گروه اجتماعي: عضو هيأت  علمي دانشگاه  علوم  پزشكي  بقيه الله (عج ) براساس  آخرين  گزارش سازمان  بهداشت  جهاني ، اعلام  كرد كه  تاكنون  بيش  از دو هزار و ۸۹۸ نفر درجهان  به  بيماري  موسوم  به  سارس  مبتلا شده اند و از اين  تعداد ۱۱۳ تن  جان باخته اند.
دكتر علي  كرمي  روز يكشنبه  در گفتگو با خبرنگار حوزه  بهداشتي  گروه  اجتماعي   ايرنا، گفت : از ابتداي  همه گيري   اين  بيماري  مخوف  در چين ، هنگ كنگ  و ويتنام ، ۹۰ درصد بيماران  و افراد مشكوك  به  سارس  در بين  كادر بهداشت  و درمان  مشاهده  شدند.
وي  افزود: زنجيره  شيوع   اين  بيماري  مهلك  نيز با مرگ  يك  پزشك  شروع  شد.
اين  استاد دانشگاه  علوم  پزشكي  در خصوص  افراد در معرض  ابتلا به  سارس ، تصريح  كرد: در صورت  نبود رعايت  موارد پيشگيرانه ، پزشكان ، پرستاران  و كادر بهداشتي  بدليل  تماس  نزديك  با بيماران ، اولين  قربانيان   اين  بيماري  خواهندبود. وي  ادامه  داد: علت   اين  امر جديد بودن   اين  بيماري  و نبود اطلاع  كادر بهداشتي  از علت  بيماري  و سرعت  انتقال  آن به  ساير افراد است . اين  پزشك  با اشاره  به  نقش  اساسي  آگاهي  پزشكان  و كادر بهداشت  و درمان  بخشهاي  خصوصي  و عمومي در شناسايي ، پيشگيري  و درمان   اين  بيماري ، تأكيد كرد: اطلاع  رساني  گسترده  پس  از شيوع  سارس  و اقدامات  پيشگيرانه  وبهداشتي  مانندجداسازي  بيماران  واستفاده  از ماسك  و دستكش  و رفع  مناسب  آلودگي ، زنجيره انتقال  اين  بيماري  خطرناك  را كند كرده  است .

ايرنا:  مديرمسئول  روزنامه  همبستگي  به  همراه  «مسيح  علي نژاد» خبرنگار اين  روزنامه  ديروز (يكشنبه ) در شعبه  ۱۴۱۰ دادگاه  مطبوعات  حاضر شدند.
پيشتر علي  نژاد بر اساس  شكايت  ستادكل  نيروهاي  مسلح  در اين  شعبه  حاضرو به  سئوالات  قاضي  مرتضوي  پاسخ  گفته  بود.
ستاد كل  نيروهاي  مسلح  از اين  خبرنگار در خصوص  نوشتن  يك  مقاله  با عنوان «لباس  شخصي ها درخدمت  پالايش  نظام » كه  در چهاردهم  ديماه  منتشر شد،به  اتهام  تشويش  اذهان  عمومي  و نشر اكاذيب  شكايت  كرده  است .
مدير مسئول  روزنامه  همبستگي  هنگام  خروج  از جلسه  دادگاه  درگفت  وگو باخبرنگاران  گفت : طبق  قانون  جديد هرچند گزارش  و ياداشت هاي  خبرنگار رافع مسئوليت  وي  نيست  ولي  من  مسئوليت  اين  مطلب  را مي پذيرم  و ازنظر من  خبرنگارهيچ  سوء نيتي  نداشته  و براساس  سياست هاي  روزنامه  اطلاع  رساني  كرده  است  . وي  اظهار داشت : رسيدگي  به  شكايت  روزنامه  همبستگي  به  جلسه  بعدي  موكول  شده  است .مدير مسئول  روزنامه  همبستگي  گفت  كه  تعدادي  شكايت  ازناحيه  مدعي العموم و شكات  خصوصي  نيز عليه  اين  روزنامه  مطرح  شده  است .

