چهارشنبه ۵ مهر ۱۳۸۵
ششمين صعود ايران به مسابقات قهرماني جهان
پر نوسان ترين قهرماني واليبال جوانان آسيا
علي شاكري
عكس ها: مجتبي جانبخش
004635.jpg
004638.jpg
004641.jpg
تهران طي روزهاي 22 تا 30 شهريور ماه ميزبان سيزدهمين دوره مسابقات واليبال جوانان آسيا بود. مسابقاتي كه با جنبه انتخابي گرفتن رقابت هاي جهاني مراكش پاي 16 تيم را به ايران كشاند تا در يكي از پرنوسان ترين دوره هاي اين پيكارها شاهد فراز و فرود مدعيان قهرماني باشيم.
در رقابت هاي فشرده در سه دور، تيم جوانان ايران براي سومين بار از سكوي قهرماني بالا رفت تا ششمين حضور جهاني خود را جشن بگيرد. ژاپن تنها تيم پيروز مقابل ميزبان با پوئن شكني بالاتر از هند، نايب قهرمان شد و دومين سهميه جهاني آسيا را پس از سال ها بدست آورد. مغبون ترين تيم جام سيزدهم هند بود كه درست در ثانيه هاي پاياني همه رشته هايش براي قهرماني و رفتن به مسابقات جهاني مراكش پنبه شد.بدين ترتيب ايران و ژاپن سال 2007 مسافر مراكش شدند و هند و چين تايپه با كسب مقام هاي سوم و چهارم از راهيابي به مهم ترين رخداد جهاني بازماندند.

در يكي از معدود دفعات رقابت هاي مرحله پاياني مسابقات جوانان آسيا به شكل دوره اي و با احتساب نتايج تيم هاي صعود كرده در مرحله دوم به اجرا گذاشته شد. قانوني كه به لطف آن تيم ايران توانست با درخشش عالي در آخرين ميدان خود مقابل هند با يك تير دو نشان بزند. جوانان كشورمان با پيروزي قاطع در بازي پاياني، هم براي بار سوم قهرمان آسيا شدند و هم اين كه توانستند به مسابقات قهرماني جهان صعود كنند. در صورت به اجرا در آمدن قوانين قبلي، تيم ايران پس از شكست مقابل ژاپن راهي بازي رده بندي مي شد. بيشترين ضرر از اين قانون متوجه تيم هند شد كه همانند دو تيم ايران و ژاپن با تحمل يك باخت قهرماني از مشت آن خارج شد.
پاداش تيم هاي برتر دوره پيش
بهترين پاداش براي تيم هاي دوره قبل معافيت آنان از بازي هاي دور مقدماتي بود. اين قانون باعث شد تا چهار تيم كره جنوبي، ايران، قطر و ژاپن (تيم هاي اول تا چهارم) دوره پيش با ارزيابي حريفان آتي خود و رو نشدن دستشان از مرحله يك چهارم نهايي پا به ميدان بگذارند.
حذف كره حادثه بزرگ
در مسابقات دوره سيزدهم كمتر كسي مي توانست پيش بيني كند كه كره  اي ها با پشتوانه شش قهرماني طي 12 دوره از راهيابي به جمع تيم هاي برتر باز بمانند. كره اي ها كه اين بار با كانگ مانسو معروف به تهران آمده بودند در پايان در يكي از دفعات معدود با مقام ششمي راهي سئول شدند. كره جنوبي در دور دوم، هم به هند باخت و هم به ژاپن.
تيم هاي برتر دور مقدماتي
در دور مقدماتي تيم هاي چين تاپيه، استراليا، چين و هند به عنوان سر گروه راه آساني تا رسيدن به تيم هاي برتر دوره پيش پيمودند. با نيامدن دو تيم عراق و عمان اين چهار تيم بدون برخورد با تيم هاي قدرتمند به دور دوم رفتند. نكته جالب آن كه دو تيم چين تايپه و هند از همين جمع همراه با ايران و ژاپن خود را به دور نهايي رساندند. قطر، كره جنوبي و چين هم با نمايشي خوب شايسته حضور در مرحله نهايي بودند كه در فراز و نشيب بازي ها مجبور به رقابت بر سر كسب مقام هاي پنجم تا هشتم شدند.
