ارتش قرار بود ساعت ۷ صبح ديروز پرواز كند، اما اين پرواز با حدود شش ساعت تاخير انجام شد.
محمد كربلايي احمد لحظاتي پيش از اين كه سوار بر كجاوه مرگ شود، در تماسي با تلفن همراه برادرش از وجود نقص فني در هواپيما خبر داد و اعلام كرد خلبان با پرواز هواپيما موافق نيست.
با اين وجود پرواز صورت گرفت و آخرين سفر محمد كربلايي احمد و ساير سرنشينان هواپيماي ارتش را رقم زد. به اين پرسش چه كسي بايد پاسخ گويد كه چرا به هواپيمايي كه نقص فني داشت و نقص آن به طور كامل رفع نشده بود اجازه پرواز داده شد؟

نشست فوق العاده سران كشورهاي اسلامي امروز و فردا در مكه مكرمه برگزار مي شود. برگزاري نشست سران اسلامي به صورت فوق العاده بيانگر شرايط خاص و وجود مسائل و موضوعاتي در جهان اسلام است كه براي تصميم گيري درباره آن حتما بايد سران گردهم جمع شوند تا بلكه بتوانند با عزم سياسي در عالي ترين سطح راه حلي براي اين مسائل و مشكلات پيدا كنند.سازمان كنفرانس اسلامي اكنون با عضويت ۵۷ كشور جهان در قاره هاي مختلف و تحت شمول قرار دادن بيش از يك ميليارد و ۲۰۰ ميليون نفر از رنگ ها و نژادهاي مختلف پس از سازمان ملل متحد بزرگترين تشكل سياسي جهان محسوب مي شود. به رغم اين ظرفيت و توان بالقوه آن طور كه انتظار مي رود اين سازمان در حيات سي و چند ساله در تحقق اهداف خويش موفق نبوده است.اكنون پس از گذشت بيش از ۳۰ سال از زمان تأسيس سازمان كنفرانس اسلامي تحقق موضوعاتي همچون افزايش همبستگي بين كشورهاي اسلامي، اتخاذ تدابير لازم براي حمايت از صلح و امنيت بين المللي مبتني بر عدالت، آزادي اماكن مقدسه در سرزمين هاي اشغالي، پشتيباني از مبارزه تمامي ملل اسلامي در راه حفاظت از كرامت، استقلال و حقوق ملي شان و ايجاد جوي به منظور ارتقاي همكاري و تفاهم ميان كشورهاي اسلامي و ديگر كشورهاي جهان كه در زمان آغاز به كار اين سازمان به عنوان اهداف آن در منشور كنفرانس اسلامي ذكر شده، هنوز هم از مبرم ترين نيازهاي جهان اسلام و مسلمانان به حساب مي آيد. به علاوه در پرتو شرايط جديد جهاني و نگرش هاي استيلا طلبانه غرب نسبت به جهان اسلام و مسلمانان مسائل و چالش هاي سياسي - اقتصادي، فرهنگي و اجتماعي ديگري نيز ايجاد شده كه رويارويي صحيح با آن از اولويت بسيار بالايي برخوردار است.
چرا سازمان كنفرانس اسلامي به عنوان بزرگترين تشكل بين المللي جهان اسلام اكنون كه دوران طفوليت حيات خويش را سپري كرده و پا در عصر بلوغ و ميانسالي نهاده قادر نيست آنطوري كه شايسته و بايسته چنين سازماني است به مصاف مشكلات رفته و راه حل هاي مناسب زمان و مكان براي آنها پيدا كند؟ در بيان علت و بلكه توجيه ناكامي ها و ناكارآمدي هاي دامنگير سازمان كنفرانس اسلامي مي توان به فهرست بلندي از عوامل همچون اختلاف منافع و ديدگاه هاي اعضا، توطئه هاي دشمنان اسلام، روابط غرب با جهان اسلام و... اشاره كرد.
واقعيت امر اين است كه اگرچه سازمان كنفرانس اسلامي از نظر زماني وارد دهه چهارم حيات خود شده است اما از نظر كارآمدي و عملكردي فاصله زيادي به ويژه با شرايط دنياي نوين دارد. وقتي ۳۰ سال قبل سازمان كنفرانس اسلامي اهدافش را در منشور ترسيم مي كرد سيماي جهان با امروز تفاوت بنيادين داشت و شيوه رويارويي با مسائل و معضلات جهان اسلام اقتضائات خاص خود را مي طلبيد. از آن زمان تاكنون جهان به طور عام و جهان اسلام به طور خاص و مناسبات بين المللي و منطقه اي دچار تحول عميق مفهومي و شكلي شده است كه عمل در متن اين شرايط جديد الزامات نوي مي طلبد.
