قطار فقرا
مسافران قطاري كه تا چند لحظه ديگر حركت خواهد كرد، منتظرند تا سوزنبان در سوت خود بدمد. آنها مي دانند اگر تحت هر شرايطي نتوانند سار اين قطار شوند، چند روز از سفر خود باز خواهند ماند.
سيستم حمل و نقل ريلي در كامبوج هميشه اين تراكم جمعيت را به همراه دارد و تمام مردم مي دانند وقتي كه قرار است با قطار مسافرت كنند، بايد آماده هرگونه آسيبي باشند، از تنگي نفس گرفته تا شكستن دست و پا بر اثر فشار جمعيت. البته اين قطارهاي كامبوجي مزيت هايي هم دارند. آنها هر چند بسيار آهسته و كند و نامنظم حركت مي كنند، اما بسيار ارزان هستند. هزينه سفر با قطار در كامبوج تنها 75 سنت است در حالي كه يك سفر پنج ساعته با اتوبوس، 5/3 دلار براي كامبوجي ها آب مي خورد. همين امر باعث شده است مردم براي مسافرت به قطارها هجوم بياورند و اين هجوم جمعيت حركت قطارها را در چند سال اخير از يك حركت در روز به يك حركت در هفته رسانده است.
در قطار به همراه مسافران همه چيز ديده مي شود. محصولات زراعي، حيوانات خانگي، صنايع دستي و هر چيز ديگري كه مردم با آنها سر و كار دارند. اين قطار واقعاً يك بازار مكاره است. دستفروشان در آن به سختي واگن ها را پشت سر هم جلو عقب مي كنند تا با فروش كالاهايي كه عرضه مي كنند، زندگي خود و خانواده شان را تامين كنند.
سرعت قطارها در كامبوج از 20 مايل در ساعت بيشتر نيست چون اگر اين طور باشد، حتماً از ريل ها خارج خواهند شد. حتي ريل ها آنقدر فرسوده هستند كه دولت نمي تواند از دو لوكوموتيوي كه دولت چين به آنها هديه كرده است استفاده كنند.
مردي با لب هاي دوخته
مردي كه در تصوير مشاهده مي كنيد، آقاي هشام دياني است. او اهل مراكش است و چند ماهي است در بلژيك به سر مي برد تا به او پناهندگي اعطا شود. اما اين چند ماه آنقدر هشام را خسته كرده است كه به همراه تعدادي ديگر از پناهجويان در كليساهاي منطقه گلين در نزديكي شهر بلژيك تحصن كرده اند تا دولت بلژيك به تقاضاي آنها براي دريافت پناهندگي پاسخ مثبت بدهد. اما هشام كه بيشتر از همه ديگر دوستان پناهجويش از سوءرفتار دولت بلژيك با پناهجويان عصباني شده است، لب هاي خود را دوخته است تا اين گونه دست به اعتصاب غذا بزند.
اين پناهجويان كه فعلاً به كليساها پناهنده شده اند، تنها از دولت بلژيك مي خواهند به آنها پناهندگي اعطا كند و به آنها اجازه بدهد به راحتي در بلژيك كار كنند. البته آنها خواستار اصلاح قوانين سخت مهاجرت در بلژيك هم هستند.
اما چه شده است كه به يك باره پناهجويان در بلژيك طغيان كرده اند؟ دليل آن را مي توان در ينگه دنيا پيدا كرد. اين روزها مهاجران در آمريكا هر روز به خيابان ها مي ريزند و از دولت آمريكا مي خواهند حقوق آنها را به رسميت بشناسد. قوانين سختگيرانه دولت تمام مهاجران آمريكا اعم از آسيايي ها، اروپايي ها و اسپانيا يي زبان ها را با هم متحد كرده است. حتي كار به جايي رسيده است كه اسپانيايي زبان ها سرود ملي آمريكا را به زبان خودشان مي خوانند. هشام هم احتمالا اين خبرها را شنيده است كه دهان خود را دوخته.
فروش آخرين پيكاسو
يكي از مشهورترين تابلوهاي پيكاسو به مبلغ 2/95 ميليون دلار به فروش رسيد. اين اثر كه در سال 1941 توسط پابلو پيكاسو به تصوير كشيده شده از جمله زيباترين آثاري است كه از وي به جاي مانده است نام تابلو نيز دورا و گربه است.
البته اثر ديگري از پيكاسو پسري با پيپ- با قيمت بالاتري نسبت به اين اثر به فروش رسيده است. پسري با پيپ با مبلغي معادل 10 ميليون دلار در اختيار خريدار آن قرار گرفته است.
معاون هنري گالري سوشي جايي كه اثر اخير پيكاسو در آن به فروش رسيده مي گويد: از فروش اين تابلو به اين قيمت بسيار متعجب و شگفت زده شده ام.
پابلو پيكاسو نقاش اسپانيايي الاصلي است كه طي دوران حيات خود آثار زيادي را به سبك كوبيسم به تصوير كشيد.
