چهارشنبه ۵ بهمن ۱۳۸۴
في جو آ؛ ميوه اي مسافر
000570.jpg
توجه به طبيعت و جلوه هاي آن، امروز يكي از شاخص هاي بارز يك جامعه پيشرو است. روزنامه همشهري نيز طي سال ها فعاليت فرهنگي _ علمي خود به اين جنبه مهم توجه شاياني داشته است. آن چه درپي مي آيد مطلبي است كه براي تحقق اين بخش از اهداف روزنامه و در مسير اطلاع رساني علمي به خوانندگان فراهم شده است.
تنوع خيره كننده طبيعت، انسان را به شناخت هرچه بيشتر جلوه هاي گوناگون آن تشويق و پرسش هاي زيادي را براي او مطرح مي كند. ازجمله اين كه اين مظاهر گوناگون، چگونه به وجود آمده اند، سرآغاز پيدايش آن ها به چه صورت است، چگونه مي توان آن ها را به دست آورد و مورد بهره برداري قرار داد و...
در اين ميان، وجود گياهان متنوع، نه تنها به عنوان يكي از مظاهر زيباي طبيعي، بلكه به عنوان يك موضوع علمي و تحقيقي، شاخه گسترده اي از علم و دانش بشري را به خود اختصاص داده است و اين امر توجه مضاعفي به جلوه ها و جوانب مختلف اين بخش از طبيعت را مي طلبد. به ويژه آن كه امروزه با كاربردهاي فراواني كه انواع مختلف گل و گياه در حوزه هاي پزشكي و دارويي پيدا كرده، نياز به اين كندوكاو هم فزوني گرفته است.
از ميان گياهان نيز ميوه ها جايگاه ويژه اي دارند و در كشور ما با وجود گستردگي جغرافيايي و تنوع زياد اقليمي، انواع مختلفي از آن ها يافت مي شود كه در يك دسته بندي كلي مي توان آن ها را به بومي و غيربومي تقسيم كرد.ميوه «في جوآ» كه در اينجا به شرح آن پرداخته مي شود، بومي ايران نيست، اما در بخش شمالي كشور ما كشت مي شود. في جوآ يكي از ميوه هاي نيمه گرمسيري است كه از طريق جمهوري آذربايجان وارد شمال ايران شده است و قرار بود به علت ارزش غذايي مناسب و برخورداري از انواع ويتامين ها، جايگزين مركبات شود. اين ميوه سبزرنگ كه تقريباً به اندازه كيوي است، مانند كيوي بعد از كندن پوست آن به طور كامل قابل استفاده و خوراكي است. براساس اطلاعات موجود، درختچه في جوآ نخستين بار در ايران در سال ۱۳۵۴ ميوه داد. اين گياه كه در آمريكاي جنوبي به صورت طبيعي مي رويد، در مناطق شمالي ايران از آستارا تا بهشهر از رشد محسوسي برخوردار بوده و از سال ۱۳۵۱ در مناطقي از نوار ساحلي درياي خزر در استان گيلان تا محمودآباد مازندران كشت شده است.
مشكل اصلي اين ميوه كشت و توليد آن است كه به محض رسيدن، مثل توت از درخت مي ريزد. بنابراين بايد فوراً آن را از درخت چيد. ازجمله معايب ديگر اين ميوه آن است كه خاصيت انباركردن ندارد و پيداشدن لكه هايي بر روي اين ميوه ها با گذشت چند روز از برداشت آن موجب مي شود تا به يك ميوه فاقد صرفه اقتصادي تبديل شده و در نتيجه باغداران از كاشت آن استقبال كمتري به عمل آورند.
000561.jpg
درختچه في جوآ در حال  حاضر در بسياري از كشورهاي جهان كاشت مي شود و در استراليا به ميوه سال ۲۰۰۰ شهرت پيدا كرده است. هرچند سرزمين مادري اين گياه، آمريكاي جنوبي است، ولي جمهوري هاي گرجستان و آذربايجان به عنوان دو قطب بزرگ و مهم پرورش في جوآ محسوب مي شوند و در كشورهاي زلاندنو و استراليا به اين ميوه اهميت زيادي داده مي شود.
