اكنون در سواحل ايران به زحمت 20 تن خاويار برداشت مي شود. اين رقم در اوايل دهه 70 حدود 300 تن بوده است. يعني در 15 سال گذشته 94درصد از ظرفيت برداشت خاويار درياي خزر كاسته شده است.
دكتر اصغر عبدلي، پژوهشگر و عضو هيأت علمي پژوهشكده علوم محيطي دانشگاه شهيد بهشتي، هم اكنون به طور فعال مشغول پژوهش در عرصه هاي مختلف اكولوژيك بويژه ماهيان ايران است. اين استاد دانشگاه در گفتگو با همشهري ريشه هاي اين پديده را مورد بررسي قرار داده است كه مي خوانيد:
***
• در بررسي هاي اكولوژيك، پهنه خزر را چگونه تعيين مي كنيد؟
به طور كلي در مسائل مربوط به محيط زيست و حفاظت از آن بايد نگرش سيستمي و اكوسيستمي داشت. براي مثال وقتي صحبت حفاظت از درياي خزر مي شود، منظور درياي خزر همراه با رودخانه هاي حوزه اين دريا، شامل ولگا در شمال و سفيدرود، اترك و ارس در جنوب است. از اين ديدگاه درياي خزر به همراه رودخانه هايي كه درون آن مي ريزند در مجموع يك سيستم به هم پيوسته هستند و با آن كه هر يك اكوسيستم خاص خود را دارند اما ارتباط آنها با يكديگر چنان تنگاتنگ است كه نه تنها بر اكوسيستم هاي يكديگر تأثير عميق مي گذارند، بلكه در كنار يكديگر اكوسيستمي بزرگتر را پديد مي آورند. بنا بر اين وقتي صحبت حفاظت از محيط زيست درياي خزر مي شود، منظور حفاظت از كل حوزه درياي خزر از جمله رودخانه هايي است كه به اين دريا مي ريزند.
• به نظر شما علت كاهش شديد برداشت خاويار در سال هاي اخير مربوط به بي توجهي در حفاظت از كل حوزه درياي خزر بوده است يا خود دريا؟
بي توجهي به كل حوزه. برخي ماهي هاي درياي خزر از جمله ماهيان خاوياري، ماهي سفيد و ماهي آزاد در دسته ماهيان آنادروموس كه گونه اي از آبزيان دوكاشانه اند، قرار دارند. زيستگاه يك جاندار بايد تمامي نيازهاي او در تمام مراحل زندگي، از جمله زادآوري را تأمين كند. با اين تعريف، دريا و رودخانه، هر دو، زيستگاه اين ماهيان هستند بدين معنا كه آنها در دريا زندگي مي كنند اما براي توليدمثل به قسمت هاي بالادست رودخانه ها مهاجرت مي كنند تا در آنجا تخم ريزي و زادوولد كنند. در نتيجه، بقاي ماهيان خاوياري صد در صد به رودخانه ها
وابسته است.
رودهاي ولگا در شمال و سفيدرود، ارس، اترك، تجن، گرگانرود و... در جنوب حوزه درياي خزر محل هاي زادآوري ماهيان خاوياري هستند. چنان كه گفته شد ماهيان خاوياري براي تخم ريزي بايد حتماً به بالادست رودخانه، جايي كه جريان آب تند است، مهاجرت كنند. جريان تند، بستر قلوه سنگي و تا حدي سنگلاخي و دماي كم در اين بخش رودخانه موجب مي شود تا گل و لاي شسته شود و اكسيژن كافي محلول در آب به همراه دماي كم مانع خفه شدن تخم ها گردد. در اين ميان رود ولگا با 3500 كيلومتر طول، مسيري دشوار و پرخطر براي ماهي هاي خاوياري است. در حالي كه رودهاي جنوب درياي خزر كه در خاك ايران قرار دارند طولي به مراتب كمتر دارند، چنان كه سفيد رود با در نظر گرفتن سرچشمه هاي آن، يعني شاهرود و قزل اوزن تنها با 300 كيلومتر، طولاني ترين آنهاست. اين مسافت در سرداب رود و چالوس حتي به كمتر از 80 كيلومتر هم مي رسد. انسان با دخل و تصرف شديد در رودخانه ها مشكلات فراواني براي ماهيان خاوياري بوجود آورده است.