اگر هنوز پس از ۳۰ سال از تأسيس سازمان كنفرانس اسلامي، اماكن مقدسه در سرزمين هاي اشغالي آزاد نشده، آثاري از صلح و امنيت بين المللي مبتني بر عدالت مشاهده نمي شود و تفاهم واقعي بين كشورهاي اسلامي ايجاد نگرديده و در كنار آن اتهامات گوناگوني بي اساس از سوي غرب عليه اسلام و مسلمانان مطرح شده دليلش آن است كه اعضاي سازمان كنفرانس اسلامي براي حل اين مشكلات و معضلات مهم ساده ترين راه يعني برگزاري نشست هاي مختلف و انتشار بيانيه هاي گوناگون با واژه پردازي هاي عالي را انتخاب كرده اند و از انجام اقدامات عملي لازم براي تحقق اين اهداف غفلت نموده اند. تجربه نشان داده كه رفع مشكلات جهان اسلام در شرايط مناسبات جديد بين المللي و در چارچوب نظام مبتني بر قدرت حاكم در جهان تنها از طريق بيان آمال در شكل واژه پردازي هاي زيبا يا ذكر توصيه هاي اخلاقي امكان پذير نيست. حل مشكلات جهان اسلام مشاركت فعالانه همه كشورهاي اسلامي را مي طلبد.
سازمان كنفرانس اسلامي براي تحقق اهداف خويش در شرايط نوين جهاني چه بايد بكند؟ به نظر مي رسد مهم ترين اقدام لازم براي كارآمد ساختن سازمان كنفرانس اسلامي به عنوان بزرگترين سازمان سياسي جهان پس از سازمان ملل، قبل از هر چيز ايجاد تحول عميق در ساختارها و نوع نگرش اين سازمان به مسائل جهاني است. اگرچه در نشست دهم سران سازمان كنفرانس اسلامي در سال ۱۳۸۲ در پوتراجاياي مالزي نشانه هايي از اين تحول خواهي و وزش نسيم اصلاحات در اين سازمان آشكار شد اما تحقق اين خواسته در عرصه عمل نيازمند اصرار بر آن مي باشد. بر اين اساس اكنون از نشست فوق العاده سران اسلامي در مكه انتظار مي رود با واقع بيني و آينده نگري در كنار بحث و بررسي مسائل روزمره دستور كار خود، گامي هم در مسير تحول بنيادين اين سازمان براي رويارويي مؤثر با مسائل كنوني فراروي جهان اسلام بردارند. برگزاري اين نشست در مكه مكرمه به عنوان خاستگاه اسلام، انتظار ايجاد تحول در ساختار، عملكرد و مسئوليت و موقعيت شناسي سازمان كنفرانس اسلامي را بيش از پيش گوشزد مي كند. آيا سران كشورهاي اسلامي به اين امر توجه خواهند كرد؟

* هفته نامه سياسي، اجتماعي و ورزشي «رفاه ملت»با مديريت محسن مهرعليزاده بزودي منتشر مي شود. مهرعليزاده هم اكنون رئيس هيأت امناي گروه سرمايه گذاري شاهد است.
* ژنرالهاي لائيك ارتش تركيه از تشكيل دولت فدرالي در كردستان عراق اظهار نگراني كرده اند. آنها از اردوغان خواسته اند تا نسبت به تشكيل دولت فدرالي در كردستان از خود واكنش نشان داده و تمام تلاش خود را براي جلوگيري از تشكيل اين دولت انجام دهد.
* يك منبع آگاه از انتخاب اعضاي جديد هيأت مديره شركت خودروسازي ايران خودرو خبر داد.وي در اين خصوص گفت: آقايان كاتوزيان (نماينده مجلس)، مفيدي از سازمان گسترش، مددي از سازمان رفاه و تأمين اجتماعي و حيدري فر مديرعامل سابق ايساكو به عنوان اعضاي هيأت مديره ايران خودرو انتخاب شده اند.

تير فرودگاه در قلب شهر

گروه اجتماعي - مينا شهني: به نظر مي رسد همه تلاش ها به پرداخت غرامت محدود شده است.مجروحان را به بيمارستان مي رسانند و پس از چندي غرامت ها پرداخت مي شود. بي چون و چرا. غرامت ها نقدي است.
هر چند پرداخت غرامت به هنگام بروز حادثه تنها كاري است كه از عهده مسئولين بر مي آيد اما تكرار اين پرداخت بي آنكه برنامه اي براي برطرف كردن اصل مشكل داشته باشيم بر عمق زخم  ما مي افزايد.در سانحه قبلي كه براي پرواز هاي ساها رخ داد. بازپرس پرونده اعلام كرد: «۱۱۰ نفر از مسافران به علت اينكه خسارت خود را از هواپيمايي  ساها گرفتند اعلام رضايت كردند.» 