درختچه في جوآ از سال سوم به بار مي نشيند و در سال نهم پرمحصول مي شود. برداشت ميوه آن نيز از اواخر مهر و اوايل آبان آغاز مي شود.في جوآ سرشار از يد است و علاوه بر اين كه مي توان آن را به صورت تازه مصرف كرد، اين قابليت را نيز دارد كه از آن مربا و كمپوت تهيه كرد.
يكي از ويژگي هاي بسيار خوب اين ميوه، خاصيت دارويي آن است. به گونه اي كه با خوردن هر يكصدگرم في جوآ، ۱۰۰ ميلي گرم يد جذب بدن مي شود. به همين خاطر براي كساني كه كمبود يد دارند، في جوآ ميوه مفيدي است. درعين حال اين ميوه حاوي املاح و ويتامين هاي گوناگوني نظير ويتامين ٍE، قند و مواد مفيد براي ارگانيزم بدن انسان است.
شناسنامه في جوآ
(Feijoa Sellowinan)
اكنون به ويژگي هاي ظاهري و اعضا و اجزاي اين ميوه نظري مي افكنيم تا از اين لحاظ نيز شناختي هرچند كم حاصل شود.
نام متداول: في جوآ، Guavasteen , Pineapple Gauava
گونه هاي مرتبط: در برخي سال هاي اخير Feijoa Sellowiana به Acca Sellowiana تغييرنام داده است. اما بعضي منابع هنوز نام قديمي آن را به كار مي برند.منشأ آن از جنوب برزيل، شمال آرژانتين و غرب پاراگوئه نشأت يافته است.
سازگاري: زمستان هاي سرد و تابستان هاي معتدل را ترجيح مي دهد (۵/۲۶ تا ۵/۳۲ درجه سانتيگراد)، و عموما با مناطقي كه دماي آن ها بالاي ۹- درجه سانتيگراد باقي مي مانند، سازگار است. گل دهي در مناطقي كه دوره سرمايي كمتر از ۵۰ ساعت دارند، ضعيف است. طعم ميوه در نواحي سرد بسيار بهتر از نواحي گرم است.
000564.jpg
ويژگي ها
عادت رشدي: في جوآ يك درختچه هميشه سبز با رشدي آرام است كه مي تواند به ارتفاع و پهناي ۵/۴ متر برسد. پوست درخت، خاكستري كمرنگ و شاخه هاي منشعب در محل گره ها، متورم هستند و در هنگام جواني به صورت رشته هاي مويي سفيد رنگند. علاوه بر ميوه اي كه اين درخت فراهم مي كند، اين درختچه ها درحالتي كه دوتايي مي شوند، شبيه يك باغ زيبا به نظر مي رسند.
وقتي نهال هاي كاشته شده به يكديگر نزديك مي شوند، درختچه ها، پرچين زيبا، يك صفحه يا يك بادشكن مي سازند. علاوه بر اين مي توان به وسيله يك يا چند تنه شاخه هاي في جوآ را به شكل يك درخت درآورد كه بلندي آن به ۶ تا ۵/۷ متر برسد.
سرشاخه ها: برگ هاي هميشه سرسبز، كلفت و چرمي في جوآ متقابل هستند. دمبرگ كوتاه دارند و كلفت و بيضوي هستند. از نظر اندازه دامنه اي از ۵/۲ تا ۶ سانتيمتر عرض و ۵/۲ تا ۱۵ سانتي متر طول دارند. برگ ها در بالاي سرشاخه ها سبز و صاف هستند و در نزديكي سطح زمين نقره اي اند. در هنگام وزش نسيم ملايم نيز به شكل زيبايي براق به نظر مي رسند.
