سوك رسانه اي ايران
حادثه تلخ سقوط هواپيماي حامل خبرنگاران و عكاسان رسانه ها به بزرگترين سوك رسانه اي كشور تبديل شد. اگرچه شغل خبرنگاري با سختي و مصيبت و رنج پيوند خورده است اما حادثه ديروز كه در آن قريب به دهها نفر از خبرنگاران و عكاسان و تصويربرداران رسانه هاي جمعي ايران جان باختند، مصيبتي فراتر از حد تصور است و تحمل آن براي جامعه رسانه اي كشور بسيار دشوار. عصر روز گذشته در هريك از روزنامه ها و رسانه هاي كشور سوك و شيون براي دوست و همكار از دست رفته اي برپا بود. چشم هاي همكاران مدام با ذكر خاطره اي و يادآوري جمله اي از دوستان از دست رفته اشكبار مي شد و بغض ها در گوشه و كنار تحريريه مي تركيد.
تلخ تر از همه شرايط سقوط هواپيما و اخبار پيرامون آن است. اولا انتقال يكجا و گروهي جمعيتي از خبرنگاران آن هم با هواپيمايي كه بر اثر فرسودگي، عمر آن به سر آمده نكته اي است كه مسئولان ذيربط بايد پاسخگوي آن باشند. به هر حال صدمه وارد آمده به جامعه رسانه اي كشور به سادگي قابل جبران نخواهد بود و يقينا اين ماجرا از ابعاد مختلف از جانب رسانه ها مورد بررسي و پيگيري قرار خواهد گرفت.
نكته دوم اين كه هواپيماي ياد شده به دليل نقص فني مجبور به بازگشت از ميانه راه شده و براساس اخبار اعلام شده براي فرود اضطراري در فرودگاه مهرآباد، ۲ بار تقاضاي فرود كرده كه به خلبان اجازه فرود داده نشده است. مسئولان فرودگاه بايد پاسخگوي اين مسئله باشند كه به چه دلايل قابل قبولي اجازه فرود به هواپيما در حال سقوط نداده اند تا اين كه منجر به سقوط هواپيما در فاصله يك كيلومتري فرودگاه و در منطقه مسكوني شده است. البته اگر مسئولان، خلبان جان باخته در حادثه را به عنوان مقصر معرفي نكنند!
و نكته سوم جا خوش كردن فرودگاه مهرآباد در منطقه مسكوني است كه هر از گاهي مصيبت آن بر سر ساكنان مناطق اطراف فرودگاه آوار مي شود. البته غير از آن هم آلودگي صوتي و گرفتاري ناشي از ترافيك و آمد و شد به فرودگاه آرامش عمومي را سلب كرده است. شهردار تهران ديروز از تصميمات شهرداري تهران و محدوديت هاي اعمال شده از سوي دولت سخن گفته بود و ساعاتي بعد خود وي در اولين لحظات وقوع حادثه سقوط هواپيما در محل حادثه حضور يافت. يقينا يكي از مهم ترين گرفتاري هاي شهري تهران وجود فرودگاه نظامي و مسافري در داخل شهر و در دل مناطق مسكوني است كه دولت همچنان براي رفع اين معضل اقدامي نكرده است. آيا باز هم بايد منتظر فاجعه اي ديگر بود؟
|