شماره‌ 2013‏‎ ‎‏‏،‏‎26 DEC 1999 دي‌ 1378 ، ‏‎ يكشنبه‌ 5‏‎
Front Page
National
International
Across Iran
Metropolitan
Features
Accidents
Life
Business
Stocks
Sports
World Sports
Science/Culture
Arts
Environment
Articles
Last Page
...بي‌دل‌‏‎ عاشقان‌‏‎ شب‏‎ قدر ، ‏‎ شب‏‎

پيشين‌‏‎ نسل‌‏‎ با‏‎ نو‏‎ نسل‌‏‎ رابطه‌‏‎

است‌‏‎ چيزي‌‏‎ آن‌‏‎ ديني‌‏‎ حس‌‏‎
بزرگسالان‌‏‎ نه‌‏‎ دارند‏‎ كودكان‌‏‎ كه‌‏‎

...بي‌دل‌‏‎ عاشقان‌‏‎ شب‏‎ قدر ، ‏‎ شب‏‎


احيا‏‎ شبهاي‌‏‎ رسيدن‌‏‎ فرا‏‎ مناسبت‌‏‎ به‌‏‎
در‏‎ را‏‎ زيادي‌‏‎ گفتارهاي‌‏‎ القدر ، ‏‎ ليله‌‏‎ تسميه‌‏‎ وجه‌‏‎ درباره‌‏‎
به‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ جمله‌‏‎ از‏‎ مي‌كنيم‌‏‎ مشاهده‌‏‎ قرآن‌‏‎ مختلف‌‏‎ تفسيرهاي‌‏‎
:كرد‏‎ اشاره‌‏‎ زير‏‎ موارد‏‎
و‏‎ وقايع‌‏‎ همه‌‏‎ خداوند‏‎ يعني‌‏‎ است‌ ، ‏‎ تقدير‏‎ شب‏‎ معني‌‏‎ به‌‏‎ قدر‏‎ شب‏‎ *
.مي‌كند‏‎ حكم‌‏‎ برآن‌‏‎ و‏‎ نموده‌‏‎ مقدر‏‎ شب‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ را‏‎ آينده‌‏‎ امورسال‌‏‎
اين‌‏‎ كه‌‏‎ جهت‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ است‌ ، ‏‎ منزلت‌‏‎ و‏‎ شرف‌‏‎ شب‏‎ معني‌‏‎ به‌‏‎ قدر‏‎ شب‏‎ *
.مي‌گويند‏‎ قدر‏‎ شب‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ منزلتي‌‏‎ و‏‎ شان‌‏‎ داراي‌‏‎ شب‏‎
را‏‎ كريم‌‏‎ قرآن‌‏‎ نزول‌‏‎ عالم‌ ، ‏‎ خداوند‏‎ كه‌‏‎ شبي‌‏‎ معني‌‏‎ به‌‏‎ قدر‏‎ شب‏‎ *
.است‌‏‎ نموده‌‏‎ تقدير‏‎ شب‏‎ آن‌‏‎ در‏‎
آمده‌‏‎ فرود‏‎ برزمين‌‏‎ فرشتگان‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ شبي‌‏‎ مفهوم‌‏‎ به‌‏‎ قدر ، ‏‎ شب‏‎ *
.مي‌گيرند‏‎ قرار‏‎ مضيقه‌‏‎ و‏‎ تنگنا‏‎ در‏‎ و‏‎
اما‏‎ است‌ ، ‏‎ نشده‌‏‎ معين‌‏‎ قطعي‌‏‎ به‌طور‏‎ قدر‏‎ شب‏‎ كريم‌‏‎ قرآن‌‏‎ در‏‎
را‏‎ قرآن‌‏‎ ما‏‎ يعني‌‏‎.‎.‎.في‌ليله‌لقدر‏‎ "اناانزلنا‏‎" آيات‌‏‎ وجود‏‎
ماه‌‏‎ در‏‎ شبها‏‎ اين‌‏‎ اهميت‌‏‎ موءيد‏‎ كرديم‌ ، ‏‎ نازل‌‏‎ قدر‏‎ شب‏‎ در‏‎
.است‌‏‎ رمضان‌‏‎ مبارك‌‏‎
:مي‌نويسد‏‎ اينگونه‌‏‎ قدر‏‎ شب‏‎ وصف‌‏‎ در‏‎ الغيب‏‎ لسان‌‏‎
دادند‏‎ نجاتم‌‏‎ غصه‌‏‎ از‏‎ سحر‏‎ وقت‌‏‎ دوش‌‏‎
دادند‏‎ حياتم‌‏‎ آب‏‎ شب ، ‏‎ ظلمت‌‏‎ آن‌‏‎ وندر‏‎
كردند‏‎ ذاتم‌‏‎ پرتو‏‎ شعشعه‌‏‎ از‏‎ بي‌خود‏‎
دادند‏‎ صفاتم‌‏‎ تجلي‌‏‎ جام‌‏‎ از‏‎ باده‌‏‎
شبي‌‏‎ فرخنده‌‏‎ چه‌‏‎ و‏‎ بود‏‎ سحري‌‏‎ مبارك‌‏‎ چه‌‏‎
دادند‏‎ براتم‌‏‎ تازه‌‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ قدر‏‎ شب‏‎ آن‌‏‎