گل ها: گل هاي ۲ تا ۳ سانتيمتري زرق و برق دار دو جنسي، مي توانند انفرادي باشند يا در يك خوشه متولد شوند. پرچم هاي قرمز براق انتهايي با دانه هايي بزرگ از گرده زردرنگ پوشيده شده اند. گل ها دير شكفته مي شوند. از اواخر ارديبهشت تا خرداد هر گل شامل ۴ تا ۶ گلبرگ گوشتي است كه اندكي سفيدرنگ و در قسمت داخلي گلبرگ ها رنگ ارغواني مشاهده مي شود. اين گلبرگ ها شيريني ملايمي دارند، خوراكي هستند و مي توان از آن يك افزودني نيروبخش (رفع كننده خستگي) در سالادهاي بهاره ساخت.
تغذيه پرندگان از گلبرگ ها، باعث گرده افشاني گل ها مي شود. اما زنبورها عمده ترين گرده افشان ها هستند. اغلب گل ها با گرده هاي سازگاري كه ۶۰ تا ۹۰ درصد از مجموعه گل را شامل مي شوند، گرده  افشاني مي كنند. گرده افشاني دستي تأثيري نزديك به صددرصد موفقيت را به همراه دارد. باردهي ضعيف معمولاً نتيجه گرده افشاني ناكافي است.
000567.jpg
ميوه ها:ميوه ها ازنظر اندازه دامنه اي از ۵/۲ تا ۳ سانتي متر طول دارند و شكل آن ها از گرد تا حالتي به شكل گلابي كشيده متغير است. به همراه آن قطعاتي از كاسه گل كه به انتهاي آن چسبيده است مشاهده مي شود. پوست مومي شكل به رنگ سبز _ آبي كدر تا آبي يا سبز خاكستري است. برخي مواقع با يك رنگ قرمز يا نارنجي مايل به قرمز نيز يافت مي شود. بافت پوست از صاف تا زبر و دانه دانه متغير است. ميوه آن حتي قبل از اين كه به طور كامل برسد يك عطر غليظ را متصاعد مي كند.
گوشت مركزي ضخيم، سفيد، دانه دار، آبدار و نيمه شفاف ميوه كه بذرها را دربر مي  گيرد، شيرين يا نيمه ترش است. پيشنهاد مي شود با آناناس و گوآوا و يا آناناس و توت فرنگي و اغلب به همراه مقدار زيادي انگورك يا نعنا تركيب شود، معمولاً ۲۰ تا ۴۰ عدد و گاهي بيشتر، بذرهاي مستطيلي بسيار كوچك وجود دارد كه هنگام خوردن ميوه زبري قابل توجهي احساس مي شود.
منبع:http://www.crfg.org/pubs/ff/feijoa.html
مترجم: زهرا باقر اميري

بازي، زندگي كودك نيست ولي، تمام زندگي كودك بازي است
كودك و بازي
000576.jpg
مهشيد باستاني  پورمقدم
بازي ميل و استعداد فطري كودكان است و با گذشت زمان و افزايش سن شكل مي گيرد. كودكان در بازي بيشتر به خود بازي علاقه مندند و از آن لذت مي برند و احساس خوشبختي مي كنند. شيلر معتقد است انسان هنگامي به راستي انسان است كه به بازي بپردازد و فرانك بازي را راهي مي داند كه كودك آنچه را كسي نمي تواند به او بياموزد، ياد مي گيرد. كودكان در اثناي بازي، كارهايي را انجام مي دهند كه به كسب مهارتها و افزايش سهم آنها منجر مي شود. از آنجا كه كودكان هنگام بازي با كمال آزادي حواس خود را به كار مي برند، نيروي تفكر و ابداع و اختراع خود را در بازي به راحتي پرورش مي دهند و حواس پنجگانه آنها در بازي تربيت مي شود. آنها در حين بازي به راحتي ياد مي گيرند از حواس و توانايي ادراكي خود به بهترين شيوه بهره ببرند و به محدوده هاي حسي خود به سهولت دست مي يابند. كودكان از طريق حواس خود با محيط ارتباط