• يعني مهمترين عامل را تخريب زيستگاه مي دانيد؟
فعاليت هاي انساني به دو شكل موجب تهديد بقاي موجودات مي شود. نخست، صيد بي رويه و دوم از بين بردن زيستگاه. در اين ميان تخريب زيستگاه، بويژه در مورد ماهيان خاوياري درياي خزر، نقشي به مراتب مخربتر دارد، خاصه آن كه تخريب در زيستگاه توليدمثلي جاندار صورت گيرد. اگر زيستگاه تغذيه اي مورد تهديد قرار گيرد مي توان از طريق حفاظت جاندار در مكان هايي خاص اميدوار به بقاي نسل آن بود، اما وقتي محل زادآوري موجود از ميان مي رود حتي وجود زيستگاه تغذيه اي با شرايط ايده آل هم نمي تواند بقاي پايدار جاندار را تضمين كند.
• مهمترين فعاليت هاي تخريبي انسان در اين خصوص چيست؟
سدسازي، برداشت بي رويه شن و ماسه از بستر رودخانه ها، آلودگي هاي صنعتي، آلودگي هاي ناشي از سموم دفع آفات كشاورزي و صيد بي رويه.
سدها به دو دسته مخزني و انحرافي تقسيم مي شوند. سدهاي مخزني در بالادست و سدهاي انحرافي در پايين دست رودخانه ساخته مي شوند. سدهاي مخزني، چنان كه از نامشان، پيداست براي ذخيره آب و سدهاي انحرافي براي هدايت آب به زمين هاي كشاورزي ساخته مي شوند. ارتفاع سدهاي انحرافي معمولاً در حدود 8 تا 10 متر است اما همين ارتفاع كافي است تا هيچ ماهي شانس عبور از آن ها را نداشته باشد. براي حل اين مشكل، پلكان هاي ماهي رو با شيب بسيار ملايم در اين سدها تعبيه كردند كه درست مثل يك نردبان كمك مي كند تا ماهي ها از اين مانع عبور كنند. عرض پلكان ماهي رو 1 تا 5/1 متر است. دريچه اي 50 سانتي متري پلكان ها را به هم متصل مي كند. ماهي در فواصل پله ها استراحت مي كند و از طريق اين دريچه ها به پله هاي بعدي مي رود تا از سد عبور كند. هنوز در كشور ما تحقيقي در باره ميزان كارايي اين پلكان ها صورت نگرفته است، اما تحقيقات انجام شده در كشورهايي نظير فرانسه، نروژ، لهستان و... نشان داده است كه تنها 10 تا 15 درصد ماهي ها توان بالا رفتن از اين پلكان ها را دارند. از اين گذشته، در ارديبهشت و خرداد كه فصل زادآوري ماهيان خاوياري است، به سبب هدايت بي رويه آب سد به زمين هاي كشاورزي اصولاً اين پلكان ها خالي از آب است. از سوي ديگر، سازه هاي پلكاني ياد شده دقيقاً از كشورهاي اروپايي الگوبرداري و ساخته شده است، در حالي كه ماهيان خزر شرايط متفاوتي با انواع اروپايي خود دارند و همين امر موجب كاهش كارايي اين سازه ها براي ماهيان خزر مي شود.
• برداشت شن و ماسه چگونه بر سر راه مهاجرت ماهيان خاوياري به بالادست رودخانه ها اختلال ايجاد مي كند؟
برداشت شن و ماسه موجب سست شدن و نشست بستر رودخانه، مي شود. بدين ترتيب اختلاف سطح در بستر بوجود مي آيد كه مانعي غيرقابل عبور براي ماهي به حساب مي آيد. به علاوه، اين كار موجب گل آلود شدن شديد آب رودخانه مي شود كه خود مانعي ديگر در راه مهاجرت ماهيان به حساب مي آيد. از سوي ديگر استخراج بي رويه شن و ماسه، باعث مي شود بسياري از موجودات همچون حشرات آبزي، سخت پوستان، نرم تنان و... كه غذاي ماهي ها و بچه ماهي هاست از ميان بروند.
• به اين ترتيب گذر ماهي ها از اين همه مانع تقريباً محال است.
متأسفانه همين طور است. براي نمونه اگر مسير مهاجرت ماهيان را در رودخانه تجن دنبال كنيد به خوبي مي توانيد ابعاد فاجعه را درك كنيد. برداشت شن و ماسة بستر رودخانه تجن آبشاري بوجود آورده كه مدام در حال حركت به عقب است. براي جلوگيري از پسروي آن سدي بتني ساخته اند و مجبور به احداث يك پلكان ماهي رو بر روي اين سد
شده اند.