خاصي‌‏‎ منزلت‌‏‎ و‏‎ قربت‌‏‎ از‏‎ شيعه‌‏‎ اعتقادات‌‏‎ در‏‎ احيا‏‎ شبهاي‌‏‎
و‏‎ عبادت‌‏‎ به‌‏‎ سحر‏‎ تا‏‎ شيعيان‌‏‎ شبها‏‎ دراين‌‏‎.‎است‌‏‎ برخوردار‏‎
برخي‌ ، ‏‎ و‏‎ هستند‏‎ مشغول‌‏‎ نماز‏‎ داشتن‌‏‎ برپا‏‎ و‏‎ دعا‏‎ و‏‎ قرآن‌‏‎ خواندن‌‏‎
به‌‏‎ را‏‎ احيا‏‎ مراسم‌‏‎ و‏‎ اعمال‌‏‎ مساجد ، ‏‎ در‏‎ بسياري‌‏‎ و‏‎ خانه‌‏‎ در‏‎
.مي‌آورند‏‎ جا‏‎
به‌‏‎ شب‏‎ از‏‎ پاسي‌‏‎ تا‏‎ و‏‎ مي‌مانند‏‎ بيدار‏‎ را‏‎ شب‏‎ سراسر‏‎ برخي‌‏‎
قدر‏‎ شبهاي‌‏‎ در‏‎ مي‌پردازند ، ‏‎ نيايش‌‏‎ و‏‎ دعا‏‎ خواندن‌‏‎
شبهاي‌‏‎ مانند‏‎ عشا ، ‏‎ و‏‎ مغرب‏‎ نماز‏‎ خواندن‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ روزه‌داران‌‏‎
مخصوصي‌‏‎ غذاهاي‌‏‎ شبها ، ‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ آنان‌‏‎.‎مي‌كنند‏‎ افطار‏‎ ديگر‏‎
پس‌‏‎.‎كنند‏‎ پيدا‏‎ را‏‎ لازم‌‏‎ آمادگي‌‏‎ عاطفي‌‏‎ ازنظر‏‎ تا‏‎ مي‌خورند‏‎
زنده‌داري‌‏‎ شب‏‎ قصد‏‎ كه‌‏‎ آنهايي‌‏‎ استراحت‌ ، ‏‎ كمي‌‏‎ و‏‎ افطار‏‎ صرف‌‏‎ از‏‎
احيا ، ‏‎ شبهاي‌‏‎ داشت‌‏‎ پاس‌‏‎ براي‌‏‎ دارند‏‎ را‏‎ خدا‏‎ با‏‎ نياز‏‎ و‏‎ راز‏‎ و‏‎
و‏‎ انتخاب‏‎ را‏‎ مناسبي‌‏‎ جاي‌‏‎ هركسي‌‏‎ و‏‎ مي‌روند‏‎ مسجد‏‎ به‌‏‎
.مي‌كند‏‎ پهن‌‏‎ را‏‎ جانمازش‌‏‎
شبهاي‌‏‎ دعاهاي‌‏‎ همانند‏‎ مي‌خوانند‏‎ قدر‏‎ شبهاي‌‏‎ كه‌‏‎ دعاهايي‌‏‎
عبارتند‏‎ احيا‏‎ شب‏‎ دعاهاي‌‏‎است‌‏‎ قدر‏‎ شب‏‎ مخصوص‌‏‎ دعاي‌‏‎ و‏‎ رمضان‌‏‎
"....امسيت‌‏‎ اني‌‏‎ الهم‌‏‎" دعاي‌‏‎ مجير ، ‏‎ ائمه‌ ، ‏‎ به‌‏‎ توسل‌‏‎ دعاي‌‏‎:‎از‏‎
بقيه‌‏‎ ميان‌‏‎ از‏‎ اما‏‎است‌‏‎ ".‎.‎.‎اسئلك‌‏‎ اني‌‏‎ اللهم‌‏‎ دعاي‌‏‎" و‏‎
خوانده‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ دعايي‌‏‎ متداولترين‌‏‎ كبير‏‎ جوشن‌‏‎ دعاي‌‏‎ دعاها ، ‏‎
نفر‏‎ يك‌‏‎ و‏‎ مي‌خوانند‏‎ دعاها‏‎ همه‌‏‎ از‏‎ بعد‏‎ را‏‎ دعا‏‎ اين‌‏‎.‎مي‌شود‏‎
آهسته‌‏‎ ديگران‌‏‎ و‏‎ خوانده‌‏‎ را‏‎ دعا‏‎ دارد ، ‏‎ رسا‏‎ و‏‎ خوش‌‏‎ صدايي‌‏‎ كه‌‏‎
.مي‌كنند‏‎ زمزمه‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎
دو‏‎ دعاها ، ‏‎ براين‌‏‎ علاوه‌‏‎ رمضان‌ ، ‏‎ مبارك‌‏‎ ماه‌‏‎ نوزدهم‌‏‎ شب‏‎ در‏‎
خواندن‌‏‎ قدر‏‎ شبهاي‌‏‎ در‏‎.‎مي‌شود‏‎ خوانده‌‏‎ هم‌‏‎ ديگر‏‎ دعاي‌‏‎
خاصي‌‏‎ منزلت‌‏‎ از‏‎ عنكبوت‌‏‎ و‏‎ روم‌‏‎ دخان‌ ، ‏‎ قدر ، ‏‎ سوره‌هاي‌‏‎
.است‌‏‎ برخوردار‏‎
از‏‎ شب‏‎ درهر‏‎ مي‌دانند‏‎ مقيد‏‎ را‏‎ خود‏‎ و‏‎ دارند‏‎ وقت‌‏‎ كه‌‏‎ آنها‏‎
.مي‌كنند‏‎ قرائت‌‏‎ را‏‎ قدر‏‎ سوره‌‏‎ مرتبه‌‏‎ هزار‏‎ رمضان‌‏‎ شبهاي‌‏‎