گروه اجتماعي: انجمن  صنفي  روزنامه نگاران  ايران  روز يكشنبه  در نامه اي  به  رئيس  قوه  قضائيه ، اظهار اميدواري  كرد، با گفتگوي  مستقيم ، «امكان  اعاده  شرايط مناسب  و قانوني  فعاليت  مطبوعات  و روزنامه نگاران  كشور فراهم  شود».
در اين  نامه  ضمن  انتقاد از نحوه  برخورد قوه  قضائيه  با مطبوعات  كشور آمده  است : قاطبه  حقوقدانان  و حتي  برخي  از شخصيتهاي  معتبر قوه  قضائيه  براين  قول  اتفاق  دارند كه  فرآيند توقيف  مطبوعات  فاقد وجاهت  قانوني  بوده  وشايسته  تجديدنظر جدي  و بنيادي  است .
انجمن  صنفي  روزنامه نگاران  افزوده  است : اين  انتظار همچنين  براي  روزنامه نگاران  كشور باقي  است  كه  با اجراي  درست  مقررات  مطبوعاتي ، امنيت  شغلي  آنان  احيا شده  و بتوانند به  انجام  وظايف  خطير خود در جامعه  بپردازند.

ايرنا:  «احمد زيدآبادي » نويسنده  و روزنامه نگار، روز يكشنبه  در دايره  اجراي احكام  دادگاه  ويژه  كاركنان  دولت  حاضر و از آنجا به  زندان  اوين  منتقل  شد .
زيدآبادي  سال  گذشته  بر اساس  حكم  صادره  از سوي  قاضي  سعيد مرتضوي  رئيس شعبه  ۱۴۱۰ دادگاه  عمومي  تهران  ويژه  جرايم  كاركنان  دولت  به  ۲۳ ماه  حبس  و۵ سال  محروميت  از حقوق  اجتماعي  محروم  شده  بود.
به  گفته  وي  دادگاه  تجديد نظر استان  تهران  ، حكم  دادگاه  بدوي  رابه ۱۳ ماه  حبس  و ۵ سال  محروميت  از حقوق  اجتماعي  تقليل  داد.
به  گزارش  خبرنگار حوزه  حقوقي  گروه  اجتماعي  ايرنا ، زيدآبادي  با اشاره به  اينكه  پيشتر و در دوران  بازجويي  و تحقيقات  ۷ ماه  در بازداشت  موقت  بوده ، گفت  كه  با اين  حساب  شش  ماه  ديگر از محكوميت  حبسم  باقي  مانده  است .

ايرنا: شعبه ۹ دادگاه تجديدنظر استان تهران رأي شعبه ۱۴۱۰ دادگاه عمومي تهران را درباره «حسينعلي قاضيان» و «عباس عبدي» -دو متهم پرونده نظرسنجي- تقليل داد.
«جمع آوري و فروش اطلاعات به عوامل وابسته به سرويس هاي اطلاعاتي و امنيتي دولت آمريكا» و «تبليغ عليه نظام جمهوري اسلامي و به نفع گروه ها و سازمان هاي معاند و مخالف نظام»، دو اتهام قاضيان و عبدي در جريان اين پرونده بود.
دادگاه بدوي، قاضيان را در ارتباط با اتهام اول به ۸ و اتهام دوم به يك سال حبس و عبدي را نيز در همين موارد اتهامي به ۷ و يكسال حبس محكوم كرده بود.
براساس رأي دادگاه تجديدنظر، حبس هر دو متهم در ارتباط با اتهام جمع آوري و فروش اطلاعات به ۴ سال و در خصوص اتهام تبليغ عليه نظام به شش ماه تقليل يافته است.