نگاهي به تيم هاي برتر جام
ايران: اين تيم براي دومين بار بخت خود را براي قهرماني با يك سرمربي خارجي از روسيه مي آزمود. سرگئي گريبوف جانشين ست كوويچ از صربستان شده بود كه در دوره قبل با تيم جوانان ايران در سال 2004 در دوحه قطر نايب قهرمان و در مسابقات جهاني هند 2005 در ويشا كاپت نام پنجم شده بود. تيمي در اختيار اين سرمربي روسي قرار گرفته بود كه با ميانگين قدي ايده آل همه نفراتش از تيم نوجوانان (قهرمان آسيا و تيم پنچم جهان) آمده بودند. تيمي كه به اعتقاد اكثر كارشناسان شرايطي بهتر از تيم هاي قهرمان سال هاي 1998 و 2002 داشت. تيم ايران طي 5 بازي تنها در دو بازي اول و آخر خود برابر چين و هند نمايشي در خور تحسين داشت و در مابين اين بازي ها مقابل سه تيم چين تايپه، قطر و ژاپن به مشكل خورد. تركيب دگرگون شده، به خصوص در بازي با ژاپن و تركيبي متفاوت در دو بازي با قطر و چين تايپه حكايت از عدم شناسايي كادر فني از نفرات اصلي داشت. وگرنه از تيمي كه نزديك به سه سال در كنار هم بوده اند ناهماهنگي در دفاع روي تور و خطاي آرايش در هر بازي بعيد بود، اگرچه اعتقاد داريم كه گريبوف با به كار بستن توصيه هاي دستياران ايراني خود به خصوص عباس برقي و محمدرضا دامغاني مي توانست اين مشكلات را به حداقل برساند. اوج كج سليقگي سرمربي روسي در بازي با ژاپن رويت شد. خروج كامل كاپيتان تيم ايران كه اتفاقاً با وجود دو اشتباه لحظات پاياني ست اول بهترين بازيكن ما بود در طول زمان باقيمانده موجب شد تا تيم ايران در ميان ناباوري مغلوب ژاپن شود. ژاپني ها در سال هاي اخير همواره در دو رده نوجوانان و جوانان سهمي جز شكست نداشتند. تازه بسيار خوش شانس بوديم كه داور دوم بازي با ژاپن، در ست سوم با اشتباه فاحش خود اين اجازه را به تيم ايران داد تا دو ست را از ژاپن بگيرد و از شكست سه بر صفر رهايي يابد. در بازي با قطر هم قطري ها در امتياز برتري 14 بر 12 در ست پنجم با اشتباهات مبتديانه شان بازي را دو دستي تقديم ما داشته بودند. آيا با چنين وضعيتي مي بايست كارنامه قبولي به گريبوف داد؟
تيم ايران با اين اوصاف فقط در بازي پاياني نشانه هاي دير هنگام قهرماني را از خود بروز داد و موفق شد بر سكوي قهرماني بايستد. در تيم ايران تنها سيد محمد موسوي، عبدالرضا عليزاده و صابر نريمان نژاد حضوري هميشگي و ثابت داشتند و مابقي بازيكنان به دور از حاشيه امنيت لازم نوع حضورشان متفاوت بود.
منصور زادون و پوريا فتح اللهي پشت خط زنان تيم محسوب مي شدند كه فتح اللهي در هنگام حضور زادون قدرتي، دريافت كننده مي شد. در جمع سرعتي زنان علي نجفي ليلاب و مصطفي شريفات به تناوب در قطر موسوي قرار مي گرفتند. در نزد بازيكنان قدرتي سيدعلي سجادي، آرش كشاورزي، رحمان داودي و پوريا فتح اللهي، از سجادي و فتح اللهي بيشتر بازي گرفته شد و رحمان داودي هم از بازي سوم به بعد از تعويض هاي تاكتيكي براي سرويس زدن تنها بيرون آمد. در پست پاسور نريمان نژاد عضو اصلي بود و اشكان درخشان هم به هنگام بن بست هاي تاكتيكي براي بيرون رفت از مشكل به ميدان مي آمد.
ژاپن: تاكتيك  پذيرترين تيم بازي ها بود، تيمي كه كار گروهي اش زبانزد خاص و عام بود. ژاپن كمبود قدي خود را با تكنيك بالاي بازيكنانش و استفاده از حربه تو پگيري جبران مي كرد. تنها لغزش شاگردان ساكو ي با تجربه در مقابل تيم بلند قامت هند بود و بهترين پيروزي هاي آنان هم مقابل دو تيم كره جنوبي و ايران شكل گرفت.