نمازهاي‌‏‎ بر‏‎ علاوه‌‏‎ قدر ، ‏‎ شبهاي‌‏‎ در‏‎ نيز‏‎ مستحبي‌‏‎ نمازهاي‌‏‎
انافتحنا ، ‏‎ نماز‏‎ نافله‌ ، ‏‎ نماز‏‎ مانند‏‎.مي‌شود‏‎ خوانده‌‏‎ واجب‏‎
قل‌‏‎ هفت‌‏‎ نماز‏‎ ركعتي‌ ، ‏‎ هزار‏‎ نماز‏‎ سوره‌اي‌ ، ‏‎ و‏‎ حمد‏‎ سه‌‏‎ نماز‏‎
.قضا‏‎ نماز‏‎ و‏‎ ركعتي‌‏‎ صد‏‎ نماز‏‎ هواللهي‌ ، ‏‎
با‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ گذاشتن‌‏‎ سر‏‎ به‌‏‎ قرآن‌‏‎ احيا ، ‏‎ شبهاي‌‏‎ در‏‎ آداب‏‎ آخرين‌‏‎
مراسم‌‏‎ شروع‌‏‎ براي‌‏‎ پيش‌نماز‏‎.مي‌شود‏‎ انجام‌‏‎ خاصي‌‏‎ تشريفات‌‏‎
مي‌دهد‏‎ دستور‏‎ و‏‎ مي‌ايستد‏‎ محراب‏‎ در‏‎ سرگذاشتن‌‏‎ به‌‏‎ قرآن‌‏‎
سر‏‎ به‌‏‎ قرآن‌‏‎ اهميت‌‏‎ پيش‌نماز‏‎ آنگاه‌‏‎.‎كنند‏‎ خاموش‌‏‎ را‏‎ چراغ‌ها‏‎
كه‌‏‎ حالي‌‏‎ در‏‎ مي‌خواهد‏‎ حاضران‌‏‎ از‏‎ و‏‎ مي‌دهد‏‎ توضيح‌‏‎ را‏‎ گذاشتن‌‏‎
.بگيرند‏‎ سر‏‎ بر‏‎ را‏‎ قرآن‌‏‎ مي‌كنند ، ‏‎ استغفار‏‎ خود‏‎ گناهان‌‏‎ از‏‎
نگه‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ راست‌‏‎ دست‌‏‎ با‏‎ و‏‎ گذاشته‌‏‎ سر‏‎ بر‏‎ را‏‎ قرآن‌‏‎ هركس‌‏‎ بعد‏‎
.مي‌كند‏‎ بلند‏‎ آسمان‌‏‎ سمت‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ ديگر‏‎ دست‌‏‎ و‏‎ مي‌دارد‏‎
نازل‌‏‎ قدر‏‎ شبهاي‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ قرآني‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ خداوند‏‎ پيش‌نماز‏‎
.بيامرزد‏‎ را‏‎ مجلس‌‏‎ در‏‎ حاضران‌‏‎ همه‌‏‎ گناهان‌‏‎ تا‏‎ مي‌دهد‏‎ قسم‌‏‎ شده‌‏‎
صداي‌‏‎ با‏‎ و‏‎ مي‌دهند‏‎ قسم‌‏‎ معصوم‌‏‎ چهارده‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ خداوند‏‎ آنگاه‌‏‎
."الله‌‏‎ يا‏‎ بك‌‏‎":‎مي‌گويند‏‎ تضرع‌آميز‏‎ و‏‎ بلند‏‎
بي‌نصيب‏‎ حق‌‏‎ رحمت‌‏‎ از‏‎ بخوابد‏‎ احيا‏‎ شبهاي‌‏‎ در‏‎ هركس‌‏‎ مي‌گويند‏‎
شبهاي‌‏‎ در‏‎ اعمالشان‌‏‎ كه‌‏‎ دارند‏‎ عقيده‌‏‎ احياگزاران‌ ، ‏‎ مي‌شود ، ‏‎
مورد‏‎ است‌ ، ‏‎ معروف‌‏‎ مزد‏‎ شب‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ وسوم‌‏‎ بيست‌‏‎ شب‏‎ "خصوصا‏‎ احيا‏‎
گناهانش‌‏‎ از‏‎ خداوند‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎ واقع‌‏‎ الهي‌‏‎ درگاه‌‏‎ قبول‌‏‎
.مي‌گذرد‏‎
برپا‏‎ را‏‎ خاصي‌‏‎ مراسم‌‏‎ معصومين‌‏‎ و‏‎ اطهار‏‎ ائمه‌‏‎ قدر ، ‏‎ شبهاي‌‏‎ در‏‎
خود‏‎ رختخواب‏‎ رمضان‌‏‎ ماه‌‏‎ آخر‏‎ دهه‌‏‎ در‏‎ (ص‌‏‎)‎خدا‏‎ رسول‌‏‎ مي‌كردند ، ‏‎
چون‌‏‎ و‏‎ مي‌بست‌‏‎ محكم‌‏‎ عبادت‌‏‎ براي‌‏‎ را‏‎ كمرش‌‏‎ و‏‎ مي‌كرد‏‎ جمع‌‏‎ را‏‎