به اين ترتيب اكنون بايد قاضيان و عبدي هر يك در مجموع در ارتباط با اين پرونده، ۴ سال و شش ماه دوره حبس را سپري كنند.به گزارش خبرنگار حوزه حقوقي گروه اجتماعي ايرنا، اين رأي در تاريخ ۲۱ فروردين صادر شده و اين احكام براي اين افراد قطعي شده است.
رأي دادگاه تجديدنظر درهفت صفحه منتشر شده است. پرونده مؤسسه نظرسنجي آينده سال ۸۱ در ارتباط با انجام يك نظرسنجي در مورد رابطه با آمريكا گشوده شد و قاضيان به عنوان مديرعامل و عبدي به عنوان عضو هيأت مديره اين مؤسسه در سيزدهم آبانماه همان سال بازداشت شدند.

گروه اجتماعي: رئيس  دانشگاه  علوم  بهزيستي  و توانبخشي اعلام  كرد: با استقرار بخش  مددكاري  در حوزه هاي  انتظامي  تهران ، پرونده هاي  موجود دراين  حوزه ها بطور قابل  ملاحظه  كاهش  مي يابد.
دكتر «محمد تقي  جغتائي» روزيكشنبه  به  خبرنگار حوزه  بهداشت  و رفاه  گروه  اجتماعي  ايرنا، گفت : بخش  مددكاري  فاقد جنبه  حقوقي  است  و صرفا در عرصه  مشاوره  رواني  به  مددجويان  فعاليت  خواهد كرد.به  گفته  وي ، بخش  مددكاري  در زمان  حاضر در چند حوزه  نيروي  انتظامي  دايرشده  است  كه  در صورت  موفق بودن  طرح  در حوزه هاي  انتظامي  سراسر تهران  قابل  اجرا خواهد بود.
اين  استاد دانشگاه  علوم  بهزيستي  و توانبخشي  در ادامه ، اقدامات  اين  دانشگاه  به  مناسبت  هفته  سلامت  را برشمرد. وي ، ايجاد مراكز مشاوره  در حوزه  رواني  و جسماني  و اعزام  مددكاران  به  سطح  شهر را از جمله  اقدامات  اين  دانشگاه  دراين  هفته  ذكر كرد.
انجام  پروژه  «روند آسيب هاي  اجتماعي» به  منظور شناسايي  روند اين  آسيبها در سطح  كشور در ده  سال  اخير و نيز جمع آوري  بانك  مسائل  اجتماعي ، بررسي  مسائل  سالمندان  و وضعيت  سالمندي  در كشور نيز از جمله  ساير فعاليتهاي  دانشگاه  علوم  بهزيستي  و توانبخشي  عنوان  شده  است .

ايرنا: يك مقام آگاه قضايي اعلام كرد: رأي دادگاه بدوي درباره «احمد بورقاني» معاون پيشين مطبوعاتي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي و «بهروز گرانپايه» مدير عامل مؤسسه ملي پژوهش افكار عمومي صادر شده، اما هنوز به متهمان ابلاغ نشده است.
اين مقام قضايي در گفت وگو با ايرنا، حاضر نشد درباره جزئيات و محتواي رأي توضيح دهد.
احمد بورقاني معاون پيشين مطبوعاتي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي در بهمن ماه سال گذشته به اتهام «دخل و تصرف غيرمجاز در وجوه دولتي و كمك ۲۰ ميليون توماني به مؤسسه ملي پژوهش افكار عمومي» و «اجازه استفاده از نام و آرم وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي به اين مؤسسه» با شكايت مدعي العموم تحت تعقيب قرار گرفت.
بهروز گرانپايه مدير مؤسسه ملي پژوهش افكار عمومي بيست و چهارم مهرماه سال گذشته در ارتباط با انجام يك نظرسنجي بازداشت شد.
اتهامات بهروز گرانپايه اقدام عليه امنيت ملي و سياست خارجي كشور، انتساب امور خلاف واقع از طريق جعل نظرسنجي، دخل و تصرف در اموال دولتي و سوء استفاده از بيت المال و استفاده از نام و آرم مؤسسه غيرقانوني در امر نظرسنجي عنوان شد.