بهترين بازيكن ژاپن كاپيتان اين تيم ماتسوزاكي بود كه اوج كار اين بازيكن مقابل تيم ايران بود. به جز ماتسوزاكي بايد از پاسور هشيار اين تيم اوكاموتو ياد كرد. بازي سازي كه با خلاقيت خود بهترين پاس ها را براي اسپكرها مي ساخت. دايي سوكي ياكو و يودايي فوجتيا به همراه يك ليبروي ششدانگ به نام كوشاكاناشي كامل كننده اين جمع سختكوش بودند.
هند: مسن ترين و به عبارتي بلندترين تيم جام سيزدهم به جز يك بازي كه چوب غفلت خود را خورد، تمامي حريفانش را از دم تيغ گذراند. هند فقط در بازي با تيم ايران كم آورد و اسير بازي بي نقص تيم جوانان كشورمان شد كه در قالب تيمي جنگنده به چيزي جز برد و قهرماني نمي انديشيدند. هند در موقعيت نامناسب با ايران برخورد كرد. وگرنه بعيد بود كه اين چنين در گام آخر بشكند و روياي شيرين قهرماني و صعود به مسابقات جهاني را نقش برآب ببيند. سينگ گوريندر بهترين بازيكن هند بود كه در كنار پاراديپ، بالويندر، كمارلاليت، سوب سينگ، گورچاند و مانديپ ستون هاي اصلي اين تيم را تشكيل مي دادند. هند را كمارا همان مربي همراهي مي كرد كه در سال 2002 در فينال جوانان آسيا بازي را به تيم ايران واگذار كرد و تيمش را به نيابت قهرماني رساند. هند طي 8 بازي فقط يك بار باخت و با همين باخت سوم شد.
چين تايپه: تايپه همواره در رده جوانان، رقيب سختي براي مدعيان بود. نوع بازي اين تيم به گونه اي است كه چه حريفان شرقي و چه حريفان غربي در برابر آن دچار مشكل مي شوند. چين تايپه اگرچه با آن روزهاي اوجش فاصله داشت، اما با همين تيم كه به چند بازيكن مثل چون وي اون، تاي چاي جوي، چاينگ تين يو متكي بود توانست خود را به جمع چهار تيم برتر مرحله پايان برساند. شكست دادن چين بزرگ براي اين تيم رنگ و بوي بالاتر از قهرماني داشت.
رده بندي نهايي جام سيزدهم
۱ - ايران 2- ژاپن 3- هند 4- چين تايپه
5 - چين 6- كره جنوبي 7- استراليا 8- قطر 9- پاكستان۱۰ - تايلند۱۱- بحرين 12- اندونزي 13- امارات 14- سري لانكا 15- كويت 16- يمن
رده بندي تيم هاي برتر 13 دوره
۱۹۸۰ كره جنوبي: 1- كره جنوبي 2- ژاپن 3- هند
۱۹۸۴ عربستان: 1- كره جنوبي 2- چين 3- ژاپن
۱۹۸۶ تايلند: 1- كره جنوبي 2- ژاپن 3- چين
۱۹۸۸ اندونزي: 1- ژاپن 2- كره جنوبي 3- چين
۱۹۹۰ تايلند: 1- چين 2- ژاپن 3- كره جنوبي
۱۹۹۲ ايران: 1- كره جنوبي 2- ژاپن 3- چين
۱۹۹۴ قطر: 1- كره جنوبي 2- هند 3- چين
۱۹۹۶ ويتنام: 1- چين 2- چين تايپه 3- ژاپن
۱۹۹۸ ايران: 1- ايران 2- كره جنوبي 3- تايپه
۲۰۰۰ ايران: 1- چين 2- عربستان 3- ايران
۲۰۰۲ ايران: 1- ايران 2- هند 3- چين
۲۰۰۴ قطر: 1- كره جنوبي 2- ايران 3- قطر
۲۰۰۶ ايران: 1- ايران 2- ژاپن 3- هند

شادي ايراني، اشك ژاپني
004632.jpg
در روز پاياني، شادي ايراني توأم با اشك حسرت ژاپني جلوه ديگري به مراسم اختتاميه بخشيده بود. ژاپني ها بدون اطلاع از مقررات جديد فدراسيون جهاني با توجه به هم امتياز شدن با تيم هاي ايران و هند تصور مي كردند كه مي بايست به دليل پيروزي در بازي روبه رو با ايران در سكوي قهرماني مي ايستادند. هنگامي كه اعتراض ژاپني ها از سوي كميته اجرايي مسابقات و نمايندگان AVC (كنفدراسيون آسيا) رد شد آنان با چشماني اشكبار به نيابت قهرماني رضايت دادند.ژاپني ها كه دوباره خيز بلندي در تمامي رده هاي سني براي كسب عنوان قهرماني برداشته اند برخلاف رقابت هاي بزرگسالان سال گذشته در تايلند تيرشان به سنگ خورد. البته از حق نبايد گذشت كه ژاپن با وجود شكست مقابل هند در دور دوم بهترين تيم جام سيزدهم بود.