برقرار كرده و به شناسايي بيشتر محيط مي پردازند. بازي در واقع وسيله اي براي آزاد ساختن و تخليه انرژي هاي مازاد و همچنين تمريني براي مهارتهاي تازه شخص است. در بازي، كودكان به تمرين رفتارهاي مطلوب پرداخته و سطح درك و فهم آنها افزايش مي يابد. بازي عضلات كودكان را رشد و پرورش مي دهد و بدن آنها را ورزيده مي كند و انرژي هاي اضافي در بدن كودكان در هنگام بازي مصرف مي شود. بازي نيروهاي ذهني كودكان را براي شناخت و كنترل محيط ياري مي دهد و سبب مي شود كودكان توانايي هايشان را  آزمايش كنند و بتوانند ميان واقعيت و خيال فرق بگذارند. از راه بازي كودكان همكاري، داد و ستد و ورود به اجتماع را ياد مي گيرند و ضمن بازي رنگ، اندازه، تركيب، ارزش و اهميت اشياء را درمي يابند. پيگيري و گردآوري و كنجكاوي و بررسي در بازي، راه توسعه مهارتهاي بعدي را در كودكان آماده مي سازد. آنها از طريق بازي به ارزش هاي وجودي خود پي مي برند و از فشارهاي محيطي رهايي مي يابند. طرح مسئله و حل مشكلات نيز از فوايد بازي به شمار مي رود. كودكان در مسير بازيهاي كودكانه خود حق و باطل، گناه و ثواب، انصاف و ادب و برد و باخت و مقررات را مي آموزند.
بازي، كودكان را براي زندگي دشوار و دشواريهاي زندگي آماده مي كند و در حقيقت محروميت كودكان از بازي محروميت آنان از زندگي است. بازي  هاي كودكان غالباً با شادي همراه است و آنها در طي بازي به فعاليت هاي مفيد برانگيخته مي شوند. بازي همواره براي آنها اميد و انگيزه اي ايجاد مي كند و آنها را تحريك مي كند تا به كشف استعدادهاي ذاتي خود بپردازند. بر اساس اهميت و ضرورت بازي و نقش مهم آن در زندگي كودكان بسياري از مربيان بزرگ تعليم و تربيت توجهات خاصي به مقوله بازي در امر آموزش و پرورش كودكان داشته اند. خانم مونته سوري مربي ايتاليايي تعليم و تربيت معتقد است از طريق بازي مي توان به پرورش شخصيت سالم و خودآموزي (Self-Education) و تقويت اعتماد به نفس (Self-confidence) پرداخت. هم چنين به عقيده او معايب اخلاقي و اجتماعي كودكان در بازي رفع يا كاهش مي يابد و پايه هاي عشق و علاقه به كار و فعاليت اجتماعي در بازي تحكيم مي شود.
وي معتقد است، اطلاعاتي كه كودكان از طريق بازي به دست مي آورند، نه تنها به زندگي حال، بلكه به زندگي آينده آنها ارتباط پيدا مي كند. او بازي را فرايندي جهت آماده سازي كودكان براي آينده مي داند. چگونگي برخورد كودك با بازي، انتخاب بازي و اهميت بازي همگي نشاني است از چگونگي نگرش كودك به محيط خود و راهنمايي براي وابستگي يا ارتباط او با محيط. موارد زير از نكات مهم و برجسته در اكثر بازيهاست:
۱) قواعد واصول و مقررات و آداب و سنن زندگي(محلي، ملي، بين المللي) به تدريج و همگام با رشد ذهني و جسمي كودكان در قالب بازي به آنان آموخته مي شود.
۲)  در حين بازي كودكان فرصت مي يابند به حل مسئله، مقايسه، مشاهده، تجزيه و تحليل، قضاوت و ساير سطوح يادگيري اعم از سطوح دانشي، توانشي، نگرشي و بينشي دست يابند.