كمي جلوتر در محل تقاطع رودخانه با جاده، پلي ساخته شده كه در حدود 5/1 تا 2 متر اختلاف ارتفاع در سطح آب پديد آورده است. اگر بر فرض محال ماهي از همه اين موانع عبور كند در ادامه راه تا بالادست رودخانه با سد مخزني مواجه مي شود. با اين شرايط مي توان تصور كرد كه حتي 1 درصد هم امكان رسيدن ماهي ها به بالادست رودخانه وجود ندارد.اين وضعيت بر 90درصد رودخانه هاي منطقه حاكم است. روند تخريبي يادشده همچنان ادامه دارد، در حالي كه 15 سال پيش خبري از اين همه سد و فعاليت هاي مخرب ديگر نبود. طبيعي است كه ميزان برداشت خاويار از ساليانه 300 تن در اوايل دهه هفتاد به كمتر از 20 تن در سال 85 برسد.
زماني درآمد ارزي ايران از فروش خاويار در رتبه دوم و پس از درآمدهاي نفتي بود. پرسش اينجاست كه اصولاً، گذشته از مباحث اكولوژيك و زيست محيطي كه خود مسئله اي حياتي است، براساس كدام منطق اقتصادي شاليكاري را گسترش مي دهيم تا مجبور شويم براي تأمين آب فراوان شالي ها اين همه سد بزنيم. جالب اين جاست كه براي توسعه كشاورزي محصول برنج را انتخاب كرده ايم. آيا نمي توانستيم به جاي كشت برنج محصولاتي همچون گندم يا مركبات كه به مراتب كمتر از شاليزار نياز به آب دارند، بكاريم.
اين كاري است كه با جنگل هايمان هم كرده ايم. درختان جنگل را به بهاي از ميان بردن جنگل هاي هيركاني كه تنها جنگل هاي بازمانده از دوران سوم زمين شناسي هستند مي بريم تا چوبشان را بفروشيم و خود را با ده ها مشكل از جمله فرسايش شديد خاك، رسوبگذاري بيش از حد در بستر رودخانه ها و تالابها، انهدام تنوع زيستي و ذخاير ژنتيك گياهي و جانوري و... روبرو سازيم.
• به نظر مي رسد نبود نگرش نظام مند در ميان نهادها و دستگاه هاي مختلف دولتي و بخشي نگري سبب بروز اين همه مشكل شده است. به نظر شما نقش سازمان حفاظت از محيط زيست در اين ميان چيست؟
هر پروژه اي پيش از آن كه اجرا شود حتماً بايد مورد ارزيابي زيست محيطي قرار گيرد. متأسفانه دستگاه هاي دولتي و متوليان اجراي اين پروژه ها بدون توجه به اثرات زيست محيطي فعاليت هاي خود اقدام به دخل و تصرف در طبيعت كرده اند و نتيجه، وضع آشفته كنوني است. براي مثال وزارت نيرو و سازمان حفاظت محيط زيست مدتها بر سر احداث پلكان هاي ماهي رو در سدهاي انحرافي اختلاف داشتند. خوشبختانه وزارت نيرو براي جذب وام بانك جهاني ناچار بود تأييديه سازمان حفاظت محيط زيست را بگيرد و به اين ترتيب ناچار به احداث اين پلكان هاي ماهي رو شد. سازمان حفاظت از محيط زيست هميشه اين قدر خوش شانس نيست. چنان كه مي بينيد، وزارت معادن، وزارت نيرو، وزارت كشاورزي و... هركدام در پي اهداف خود هستند و معمولاً سازمان حفاظت محيط زيست در مصاف با دستگاه هاي دولتي ناچار به عقب نشيني است. اين در حالي است كه كشورهاي غربي در بسياري موارد از كرده خود در گذشته پشيمان هستند و دريافته اند نمي شود با طبيعت هرطوركه دوست دارند برخورد كنند. ما معتقديم كه بايد از طبيعت بهره برداري نمود اما بهره برداري متناسب با ظرفيت محيط. به عنوان مثال در ايران 5 رودخانه حفاظت شده وجود دارد كه از اين ميان، 3 رودخانه سردابرود، چالوس و هراز در اين منطقه قرار دارند اما متاسفانه هيچ تفاوتي ميان مديريت اين رودخانه ها با ساير رودخانه هاي اين منطقه وجود ندارد.