شعبه ۱۴۱۰ دادگاه عمومي تهران سال گذشته به اتهامات بهروز گرانپايه، احمد بورقاني و ساير مرتبطان پرونده رسيدگي كرد.

گروه اجتماعي: رئيس  كل  دادگستري  استان  تهران  گفت  برخي  از مجتمع هاي  قضايي  در  آينده  حذف  و برخي  نيز به  تفكيك  به  موارد كيفري  و حقوقي  رسيدگي  خواهند كرد.
حجت الاسلام  عباسعلي  عليزاده  روز يكشنبه  در اولين  جلسه  شوراي  معاونان  دادگستري  كل  استان  تهران  در سال  ۸۲ افزود: اواخر ارديبهشت  ماه  سال  جاري قانون  احياء دادسراها به  مرحله  اجرا در خواهد آمد.
به  گزارش  روابط عمومي دادگستري  استان  تهران ، عليزاده  با بيان   اينكه  در زمينه  احياء دادسراها تاكنون  اقدامهاي  مؤثري  صورت  گرفته  است ، تأكيدكرد: با توجه  به  ويژگيهاي  خاص  استان  تهران ، احياء دادسرا در آن كاري بس  مشكل  و طاقت فرسا است .
وي  در بخش  ديگري  از سخنان  خود به  توجه  ويژه  رئيس  قوه  قضاييه  به دادگستري  استان  تهران  اشاره  كرد و افزود: چنين  توجه  ويژه ، توقع  ويژه اي  را نيز به  دنبال  دارد و همه  بايد در تحقق   اين  امر تلاش  كنيم .
رئيس  كل  دادگستري  استان  تهران  در بخش  ديگري  از سخنان  خود با اشاره  به نام گذاري  سال  جاري  از سوي  مقام  معظم  رهبري  به سال  نهضت  خدمت  رساني  خاطرنشان  كرد: بايد با احياي  دادسرا در استان  تهران ، براي  خدمات  رساني  بهتر و مناسب تر به  مردم  استان  تهران ، كار كرد و با جديت  بيشتر به  عرصه خدمت  رساني  وارد شد.

در جامعه امروز يكي از مشكلاتي كه مردم با آن مواجه هستند افسردگي است. ميزان بروز افسردگي در ميان همه اقشار بخصوص جوانان رو به افزايش است.
براي آگاهي شما خوانندگان عزيز از حالت ها و نشانه هاي افسردگي پرسش هاي زير در نظر گرفته شده است كه شما مي توانيد به صورت بله و خير به آنها پاسخ دهيد و تا حدودي از وضعيت خود آگاه شويد.
۱- آيا شما تقريبا حداقل به مدت ۲ هفته ،بيشتر روز را خلق افسرده  داشته ايد؟
بله؟ خير؟
۲- آيا شما تقريبا حداقل به مدت ۲ هفته، علاقه و لذت به فعاليت هاي روزانه را از دست داده ايد؟
بله؟ خير؟
۳- آيا شما تغيير وزن محسوسي داشته ايد؟ (كاهش يا افزايش)
بله؟ خير؟
۴- آيا اشتهاي شما براي مدتي تغيير كرده است؟(كاهش يا افزايش)
بله؟ خير؟
۵- آيا شما حداقل به مدت دو هفته دچار بي خوابي يا پرخوابي شده ايد؟
بله؟ خير؟
۶- آيا شما حداقل به مدت ۲ هفته احساس خستگي و از دست دادن انرژي مي كنيد؟
بله؟ خير؟
۷- آيا شما حداقل به مدت ۲ هفته، احساس گناه و بي ارزشي مي كنيد؟
بله؟ خير؟
۸- آيا شما هر روز در تمركز كردن، فكر كردن و تصميم گرفتن مشكل داريد؟
بله؟ خير؟
۹- آيا افكاري راجع به مرگ و خودكشي بدون دليل خاصي در ذهنتان داشته  ايد؟
بله؟ خير؟
۱۰-آيا اين خلق افسرده بعد از اين كه يكي از نزديكان شما فوت كرده و يا ۴ هفته بعد از زايمان شروع شده است؟
بله؟ خير؟
«نمره گذاري»
الف) آيا شما به سوال ۱ و ۲ پاسخ بله داده ايد؟
ب) آيا شما به سوال ۳ تا ۹ پاسخ بله داده ايد؟
ج) آيا شما به سؤال ۱۰ پاسخ مثبت داده ايد؟
اگر شما به قسمت الف و ب پاسخ بله داده ايد ممكن است دچار افسردگي شديد باشيد. بهتر است شما هر چه زودتر نزد يك روانشناس برويد و از پيشرفت افسردگي جلوگيري كنيد.
