حيات معنوي هر روزه
گويا بايد باز هم اين گونه شروع كنيم كه آيا نام «اولين آندرهيل» را شنيده ايد يا از او و درباره اش چيزي خوانده ايد؟ آيا بايد از اين همه ناآشنايي با انديشه هاي انديشمندان دلسرد و مأيوس شد يا دست به كار؟ هرچه باشد، اگر تنفسي در آثار دين پژوهانه چند سال گذشته كنيد با نام مصطفي ملكيان آشنا هستيد چه او (با ترجمه ها، ويراستاري ها و راهنمايي هايش) ما را با انديشمنداني آشنا كرده كه پيشتر نمي شناختيم: گابريل مارسل، سيمون وي و اكنون آندرهيل و تامس مرتون (كه بعداً درباره آن خواهيم نوشت!).
كتاب «حيات معنوي: حقايق والاي معنوي براي زندگي هرروزه» اثر آندرهيل، رمان نويس، شاعر و اديب برجسته انگليسي، يكي از كتاب هاي كم حجم و در عين حال، بسيار ارزشمند اين خانم است. مترجم دانشور كتاب نيز در مقدمه اي خواندني نوشته است: «شايد بتوان گفت كه جان كلام نويسنده در اين كتاب سه مطلب است: يكي اين كه حيات معنوي، از لحاظ نظري، لزوماً مقتضي مطالعات و تحقيقات وسيع و عميق در مسايل مابعدالطبيعي و الهياتي نيست؛ دوم اين كه حيات معنوي، از لحاظ عملي، نيز لزوماً محتاج گوشه گيري و عزلت گزيني و كناره گرفتن از صحنه هاي مختلف زندگي اجتماعي نيست، سوم اين كه زندگي آدميان، چه در ساحت فردي و چه در ساحت جمعي، سخت نيازمند معنويت، مجاهدت و مراقبت است.»
آندرهيل نيز در مقدمه كوتاه خود بر كتاب آورده: «هدفم اين بود كه برخي از حقايق والاي معنوي را شكل حادي از آخرت انديشي كه از راه و رسم عادي زندگي به دور و با زندگي متعارف ناسازگار است قلمداد نكنم، بلكه آن را كنه و عمق هر دين حقيقي و بنابراين، داراي ربط و نسبت حياتي با [زندگي] مردان و زنان عادي قلمداد كنم... اين كتاب اكنون به اين اميد منتشر مي شود كه براي خوانندگاني كه دانش اندكي دارند مناسب باشد؛ نه فقط براي كساني كه به ادبيات ديني خو گرفته اند بلكه نيز براي برخي از كساني كه زبان دين بعضاً آنان را گيج و دلزده مي كند.» اين كتاب از يك مقدمه چهار فصل «حيات معنوي چيست؟» ، «حيات معنوي به مثابه ارتباط با خدا» ، «حيات معنوي به مثابه همكاري با خدا» و «چند سؤال و اشكال» تشكيل شده است.
چاپ اول اين كتاب ارزشمند را نشر «شور» در سال ۱۳۸۵ با ترجمه سيمين صالح، ويراستاري مصطفي ملكيان و با تيراژ ۱۰۰۰ نسخه، ۹۵ صفحه و ۱۲۰۰ تومان منتشر كرده است.
صيغه دوم شخص
تا به حال رماني با روايت دوم شخص خوانده ايد! مي پرسيد اين ديگر چه دست پختي است؟ در جواب بايد گفت، در حدود سال ۱۹۵۰ گروهي از نويسندگان فرانسوي با ديدي انتقادي به تأمل در رمان پرداختند و شيوه اي نوين در داستان نويسي پديد آوردند كه به «رمان نو» شهرت يافت. اين گروه كه نمايندگان اصلي اش آلن رب گري يه، ناتالي ساروت، ميشل بوتور و مارگريت دوراس بودند اساس كار خود را بر حذف طرح داستان و شخصيت پردازي قرار دادند. اين نويسندگان مي خواستند به جاي اين كه به واقعيت با نگاه معمول و متداول سنتي بنگرند، آن را از ديدگاه زمان خود ببينند و ترسيم كنند.
ميشل بوتور (۱۹۲۶- م) كه براي نخستين بار كاري از او به فارسي ترجمه مي شود (اگرچه پيشتر در مجموعه آشنايي با نويسندگان قرن بيستم فرانسه اثر لئون اس. روديز، ترجمه رضا رضايي، نشر ماهي، ،۱۳۸۴ درباره او خوانده ايم)، در كتاب «دگرگوني» قصه مردي محصور در كوپه درجه سه قطاري را روايت مي كند كه در طول سفر بيست و دو ساعته خود از پاريس به رم، با خيال پردازي و انديشيدن درباره گذشته، حال و برنامه هاي آينده خود به كند و كاو در وجدان خويش مي پردازد و همين امر به تغيير پنهاني و تدريجي عقيده و احساس او مي انجامد.
