(ع)پنجم امام ميلاد روز زاد فرخنده مناسبت به
صالح عمل و معرفت
به "عمدتا تشيع ، عالم در نقلي علوم گسترده دستاورد
امام و (ع)باقر محمد امام بزرگوار ، پيشوايان رهنمودهاي
باقر امام.است كرده پيدا وگسترش يافته غنا (ع)صادق جعفر
جديد خلافت مركز و شبه‌جزيره قلب در فترت دوران از پس
و دستاوردها به را خويش پيروان عراق ، در اسلامي
به علم با ايشان.فرمودند راهنمايي تازه‌اي رهنمودهاي
عباسيان ، حكومت وابتداي امويان عصر در طولاني اختناق
به متكي و ديندار دانشوران از جديدي نسل تربيت لزوم
اين به دادند ، قرار خود كار سرلوحه را علوي ارزشهاي
نامدار فرزند و ايشان توسط شيعه بزرگ دانشگاه ترتيب
.شد بنيانگذاري (ع)صادق امام علوي ناب عقل و ايشان
و اخلاقي و علمي دستورالعملهاي در اصلي نكته‌هاي از يكي
.بود اعتقاد و علم به كردار وابستگي ،(ع)پنجم امام ديني
و گوشه‌گيري فرزانگان ، و علما كه هنگامه‌اي در واقع در
ربط بر "مرتبا ،(ع)باقر محمد امام بودند كرده انزواپيشه
راهنمايي قبال در فرهنگمردان مسئوليت و صالح عمل با علم
تا تاكيد اين.مي‌فرمودند مردم‌تاكيد عامه هدايت و
:مي‌فرمود حضرت آن كه بود بدانجا
"عابد الف سبعين من افضل بعلمه ينتفع عالم"
بر دارد فضيلت شود بهره‌گرفته علمش از كه دانشمند يك
(ص 173 ج 78 ، بحارالانوار ، ).عابد هزار هفتاد
به ايشان تام توجه بر علاوه پنجم ، امام شاگردان مجموعه
تحريك اجتماعي تعامل به "مرتبا اخلاقي ، تربيت و آموزش
عملي ، آزمون و تجربه اصل ايشان منظر از واقع در.مي‌شدند
و جويان عافيت از واقعي ياران سنجش براي معياري و محك
يعني آفت ، اينميشد محسوب غيرمسئول دانشمندان
و ستم از طولاني دوراني درنتيجه فرهيختگان كناره‌گيري
و تصوف نوعي و شده بدل فضل اهل ثانوي عادت به استبداد
امام درعصر.بود گرفته ريشه ايشان روحيه در منفي انزواي
در اينكه بر استدلال با بصري ، حسن نظير كساني (ع)علي
امري كه عبادت به آميخته ، هم در باطل و حق صفين نبرد
مي‌كردند ، عوض باواجب را واوجب مي‌كردند رجوع بود مستحسن
ميان در فراگيري بيماري صورت به اول امام از پس امر اين
وفرمايشات كلمات در منظر همين از و درآمد تابعه گروههاي
نهي صفت اين "مكررا (عليهماالسلام)صادق امام و باقر امام
داده اندرز اجتماعي مسئوليت و كردار به علما و شده نقد و
.شده‌اند
بدانجا تا (ع)باقر امام گفتار در رويكرد اين بر صراحت
و شده قائل دانايي و عمل ميان فلسفي و وثيق ربطي كه بود
را صالح عمل معيار بر ويژه‌اي معرفت‌سنجي و معرفت‌شناسي
از پرمعنا گفتاري در.مي‌نهادند موءمنان و علويان پيشاروي
:كه است آمده حضرت آن
جز نيست ومعرفتي معرفت به جز نيست پذيرفته كرداري هيچ"
كردار همراهي به
كه هر و شود رهنما كردار به را او يافت معرفت كه هر
".مي‌گردد محسوب عملي هرگونه فاقد [واقع در] ندارد معرفت
(ص 174 همان ، )
محمد امام نيك ، كردار و معرفت بزرگ آموزگار ولادت سالگرد
...باد فرخنده موءمنان بر (ع)باقر
|