نگه‌‏‎ بيدار‏‎ را‏‎ خود‏‎ بيت‌‏‎ اهل‌‏‎ مي‌رسيد ، ‏‎ فرا‏‎ سوم‌‏‎ و‏‎ بيست‌‏‎ شب‏‎
مي‌كرد ، ‏‎ غلبه‌‏‎ او‏‎ بر‏‎ خواب‏‎ كه‌‏‎ كدام‌‏‎ هر‏‎ صورت‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ مي‌داشت‌‏‎
‎‏‏،‏‎(س‌‏‎)فاطمه‌‏‎ حضرت‌‏‎ طور‏‎ همين‌‏‎.‎نگيرد‏‎ خوابش‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌پاشيد‏‎ آب‏‎
شب‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ نمي‌گذاشت‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ خانه‌‏‎ اهل‌‏‎ از‏‎ يك‌‏‎ هيچ‌‏‎
آنان‌‏‎ به‌‏‎ كمتري‌‏‎ غذاي‌‏‎ نبرد ، ‏‎ خوابشان‌‏‎ اينكه‌‏‎ براي‌‏‎ و‏‎ بخوابند‏‎
آماده‌‏‎ "شبزنده‌داري‌‏‎" براي‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ روز ، ‏‎ از‏‎ و‏‎ مي‌داد‏‎
شب‏‎ اين‌‏‎ خير‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ كسي‌‏‎ است‌‏‎ محروم‌‏‎:مي‌فرمود‏‎ و‏‎ مي‌كرد‏‎
.بماند‏‎ بي‌بهره‌‏‎
ماه‌‏‎ از‏‎ سوم‌‏‎ و‏‎ بيست‌‏‎ شب‏‎ راستي‌‏‎ به‌‏‎:فرمود‏‎ (ع‌‏‎)‎صادق‌‏‎ امام‌‏‎ حضرت‌‏‎
امر‏‎ هر‏‎ شب‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ جهني‌‏‎ ليله‌‏‎ همان‌‏‎ رمضان‌ ، ‏‎ مبارك‌‏‎
و‏‎ مرگ‌‏‎ و‏‎ بلا‏‎ هر‏‎ آن‌ ، ‏‎ در‏‎ و‏‎ شد‏‎ خواهد‏‎ داده‌‏‎ فيصله‌‏‎ محكمي‌‏‎
حوادث‌‏‎ از‏‎ آنچه‌‏‎ تمام‌‏‎ و‏‎ بگذرد‏‎ بايد‏‎ كه‌‏‎ آنچه‌‏‎ و‏‎ روزي‌‏‎ و‏‎ زندگي‌‏‎
.شد‏‎ خواهد‏‎ واقع‌‏‎ سال‌‏‎ طول‌‏‎ در‏‎ شب‏‎ آن‌‏‎ همانند‏‎ و‏‎ شب‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ الهي‌‏‎
سجود‏‎ و‏‎ ركوع‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ شب‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ بنده‌‏‎ آن‌‏‎ بر‏‎ احسنت‌‏‎ و‏‎ مرحبا‏‎
بر‏‎ و‏‎ نمايد‏‎ مجسم‌‏‎ خود‏‎ مقابل‌‏‎ در‏‎ را‏‎ خويش‌‏‎ خطاهاي‌‏‎ و‏‎ كند‏‎ احيا‏‎
نااميد‏‎ كه‌‏‎ اميدوارم‌‏‎ كرد ، ‏‎ چنين‌‏‎ كه‌‏‎ آنگاه‌‏‎ پس‌‏‎ بگريد ، ‏‎ آن‌‏‎
.نگردد‏‎

پيشين‌‏‎ نسل‌‏‎ با‏‎ نو‏‎ نسل‌‏‎ رابطه‌‏‎


غدير‏‎ نوش‌‏‎ جرعه‌‏‎ رمضان‌ ، ‏‎ سفره‌‏‎ بر‏‎
معاديخواه‌‏‎ عبدالمجيد‏‎
پي‌درپي‌‏‎ نسل‌ها‏‎.‎بشري‌ست‌‏‎ كاروان‌‏‎ بي‌وقفه‌‏‎ حركت‌‏‎ بستر‏‎ تاريخ‌‏‎
را‏‎ گذشته‌‏‎ نسل‌هاي‌‏‎ خاك‌‏‎ و‏‎ مي‌يابند‏‎ حضور‏‎ بستر‏‎ اين‌‏‎ در‏‎
ستيز‏‎ مي‌نمايد ، ‏‎ طبيعي‌‏‎ چه‌‏‎ آن‌‏‎ ميان‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎.‎مي‌كنند‏‎ لگدكوب‏‎
اشتياقي‌‏‎ چنان‌‏‎ را‏‎ جوان‌‏‎ گويي‌‏‎.‎است‌‏‎ پيش‌‏‎ نسل‌هاي‌‏‎ با‏‎ نو‏‎ نسل‌‏‎