۳) بازي ها حواس پنجگانه كودكان (لامسه، بويايي، شنوايي، چشايي و بينايي) را پرورش داده و تقويت مي كند.
بازيها را به  صور مختلفي طبقه بندي كرده  اند: بازيهاي جنگي  (مثل مسابقات، شكار كردن) بازيهاي فكري و جسماني، بازيهاي عاطفي و مهرورزي و احساسي، بازيهاي تقليدي و نمايشي، بازيهاي لفظي و كلامي، دستي و بدني، تخيلي و... بازي به طور كلي فعاليتي است معمولي و همگاني و در تمام جوامع قديم و جديد و در تمام محيط ها اجرا گرديده است. تفاوتهاي بارزي در نوع بازي ها از نظر جغرافيايي، فرهنگي، اجتماعي و تاريخي در ميان جوامع و ملل مختلف به چشم مي خورد. بازي در حقيقت ريشه در فرهنگ و ايدئولوژي هر جامعه دارد و در واقع بازتاب فرهنگ اجتماعي جوامع است. بازي ها در طول زمان روند تغييرات زيادي را طي كرده اند و همواره نيز در حال تغيير و تكاملند. امروزه در بين كودكان خصوصاً كودكان شهري بازيهاي جسمي و دستي نظير چهل توپ، بازي باران، الك دولك، قايم باشك، گرگم به هوا، وسطي، دستش ده، طناب بازي و... جاي خود را به بازي هاي فكري و ذهني و آموزشي داده است. پيشرفت روش هاي زندگي و تغيير مدل و الگوي زندگي سبب شده است تا تغييرات چندي در چگونگي استفاده از وسايل بازي پديد آيد. سال ها پيش روانشناس نابغه سوئيس ژان پياژه ثابت كرد كه كودكان همواره از بازيها و اسباب بازيهايشان الگوهايي براي فهم و درك جهان اطرافشان مي سازند و آنان با انجام بازيهاي دستي و دست ورزي اشيا سعي مي كنند به نحوه كار آنها پي ببرند و درباره زمان، مكان، عدد، عليت، حيات و.... فرضيه مي سازند. در زمان پياژه بيشتر دنياي كودكان مملو از چيزهايي بود كه با راه هايي ساده و بيشتر مكانيكي قابل فهم بودند. كودكان دوچرخه را با پدال ها و چرخ دنده ها و عروسكها و ماشين هاي كوكي را با فنرهاي ساعت مانندش تشخيص مي دادند و كم كم كودكان مي توانستند ابزارهاي الكترونيكي نظير راديوهاي ساده و قطارهاي كوچك را در قالب همان نظام مكانيكي ادراك بگنجانند. در اوايل دهه ۱۹۸۰ نخستين نسل بازي هاي كامپيوتري اين داستان قديمي را تغيير داد. هنگامي كه كودكان شروع به استفاده از كامپيوتر كردند تا از بازيهاي آن سر در بياورند، از خود مي پرسيدند كه آيا اين بازيها خودآگاه عمل مي كنند؟ آيا احساس دارند؟ آيا بلدند چگونه تقلب كنند؟ اشياي قبلي كودكان را به سوي اين احساس كه تفاوت جدي بين دنياي ماشين و دنياي روح و روان وجود دارد سوق مي داد. كودكان كه تا آن زمان با حريف هاي زنده بازي كرده بودند، اكنون واكنش شديدي نسبت به بازيهاي تازه نشان مي دادند. از اوايل دهه ۱۹۸۰ كودكان در برابر دستگاه هايي قرار گرفتند كه حرف مي زدند، تدبير داشتند، بازنده و برنده مي شدند. كودكان بازي هاي رايانه اي را داراي نوعي آگاهي و دانش قلمداد مي كنند و بدين ترتيب چارچوب نظري پياژه را كه بر اساس آن تعريف زندگي بر محور حركت به ميل خود بود، از نو تعريف شده ( با مطالعه كودكان در جهاني از اشياي سنتي- غيررايانه اي- دريافته بود كه كودكان در درجه اول هر شيء متحرك را زنده مي پندارند. سپس اشيايي را كه بدون محرك