ترجمه: آرزو سهيلي پور
منبع: اينترنت

حقيقت اين است كه مسخره كردن ديگران عملي بسيار ظالمانه است وفريبكاري در اين است كه اين عمل به صورت شوخي انجام مي پذيرد. «اوه بس كن، چرا ناراحت شدي؟ من منظوري نداشتم فقط داشتم شوخي مي كردم» يا «تو حتي تحمل يك شوخي را نداري؟». توجيه كردن ريشخند ديگران به اين شكل، فرد مورد تمسخر را براي نشان دادن هرگونه عكس العملي مورد سرزنش قرار مي دهد. قرباني در موقعيتي قرار مي گيرد كه هيچ شانسي براي پيروزي ندارد. اگر اعتراض كند ممكن است بيشتر مورد تمسخر قرار گيرد و اگر آن را بپذيرد غرورش صدمه مي بيند.
كودكي كه مورد تمسخر قرار مي گيرد اغلب نمي داند بهتر اين است كه سعي كند خود را آرام سازد يا با طرف مقابل ناسازگاري نشان دهد. اين دودلي و سردرگمي ناشي از آن مي تواند كودك را به كمرويي و انزوا بكشاند و براي اينكه كمتر در چنين موقعيت هايي قرار گيرد سعي كند تا آنجا كه ممكن است توجه ديگران را به خود جلب نكند.
كمرويي حاصل از مورد تمسخر قرار گرفتن از سكوت و كم حرفي مادر زادي كه بعضي از بچه ها نشان مي دهند متفاوت است. به نظر مي رسد كودكان كم حرف براي ارتباط با مردم در موقعيت هاي جديد به زمان بيشتري نياز دارند و ما بايد بپذيريم كه اين حالت قسمتي از شخصيت آنهاست. اما كودكاني كه خجول مي شوند و به عنوان كوششي براي پرهيز از مورد استهزا قرار گرفتن، از ديگران دوري مي كنند به كمك ما نياز دارند. وظيفه ماست كه به آنها گوش دهيم و بفهميم چه مي گذرد تا كمك كنيم راههاي كنار آمدن با مشكل را بيابند.
خنده يا تمسخر
تمسخر و خنده معمولا با هم همراه هستند ولي در حقيقت همراهان طبيعي يكديگر نيستند. در واقع تمسخر مي تواند به عنوان شكل تخريب شده اي از خنده ديده شود. خنده مشترك، سالم و بي آلايش مي تواند احساساتي از سلامت و آرامش را به وجود ما سرازير كند و باعث پيوندهاي دوستي شود. در حالي كه تمسخر عبارت از خنديدن به ديگران است. تشخيص ميان خنده سالم و شادي ناشي از تمسخر براي بچه ها آسان نيست، بخصوص كه ما با ديدن كارتون ها، برنامه هاي كمدي و فيلم ها به ناراحتي يا مشكلاتي كه براي برخي از بازيگران پيش مي آيد مي خنديم. در اينجا لازم است به فرزندانمان آموزش دهيم كه نمايش كمدي با زندگي واقعي متفاوت است و ما در زندگي واقعي به كسي كه دچار مشكل يا شكستي شده است نمي خنديم بلكه سعي مي كنيم به او كمك كنيم. در غير اين صورت كودكان نخواهند فهميد كه خنديدن به مشكلات ديگران اشتباه است و ممكن است خود نيز در اين راه مرتكب اشتباه شوند.