.برنمي‌تابد‏‎ كهنگي‌ست‌‏‎ از‏‎ نشاني‌‏‎ را‏‎ هرآنچه‌‏‎ كه‌‏‎ است‌ ، ‏‎ تجدد‏‎ به‌‏‎
به‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌شود‏‎ افراط‏‎ چنان‌‏‎ نوگرايي‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ گاه‌‏‎
.مي‌شود‏‎ جفا‏‎ ارزشمند‏‎ بس‌‏‎ سرمايه‌هايي‌‏‎
در‏‎.‎آموزنده‌‏‎ و‏‎ ژرف‌‏‎ سخني‌ست‌‏‎ را‏‎ موءمنان‌‏‎ امير‏‎ زمينه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎
هر‏‎ در‏‎ -او‏‎.نيست‌‏‎ جايي‌‏‎ را‏‎ جدايي‌‏‎ و‏‎ ستيز‏‎ او ، ‏‎ نگاه‌‏‎ و‏‎ انديشه‌‏‎
.آشنايي‌ست‌‏‎ و‏‎ آشتي‌‏‎ منادي‌‏‎ -‎زمينه‌‏‎
مي‌شتابيم‌ ، ‏‎ استقبال‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ سرنوشت‌‏‎ شب‏‎ او‏‎ عشق‌‏‎ غم‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ اينك‌‏‎
.باشيم‌‏‎ نيز‏‎ تجربه‌اش‌‏‎ و‏‎ دانش‌‏‎ خرمن‌‏‎ خوشه‌چين‌‏‎ تا‏‎ فرصتي‌ست‌‏‎
مي‌نگريسته‌‏‎ را‏‎ نو‏‎ نسل‌‏‎ نشاط‏‎ و‏‎ تلاش‌‏‎ چشم‌ ، ‏‎ يك‌‏‎ با‏‎ گويي‌‏‎ او‏‎
نسل‌‏‎ تجربه‌هاي‌‏‎ و‏‎ انديشه‌‏‎ به‌‏‎ نگاه‌‏‎ در‏‎ ديگر‏‎ چشم‌‏‎ از‏‎ و‏‎ ;است‌‏‎
از‏‎ روشنگر‏‎ و‏‎ روشن‌‏‎ نشاني‌ست‌‏‎ او‏‎ سخن‌‏‎ در‏‎.‎است‌‏‎ برده‌‏‎ سود‏‎ كهن‌‏‎
:است‌‏‎ فرموده‌‏‎ كه‌‏‎ جا‏‎ آن‌‏‎ همه‌سونگر ، ‏‎ و‏‎ جامع‌‏‎ نگاهي‌‏‎ چنين‌‏‎
(‎‏‏1‏‎).الغلام‌‏‎ جلد‏‎ من‌‏‎ الي‌‏‎ احب‏‎ الشيخ‌‏‎ راي‌‏‎
ارج‌‏‎ جوان‌‏‎ ارزشمند‏‎ تكاپوي‌‏‎ از‏‎ فزون‌‏‎ را‏‎ كهن‌‏‎ نسل‌‏‎ انديشه‌‏‎
.مي‌گذارم‌‏‎
اين‌‏‎ از‏‎ نبايد‏‎ -نگارنده‌‏‎ باور‏‎ در‏‎ -ژرف‌‏‎ و‏‎ كوتاه‌‏‎ سخن‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎
است‌‏‎ بيشتر‏‎ جوان‌‏‎ تكاپوي‌‏‎ و‏‎ تلاش‌‏‎ ارزش‌‏‎ كه‌‏‎ كنيم‌‏‎ نگاه‌‏‎ زاويه‌‏‎
تاريخي‌‏‎ شرايط‏‎ و‏‎ -‎صدور‏‎ شان‌‏‎ اگر‏‎ شايد‏‎ كهن‌ ، ‏‎ نسل‌‏‎ انديشه‌‏‎ يا‏‎
امام‌‏‎ مخاطب‏‎:‎كه‌‏‎ شويم‌‏‎ آگاه‌‏‎ نكته‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ بشناسيم‌ ، ‏‎ را‏‎ -سخن‌‏‎
تكاپوي‌‏‎ از‏‎ مغرور‏‎ و‏‎ خام‌‏‎ است‌ ، ‏‎ بوده‌‏‎ جواني‌‏‎ نسل‌‏‎ سخن‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ در‏‎
.پيشين‌‏‎ نسل‌‏‎ انديشه‌‏‎ و‏‎ تجربه‌‏‎ به‌‏‎ بي‌اعتنا‏‎ و‏‎ ;خويش‌‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ بايسته‌اي‌‏‎ پيوند‏‎ علوي‌ ، ‏‎ آموزه‌‏‎ اين‌‏‎ پيام‌‏‎ حال‌‏‎ هر‏‎ به‌‏‎
كهن‌ ، ‏‎ نسل‌‏‎ كه‌‏‎ فرهنگي‌‏‎.‎مي‌سزد‏‎ را‏‎ اسلامي‌‏‎ فرهنگي‌‏‎ و‏‎ تمدن‌‏‎