خارجي، نظير هل دادن يا كشيدن حركت مي كنند زنده مي دانند و به تدريج مفهوم «حيات حركت مي كند» را تعالي مي بخشند). امروز كم كم حركت جاي خود را به فكر و عاطفه و هيجان مي دهد. بازيهاي رايانه اي نسل اول و دوم و... روباتها و جانوران پشمالوي الكترونيكي، اسباب بازيهاي ديجيتالي كودكان را به دوستي يا مبارزه مي طلبند. هنگامي كه كودكان گشت و گذارهاي ماجراجويانه خود را در محيط هاي مجازي رايانه اي يا با وسايل الكترونيكي و... انجام مي دهند از فرط انتخابهايي كه در دسترس دارند، حيرت زده و گيج مي شوند و گاهي قادر نيستند آنچه را كه مي بينند، بلافاصله درك كنند، ضروري است با توجه به اهميت بازي، كودكانمان را در انتخاب بازيهاي مناسب و نحوه استفاده و كاربرد بازيهاي جديد ياري كنيم. استفاده از نرم افزار هاي بازي هاي آموزشي در كنار ساير بازيها به آنها امكان مي دهد علاوه بر سرگرمي با كلمات نيز بازي كنند. در اين نوع نرم افزارها چون كودكان آموزشهاي زنجيره اي را از طريق بازي آغاز مي كنند تجارب تازه اي كسب مي كنند. همچنين در اين بازيها كودكان گام به گام و پله به پله مي آموزند فرصت هاي لازم براي درك و يادگيري را دارند و مي توانند خطاها و اشتباهاتشان را تحليل نمايند. به هر تقدير با توجه به جايگاه بازي در زندگي كودكان در دنياي جديد بايد براي ميزان بازي، زمان بازي، حريفان، كيفيت، هدف و به طور كلي براي بازي كودكانمان برنامه داشته و همواره نقش بازي در رشد و تكامل كودكانمان را به ياد داشته باشيم.

نكته ها
دندان شش سالگي
000573.jpg
دكتر فريال حاجي زاده
اولين دندان آسياي دائمي معمولاً در حدود شش سالگي ظاهر مي شود و به همين مناسبت است كه نام دندان شش سالگي به آن داده شده است. متأسفانه برخلاف دندانهاي شيري كه توجه و مراقبت ويژه والدين را برمي انگيزد، چون رويش اين دندان در انتهاي دهان و پشت آخرين دندان آسياي شيري است، مورد غفلت والدين واقع مي شود و به اين دليل كه طفل به تنهايي توانايي مراقبت بهداشتي صحيح را ندارد، در صورتي كه اقدامات پيشگيري از پوسيدگي به خوبي انجام نشود؛ اين دندانها به راحتي در معرض پوسيدگي قرار خواهند گرفت.
اگر در رديف دندانهاي دائمي از خط وسط دندانها را به ترتيب شمارش كنيم، ششمين دندان در هر طرف، دندان شش سالگي است كه انتهايي ترين دندان دهان از سن ۶ تا ۱۲ سال محسوب مي شود. رويش آن از زمان آشكارشدن در دهان تا زماني كه سطح جونده كاملاً نمايان شود، ۲ تا ۳ ماه وقت لازم دارد. اين رويش در فك پايين زودتر صورت مي گيرد و در دختربچه ها نيز زودتر از پسرها انجام مي گيرد.
مسائل ناشي از رويش دندان
قبل از آن كه دندان رويش يابد، گاهي در زير مخاط تورمي بدون درد ايجاد مي شود كه هماتوم رويشي ناميده مي شود، اگر دندان فك مقابل به اين تورم برخورد و آن  را سوراخ كند، درد به شكل حاد بروز مي كند. رويش زودتر از موعد دندان به علت بيماري هاي غدد داخلي و رويش با تأخير به علت؛ كمبود ويتامينهاي A و D و املاحي مانند كلسيم و فسفر، بيماري هاي ژنتيكي، كم كاري تيروئيد و بيماري هاي مادرزادي قلب مشهود است.