تمسخر، خنده را با تحقيرآلوده مي كند. اين مي تواند براي كودكان، جوانان يا حتي افراد بزرگسال گيج كننده باشد. فردي كه مورد استهزا قرار مي گيرد ممكن است در ابتدا اين را تشخيص ندهد و بخواهد با ديگران در خنده و شادي همراهي كند ولي مشكل زماني ايجاد مي شود كه وي هدف اصلي را تشخيص دهد. اگر اين نوع از ريشخندكردن به طور مرتب متوجه كودكي شود آن كودك به سادگي نااميد خواهد شد و از بازي با گروه كنار خواهد كشيد. حتي ترس از مورد استهزا قرار گرفتن كافيست تا كودكي را به حاشيه براند و عاقبت او را به حالت گسترده اي از كم حرفي هدايت كند. با شناخته شدن ضعف كودكان ممكن است ديگران بيشتر سر به سر او بگذارند و او را آماج شوخي و خنده قرار دهند. احاطه شدن در چنين حالتي بسيار دردناك است و قرار گرفتن كودك را در گروه همسالان با مشكل بسيار روبه رو مي سازد. بنابر اين گاهي اوقات تنها راه باقي مانده، تنهايي و گوشه گيري به نظر خواهد رسيد. فرزندان ما ممكن است هميشه قادر نباشند تجربيات اين گونه خود را براي ما بازگو كنند. آنها احتمالا از پذيرفتن اين امر كه مورد تمسخر قرار گرفته اند احساس شرمندگي و حقارت مي كنند يا ممكن است فكر كنند كمكي از ما ساخته نيست و اين درست است، ما نمي توانيم كودكانمان را در برابر تمسخر ديگران حمايت كنيم زيرا گاهي دخالت والدين مي تواند اوضاع را خراب تر كند ولي ما مي توانيم با تشويق آنها به پيدا كردن توانايي براي مقابله و جست وجوي دوستان مناسب آنها را حمايت كنيم.
گاهي اوقات ما متوجه مي شويم كه كودكان ما نيز ديگران را مورد استهزا قرار مي دهند. هميشه آسان نيست كه با خودمان روراست باشيم و اين واقعيت را بپذيريم كه فرزندان ما نيز ممكن است بي رحم باشند. تذكرهاي ساده اي مثل «اين حرف را نزن» يا «اين حرف مؤدبانه نيست» نمي توانند برخوردهاي كاملا مناسبي براي چنين موقعيت هايي به شمار روند. ما مي توانيم حساسيت كودكان را نسبت به احساسات ديگران بالا ببريم. همچنين لازم است محبت و صميميت را به آنها تعليم دهيم. بهترين راه براي اين كار اين است كه در كنار آنها باشيم تا محبت و صميميت را تجربه كنند، در آن صورت بسيار ساده تر خواهند توانست خود را نسبت به نيازهاي ديگران و ملايم رفتار كردن با آنها هماهنگ سازند.
حمايت والدين
شما حتي اگر نتوانيد رفتار ديگران را نسبت به فرزندان خود كنترل كنيد مي توانيد از راه هاي ديگر به آنها كمك كنيد. شما مي توانيد نسبت به هر نشانه غيرعادي در رفتار كودكتان حساس باشيد. اگر او به شما مي گويد كه بچه هاي ديگر روي او اسم مي گذارند، او را تهديد مي كنند يا مورد توهين قرار مي دهند، مسأله را جدي بگيريد. گفتن چيزهايي مثل «مهم نيست» «فراموش كن» يا «آنها منظوري ندارند» كمكي نمي كند. اولين حركت شما بايد اين باشد كه به او گوش دهيد و تشويقش كنيد درباره مشكل يا سردرگمي اش صحبت كند. اگر كودك شما به كودكستان يا دبستان مي رود مي توانيد با معلمش صحبت كنيد. هدف چنين گفت وگويي نه سرزنش كردن كودكان ديگر يا پيدا كردن حامي براي كودكتان بلكه ترتيب دادن همكاري گروهي براي كمك به اوست.