ارزش‌‏‎ نيز‏‎ نوگرا‏‎ و‏‎ نو‏‎ نسل‌‏‎ و‏‎ ;بگذارد‏‎ ارج‌‏‎ را‏‎ نو‏‎ نسل‌‏‎ تلاش‌‏‎
.نكند‏‎ فراموش‌‏‎ -‎گذشته‌‏‎ نسل‌‏‎ در‏‎ -را‏‎ پخته‌‏‎ تجربه‌هاي‌‏‎
آن‌‏‎ از‏‎ -مطبوعات‌‏‎ ازجمله‌‏‎ -ما‏‎ مكتوب‏‎ فرهنگ‌‏‎ كه‌‏‎ كاستي‌هايي‌‏‎ از‏‎
چندان‌‏‎ هياهو‏‎ در‏‎ شايد‏‎ كه‌‏‎ دوگانگي‌هايي‌ست‌‏‎ مي‌برد ، ‏‎ رنج‌‏‎
و‏‎ مي‌دانيم‌‏‎ ناپسند‏‎ حق‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ خشونت‌‏‎ مثل‌‏‎ در‏‎.‎نشود‏‎ ديده‌‏‎
در‏‎.‎كنيم‌‏‎ نقد‏‎ را‏‎ اسلام‌‏‎ از‏‎ خشونت‌‏‎ قرائت‌‏‎ نادرستي‌‏‎ مي‌كوشيم‌‏‎
نيستيم‌ ، ‏‎ پايبند‏‎ چندان‌‏‎ خشونت‌‏‎ از‏‎ قلم‌‏‎ وارستگي‌‏‎ به‌‏‎ حال‌‏‎ همين‌‏‎
.است‌‏‎ منسجم‌‏‎ انديشه‌اي‌‏‎ از‏‎ محروميت‌‏‎ گوياي‌‏‎ دوگانگي‌ ، ‏‎ چنين‌‏‎
-نشويم‌‏‎ دچار‏‎ كژانديشي‌‏‎ به‌‏‎ آن‌‏‎ فهم‌‏‎ در‏‎ اگر‏‎ -‎كريم‌‏‎ قرآن‌‏‎ امتياز‏‎
مرتبه‌اي‌‏‎ در‏‎ را‏‎ انسجام‌‏‎ اين‌‏‎.‎بي‌مانند‏‎ انسجامي‌ست‌‏‎
;ديد‏‎ مي‌توان‌‏‎ وارسته‌‏‎ انسان‌هاي‌‏‎ قلم‌‏‎ و‏‎ بيان‌‏‎ در‏‎ نازل‌تر‏‎
پراكندگي‌‏‎ رمز‏‎ شرك‌‏‎ و‏‎ ;است‌‏‎ انسجام‌‏‎ رمز‏‎ توحيد‏‎ گويي‌‏‎ كه‌‏‎ چنان‌‏‎
.زمينه‌‏‎ هر‏‎ در‏‎
مهر‏‎ بي‌آن‌‏‎ اسلام‌‏‎ از‏‎ علوي‌‏‎ قرائت‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ خشونت‌هايي‌‏‎ از‏‎
سياه‌‏‎ را‏‎ نسل‌ها‏‎ روابط‏‎ كه‌‏‎ خشونتي‌ست‌‏‎ است‌ ، ‏‎ خورده‌‏‎ بطلان‌‏‎
"متقابلا‏‎ و‏‎ ;بزرگترها‏‎ سوي‌‏‎ از‏‎ جوان‌‏‎ نسل‌‏‎ تحقير‏‎:‎مي‌كند‏‎
بدان‌‏‎ نه‌‏‎ اين‌‏‎.‎پدران‌‏‎ با‏‎ پيوند‏‎ در‏‎ نو‏‎ نسل‌‏‎ حرمت‌شكني‌‏‎
و‏‎ شود‏‎ توصيه‌‏‎ نياكان‌‏‎ از‏‎ كوركورانه‌‏‎ تقليد‏‎ كه‌‏‎ معني‌ست‌‏‎
قرار‏‎ نوانديشي‌ها‏‎ و‏‎ نوآوري‌ها‏‎ دربرابر‏‎ دژي‌‏‎ چون‌‏‎ سنت‌ها‏‎
.گيرد‏‎
انديشه‌‏‎ و‏‎ تجربه‌‏‎ حالي‌‏‎ در‏‎ (ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ امام‌‏‎:‎كه‌‏‎ نكنيم‌‏‎ فراموش‌‏‎
كه‌‏‎ بود‏‎ فرهنگي‌‏‎ قرباني‌‏‎ خود‏‎ كه‌‏‎ مي‌نهاد‏‎ ارج‌‏‎ را‏‎ كهن‌‏‎ نسل‌‏‎
.برنمي‌تابيد‏‎ -‎ژرف‌انديش‌‏‎ و‏‎ شايسته‌‏‎ چند‏‎ هر‏‎ -‎را‏‎ جوان‌‏‎ رهبري‌‏‎
بيان‌‏‎ و‏‎ قلم‌‏‎ واكنش‌‏‎ در‏‎ نه‌تنها‏‎ همام‌‏‎ امام‌‏‎ آن‌‏‎ همه‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ با‏‎
ادب‏‎ و‏‎ بزرگواري‌‏‎ بر‏‎ فرصت‌‏‎ هر‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ ;نيالود‏‎ بي‌حرمتي‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎
.كرد‏‎ تاكيد‏‎ نسل‌‏‎ دو‏‎ پيوند‏‎ در‏‎