• آيا نمي توان با پرورش مصنوعي ماهيان خاوياري، وضعيت را تغيير داد؟
تلاش هايي در اين زمينه انجام شده است اما تاكنون نتايج دلگرم كننده اي نداشته است. موفق ترين تجربه در اين خصوص مربوط به ماهي خاوياري قره برون است. در مجموع از تمامي انواع ماهيان خاوياري حدود 20 ميليون بچه ماهي توليد كرده اند. اين در حالي است كه در حالت طبيعي هر ماهي خاوياري حدود 350 هزار تخمك رها مي كند. از سوي ديگر به سبب رعايت نكردن حقابه رودخانه هايِ محل زادآوري ماهيان خاوياري، در فصل بهار جريان آب اين رودخانه ها تقريباً قطع مي شود و آب دريا به داخل آن نفوذ مي كند. شوري آب باعث مي شود تا بچه ماهي هايي كه دست كم چند ماه زمان نياز دارند تا خود را با شرايط آب دريا تطبيق دهند، از ميان بروند. از يك سو، انسان با دخالت در فرايند تكثير ماهي باعث از ميان رفتن تنوع ژنتيكي آنها مي شود. در نتيجه ماهي هاي توليد شده در برابر بيماري هاي مختلف آسيب پذير هستند. از سوي ديگر، سن بلوغ ماهيان خاوياري زياد است و از 7 سال در كوچكترين نوع تا 14 سال در فيل ماهي كه بزرگترين نوع ماهي خاوياري است، متغير است. تنها، تعداد قابل توجهي از اين بچه ماهي هاي پرورشي در همان وهله اول از ميان مي روند و تعداد ديگري نيز در مراحل بعدي طعمه ساير شكارچيان طبيعي مي شوند. به اين ترتيب شانس بقاي بچه ماهي ها بسيار كم است و تقريباً از 1000 بچه ماهي يكي به سن بلوغ و صيداقتصادي مي رسد.
• پيشنهاد شما براي خروج از اين بحران چيست؟
اگرچه كارهاي تحقيقاتي خاصي در اين زمينه انجام نشده است و ابعاد تخريب بسيار گسترده است اما هنوز هم مي توان چند رودخانه را به عنوان پايلوت انتخاب كرد و با حفاظت ازاين رودخانه ها و از ميان برداشتن موانع در مسير اين رودخانه ها، محيط مناسبي براي زادآوري ماهيان بوجود آورد. چه بسا اگر همين 3رودخانه حفاظت شده سردابرود، چالوس و هراز را واقعاً حفاظت مي كرديم و با احداث سد، برداشت شن و ماسه و آبزي پروري خارج از حد تحمل اين رودخانه ها، آنها را اين چنين براي ماهيان ناامن نمي كرديم، اكنون محلي مناسب براي تكثير طبيعي ماهيان ارزشمند خاوياري دراختيار داشتيم.

هر پروژه اي پيش از آن كه اجرا شود حتماً بايد مورد ارزيابي زيست محيطي قرار گيرد. متأسفانه دستگاه هاي دولتي و متوليان اجراي اين پروژه ها بدون توجه به اثرات زيست محيطي فعاليت هاي خود اقدام به دخل و تصرف در طبيعت كرده اند و نتيجه، وضع آشفته كنوني است.
چه بسا اگر تنها 3 رودخانه حفاظت شده سردابرود، چالوس و هراز را واقعاً حفاظت مي كرديم اكنون محلي مناسب براي تكثير طبيعي ماهيان ارزشمند خاوياري دراختيار داشتيم.

گروه شهري قديمي ترين محله اصفهان از سوي سازمان نوسازي و بهسازي و شهرداري اصفهان مرمت و احيا مي شود.
حسن صادق پور ، مهندس ناظر منطقه دردشت و كارشناس سازمان نوسازي و بهسازي شهرداري اصفهان دراين باره به ميراث خبر گفت: محله دردشت قديمي ترين محله اصفهان است كه هنوز هم آثار تاريخي از جمله دوره سلجوقي را در خود نگاه داشته، اما قدمت سكونت در آن به دوره هخامنشي و زماني كه يهوديان پس از فتح بابل توسط كوروش كبير به اين منطقه و جويباره آورده شدند، مي رسد. اين محله به همراه دروازه نو از جمله طرح هاي احياء و مرمت سازمان نوسازي و بهسازي شهرداري اصفهان است كه كار اجرايي آن آغاز شده است.