لئون دلمون، قهرمان داستان، در واگني كه او را با خود مي برد محصور است و خواننده در انديشه ها و در ضمير او. سراسر كتاب با صيغه دوم شخص نوشته شده و در نتيجه، همذات شدن خواننده با قهرمان كتاب چنان است كه گويي خود او در اين قطار نشسته و همراه با نوسان هاي آن در انديشه هاي خود فرو رفته است: ترديد ميان دو زن، همسر و معشوقه اش، و دو شهر رم و پاريس.
چاپ اول اين رمان را نشر «نيلوفر» در بهار ۱۳۸۵ با ترجمه مهستي بحريني، تيراژ ۲۲۰۰ نسخه، ۳۲۴ صفحه و به قيمت ۳۳۰۰ تومان منتشر كرده است.
نقد سنت هاي روشنفكري
پس از خواندن درباره دين و ادبيات، نوبتي هم كه باشد نوبت سياست است و آن چيزي نيست جز «مباني نقد فكر سياسي» : تازه ترين اثر مرتضي مردي ها كه در يكي دو روز پاياني نمايشگاه نوزدهم عرضه شد. مردي ها معتقد است «يكي از معضلات مهم فكري _ فلسفي قرون اخير اين پرسش بوده است كه از ميان دو عنصر «انديشه» و «واقعيت» كدام يك در سير حركت تاريخ نقش مهم ترين داشته اند. بي ترديد فكر معاصر از چنين دوگانگي حادي مي گريزد و پاسخ را در همكنش پيچيده اي ميان عناصر مذكور مي جويد؛ اما چنين ديدگاهي، در عين درستي، مانع از اين نيست كه نقش يكي از اين عناصر مهم تر تلقي شود. به نظر مي رسد، در روند زندگي انسان ها و در سير حركت تاريخ بشري، كه برآيند پيچيده اي از آن است، واقعيت هاي اجتماعي نقشي مهم تر از سازه هاي ذهني داشته اند. در تعامل ناگزير و نامتناهي ميان اين دو، واقعيت اجتماعي اعم از اقتصاد و سياست، از اصالت بيشتري برخوردار بوده است تا فكر فلسفي. اگر قرار باشد سير جامعه اي تغيير كند، اين بسيار بيشتر وابسته به تحول در بنيادهاي واقعيت است تا بنيادهاي فكر...»
دولت و مباني مصلحت و مفسدت آن، مباني و مسائل ايده و عمل انقلابي، اصلاح اجتماعي و متكاهاي فكري آن، ميهن و ملت و مبادي و منافع اين تعلق، سلطه زور در عرصه جهان و انگيزه نفي آن و راه رد عام گرايي و جهانيت، فصولي است كه در اين كتاب محورهاي اصلي را دارد. در تمامي اين موضوعات آشنا اما، پاي نگاهي آشنايي زدا در ميانه است؛ نه البته از آن نمونه كه در كار فلاسفه مدرن ستيز ديده مي شود، بلكه آشنايي زدايي از همه آنچه غالبا به دست آنان بنا شده است. به همين جهت و به زعم نويسنده جشني از مطالب كتاب ممكن است، لااقل در چارچوب گفتمان مسلط، فرق اجتماع تلقي شود.
باري، لب مباحث و فصول ششگانه كتاب، «دولت» ، «انقلاب» ، «رفرم» ، «بيگانه» ، «وطن» و «جهان» را مي توان چنين دانست: «... بخش هاي مهمي از فلسفه سياسي مدرن، در قالب سنت هاي روشنفكري، برداشت هايي را به عنوان برداشت معيار وضع كرد كه به رغم ظاهر معقول و مسلم و پذيرش گسترده آن در محافل روشنفكري و در ميان عوام، رگه هاي خطا و خسارت خيزي آن قابل مشاهده است...» كتاب حاضر، در وسع خود، سعي در جست وجوي مبادي اين انحراف و نشان دادن زيانهاي آن و شيوه هاي بديل براي احتراز از نتايج آن دارد.
چاپ اول «نقد فكر سياسي» را نشر ني در سال ۱۳۸۵ با تيراژ ۱۶۵۰ نسخه، ۲۱۲ صفحه و به قيمت ۲۲۰۰ تومان منتشر كرده است.