.حكمت‌83‏‎ = شماره‌ 651‏‎ نهج‌البلاغه‌ ، ‏‎ بي‌غروب‏‎ خورشيد‏‎ -‎‏‏1‏‎

است‌‏‎ چيزي‌‏‎ آن‌‏‎ ديني‌‏‎ حس‌‏‎
بزرگسالان‌‏‎ نه‌‏‎ دارند‏‎ كودكان‌‏‎ كه‌‏‎


ايراني‌‏‎ كهن‌‏‎ آثار‏‎ در‏‎ يادگيري‌‏‎ -‎ياددهي‌‏‎
يك‌‏‎.‎فرستاد‏‎ دبيرستان‌‏‎ به‌‏‎ فرزندي‌‏‎ "وراق‌‏‎ ابوبكر‏‎" كه‌‏‎ است‌‏‎ نقل‌‏‎
چه‌‏‎ را‏‎ تو‏‎":‎گفت‌‏‎ شده‌ ، ‏‎ زرد‏‎ رويش‌‏‎ و‏‎ لرزان‌‏‎ ديد‏‎ را‏‎ او‏‎ روز‏‎
است‌‏‎ آموخته‌‏‎ من‌‏‎ به‌‏‎ قرآن‌‏‎ از‏‎ آيتي‌‏‎ استاد ، ‏‎":گفت‌‏‎ "است‌؟‏‎ بوده‌‏‎
.شيبا‏‎ لولدان‌‏‎ يجعل‌‏‎ يوما‏‎":‎مي‌فرمايد‏‎ -تعالي‌‏‎ -‎خداي‌‏‎ كه‌‏‎
آيت‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ بيم‌‏‎ از‏‎ "گرداند‏‎ پير‏‎ را‏‎ كودكان‌‏‎ كه‌‏‎ روز‏‎ آن‌‏‎ يعني‌ ، ‏‎
پدرش‌‏‎.‎كرد‏‎ وفات‌‏‎ آن‌ ، ‏‎ در‏‎ هم‌‏‎ و‏‎ شد‏‎ بيمار‏‎ كودك‌‏‎ پس‌‏‎.شدم‌‏‎ چنان‌‏‎
فرزند‏‎ !ابوبكر‏‎ اي‌‏‎":مي‌گفت‌‏‎ و‏‎ مي‌گريست‌‏‎ و‏‎ كرد‏‎ سر‏‎ بر‏‎ خاك‌‏‎
چندين‌‏‎ تو‏‎ و‏‎ بداد‏‎ جان‌‏‎ بشنيد‏‎ كه‌‏‎ آيت‌‏‎ يك‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ شد‏‎ چنين‌‏‎ تو‏‎
"نمي‌كند‏‎ اثر‏‎ تو‏‎ در‏‎ و‏‎ كردي‌‏‎ ختم‌‏‎ و‏‎ خواندي‌‏‎ قرآن‌‏‎ سال‌‏‎
اطراف‌ ، ‏‎ پديده‌هاي‌‏‎ و‏‎ زندگي‌‏‎ به‌‏‎ كودك‌‏‎ نگاه‌‏‎..بعد‏‎ اما‏‎ و‏‎
عارفان‌‏‎ نگاه‌‏‎ به‌‏‎ بيشتر‏‎ و‏‎ است‌‏‎ نگاه‌‏‎ نابترين‌‏‎ و‏‎ پاك‌ترين‌‏‎
مي‌شود‏‎ درك‌‏‎ همانگونه‌‏‎ چيز‏‎ هر‏‎ كودكي‌ ، ‏‎ دوره‌‏‎ در‏‎.‎دارد‏‎ شباهت‌‏‎
معني‌دار‏‎ و‏‎ جان‌دار‏‎ چيز‏‎ همه‌‏‎ كودكان‌ ، ‏‎ نزد‏‎ در‏‎.‎"هست‌‏‎" كه‌‏‎
اوليه‌‏‎ دوران‌‏‎ ويژگيهاي‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ كه‌‏‎ "پنداري‌‏‎ دار‏‎ جان‌‏‎".است‌‏‎
و‏‎ بزرگ‌‏‎ شاعران‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ عارفانه‌اي‌‏‎ حس‌‏‎ همان‌‏‎ است‌ ، ‏‎ كودكي‌‏‎
همه‌‏‎ شاعران‌ ، ‏‎ نزد‏‎ در‏‎.مي‌يابند‏‎ دست‌‏‎ بدان‌‏‎ سلوك‌‏‎ اهل‌‏‎ عارفان‌‏‎
باد ، ‏‎ و‏‎ ابر‏‎ درختان‌ ، ‏‎ برگ‌‏‎ باران‌ ، ‏‎ قطره‌هاي‌‏‎ است‌؟‏‎ جان‌دار‏‎ چيز‏‎
:مولانا‏‎ قول‌‏‎ به‌‏‎ آتش‌‏‎ و‏‎ خاك‌‏‎
زنده‌اند‏‎ وآتش‌‏‎ باد‏‎ و‏‎ خاك‌‏‎ و‏‎ آب‏‎
زنده‌اند‏‎ حق‌‏‎ با‏‎ مرده‌ ، ‏‎ تو‏‎ و‏‎ من‌‏‎ با‏‎
:يا‏‎ و‏‎
هشيم‌‏‎ و‏‎ بصيريم‌‏‎ و‏‎ سميعيم‌‏‎ ما‏‎
خامشيم‌‏‎ ما‏‎ نامحرمان‌‏‎ شما‏‎ با‏‎
جملگي‌‏‎ و‏‎ دانشمندان‌‏‎ خلاقيت‌‏‎ تمامي‌‏‎ و‏‎ هنرمندان‌‏‎ هنر‏‎ همه‌‏‎
در‏‎ توانسته‌اند‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ تنها‏‎ عارفان‌ ، ‏‎ معرفت‌‏‎
