جواد جاويد
هفته ها پس از زلزله سنگين پاكستان، خانم دكتر روبينا احمد هنوز نجات يافتگاني را مي يافت كه با استخوان هاي شكسته شده رها شده اند. از آنجا كه اين استخوان ها هفته ها دست نخورده باقي مانده بودند، درست جوش نخورده بودند و دكتر احمد و تيم پزشكي اش براي معالجه اين بيماران بايد دوباره استخوان هاي ناراست را مي شكستند تا از نو و اين بار به درستي آنها را معالجه كنند. اين فرايند نه تنها سانحه ديدگان را متحمل رنج و درد زيادي مي كرد كه كار گروه پزشكي را هم سخت و دو چندان مي كرد. اين پزشك داوطلب در طول اقامتش در بيمارستان مقدس خانواده در راولپندي هر روز بيماران و سانحه ديدگان زلزله را معاينه مي كرد.
او مي گويد: تمام مسكن ها و داروهاي بيهوشي بيمارستان تمام شده بود اما ما خوشبختانه مقدار كمي با خود به آنجا برده بوديم. ما در طول روز فقط مي توانستيم 4 يا 5 عمل جراحي انجام دهيم چون مجبور بوديم پيش از عمل استخوان هايي را كه ناراست جوش خورده بودند بشكنيم و سپس عمل جراحي كنيم. ما همچنين مجروحاني داشتيم كه نياز به عمل داشتند ولي نمي توانستيم از مواد بيهوشي و بي حسي در عمل هاي جراحي آنان استفاده كنيم چون بايد از اين مواد در عمل هاي اساسي استفاده مي كرديم. بودن در آنجا غير قابل تصور بود. عمق فاجعه به قدري زياد بود كه نمي شد آن را تشخيص داد.
نياز به كمك هاي بيشتر
دكتر احمد كه متخصص بيهوشي از بيمارستان فريملي پارك در Surry است، به همراه تيم مستقلي به پاكستان سفر كرده بود. او را در اين سفر چهار پيراپزشك، يك جراح متخصص ارتوپدي و يك پزشك عمومي همراهي مي كردند. آنها در اين سفر يك و نيم تن اقلام مورد نياز پزشكي و مايحتاج اوليه به پاكستان بردند.
اكثر بيمارستان هايي كه اين گروه مدتي را در آنجا گذراندند تقريباً ديگر هيچ چيزي نداشتند و اگر آنها اقلام پزشكي مورد نياز خود را به پاكستان نبرده بودند تقريباً هيچ كاري نمي توانستند در پاكستان انجام دهند. به تازگي ارتش پاكستان از كمك هاي مداوم غرب انتقاد كرده است. با اعلام اين كه ديگر نيازي به اين كمك ها ندارند از تبديل شدن مردم مناطق زلزله زده به افرادي كه كمك گدايي مي كنند ابراز نگراني كرده است.
اين در حالي است كه دكتر احمد شديداً با اين موضع دولت پاكستان مخالفت مي كند و معتقد است حادثه ديدگان هنوز هم به كمك هاي ارسالي نياز فراواني دارند. او در همين راستا قصد دارد دوره دو هفته اي ديگري را در پاكستان براي مداواي مردم بگذراند و اين بار اقلام پزشكي بيشتري به منطقه ببرد. او و همكارانش در حال جمع آوري تجهيزات اوليه پزشكي و غذا براي مردمي هستند كه در مناطق زلزله زده به سر مي برند. او مي گويد با توجه به وضعيت اسفناكي كه شخصاً در پاكستان مشاهده كرده است بايد كمك هاي بسيار بيشتري براي مردم زلزله زده ارسال شود. دكتر احمد و همكارانش اميدوارند بتوانند همچنين نوانخانه اي براي كودكاني كه والدين خود را از دست داده اند احداث كنند. احداث اين نوانخانه يكي از طرح هايي است كه دكتر احمد اعتقاد دارد بايد طي برنامه هاي بلند مدت، دير يا زود به تصويب برسند. او با نگراني در اين مورد مي گويد: بر سر كودكان بسياري كه اعضاي خانواده خود را از دست داده چه خواهد آمد؟ به سر جواناني كه بر اثر مشكلات روحي ناشي از زلزله دچار بيماري هاي رواني شده اند چه خواهد آمد؟ چه بر سر كودكاني كه تنها مانده اند و به هيچ كس تعلق ندارند خواهد آمد؟
نيازها برطرف شده اند. مردم در حال بازگشت به خانه هايشان هستند و بايد احتياجاتشان برطرف شود. احتياجاتي كه نيازهاي ساده زندگي روزمره هستند. آنها در حال حاضر بيشتر به وسائل گرماساز محتاج اند تا در چادرهايشان از سرما يخ نزنند.
مشكلات اداري
دكتر احمد طي اقامت در پاكستان تحت تأثير اقدامات مسئولان محلي قرار گرفت. مسئولاني كه با وجود مشكلات بوروكراسي تمام تلاش خود را براي كمك رساني به مردم مي كردند.
دكتر احمد و تيم او چندين روز كاري را در انتظار آزاد شدن اقلام پزشكي و گرفتن اجازه كار از دست دادند. خود او مي گويد: ما دو روز كاري را از دست داديم. آنها (مسئولان پاكستاني) بسيار كارشكن هستند.