نگاه
خوش اقبالي
مرد يخي
004629.jpg
قهرماني سوم تيم واليبال جوانان با يك سرمربي خارجي به نام سرگئي گريبوف روسي به دست آمد.مرد يخي كه روحياتش شباهت عجيبي با آب و هواي كشورش داشت. گريبوف بسيار خوش اقبال بود كه با دوره اي شدن بازي هاي مرحله پاياني تيمش در بازي آخر مقابل هند جبران مافات كرد و توانست جام قهرماني را در تهران نگاه دارد. اين مربي روسي تفاوت فاحشي با ست كوويچ همتاي صربش داشت كه در دوره قبل تيم ايران را در بازي هاي دوره دوازدهم در دوحه قطر به مقام نيابت قهرماني رسانده بود.
او با وجود همراهي اين تيم در چندين مرحله از اردوهاي تداركاتي و جام بين المللي شيخ راشد امارات در اتخاذ تاكتيك هاي مناسب مستأصل و درمانده نشان داد. ارنج هاي نامناسب و عدم استفاده درست از ويژگي ها بازيكنان پرمايه در طول بازي ها موجب شد تا تيم ايران فقط در دو بازي ابتدا و انتهاي خود در اندازه هاي واقعي خود ظاهر شود. اشتباهات او در بازي حساس با ژاپن كمر تيم ايران را شكست.
هنگامي كه گريبوف كاپيتان تيم ايران منصور زادون را از ست دوم به بعد نيمكت نشين كرد، ژاپني ها نفسي به آسودگي كشيدند.
پس از آن نيز جابجايي هاي حساب نشده تيم ايران را از تب و تاب پيروزي انداخت تا ژاپن در ميان ناباوري ميزبان تشنه پيروزي را مات كند.
نكته عجيب در عملكرد كادر فني تيم ايران عدم استفاده مؤثر گريبوف از دستياران ايراني خود (عباس برقي و محمدرضا دامغاني) بود.
به خصوص برقي كه بارها با حضور در مسابقات آسيايي و همراهي تيم هاي جوانان ايران تجارب ذيقيمتي داشت. در اين كه سرمربي روسي تا چه اندازه از مشورت ها و توصيه هاي او استفاده كرد بي خبريم و ليكن با حضور برقي به عنوان نفر دوم در روي نيمكت، انتظار از او و تيم ايران بيشتر از آن بود كه به چشم ديديم. واقعيت آن كه قهرماني سوم ايران مطابق انتظارات و توقعاتي كه داشتيم نبود. در دو قهرماني قبلي كه در سال هاي 1998 و 2002 بدست آمد مربيان ايراني كارنامه اي قوي و پربارتر از خود برجا گذاشته بودند.
اگر آن دو تيم قبلي تحت مربيگري مصطفي كارخانه به تك ستاره ها متكي بود، تيم فعلي ايران در جام سيزدهم شاخص هاي بهتري براي كار گروهي داشت. آنچه كه از تيم ايران به جز در بازي با هند نديديم كار تيمي بود. ناهماهنگي مشهود در بسياري از خطوط و خطاي آرايشي در اكثر بازي ها حاكي از آن بود كه اين تيم براي كسب موفقيت مقابل حريفان دل به حوادث بسته است، تا برنامه از پيش تعيين شده براي شكست دادن حريفان آشنا. در حالي كه در دو قهرماني قبلي برنامه داشتن براي پيروزي بر رقبا يكي از فاكتورهاي اصلي بود. به نظر مي رسد با توجه به يك سال زمان تا آغاز چهاردهمين دوره رقابت هاي جهاني مراكش اين تيم بتواند با ارزيابي دقيق در تمامي زمينه ها موقعيتي فراتر از پنج حضور قبلي خود را در مسابقات قهرماني جهان تجربه كند.

ورزش
ادبيات
اقتصاد
اجتماعي
انديشه
سياست
شهرآرا
|  ادبيات  |  اقتصاد  |   اجتماعي  |  انديشه  |  سياست  |  شهرآرا  |  ورزش  |  
|   صفحه اول   |   آرشيو   |   چاپ صفحه   |