داشته‌‏‎ خود‏‎ كودكي‌‏‎ دوره‌‏‎ به‌‏‎ متواضعانه‌‏‎ بازگشتي‌‏‎ بزرگسالي‌‏‎
.است‌‏‎ جاودانه‌‏‎ چيز‏‎ همه‌‏‎ كودكي‌ ، ‏‎ دوره‌‏‎ در‏‎.‎باشند‏‎
ديگر‏‎ گونه‌اي‌‏‎ به‌‏‎ مكان‌‏‎ و‏‎ زمان‌‏‎.‎ندارد‏‎ معنا‏‎ آينده‌‏‎ و‏‎ گذشته‌‏‎
.ندارد‏‎ وجود‏‎ كودك‌‏‎ تخيل‌‏‎ و‏‎ تفكر‏‎ در‏‎ حصاري‌‏‎ هيچ‌‏‎.‎مي‌شود‏‎ درك‌‏‎
...و‏‎ جاودانگي‌‏‎ خودميان‌بيني‌ ، ‏‎ جان‌پنداري‌ ، ‏‎ خيال‌پردازي‌ ، ‏‎
كودكي‌‏‎ قلب‏‎ كه‌‏‎ بزرگاني‌‏‎ تنها‏‎ كه‌‏‎ هستند‏‎ يافتني‌‏‎ دست‌‏‎ عناصر‏‎
.كنند‏‎ راتجربه‌‏‎ آن‌‏‎ دوباره‌‏‎ مي‌توانند‏‎ كرده‌اند ، ‏‎ حفظ‏‎ را‏‎ خود‏‎
آدمي‌ ، ‏‎ كودك‌‏‎ كه‌‏‎ معتقدند‏‎ كودك‌‏‎ روان‌شناسان‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ همين‌‏‎ براي‌‏‎
حس‌‏‎" اين‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ چگونه‌‏‎ اما‏‎.‎اوست‌‏‎ بزرگسالي‌‏‎ از‏‎ ديني‌تر‏‎
و‏‎ آموزش‌‏‎ خلال‌‏‎ در‏‎ ويژه‌‏‎ به‌‏‎ رشد ، ‏‎ بعدي‌‏‎ دوره‌هاي‌‏‎ در‏‎ "ديني‌‏‎
بايد‏‎ كه‌‏‎ اينجاست‌‏‎ در‏‎ مي‌شود؟‏‎ كمرنگ‌‏‎ "متدرجا‏‎ رسمي‌‏‎ پرورش‌‏‎
.كرد‏‎ وارد‏‎ ترديد‏‎ مدارس‌‏‎ تربيت‌‏‎ و‏‎ تعليم‌‏‎ شيوه‌هاي‌‏‎ در‏‎ قدري‌‏‎
رسمي‌ ، ‏‎ آموزش‌هاي‌‏‎ موارد‏‎ از‏‎ پاره‌اي‌‏‎ در‏‎ است‌‏‎ ممكن‌‏‎ كه‌‏‎ چرا‏‎
تربيتي‌ ، ‏‎ اجبارهاي‌‏‎ و‏‎ فشارها‏‎ نابجا ، ‏‎ تنبيه‌هاي‌‏‎ و‏‎ تشويق‌ها‏‎
به‌‏‎ شود ، ‏‎ كودك‌‏‎ "ديني‌‏‎ حس‌‏‎" گسترش‌‏‎ و‏‎ تقويت‌‏‎ موجب‏‎ كه‌‏‎ آن‌‏‎ جاي‌‏‎ به‌‏‎
گفته‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ خاتمه‌‏‎ در‏‎ و‏‎ !نمايد‏‎ كمك‌‏‎ ديني‌‏‎ حس‌‏‎ "كردن‌‏‎ خاموش‌‏‎"
به‌‏‎ بزرگسالي‌‏‎ هيج‌‏‎":فرمود‏‎ كه‌‏‎ بنگريم‌‏‎ (ع‌‏‎)مسيح‌‏‎ حضرت‌‏‎ زيباي‌‏‎
".گردد‏‎ باز‏‎ خويش‌‏‎ كودكي‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ آن‌‏‎ مگر‏‎ رفت‌ ، ‏‎ نخواهد‏‎ معراج‌‏‎
بتوانند‏‎ تا‏‎ كنند‏‎ كودكي‌‏‎ خويش‌ ، ‏‎ كودكي‌‏‎ در‏‎ كودكان‌‏‎ بگذاريد‏‎ پس‌‏‎
و‏‎ گيرند‏‎ بهره‌‏‎ خويش‌‏‎ كودكي‌‏‎ اندوخته‌هاي‌‏‎ از‏‎ بزرگسالي‌‏‎ در‏‎
و‏‎ بنگريد‏‎ كودك‌‏‎ به‌‏‎ ديد ، ‏‎ اين‌‏‎ با‏‎ اگر‏‎ كه‌‏‎ باشيد‏‎ مطمئن‌‏‎
نمايند ، ‏‎ رشد‏‎ خويش‌‏‎ فطرت‌‏‎ و‏‎ طبيعت‌‏‎ به‌‏‎ كودكان‌‏‎ كه‌‏‎ بگذاريد‏‎
.يافت‌‏‎ خواهيد‏‎ دست‌‏‎ تربيتي‌‏‎ اهداف‌‏‎ به‌‏‎ عميق‌تر‏‎ و‏‎ سريعتر‏‎ خيلي‌‏‎
كريمي‌‏‎ عبدالعظيم‌‏‎ دكتر‏‎


Copyright 1996-1999 HAMSHAHRI, All rights reserved.
HTML Production by Hamshahri Computer Center.