حمام، كاروانسرا، بازار و برخي گذرهاي دردشت از جمله آثار مهم در اين منطقه از اصفهان است. همچنين محله دروازه نو كه در امتداد اين محله ساخته شده  نيز از محله هاي مهم دردشت محسوب مي شود.
هم اكنون بازار و كاروانسراي دردشت به همراه حمام اين منطقه توسط سازمان نوسازي و بهسازي شهرداري اصفهان مرمت مي شود.
صادق پور در اين باره گفت: تمامي طرح هاي مرمتي با نظارت عالي ميراث فرهنگي و گردشگري تهيه شده است و هنگام اجرا نيز اين سازمان نظارت عالي دارد. اما از جمله مشكلات مهمي كه هنگام مرمت و احياء يك گذر يا اثر تاريخي با آن مواجهيم، بحث جذب بودجه است.
به گفته وي در اين ميان سرعت جذب بودجه در شهرداري با سرعت كار مرمت يك اثر تاريخي برابر نيست و به همين دليل گاهي برخي بودجه ها به علت پايين بودن سرعت اجرايي از دست مي رود كه بايد ميان اين دو توازن برقرار شود.
مهندس ناظر منطقه دردشت و كارشناس سازمان نوسازي و بهسازي شهرداري اصفهان تاكيد مي كند كه تمامي عمليات مرمتي انجام شده از جمله كار اجرايي روي بناها، محله هاي تاريخي و گود برداري با نظارت سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري استان و بخش پژوهشكده باستان شناسي انجام مي شود.
صادق پور همچنين در مورد عملكرد سازمان نوسازي و بهسازي شهرداري اصفهان به ميراث خبر گفت: طرح ها و نقشه هاي تهيه شده بر اساس اسناد تاريخي است و مادامي كه اين سنديت براي ما به اثبات نرسد كار را شروع نمي كنيم. هدف از احياء محله دردشت زنده كردن شكل تاريخي آن است كه عموما به دوره صفوي و سلجوقي باز مي گردد.
اصفهان مهمترين شهر تاريخي ايران است كه بيشترين حجم تراكم آثار تاريخي و باستاني را دارد.
اين شهر تاريخي داراي محله هاي مختلفي است كه هركدام به نحوي بازگو كننده تاريخ اين شهر است.
شهر اصفهان بيشترين بافت تاريخي كشور را به خود اختصاص داده است كه در چندين محله از جمله جلفا، دردشت، دروازه نو، عليقلي  آقا، جويباره و بسياري ديگر واقع شده است.

گروه شهري به منظور بررسي معضلات زيست محيطي طرح آزاد راه تهران- شمال، كارشناسان ذيربط در نيمه اول آذرماه از محل اين طرح بازديد مي كنند.
دكتر حسن اصيليان با بيان اين مطلب به ايرنا، از جلسه اي مشترك در محل دادستاني كل كشور با حضور نمايندگان سازمان حفاظت محيط زيست، وزارت جهاد كشاورزي، وزارت راه و ترابري و مجري طرح خبر داد و اظهار داشت: براي بررسي تمام جوانب زيست محيطي تصميمات لازم اتخاذ شده است. وي ادامه داد: در صورت رعايت نشدن ضوابط و اصول زيست محيطي در احداث آزاد راه تهران - شمال، مدعي العموم با متخلفان وفق مقررات برخورد قانوني خواهد كرد.
به گفته اصيليان، اين نخستين بازديد رسمي سازمان حفاظت محيط زيست از احداث آزاد راه تهران - شمال است و در صورت رعايت نشدن اصول زيست محيطي از روند احداث آن جلوگيري خواهد شد.

گروه شهري - مطالعه ورود پسابهاي شهري 330 كانال كه به خزر راه دارند، نشان مي دهد 305 كانال، پسابهاي صنعتي به خزر وارد مي كنند و 31 منبع آلوده كننده ديگر هم مؤسسات و شركت هاي فعال در دريا هستند كه بر اثر فعاليت شان تركيبات زيان آوري به درياي خزر سرازير مي شود.