زماني كه خود ما مقصر هستيم
گاهي اوقات، اغلب بدون فكر، خود ما ديگران را مورد تمسخر قرار مي دهيم مثلا ممكن است درباره عابري يا آشنايي اظهار عقيده اي بكنيم يا جمله تحقيرآميزي درباره يكي از دوستانمان بگوييم، احتمالا هم متوجه نشويم كه كار غلطي انجام مي دهيم ولي اگر فرزندانمان جملات ما را بشنوند فكر خواهند كرد كه گفتن حرفهاي زشت درباره ديگران اشكالي ندارد البته گاهي نيز ممكن است كودكان ما اعتراض كنند و ما را از گفتن حرفهاي بد نسبت به ديگران باز دارند.
تمسخر در خانواده
به عنوان پدر و مادر، ما نيز گاهي در دام استهزا يا سربه سر گذاشتن كودكانمان مي افتيم و فكر مي كنيم با اين كار آنها را پرطاقت بار مي آوريم. احتياج به گفتن ندارد كه مسخره كردن راه خوبي براي بهبود قدرت شخصيت كودكان نيست. تحت بهترين شرايط، كودك ممكن است با نشان دادن شجاعت ظاهري از خود حمايت كند ولي اين كار نبايد به هيچ وجه با توانايي دروني و واقعي اشتباه گرفته شود.
نمونه بدخواهانه تر تمسخر در بسياري موارد بين خواهر و برادرها ديده مي شود كه مي توانند در سربه سر گذاشتن يكديگر از طريق طعنه و كنايه، اسم گذاشتن و روشهاي بي رحمانه ديگر بسيار ماهر باشند. خواهر و برادرها نقاط ضعف يكديگر را مي شناسند و به راحتي مي توانند در برابر ديگران آنها را مطرح سازند. اين اعمال گاهي مي توانند اثرات بسيار مخرب روي كودك و زندگي او داشته باشند. در اين موارد لازم است والدين از آنچه بين فرزندان مي گذرد آگاه باشند و حدود و نتايج اعمال آنها را برايشان روشن سازند تا همه در خانه خود با احساس امنيت و آرامش زندگي كنند.
امنيت خانه
هركسي ممكن است زماني مورد طعنه يا تمسخر ديگران قرار گيرد و هيچ راهي وجود ندارد كه ما براي هميشه كودكانمان را از طعنه يا شوخي و خنده احتمالي ديگران دور نگاه داريم ولي ما مي توانيم خانه را پناهگاه امني براي آنها بسازيم كه دور از هر فشاري با آرامش در آن به سر برند. به علاوه والديني كه مي پذيرند آنها نيز ممكن است اشتباهاتي داشته باشند و گاهي نيز مرتكب خطا شوند و به طور جدي سعي مي كنند اشتباهات خود را جبران كرده و محيطي گرمتر و شادتر براي رشد كودكانشان فراهم سازند به فرزندانشان مي آموزند كه وقتي حركت اشتباهي از آنها سر مي زند دنيا به پايان نمي رسد. بزرگسالان نيز مانند كودكان مي توانند چيزهاي جديدي ياد بگيرند و گاهي نيز به اشتباهات خود بخندند. خنديدن «با يكديگر» به جاي خنديدن «به يكديگر» در خانواده اجازه رشد به احساسات نادرستي مثل كمرويي و انزواطلبي نخواهد داد.
منبع: كتاب Children Learn what Theylive
نويسنده : دورتي لانلت و راشل هريس
مترجم: منيژه جلالي