نقدينگي را به سوي توليد هدايت كنيد
از همه مساعي دولت محترم براي تأمين مسكن اقشار نيازمند جامعه سپاسگزارم، اما واقعيت اين است كه مشكل تأمين مسكن بايد تابع يك قاعده كلي شود. در حال حاضر ساخت و ساز به صورت فعاليت تجاري زمين به صورت يك كالاي سرمايه اي درآمده است، به اين ترتيب قيمت زمين و مسكن تابع نوسانات سريع اقتصادي خواهد بود و دارندگان نقدينگي جامعه به نسبتي كه با نقدينگي شان قدرت مانور دارند، بهاي زمين و مسكن را در تهران و مناطق مختلف كشور دچار نوسان هاي زيانبار مي كنند. پس لازم است، دولت و مجلس و جامعه كارشناسي كشور فكري براي نقدينگي جامعه نمايند و با روش هاي قانوني كارآمد ترتيبي اتخاذ شود كه اين نقدينگي به بخش توليد هدايت گردد. يك راه مؤثر آن است كه دولت بخش توليد اعم از كشاورزي و صنعت را مورد حمايت جدي قرار بدهد، واردات كالا به كشور را تابع ملاحظات جدي قانوني كند و طوري عمل نمايد كه فعاليت در بخش توليد براي دارندگان اندوخته هاي كوچك و سرمايه هاي درشت سود آور باشد و حجم عظيم نقدينگي از بخش تجاري - دلالي به بخش مولد هدايت گردد. در آن موقع مي توان اميد داشت كه طرح هاي تأمين مسكن براي اقشار كم درآمد و بي سرپناهان به طور كامل به ثمر مي رسد.
كليم ا... عباسي دهاقاني
ضعف شنوايي جوانان بر اثر بلندگوهاي قوي
اخيراً هنگام مراجعه به يكي از پزشكان گوش و حلق و بيني در تهران متوجه شدم كه در ميان بيماران، اكثريت با جوانان 25 تا 30 ساله است. وقتي با يكي از آنها وارد صحبت شدم، پي بردم كه بيشتر آنها، دچار مشكلات شنوايي شده اند. وقتي نوبت به من رسيد، موضوع را با آن پزشك محترم در ميان گذاشتم. ايشان در حالي كه به علامت تأسف سرش را تكان مي داد، گفت كه ضبط هاي جديدي كه با بلند گوهاي بسيار قوي روي خودروها نصب مي شود و يا در خانه ها توسط جوانان مورد استفاده قرار مي گيرد، ضربات شديدي به شنوايي افراد وارد مي كند. كساني كه از اين سيستم هاي صوتي استفاده مي كنند، به مرور به آن عادت كرده و متوجه ضعف شنوايي شان نمي شوند. اما پس از چندي ناگهان با واقعيت تلخي روبه رو مي گردند و آن اين كه قدرت شنوايي شان در ميانگين سني 25 تا 35 سال، از افراد 50 ساله، پايين تر مي شود و اين كاهش شنوايي در سنين بالا نمود آشكارتري خواهد داشت، به طوري كه بسياري از جوانان امروز و كهنسالان فردا، در 45 الي 50 سالگي به سمعك نياز پيدا خواهند كرد. در مواردي هم متأسفانه ضربات به گوش مياني چنان شديد است كه فرد دچار سرگيجه هاي مداوم و ناشناخته مي شود.
با اين اوصاف و با توجه به اظهارات صريح آن پزشك محترم، بهتر است استاندارد معيني براي بلند گوهاي صوتي تعريف و تدوين گردد و با كار فرهنگي و آگاه سازي نسل جوان، آنان را از روي آوري به اين بلندگوهاي خطرناك برحذر داشت.
فرشاد نجفي - كرج
انبوه زباله پلاستيكي در كوه
هر بار كه براي ورزش و تفرج به دامنه هاي شمال تهران مي روم، وجود انبوه بطري هاي پلاستيكي انواع نوشابه ها در مسير آب و در شكاف دره ها و لابه لاي گياهان تأسف ام را برمي انگيزد. جامعه ما هنوز عادت نكرده است كه از طبيعت و مواهب پر ارزش و بي مانند طبيعي مراقبت كند و حتي زماني كه براي تفريح به كوه مي رويم با ريختن انواع پسماند ها و زباله ها، از قبيل بطري نوشابه و غيره، طبيعت را آلوده مي كنيم... طبق گفته متخصصان و كارشناسان محيط زيست، انواع پلاستيك ها حتي تا 400 سال در طبيعت مي مانند و از اين نظر خسارات جبران ناپذيري به بار مي آورند. در حالي كه با اندكي احساس مسئوليت و دقت لازم مي توانيم، از اين آلودگي وسيع و غيرقابل جبران پيشگيري كنيم. فدراسيون كوهنوردي، شهرداري و ساير دستگاههاي مسئول بايد با نصب تابلوهاي هشدار دهنده در مسيرهاي كوهستاني، افراد را نسبت به عواقب رهاسازي زباله هاي پايدار در طبيعت آگاه نمايند. همچنين وزارت صنايع با همكاري سازمان هاي ذيربط بايد ترتيبي فراهم كنند تا به جاي بطري هاي نوشابه غيرقابل بازيافت از مواد قابل بازيافت استفاده گردد.
با اين اقدمات مي توان اميدوار بود كه در آينده دورتر كمتر شاهد انبوه زباله هاي پلاستيكي در شريان هاي حياتي طبيعت اطراف شهرها باشيم.
مينو نيلوفري - تهران