مراقبتهاي پس از رويش
با رويش دندان شش سالگي در دهان كودك، فضاهاي بين دندان هاي آسياي شيري بسته تر مي شود و از اين زمان نياز به استفاده از نخ دندان مشهود است. كودك به تنهايي قادر به استفاده صحيح از نخ دندان نخواهد بود، پس بهتر است والدين اين وظيفه را برعهده گيرند و بر مسواك زدن كودك نيز نظارت كنند. استفاده از دهانشويه؛ در صورتي كه كودك قادر به جلوگيري از بلع آن هنگام چرخاندن در دهان است، توصيه مي شود و بهتر است يك دهانشويه حاوي فلورايد به صورت متناوب مورد استفاده قرار گيرد. دهانشويه به علت سمي بودن در مقادير زياد بايد دور از دسترس كودك قرار گيرد. استفاده موضعي از ژل هاي فلورايد با غلظت بالا، به وسيله دندانپزشك به كاهش پوسيدگي هاي بين اين دندان و دندان آسياي دوم شيري كمك مي كند و پوسيدگي هاي سطح صاف را كاهش مي دهد. مكانيسم كاهش پوسيدگي فلورايد؛ علاوه بر تبديل ميناي سطحي به تركيب فلورايد دار كه در برابر اسيد باكتريها مقاوم تر است، چسبيدن باكتريها به سطح مينا را كاهش مي دهد و چسبندگي مواد قندي به سطح دندان را نيز دشوار مي سازد.
متأسفانه اين دندان پس از رويش شيارهاي بسياري دارد كه تا زماني كه بر اثر سايش صيقلي شوند، مكان مناسبي براي تجمع مواد غذايي و متعاقب آن فعاليت باكتريهاي پوسيدگي زا است. از آنجا كه ميزان مينا در عمق شيارها به كمترين حد مي رسد و مكانيسم اثر فلورايد موضعي تأثير بر ميناي دندان است، فلوريدتراپي موضعي براي پيشگيري از پوسيدگي شكنج ها و شيارهاي دندان شش سالگي كافي نيست و نياز به اقدام مضاعفي وجود دارد.
بهترين راه براي پيشگيري از پوسيدگي شيارها مسدودكردن آنها با رزين است؛ به اين ترتيب كه شيارهاي دندان بدون آن كه پوسيدگي داشته باشند و يا تراشي روي آنها انجام شود، پس از قرار گرفتن در معرض اسيد فسفريك با ماده اي رزيني مسدود مي شوند و سطح پرچين و شكنج دندان تبديل به سطحي صيقلي مي شود كه مقاومت آن در برابر پوسيدگي بيش از ۶۰ درصد افزايش دارد.
با توجه به شيوع مصرف نوشابه هاي اسيدي و كربوهيدراتهاي مضري كه در تنقلاتي چون چيپس و پفك و... وجود دارد كه دندان به وفور در معرض آنها قرار مي گيرد و با توجه به توزيع شير در مدارس با وجود قند زياد موجود در شير، لزوم بالابردن مراقبت هاي بهداشتي در مدارس محسوس است. بهترين روش در مدرسه مي تواند چرخاندن آب در دهان كودك پس از مصرف تنقلات باشد كه اگر به صورت عادت درآيد، نقش مؤثري در بالابردن بهداشت خواهد داشت.

علم
اقتصاد
اجتماعي
انديشه
رسانه
سياست
ورزش
|  اقتصاد  |   اجتماعي  |  انديشه  |  رسانه  |  سياست  |  علم  |  ورزش  |  
|   صفحه اول   |   آرشيو   |   چاپ صفحه   |