وزارت محيط زيست و منابع طبيعي جمهوري آذربايجان با اعلام اين خبر به ايسنا گفت: نبود شبكه فاضلاب و دستگاه هاي تصفيه در پلاژها و مناطق تفريحي ساحلي در درياي خزر از يك سو و همچنين سرازير شدن مواد شيميايي توسط كارخانه ها از سوي ديگر، محيط زيست در اين مناطق را به شدت تهديد كرده و موجب آلودگي آب دريا و تبديل صدها هكتار منطقه ساحلي به باتلاق شده است.

آرش نورآقايي - ايرانيان براي اينكه بسترشان نرم باشد، قاليچه زير بستر خود مي گسترانند . اين جمله را مورخ يوناني، گزنوفون در كتاب خود موسوم به سيرت كورش آورده است.
در ميان اكتشافاتي كه مربوط به فرش مي شود، يك نمونه استثنايي وجود دارد كه به صورت معجزه آسايي در سال 1949 ميلادي توسط پروفسور رودنكو در لابه لاي يخ هاي دره پازيريك، واقع در كوهستان آلتاي سيبري، از يك گور سيكامي، كشف شد. اين قالي به قالي پازيريك معروف است. صاحب نظران باتوجه به نقش هاي روي اين قالي كه شبيه نقوش اصيل هخامنشي است آن را ايراني مي دانند و معتقدند كه قالي مزبور از دست بافته هاي اقوام ايراني است. شيوه پيشرفته اي كه در بافت اين قالي به كار گرفته شده، بيانگر دوره اي طولاني از تجربه و تكامل در امر قاليبافي در سرزمين ايران است. اكثر كارشناسان بر اين اعتقادند كه قالي پازيريك دستاورد حداقل هزار سال تجربه و سابقه قاليبافي است. براساس اين نظريه سابقه و قدمت اين هنر در ايران حداقل به سه هزار و پانصد سال مي رسد. از طرفي در تمام دنيا، در ميان طرح هاي مختلف فرش، طرح هاي ايراني جايي كاملا مشخص و برجسته اي دارند. تقليد از طرح هاي ايراني توسط اكثر كشورهاي صادركننده فرش نظير هند، پاكستان، چين، مصر، روماني، آلباني و غيره گواه زيبايي و مورد پسند بودن طرح هاي ايران در سطح جهان است. به عبارتي قسمت عمده فرش هاي عرضه شده در بازارهاي جهاني فرش دستباف داراي طرح و نقشه ايراني است. جالب است بدانيم كه كارشناسان فرش، طرح هاي موجود در ايران را تا دو هزار نوع تخمين مي زنند، اگر از فرش افسانه اي بهارستان كه در دوره ساسانيان در كاخ بيستون وجود داشت بگذريم مي توانيم از قالي هاي معروف به قالي چلسي و قالي اردبيل كه امروز در موزه ويكتوريا و آلبرت لندن نگهداري مي شوند، قالي شكارگاه كه در موزه هنر و صنعت وين اتريش چشم  نواز بيندگان است و قالي تاجگذاري دانماركي كه در قصر سلطنتي كپهناگ به خوبي از آن حفاظت مي شود - هيچ كس در دنيا حق ندارد پايش را روي آن بگذارد مگر پادشاه دانمارك و آن هم در زمان تاجگذاري- نام ببريم كه از جمله فرش هاي نفيس ايراني هستند و هيچ قيمتي را بر آنها نمي توان گذاشت.

گروه شهري - فرصت هاي استثنايي در رونق دادن به گردشگري پيش مي آيد اما آن قدر مديريت گردشگري براي رشد و استفاده از اين فرصت ها بهانه گيري كرده و موانع را بزرگ نمايي مي كند كه عملاً هيچ كاري براي صنعت گردشگري صورت نمي گيرد.
دكتر احمد روستا، استاد دانشگاه و عضو هيات علمي دانشگاه شهيد بهشتي با بيان اين مطلب به خبرگزاري ميراث فرهنگي گفت: متأسفانه مديريت گردشگري كشور به نوعي با مشكل مواجه است.
وي با بيان اينكه شرط موفقيت در بخش گردشگري به سه عامل نظام مندي، قانونمندي و توانمندي بازمي گردد، اظهار داشت: رقباي خارجي ما بسيار حرفه اي هستند، اما متوليان جهانگردي ما چقدر تاكنون حرفه اي بوده اند.