اعلام رضايتي كه عطا الله رودگر از آن سخن مي گويد صرف نظر كردن از شكايت مالي سرنشينان هواپيمايي است كه به علت نقص فني نتوانست به موقع روي باند فرودگاه توقف كند و راهي رودخانه كن شد.
«نقص فني»اين روزها شايع ترين واژه اي است كه به ناوگان هوايي كشور نسبت داده مي شود.
سرنشينان هواپيماي حادثه ديده قبلي ساها كه جان سالم به در برده بودند از «تكان  هاي شديد»ي سخن مي گفتند كه در طول پرواز بارها تكرار شد «تكان شديد» ي كه نشان از نقص فني هواپيما داشت.
اما معمولا «مقصر اصلي مرده است». چرا كه در پروازهايي كه منجر به مرگ تمامي سرنشينان شده است مقصر اصلي ماجرا كسي نيست جز خدمه پروازي.
نقص فني پروازها معمولا ادعايي است كه توسط مسئولين تاييد نمي شود. بازپرس پرونده حادثه هواپيماي ۷۰۷ ساها نيمه مرداد با صراحت اعلام كرد: تيم يازده گانه بررسي سوانح پس از ترجمه جعبه سياه هواپيما، خطاي خدمه پرواز يعني خلبان، كمك خلبان و مهندس پرواز را علت وقوع حادثه اعلام كردند.
نكته جالب توجه درباره هواپيمايي كه ديروز سقوط كرد تاخيري بيش از ۵ ساعت براي انجام پرواز است. تاخيري تا ۵ ساعت مي  تواند ناشي از اشكال مهمي در يكي از مراحل پرواز باشد. اشكال مهمي كه نزديك به ۱۰۰ نفر را روانه ديار باقي كرده است.
«كمبود هواپيما مهم ترين مشكل كنوني خطوط هواپيمايي كشور است. مشكلاتي كه در زمينه تهيه هواپيما و قطعات داريم موجب شده نتوانيم به ميزان نياز موجود، هواپيما تهيه كنيم؛ اين امر مهم ترين عامل موثر در نابساماني پروازهاي شركت هاي هواپيمايي است.»
اين اظهارات رحمتي وزير راه و ترابري است كه وضعيت ناوگان هواپيمايي تحت مديريتش را تشريح مي كند.شايد جالب توجه ترين نكته ،نگهداري اين ناوگان هواپيمايي در قلب شهري شلوغ و پر ازدحام باشد.
برخورد يك هواپيما با ۹۸ سرنشين به يك ساختمان در منطقه اي مسكوني و پرتراكم تلنگر محكمي است براي اينكه به خاطر بسپريم جاي يك فرودگاه در قلب شهرمان نيست. پيش بيني حوادث ناممكن است اما شايد اگر اين حادثه در فرودگاهي بسيار دور از شهر رخ مي داد امكان هدايت و فرود در زمين هاي وسيع اطراف فرودگاه وجود داشت يا حداقل در صورت سقوط خانه هاي مسكوني آسيب نمي ديدند و حجم تلفات انساني دو چندان نمي شد.
فرودگاه جديد «امام خميني ( ره  )»هر چند قابليت پذيرش پروازهاي زيادي را دارد اما همچنان «مهرآباد »در قلب شهر به پذيرايي و بدرقه پروازها مشغول است.
تاريخچه فرودگاه جديد پايتخت به ۳۶ سال قبل برمي گردد. كشمكش هاي سالهاي اخير فرودگاه امام خميني (ره) را به كانون توجه تبديل كرد.
به هر حال پس از كنش ها و واكنش هاي فراوان فرودگاه گشوده شد. اما زخم جدي همچنان سرباز مي كند. هنوز پروازهاي داخلي و بسياري پرواز  هاي خارجي از فرودگاه مهرآباد انجام مي شود. هنوز آسايش مردمي كه حوالي فرودگاه زندگي مي كنند اختلال جدي دارد.آلودگي صوتي ناشي از صداي هواپيماها، آلودگي  هاي زيست محيطي حاصل از سوخت هواپيماها با توجه به فرسوده بودن ناوگان هوايي كشور مهم ترين عوامل براي تهديد زندگي شهروندان تهراني است.
فرودگاه جديد تهران با وجود بازتابهاي بي شمار هنوز نتوانسته زخم اصلي مردم پايتخت را التيام بخشد. هر چند فرودگاه «امام خميني (ره) » هم يك فرودگاه ارتشي نيست تا بتواند پروازهاي ساها را بدرقه كند. تفكيك فرودگاههاي نظامي معمولي ترين اقدامي است كه مي بايست در اين سالها انجام مي شد.
تفكيك فرودگاه، خروج فرودگاه از ميان مناطق شهري و مسكوني گامهاي مهمي است كه براي امنيت شهروندان مي توان برداشت.