تيم دكتر احمد در حين كار در راولپندي از بيمارستان اصلي مظفرآباد و روستاي چادري شوري كه 200 خانوار در آن ساكن بودند، ديدن كردند. اين خانواده ها از كمترين امكانات ضروري زندگي مثل لباس و وسائل گرم كننده هم محروم بودند. دكتر احمد مي گويد: در آنجا هيچ لباسي براي پوشيدن وجود نداشت و حتي زني كه تازه فارغ شده بود مي بايست پس از عمل سريعاً به خانه بازمي گشت و لباس هاي قبلي و نامناسب خود را مي پوشيد، لباسي كه هر آن احتمال بروز عفونت در آن وجود دارد. او مي افزايد: وضعيت به قدري اسفناك بود كه وقتي يك جعبه لباس و يك چراغ برقي به آنها داديم، همگي از خوشحالي گريه مي كردند.

چاينا ديلي
روزنامه چيني  چاينا ديلي خبر اول خود را به برقراري پرواز مستقيم بين پكن و تايوان اختصاص داده است. اين پرواز در آستانه سال نو تقويم كشاورزي چين براي انتقال تايواني هاي مقيم چين به تايوان برقرار شده است. در حدود 300 هزار تايواني كه اكثراً دانشجو و بازرگان هستند در چين زندگي مي كنند. سال گذشته همچنين پروازهايي بين چين و تايوان برقرار شده بود اما محدوديت هايي براي مسافران وجود داشت.
لاووا دولوكزامبورگ
اين روزنامه بلژيكي افتتاح سالن توريسم وكانز۲۰۰۶ را براي عنوان اصلي صفحه اول خود برگزيده است. بيش از 210 گروه از 26كشور آخرين خدمات و محصولات خود را در اين سالن به نمايش گذاشتند. خبر بعدي به انتخابات رياست جمهوري پرتغال اختصاص دارد. اين روزنامه آنيبال كاواكو سيلوا، نخست وزير سابق اين كشور را با 53درصد آرا بخت اول پيروزي در اين انتخابات مي داند.

كيارش طهماسبي- مونتري در شمال شرقي كشور مكزيك واقع شده است. جمعيت اين شهر 1/1 ميليون نفر است كه با احتساب حومه و نواحي آن (متشكل از مناطق شهرداري هاي سان پدرو گارساگارسيا، سان نيكلاس ويفرس گارسا، ايوداكا، گوادالوپه، اسكوبدو، سانتا كاتارينا، گارسيا وخوارش) به 7/2 ميليون نفر مي رسد. وسعت اين شهر نيز 8/572 كيلومتر مربع است. براساس اين آمار و ارقام، مونتري سومين و پرجمعيت ترين و دومين وسيع ترين شهر مكزيك محسوب مي شود. مونتري پايتخت ايالت نوولئون واقع در شمال شرقي مكزيك است. اين شهر نيز مانند اغلب مراكز تجمع انساني در محل منابع زيست محيطي بنا شده و رودخانه سانتاكاتارينا از ميان آن مي گذرد، اگرچه اين رودخانه در اغلب مواقع سال خشك است، پس از بارندگي هاي شديد پرآب شده و طغيان مي كند. مونتر را با نام شهر كوه ها يا شهر كوهستاني نيز مي شناسند، اين شهر در بخشي از رشته كوه سيراما دره اورينتال (شرقي) كه در امتداد رشته كوه راكي واقع در آمريكاي شمالي- به سمت جنوب كشيده شده، قرار دارد. قله اي از قلل رفيع رشته كوه ياد شده به فرم حرف لاتين ام (M) و به نام رام در جنوب اين شهر واقع شده است. اين قله در منطقه سان پدرو گارساگارسيا واقع شده است. سوم دل توپو ينز آتش فشان خاموشي است كه به همراه كوه كوچك ديگري به نام توپوچيكو در محله سان نيكلاس دلوس گارسا قرار دارد. در غرب شهر نيز قله سرودلاس ميتراس سر به فلك كشده است، اين كوهستان را از آن رو ميترا يا ميتره مي نامند كه نماي آن شباهت بسياري به نيمرخ اسقفي به همين نام دارد. در شرق شهر هم سرو دلاسيا قرار گرفته است. از قله اين كوه مي توان به وضوح كامل خط سير رودخانه سانتاكاتارينا را مشاهده كرد.
اقتصاد، نحوه اداره شهر، امنيت عمومي
مونتري و مناطق تابعه آن به صورت كاملا دموكراتيك اداره مي شوند. در واقع احزاب سياسي در اين ايالت نقش عمده اي در سياستگذاري ها دارند، از ميان احزاب موجود يك حزب براي اداره شهر مونتري به صورت مستقيم از سوي مردم انتخاب مي شود. ريكارده كاناواتي در سال 2005 سمت شهردار شهر را عهده دار بود. ايالت نوولئون كه مونتري پايتخت آن محسوب مي شود نيز از سوي خوسه ناتيويداد گونسالس پاراس- كه به حزب انقلابي (PRI) تعلق دارد- اداره مي شود، دوره تصدي اين فرماندار تا سال 2009 ادامه خواهد يافت. در بخش زيرساخت هاي حمل ونقل نيز شهر از طريق زمين با بزرگراه ها و جاده هاي متعددي نظير جاده ملي (بزرگراه ملي) كه از لاردوتا شهر مكزيك كشيده شده و بزرگراه انيتراوسئانيكا بين اقيانوسي- كه شهر ماتاموروس را به بندر ماساتلان متصل مي كند، با ساير نقاط كشور مرتبط است. بزرگراه هاي ايالتي 40، 50 و 57 نيز با گذر از مونتري نقاط مختلف ايالت نوولئون را به يكديگر متصل مي كنند.