استاد دانشگاه شهيد بهشتي و رئيس شركت بازاريابي راستابين ، گردشگري را يك سيستم و نظام باز اجتماعي متشكل از دولت، بخش خصوصي، راه و ترابري، هتل ها، سازمان ميراث فرهنگي، اقامتگاه ها و همه كساني كه به نحوي دست اندركار آن هستند دانست و گفت: بازاريابي در جايي وجود دارد كه چهار عامل نياز، نيازمند، عوامل رفع نياز و داد و ستد در كنار هم وجود داشته باشد و گردشگري تمامي اين عوامل را در بردارد.
وي با بيان اينكه هيچ گردشگري فقط به خاطر يك عامل به جايي سفر نمي كند، تأكيد كرد: بايد نيازهاي آشكار و پنهان، فرعي و ... آنها مورد توجه قرار گيرد.
دكتر روستا با اشاره به اينكه گردشگري يك نياز براي تمامي جوامع و مردم است، تصريح كرد: با توجه به نظام ارزشي و امكانات موجود بايد اين نكته را در نظر داشت كه چه گروهي از گردشگران گروه هدف هستند.
استاد دانشگاه شهيد بهشتي گفت: گردشگري يك زندگي موقت، متمايز و خاطره انگيز است، در صورتي كه متأسفانه وقتي سخن از بازاريابي مي شود، بلافاصله مكان هاي تاريخي و فرهنگي مورد توجه قرار مي گيرد، اما نكته اصلي اين است كه قسمت اعظم چيزهايي كه جاذبه و خاطره مي شود مربوط به رفتارهاي مناسب، درستكاري، ايجاد فضاي امن و قابل اعتماد است.
وي با اشاره به مشكلات گردشگري كشور گفت: مشكل ما اين است كه فكر مي كنيم چون خودمان را مي شناسيم، ديگران نيز ما را مي شناسند و اين مهم موانع بسياري را در سر راه رونق گردشگري ايران قرار داده است.
دكتر روستا خاطر نشان كرد: دنيا امروز در امر بازاريابي به نكات ساده بيشتر توجه مي كند، در حالي كه در كشور ما مسائل را بيشتر پيچانده و به علم ساده سازي مشكلات توجهي نمي شود.
اين كارشناس خطاب به آژانس داران گفت: رقابت آينده در كالا نيست، بلكه در خدمت است و بايد نكاتي چون خدمات قبل از فروش، خدمات در جريان فروش و خدمات بعد از فروش را مورد توجه قرار داد.

گروه شهري آثار تاريخي شهرستان مياندوآب با هدف شناسايي آثار ناشناخته تاريخي منطقه، تهيه و تنظيم شناسنامه آثار براي ثبت در فهرست آثار ملي كشور و تعيين آثار شاخص براي فعاليت هاي پژوهشي، از سوي سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري استان آذربايجان غربي مورد بررسي و شناسايي قرار مي گيرد.
ابراهيم خرازي ، سرپرست هيأت بررسي آثار تاريخي شهرستان مياندوآب با بيان اين مطلب به خبرگزاري ميراث آريا، گفت: ضمن هماهنگي با مسئولان  شهرستان مياندوآب و تهيه نقشه پراكندگي روستاها، بررسي بخش مركزي و مرحمت  آباد آغاز شده كه مراجعه حضوري به روستاها، استفاده از اطلاعات بومي مردم ساكن در محل، تشخيص هويت آثار تاريخي با استفاده از شواهد معماري و سفال ها، تهيه مدارك تصويري، تعيين مختصات جغرافيايي با استفاده از دستگاه GPS و تعيين قدمت آثار سفالي، ازجمله كارهاي صورت گرفته در اين راستا است.
وي قراگوزلو را از سايت هاي مهم پيش از تاريخ مياندوآب خواند و تصريح كرد: وسعت اين سايت حدود 2 هزار و 400 متر مربع بوده و حاوي آثار فرهنگي پنج هزار و 800 سال پيش از ميلاد، دوره برنز، آهن و اسلامي است. خرازي تصريح كرد: احتمال مي رود اين سايت يكي از مراكز مهم صنعتي-حكومتي منطقه باشد و با كاوش هاي علمي، اطلاعات ارزشمندي از تاريخ اين ناحيه به دست خواهد آمد.
وي افزود: سفال هاي منقوش اين تپه از نوع پاپيوني بوده و با آثار به دست آمده از طبقه 6 حسنلو در نقده قابل مقايسه است.